What do you think?
Rate this book
Nooit Gedacht
Aarde, tweeëntwintigste eeuw. Ruimtereizen en handel drijven met andere planeten behoren tot het alledaagse leven. Ingenieur en pilote Eavan is een afstammelinge van een meisje genaamd Wendy, dat meer dan drie eeuwen geleden door een vliegende jongen met een panfluit mee is genomen naar een prachtig eiland, waar je nooit volwassenen wordt. Eavan is er heilig van overtuigd dat haar voorouder het hele verhaal, dat ze in een dagboek heeft opgeschreven, niet uit haar duim heeft gezogen. Samen met haar vriend Chris gaat ze op zoek naar de planeet waarvan zij vermoedt dat Wendy daar ooit terecht is gekomen met de vreemde jongen. Maar ze is niet voorbereid op wat ze daar werkelijk aantreft.
340 pages, Hardcover
First published November 1, 2021
9 people are currently reading
322 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 77 reviews
December 2, 2021
Op de achterzijde van het boek staat bovenaan de samenvatting de zin “Een bijzonder verhaal dat de lezer terugbrengt naar Nooitgedachtenland”. Het verhaal rondom de originele Peter Pan en consorten behoort tot mijn favorieten verhalen allertijden in diverse uitvoeringen. Dus mede hierom sprak dit boek mij gelijk aan en laat ik er ook gelijk bij zeggen dat al het schrijfwerk van Latoya Morris sowieso gauw mijn aandacht trekt. Uit ervaring weet ik dat zij over het algemeen aparte, originele verhalen schrijft die mij meestal goed bevallen. Of dat met dit verhaal ook zo zou zijn was nog af te wachten natuurlijk.
Laat ik beginnen met de vertellen dat de cover er in zijn geheel fantastisch uit ziet. Hamley Books heeft er weer een prachtige Hardcover editie van gemaakt. Op de voorkant vind ik de afbeelding magische aantrekkingskracht uitspreiden. Het ouderwetse schip op ruw overkomend donker water, de maan, een flitsende sterrenhemel, de twinkelende lichtsliert, lichtjes, sleutels, touw en papierrollen alles maakt mij nieuwsgierig naar het inhoudelijke verhaal. Als ik het boek opensla zie ik een simpele maar leuk getekende plattegrond en ieder hoofdstuk begint met een mooie bijpassende illustratie. Het hele boek heeft de volle aandacht gekregen wat betreft een verzorgde vormgeving.
De eerste hoofdstukken creëren de juiste sfeersetting en tonen hoe de verbinding is ontstaan tussen het oude bekende verhaal wat ik aan het begin van deze recensie al benoemde en dit nieuwe verhaal. Je leert kennismaken met de hoofdpersonages Eavan en Chris en krijgt gelijk mee dat het boek een tikje SciFi in zich heeft en ook de magie niet schuwt. Genieten dus voor de fantasie liefhebbers zoals ik.
“Het glinsterende blauw en groen in het schaarse zonlicht.”
Qua bewoording, zinsverloop en algehele schrijfstijl gaan we soepel van start. Latoya neemt de lezer mee op een avontuurlijke tocht waarbij ik mij toch ook gemakkelijk kan identificeren met de persoonlijkheid van hoofdpersonage Eavan en deels met die van Chris. Ook al is de aardse wereld waarin de hoofdpersonages leven voor ons in de hedendaagse maatschappij vooralsnog verre toekomstmuziek creëert de schrijfster wel een realistische basis met hun karaktertrekken. Ze schrijft op een beeldende, inlevende manier en zorgt er zo voor dat mijn visuele voorstellingsvermogen volop betrokken is tijdens elke leessessie.
“Ze wist dat dit oneerlijk en volkomen onterecht was, maar haar frustratie en onbegrip hadden een stukje van haar brein overgenomen en maakten onredelijkheid daar heer en meester.”
Wat ik al enigszins door liet schemeren is dat de hoofdpersonages veel herkenbare eigenschappen hebben en daardoor realistisch overkomen. Uiteraard zijn de overige personages bijzonderder maar niet minder interessant. Er zijn leuke personages met eigenaardige trekjes maar ook vijandige. De karakters en hun onderlinge strijden en persoonlijke ontwikkelingen welke kant op dan ook zijn hoofdzakelijk datgene wat het verhaal grotendeels draagt en vormt.
“Zijn brein was nu alleen nog maar feitjes aan elkaar aan het weven.”
Voor mij was het spannende aan het verhaal kortstondig alhoewel het zeker een groot avontuur is op zich. Ik vond op een gegeven moment de gebeurtenissen voorspelbaar worden, langdradig in de laatste honderd pagina’s ongeveer en ik kon mijn aandacht niet meer geheel bij datgene houden wat verteld werd. Dit is natuurlijk mijn persoonlijke ervaring en hoeft absoluut niet te betekenen dat andere lezers ditzelfde hebben. De uitwerking ten opzichte van het klassieke verhaal is zeker wel origineel te noemen en ben ik nog niet eerder tegen gekomen. Het is hoe dan ook een knap staaltje schrijfwerk van Latoya Morris.
Gelukkig mogen meningen verschillen zolang het met respect geuit wordt. En zijn er zoveel diverse lezers en boeken, voor ieder wat wils. Ik zal ook nu gewoon weer van harte uitkijken naar een volgende titel van de schrijfster.
Lieve leesgroet, Elsa.
Laat ik beginnen met de vertellen dat de cover er in zijn geheel fantastisch uit ziet. Hamley Books heeft er weer een prachtige Hardcover editie van gemaakt. Op de voorkant vind ik de afbeelding magische aantrekkingskracht uitspreiden. Het ouderwetse schip op ruw overkomend donker water, de maan, een flitsende sterrenhemel, de twinkelende lichtsliert, lichtjes, sleutels, touw en papierrollen alles maakt mij nieuwsgierig naar het inhoudelijke verhaal. Als ik het boek opensla zie ik een simpele maar leuk getekende plattegrond en ieder hoofdstuk begint met een mooie bijpassende illustratie. Het hele boek heeft de volle aandacht gekregen wat betreft een verzorgde vormgeving.
De eerste hoofdstukken creëren de juiste sfeersetting en tonen hoe de verbinding is ontstaan tussen het oude bekende verhaal wat ik aan het begin van deze recensie al benoemde en dit nieuwe verhaal. Je leert kennismaken met de hoofdpersonages Eavan en Chris en krijgt gelijk mee dat het boek een tikje SciFi in zich heeft en ook de magie niet schuwt. Genieten dus voor de fantasie liefhebbers zoals ik.
“Het glinsterende blauw en groen in het schaarse zonlicht.”
Qua bewoording, zinsverloop en algehele schrijfstijl gaan we soepel van start. Latoya neemt de lezer mee op een avontuurlijke tocht waarbij ik mij toch ook gemakkelijk kan identificeren met de persoonlijkheid van hoofdpersonage Eavan en deels met die van Chris. Ook al is de aardse wereld waarin de hoofdpersonages leven voor ons in de hedendaagse maatschappij vooralsnog verre toekomstmuziek creëert de schrijfster wel een realistische basis met hun karaktertrekken. Ze schrijft op een beeldende, inlevende manier en zorgt er zo voor dat mijn visuele voorstellingsvermogen volop betrokken is tijdens elke leessessie.
“Ze wist dat dit oneerlijk en volkomen onterecht was, maar haar frustratie en onbegrip hadden een stukje van haar brein overgenomen en maakten onredelijkheid daar heer en meester.”
Wat ik al enigszins door liet schemeren is dat de hoofdpersonages veel herkenbare eigenschappen hebben en daardoor realistisch overkomen. Uiteraard zijn de overige personages bijzonderder maar niet minder interessant. Er zijn leuke personages met eigenaardige trekjes maar ook vijandige. De karakters en hun onderlinge strijden en persoonlijke ontwikkelingen welke kant op dan ook zijn hoofdzakelijk datgene wat het verhaal grotendeels draagt en vormt.
“Zijn brein was nu alleen nog maar feitjes aan elkaar aan het weven.”
Voor mij was het spannende aan het verhaal kortstondig alhoewel het zeker een groot avontuur is op zich. Ik vond op een gegeven moment de gebeurtenissen voorspelbaar worden, langdradig in de laatste honderd pagina’s ongeveer en ik kon mijn aandacht niet meer geheel bij datgene houden wat verteld werd. Dit is natuurlijk mijn persoonlijke ervaring en hoeft absoluut niet te betekenen dat andere lezers ditzelfde hebben. De uitwerking ten opzichte van het klassieke verhaal is zeker wel origineel te noemen en ben ik nog niet eerder tegen gekomen. Het is hoe dan ook een knap staaltje schrijfwerk van Latoya Morris.
Gelukkig mogen meningen verschillen zolang het met respect geuit wordt. En zijn er zoveel diverse lezers en boeken, voor ieder wat wils. Ik zal ook nu gewoon weer van harte uitkijken naar een volgende titel van de schrijfster.
Lieve leesgroet, Elsa.
December 15, 2021
Eerst en vooral: die cover!!! Wow prachtig! Deze cover sprak mij onmiddellijk aan. Zelfs zonder dat ik eerst wist waarover het ging, kwam dit boek in mijn vizier. En het binnenwerk is ook weer zo mooi! Een pareltje!
Maar ik was toch een beetje zenuwachtig om het boek te gaan lezen. Het is een combinatie van een sprookje en fantasy dus best wel buiten mijn comfortzone. De cover en de titel verklappen het al. Het gaat over Peter Pan. Een film die ik als kind tientallen keren ‘moest’ meekijken met mijn broers die de film steeds opnieuw gingen huren in de videotheek (ja, ik ben zo oud ;-)). Dus het is ook wat nostalgie voor mezelf.
Maar dit boek dus… Het verhaal speelt zich af in de vierentwintigste eeuw en ontdekkingsreizen naar andere planeten zijn op dat moment gewoon normaal. Eavan en Chris zijn nu op zoek naar de planeet waar Wendy naartoe zou gebracht zijn door Peter Pan vele jaren geleden. Voor Eavan is dit een belangrijke zoektocht want ze is zelf een afstammeling van Wendy.
Meteen werd ik vlotjes meegesleurd in het verhaal. Latoya Morris heeft een aangename schrijfstijl. Deels beschrijft ze in het boek de wereld van Nooitgedachtland zoals we die kennen uit het verhaal van Peter Pan maar anderzijds voegt ze ook dingen toe of heeft ze ook dingen aangepast. Het verhaal is een beetje het vervolg op Peter Pan maar dan heel ver in de toekomst. Deze toekomst maakt duidelijk dat de mens heel wat verder staat in sommige zaken al is er ook wel nog heel wat gewoon herkenbaar. Dat vond ik erg fijn omdat ik op die manier wel herkenningspunten met ‘de gewone wereld’ bleef behouden.
Het verhaal is spannend, het is enorm fantasierijk en zeker niet voorspelbaar. Soms moest ik wat wennen aan namen of aan de wereldopbouw omdat ik niet vaak fantasy lees maar ik kan wel zeggen dat ik ervan heb genoten. Ik ben zeker enorm verrast door dit moderne sprookje.
Maar ik was toch een beetje zenuwachtig om het boek te gaan lezen. Het is een combinatie van een sprookje en fantasy dus best wel buiten mijn comfortzone. De cover en de titel verklappen het al. Het gaat over Peter Pan. Een film die ik als kind tientallen keren ‘moest’ meekijken met mijn broers die de film steeds opnieuw gingen huren in de videotheek (ja, ik ben zo oud ;-)). Dus het is ook wat nostalgie voor mezelf.
Maar dit boek dus… Het verhaal speelt zich af in de vierentwintigste eeuw en ontdekkingsreizen naar andere planeten zijn op dat moment gewoon normaal. Eavan en Chris zijn nu op zoek naar de planeet waar Wendy naartoe zou gebracht zijn door Peter Pan vele jaren geleden. Voor Eavan is dit een belangrijke zoektocht want ze is zelf een afstammeling van Wendy.
Meteen werd ik vlotjes meegesleurd in het verhaal. Latoya Morris heeft een aangename schrijfstijl. Deels beschrijft ze in het boek de wereld van Nooitgedachtland zoals we die kennen uit het verhaal van Peter Pan maar anderzijds voegt ze ook dingen toe of heeft ze ook dingen aangepast. Het verhaal is een beetje het vervolg op Peter Pan maar dan heel ver in de toekomst. Deze toekomst maakt duidelijk dat de mens heel wat verder staat in sommige zaken al is er ook wel nog heel wat gewoon herkenbaar. Dat vond ik erg fijn omdat ik op die manier wel herkenningspunten met ‘de gewone wereld’ bleef behouden.
Het verhaal is spannend, het is enorm fantasierijk en zeker niet voorspelbaar. Soms moest ik wat wennen aan namen of aan de wereldopbouw omdat ik niet vaak fantasy lees maar ik kan wel zeggen dat ik ervan heb genoten. Ik ben zeker enorm verrast door dit moderne sprookje.
March 24, 2024
Gelezen als luisterboek via de bibliotheek.
Beetje dubbele gevoelens over dit boek.. Ik zat eigenlijk direct vanaf het begin goed in het verhaal, helemaal Peter Pan feelings! 🥰 Gedurende het boek verloor ik echter mijn aandacht.. Sommige namen vond ik te raar om goed te kunnen onthouden, of dat er opeens zoveel gebeurde dat ik het niet meer kon volgen.. Ook de ontwikkeling van het verhaal en waar de auteur precies naartoe wilde werken kon ik niet altijd volgen. Het einde vond ik wel weer mooi en verrassend, al deed het epiloog hier eigenlijk weer aan af 🙈
Overall een ok boek, maar absoluut geen wow. 2,5-3⭐️
Beetje dubbele gevoelens over dit boek.. Ik zat eigenlijk direct vanaf het begin goed in het verhaal, helemaal Peter Pan feelings! 🥰 Gedurende het boek verloor ik echter mijn aandacht.. Sommige namen vond ik te raar om goed te kunnen onthouden, of dat er opeens zoveel gebeurde dat ik het niet meer kon volgen.. Ook de ontwikkeling van het verhaal en waar de auteur precies naartoe wilde werken kon ik niet altijd volgen. Het einde vond ik wel weer mooi en verrassend, al deed het epiloog hier eigenlijk weer aan af 🙈
Overall een ok boek, maar absoluut geen wow. 2,5-3⭐️
January 22, 2022
Wat een enorme teleurstelling was dit 'vervolg' op Peter Pan. Het ene cliché naar het andere rolt voorbij en er wordt zoveel geleund op het originele verhaal dat dat het niet vernieuwend is. Weer een jaloerse elf, weer een jonge vrouw in katzwijm aan de voeten van Caelian (a.k.a Peter Pan) en een piraat die Caelian dood wil hebben. Gaaaaaaap!
Chris is knap, Caelian is knap en ook de wrede piraat Dresh is, tot Eavans verbazing, een hele knappe man. Al is de charme van de laatste al gauw verdwenen na het nodige geweld dat hij haar aan doet.
Dit verhaal is duisterder, gewelddadiger en vooral ongeloofwaardiger dan het origineel. Serieus Eaven heeft jarenlang niet door dat Chris Caelian heeft vermoord omdat hij haar wilde maar zij voor Caelian koos?! Sorry, maar dan voel ik me als lezer niet serieus genomen.
Te veel clichés, te veel toevalligheden en een protagonist die kick-ass had kunnen zijn, maar verwordt tot een hersenloze dweepster zodra een mooie man haar pad kruist. Sorry, maar dit boek maakt me op heel veel manieren boos.
Chris is knap, Caelian is knap en ook de wrede piraat Dresh is, tot Eavans verbazing, een hele knappe man. Al is de charme van de laatste al gauw verdwenen na het nodige geweld dat hij haar aan doet.
Dit verhaal is duisterder, gewelddadiger en vooral ongeloofwaardiger dan het origineel. Serieus Eaven heeft jarenlang niet door dat Chris Caelian heeft vermoord omdat hij haar wilde maar zij voor Caelian koos?! Sorry, maar dan voel ik me als lezer niet serieus genomen.
Te veel clichés, te veel toevalligheden en een protagonist die kick-ass had kunnen zijn, maar verwordt tot een hersenloze dweepster zodra een mooie man haar pad kruist. Sorry, maar dit boek maakt me op heel veel manieren boos.
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 23, 2022
Latoya Morris niet enkel vertaler Engels-Duits maar ook een succesvolle auteur. Zo schrijft ze young adult, fantasie en jeugdboeken. Met Nooit Gedacht schreef ze een young adult met een zeer duidelijke link naar het verhaal van Peter Pan.
Verhaal
In de vierentwintigste eeuw zijn ruimtereizen en handel drijven met andere planeten heel gewoon. Ingenieur en pilote Eavan is een afstammeling van een meisje met de naam Wendy. Ze heeft een dagboek waarin Wendy beschrijft hoe drie eeuwen geleden een vliegende jongen met een panfluit haar meenam naar een fantastisch eiland. Eavan is ervan overtuigd dat de verhalen uit het boekje echt gebeurd zijn. Na een crash met haar ruimtetuig strand ze, samen met Chris haar beste vriend, op een onbekende planeet. Direct vermoed Eavan dat het over de beschreven planeet gaat maar ze is niet voorbereid op wat er met de planeet gebeurt is in die driehonderd jaar.
Mijn gedacht.
Latoya hanteert meestal een zeer vlotte schrijfstijl en dat is deze keer niet minder. Het verhaal leest enorm vlug omdat ze ervoor zorgt dat er altijd wel iets voorvalt. Zo zorgt ze ervoor dat de flow niet stilvalt in het boek. Eens je start met lezen wil je het boek eigenlijk in één ruk uitlezen.
De link naar het verhaal van Peter Pan is duidelijk aanwezig met kleine verwijzingen, maar met andere namen. Maar waar Peter Pan meer gericht is op de jonge lezertjes is Nooit Gedacht toch een verhaal dat voor de al iets oudere jeugd passend is. Er zijn toch hier en daar passages met bloedvergiet te vinden. Dit boek bevat genoeg spanning en verhaal om zelfs de volwassen lezer mee te krijgen.
Er zijn ook andere thema’s vervat in het verhaal. Zoals vriendschap en liefde maar ook verraad maakt er deel van uit. Thema’s waar onze jeugd toch ook soms mee te maken krijgt. Misschien dat dit ook wel kan helpen om hen zich te laten verplaatsen in de personages.
Die personages blijven wel kleven. De connectie is er redelijk snel met de hoofdpersonages. Deze zijn ook goed uitgewerkt en door hun onderlinge dynamiek wordt hun karakter mooi vormgegeven.
Het slot is niet zo verrassend. Je ziet al een beetje aankomen wat er zal gebeuren. De verhaallijnen worden netjes afgewerkt en de cirkel is rond.
Conclusie
Een soort van vervolg op Peter Pan maar dan voor de al iets oudere jeugd zodat ze de nuances in het verhaal allemaal wel snappen. Een zeer vlot verhaal om te lezen waar de spanning maar weinig in een dal beland.
Verhaal
In de vierentwintigste eeuw zijn ruimtereizen en handel drijven met andere planeten heel gewoon. Ingenieur en pilote Eavan is een afstammeling van een meisje met de naam Wendy. Ze heeft een dagboek waarin Wendy beschrijft hoe drie eeuwen geleden een vliegende jongen met een panfluit haar meenam naar een fantastisch eiland. Eavan is ervan overtuigd dat de verhalen uit het boekje echt gebeurd zijn. Na een crash met haar ruimtetuig strand ze, samen met Chris haar beste vriend, op een onbekende planeet. Direct vermoed Eavan dat het over de beschreven planeet gaat maar ze is niet voorbereid op wat er met de planeet gebeurt is in die driehonderd jaar.
Mijn gedacht.
Latoya hanteert meestal een zeer vlotte schrijfstijl en dat is deze keer niet minder. Het verhaal leest enorm vlug omdat ze ervoor zorgt dat er altijd wel iets voorvalt. Zo zorgt ze ervoor dat de flow niet stilvalt in het boek. Eens je start met lezen wil je het boek eigenlijk in één ruk uitlezen.
De link naar het verhaal van Peter Pan is duidelijk aanwezig met kleine verwijzingen, maar met andere namen. Maar waar Peter Pan meer gericht is op de jonge lezertjes is Nooit Gedacht toch een verhaal dat voor de al iets oudere jeugd passend is. Er zijn toch hier en daar passages met bloedvergiet te vinden. Dit boek bevat genoeg spanning en verhaal om zelfs de volwassen lezer mee te krijgen.
Er zijn ook andere thema’s vervat in het verhaal. Zoals vriendschap en liefde maar ook verraad maakt er deel van uit. Thema’s waar onze jeugd toch ook soms mee te maken krijgt. Misschien dat dit ook wel kan helpen om hen zich te laten verplaatsen in de personages.
Die personages blijven wel kleven. De connectie is er redelijk snel met de hoofdpersonages. Deze zijn ook goed uitgewerkt en door hun onderlinge dynamiek wordt hun karakter mooi vormgegeven.
Het slot is niet zo verrassend. Je ziet al een beetje aankomen wat er zal gebeuren. De verhaallijnen worden netjes afgewerkt en de cirkel is rond.
Conclusie
Een soort van vervolg op Peter Pan maar dan voor de al iets oudere jeugd zodat ze de nuances in het verhaal allemaal wel snappen. Een zeer vlot verhaal om te lezen waar de spanning maar weinig in een dal beland.
November 21, 2023
Wat heb ik zojuist gelezen?
Oke voordat ik met mijn review begin, wil ik wel gezegd hebben dat dit verhaal ontzettend uniek en slim bedacht is en alle pluspunten naar de schrijfster toe. Zeker voor de Peter Pan fanaten kan dit een heel leuk boek zijn, maar voor mij heeft het flink de plank misgeslagen.
SPOILERS
Laat ik eerst beginnen dat hier een hoop spelfouten in zitten, iets waar ik al heel snel aan ga storen.
Begin van het boek ging heeel sloom en toen kwam het, persoon 1 dwong persoon 2 om te zoenen. Kots kots. De aparte love triangle vibe vond ik ook kots. Eavan die eerst zoent met Chris en daarna verliefd wordt op een ander maar de kapitein ook een knappe man vond wtf. Rare zwarte magie waardoor de slechterik in een kwal ofzo veranderde? Kots.
SPOILERS
De plottwist tho!! Die zag ik echt niet aankomen maar wat ik al helemaal niet zag aankomen is dat ze ineens zwanger was en een kind had in de epiloog???? Ik heb zoveel vragen, want heb ik de spice gemist in het boek of is het zomaar ineens? De kus was gedwongen.... zou dat ook gedwongen zijn? Lets hope not.
Nou de hele love triangle heeft mij echt laten walgen en ik heb sommige stukken ook geskipt omdat ik het niet aan kon.
Dit boek kon zo vet zijn maar omdat het nog teveel vasthield aan het orginele verhaal kwam het idee van de schrijfster niet lekker naar voren waardoor alles afgeraffeld leek.
Oke dit was mij niet zo samenhanged review :p
Oke voordat ik met mijn review begin, wil ik wel gezegd hebben dat dit verhaal ontzettend uniek en slim bedacht is en alle pluspunten naar de schrijfster toe. Zeker voor de Peter Pan fanaten kan dit een heel leuk boek zijn, maar voor mij heeft het flink de plank misgeslagen.
SPOILERS
Laat ik eerst beginnen dat hier een hoop spelfouten in zitten, iets waar ik al heel snel aan ga storen.
Begin van het boek ging heeel sloom en toen kwam het, persoon 1 dwong persoon 2 om te zoenen. Kots kots. De aparte love triangle vibe vond ik ook kots. Eavan die eerst zoent met Chris en daarna verliefd wordt op een ander maar de kapitein ook een knappe man vond wtf. Rare zwarte magie waardoor de slechterik in een kwal ofzo veranderde? Kots.
SPOILERS
De plottwist tho!! Die zag ik echt niet aankomen maar wat ik al helemaal niet zag aankomen is dat ze ineens zwanger was en een kind had in de epiloog???? Ik heb zoveel vragen, want heb ik de spice gemist in het boek of is het zomaar ineens? De kus was gedwongen.... zou dat ook gedwongen zijn? Lets hope not.
Nou de hele love triangle heeft mij echt laten walgen en ik heb sommige stukken ook geskipt omdat ik het niet aan kon.
Dit boek kon zo vet zijn maar omdat het nog teveel vasthield aan het orginele verhaal kwam het idee van de schrijfster niet lekker naar voren waardoor alles afgeraffeld leek.
Oke dit was mij niet zo samenhanged review :p
This entire review has been hidden because of spoilers.
January 17, 2022
Voor het lezen:
De cover trok vanaf het eerste moment dat ik dit boek op social media langs zag komen mijn aandacht. De titel van het boek is perfect op de illustratie van de cover aangepast. Er zitten zoveel mooie details in deze cover. Ook het contrast van de donkere nacht en zee met de maan, de zeilen van het schip en de magie die gloeien en licht geven maken het echt bijzonder aantrekkelijk.
Conclusie:
Met het boek 'Nooit gedacht' borduurt Latoya Morris op het wel bekende verhaal van J.M. Barrie. Je moet niet verwachten dat je een hervertelling krijgt van het verhaal, want het is alles behalve dat. Het is een toekomstverhaal wat terug gaat naar Nooitgedachteland.
Zonder enige moeite zit je compleet in het spannende, magische, avontuurlijke en mooie verhaal. Tot in de details weet Latoya levendig te beschrijven van alles wat er in en om het verhaal gebeurd, waardoor je je echt compleet in het verhaal verliest. Je bent echt even op Nooitgedachteland en de fantasie van Lotoya lijkt eindeloos. Echt subliem! De karakters zijn sterk neergezet en hebben een eigen persoonlijkheid die zich naarmate het verhaal zich ontvouwt zich verder ontwikkelen. De leeft zo intens mee met de emoties van de personages, maar ook de gruwel blijft je in het verhaal niet gespaard. Ook die weet Latoya ons tot in details te beschrijven.
Het boek is heerlijk vlot en krachtig geschreven, precies wat je van een young adult kan verwachten. Hierdoor zit er een heerlijk verloop in het verhaal. De opbouw van de verhaallijn is erg goed gedaan, er zitten veel spannende wendingen in en het plot was echt een onverwachts en knallend einde.
Het is hoe dan ook een geweldig, mooi, spannend, fantasierijk, hartverwarmend en mooi boek. Voor iedereen die een boek zoekt om heerlijk in weg te dromen, dan is dit een mega dikke aanrader.
De cover trok vanaf het eerste moment dat ik dit boek op social media langs zag komen mijn aandacht. De titel van het boek is perfect op de illustratie van de cover aangepast. Er zitten zoveel mooie details in deze cover. Ook het contrast van de donkere nacht en zee met de maan, de zeilen van het schip en de magie die gloeien en licht geven maken het echt bijzonder aantrekkelijk.
Conclusie:
Met het boek 'Nooit gedacht' borduurt Latoya Morris op het wel bekende verhaal van J.M. Barrie. Je moet niet verwachten dat je een hervertelling krijgt van het verhaal, want het is alles behalve dat. Het is een toekomstverhaal wat terug gaat naar Nooitgedachteland.
Zonder enige moeite zit je compleet in het spannende, magische, avontuurlijke en mooie verhaal. Tot in de details weet Latoya levendig te beschrijven van alles wat er in en om het verhaal gebeurd, waardoor je je echt compleet in het verhaal verliest. Je bent echt even op Nooitgedachteland en de fantasie van Lotoya lijkt eindeloos. Echt subliem! De karakters zijn sterk neergezet en hebben een eigen persoonlijkheid die zich naarmate het verhaal zich ontvouwt zich verder ontwikkelen. De leeft zo intens mee met de emoties van de personages, maar ook de gruwel blijft je in het verhaal niet gespaard. Ook die weet Latoya ons tot in details te beschrijven.
Het boek is heerlijk vlot en krachtig geschreven, precies wat je van een young adult kan verwachten. Hierdoor zit er een heerlijk verloop in het verhaal. De opbouw van de verhaallijn is erg goed gedaan, er zitten veel spannende wendingen in en het plot was echt een onverwachts en knallend einde.
Het is hoe dan ook een geweldig, mooi, spannend, fantasierijk, hartverwarmend en mooi boek. Voor iedereen die een boek zoekt om heerlijk in weg te dromen, dan is dit een mega dikke aanrader.
December 16, 2021
Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik een echte Disney liefhebber ben. Dus toen ik hoorde dat het boek Nooit Gedacht een soort Disney voor volwassenen was, was ik al verkocht. Zonder te weten waar het over ging.
Maar de prachtige cover verraadt het natuurlijk al. De Peter Pan vibe druipt er vanaf. En dat vind ik leuk. Want vliegende ,knappe jongens en piraten vind ik leuk. Heel leuk.
Nooit Gedacht borduurt verder op het welbekende verhaal van J.M. Barrie. Maar is absozekerwetenluut geen hervertelling. Het is een in de toekomst afspelende Young Adult roman die je terugbrengt naar Nooitgedachtland. En hoe!
Latoya heeft zo'n gedetailleerd geheel neergezet, dat je niet anders kan dan doorlezen. De wordbuilding, alle geweldige personages, plotwendingen. Alles past in perfect in en bij elkaar. Ook de fijne schrijfstijl, die met makkelijke woorden erg beeldend neergezet wordt, leest erg fijn weg.
De realistische voelbare emoties van de personages, de heerlijke gruesome bloederige details af en toe, de hartverscheurende en romanstische plotwendingen, en de fantastische gedetailleerde stukken uit het dagboek van Wendy, de voorouder van een van de hoofdpersonen, maakten voor mij dat ik dit een heerlijk leesavontuur vond.
Alles klopte gewoon. Ondanks dat ik sommige dingen misschien iets te vergezocht en ongeloofwaardig vond, én het verhaal daardoor waarschijnlijk ietsje korter had kunnen zijn, was dit voor mij echt een perfecte, originele insteek voor een Disney voor volwassenen. Ik hou ervan!
Maar de prachtige cover verraadt het natuurlijk al. De Peter Pan vibe druipt er vanaf. En dat vind ik leuk. Want vliegende ,knappe jongens en piraten vind ik leuk. Heel leuk.
Nooit Gedacht borduurt verder op het welbekende verhaal van J.M. Barrie. Maar is absozekerwetenluut geen hervertelling. Het is een in de toekomst afspelende Young Adult roman die je terugbrengt naar Nooitgedachtland. En hoe!
Latoya heeft zo'n gedetailleerd geheel neergezet, dat je niet anders kan dan doorlezen. De wordbuilding, alle geweldige personages, plotwendingen. Alles past in perfect in en bij elkaar. Ook de fijne schrijfstijl, die met makkelijke woorden erg beeldend neergezet wordt, leest erg fijn weg.
De realistische voelbare emoties van de personages, de heerlijke gruesome bloederige details af en toe, de hartverscheurende en romanstische plotwendingen, en de fantastische gedetailleerde stukken uit het dagboek van Wendy, de voorouder van een van de hoofdpersonen, maakten voor mij dat ik dit een heerlijk leesavontuur vond.
Alles klopte gewoon. Ondanks dat ik sommige dingen misschien iets te vergezocht en ongeloofwaardig vond, én het verhaal daardoor waarschijnlijk ietsje korter had kunnen zijn, was dit voor mij echt een perfecte, originele insteek voor een Disney voor volwassenen. Ik hou ervan!
November 9, 2022
Dit boek??
Als je van Peter Pan gebaseerde, geïnspireerde verhalen of re-tellings houdt, dan is dit echt een topkeuze.
De verhaallijn is enorm origineel en heel goed opgezet. Het voelt ook elke keer als precies de juiste informatie die wordt gegeven en het verhaal gaat op een fijn tempo vooruit.
Voor nu zou ik het een 4,5⭐️ geven.
Het is dat ik liever Engels lees, maar geen Engelse versie kon vinden, anders had ik denk ik zelfs 5⭐️ kunnen geven. Zeker met die ene plottwist op het einde!
Some things just hit better in English.
Als je van Peter Pan gebaseerde, geïnspireerde verhalen of re-tellings houdt, dan is dit echt een topkeuze.
De verhaallijn is enorm origineel en heel goed opgezet. Het voelt ook elke keer als precies de juiste informatie die wordt gegeven en het verhaal gaat op een fijn tempo vooruit.
Voor nu zou ik het een 4,5⭐️ geven.
Het is dat ik liever Engels lees, maar geen Engelse versie kon vinden, anders had ik denk ik zelfs 5⭐️ kunnen geven. Zeker met die ene plottwist op het einde!
Some things just hit better in English.
December 7, 2021
Al met al is Nooit gedacht een heerlijk fantasie verhaal over de zoektocht naar de vliegende jongen met een panfluit. De wereld en de personages worden door Latoya Morris op een gedetailleerde manier beschreven. Soms wist ik dat er onverwachte gebeurtenissen aan zaten te komen. Maar het einde daarentegen was wel erg verrassend. Ik heb dan ook enorm genoten van Nooit gedacht en vooral van alle verschillende soorten personages/karakters. --> Vanaf 7 december is de hele recensie te lezen op mijn blog: www.elinebooks.com
December 22, 2022
Wat een goed boek
Het had me meteen te pakken van de eerste pagina en heeft me niet meer los gelaten
Het hele concept was zo goed en hoe Caelian en heel de planeet is voorgesteld is super!!
Dit boek is echt een must-read als je van Peter Pan houd!! Je komt eindelijk te weten hoe alles is afgelopen met Peter Pan, Nooitgedachtenland, de piraten, Wendy en al de rest!!
Het einde was schokkend!
May I cry???
Het had me meteen te pakken van de eerste pagina en heeft me niet meer los gelaten
Het hele concept was zo goed en hoe Caelian en heel de planeet is voorgesteld is super!!
Dit boek is echt een must-read als je van Peter Pan houd!! Je komt eindelijk te weten hoe alles is afgelopen met Peter Pan, Nooitgedachtenland, de piraten, Wendy en al de rest!!
Het einde was schokkend!
May I cry???
August 21, 2024
“Niemand zal dit verhaal geloven, maar dat geeft niet. Ik geloof.”
August 18, 2024
Ik weet niet zo goed wat ik van Nooit Gedacht had verwacht, maar ik zat helemaal niet in de doelgroep helaas. Sowieso ben ik blijkbaar te oud om van de romantiek te kunnen genieten (liefdesvijfhoek?). Instalove is al helemaal niet mijn ding. Daarnaast las de schrijfstijl wel lekker weg, maar ik kon me moeilijk door alle worldbuilding en magiesystemen heen bewegen. Ook is het vrij gruwelijk om te lezen. Naast dat dit boek helaas niet mijn smaak was, waren er drie dingen die ik daadwerkelijk problematisch vind.
1) Niet erg inclusief. Iedere man of jongen die hoofdpersoon Eavan tegenkomt is óf knap óf ‘vadsig’ / een ‘primitieve inboorling’ / heeft ‘smerige dreads’. Daarnaast kwam dit boek een beetje agressief heteroseksueel op me over, bij gebrek aan een beter woord. Eavan voelt zich tot ieder knap personage aangetrokken, ook als ze weet dat het een slechterik is.
Tussendoor een quote uit een andere recensie waar ik helemaal achter sta. Zoals Inge hier benoemt https://www.goodreads.com/review/show... : "Een protagonist die kick-ass had kunnen zijn, maar een hersenloze dweepster wordt zodra een mooie man haar pad kruist."
Andersom let Chris op alle vrouwelijke vormen in dit verhaal. Eén van de personages zegt op een gegeven moment zelfs: "En heb je de informatie uit hem weten te trekken? ... Nee? Jij vuile trut. Je wilde hem zeker voor jezelf, hè?" Hierin wordt heteroseksuele aantrekkingskracht aangenomen, alsof meisjes niet kunnen bestaan zonder een mannelijke love interest. De manier waarop mannen vrouwen zien en behandelen, komt toxic over. Alsof vrouwen een bezit zijn, een pleziermiddel of een zwak en inferieur iets.
2) Bovenstaande is extra problematisch als je bedenkt dat de doelgroep jongvolwassenen is. Is dit de boodschap die je mee wilt geven aan mensen die nog moeten leren wat een gezonde relatie is? Ook de scheldwoorden die sporadisch in dit boek gebruikt worden, voelen misplaatst. En meer vragen om consent waren zeker op hun plek geweest. Ik las het ook in deze review van Dewi: https://www.goodreads.com/review/show....
Over consent gesproken… Aan het einde van Nooit Gedacht vindt een plotwending plaats waar ik behoorlijk wat vraagtekens bij zet. Eavan is een jongvolwassene die (voor het eerst?) intiem is geweest met iemand die ze twee dagen kent én af en toe de mentale gesteldheid van een kind heeft. Onbeschermd. Wat voor boodschap geeft dat? Persoonlijk werd ik er een beetje naar van. Gelukkig zitten er geen expliciete scènes in dit boek, want dat zou helemaal ongepast zijn voor deze doelgroep.
3) Er wordt incest gesuggereerd en goedgepraat. No thank you.
Andere dingen die meer met smaak te maken hebben…
4) Het magiesysteem was voor mij te rommelig. Aan de ene kant probeert de auteur alle magie met wetenschap te verklaren. Dat vind ik een interessante insteek. Maar, er is ook zwarte magie, onsterfelijkheid en een soort geesten?
Zoals Zari hier benoemt https://www.goodreads.com/review/show... "De schrijfstijl voelde als een encyclopedie herschreven. Voordat je zelf kon speculeren werd er al in een uitgebreid monoloog antwoord gegeven op alle mogelijke vragen." Ik moet toegeven dat ik ook schuin door de infodumps heen heb gelezen, omdat het me niet beet kon pakken.
5) De personages hebben qua ‘tell’ onderscheidende persoonlijkheden, vooral in het begin. Helaas werkt dat niet door in ‘show’ en is vooral Chris erg wisselend in zijn karakter. Twee dagen tijd is wel echt te kort voor een personages om zo'n grote ontwikkeling in persoonlijkheid mee te maken en het ook geloofwaardig te laten overkomen. Hierdoor heb ik met geen van de personages echt een band opgebouwd.
Verder vraag ik me af:
- Hoe hebben Eavan en Chris zo weinig verwondingen overgehouden na een behoorlijk groot ongeluk?
- Hoe overleven kinderen van 4 jaar oud in hun eentje in de wildernis? Hoe jagen zij op prooidieren? Hoe zijn ze jarenlang zelf niet opgegeten door dieren?
- Hoezo is het in de verre toekomst nog steeds niet gewoon dat je als alleenstaande moeder een kind opvoedt en trouw je dus maar met iemand waar je eigenlijk niet van houdt?
Kortom: niet mijn ding, helaas pindakaas. De cover is wel prachtig.
1) Niet erg inclusief. Iedere man of jongen die hoofdpersoon Eavan tegenkomt is óf knap óf ‘vadsig’ / een ‘primitieve inboorling’ / heeft ‘smerige dreads’. Daarnaast kwam dit boek een beetje agressief heteroseksueel op me over, bij gebrek aan een beter woord. Eavan voelt zich tot ieder knap personage aangetrokken, ook als ze weet dat het een slechterik is.
Tussendoor een quote uit een andere recensie waar ik helemaal achter sta. Zoals Inge hier benoemt https://www.goodreads.com/review/show... : "Een protagonist die kick-ass had kunnen zijn, maar een hersenloze dweepster wordt zodra een mooie man haar pad kruist."
Andersom let Chris op alle vrouwelijke vormen in dit verhaal. Eén van de personages zegt op een gegeven moment zelfs: "En heb je de informatie uit hem weten te trekken? ... Nee? Jij vuile trut. Je wilde hem zeker voor jezelf, hè?" Hierin wordt heteroseksuele aantrekkingskracht aangenomen, alsof meisjes niet kunnen bestaan zonder een mannelijke love interest. De manier waarop mannen vrouwen zien en behandelen, komt toxic over. Alsof vrouwen een bezit zijn, een pleziermiddel of een zwak en inferieur iets.
2) Bovenstaande is extra problematisch als je bedenkt dat de doelgroep jongvolwassenen is. Is dit de boodschap die je mee wilt geven aan mensen die nog moeten leren wat een gezonde relatie is? Ook de scheldwoorden die sporadisch in dit boek gebruikt worden, voelen misplaatst. En meer vragen om consent waren zeker op hun plek geweest. Ik las het ook in deze review van Dewi: https://www.goodreads.com/review/show....
Over consent gesproken… Aan het einde van Nooit Gedacht vindt een plotwending plaats waar ik behoorlijk wat vraagtekens bij zet. Eavan is een jongvolwassene die (voor het eerst?) intiem is geweest met iemand die ze twee dagen kent én af en toe de mentale gesteldheid van een kind heeft. Onbeschermd. Wat voor boodschap geeft dat? Persoonlijk werd ik er een beetje naar van. Gelukkig zitten er geen expliciete scènes in dit boek, want dat zou helemaal ongepast zijn voor deze doelgroep.
3) Er wordt incest gesuggereerd en goedgepraat. No thank you.
Andere dingen die meer met smaak te maken hebben…
4) Het magiesysteem was voor mij te rommelig. Aan de ene kant probeert de auteur alle magie met wetenschap te verklaren. Dat vind ik een interessante insteek. Maar, er is ook zwarte magie, onsterfelijkheid en een soort geesten?
Zoals Zari hier benoemt https://www.goodreads.com/review/show... "De schrijfstijl voelde als een encyclopedie herschreven. Voordat je zelf kon speculeren werd er al in een uitgebreid monoloog antwoord gegeven op alle mogelijke vragen." Ik moet toegeven dat ik ook schuin door de infodumps heen heb gelezen, omdat het me niet beet kon pakken.
5) De personages hebben qua ‘tell’ onderscheidende persoonlijkheden, vooral in het begin. Helaas werkt dat niet door in ‘show’ en is vooral Chris erg wisselend in zijn karakter. Twee dagen tijd is wel echt te kort voor een personages om zo'n grote ontwikkeling in persoonlijkheid mee te maken en het ook geloofwaardig te laten overkomen. Hierdoor heb ik met geen van de personages echt een band opgebouwd.
Verder vraag ik me af:
- Hoe hebben Eavan en Chris zo weinig verwondingen overgehouden na een behoorlijk groot ongeluk?
- Hoe overleven kinderen van 4 jaar oud in hun eentje in de wildernis? Hoe jagen zij op prooidieren? Hoe zijn ze jarenlang zelf niet opgegeten door dieren?
- Hoezo is het in de verre toekomst nog steeds niet gewoon dat je als alleenstaande moeder een kind opvoedt en trouw je dus maar met iemand waar je eigenlijk niet van houdt?
Kortom: niet mijn ding, helaas pindakaas. De cover is wel prachtig.
December 27, 2021
Ongeveer een half jaar terug, kon ik mijn hart ophalen aan het jeugdverhaal “Geestenvanger” van Latoya Morris. Niettegenstaande ze eerder al haar strepen had verdiend bij een Young Adult publiek, toonde ze dat ze ook best haar vrouwtje kon staan in het jeugdsegment. Dat deze auteur een relatief hoog schrijftempo heeft, getuigt alweer haar nieuwste titel in de stal van Hamley Books onder de titel Nooit Gedacht, waarbij ze terug haar YA-fans wil aanspreken.
Terwijl ze met haar vorige boeken steeds een volledig eigen concept uitwerkte en van invulling voorzag, grijpt ze dit keer terug naar een klassieker onder de klassiekers, het verhaal van Peter Pan. En terwijl ik absoluut op het hart wil drukken dat dit geenszins een hertelling is of een flauw afkooksel van het origineel, komen wel netjes alle klassieke elementen van het voornoemde avonturen-epos aan bod, zowel bekende als wat minder bekende aspecten.
De meeste lezers zullen ongetwijfeld de tekenfilmversie van Disney kennen, of het live-action verhaal met wijlen Robin Williams in de hoofdrol, of zelfs één van de vele spin-offs en hertellingen die het nooit haalden bij de voorgenoemde blockbusters, maar weinigen kunnen James M Barrie bij naam noemen als de auteur van wat aanvankelijk een toneelstuk was en pas later werd omgetoverd en bijgespijkerd tot het klassieke fantasy-avonturenverhaal. Zoals heel wat klassieke sprookjes is de versie die we op vandaag kennen heel wat kindvriendelijker en vrolijker dan oorspronkelijk door de auteur werd bedoeld en Morris heeft zich dan ook niet gebaseerd op de originele versie, dan wel op de beter gekende “kindvriendelijke” opzet. Als die-hard horrorfan voor mij alvast een gemiste kans.
In tegenstelling tot haar voorgaande boeken, waagt Latoya Morris zich met “Nooit Gedacht” toch voor een stuk op onbekend terrein. Ze verweeft science-fiction elementen doorheen het fantasy-geheel en laat het avonturen-aspect de twee genres met elkaar verweven. En net daar knelt het schoentje wel een beetje. Science-fiction en Fantasy zijn twee relatief specialistische genres die toch wel enige ervaring en een aparte aanpak vereisen. En alhoewel er een aantal best geslaagde cross-overs kunnen benoemd worden, zijn het er net omwille van de voorgenoemde reden heel weinig. En alhoewel de scifi insteek best wel ondergeschikt is, voelt het bij momenten wat onwennig aan. Let op, een doorsnee YA-lezer zal zich hieraan hoegenaamd niet storen, maar ervaren fans van elk van deze genres zullen ongetwijfeld wat de wenkbrauwen fronsen.
De auteur bevestigt met dit verhaal dat ze de schrijfstiel absoluut machtig is en weet haar personages van een treffende diepgang te voorzien en ze realistisch neer te pennen. Vanaf het eerste hoofdstuk zal ze ongetwijfeld iedere lezer weten te overtuigen. De verhaallijn is dan ook netjes gestructureerd, de lezers worden eerst in het hele gebeuren ingeleid, zij het terecht beperkt (we mogen toch veronderstellen dat zowat iedere lezer enige achtergrond van Peter Pan kent), waarna de link wordt gemaakt met het heden (van het verhaal, een verre toekomst voor ons) en het nieuwe avontuur van start gaat. En dan zijn we nog maar een honderdtal pagina’s verder en blijft het geheel helaas wat op hetzelfde been hinken. Het leek haast alsof plots alle vaart uit de plot was verdwenen. Best wel jammer, vooral omdat de auteur haar beste troeven al heel vroeg in het boek had uitgespeeld… de hint naar de klassieker, de romantiek van de hoofdpersonages, het mysterieuze eiland op een onbekende planeet. Er werd zoveel in de eerste hoofdstukken gestopt, dat het haast leek alsof er na ongeveer een derde van het boek, niets echt nieuws of origineels meer te vertellen viel. En hoe sterk de schrijfstijl van Morris dan ook mag zijn, de disproportie tussen die eerste honderd pagina’s en de rest van het boek, wist het totaalplaatje voor mij te nekken.
“Nooit Gedacht” is een schitterend idee met een duidelijke en toegankelijke schrijfstijl, een uiterst origineel concept dat vanaf de eerste hoofdstukken de lezer aan de plotlijn kluistert, maar dat helaas niet tot het einde weet vol te houden. Jammer toch wel.
Terwijl ze met haar vorige boeken steeds een volledig eigen concept uitwerkte en van invulling voorzag, grijpt ze dit keer terug naar een klassieker onder de klassiekers, het verhaal van Peter Pan. En terwijl ik absoluut op het hart wil drukken dat dit geenszins een hertelling is of een flauw afkooksel van het origineel, komen wel netjes alle klassieke elementen van het voornoemde avonturen-epos aan bod, zowel bekende als wat minder bekende aspecten.
De meeste lezers zullen ongetwijfeld de tekenfilmversie van Disney kennen, of het live-action verhaal met wijlen Robin Williams in de hoofdrol, of zelfs één van de vele spin-offs en hertellingen die het nooit haalden bij de voorgenoemde blockbusters, maar weinigen kunnen James M Barrie bij naam noemen als de auteur van wat aanvankelijk een toneelstuk was en pas later werd omgetoverd en bijgespijkerd tot het klassieke fantasy-avonturenverhaal. Zoals heel wat klassieke sprookjes is de versie die we op vandaag kennen heel wat kindvriendelijker en vrolijker dan oorspronkelijk door de auteur werd bedoeld en Morris heeft zich dan ook niet gebaseerd op de originele versie, dan wel op de beter gekende “kindvriendelijke” opzet. Als die-hard horrorfan voor mij alvast een gemiste kans.
In tegenstelling tot haar voorgaande boeken, waagt Latoya Morris zich met “Nooit Gedacht” toch voor een stuk op onbekend terrein. Ze verweeft science-fiction elementen doorheen het fantasy-geheel en laat het avonturen-aspect de twee genres met elkaar verweven. En net daar knelt het schoentje wel een beetje. Science-fiction en Fantasy zijn twee relatief specialistische genres die toch wel enige ervaring en een aparte aanpak vereisen. En alhoewel er een aantal best geslaagde cross-overs kunnen benoemd worden, zijn het er net omwille van de voorgenoemde reden heel weinig. En alhoewel de scifi insteek best wel ondergeschikt is, voelt het bij momenten wat onwennig aan. Let op, een doorsnee YA-lezer zal zich hieraan hoegenaamd niet storen, maar ervaren fans van elk van deze genres zullen ongetwijfeld wat de wenkbrauwen fronsen.
De auteur bevestigt met dit verhaal dat ze de schrijfstiel absoluut machtig is en weet haar personages van een treffende diepgang te voorzien en ze realistisch neer te pennen. Vanaf het eerste hoofdstuk zal ze ongetwijfeld iedere lezer weten te overtuigen. De verhaallijn is dan ook netjes gestructureerd, de lezers worden eerst in het hele gebeuren ingeleid, zij het terecht beperkt (we mogen toch veronderstellen dat zowat iedere lezer enige achtergrond van Peter Pan kent), waarna de link wordt gemaakt met het heden (van het verhaal, een verre toekomst voor ons) en het nieuwe avontuur van start gaat. En dan zijn we nog maar een honderdtal pagina’s verder en blijft het geheel helaas wat op hetzelfde been hinken. Het leek haast alsof plots alle vaart uit de plot was verdwenen. Best wel jammer, vooral omdat de auteur haar beste troeven al heel vroeg in het boek had uitgespeeld… de hint naar de klassieker, de romantiek van de hoofdpersonages, het mysterieuze eiland op een onbekende planeet. Er werd zoveel in de eerste hoofdstukken gestopt, dat het haast leek alsof er na ongeveer een derde van het boek, niets echt nieuws of origineels meer te vertellen viel. En hoe sterk de schrijfstijl van Morris dan ook mag zijn, de disproportie tussen die eerste honderd pagina’s en de rest van het boek, wist het totaalplaatje voor mij te nekken.
“Nooit Gedacht” is een schitterend idee met een duidelijke en toegankelijke schrijfstijl, een uiterst origineel concept dat vanaf de eerste hoofdstukken de lezer aan de plotlijn kluistert, maar dat helaas niet tot het einde weet vol te houden. Jammer toch wel.
January 2, 2022
Toen ik deze cover zag was ik verliefd. De cover is prachtig! Er is zoveel op te zien, de kleuren zijn prachtig en het is eigenlijk meteen duidelijk, zeker in combinatie met de titel, dat dit verhaal zich af gaat spelen in Neverland, of Nooit Gedacht Land. Ik was dan ook superblij toen ik de hints voor de adventskalender van de Boekenbuit herkende en ik zag dat ik voor dit boek kon kiezen. Ik was nog blijer toen ik het boek uit mocht pakken en dus kon beginnen met lezen.
Helaas werkte dit boek voor mij absoluut niet. Ik hoop dat mensen verder kijken dan mijn sterwaardering. Mijn sterwaardering zegt namelijk alleen iets over hoe ik dit boek beleefd heb. Mijn sterwaardering zegt niks over de kwaliteit van dit boek. Technisch gezien is er niks op aan te merken. Het boek is goed en vlot geschreven. Het boek is prachtig opgemaakt en het verhaal is goed opgebouwd. Het tempo zit er goed in en voorzetten die gegeven worden, worden afgemaakt.
Toch kon ik maar geen klik met dit boek voelen. Sterker nog, hoe langer ik aan het lezen was, hoe meer ik me aan het boek begon te ergeren. Ik denk dat het allereerst komt omdat ik niet verwacht had dat dit zo'n duister, bruut en naar verhaal zou zijn. Het soort verhaal waar ik momenteel niet echt voor in de stemming ben. Ik weet wel dat Morris nooit kiest voor de makkelijke weg en wat zwaardere verhalen schrijft, maar dit was wel heel zwaar en depressief.
Maar, voor het grootste gedeelte werkte dit boek niet voor mij omdat het heel erg focust op de actie en weinig op de echte emotionele banden tussen de karakters. Ik heb geen enkel moment het gevoel dat ik de karakters leer kennen. Ik voel ook nergens echt de connectie tussen de karakters. Ik snap ook niet helemaal waarom ze elkaar eigenlijk zo leuk vinden. Met name Chris werkte het hele boek op mijn zenuwen. En ik denk dat daardoor het einde niet het effect had, dat het had kunnen hebben.
Als je van actie houdt, kan het best zijn dat dit boek voor jou veel beter werkt. Helaas was het voor mij totaal niet waar ik op gehoopt had.
Helaas werkte dit boek voor mij absoluut niet. Ik hoop dat mensen verder kijken dan mijn sterwaardering. Mijn sterwaardering zegt namelijk alleen iets over hoe ik dit boek beleefd heb. Mijn sterwaardering zegt niks over de kwaliteit van dit boek. Technisch gezien is er niks op aan te merken. Het boek is goed en vlot geschreven. Het boek is prachtig opgemaakt en het verhaal is goed opgebouwd. Het tempo zit er goed in en voorzetten die gegeven worden, worden afgemaakt.
Toch kon ik maar geen klik met dit boek voelen. Sterker nog, hoe langer ik aan het lezen was, hoe meer ik me aan het boek begon te ergeren. Ik denk dat het allereerst komt omdat ik niet verwacht had dat dit zo'n duister, bruut en naar verhaal zou zijn. Het soort verhaal waar ik momenteel niet echt voor in de stemming ben. Ik weet wel dat Morris nooit kiest voor de makkelijke weg en wat zwaardere verhalen schrijft, maar dit was wel heel zwaar en depressief.
Maar, voor het grootste gedeelte werkte dit boek niet voor mij omdat het heel erg focust op de actie en weinig op de echte emotionele banden tussen de karakters. Ik heb geen enkel moment het gevoel dat ik de karakters leer kennen. Ik voel ook nergens echt de connectie tussen de karakters. Ik snap ook niet helemaal waarom ze elkaar eigenlijk zo leuk vinden. Met name Chris werkte het hele boek op mijn zenuwen. En ik denk dat daardoor het einde niet het effect had, dat het had kunnen hebben.
Als je van actie houdt, kan het best zijn dat dit boek voor jou veel beter werkt. Helaas was het voor mij totaal niet waar ik op gehoopt had.
April 13, 2022
Dit is zeker een avontuurlijk verhaal, een soort sprookje maar dan voor volwassenen. Perfect als je even een sprookjesachtig verhaal wil lezen, maar waar er wel actie in zit, met een plottwist hier en daar.
Dit verhaal is zeker onvoorstelbaar, al zag ik het einde eigenlijk wel aankomen. Zodra er voorgesteld werd om te eten, wist ik gewoon dat Chris hem zou vergiftigen.
Chris vond ik in het begin wel oké, maar al snel begon ik me erg aan hem te ergeren. Ik vond hem zo naar, ook de manier hoe hij tegen Eavan deed. Alsof ze van hem was, en ookal zei ze meerdere keren niet zo van hem te houden, bleef hij maar doorgaan, zeggen dat hij zou vechten en dat hij van haar hou zijn.
Hier en daar zaten misschien wat dingen wat misschien een beetje overdreven leek, zoals de zwangerschap. Maar dat maakte het niet minder leuk. Het is een vermakelijk verhaal die je misschien niet al te serieus moet nemen. Ik heb er zeker van genoten. En ik ben ook erg dankbaar dat Hamley Books dit boek naar mij heeft gestuurd!
Dit verhaal is zeker onvoorstelbaar, al zag ik het einde eigenlijk wel aankomen. Zodra er voorgesteld werd om te eten, wist ik gewoon dat Chris hem zou vergiftigen.
Chris vond ik in het begin wel oké, maar al snel begon ik me erg aan hem te ergeren. Ik vond hem zo naar, ook de manier hoe hij tegen Eavan deed. Alsof ze van hem was, en ookal zei ze meerdere keren niet zo van hem te houden, bleef hij maar doorgaan, zeggen dat hij zou vechten en dat hij van haar hou zijn.
Hier en daar zaten misschien wat dingen wat misschien een beetje overdreven leek, zoals de zwangerschap. Maar dat maakte het niet minder leuk. Het is een vermakelijk verhaal die je misschien niet al te serieus moet nemen. Ik heb er zeker van genoten. En ik ben ook erg dankbaar dat Hamley Books dit boek naar mij heeft gestuurd!
This entire review has been hidden because of spoilers.
June 9, 2022
Het boek gaat over:
Eavan, ze is afstammling van Wendy. Samen met haar vriend Chris probeert ze nooit gedachten land te vinden met hun ruimteship om verhalen van Wendy te bewijzen.
Een bezonder verhaal dat de lezer terugbrengt naar Nooitgedachteneiland.
Na een harde klap door hun reis belanden ze er eindelijk maar wat ze vinden hadden ze niet verwacht en samen ontdekken ze een geheim die niemand wist.
Mijk eigen mening
Wow! Echt prachrig boek. Het laat je net als peter pan voelen zorgeloos. Ook wel een duistere kant natuurlijk maar actie en spanning doorheen het verhaal tot het laatste hoofdstuk. Mijn favoriete personage zal altijd Eavan (ef), ze is dapper, slim en niet te vergeten koppig (ze geeft nooit op). Vroeger las ik graag peter pan en deze retelling raad ik ook iedere ya reader aan. Het was lachen, huilen, boos zijn samen met de personages.
Eavan, ze is afstammling van Wendy. Samen met haar vriend Chris probeert ze nooit gedachten land te vinden met hun ruimteship om verhalen van Wendy te bewijzen.
Een bezonder verhaal dat de lezer terugbrengt naar Nooitgedachteneiland.
Na een harde klap door hun reis belanden ze er eindelijk maar wat ze vinden hadden ze niet verwacht en samen ontdekken ze een geheim die niemand wist.
Mijk eigen mening
Wow! Echt prachrig boek. Het laat je net als peter pan voelen zorgeloos. Ook wel een duistere kant natuurlijk maar actie en spanning doorheen het verhaal tot het laatste hoofdstuk. Mijn favoriete personage zal altijd Eavan (ef), ze is dapper, slim en niet te vergeten koppig (ze geeft nooit op). Vroeger las ik graag peter pan en deze retelling raad ik ook iedere ya reader aan. Het was lachen, huilen, boos zijn samen met de personages.
April 15, 2022
Ik kon de prachtige cover niet weerstaan, en de titel die een Peter Pan-verhaal beloofde ook niet. Latoya Morris heeft een verrassende draai gegeven aan het klassieke sprookje, waardoor ik met plezier dit boek heb gelezen.
Hoewel de verschillende ontknopingen en plottwists misschien wat meer aandacht hadden verdiend, heeft Morris de wereld van Peter Pan tot leven gebracht. Soms ging het heel snel en bepaalde oplossingen kwamen uit het niets, net als het uiteindelijke slot van het boek. Maar uiteindelijk is het een mooi verhaal voor lezers van YA.
Hoewel de verschillende ontknopingen en plottwists misschien wat meer aandacht hadden verdiend, heeft Morris de wereld van Peter Pan tot leven gebracht. Soms ging het heel snel en bepaalde oplossingen kwamen uit het niets, net als het uiteindelijke slot van het boek. Maar uiteindelijk is het een mooi verhaal voor lezers van YA.
November 23, 2021
Heel lang geleden dat ik een boek binnen twee dagen heb uitgelezen. Heel leuk om weer in de vroegere tijden van Peter Pan weg te dromen. Erg leuk dat heden en verleden een grote draad vormen in het verhaal.
August 13, 2022
Leuke hertelling van Peter Pan. In het midden wordt het even iets langdradig, maar tegen het einde loopt het weer vlot door.
Het einde vind ik persoonlijk minder. Iets te snel afgeraffeld. Maar op zich goed boek
Het einde vind ik persoonlijk minder. Iets te snel afgeraffeld. Maar op zich goed boek
September 18, 2025
First of all, the cover of this book—wow! I had my doubts about whether this book might be too Young Adult for me, but I was completely wrong. The story was packed with action, and every time I thought it was about to come to an end, it took a completely different turn. I was on the edge of my seat while reading it.
January 31, 2022
Een nieuw avontuur van een van mijn favoriete sprookjes. Hoewel het boek prachtig is en het over het algemeen heel mooi geschreven is, werd het einde voorspelbaar.
March 26, 2022
Een prachtig boek waarin je niet kan stoppen met lezen. Een dikke 4,5 ⭐️ waard.
September 18, 2022
Heel tof verhaal! Het einde kwam alleen wat afgeraffeld over.
January 14, 2024
Een echte young adult. Mooi einde en intense plottwist.
July 9, 2024
Ik vond het een leuk en origineel concept! Vond alleen het einde niks 😂
Read
March 17, 2025Mis je niks aan als je hem niet hebt gelezen.
December 30, 2021
Nooit gedacht is het nieuwste boek uit de hand van Latoya Morris. Eerder las ik al Gebroken Adem, dit is een soort van hervertelling van de Kleine Zeemeermin en hoewel ik het boek erg uniek vond wist het mij verre van weg te blazen. Ook Nooit gedacht is weer een hervertelling, dit maal van Peter Pan. Zal Latoya Morris mij met dit boek wel van mijn stuk weten te blazen?
Je leest het in mijn volledige recensie op mijn blog Boekensteeg
Je leest het in mijn volledige recensie op mijn blog Boekensteeg
July 27, 2022
Het was lang geleden dat ik nog eens een Nederlandstalig boek had gelezen en ik was eerlijk gezegd best teleurgesteld. De cover is prachtig en de tekst op de achterflap was veelbelovend. Ik bleef echter heel het boek een beetje op mijn honger zitten. Veel dingen duurden te lang of waren te voorspelbaar, wat jammer was. Uiteraard zaten er ook mooie passages in en zat ik af en toe mee in de magische wereld, maar ik werd er niet meteen ingezogen. De auteur heeft wel echt prachtige namen gekozen en het verhaal had op zich een goede opbouw. Misschien dat het boek een jongere ik meer had kunnen bekoren.
May 28, 2024
3,5⭐
I love retellings, so I was very curious to this one. Also a little bit iffy, because it's sci-fi. But the sci-fi aspect wasn't that big, so I liked it. However, I did not love the book that much, I did enjoy and like it tho. There were just some things I didn't really like, like the epilogue for instance, also not a fan of the pregnancy trope. And I didn't love the characters, they were okay, liked them enough.
I love retellings, so I was very curious to this one. Also a little bit iffy, because it's sci-fi. But the sci-fi aspect wasn't that big, so I liked it. However, I did not love the book that much, I did enjoy and like it tho. There were just some things I didn't really like, like the epilogue for instance, also not a fan of the pregnancy trope. And I didn't love the characters, they were okay, liked them enough.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Displaying 1 - 30 of 77 reviews