هدف از این مجموعه کوششی است برای گشودن دریچه ای یا شاید روزنه ای به روی چشم های جوینده و ذهن های پوینده تا مگر آنها را به نگریستن و اندیشیدن به فراسوی روزنه برانگیزد.
پرویز شهریاری (زادهٔ ۲ آذر ۱۳۰۵، کرمان - درگذشتهٔ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۱، تهران) ریاضیدان، مترجم، روزنامهنگار، فعال سیاسی ایرانی از چهرههای ماندگار در عرصه علم و آموزش ایران بود. پس از فارغالتحصیلی از دانشسرای مقدماتی کرمان، به تهران آمد در رشتهٔ ریاضی از دانشکدهٔ علوم دانشگاه تهران و دانشسرای عالی دانشآموخته شد. او علاوه بر سالها تدریس در دبیرستانها و دانشکدهها، فعالیتهای چپگرایانه نیز داشت و در مجموع هفت بار زندانی گردید. در اولین دورهٔ زندانش در سال ۱۳۲۸ زبان روسی را به صورت خودآموز فراگرفت و اولین ترجمهٔ خود با عنوان «تاریخ حساب» نوشته رنه تانون در همین دورهٔ زندان ترجمه نمود. از مهمترین فعالیتهای او باید به تالیف و ترجمهٔ دهها کتاب در زمینه آموزش و تاریخ ریاضیات، انتشار نشریهٔ آشتی با ریاضیات (بعدها با عنوان آشنایی با ریاضیات)، سردبیری مجلهٔ «دانشمند» و نشریهٔ «سخن علمی»، «چیستا» و تاسیس چندین دبیرستان از جمله دبیرستان خوارزمی و مدرسهٔ عالی اراک اشاره نمود. در ۱۳۴۵ به دریافت نشان درجه یک علمی، در ۱۳۸۰ نشان افتخار ملی از انجمن آثار و مفاخر ملی ایران، در ۱۳۸۱ دکترای افتخاری ریاضیات از دانشگاه کرمان، در ۱۳۸۴ چهرهٔ ماندار در آموزش ریاضیات و در ۱۳۸۷ عنوان برترین ریاضیدان زندهٔ ایران را از انجمن ریاضی ایران دریافت داشت. او در ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۱ به دلیل مشکل تنفسی در بیمارستان جم زندگی را بدرود گفت و در آرامگاه قصر فیروزهٔ زرتشتیان به خاک سپرده شد.