Ailenin Adı Yok ya da Neden Feminist Değilim?

by Hilal Kaplan

Türkiye’de aile kurumu tehlikede mi? Geleneksel değerlerimizi kayıp mı ediyoruz? Evlilik sayısı azalırken, boşanmalar neden artıyor? Aile nereye gidiyor? Aile içindeki geleneksel rol dağılımının tarihi binlerce yıllık; bu kodların değişime uğrama tarihi ise kabaca sadece yüz yıllıksa, ne oldu da bir asırda kadın-erkek ve ebeveyn-çocuk ilişkileri bu denli dönüştü? Bu dönüşümü kategorik olarak kötülemek ne kadar doğru? Ya da dönüşümü tersine çevirmeye çabalamak çözüm mü? Feminizmin teşhis ve reçeteleri yaraya merhem mi oluyor, tuz mu basıyor? Soruları çoğaltmak mümkün. Kesin olan bu ve benzeri soruların, gündelik tartışmalarımızda kapladığı alanın her gün daha da büyüdüğüdür. Vereceğiniz cevap ne olursa olsun, ailenin toplumun temeli olduğu gerçeği ile onu koruma sorumluluğumuz değişmeyecektir.

Sosyolog-Yazar Hilâl Kaplan, uzun zamandır yapılması gereken bir tartışmanın kapılarını aralıyor. Bu kitap aslında bir “ilk söz”… Aile değerlerinin erozyona uğramasına dair özelde muhafazakâr kesim, genelde de toplumun geniş kesimleri rahatsızlıklarını uzun süredir dağınık biçimde ifade etse de henüz derli toplu biçimde ortaya konulamamıştı.

Elinizdeki kitap, dünyadaki güncel gidişatın yansımalarını sosyal teori ile harmanlayarak analiz edip “içerden ve buralı” bir reddiye ortaya koymayı amaçlıyor.

181 pages, Paperback

First published June 1, 2021

Reviews

[Mehmet Atban · Rating 1 out of 5]

okumayın, okutmayın.

[Alican Berkman · Rating 1 out of 5]

Bu tarz anti-ontolojik, alan daraltmacı hiyerarşik tahakküm savunusunun kök sebeplerini daha iyi anlamanız adına Albert Hirschman'ın Gericiliğin Retoriği (İletişim Yay.) kitabını hararetle tavsiye ediyorum. Geleneksellik safsatasına sığınan pederşahi meşrulaştırmalara, ahlâk bekçiliğine; "aile değerleri", "namus", "annelik", "erkeklik/kadınlık" gibi genelgeçer olmayan kavramlar ve hâller üzerinden geliştirilen tekçi-totalist söyleme artık herkesin karnı tok. Mutlak ahlâk şövalyesi muhafazakâr yazarların "ailenin aşınması/çözülmesi" minvalindeki sıklıkla dillendirilen her lafında aslında "makbul kadınlığı" işaret eden bir alt metnin varlığı kolaylıkla görülebilir. Cinsiyet temelli şiddetin simgesel yeniden üretimine katkı sağlamaktan gayrı işlevi olmayan popüler İslamcı savların (daha doğrusu yarı-savların) bu metinde de ortaya saçıldığı tespit edilebilir. Sonuç olarak bu kitap, okuru şaşırtmayarak (Kaplan'ın mevkidaşlarına göre daha kapsamlı değerlendirmeler yaptığını da belirterek hakkını teslim edelim), Ak Parti'nin ısmarlama (anti)entelektüellerinin canla başla savunduğu aile tasarısını ve homofobik dilini görmemiz adına iyi bir örnek teşkil ediyor. Kaplan'ın iddialarını desteklemek için yararlandığı kaynakların ne kadar gelişigüzel olduğunu (a priori yanlılığı besleyen kaynaklara başvurulması) ve sondaki kaynakçanın ne kadar yetersiz olduğunu fark edince, içeriğin bir kanaat yazısından öteye geçemeyeceği anlaşılıyor. Böylesi obsküran ideolojilerin er ya da geç çürümeye mahkûm olduğu gün gibi aşikârdır. Sol, sağ, ileri, geri fark etmeksizin tek tipçi statüko hülyası, içinde bulunduğumuz toplumsal koşulların dönüşen gerçekliği içerisinde tuzla buz olacaktır. Sevgi ve dayanışma ile...

[S. · Rating 1 out of 5]

kendi ailesinin adı olmayabilir; feminist olmadığını ismiyle netleştirdiği kitabını evlilik soyadı ile yayımlamayan çok büyük bir ikiyüzlü kendisi. kadınlara öğütlediği tavsiyelerin tek bir tanesini bile kendisinin uygulamadığı apaçık ortadayken bu kitabı yazmış olması (! aile pratikleri olan intihali göz önünde tutmak gerekebilir, başka yerlerden çalıp çırpmış da olabilir elbette) ülkedeki tüm kadınların zekasına hakaret.

[Ege · Rating 1 out of 5]

D&R'da oturup biraz okuma fırsatım oldu, para kazandırmamak için bu rezilliğe. Zaten yazarı(!) tanıyan içinde ne gibi saçmalıklar ve safsatalar olacağının da farkındadır. "Bunu hangi yayınevi basar ki?" diye sorguladım ve kapağını çevirdiğim de aldım cevabımı. Bir yıldızı bile hak etmiyor. Yorum yazabilmek adına maalesef.

[Elif · Rating 1 out of 5]

Bu iki yüzlülüğü sayın yazarımız Şule Yüksel Şenler’den miras almış herhalde. Gerçekten korkunç bir deneyimdi, okurken boğuluyorum sandım.