Door een spierscheur heb ik een tijdje niet kunnen lopen en dat gat heb ik proberen op te vullen met een loopboek.
Als basisboek voor de langeafstandsloper raakt deze alle thema's wel aan – kledij, schema's, soorten trainingen, voeding – maar blijf ik bij elk thema ook een beetje op mijn honger zitten. Veel zaken worden puntgewijs aangestipt, wat ik toch altijd een fast-foodvorm van schrijven vind. Het boek wil ook meer een persoonlijke ervaring delen dan technische of wetenschappelijke kennis overbrengen en sommige zaken (zoals dat de auteur een koukleum is en dat ze liefst met muziek loopt, of hoe ze, als asociale loper, toch de community prijst) worden me iets te vaak herhaald. Of andere zaken had ik al wel via de running.be-nieuwsbrief meegekregen. Maar er zijn toch enkele zaken die ik kan meenemen. Zo weet ik nu wat een extensieve duurloop is en hoe ik aan de hand van de formule van Karvonen mijn hartslag bij elke soort training kan berekenen. Schema's lezen zijn ook mijn ding, al doe ik dan toch mijn eigen zin. Ik ben blij om in dit boek over 'lopersdiarree' te lezen (ja, daarom). Ook heb ik 1 voornemen gemaakt, namelijk om vanaf nu regelmatig core stability oefeningen te doen. (Vandaag gedaan, overigens.) En ik vind haar slotdroom wel mooi: 'Mijn grootste droom is dat ik mijn leven lang kan blijven lopen met veel plezier.' Ik heb gemerkt dat ik het lopen mis, dus moet ik wel een lichte verslaving bekennen.
Mijn loopkleren voor morgen liggen klaar en ik denk dat ik me stilaan weer een loopdoel mag stellen.