Soms sneeuwt het in april

by Janneke Siebelink

Soms sneeuwt het in april van Janneke Siebelink is een prachtige debuutroman, gebaseerd op een waargebeurd verhaal, voor de lezers van Gisèle en Viktor. Texel, 1985. Katharina en Peter staan op een beslissend punt in hun relatie. Katharina is zwanger. Daar hadden ze na een relatie van twintig jaar niet meer op gerekend en ze vragen zich af of ze dit samen wel aan willen gaan. Gedurende een zomerse nacht op Texel praten ze met elkaar in de auto, langs de kant van de weg. Terwijl ze praten dringt het verleden van Katharina zich op. Haar vader en oma overleden toen zij twaalf was, haar moeder bemoeide zich nauwelijks met haar en Katharina voelde zich nergens thuis. Hoe ouder ze werd, hoe meer ze erachter kwam dat haar familie nog een andere geschiedenis kent, die terugvoert naar de Tweede Wereldoorlog. Soms sneeuwt het in april is een indringende roman over identiteit en afkomst. Zal Katharina inzien dat ze het waard is om te leven, dat ze zelf het lot in handen heeft, en zal het haar lukken haar eigen kind te laten zien dat je zelf verantwoordelijk bent voor je leven? Soms sneeuwt het in april van Janneke Siebelink gaat over hoe we omgaan met het verleden dat we ongevraagd toebedeeld krijgen.

Genres: Roman, Ebooks

320 pages, Hardcover

Published November 1, 2021

Reviews

[Ingrid · Rating 5 out of 5]

4.5 sterren
Katharina komt pas wanneer ze volwassen is meer te weten over haar moeders oorlogstrauma en hoe het eiland Texel er een rol in speelde.
Ik vond het een heel mooi debuut, gebaseerd op feiten. Dit is een schrijfster waarvan ik direct haar volgende boek zou aanschaffen.

4.5 stars
Katharina only learns more about her mother's war trauma and how the island of Texel played a role in it when she is an adult.
I thought it was a wonderful debut, based on facts. I would immediately buy this author's next book.

[Hannie · Rating 4 out of 5]

Ik vind de delen met Helena interessanter dan die met Katherina. Bovendien snap je door Helena’s verhaal ook beter Katherina’s verhaal. In het begin had ik namelijk geen idee welke kant het verhaal op zou gaan. De stukjes van Katherina en Peter in 1985 vond ik soms wat verwarrend, omdat dat steeds maar korte stukjes zijn, waarna je weer switcht naar het verleden. Als je dit boek leest is dat waarschijnlijk niet zo erg, maar omdat ik naar het boek heb geluisterd en ik ook wel eens tijdens het luisteren in slaap viel, heb ik die stukjes soms nog even teruggeluisterd. Het boek draait om in hoeverre je als kind verantwoordelijk bent voor de daden van je ouders. Iets dat Katherina’s leven beïnvloed, ook nu ze volwassen is.

[Mandy · Rating 3 out of 5]

3,5 ⭐️

Lastig te beoordelen. Absoluut een sterk, schrijnend en indringend verhaal (op waarheid berust).

Ik moest erg wennen aan de schrijfstijl: Veel staccato zinnen -soms afgewisseld met lange zinnen. Verwarrende zinnen ook. (Die dan wel weer aansluiten bij de denkwerelden van personages.)

Ondanks de weinige woorden en bewchrijvingen, hebben de woorden tóch een enorme impact. Schrijven kan Janneke Siebelink absoluut, maar de manier waarop is niet helemaal míjn ding.

Hoewel ik wel hou van verhalen die 'later' beginnen en daarna op het verleden ingaan, was het toch iets lastiger om hier mijn hoofd erbij te houden en vond ik het jammer dat ik bepaalde passages/details dan alweer vergeten was.

Het verhaal kruipt enorm onder je huid. Het is behoorlijk naargeestig allemaal, dat gevoel heeft de schrijfster goed overgebracht.

De personages zijn zeker niet één-dimensionaal. Het wordt pijnlijk duidelijk waarom sommige mensen zijn zoals ze zijn.

Al met al een behoorlijk literair verhaal, geen feelgood boek om lekker voor de ontspanning te lezen, maar een indringend verhaal wat je zelf doet nadenken en ook dingen in laat vullen.

Goed geschreven, sterk maar heftig verhaal met interessante personages, maar niet helemaal 'mijn' ding.

[Minke · Rating 4 out of 5]

Vanaf het begin raakte dit boek me. 'Soms sneeuwt het in april' vertelt op indringende wijze hoe trauma’s van de Tweede Wereldoorlog blijven doorsijpelen in het leven van de volgende generatie. Geen zwart-wit verhaal, maar juist dat grijze gebied tussen goed en fout maakt het zo sterk.

De sfeer van Texel, de geheimen uit het verleden en de breekbare relatie tussen moeder en dochter blijven hangen. Eén zin uit het boek vat het allemaal samen: “Het zijn de verhalen uit het verleden die het heden betekenis geven.” En dat voel je op elke bladzijde.

Het boek leest makkelijk, zonder oppervlakkig te worden. Ik geef het 4 sterren en beveel het aan.

[Leesdame · Rating 5 out of 5]

De verschillende verhaallijnen zijn goed te volgen. Elk hoofdstuk begint met naam, plaats en jaartal, zodat je meteen weet waar je zit in het verhaal. Het leven in Amsterdam is beeldend omschreven, maar ook de omgeving van Texel is goed op papier gezet. Hierdoor zag ik echt voor me wat er gebeurde en waar de personages waren. Ik vind dat een enorm pluspunt, want het voegt veel toe aan de sfeer.

Lees verder op mijn blog :)

[Kirsten Paoline König]

De ijzige wijze waarop een oorlogstrauma kan doorwerken, voelt hoofdpersoon Katharina als geen ander in een nacht halverwege de jaren tachtig, onderweg naar Texel. De reis naar wat een 'gezellig weekendje' had kunnen zijn, blijkt een niet te vermijden breekpunt. Haar onverwachte zwangerschap - na nagenoeg onvruchtbaar te zijn en jaren vergeefs proberen - laat haar terugkijken op haar kindertijd. Over haar vroeg overleden vader, dement geworden oma en zo onverschillige moeder heeft ze haar partner Peter de afgelopen decennia niet alles verteld. Maar ook hij blijkt een geheim te hebben.
.
.
Midden in de nacht, onderweg, staat Katharina voor de vraag of ze haar nog ongeboren kind, de volgende generatie, wel kan behoeden voor het beladen verleden van de vrouwen die haar voorgingen. In een roman die voortdurend wisselt tussen het heden en de jeugd van moeder Helena, ontrafelt zich langzaam de waarheid rondom de geboorte van Katharina zelf.
.
.
Dit is een roman die niet eenvoudig tot je komt door de beladen thematiek, maar gestaag afstevent op dat breekpunt in de nacht, onderweg naar het Waddeneiland dat ook voor moeder Helena een levensbepalende plek is geweest.
.
.
Perfect voor lezers van bijvoorbeeld 'Daar praten wij niet over' van Miloe van Beek, 'Noem geen namen' van Astrid Sy of 'De Maarschalk' van Zora del Buono.

[Henriette · Rating 4 out of 5]

Mooi liefdesverhaal dat speelt tegen het eind van WOII op Texel, waar Helena is ondergedoken omdat ze is betrapt op verzetswerk in Amsterdam. Op Texel lijkt het rustig en op de boerderij waar ze wordt opgevangen en gaat meehelpen, worden de geallieerden verwacht. Dan wordt ze verliefd op een Duitse arts en raakt ze zwanger. Bang voor de gevolgen die haar te wachten staan na de oorlog, stuurt haar geliefde haar terug naar familie in Amsterdam waar hun dochtertje Katharina wordt geboren, terwijl Helena onwetend is van wat haar geliefde Friedrich op Texel is overkomen.
In 1980 keert (baby) Katharina, dan 35 jaar oud, terug naar Texel om het geheim van haar afkomst te ontrafelen. Dit deelt ze niet met haar partner met alle gevolgen van dien, en vijf jaar later dreigt haar huwelijk dan ook op de klippen te lopen. Met dit fragment begint het boek, dat zich afwisselend in 1944 en 1985 afspeelt.

[Julie Mestdagh · Rating 3 out of 5]

Niet geheel overtuigend, dit debuut van Janneke Siebelink. Ongetwijfeld een verdienstelijke poging om een oorlogsgeschiedenis in beeld te brengen, met niet enkel de gevolgen voor diegenen die de oorlog meemaakten, maar ook de generaties nadien. Wanneer de 40-jarige Katharina in 1985 zwanger blijkt van haar eerste kind, is haar grootste angst in welke mate de geschiedenis, háár geschiedenis, en vooral die van haar ouders, het kind zal beïnvloeden. Om daarop antwoord te bieden volgen we zowel Katharina als haar moeder Helena, in verschillende decennia. Het heen en weer switchen tussen verteller en tijd brengt een boeiende dimensie in het verhaal, maar het geheel is nogal traag en rommelig en dan vooral de relatie tussen Katharina en Peter doet meer vraagtekens rijzen dan dat er vragen opgelost worden. Een boeiend verhaal en knap idee, een ietwat slordige en vlakke uitwerking.

[weaverannie · Rating 4 out of 5]

Aangrijpend boek over een jonge vrouw, die zwaar getraumatiseerd is. Ze durft zich aan niemand te hechten. Hoewel ze van haar man houdt, en van hem een kind verwacht, stelt ze zich altijd zo afstandelijk op, dat hij moet besluiten met de relatie te stoppen.
In de volgende hoofdstukken wordt duidelijk, waardoor dit trauma is veroorzaakt. Ook haar moeder kon geen liefde meer geven na gebeurtenissen in de oorlog, toen ze onderdook op Texel. Ze vond daar de liefde van haar leven, maar ze moest terug naar Amsterdam en op Texel kwam pas toen de oorlog in alle hevigheid.
Triest makend boek.

[Daniela · Rating 3 out of 5]

Aardig verhaal over de nawerking van de tweede Wereldoorlog. Je kunt je niet altijd even goed in bepaalde handelingen inleven, de schrijfstijl blijft ook wat vlak en met name vertellend geschreven. Er lijkt niet echt een clou te komen. Al met al aardig debuut, hopelijk komt er nog meer diepgang in de toekomst en een lyrischere stijl van schrijven.

[Anke VdWater · Rating 5 out of 5]

Wow. Wat een indringend boek over hoe trauma op generaties wordt doorgegeven. Aanrader!

[Mirjam · Rating 4 out of 5]

Mooi boek, bleef nog een aantal dagen in mijn gedachten toen ik het uit had. Een, voor mij onbekend, stukje geschiedenis over Texel is er mooi in verweven.

[Ina Overeem · Rating 4 out of 5]

In begin beetje vreemd maar uiteindelijk mooi boek!

[Maartje · Rating 5 out of 5]

Bijzonder aangrijpend, vooral als je zelf ook van Texel komt.

[Madelon Koelinga · Rating 4 out of 5]

3.5/4 ⭐️

Aangrijpend verhaal over hoe een trauma generaties lang kan doorwerken. Mooi geschreven, zeker na mijn vorige boek een verademing om gesprekken te lezen die daadwerkelijk realistisch aanvoelen. In het ene hoofdstuk zit wel meer vaart dan de ander, en sommige gebeurtenissen worden heel poëtisch beschreven terwijl andere weer vrij expliciet en bot verteld worden.

[Alexandra - Alexs books and socks · Rating 4 out of 5]

Ik las deze week in één adem dit boek uit geschreven door Janneke Siebelink en wat een ongelooflijk mooi boek. Ik moet wel eerlijk zeggen dat het echt week een tijdje duurde voor ik helemaal in het verhaal zat. Het begin ging wat stroef en ik had helemaal geen idee waar dit verhaal naartoe ging.

Maar gaandeweg doet de auteur mondjesmaat alles binnensijpelen, werd ik overspoeld met mooie en rake zinnen ik was het einde sneller dan ik verwacht had en het is zo schoon. Ook al is dit geen schoon verhaal, de auteur gaf elke emotie weer, pijnlijk, rauw maar ook schoon. Ik ben danig onder de indruk van dit debuut.

[Annika Hoogendoorn-Van Oosten · Rating 4 out of 5]

Wat een aangrijpend boek.
Hoe de dochter het schuldgevoel en angsten van haar moeder mee kan nemen in haar leven. En ook al op zo'n jonge leeftijd.

[Jildou van Es · Rating 3 out of 5]

Het verhaal van Helena vond ik persoonlijk boeiender dan dat van Katharina. Daardoor begrijp je het verhaal van Katharina ook beter.

[Cees Rhienen · Rating 4 out of 5]

[RECENSIE] Soms sneeuwt het in april van Janneke Siebelink

EEN LEVENSGESCHIEDENIS MET EEN UITERST GEVOELIGE PEN BESCHREVEN

++ ‘Waarom adem je, maar leef je niet’ ++

Oorspronkelijke titel: Soms sneeuwt het in april
ISBN: 978 90 263 5516 5
Uitgegeven door: Ambo|Anthos
Pagina’s: 320
Vertaling:
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️

De naam Janneke Siebelink is bijna verweven met alles wat boeken is. Haar leven zou dan ook niet zinvol kunnen zijn zonder dat daar op enigerwijze boeken bij betrokken zijn. Onder het pseudoniem La Storia della Vita schrijft ze op professionele basis al familiegeschiedenissen voor opdrachtgevers maar tot een volledig boek voor de consumptieve lezer was het nog niet gekomen. Tot er een uitzonderlijk en schitterend verhaal over een liefde die eigenlijk nooit had mogen ontstaan en bestaan onder haar aandacht kwam. Nadat ze dit bijna ongelofelijke verhaal enkele keren goed had doorgelezen, ontwikkelde er, naast een goed beeld, ook een plan. En haar missie werd alsmaar concreter en kreeg de naam Soms sneeuwt het in april.

Katharina van Saenen is al drieëntwintig jaar getrouwd met haar Peter en wat ze haar leven lang nooit heeft mogen hopen, overkomt haar toch, ze wordt zwanger. Met haar oma voert ze lange gesprekken en natuurlijk komt daar het verleden van haar moeder Helena ook ter sprake. Katharina hoort alles aan maar haar karakter vraagt altijd naar verklaringen voor alles wat ze niet volledig begrijpt en niet kan doorgronden. Omdat haar moeder nog altijd met een oorlogstrauma rondloopt en ze tijdens een van de gesprekken met haar oma Katharina wellicht een verklaring vindt voor haar moeders gedrag, gaat ze op onderzoek. Door oude foto’s en documenten probeert ze het beeld compleet te maken maar de hoofdrolspelers, haar moeder en oma, overlijden dus daar kan ze geen informatie meer halen…

++ ‘Waar je ook kwam, overal was de tijd anders. Alsof zelfs de tijd zijn handen van de oorlog had afgetrokken’ ++

Het verhaal wordt vanuit drie perspectieven opgebouwd. Katharina probeert vanuit haar eigen jeugd en het heden een beeld te krijgen over het verleden van haar moeder. Als ze daar deels in slaagt, en vanuit haar woonplaats Amsterdam die periode redelijk volledig krijgt, is haar volgende stap de periode dat haar moeder tijdens de Duitse bezetting een aantal maanden op Texel is geweest. Vanuit het perspectief van Helena wordt de Texelse periode nauwkeurig in beeld gebracht. Stukje voor stukje wordt die periode aaneengeregen tot het ware en volledige verhaal dat zich heeft afgespeeld en komt het leven van de jeugdige Helena onverbloemd op tafel te liggen.
Hierbij worden de karakters diep tot op het bot afgepeld waarbij veel emoties vrijkomen. De auteur koppelt de drie generaties (oma, moeder, dochter) tekstueel ook grandioos aan elkaar waardoor sterk naar voren komt dat levens ontegenzeggelijk worden beïnvloed door gebeurtenissen uit het verleden. Dat dit ongewild tot uiting komt in de opvoeding van kinderen mogen daarbij vanzelfsprekend zijn.

Samengevat is Soms sneeuwt het in april een geromantiseerd verhaal dat deels op ware feiten is gebaseerd en met veel gevoelige sfeerimpressies op papier gezet. De auteur verstaat de kunst om personages echt tot leven te brengen zodat de lezer achter iedere naam zijn of haar persoonlijke, waarheidsgetrouwe beeld kan scheppen. Daarbij is ruim voldoende research gepleegd om de verhaallijn aan te vullen met informatie over gebeurtenissen in de jaren ’40-’45 zonder het ooit een oorlogsroman te laten worden. Hoofd- en bijzaken zijn overzichtelijk en met aandacht voor structuur gepositioneerd en schuren niet maar vullen elkaar naadloos aan. De plot is hierdoor een indrukwekkend geheel geworden dat zich door de redelijk directe schrijfstijl ook met plezier laat lezen. Met deze gevoelige roman heeft de auteur haar lezers uiterst nieuwsgierig gekregen naar de volgende pennenvrucht van haar hand.

Eindoordeel: 4,0 sterren

Karakterontwikkeling: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 5 sterren

[Judith · Rating 4 out of 5]

Prachtig geschreven boek over identiteit en afkomst. Het boek deed me denken aan Schemerleven, hoewel dat later in de tijd afspeelde ('50/'60 ipv tweede wereldoorlog), aangezien het een vergelijkbaar thema bevatte. Belangrijk verschil is wel dat in Soms sneeuwt het in april een belangrijk thema de invloed op de volgende generatie is.

Ik wist vooraf niet dat het over de tweede wereldoorlog ging (eigen schuld, want had de kaft niet goed gelezen), waar ik eigenlijk niet zo veel zin in had omdat ik afgelopen jaar al vrij veel boeken over/rond die periode gelezen heb, maar hier was het vooral gelaagdheid dat het toevoegde en niet zozeer dat het strikt over de oorlog en geschiedenis zelf ging, waardoor ik goed betrokken bij het verhaal bleef.

Ik vond de schrijfstijl erg fijn, vlot en niet te veel poespas/lange zinnen. Wel zaten er aardig wat Duitse zinnetjes in, waar dan geen vertaling bij stond maar ik ga er maar even vanuit dat ik ze juist geïnterpreteerd heb. 

Als dochter-van (knielen op een bed violen is één van mijn favoriete Nederlandstalige boeken), was ik erg benieuwd naar dit boek en had het al enige tijd op mijn wensenlijstje staan, en ze heeft mij zeker niet teleurgesteld. Benieuwd naar toekomstig werk van deze schrijfster.

[Els · Rating 4 out of 5]

Het boek bevat veel elementen als pijn, onvermogen, er niet bij horen, verlangen naar een ander leven, geheimen en verraad. Toch weet de schrijfster de toon luchtig te houden en dat maakt het lezen van alle narigheid goed te doen. Het grote thema is het trauma van de ouders dat doorwerkt op het kind tot in de volwassenheid. Deze hoofdpersoon komt er niet mee klaar en ik mis dan ook eigenlijk een happy end. Hoewel dat het verhaal wel ongeloofwaardig zou maken.
De opbouw van het verhaal is wat bijzonder: het begint met een gezellig weekendje naar Texel waarin de hoofdpersoon terugblikt op haar moeilijke jeugd. Daarnaast zijn er brieven die de liefdesgeschiedenis van haar moeder blootgeven. Deze worden verhalend verteld.
Naarmate het boek vordert, wordt het verhaal schrijnender, maar pas aan het eind komen alle losse stukjes bij elkaar en is het verband duidelijk.

[Maria · Rating 2 out of 5]

Had best een soort leuk verhaal kunnen zijn, maar de hoofdpersonen zijn stuk voor stuk niet te volgen. Katherina als 12-jarig kind is geobsedeerd met haar geboorte en vraagt continu aan haar oma en moeder hoe ‘die dag was’. Pfffff, wat saai, wat een aansteller. Peter is een idioot. Omdat Katherina niet ‘open’ is over haar verleden, is hij een affaire gestart met een ander. Okeeeeee. Moeder Helena kan haar dochter niet normaal behandelen, omdat Katherina voortkomt uit een relatie met een SS’er??? Of zo??? Ze was helemaal gek van die vent, werd zwanger, maar ‘dat kind gooide roet in het eten’. Ja, want je bent er zelf gelukkig niet bij??? En omdat jij je laat bezwangeren moet je kind jeugdtrauma’s oplopen. Oké, nou, veel sympathie kan ik niet opbrengen. Wat een gekkigheid.
Ik was er klaar mee na 150 pagina’s ellende. En die schrijfstijl, don’t get me started. Helemaal kut.

[Hanneke Wildschut · Rating 4 out of 5]

Door vier tijdlijnen en diverse personages wordt de lezer stukje voor stukje duidelijk gemaakt wat de verstrekkende gevolgen van liefde in tijd van oorlog kan zijn.
Kat, haar moeder en oma dragen een geheim met zich mee dat algemeen bekend lijkt, masr niet bewezen kan worden. Tóch tekent dat geheim Kats leven, van haar geboorte tot haar dood.
Indrukwekkend geschreven, knap dat meerdere kanten van de geschiedenis zo eerlijk en puur zijn verwoord.
Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik niets wist van wat er op Texel is gebeurd. Wat een hel moet dat zijn geweest en wat een invloed moet dat op het eiland en de mensen hebben gemaakt, en nu nog maken. Bedankt, Janneke dat je dit zo objectief onder de aandacht hebt gebracht.

[Merel · Rating 3 out of 5]

Ik vond het een heel prettig boek om te lezen. Fijne schrijfstijl en ik houd van verhalen in andere tijden. Zowel de verhaallijn van de jonge Katharina als de verhaallijn van Helena op Texel vond ik mooi. En toch…. Ik weet het niet. Ik kon mij er niet helemaal in verliezen. De personages bleven op afstand voor mij. Ik heb het idee dat alles verteld en beschreven werd maar bij de grote gebeurtenissen werd er doorheen gesneld. Vader ging dood en dat was dat. Hoe heeft Katharina zich gevoeld toen ze er achter kwam wie haar vader was? Hoe voelde Helena zich toen ze eindelijk de waarheid aan haar dochter vertelde? Was ze helder of was dit allemaal in haar alzheimer toestand? De grote gebeurtenissen en emoties bleven achterwege. Fijn boek maar daar blijft het bij voor mij

[Martyvanrijen · Rating 3 out of 5]

Boek heeft een wisselend perspectief van twee hoofdpersonen (dochter Katharina en moeder Helena) op verschillende momenten in hun leven (1985, 1957, 1944-1945). Ook vanuit de Duitse soldaat die een belangrijke rol speelt in het boek wordt een hoofdstuk geschreven. Centraal staat hoe het onverwerkte oorlogsverleden doorwerkt in de levens van beide vrouwen. Door het wisselende perspectief en de historische achtergrond (oorlog in Amsterdam en op Texel) zeker een interessant boek maar de personages komen niet echt tot leven.

[Eiby Pen · Rating 4 out of 5]

Prachtig verhaal. Ik had verwacht dat het vooral over dochter Katharina zou gaan, maar moeder Helena staat centraal. De twee verhaallijnen versmelten mooi. Ik moest even wennen aan de schrijfstijl, kwam op de allereerste bladzij al ‘dromerige eilandlucht’ en ‘zwartzijden nacht’ tegen; op zich prachtig mits gedoseerd. Gelukkig was dat ook zo. Ben fan van haar vader Jan Siebelink en nu ook van haar.

[Eva Boucles · Rating 3 out of 5]

Las er snel doorheen, maar iets in het verhaal stond mij tegen. Misschien het moeilijke en geheimzinnige gedrag van Katharina naar Peter toe. En had het idee dat sommige stukken beter verteld konden worden. Soms werden er ook ineens gruwelijkheden verteld over bijvoorbeeld babies en de Duitsers en dat had van mij niet gehoeven. Maar het verhaal was boeiend.

[Liesbeth Wiersma · Rating 4 out of 5]

Hoewel in het begin wat verwarrend vond ik dit toch een veelbelovend debuut. Niet weg te zetten als 'just another' oorlogsverhaal. Rauw beschreven hoe kabbelend de oorlog zich op Texel afspeelde en toch eindigde in een bloedbad. Maar vooral het verhaal van drie vrouwen, drie generaties oorlogsslachtoffers, elk op haar eigen manier.

[Milou · Rating 3 out of 5]

Ik moest enorm inkomen in dit boek. Eigenlijk pas vanaf het tweede deel kon ik 'm niet meer wegleggen. Het verhaal is intrigerend en aan het begin vooral vrij verwarrend. Ik heb drie keer op het punt gestaan om het boek niet meer verder te lezen, maar ik ben toch blij dat ik het boek uitgelezen heb.

[Petra De Graaf · Rating 3 out of 5]

3.5 sterren, de verhaallijnen grijpen mooi in elkaar. Het is duidelijk dat de personages een deuk hebben opgelopen, maar pas op het einde is duidelijk wanneer en waarvan.

Maar ik ben niet echt overtuigd van alle periodes, lastig te rijmen met elkaar. De schrijfstijl spreekt me minder aan.