What do you think?
Rate this book
Na Emma
De ‘Komt je huis te koop?’
De ‘Natuurlijk wist jij dat niet pap. Je was er nooit.’
De ‘Sorry dat ik onverwacht nog even binnenval.’
De ‘Je hebt mijn telefoonnummer, toch?’
‘De volgende keer neem ik een stoerdere man.’
‘Ik kuste de grond waarop je liep!’
De Koning van de ‘Denk je echt dat alles om Emma draaide?’
In Na Emma doet Joost Prinsen verslag van de twaalf maanden na de dood van zijn vrouw.
De ‘Natuurlijk wist jij dat niet pap. Je was er nooit.’
De ‘Sorry dat ik onverwacht nog even binnenval.’
De ‘Je hebt mijn telefoonnummer, toch?’
‘De volgende keer neem ik een stoerdere man.’
‘Ik kuste de grond waarop je liep!’
De Koning van de ‘Denk je echt dat alles om Emma draaide?’
In Na Emma doet Joost Prinsen verslag van de twaalf maanden na de dood van zijn vrouw.
- GenresNonfiction
228 pages, Hardcover
First published June 1, 2021
3 people are currently reading
35 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 18 of 18 reviews
November 4, 2025
4,5 ster.
Mooi en warm portret van een rouwperiode.
Mooi en warm portret van een rouwperiode.
November 3, 2025
? Ik had al vaak stukjes van Joost gelezen in het Ad magazine en 2 interviews n.a.v. het overlijden van zijn vrouw...
🤔 Het boek over het jaar na overlijden van zijn vrouw raakte mij meer dan verwacht....door zijn welgeplaatste zelfkritiek/zelfspot, door de intimiteit van zijn moeilijke gesprekken met zijn dochters, door zijn uitgesproken schaamte dat hij dat juist wilde gebruiken in zijn boek. Er waren ook zeker wat mindere stukjes, maar ik vond het zo boeiend, dat ik het boek in 2 keer uitlas!
p103: Ik neem het mijzelf kwalijk dat ik door mijn eigen tranen heen te weinig die van mijn dochters heb gezien. Altijd al een opgevoerd ego gehad.
p105: Onlangs is de rouw nogal plotseling op bezoek gekomen. Hij had maandenlang nauwelijks meer dan een voet tussen de deur. Ik schrok er wel van want ik hoopte al dat hij wegens drukke werkzaamheden elders mij had overgeslagen.
p165: Neem die kwestie met de dochters over dat etentje in Groningen. Ellende, ellende, ellende. Maar ergens in de week erna dacht ik ook: dit kan wel een mooi hoofdstuk worden voor mijn boek, mooi meegenomen! Ik nam mijzelf die gedachte enorm kwalijk.
p210: Soort liefdesverklaring toch? Natuurlijk heb ik die vrouw behoorlijk vervloekt ook. Om haar stijfkoppigheid. Om haar onbekendheid inderdaad met termen als 'Sorry' en 'Ik zat fout'. Ze liet een keer in de keuken een glas stukvallen en ik riep vanuit de woonkamer: 'Mijn schuld.' Om u een beeld te geven.
MW 22/2/22
🤔 Het boek over het jaar na overlijden van zijn vrouw raakte mij meer dan verwacht....door zijn welgeplaatste zelfkritiek/zelfspot, door de intimiteit van zijn moeilijke gesprekken met zijn dochters, door zijn uitgesproken schaamte dat hij dat juist wilde gebruiken in zijn boek. Er waren ook zeker wat mindere stukjes, maar ik vond het zo boeiend, dat ik het boek in 2 keer uitlas!
p103: Ik neem het mijzelf kwalijk dat ik door mijn eigen tranen heen te weinig die van mijn dochters heb gezien. Altijd al een opgevoerd ego gehad.
p105: Onlangs is de rouw nogal plotseling op bezoek gekomen. Hij had maandenlang nauwelijks meer dan een voet tussen de deur. Ik schrok er wel van want ik hoopte al dat hij wegens drukke werkzaamheden elders mij had overgeslagen.
p165: Neem die kwestie met de dochters over dat etentje in Groningen. Ellende, ellende, ellende. Maar ergens in de week erna dacht ik ook: dit kan wel een mooi hoofdstuk worden voor mijn boek, mooi meegenomen! Ik nam mijzelf die gedachte enorm kwalijk.
p210: Soort liefdesverklaring toch? Natuurlijk heb ik die vrouw behoorlijk vervloekt ook. Om haar stijfkoppigheid. Om haar onbekendheid inderdaad met termen als 'Sorry' en 'Ik zat fout'. Ze liet een keer in de keuken een glas stukvallen en ik riep vanuit de woonkamer: 'Mijn schuld.' Om u een beeld te geven.
MW 22/2/22
September 5, 2021
Ja, het is een samenraapsel van stukjes maar als geheel is het erg ontroerend, vaak grappig, met prachtige rake zinnen. Hardop lachen en zachtjes huilen.
November 16, 2025
Joost Prinsen overleed kort geleden. De dag daarna trof ik in een tweedehands boekenwinkel zijn boek ‘Na Emma’, openhartige overpeinzingen, correspondenties en herinneringen die hij optekende na het overlijden van zijn vrouw Emma in 2020. Het boek leest alsof hij - met zijn karakteristieke stem en dictie - bij je aan tafel zijn relaas vertelt.
November 24, 2023
Joost Prinsen schrijft over het eerste jaar na de dood van zijn vrouw Emma. Ontroerend en met humor geschreven. Het overvallen worden door de Rouw en hoe hij zijn leven invulling geeft. Wat gaat Joost doen als hij groot wordt. Ik vond het een mooi boek.
January 5, 2022
Mooi, ontroerend, en ook zeer menselijk boek over de liefde, rouw en andere levenszaken. Ik wou het in eerste instantie eigenlijk aan mijn moeder geven, maar heb het toch eerst lekker zelf gelezen. Hier en daar was het wat van de hak op de tak, maar daar kom je, vind ik, vrij snel in. Veel van de beschrijvingen en anecdotes zijn erg specifiek maar voelen tegelijkertijd toch ook heel universeel. Meerdere keren hardop gelachen en op het eind zelfs een beetje gehuild. Je krijgt toch een redelijk goed beeld van iemand, ook al is dat beeld (grotendeels) opgemaakt uit de woorden van anderen. Emma klonk als een geweldig en bijzonder mens!
September 12, 2025
Ontroerend, rauw, liefdevol en eerlijk. Dit zijn de woorden die in mij opkomen. Ondanks de losse fragmenten toch een eenheid.
November 28, 2025
Losse fragmenten over rouw, afscheid, alleen achterblijven na een leven lang samenzijn.
Graag gelezen, al las ik het ene fragment al wat liever dan het andere. Dat is denk ik de reden dat ik naar mijn gevoel iets te lang over dit boek deed.
Graag gelezen, al las ik het ene fragment al wat liever dan het andere. Dat is denk ik de reden dat ik naar mijn gevoel iets te lang over dit boek deed.
August 27, 2021
Wanneer je voor iemand veel respect hebt als acteur en voor zijn bijzondere stemgeluid, en zich daardoor in een andere wereld lijkt te bewegen, verandert dat, na het lezen van dit boek. Teveel gewoon, te weinig relevant om een boek mee te vullen. Een samenraapsel van stukjes door deze en gene ooit voor iets anders geschreven en in dit boek samengevoegd met als samenbrengend element het overlijden van zijn vrouw.
October 24, 2025
Boekje dat Joost Prinsen schreef rondom zijn beleving na het wegvallen van zijn vrouw, met aan het eind van het boek iets meer inzicht in de context van haar dood door euthanasie, waar een deel van de boosheid vandaan komt. Al blijft er genoeg boosheid over die je nergens op kunt richten, en waar je dus mee blijft zitten als je niet uitkijkt. 't Is fraai zei de kraai...
De liefde voor taal is zichtbaar in de schrijfstijl, af en toe onderbroken door de integraal opgenomen teksten van brieven en aapjes van zijn naasten in doe periode. op zich suggereert dat een aardig 360⁰ beeld, maar hoe eerlijk zijn dat soort berichten aan een rouwende man. Voelt ook een beetje voyeuristisch: de schrijvers hebben het niet voor publicatie bedoeld al zullen ze ongetwijfeld achteraf toestemming gegegeven hebben. Echter: zeg maar eens 'nee' tegen rouwende man.
Toch getuigen vooral de eerlijk persoonlijke reflecties op een herkenbare manier van de wispelturigheid die bij rouw komt kijken. Rouw die duizend gezichten heeft en door iedereen anders beleefd wordt.
Een paar fragmenten die intrigeerden:
Een machinist over 'spoorlopers':
"'Ze kijken je altijd aan,' zei Henk, 'of beter gezegd ze kijken de trein aan. Ze staan niet met de rug naar je toe.Tenminste, dat heb ik nooit meegemaakt. Nooit gehoord van een collega ook. Of ze mij aankeken, weet ik niet. Je hebt geen tijd om daarop te letten. Je gaat vol de remmen in met al wat je hebt."
"Wanneer meneer Rouw keurig aangekondigd opbezoek komt, is er niet zoveel aan de hand. Ik laat hem binnen, hij kan een kopje koffie krijgen of een biertje. We praten even, we lachen wat, we eten een hapje en ikzwaai hem uit. Maar zo gauw hij onverwacht zijn neus om de deur steekt, al is het maar een paar tellen, ga ik onderuit."
"Is zelfmedelijden een onderdeel van rouw, speelt egoïsme een rol?"
De liefde voor taal is zichtbaar in de schrijfstijl, af en toe onderbroken door de integraal opgenomen teksten van brieven en aapjes van zijn naasten in doe periode. op zich suggereert dat een aardig 360⁰ beeld, maar hoe eerlijk zijn dat soort berichten aan een rouwende man. Voelt ook een beetje voyeuristisch: de schrijvers hebben het niet voor publicatie bedoeld al zullen ze ongetwijfeld achteraf toestemming gegegeven hebben. Echter: zeg maar eens 'nee' tegen rouwende man.
Toch getuigen vooral de eerlijk persoonlijke reflecties op een herkenbare manier van de wispelturigheid die bij rouw komt kijken. Rouw die duizend gezichten heeft en door iedereen anders beleefd wordt.
Een paar fragmenten die intrigeerden:
Een machinist over 'spoorlopers':
"'Ze kijken je altijd aan,' zei Henk, 'of beter gezegd ze kijken de trein aan. Ze staan niet met de rug naar je toe.Tenminste, dat heb ik nooit meegemaakt. Nooit gehoord van een collega ook. Of ze mij aankeken, weet ik niet. Je hebt geen tijd om daarop te letten. Je gaat vol de remmen in met al wat je hebt."
"Wanneer meneer Rouw keurig aangekondigd opbezoek komt, is er niet zoveel aan de hand. Ik laat hem binnen, hij kan een kopje koffie krijgen of een biertje. We praten even, we lachen wat, we eten een hapje en ikzwaai hem uit. Maar zo gauw hij onverwacht zijn neus om de deur steekt, al is het maar een paar tellen, ga ik onderuit."
"Is zelfmedelijden een onderdeel van rouw, speelt egoïsme een rol?"
January 30, 2022
Liefdevol boekje van een rouwende man. Niet ontluikend, af en toe intiem, maar geen volledige openheid. Dat hoeft ook niet.
Mooi eerbetoon aan een overleden vrouw door haar echtgenoot. Die toevallig Joost Prinsen heet.
Mooi eerbetoon aan een overleden vrouw door haar echtgenoot. Die toevallig Joost Prinsen heet.
October 19, 2024
Joost Prinsen schreef een mooi, eerlijk en ontroerend boekje over de dood van zijn vrouw Emma, over zijn rouw daarna en over wie zij was. Dat laatste ook in de ogen van hun hun dochters, wat ‘Na Emma’ diepgang geeft.
July 20, 2021
Ik vind het leukste dat Joost niet kan loskomen van zijn overleden vrouw. Een hoofdstuk gaat over Geld, en hoe hij daarmee omgaat. Een volgend hoofdstuk komt de clou: geen enkel voornemen wordt in daden omgezet...
December 19, 2021
Erg mooi, ontroerend. Ook grappig en lief. Ontzettend mooi geschreven. Over rouw en over liefde
October 23, 2023
Eerste keer dat ik zo'n soort boek lees. Fijne stijl. Het heeft mij geholpen om ook met humor en zelf reflectie dingen te kunnen verwerken.
August 19, 2025
Reeks aardige columns van Joost Prinsen. De brieven aan Kees Torn zijn leuk leesvoer.
Het zal heel herkenbaar zijn, wanneer je partner net is overleden. Dat er in een rouw groep meer goede dan nare dingen over het plotselinge alleen zijn worden genoemd. Grappig. Ook wel een tikje oubollig geschreven.
Het zal heel herkenbaar zijn, wanneer je partner net is overleden. Dat er in een rouw groep meer goede dan nare dingen over het plotselinge alleen zijn worden genoemd. Grappig. Ook wel een tikje oubollig geschreven.
December 15, 2025
Liefdevol en eerlijk.
December 31, 2025
Heerlijk rommelig en eerlijk eerbetoon aan een meer dan vijftig jaar durende liefde.
Displaying 1 - 18 of 18 reviews