What do you think?
Rate this book
Olivia en ik
Een bijzonder verhaal over een vriendschap die alle tijden overbrugt.
Als de geest van de elfjarige Olivia aankomt op begraafplaats Lindeheuvel is Cornelia (zelf overleden in 1891) opgewonden: het is bijna een eeuw geleden sinds er een meisje van haar leeftijd op Lindeheuvel was! Ze is dan ook vastbesloten vriendinnen met dit nieuwe meisje te worden. Olivia is echter helemaal niet blij om op Lindeheuvel te zijn – en dat laat ze merken ook. Hoe Cornelia ook probeert om vriendschap te sluiten, Olivia houdt iets voor haar achter en dat beïnvloedt hun vriendschap. Maar terwijl Cornelia vastbesloten is Olivia te helpen en het geheim van haar vriendin te ontdekken, merkt ze dat ze zelf ook nog een probleem moet oplossen.
Olivia en ik is een origineel verhaal over de vriendschap tussen twee meisjes en hoe liefde zelfs de grenzen tussen leven en dood kan overschrijden.
Als de geest van de elfjarige Olivia aankomt op begraafplaats Lindeheuvel is Cornelia (zelf overleden in 1891) opgewonden: het is bijna een eeuw geleden sinds er een meisje van haar leeftijd op Lindeheuvel was! Ze is dan ook vastbesloten vriendinnen met dit nieuwe meisje te worden. Olivia is echter helemaal niet blij om op Lindeheuvel te zijn – en dat laat ze merken ook. Hoe Cornelia ook probeert om vriendschap te sluiten, Olivia houdt iets voor haar achter en dat beïnvloedt hun vriendschap. Maar terwijl Cornelia vastbesloten is Olivia te helpen en het geheim van haar vriendin te ontdekken, merkt ze dat ze zelf ook nog een probleem moet oplossen.
Olivia en ik is een origineel verhaal over de vriendschap tussen twee meisjes en hoe liefde zelfs de grenzen tussen leven en dood kan overschrijden.
160 pages, Hardcover
Published July 8, 2021
12 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 4 of 4 reviews
November 25, 2021
Olivia en ik. Zo’n boek waar je in begint en eigenlijk meteen uitleest. Samen met Cornelia bevinden verkennen we Lindeheuvel. Hoewel de naam misschien anders doet vermoeden is dit geen dure wijk ergens in een stad, maar een begraafplaats. Cornelia overleed namelijk in 1891 en sindsdien is Lindeheuvel haar thuis. Gedurende de dag glijden de bewoners in hun graf en horen ze de bezoekers, de levenden, over de paden van de begraafplaats lopen.
Hier wonen is zo gek nog niet volgens Cornelia: bijna elke week vindt er een sterfdagfeest plaats en een hek verder ligt een prachtige dierenbegraafplaats waar dieren altijd willen spelen en knuffelen. Maar toch verlangt ze naar één ding, een echte vriendin. En ze heeft geluk, op een dag verschijnt er dan eindelijk een meisje van 11 jaar op de begraafplaats: Olivia.
Klinkt allemaal best zwaar voor een jeugdtitel hè? Maar dat is het eigenlijk helemaal niet. Joke Reijnders behoudt een subtiele luchtigheid door het verhaal. De twee meisjes komen uit twee compleet andere tijden en hoewel Cornelia griezelt van het idee dat Olivia zo makkelijk over wc’s praat, leren de twee meisjes veel van elkaar.
Maar toch is de dood de dood, een definitief einde. En hoewel Cornelia zo haar best doet om Olivia welkom te heten, is het allemaal niet zo vanzelfsprekend voor Olivia dat dit haar nieuwe “leven” is. Vooral omdat ze nog niet klaar was met haar echte leven.
“‘Ik kan nooit meer de dingen doen waarvan ik hield. Nooit meer wandelen met de hond van meneer Rix, nooit meer spelen in de zon, nooit meer naar het zwembad. Nooit meer een kus op mijn voorhoofd voor het slapengaan.’ […] Dit verdriet was geen geschaafde knie waar je een sterfdagfeestje als een nat kompres op kon leggen. Dit was heel verterend, rauw verdriet.”
Oliva en ik is een mooi boek over vriendschap maar misschien vooral een boek over dingen zeggen wanneer je daar nog de mogelijkheid voor hebt. Hoewel het einde iets te veel inspeelt op een mooi ‘ze leefden nog lang en gelukkig einde’, creëert Joke Reijnders met dit ogenschijnlijke simpele verhaal een bijzonder bewustzijn over het leven en de dood.
Ja, mooi, echt mooi. Een boek om met zorg aan te bevelen vanwege het onderwerp, maar misschien juist daarom ook te delen met zoveel mogelijk (jonge) lezers.
Hier wonen is zo gek nog niet volgens Cornelia: bijna elke week vindt er een sterfdagfeest plaats en een hek verder ligt een prachtige dierenbegraafplaats waar dieren altijd willen spelen en knuffelen. Maar toch verlangt ze naar één ding, een echte vriendin. En ze heeft geluk, op een dag verschijnt er dan eindelijk een meisje van 11 jaar op de begraafplaats: Olivia.
Klinkt allemaal best zwaar voor een jeugdtitel hè? Maar dat is het eigenlijk helemaal niet. Joke Reijnders behoudt een subtiele luchtigheid door het verhaal. De twee meisjes komen uit twee compleet andere tijden en hoewel Cornelia griezelt van het idee dat Olivia zo makkelijk over wc’s praat, leren de twee meisjes veel van elkaar.
Maar toch is de dood de dood, een definitief einde. En hoewel Cornelia zo haar best doet om Olivia welkom te heten, is het allemaal niet zo vanzelfsprekend voor Olivia dat dit haar nieuwe “leven” is. Vooral omdat ze nog niet klaar was met haar echte leven.
“‘Ik kan nooit meer de dingen doen waarvan ik hield. Nooit meer wandelen met de hond van meneer Rix, nooit meer spelen in de zon, nooit meer naar het zwembad. Nooit meer een kus op mijn voorhoofd voor het slapengaan.’ […] Dit verdriet was geen geschaafde knie waar je een sterfdagfeestje als een nat kompres op kon leggen. Dit was heel verterend, rauw verdriet.”
Oliva en ik is een mooi boek over vriendschap maar misschien vooral een boek over dingen zeggen wanneer je daar nog de mogelijkheid voor hebt. Hoewel het einde iets te veel inspeelt op een mooi ‘ze leefden nog lang en gelukkig einde’, creëert Joke Reijnders met dit ogenschijnlijke simpele verhaal een bijzonder bewustzijn over het leven en de dood.
Ja, mooi, echt mooi. Een boek om met zorg aan te bevelen vanwege het onderwerp, maar misschien juist daarom ook te delen met zoveel mogelijk (jonge) lezers.
August 16, 2024
Een verhaal over vriendschap tussen twee meisjes uit een heel ander era. Ze vinden elkaar op een kerkhof en zijn min of meer tot elkaar aangewezen.
Ik vind het boek technisch goed geschreven. De zinnen lopen lekker. Maar wat mij betreft is het verhaal redelijk saai. Het kabbelt lang voort, voordat er echt een ontwikkeling plaatsvindt in de karakters.
Ik vind het boek technisch goed geschreven. De zinnen lopen lekker. Maar wat mij betreft is het verhaal redelijk saai. Het kabbelt lang voort, voordat er echt een ontwikkeling plaatsvindt in de karakters.
March 6, 2022
Mooi verhaal over twee meisjes die na de dood bevriend raken. De dierenbegraafplaats is ook een mooie vondst!
Displaying 1 - 4 of 4 reviews