What do you think?
Rate this book
Dom Augusty
Augusta, Alice i Angelica to przedstawicielki różnych pokoleń tej samej rodziny. Łączą je nie tylko więzy krwi, lecz także wspólne losy ? dwie z nich to matki nieślubnych dzieci, trzecia jest niechcianą córką. Nieświadomie wszystkie popełniają błędy swoich poprzedniczek. Przekazywany z pokolenia na pokolenie dom Augusty, w którym szukają schronienia, staje się świadkiem rozpaczy, radości, poszukiwania prawdziwego uczucia oraz walki o niezależność i samodzielność.
To powieść, w której poezja przeplata się z tragedią, a rzeczywistość z magią. Wielowątkowa i wielopłaszczyznowa historia, bogata w emocje, wydarzenia i postaci, barwnie i potoczyście opowiedziana, przywodzi na myśl przekazywane ustnie legendy, których literackim odpowiednikiem jest twórczość Selmy Lagerlof.
To powieść, w której poezja przeplata się z tragedią, a rzeczywistość z magią. Wielowątkowa i wielopłaszczyznowa historia, bogata w emocje, wydarzenia i postaci, barwnie i potoczyście opowiedziana, przywodzi na myśl przekazywane ustnie legendy, których literackim odpowiednikiem jest twórczość Selmy Lagerlof.
452 pages, Paperback
First published January 1, 2000
21 people are currently reading
352 people want to read
About the author
Majgull Axelsson
32 books272 followersMajgull Axelsson (b. 1947) is a famous Swedish journalist and writer. She grew up in Nässjö and had education in journalism.
Her first book was non-fiction, and focused on the problems of child prostitution and street children in third world, and poverty in Sweden. April witch is her second novel, and one that was well received in Sweden. With over 400,000 copies sold in hardcover, It landed on several bestsellers lists for months and received important Swedish literature awards including the Moa Martinsson Prize Jörgen Eriksson's Prize and Augustpriset. It addresses themes of mother-daughter relationships, competition between women, and the failures of Sweden's postwar welfare state.
Axelsson lives with her husband on Lidingö.
(From wikipedia.org.)
Her first book was non-fiction, and focused on the problems of child prostitution and street children in third world, and poverty in Sweden. April witch is her second novel, and one that was well received in Sweden. With over 400,000 copies sold in hardcover, It landed on several bestsellers lists for months and received important Swedish literature awards including the Moa Martinsson Prize Jörgen Eriksson's Prize and Augustpriset. It addresses themes of mother-daughter relationships, competition between women, and the failures of Sweden's postwar welfare state.
Axelsson lives with her husband on Lidingö.
(From wikipedia.org.)
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 52 reviews
October 12, 2023
Alltså detta kan vara den bästa boken jag läst på flera år. Om inte den bästa någonsin. Oerhört tragiskt och vackert om människor med tragiska livsöden. Den borde kanske ha varit rörig med tanke på hur vi flyttas mellan olika tider, miljöer och karaktärer, och kanske skulle den ha varit det om det varit någon annan författare, men Majgull Axelsson kan verkligen konsten att växla mellan tider.
August 1, 2019
Det är så här en bok ska skrivas. Majgull lyckas fånga känslostämningar, sinnen och allt på ett fantastiskt sätt. Jag behöver inte ens bry mig så mycket om handling eller händelser, det spelar mindre roll när man fängslas av en så fantastisk skrivkonst som verkligen lyckas förmedla ALLT.
July 30, 2023
Przesłuchana na empik go chociaż jest to bardzo trudna książka do audio - przeskakujemy przez perspektywy czasowe i perspektywy różnych postaci. Mimo, że czuję że lektura w wersji tradycyjnej czy e booku jest tutaj lepsza, daje więcej to i tak ta książka niesamowicie mnie urzekła, językiem, kreacją świata przedstawionego, emocjami jakie niesie. Jestem pod ogromnym wrażeniem
Bardzo kobieca to proza i szczególnie dziewczynom kobietom tę powieść polecam. Niezależnie od tego jaką prozę, styl lubicie jeśli nie znacie tej autorki - dajcie Jej szansę :)
„W zasadzie nie ma w tym nic dziwnego. Alicja przespała wiele nocy w domu Augusty i wie, że mieszkają w nim cienie. Niektóre z nich są zresztą jej własne: to w tym domu była kiedyś małą, pucołowatą dziewczynką na wakacjach i chudą nastolatką, która uciekła z domu. To tutaj którejś wiosny krwawiła w połogu, przysięgając, że nigdy więcej nie zbliży się do mężczyzny, i to tu, kilka lat później, odrzuciła na bok kołdrę, żeby złamać przysięgę. Od tamtej pory przez jej ciało przepłynęły dni, tygodnie, miesiące i lata, które stworzyły ją na nowo. Jednak na przekór wszystkim zmianom zachowała jedno, nigdy niewypowiedziane na głos przeświadczenie: zawsze wiedziała, że w domu Augusty skryły się głosy z całego stulecia, że długo leżały w kątach i zakamarkach, czekając na przyjście właściwego czasu. Czasu opowieści”
Bardzo kobieca to proza i szczególnie dziewczynom kobietom tę powieść polecam. Niezależnie od tego jaką prozę, styl lubicie jeśli nie znacie tej autorki - dajcie Jej szansę :)
„W zasadzie nie ma w tym nic dziwnego. Alicja przespała wiele nocy w domu Augusty i wie, że mieszkają w nim cienie. Niektóre z nich są zresztą jej własne: to w tym domu była kiedyś małą, pucołowatą dziewczynką na wakacjach i chudą nastolatką, która uciekła z domu. To tutaj którejś wiosny krwawiła w połogu, przysięgając, że nigdy więcej nie zbliży się do mężczyzny, i to tu, kilka lat później, odrzuciła na bok kołdrę, żeby złamać przysięgę. Od tamtej pory przez jej ciało przepłynęły dni, tygodnie, miesiące i lata, które stworzyły ją na nowo. Jednak na przekór wszystkim zmianom zachowała jedno, nigdy niewypowiedziane na głos przeświadczenie: zawsze wiedziała, że w domu Augusty skryły się głosy z całego stulecia, że długo leżały w kątach i zakamarkach, czekając na przyjście właściwego czasu. Czasu opowieści”
November 11, 2018
Een mooi boek met soms een trieste ondertoon. Ook heeft het boek een triest einde. Toch vind ik het niet een heel zwaarmoedig boek. Aan de ene kant vind ik het jammer dat het boek zo eindigt. Ik had op een ander einde gehoopt. Aan de andere kant vind ik het ook wel wat hebben dat het geen happy end heeft. Dat hebben al zoveel boeken. Aan het einde wordt ook het proloog duidelijk. In het begin had ik wat moeite om alle personages uit elkaar te houden. Later had ik daar geen moeite meer mee. Het verhaal springt ook tussen heden en verleden en wordt vanuit verschillende personen verteld. Zo wordt alles beetje bij beetje duidelijk. Het mysterieuze dat het verhaal heeft vond ik wel interessant. Dat maakt ook dat je blijft lezen. Al merkte ik dat het soms ook wel even genoeg was en dan legde ik het boek even weg. Toch heeft dat mijn beoordeling niet heel veel beïnvloed. Ik vind het een goed en origineel boek.
August 26, 2020
En sorglig eller kanske t.o.m. tragisk bok om olika generationer kvinnor i en familj. (Förresten fascineras Majgull Axelsson mycket av kvinnor och deras historier, det är en sak jag tycker om med hennes böcker.) De tre huvudpersonerna är Augusta, Alice och Angelica, fast jag tycker att Augustas dotter, Olga, också borde betraktas som huvudperson. Nu när jag har avslutat boken och försöker formulera mina intryck, slås jag av tanken att ingen egentligen är lycklig i den här boken. Eller kanske bara Mikael, Angelicas lillebror som har Downs syndrom. Ingen av huvudpersonerna lever det liv hon hade tänkt sig, alla har varit med om tragedier och/eller fysisk eller emotionell misshandel. Det är kanske pga sagornas död - ingen människa kan vara lycklig, om sagorna inte lever kvar. Och på tal om sagor tycker jag att det är något av den magiska realismen i den här boken, det är så det känns.
January 3, 2020
Nie wiem, o co chodzi szwedzkim autorom, że zawsze mają milion tragedii w jednej historii i wszystko jest bardzo smutne i szare, ale jednocześnie mało angażujące czytelnika, więc czytasz i czytasz i nagle kończysz czytać i ledwo to zauważasz.
April 24, 2024
Det fanns delar jag fullkomligt älskade och delar jag tyckte var svagare. Tyckte framförallt om Axelssons språk, men fann historien något rörig och enormt mörk och sorglig. Det blev liksom lite för mycket misär för mig. Men trots allt en klart värd läsupplevelse.
September 18, 2021
Syndäntäraastava tarina, se tavallinen tarina, useamman sukupolven ylittävä kertomus. Hieno kuvaus, joka sisältää myös ripauksen satua.
February 9, 2024
Stundtals ganska tråkig, kom aldrig riktigt igång.
April 14, 2020
http://www.nieperfekcyjnie.pl/2013/12...
Nie trzeba wierzyć w duchy czy inne postacie nadprzyrodzone, aby mieć świadomość tego, że każdy dom posiada własną historię, na którą znaczący wpływ wywierają mieszkańcy. Każdy człowiek zostawia w nim cząstkę siebie, funkcjonując w nim za życia, zatem... zostaje w nim również po śmierci. Jego dusza zostaje w domu na zawsze, krążąc po mieszkaniu i odwiedzając stare kąty. Nie wierzysz? Zgaś światło, usiądź lub połóż się, zamknij oczy, skup się i wsłuchaj uważnie, a wtedy dowiesz się, czym są szepty domu...
Głównymi bohaterkami "Domu Augusty" są kobiety - młode i stare, piękne i brzydkie, dobre i złe, żyjące i zmarłe. Każda z nich jest indywidualnością, posiada swoją własną hierarchię wartości oraz bagaż doświadczeń, który musi nieść przez całe życie. Jednak wszystkie są na swój sposób smutne, samotne, nieszczęśliwe, pozbawione radości życia i pewności siebie, a do tego skrzywdzone przez innych ludzi bądź siebie. Każda z nich jest prawdziwą kobietą z krwi i kości, której życie nigdy nie rozpieszczało.
"Jest tak wiele rzeczy, których o sobie nie wiemy. Których może nawet wcale nie musimy wiedzieć." *
Augusta, dawno zmarła nestorka rodu, to kobieta, która potrafiła znosić w milczeniu wszystko, co działo się wokół niej, jednocześnie uparcie dążąc do spełniania swoich pragnień. Alicja nawet jako kilkudziesięcioletnia pani nie jest w stanie podzielić się z mężem bardzo ważną tajemnicą z przeszłości, która niezwykle poważnie wpłynęła na jej dalsze funkcjonowanie. Najmłodszą kobietą w rodzinie jest Andżelika - skryta, wycofana, zamknięta w sobie, usilnie poszukująca i potrzebująca bliskości. Zmarła Siri, wnuczka Augusty, czująca niezrozumiały strach przed wszystkim i próbująca kontrolować całe otoczenie, aby poczuć się bezpiecznie, co nigdy nie staje się możliwe. Nieodpowiedzialna i zapatrzona w męża Karina, matka Andżeliki, zachowująca się jak nastolatka, a nie dorosła kobieta.
"Radość jest matką smutku. Miłość matką nienawiści. Na dnie czystej prawdy kulą się najbrudniejsze kłamstwa. Wszystko zawiera w sobie swoje przeciwieństwo." **
Nigdy nie czytałam tak smutnej i pesymistycznej powieści, która przygnębia z każdą kolejną stroną, jednocześnie intrygując i nie pozwalając rzucić książki w kąt. "Dom Augusty" to proza wciągająca i niebywale trudna. Nie jest to powieść, którą można przeczytać w jeden wieczór - przyznaję, że skończyłam ją po prawie dwóch tygodniach. Historia jest przepięknie smutna i wymaga czasu oraz potężnego skupienia, aby móc wyciągnąć z niej to, co najlepsze i wartościowe. Czytania nie ułatwia dwutorowość toczącej się akcji, co sprawiało, że początkowo gubiłam się, kiedy Majgul Axelsson raz poruszała wątki z przeszłości, aby po chwili przenieść się do czasu teraźniejszego. Z drugiej strony zaliczam to na plus, ponieważ ten zabieg pomógł mi w bliższym poznaniu bohaterów powieści, których jest niemało. Na samym początku książki znajduje się drzewo genealogiczne ułatwiające rozeznanie w członkach całej rodziny Augusty.
"Dom Augusty" jest zręcznie ułożoną i wielowątkową historią, która zmusza do refleksji. To mądra, zachwycająca opowieść znajdująca się na skraju realności i baśniowości, między którymi istnieje ledwo widoczna nić - łatwo ją przekroczyć. Czytelniku, spróbuj tego, jeżeli jesteś na to gotowy, a nie pożałujesz. Tylko pamiętaj, że w prozie Majgull Axelsson łatwo zatracić się i mieć ochotę na więcej. Wiem coś o tym.
** cytat ze str. 297
* cytat ze str. 432
Nie trzeba wierzyć w duchy czy inne postacie nadprzyrodzone, aby mieć świadomość tego, że każdy dom posiada własną historię, na którą znaczący wpływ wywierają mieszkańcy. Każdy człowiek zostawia w nim cząstkę siebie, funkcjonując w nim za życia, zatem... zostaje w nim również po śmierci. Jego dusza zostaje w domu na zawsze, krążąc po mieszkaniu i odwiedzając stare kąty. Nie wierzysz? Zgaś światło, usiądź lub połóż się, zamknij oczy, skup się i wsłuchaj uważnie, a wtedy dowiesz się, czym są szepty domu...
Głównymi bohaterkami "Domu Augusty" są kobiety - młode i stare, piękne i brzydkie, dobre i złe, żyjące i zmarłe. Każda z nich jest indywidualnością, posiada swoją własną hierarchię wartości oraz bagaż doświadczeń, który musi nieść przez całe życie. Jednak wszystkie są na swój sposób smutne, samotne, nieszczęśliwe, pozbawione radości życia i pewności siebie, a do tego skrzywdzone przez innych ludzi bądź siebie. Każda z nich jest prawdziwą kobietą z krwi i kości, której życie nigdy nie rozpieszczało.
"Jest tak wiele rzeczy, których o sobie nie wiemy. Których może nawet wcale nie musimy wiedzieć." *
Augusta, dawno zmarła nestorka rodu, to kobieta, która potrafiła znosić w milczeniu wszystko, co działo się wokół niej, jednocześnie uparcie dążąc do spełniania swoich pragnień. Alicja nawet jako kilkudziesięcioletnia pani nie jest w stanie podzielić się z mężem bardzo ważną tajemnicą z przeszłości, która niezwykle poważnie wpłynęła na jej dalsze funkcjonowanie. Najmłodszą kobietą w rodzinie jest Andżelika - skryta, wycofana, zamknięta w sobie, usilnie poszukująca i potrzebująca bliskości. Zmarła Siri, wnuczka Augusty, czująca niezrozumiały strach przed wszystkim i próbująca kontrolować całe otoczenie, aby poczuć się bezpiecznie, co nigdy nie staje się możliwe. Nieodpowiedzialna i zapatrzona w męża Karina, matka Andżeliki, zachowująca się jak nastolatka, a nie dorosła kobieta.
"Radość jest matką smutku. Miłość matką nienawiści. Na dnie czystej prawdy kulą się najbrudniejsze kłamstwa. Wszystko zawiera w sobie swoje przeciwieństwo." **
Nigdy nie czytałam tak smutnej i pesymistycznej powieści, która przygnębia z każdą kolejną stroną, jednocześnie intrygując i nie pozwalając rzucić książki w kąt. "Dom Augusty" to proza wciągająca i niebywale trudna. Nie jest to powieść, którą można przeczytać w jeden wieczór - przyznaję, że skończyłam ją po prawie dwóch tygodniach. Historia jest przepięknie smutna i wymaga czasu oraz potężnego skupienia, aby móc wyciągnąć z niej to, co najlepsze i wartościowe. Czytania nie ułatwia dwutorowość toczącej się akcji, co sprawiało, że początkowo gubiłam się, kiedy Majgul Axelsson raz poruszała wątki z przeszłości, aby po chwili przenieść się do czasu teraźniejszego. Z drugiej strony zaliczam to na plus, ponieważ ten zabieg pomógł mi w bliższym poznaniu bohaterów powieści, których jest niemało. Na samym początku książki znajduje się drzewo genealogiczne ułatwiające rozeznanie w członkach całej rodziny Augusty.
"Dom Augusty" jest zręcznie ułożoną i wielowątkową historią, która zmusza do refleksji. To mądra, zachwycająca opowieść znajdująca się na skraju realności i baśniowości, między którymi istnieje ledwo widoczna nić - łatwo ją przekroczyć. Czytelniku, spróbuj tego, jeżeli jesteś na to gotowy, a nie pożałujesz. Tylko pamiętaj, że w prozie Majgull Axelsson łatwo zatracić się i mieć ochotę na więcej. Wiem coś o tym.
** cytat ze str. 297
* cytat ze str. 432
December 14, 2013
Prosta proza. Lisciasty, niezrozumialy swiat matek i ich niechcianych dzieci, miejscami piekna, przeplatana elementami basniowymi.
"LIS WIDZI TO CZEGO NIE DOSTRZEGA NIKT INNY, JEST JAK MIEDZIANY WYKRZYKNIK W MIEDZIANYM LESIE, bada jesien, sporzadza mape jej poruszen i woni. Trop zapachow wije sie kretymi sciezkami; lis musi nieustannie zbaczac w najgestrze zarosla, drapie sucha ziemie pod wyrwanymi korzeniami uschlych drzew, probuje wpelznac w pachnace norki malych wlochatych zwierzat, wpycha pysk w lerzacy na ziemi dywan zbutwialych lisci. Raz na jakis czas zamiera w pol kroku i nadstawia uszy na nowe dzwieki; ciche szeleszczace dzwieki ukladajac sie cienka koronka nad odleglym hukiem ktory ZAWSZE WYPELNIA LAS JEGO MATKI."
Do tej ksiazki bede wracac.
"LIS WIDZI TO CZEGO NIE DOSTRZEGA NIKT INNY, JEST JAK MIEDZIANY WYKRZYKNIK W MIEDZIANYM LESIE, bada jesien, sporzadza mape jej poruszen i woni. Trop zapachow wije sie kretymi sciezkami; lis musi nieustannie zbaczac w najgestrze zarosla, drapie sucha ziemie pod wyrwanymi korzeniami uschlych drzew, probuje wpelznac w pachnace norki malych wlochatych zwierzat, wpycha pysk w lerzacy na ziemi dywan zbutwialych lisci. Raz na jakis czas zamiera w pol kroku i nadstawia uszy na nowe dzwieki; ciche szeleszczace dzwieki ukladajac sie cienka koronka nad odleglym hukiem ktory ZAWSZE WYPELNIA LAS JEGO MATKI."
Do tej ksiazki bede wracac.
May 7, 2018
Jag hade tyvärr svårt för denna bok, trots att jag har gillat flera av Axelssons andra böcker. Kanske blev jag irriterade redan i början, när det på de första 4-6 sidorna var uppemot 10 namn att komma ihåg/lära sig, så det blev ett evigt bläddrande till släktträdet i pärmen för att försöka hålla reda på dem. Att det inte klart framgår varför den äldsta kvinnan släktträdet har "två grenar neråt" gjorde det också komplicerat.
Axelsson skriver bra - även om jag inte riktigt tycker att prolog och epilog hör dit, de känns lite för artificiella - men berättelsen är alltför spretig för att passa mig, och persongalleriet för stort, med för många människor som får för liten plats. Jag förstår intentionen, men exekutionen var inte helt lyckad.
Axelsson skriver bra - även om jag inte riktigt tycker att prolog och epilog hör dit, de känns lite för artificiella - men berättelsen är alltför spretig för att passa mig, och persongalleriet för stort, med för många människor som får för liten plats. Jag förstår intentionen, men exekutionen var inte helt lyckad.
December 10, 2022
Seda raamatut lugema hakates ajab tegelaste rohkus pea sassi. Õnneks on raamatukaantel ka sugupuu, nii et ma pidin mitu korda meeldetuletuseks sinna kiikama, et saaks aru, kes on kes. Aga kui siis järje peale sain, siis haaras see raamat ikka üleni endasse. Majgull Axelsson oskab kadestamisväärselt hästi kirjutada. Tema raamatud on rikkad, võiks öelda isegi, et tuumakad nii keeleliselt kui sisu poolest. Mõnikord lugedes mõtlen, et tahaks ka osata niimoodi kirjutada, et mõnele on kohe antud seda annet.
Sisust rääkides, siis nagu ikka, on teemad rasked. Mõnikord lausa nii rasked, et tahaks raamatu käest panna ja unustada, et selline maailm on olemas olnud ja tänagi olemas. Naised, kes ei oska emad olla, sest neil pole olnud ema, kes oleks ise ema olla osanud, ja kuidas see oskamatus põlvest-põlve edasi kandub. Tütred, kes on nii suures armastuse- ja hellusenäljas, et otsivad seda igalt ettejuhtuvalt poisilt või mehelt. Ja mehed, kes selliseid õnnetuid räigelt ära kasutavad. Siin raamatus on põlvest põlve edasikantav kurbus, üksildus, alaväärsustunne, oskamatus eluga ja lähedastega toime tulla. Palju katkiseid inimesi, kes oskavad käituda vaid nii, et teevad ka kõik teised enda ümber katki. Väga raske on sellistest inimestest lugeda ja ega autor ei halasta ka, tema raamatutes pole sageli üht õnnelikku lõppu. Pigem vastupidi, aga see, kuidas lugeja kannatama pannakse, pole murdosagi võrra võrreldav sellega, kuidas kannatavad need inimesed, kellest Axelsson kirjutab. Ja need inimesed on alati olemas, kusagil meie lähedal, ja me ei märka neid sageli enne kui on hilja. Nii nagu ka selles raamatus.
Kahju, et seda raamatut pole eesti keelde tõlgitud.
Sisust rääkides, siis nagu ikka, on teemad rasked. Mõnikord lausa nii rasked, et tahaks raamatu käest panna ja unustada, et selline maailm on olemas olnud ja tänagi olemas. Naised, kes ei oska emad olla, sest neil pole olnud ema, kes oleks ise ema olla osanud, ja kuidas see oskamatus põlvest-põlve edasi kandub. Tütred, kes on nii suures armastuse- ja hellusenäljas, et otsivad seda igalt ettejuhtuvalt poisilt või mehelt. Ja mehed, kes selliseid õnnetuid räigelt ära kasutavad. Siin raamatus on põlvest põlve edasikantav kurbus, üksildus, alaväärsustunne, oskamatus eluga ja lähedastega toime tulla. Palju katkiseid inimesi, kes oskavad käituda vaid nii, et teevad ka kõik teised enda ümber katki. Väga raske on sellistest inimestest lugeda ja ega autor ei halasta ka, tema raamatutes pole sageli üht õnnelikku lõppu. Pigem vastupidi, aga see, kuidas lugeja kannatama pannakse, pole murdosagi võrra võrreldav sellega, kuidas kannatavad need inimesed, kellest Axelsson kirjutab. Ja need inimesed on alati olemas, kusagil meie lähedal, ja me ei märka neid sageli enne kui on hilja. Nii nagu ka selles raamatus.
Kahju, et seda raamatut pole eesti keelde tõlgitud.
April 6, 2025
"
In diesem Roman wird ein farbenfrohes Gewebe aus Erinnerungen, Träumen und Geheimnissen gewoben, das über mehrere Generationen von Frauen hinweg reicht. Die Autorin meistert es, eine Geschichte zu erzählen, die sowohl intim als auch episch ist, ein lebendiges Porträt von Frauen.
Augusta, eine Frau von unerschütterlicher Stärke und Weisheit, ist die Verkörperung der matriarchalischen und bestimmt so die Zukunft der nächsten Generationen.
Dieser Roman ist ein Meisterwerk der Erzählkunst, ein poetisches und bildliches Werk, das die Leserinnen und Leser in eine Welt von Schönheit, Leid und Überleben entführt. Es ist ein Buch, das die Herzen berührt, die Seelen nährt und die Geister inspiriert.
In diesem Roman wird ein farbenfrohes Gewebe aus Erinnerungen, Träumen und Geheimnissen gewoben, das über mehrere Generationen von Frauen hinweg reicht. Die Autorin meistert es, eine Geschichte zu erzählen, die sowohl intim als auch episch ist, ein lebendiges Porträt von Frauen.
Augusta, eine Frau von unerschütterlicher Stärke und Weisheit, ist die Verkörperung der matriarchalischen und bestimmt so die Zukunft der nächsten Generationen.
Dieser Roman ist ein Meisterwerk der Erzählkunst, ein poetisches und bildliches Werk, das die Leserinnen und Leser in eine Welt von Schönheit, Leid und Überleben entführt. Es ist ein Buch, das die Herzen berührt, die Seelen nährt und die Geister inspiriert.
April 6, 2022
Prachtboek dat de levensverhalen vertelt van drie vrouwen. Het verhaal van de ooit te vondeling gelegde Augusta, het verhaal van haar kleindochter Alice en het verhaal van haar achterachter kleindochter Angelica. Een gemakkelijk leven hebben ze geen van allen. Armoede, ongewenste zwangerschappen, misbruik en mishandeling spelen een grote rol in hun levens. Het wordt allemaal prachtig beschreven en je krijgt veel begrip voor deze vrouwen. Je moet wel goed op blijven letten. Het verhaal wordt geenszins chronologisch verteld. Alle verhalen lopen door elkaar heen, maar hebben veel raakvlakken. Knap gedaan. En dan natuurlijk niet te vergeten het huis van Augusta. Dat is ook een personage in het boek. Het is een schuilplaats en een toevluchtsoord en helaas ook het decor van het tragische einde.
February 16, 2023
Heb dit boek 20 jaar gelden ook al eens gelezen maar heb er nu zeker nog meer van genoten.
Augusta is geboren in 1895 en haar achter-achterkleindochter Angelica in 1984. In het boek worden de levens beschreven van de vrouwelijke nazaten, 5 in het boek. Hun verhalen lopen door elkaar heen maar zijn allemaal erg aangrijpend. De schrijfster heeft een sprookjesachtige stijl en er worden ook sprookjes doorheen geweven. Het enige wat al deze vrouwen een beetje geluk geeft is het huis van Augusta wat in de familie bleef.
Augusta is geboren in 1895 en haar achter-achterkleindochter Angelica in 1984. In het boek worden de levens beschreven van de vrouwelijke nazaten, 5 in het boek. Hun verhalen lopen door elkaar heen maar zijn allemaal erg aangrijpend. De schrijfster heeft een sprookjesachtige stijl en er worden ook sprookjes doorheen geweven. Het enige wat al deze vrouwen een beetje geluk geeft is het huis van Augusta wat in de familie bleef.
May 22, 2020
Börjar trögt, men blir allt bättre. De sista 100 sidorna riktigt bra. Om fem generationer kvinnor och hur de blir offer för sexualiteten. Polemiserar med Lo-Johanssons Geniet och andra författare som propagerade att 'flickorna skulle släppas lösa', som ett botemedel mot tidens sexuella hämningar. Vilket från en kvinnas synvinkel känns bakvänt ...
September 21, 2021
Vackert men sorgligt om flera kvinnors liv under olika tider. Majgull skriver här som om Moa Martinson verkligen satt med henne under processen och det finns kopplingar i boken till "Kvinnor och äppelträd". Magisk realism.
Fjärde boken jag nu läst av Majgull Axelsson och hon är en klar favoritförfattare. 🍎
Fjärde boken jag nu läst av Majgull Axelsson och hon är en klar favoritförfattare. 🍎
May 11, 2023
To smutna i okrutna książka. Gdy zaczęłam ją czytać kompletnie nie wiedziałam o czym jest i mimo tego, że czytałam ją w okropnym czasie, i dlatego też długo mi zajęła, nie żałuję jej wzięcia w ręce. Stanowczo nie dla osób, które są wrażliwe na krzywdę ludzi. Podczas czytania dało się czuć miejsca opisywane przez autorkę, ciszę, zimno i przybijającą pustkę.
August 17, 2023
Szczerze powiedziawszy chyba zabrakło mi dodatkowej warstwy. Doceniam, szanuje, widzę co zostało tutaj wykonane. Możliwe że już zbyt wiele razy spotkałam się z motywem pokoleń kobiet i tak zwane jabłka padające niedaleko od jabłoni (co poniekąd nawiązuje do symboliki odmiany jabłoni w domu Augusty) i to wydanie nie zrobiło na mnie aż takiego wrażenia.
January 12, 2025
Opzich een mooi boek maar zoveel namen en het speelt zich af voor en terug in de tijd.
In het boek staat wel een stamboom maar vond het lezen verwarrend.
Toch 3 sterren omdat het verhaal opzich goed is.
In het boek staat wel een stamboom maar vond het lezen verwarrend.
Toch 3 sterren omdat het verhaal opzich goed is.
April 12, 2025
Het huis van Augusta als toevluchtsoord voor 3 vrouwen in verschillende tijden, die geen gemakkelijk leven hadden en hier niet makkelijk over praten, waardoor wonden niet geheeld werden. Triest.
mooie beschrijvingen
mooie beschrijvingen
February 23, 2018
Inte speciellt händelserik, men ändå riktigt fängslande. Om relationer mor-barn; om utanförskap; om konsekvenser av att inte ta hand om varandra... Tragiskt slut. Mycket bra!
January 25, 2020
I couldn't stop reading. Her writing almost puts me off writing; it is soo good.
And the story so (too) close to my life...
And the story so (too) close to my life...
May 22, 2021
Złamała mi serce.
August 21, 2021
Rozszarpała mnie. Przyniosła dużo myśli o przenoszeniu, a nawet mnożeniu, traum z pokolenia na pokolenie i zwyczajnego smutku. Bardzo warta czytania.
May 10, 2022
Kunde tyvärr verkligen inte komma in i handlingen hur jag än ansträngde mig, men 3 stjärnor ändå för Majgull Axelsson skriver så underbart.
August 8, 2022
+ en gång tidigare.
Displaying 1 - 30 of 52 reviews