Generacja X, czyli kryzys wieku średniego

by Grzegorz Kalinowski

Słodko-gorzka wyprawa do wielkomiejskiej dżungli, w której każdy może okazać się Tarzanem w kryzysie

Big „Dude” Lebowski w polskim Antycalifornication, powieści o kryzysie wieku średniego i towarzyskiej autolustracji Trzy imprezy, które stają się pretekstem do spotkania trójki starych znajomych. Szansa na dokończenie rozpoczętych przed laty spraw, na zrobienie życiowego remanentu, zaczęcie od nowa…
Więcej niż dwadzieścia lat później, ale bez trzech muszkieterów i d’Artagnana, za to w realiach Polski drugiej dekady XXI wieku i z powrotami do roku 1996, kiedy to telefon komórkowy przestawał być symbolem bogactwa, a złotówka była jeszcze przed denominacją. Szybkie kariery i jeszcze szybsze upadki, zaprzepaszczone szanse i czas, który można cofnąć, oraz błędy, które można naprawić, pod warunkiem że dokona się właściwego wyboru.
Luke, Lidka i Amadeusz są rówieśnikami, „między wiekiem chrystusowym a dziadowskim”, ale bliżej niż do 33 lat jest im do 44. Mieszkają w Warszawie, są wykształceni, na studiach byli w jednej paczce, ale różnie potoczyły się ich losy. Generacja X o tych losach opowiada.

320 pages, Paperback

First published October 13, 2021

About the author

Studiował historię na UW, uczył w LO im. Jana Zamoyskiego, a przez ostatnich 25 lat pracował w mediach. Był korespondentem na wojnie w dawnej Jugosławii, zrealizował teledysk Brygady Kryzys oraz komentował finały piłkarskiej Ligi Mistrzów i Pucharu Polski. Autor filmów dokumentalnych, współtwórca książkowej biografii Lucjana
Brychczego. Pracuje w NC+.

Reviews

[Romulus · Rating 2 out of 5]

Tytuł obiecuje więcej niż finalnie się okazuje. Zresztą, nie trzeba czekać do finału, aby się przekonać. Fabuły tu w zasadzie nie ma, historia jest opowiadana w trakcie rozmów trójki bohaterów. O żadnej "generacji" nie ma tu mowy, o kryzysie wieku średniego również nie. Może jest trochę nostalgii, ale bez przesady. Byłaby z tego sztuka teatralna. Bohaterowie są antypatyczni, a ten niby główny to tępak. Jakiś idealista z pretensjami, pisarz po jednej ważnej powieści i w drodze na dno. Mimo pozorów - typ przegrywa. Jedynym sensownym gościem jest jego przyjaciel Amadeusz. A kobieta, która ich łączy/dzieli to jakieś nieporozumienie.

Chyba od połowy czytałem z powodu jakiegoś czytelniczego masochizmu. Może nie jest to beznadziejne, ale jednak poniżej średniej.