งานเลี้ยงแห่งวสันตกาล เล่ม 1

งานเลี้ยงแห่งวสันตกาล #1

by Bai Lu Cheng Shuang, 白鹭成双, ไป๋ลู่เฉิงซวง

เรื่องราวพิลึกพิลั่นเกิดขึ้นในรัชศกต้าชิงปีที่แปด หญิงสาวตื่นขึ้นในวันแห่พระศพขององค์หญิงตันหยาง การสิ้นพระชนม์ขององค์หญิงกลับทำให้ราษฎรโห่ร้องยินดี "บุญบาปล้วนตามสนอง องค์หญิงก่อกรรมทำเข็ญอย่างกำเริบเสิบสานมาหลายปี"

เมื่อสวรรค์มีเมตตาให้นางได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งหลังจาก หลับใหลไปนานหลายปีทำให้นางได้พบกับบุรุษผู้มอบ ความตายให้แก่องค์หญิงตันหยาง นางกลับคิดแผนการ บางอย่างอันนำมาซึ่งความอลหม่านในชีวิตที่ควรจะ เรียบง่ายของตนและผู้คนรอบข้าง

Genres: China, Fantasy

412 pages, Paperback

Published August 1, 2021

About the author

Associated Names:
* Bai Lu Cheng Shuang
* Little Egrets In Pairs (English)
* 白鹭成双 (Chinese)
* ไป๋ลู่เฉิงซวง (Thai)

Reviews

[Chanyaku · Rating 5 out of 5]

สนุกแบบ โอ๊ยยย อ๊ากกก ว้ากกกกกกกกกกกก!!!!! อยากกรี๊ด

รีวิว+อวยยศ รวมเล่ม 1+2

คำเตือน มีสปอยล์! และอวยยาวมาก! อวยล้วนๆ ไม่มีวัวผสม

แฮปปี้มากกกกก❤️❤️❤️❤️❤️ ดีใจที่ตัดสินใจซื้อเรื่องนี้มาอ่าน ตอนแรกเห็นกระแสเงียบๆ+หน้าปกแนว self portrait แบบนี้เราไม่ค่อยชอบ เกือบไม่ซื้อเรื่องนี้แล้วอ่ะ ชั้นเกือบพลัดพรากจากเนื้อคู่ไปแล้ว😭😭😭😭😭😭

นางเอกคือองค์หญิงตันหยางที่ชื่อเสียงฉาวโฉ่ คนเกลียดทั้งแผ่นดิน พอตายไปแล้วฟื้นขึ้นมาในร่างคุณหนูสี่สกุลฟาง ฟื้นขึ้นมาก็เจอขบวนศพตัวเองพอดี ซึ่งขบวนศพก็ยังมีแต่เสียงคนโห่ร้องยินดี และมีกลุ่มคนมาขัดขวาง ต้องการทำลายศพนางเอก ไม่ยินยอมให้นางเอกไปสู่สุขคติ

แค่เปิดเรื่องมาก็ทำให้เรานึกสงสัยอยากรู้แล้วว่า อะไรที่ทำให้ผู้คนเกลียดนางเอกได้ขนาดนี้???

ส่วนพระเอกคือท่านเจ้าเมืองที่แสนเก่งกาจ เป็นที่รักและเชื่อถือของคนในราชสำนักและประชาชน ฮ่องเต้ก็เชื่อถือท่านเจ้าเมืองมากๆ ง่ายๆ ก็คือพระเอกเป็นเสาหลักของแคว้นเป่ยเว่ย และท่านเจ้าเมืองก็คือคนที่ถวายสุราพิษให้องค์หญิงตันหยางกับมือ

พอนางเอกตายจากสุราพิษ ก็ฟื้นขึ้นมาในร่างคุณหนูสี่สกุลฟางที่เป็นโรคปัญญาอ่อนมาสามปีแล้ว ตื่นขึ้นมาในวันแห่ขบวนศพองค์หญิงตันหยางพอดี นางเอกเลยหนีออกจากจวน พอปีนกำแพงออกไปก็กระโดดลงมาหล่นทับท่านเจ้าเมืองพอดี แม่นราวกับจับวาง 5555555555555 พอเจอศัตรูคู่อาฆาต มีหรือคนอย่างองค์หญิงตันหยางจะปล่อยไปง่ายๆ ต้องแก้แค้น แก้แค้นเท่านั้น!!! นางเอกเกาะพระเอกหนึบเลย หาทางแทรกซึมเข้าไปในชีวิตพระเอก เลยแกล้งเกี้ยวพาราสี ทั้งหยอดทั้งอ่อยทั้งจีบจนพระเอกมาดแตก ไม่ใช่เขินนะ อยากถีบนางเอก ไม่เคยเจอสตรีหน้าหนาขนาดนี้มาก่อนในชีวิต 555555555555555

แรกๆ พระเอกก็โคตรรำคาญ+ระแวงนางเอก แต่ไปๆ มาๆ เจอลูกล่อลูกชนแพรวพราวของตันหยางก็เริ่มความรู้สึกเปลี่ยนไป รู้อีกทีก็ยอมปล่อยให้นางเอกวอแวในชีวิต แล้วก็ช่วยเหลือนางเอกหลายอย่างโดยไม่ทันรู้ตัว

เนื้อเรื่องจะค่อยๆ เผยปมผ่านเหตุการณ์ คดีในอดีตที่ถูกปิดไป แล้วก็ตัวละครหลายตัวที่ข้ามามีบทบาท เราจะค่อยๆ ได้รู้จักกับองค์หญิงตันหยางผ่านมุมมองของหลายๆ คน มีทั้งคนที่เกลียดนางเอกเข้าไส้ และมีทั้งคนที่จงรักภักดีต่อนางเอกสุดชีวิต ตกลงองค์หญิงตันหยางเป็นเนื้อร้ายของแผ่นดินที่สมควรถูกกำจัด หรือนางถูกป้ายสีกันแน่?? ทั้งเราทั้งพระเอกจะสงสัยจุดนี้ พระเอกจะค่อยๆ ได้รับรู้ถึงเงื่อนงำในหลายๆ คดี และคนอย่างพระเอกอ่ะ สงสัยปุ๊บก็รื้อสิครับ ต่อให้ต้องไปขัดแข้งขัดขาคนในราชสำนักกี่คนก็ไม่สนใจ รื้อ รื้อมันให้หมด!!! ทุกปมจะค่อยๆ เปิดเปลือยออกมาทีละเปลาะๆ ว่าอะไรเป็นอะไร ใครดีใครชั่วกันแน่ พระเอกจะค่อยๆ ได้รับการเบิกเนตร 5555555555555

เราประทับใจมาก รู้สึกว่าเป็นวิธีเล่าที่สนุกดีอ่ะ คือหย่อนปมให้น่าติดตาม แต่เฉลยเร็ว เดินเรื่องได้กระชับ ไม่ให้เราสงสัยนาน

พระเอกซึนเดเระมากกกก ข้าน่ะหรือจะชอบสตรีไร้ยางอายอย่างเจ้า ไม่มีวัน เฮอะ! แต่ปกป้องนางเอกตลอดดดดดด ปากแข็งยิ่งกว่าอะไร แต่ใจนี่ไปแล้วจย้าาา บ่าวคนสนิทดูออก คนรอบข้างดูออก ทุกคนรู้กันหมดแล้ว เหลือเจ้าตัวอ่ะแหละ55555555 ถึงจะปากแข็งแต่ใจไม่แข็งนะ คอยช่วยนางเอกตลอด ยอมโดนแทะโลมอย่างจำใจ(หรอออ?) ถือเสียว่าทำทานให้หญิงหน้าด้านสติไม่ดี!(จย้าาาาา อิพ่อ!) อ่านไปก็มองบนไป หมั่นไส้พระเอก อยากถีบทั้งพระเอกนางเอกแหละเรื่องนี้ มันกวนตริงงกันทั้งคู่ แบบ สมควรอยู่ด้วยกันนั่นแหละ พวกแกอย่าไปสร้างเวรสร้างกรรมให้คนอื่นเล้ยยยยย 55555555555

จริงๆ นี่ก็เป็นคนขี้รำคาญนะ แต่เรื่องนี้เราไม่รำคาญนางเอกอ่ะ ถึงนางจะล้นแต่ก็ล้นแบบมีสาเหตุ เพราะนางเอกทำไปเพราะแก้แค้นเลยป่วนพระเอกสุดฤทธิ์ กลเม็ดเคล็ดลับอะไรงัดออกมาสู้หมด ยิ่งพระเอกหงุดหงิดรำคาญนางเอกยิ่งสะใจ 555555555 พระเอกคือแพ้ทางนางเอกมากกกกกก แต่จริงๆ คือต่างคนต่างแสบนั่นแหละ ศีลเสมอกัน นางเอกแสบแบบเปิดเผย ออกแนวอันธพาล ส่วนพระเอกมาดท่านเจ้าเมืองสุขุมนุ่มลึก แต่พอเจอความด้านของนางเอกเข้าไปใครจะสุขุมต่อไหว แตกเป็นแตกจ้าาา 5555555555 แล้วจริงๆ ฮีคือร้ายลึกมากกกก สมกับที่ได้ตำแหน่งท่านเจ้าเมืองทั้งที่ยังอายุน้อย ยิ่งอยู่กับนางเอกนานๆ วันไปก็ยิ่งซึมซับความหน้าด้านหน้าทนและนิสัยโกหกคล่องปรื๊ดของนางเอกมา ยิ่งพัฒนาความร้ายกาจขึ้นกว่าเดิมจนบางทีนางเอกก็เริ่มต่อกรไม่ไหวเหมือนกัน 55555555555555555

นอกจากความสัมพันธ์พระนางแล้ว เราชอบความสัมพันธ์ของนางเอกกับบรรดาผู้ติดตามแล้วก็เพื่อนสนิทของนางเอก เป็นสหายเกเรไปไหนไปกัน เป็นเพื่อนตายมากๆ รักทุกตัวละครเลย คนสนิทพระเอกเราก็ชอบ ฮาดีอ่ะ ตัวละครเยอะเหมือนกัน แต่ไม่รู้สึกว่าล้น เราชอบข้ารับใช้ที่จงรักภักดีขององค์หญิงตันหยางมาก ทั้งๆ ที่นางเอกวางลู่ทางหนีให้ทุกคนออกจากเมืองหลวงไปแล้ว แต่ทุกคนกลับเข้ามาเพื่อแก้แค้นให้นางเอก

ประโยคนึงที่เราประทับใจมากคือ บ่าวคนสนิทนางเอกพูดกับพระเอกว่า 'ท่านสังหารคนที่ไม่สมควรตายที่สุดในเป่ยเว่ย'

การเดินเรื่องคือมีความตื่นเต้นพลิกผันตลอดทั้งเรื่องอ่ะ ไม่มีจุดที่รู้สึกว่าเบื่อเลย มีทั้งปมใหญ่ปมยิบย่อยให้ติดตาม จริงๆ เนื้อเรื่องก็หนักประมาณหนึ่ง การเมืองเอยอะไรเอย แต่พอผ่านมุมมองความเป็นคนชิล ใจกว้างดุจแม่น้ำขององค์หญิงตันหยางมันเลยไม่ได้รู้สึกถึงความดราม่าแค้นเคืองชะตาชีวิตอะไร นิสัยนางเอกจะออกแนวนักเลงใจใหญ่ ไม่ค่อยแคร์สายตาคนอื่น ขอแค่ได้ทำสิ่งที่ตัวเองพอใจและยึดมั่นว่ามันถูกต้อง ต่อให้โดนคนใต้หล้าสาปแช่งนางก็โนแคร์โนสน ขนาดว่าในชาติที่แล้วนางเอกโดนพระเอกหยิบยื่นความตายให้ยังอภัยให้ได้

คือตอนแรกนางก็แค้นแหละ กะมาป่วนชีวิตพระเอกให้พังเป็นการแก้แค้น แต่พอมาใกล้ชิดสนิทสนมกัน ได้เห็นมุมมองฝั่งพระเอก ได้รู้ว่าพระเอกมีเหตุผลของตัวเอง และพระเอกเป็นขุนนางดีที่เห็นแก่ชาติบ้านเมืองเป็นที่หนึ่ง นางเอกก็พร้อมจะปล่อยวางเรื่องในอดีต ถือว่าในตอนนั้นต่างคนต่างมีจุดยืนของตัวเองและพระเอกก็โดนคนหลอกใช้ด้วย นางเอกคือไม่ได้คิดแค้นอะไรพระเอกมากมาย เป็นคนที่ใจกว้างมากๆ

ที่ชอบมากๆ อีกอย่างและเราคิดว่าเป็นเสน่ห์ของเรื่องนี้คือตัวละครมีมิติมากกกก มีหลายมุมหลายด้าน ไม่ต้องเพอร์เฟค อย่างพระเอกอ่ะ ถึงจะเป็นพระเอกที่หน้าตางดงาม สุขุม ฉลาด เก่ง แต่ก็มีด้านข้อเสียเหมือนกัน คือเป็นคนเที่ยงตรงเกินไปจนบางครั้งก็โดนอคติบดบังจนทำให้ตัดสินใจอะไรผิดพลาดไป แต่ใครล่ะจะไม่เคยทำพลาดเลย คนเราจะไม่เคยโง่สักครั้งเลยหรอในชีวิต สำคัญที่สุดคือพลาดไปแล้วพร้อมจะยอมรับแล้วแก้ไขสิ่งที่ตัวเองทำรึเปล่า? ไม่รู้เพราะอ่านผ่านมุมมองนางเอกที่เป็นคนใจกว้างมากๆ รึเปล่า เราเลยรู้สึกเข้าใจมุมของพระเอกและให้อภัยพระเอกง่ายมาก หวังแค่ว่าทั้งสองจะได้เริ่มต้นกันใหม่ อย่าให้เรื่องในอดีตมาเป็นอุปสรร���ขัดขวาง (เล่ม 3-4 ขออย่าดราม่ามากนะ ตับไม่แข็งแรง😭😭😭😭😭😭😭)

ขออวยอีกอย่างคือ...คุณนักแปล! คุณม้าลายแปลดีมากกกกกก ภาษาลื่นไหลดุจชีพจรไข่มุก คลังคำศัพท์เยอะเหลือเกิน แต่ละคำที่เลือกสรรมานี่ไม่ซ้ำเลย เรารู้สึกว่าคุณม้าลายเหมาะกับงานแปลชิ้นนี้มากๆ ด้วยความที่นางเอกเรื่องนี้กวนส้นติงงงง ออกแนวองค์หญิงอันธพาล ภาษาที่นางเอกใช้+ความคิดพระเอกเวลาเหลืออดกับนางเอกมันตลกมากๆ นักเขียนแล้วก็นักแปลถ่ายทอดออกมาโคตรดีจนเราขำออกเสียงหลายฉากเลยอ่ะ ถ้านักแปลมือไม่ถึงเราว่ามันจะกลายเป็นมุกแป้กอ่ะ แต่คุณม้าลายมักจะเลือกใช้คำที่ถ่ายทอดออกมาได้เข้ากับบรรยากาศของเรื่องมาก เราตลกเวลานางเอกกวนส้นจนพระเอกคิดในใจว่าอยากถีบนางเอกให้ตกรถซักที! คือแบบบบ โอ๊ยยยยยย คู่สวรรค์ลิขิตนรกประทานจริงๆ 5555555555555555

รอคอย เล่ม 3-4 อย่างใจจดใจจ่อ (เรื่องนี้ box สวยเลอค่าตาแตกมากด้วยอ่ะะ ฮือออ รัก❤️😍) ขออย่างเดียวอย่าดราม่ามาก ใจบาง อยากให้เค้ารักกันอย่างราบรื่น อายุมั่นขวัญยืน มีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมือง~

ปล มี nc นะ แซ่บประมาณนึงเลย ไม่ถึงกับตัดเข้าโคม แล้วหลังๆ พระเอกนี่เอะอะน้วย เอะอะคลอเคลียนางเอกตลอด นางเอกก็ยั่วเก่ง ไม่มีการหวงเนื้อหวงตัวใดๆ พระเอกคือปากแข็งแต่โคตรจะหลงนางเอก ถ้านางเอกไม่เข้ามาวอแวก็งอนด้วยนะ ขี้งอนมากกกกกก+ขี้หึงขี้หวงขั้นสุด แค่เห็นนางเอกมองคนอื่นก็ไหน้ำส้มคว่ำ นางเอกต้องตามง้อ(นางเอกก็ดูชอบง้อด้วยนะ 5555555) แต่เอาแต่ใจกับแค่นางเอกนี่แหละ ทุกคนบอกว่าพระเอกโดนนางเอกตามใจจนเสียคน เป็นคู่ที่ตลก นิสัยเยอะทั้งคู่ แต่เข้ากันมาก

น่าจะเป็นรีวิวที่ยาวสุดเท่าที่เคยเขียนมาละ (อย่าเรียกรีวิว เรียกอวยยศ555555555) อยากให้คนอ่านเรื่องนี้กันเยอะๆ เลอค่าสำหรับเรามากจริงๆ ;____;

[Clairdenoon · Rating 5 out of 5]

#งานเลี้ยงแห่งวสันตกาล เล่ม1


ตั้งแต่เปิดหน้าแรก-จนจบ สนุกกกกกกกกกกแบบไม่แผ่วเลย อ่านเพลินมาก😍😍😍😍นางเอกอ้อยเก่งหยอดเก่งจีบเก่ง รักอิสระเสรี,ซุกซนเซี้ยวซ่าส์,มีความขบถในตัวสูง หลอกเหมือนไม่หลอกได้แบบดูสมจริงมากๆ🤣 พระเอกก็ซึน ๆ ปากไม่ตรงกับใจ หึงเงียบ ขี้งอนขี้อาย หน้านิ่ง ทำเก๊กเฉยๆไม่สนใจแต่แอบมีมุมอ่อนโยนเอาใจใส่ ปากบอกไม่ แต่การกระทำคือ สปอยล์สุดตามใจนางเอกสุดๆ...น่าเอ็นดูวววว 😍

((ให้ฟีลเหมือนดูนักเรียนหลังห้อง,สาวแสบซ่าส์จอมแหกกฎ,ขาโจ๋ตัวจี๊ดของโรงเรียนแกล้งจีบนักเรียนตัวอย่างผู้เคร่งครัดกฎระเบียบอยู่ในกรอบอันดีงามไม่เคยด่างพร้อย และคือคนหลังหวั่นไหวมากกแต่ยังไม่รู้ตัว รู้ใจ😆😆))
อร๊ายยยย😍😍😍
.
.
~ไปต่อเล่ม2!!!🏄‍♀️

[M · Rating 4 out of 5]

ปกไม่ได้สื่ออะไรกับเนื้อหาเลย
นางเอกไม่ได้หวานหยดย้อยเหมือนปกซักกะติ๊ดดด

เรื่องราวขององค์หญิงตันหยาง ที่ใต้หล้าล้วนรู้ว่านางโฉด นางชั่ว นางนิสัยไม่ดี เป็นคนสมควรตาย...แล้วก็ตายจริงๆ ประชาชนโห่ร้องด้วยความยินดี ระหว่างแห่ขบวนยังแทบจะมีคนขุดศพขึ้นมาทำร้ายให้สาแก่ใจ...

ในขณะเดียวกัน ก็มีสาวน้อยที่วิญญาณคือตันหยาง มาร่วมส่งตัวเองอยู่ท่ามกลางประชาชน ปากก็ผสมโรงด่าตัวเองไปด้วยเพื่อความแนบเนียน 55555

เนี่ยยยย นางเอกเป็นแนวนี้!!!
ยังไม่หมด พระเอกที่เป็นคนสำเร็จโทษนางเอก ก็มาเจอนางเอกในร่างใหม่ที่จ้องจะแก้แค้น..แก้แค้นยังไงเหรอ อย่าเรียกว่าแก้แค้น เรียกว่าจองล้างจองผลาญแบบไม่เลิกราดีกว่า จีบไม่ติดไม่เลิกรา 😆 อ่านไปขำไปทั้งเรื่อง บ้าบอ

พระเอกคือเจ้าเมืองสุดเนี้ยบ สุดเฮี๊ยบ เคร่งครัดในธรรมเนียม นิ่งสงบดุจภูผา ฉลาดไหวพริบดี สุขุมนุ่มลึก...
พอเจอนางเอก ภาพจำข้างบนก็คือแตกร้าว พูดแค่นี้ ให้ไปอ่านเองว่าร้าวได้ไง แต่ร้าวยาว ความแง่งอนแบบไม่รู้ตัว ปั้นปึ่งนางเอกต้องคอยเอาใจจนเรียกพระเอกว่า องค์หญิงน้อย 5555555 โอ้ย จะบ้าตาย นางเอกก็คือแอ๊วเก่ง โอ๋เก่ง เอาใจเก่ง โอ้ยยย ยอมมม

อ่ะ กลับมาที่พลอต พลอตถือว่าน่าสนใจ อ่านไปท่ามกลางความรั่ว เราจะจับได้ว่า เออ จริงๆ นางเอกน่าจะเป็นคนดีแหละ แต่มีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ต้องอยู่ในคราบคนเลว คือคนดูแล้วนางเอกเลว แต่คิดว่าเป้าประสงค์ สิ่งที่นางทำให้บรรลุเป้าหมายน่าจะเป็นสิ่งดี ในเล่มนี้พระเอกก็เริ่มระแคะระคายแล้วว่ามีอะไรแปลกๆ เรื่องคดีของนางเอก

ส่วนนางเอก ตอนนี้ที่ตั้งใจจะแก้แค้นพระเอก จีบเค้าไปจีบเค้ามา บางทีตัวเองก็เริ่มใจเต้นไปด้วย อดอยากจะจุ๊บเค้าไม่ได้ แหม่ แต่ดูแล้วนางเอกไม่เกลียดพระเอกนะ ดูเอ็นดู ที่บอกจะแก้แค้นนี่ไม่รู้จริงเท็จแค่ไหน เพราะอ่านแล้วดูไม่จริงใจเลย 55555

[Patrawan Dear]

#งานเลี้ยงแห่งวสันตกาล (เล่ม 1-4)

นับว่าเป็นแนวจีนโบราณที่อ่านสนุก ความยาวกำลังพอดี สามารถให้รายละเอียด ผูกโยงเรื่องราว ไต่ระดับความพีค ทิ้งช่วงให้หน่วง จนจบได้ในระดับค่อนข้างเคลียร์

ผู้เขียนดีไซน์คาแรกเตอร์ตัวละครได้น่าสนใจ พระนางเคมีเข้ากันดี ตัวละครแวดล้อมน่ารัก แม้เดาเรื่องได้ไม่ยากนัก แต่เหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เล่ามาก็น่าติดตาม มีหลากหลายอารมณ์ให้ดื่มด่ำ ชอบเป็นพิเศษตรงความหน่วงที่กำลังพอดี ไม่ได้อาศัยความโง่ของพระเอกช่วยให้หน่วง

สองเล่มแรกเป็นการปูพื้นด้านความเป็นมา ความรู้สึกนึกคิด นิสัยใจคอของตัวละครหลัก ซึ่งช่วยให้อ่านได้เข้าใจและคล้อยตามเหตุการณ์ของเรื่อง แม้สำนวนแปลจะออกแนวจิ๊กโก๋โบราณ ไม่สละสลวยกินใจ แต่จะว่าไปก็เข้ากับบรรยากาศต่อปากต่อคำของบรรดาตัวละครในสองเล่มนี้อยู่

มาถึงเล่มสามนี่ หน่วงตั้งแต่ต้นเล่ม อ่านได้สักพักรู้สึกได้เลยว่าสำนวนแปลเปลี่ยนไป จะว่าไหลลื่นขึ้นไหม ก็นิดนึง แต่ก็ยังมีคำแปร่ง ๆ อยู่บ้างอยู่ดี

เนื่องจากความพีคไปกองอยู่ที่เล่มสามจนต้องอ่านแบบลืมหายใจ เล่มสี่ก็เลยแผ่วลงนิด ๆ รู้สึกถึงความยืดเยื้อในส่วนของการรบ แต่ในส่วนของการรัก ถ้าไม่นับความอยู่ ๆ ก็ง้องแง้งของนางเอก ก็ได้อยู่

โดยรวมแล้วจัดว่าอ่านได้สนุกเกินคาด อ่านแล้วอารมณ์ดี เสียดายนิดที่ผู้เขียนให้รายละเอียดทางฝั่งบอสร่วมน้อยไปเยอะ เขาเลยร้ายแบบลอย ๆ แต่รายละเอียดฝั่งพระนางจัดเต็มมาก...ชอบเลยค่ะ :)

[Ning · Rating 4 out of 5]

เป็นเล่มที่อ่านได้เพลินมาก สร้างความอยากรู้ได้ดี มีโมเมนต์พองาม
แต่ได้อารมณ์เหมือนซดน้ำแกงชามนึง รสชาติดีมาก กินๆๆ จนหมดเชาม(เล่ม) เพิ่งรู้ตัวว่า
เอิ่มมม. นี่มันน้ำล้วนเลยนินา!! ฮาาาา. แต่ด้วยความอร่อยมันก็กินได้เพลินอยู่

เล่มหน้าขอใส่เห็ด ใส่กระดูกหมูอะไรมาบ้างเถิด มาน้ำล้วนอย่างเดียวไม่น่ารอดแล้ว ฮาาา

[Ahgase · Rating 4 out of 5]

4.8 ดาว!!!!
กว่าจะอ่านจบนานมาก ไม่ใช่ไร ติดNetflix5555555
(จะบอกเพื่อ?) 555555555

แต่ว่าพออ่านก็อ่านรวดเดียวจบเลย
นางเอกแสบมาก น่ารักดี ส่วนพระเอกก็จะขี้น้อยใจไปไหน
หัวล้านรึเปล่าขี้น้อยใจมาก
ให้4.8ก่อน เพราะยังไม่รู้อดีตว่าเป็นไงกัน

พระเอกที่ดูฉลาดไม่น่าตัดสินคนพลาด ขนาดนั้น
แล้วกุแอบคิดว่าพระเอกมีใจให้ตันหยางรึเปล่า หลายอย่างมันพิรุธ
แต่ทำไมถึงฆ่าได้ แล้วก็ชอบน้องจูง่าย
หรือว่าไม่ใช่นะ
แต่ที่สงสัยคือพระนางอายุเท่าไหร่กันแน่ จะได้มโนถูก

เล่มนี้จะว่าเนื้อหาก็ยังไม่ลงลึกเท่าไหร่ เน้นตลก
เน้นความสัมพันธ์ หวังว่าเล่มต่อไปจะไม่ฉีกอกกุนะ กัวคับ 🥺

[Celeste · Rating 4 out of 5]

พระเอกนางเอกสลับบทกันหรือเปล่าคะเนี่ย 😂🤣 เราชอบตอนหลี่ไหวอวี้ตามจีบองค์หญิงน้อยเจียงแบบหน้าด้านหน้าไม่อาย ไล่ก็ไม่ไปแบบนี้ล่ะค่ะ พระเอกถึงกับไปไม่เป็น 555

[L-wind · Rating 5 out of 5]

ภาพรวม 1-2-3-4 ในสายตาเรา
-เป็นนิยายที่คาแรกเตอร์แหวกแนวดี พระเอกเก๊กซึนเดร๊ะ นางเอกเกรียนแตก พอขั้วลบสุดๆ กับบวกสุดๆ มาเจอกัน ความบันเทิงจึงบังเกิด
-พระเอก- ท่านเจ้าเมืองสกุลเจียง หล่อหรูโพรไฟล์เริ่ด พ่อเก๊กมาก เป็นผู้ดีมาดเท่ เป็นขุนนางบุ๋นที่ไม่มีอะไรด่างพร้อย ไม่มีหลุดกรอบ
-นางเอก อดีตองค์หญิงใหญ่ที่ถูกสั่งประหารตั้งแต่ต้นเรื่อง พล้อตแนวนิยมคือวิญญาณกลับมาเข้าร่างใหม่ และร่างที่ได้ก็เป็นคุณหนูสี่ตระกูลไป๋ซึ่งก่อนนี้มีปัญหาทางสมอง พอฟื้นขึ้นมาเลยเปลี่ยนบุคลิกทันที นิสัยเป็นขั้วตรงข้ามพระเอก ตอนเป็นองค์หญิงนั้นใครๆ ก็มองว่านางร้ายกาจ ไม่สนใจร่ำเรียน เลี้ยงชายบำเรอ ใครเป็นขุนนางฉ้อฉล นางก็กำจัด และข้อหาสุดท้ายที่ส่งให้นางถูกประหารก็คือ คดีที่ขุนนางน้ำดีคนนึงถูกลอบสังหาร หลักฐานทุกอย่างมัดตัวองค์หญิง พระเอกซึ่งเป็นเจ้าเมืองก็เห็นคล้อยตามหลักฐาน จึงเป็นคนที่ยื่นความตายให้นางเอกด้วยตัวเองในครั้งนั้น
-ดังนั้นเมื่อนางได้กลับมามีชีวิตใหม่ เจอพระเอก นางก็ทั้งรักทั้งแค้น นางก็เริ่มแผนการฟื้นฝอยหาความจริงว่า ใครฆ่าตู โดยการเอาตัวเองไปพัวพันจนในที่สุดได้ตกล่องปล่องชิ้นกับพระเอกเลยจ้า
-คาแรกเตอร์เรื่องนี้เป็นอะไรที่สุดๆ มาก นางเอกคือโคตรดีด (จนตอนแรกแอบไม่มั่นใจ แม่ไฮเปอร์ขั้นเทพ) ส่วนพระเอกก็โคตรเก๊ก แต่นั่นล่ะ เมื่อสองคนนี้มาเจอกัน พระเอกก็ถูกนางเอกละลายพฤติกรรม นางเอกเมื่อแต่งงานเข้าจวนพระเอกก็เริ่มแผนการให้พระเอกเริ่มเอะใจกับคดีองค์หญิงใหญ่ ซึ่งส่งผลให้คาแรกเตอร์พระเอกเริ่มเปลี่ยนไป จากเดิมไม่เล่นนอกกรอบ กลายเป็นใครร้ายมาก็ร้ายตอบบ้าง
-เล่ม 1 พบเจอกัน นางเอกเต๊าะท่านเจ้าเมืองหนักมากจนได้แต่งงาน เล่ม 2 เข้าพระเข้านางกันพร้อมกับการสืบหาความจริงคดีองค์หญิง เป็นช่วงที่พระเอกเริ่มเอะใจว่า เอ๊ะ...หรือคดีนี้ตูตัดสินพลาด เล่ม 3 ผิดใจกัน เล่ม 4 ปรับความเข้าใจและช่วยกันแก้ปัญหาบ้านเมือง
-เรื่องนี้เป็นข้อพิสูจน์ว่า ผู้หญิงร้ายๆ มักจะได้ผู้ชายดีๆ! แต่อ่านไปจะเข้าใจว่านางเอกแค่เป็นตัวของตัวเอง นางไม่เอากฎระเบียบที่ไร้สาระ (แต่นางก็ยึดถือคุณธรรม) นางทำไปเพราะสร้างรากฐานให้น้องชายได้เป็นจักรพรรดิที่ดี นางเอกจึงต้องแกร่ง เพราะเรื่องในราชสำนักสอนให้นางต้องแรงถึงจะรอด (ความจริงนางเอกก็ไม่ได้ใสซื่อ นางสั่งฆ่าคนได้ถ้าจำเป็น แต่เข้าใจว่าคนระดับนี้ใจต้องโหดได้)
-พระเอกนี่เข้าข่ายหลัวสายเปย์ รักเมียหลงเมียเข้าขั้น แต่ปากแข็งเป็นที่หนึ่ง (อ่านแล้วก็แอบหมั่นไส้ คงมีแค่นางเอกคนเดียวล่ะที่ทนความซึนพระเอกได้ เป็นเรานี่แตกหักไปแล้ว55)
-คนเขียนใส่รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ให้เห็นความผูกพัน พระเอกเมื่อก่อนไม่ชอบกินส้ม แต่พอมีนางเอก...กลับเริ่มยอมกินส้ม/ เห็นนางเอกไปสนิทกับพระรอง แล้วนางเอกบอกว่าพระรองมีบุญคุณแต่ตัวเองตอบแทนเขาไม่ได้ หลัวเลยหาโอกาสตอบแทนบุญคุณให้ (จริงๆ ไม่อยากให้เมียติดค้างชายอื่นว่างั้นเหอะ)/ ทำหยิ่ง แต่จริงๆ ให้นางเอกง้อคนเดียว/ มีหญิงอื่นมาว่าเมียตัวเอง ก็เชิดหน้าบอก ก็ข้าตามใจเอง ผิดตรงไหน!
-ชอบเล่มสามนะ พระเอกรู้จักคำว่าเงิบสักที เมียที่เคยเอาใจพะเน้าพะนอมาตลอด เขาไม่ง้อเว้ย ยื่นหนังสือหย่าด้วย พ่อเงิบ ไปไม่เป็น ง้อก็ไม่ค่อยเป็นอี๊ก (แต่ตอนหลังก็กลับมาคืนดีกัน จู๋จี๋เหมือนเดิม)
-ตอนแรกคิดว่าพระเอกสายบุ๋นเท่านั้น แต่จริงๆ เขามีวรยุทธ์ด้วยนะ ช่วงเล่มท้ายๆ บู๊ได้ล้างผลาญมาก แบบว่าอย่าให้พ่อโกรธ พ่อจะสับไม่เลี้ยง
-สุดท้ายแล้วคดีองค์หญิงก็คลี่คลาย แว่นแคว้นก็กลับมาสงบสุข พระเอกนางเอกก็ได้ลูกแฝดชายหญิง ตัวละครสมทบอื่นๆ ก็ได้คลี่คลายปมของตัวเอง โดยรวมเราว่าเรื่องนี้คลายปมได้เกือบหมด ไม่เหลือข้อสงสัย

-จากตอนแรกที่คิดว่าคงจะอ่านพอได้ จริงๆ เรื่องนี้เรากลับชอบเอาการเลย เพราะคาแรกเตอร์พระเอกนางเอกมันแหวกแนวดี มันเหมือนคนสองคนที่ต่างกันสุดขั้วแต่จริงๆ คือคู่ที่ลงตัวของกันและกัน นางเอกในอดีตอาจดูร้ายแต่เทียบกับสิ่งที่นางเจอ นางก็มีเหตุให้ร้ายกาจแบบนั้น ดังนั้นเราว่าการที่นางได้โอกาสกลับมาในร่างใหม่แล้วแก้ไขทุกอย่าง ได้ลงเอยกับพระเอก ก็เหมือนรางวัลตอบแทนที่นางเหนื่อยมามาก ส่วนพระเอกเองเมื่อได้รู้ความจริงทุกอย่างก็รักนางเอกยิ่งกว่าเดิม (ส่วนความหลงเมียนั้นขั้นเทพอยู่ เห็นซึนเดร๊ะอย่างนี้แต่หลงเมียทีนึงนี่ คนรอบข้างอึ้งกันไปทั้งแถบ)

-ส่วนหนึ่งที่ทำให้การอ่านสะดุดบ้างคือการแปล เราอาจไม่ชินกับการแบ่งวรรตอนบางช่วงทำให้รู้สึกงงๆ แบบบทพูดบางอย่างมันยาวและตัดย่อหน้าใหม่ทำให้งงว่าใครพูด โดยรวมก็แปลอ่านเข้าใจนะ แต่แอบรู้สึกว่าบางช่วงสำนวนมันเกลาได้มากกว่านี้อีกนิด

-สรุป ชอบนะ ไม่ได้อ่านนิยายแบบตั้งใจอ่านมานานแล้ว อาจจะคิดว่าบางทีนางเอกก็ล้นไปบ้าง (เป็นนางเอกเรื่องเดียวเลยมั้งที่ลวนลามพระเอก55) แต่ก็คิดว่านางก็เหมาะกับท่านเจ้าเมืองดี เชิญทั้งคู่รักกันต่อไปจ้า

[หลังอ่านของน้ำฝน · Rating 4 out of 5]

เป็นนิยายที่อ่านแล้วหลุดขำ อมยิ้ม และชวนเอ็นดูที่สุด
ออกแบบตัวละครได้น่ารัก ดำเนินเรื่องได้น่าติดตาม ปมที่ซ่อนไว้ก็น่าสนใจจริงๆ
ว่าแล้วก็ขอไปต่อกันที่เล่มสองก่อนนะ

หลังอ่านเพิ่มเติม : https://wp.me/p6yYEv-Xb

[Tkpslc. · Rating 4 out of 5]

พูดรวมๆ 4 เล่ม

อ่านแค่เล่มแรกก็รู้แล้วว่าเป็นเรื่องที่หลายๆคนจะต้องชอบ เล่มแรกนักเขียนเอาอยู่มาก ทั้งซีนนิยายรักหวานๆหรือจะเรื่องนอกบ้านก็เสริมเข้ามาแบบพอดีกันมากๆ แล้วเคมีคู่นี้มันดีอะ คนนึงผู้หญิงขี้เต๊าะ อีกคนคุณชายซึนเดเระ เจอกับคนเขียนเก่งดึงเคมีออกมาได้ โอ้���ห ความหวานแหววฟุ้ง

แต่ๆๆ พออ่านไปเล่มที่ 2 เริ่มรู้สึกว่าเยอะเกินไปละ นางเอกก็แอบพูดมากเกินไปต่างๆ แต่ใดใดก็ถือว่ายังโอเคสนุก ปมน่าติดตามแต่ดรอปจากเล่มแรกลงมา

พอเล่ม 3 เดี๋ยวนะ ไม่ใช่ละ มีซีนอารมณ์พอกล้อมแกล้มแต่ภาพรวมไปไม่ถึงอะ แบบเอ๊ะจะเศร้าก็ไปไม่สุด มันครึ่งๆกลางๆมาก แล้วเรื่องราชสำนักก็ไม่ได้มีจุดคลายปมอะไรที่รู้สึกว่าน่าสนใจ ก็ยังอ��านได้แต่ดรอปลงมาอีกจากเล่ม 2

เล่ม 4 ใช่ละ เหมือนนักเขียนลงทางไม่รู้จะพาเรื่องนี้ไปตรงไหน คืออ่านเล่มแรกคิดว่าเรื่องนี้น่าจะโดดเด่นทั้งความสัมพันธ์ของทั้งคู่และเรื่องนอกบ้าน แต่เอาจริงก็เด่นแค่เคมีคู่นี้อย่างเดียว ถ้าอยากอ่านนิยายรักอย่างเดียวก็คิดว่าโอเคนะ

สรุป เสียใจเกือบจะดีแล้ว ฮือ.

[Giyongchy · Rating 4 out of 5]

รีวิว เล่ม 1-2 เป็นนิยายจีนโบราณแนวกลับมาเกิดใหม่ในร่างคนอื่น พล๊อตดีค่ะ เนื้อเรื่องดำเนินรวดเร็ว อ่านแล้วสนุก ชอบนิสัยพระเอกซึนเดเระหน่อยๆ การต่อปากต่อคำพระนางโบ๊ะบ๊ะมาก นางเอกถึงจะดูร้ายแต่ไม่ก้าวร้าวนะคะมีเหตุผลรองรับอยู่ในการกระทำ มุกตลกในเล่มอารมณ์เหมือนดูละครซิทคอม สนุกดี ปมเยอะแต่เล่มแรกนี้ยังไม่ค่อยมีอะไรซับซ้อนเหมือนปูเรื่องมากกว่า ตัวละครที่เราชอบนอกจากพระนางแล้วคือเพื่อนนางเอก ลู่จิ่งสิง รวย หล่อ ฉลาด น่าเอ็นดู 555

[Anida · Rating 5 out of 5]

สนุกจังเลย เขียนดี แปลดี ตลกมาก นางเอกเต๊าะเก่งจริงๆ

[Tnc Mlamean · Rating 5 out of 5]

เป็นผลงานที่ดี อ่านลื่น คล่องมาก สี่เล่ม แปปๆจบ
เนื้อเรื่องเดาไม่ง่ายขนาดนั้น แต่ปมก็ไม่ได้ผูกกันจนไม่คลาย

เจ้าหญิงที่ชื่อเสียงฉาวโฉ่ (นิสัยอันธพาลท้ายซอยมาก55555)
กับท่านแม่ทักแสนซื่อตรง ดีงาม อยู่ในกรอบกฏ มาเจอดับอันธพาลน้อย ก็ไปไม่เป็น ฉากเกี้ยวพระเอกอ่านกี่รอบก็ยังขำ

ตัวละครในเรื่องก็น่ารัก เรียกว่าอ่านเพลินกันเลยสนุกดีค่ะ เกินคาดดดด

[Nattapan · Rating 3 out of 5]

Ave.​ 4 stars​ for​ the​ 1st​ to​ the​ 4th​ book.

If​ you​ are​ looking​ for​ a​ love​ story​ with​ emotional​ intensity, passionate love​ and​ political​ shenanigans,​ you​ had​ better​ read​ this​ story.

[Jidapa · Rating 4 out of 5]

สนุกเกินคาด เนื้อเรื่องน่าติดตามตั้งแต่เล่มหนึ่งถึงเล่มสุดท้าย นางเอกสายลุย ต่างจากนางเอกขี้กลัวในเรื่องอื่นๆของนักแต่งท่านนี้ ผู้แปลก็แปลได้ลื่นไหลดีมากค่ะ

[Jayz · Rating 5 out of 5]

‼️เล่มแรกให้คะแนนเยอะเลยเพราะความน่าสนใจตรงบุคลิกพระนางนี่แระ พลอตดูธรรมดาใช่มะ แต่มันมีความยูนีคตรงพระนางนิสัยที่แทบจะคนละขั้ว ความคนที่เกลียดกันเพราะอะไร แต่นางเอกดันตื้อแบบอยากแก้แค้นที่น่าเอ็นดูว แถมปกตินางเอกต่อให้แก่นยังไง ก็ต้องมีเหนียมอาย แต่นี่คือไม่มีเลยเจ้าค่ะ มีแต่ความหน้าหนา การรุกไล่ เริ่มเอง ลวนลามก่อน แต่พระเอกดันตรงข้ามและเหนียมอายแทน ตรงข้ามกันสุด และปมที่วางไว้ที่น่าสนใจให้ติดตามเรื่อยๆ รีวิวย่อๆ ไม่สปอยส์ รวม 1-4 เล่ม

📌เรื่องขององค์หญิงใหญ่ตันหลาง ( อันธพาลใหญ่แห่งฉางอัน) ที่โดนท่านเจ้าเมืองผู้เคร่งครัด ( องค์หญิงน้อยผู้โดนตามใจของตระกูลเจียง) ประทานยาพิษให้ เพียงเพราะชื่อเสียงที่ฉาวโฉ่ ความอำมหิต และการโดนกล่าวหาว่าเป็นคนฆ่าอัครเสนาบดีผู้ซื่อสัตย์ หากแต่แน่นอน ~นิยายจีน ~ นางเอกดันได้สลับวิญญาณมาอยู่ในร่างของคุณหนูสี่ตระกูลไป๋ ที่ผู้คนบอกว่าเป็นสาวปัญญาอ่อนมาถึง 3 ปี หากแต่อยู่ๆก็ฟื้นขึ้นมาแบบฉลาดหลักแหลม แต่ไม่มีกฎระเบียบ ไม่ยึดถือธรรมเนียม แถมยังเป็นฝ่ายไล่ตามตื้อท่านเจ้าเมืองจื่อหยาง ผู้ที่ทั้งซื่อตรง เจ้าระเบียบ เย็นชา และดันเกลียดองค์หญิงเข้ากระดูกดำ

📌เล่ม 1 ยังเป็นการเล่าความเป็นไป การเจอกันอีกครั้งขององค์หญิง ในคราบคุณหนูสี่ตระกูลไป๋ และท่านเจ้าเมือง และการตามวอแว แบบน่ารักๆ บ้าบอๆ ของคนที่ไม่สนอะไรเลยกับผู้เหมือนจะตัดขาดทางโลก เย็นชาแทบทุกคน จากเริ่มต้นแค่คิดจะแก้แค้นเลยหาทางเข้าใกล้เขา แต่ก็ดันตกหลุมชอบคนเย็นชา ผ่านการแกล้งไปแกล้งมา แต่ดันหลงจริง หื่นจริง

📌 เล่ม 2 เป็นพัฒนาการของทั้งคู่ การเริ่มหาเบาะแสใหม่กับการตายขององค์หญิงที่พระเอกเป็นผู้ผลักดัน การสีบสนจากแค้นหาทางหลอกใช้ สู่การแต่งงานใช้ชีวิตคู่ของคนปากแข็งทั้งคู่ คนนึงบอกแก้แค้น อีกคนบอกแต่งๆไปงั้น แต่ดันชอบกัน พระเอกขี้งอน นางเอกเอกก็ง้อเก่ง แถมล่อหลอกจนได้เข้าหอแบบที่ตัวแทบไม่ไหว

📌เล่ม 3 เล่าถึงความรักของทั้งคู่ที่เริ่มเปลี่ยนแปลงไปดีขึ้น แต่ความลับที่ปิดไว้ดันต้องเปิดเผย เพราะการย้ายร่างของนางเอกเรื่องนี้ เป็รอะไรที่คนรู้มากที่สุด แถมยังโดนใส่ร้าย มีความเข้าใจผิด ความเชื่อใจและหักหลังที่ทำให้ทั้งคู่ต้องทะเลาะและแยกกัน แต่เป็นเล่มที่เป็นถึงพื้นฐานในเรื่องสุด มีทั้งมิตรภาพ ความรักและการทรยศอันเจ็บปวดของนางเอก และพระเอก เล่มนี้เจ็บและหน่วงสุด แต่ก็ขัดใจสุดด้วย

📌เล่ม 3 เล่าถึงความรักของทั้งคู่ที่เริ่มเปลี่ยนแปลงไปดีขึ้น แต่ความลับที่ปิดไว้ดันต้องเปิดเผย เพราะการย้ายร่างของนางเอกเรื่องนี้ เป็รอะไรที่คนรู้มากที่สุด แถมยังโดนใส่ร้าย มีความเข้าใจผิด ความเชื่อใจและหักหลังที่ทำให้ทั้งคู่ต้องทะเลาะและแยกกัน แต่เป็นเล่มที่เป็นถึงพื้นฐานในเรื่องสุด มีทั้งมิตรภาพ ความรักและการทรยศอันเจ็บปวดของนางเอก และพระเอก เล่มนี้เจ็บและหน่วงสุด แต่ก็ขัดใจสุดด้วย

📌 เล่มที่ 4 เป็นการสลับการตื้อเป็นพระเอกแทน แถมกว่าจะยอมเปิดปากได้ เล่นเอาหึง หวงไปทั่ว ใครมาทำอะไรใส่ที่รักไม่ได้นะ แผ่รังสีอำมหิตใส่ แต่เล่มนี้น่ารัก คลั่งรักสุด ตามใจสุด อ้อนสุด และเล่มนี้ยังรวมความรักของหลายคู่ที่ให้ซึ้ง สมหวังบ้าง ผิดหวังบ้าง มีความตามง้อแบบคนซึนๆ การบอกรักแบบเหมือนโดนบังคับ แต่จริงๆคืออายมากๆๆ และบทสรุปทุกตัวละคร กับเรื่องราวความรักทั้งแบบมิตรภาพ อำนาจ รักแท้ รักครั้งใหม่ รักที่รู้ตัวช้า และความสูญเสียที่ย้อนกลับมาไม่ได้ ประทับใจสุดคือ ซีนผู้เฒ่าเจียงเลี้ยงหลาน ไม่ว่าจะอะไร หลานคือห่วงโซ่สูงสุด 555

➡️ เขาว่า เล่นกับไฟ ระวังไฟลวกมือ ส่วนถ้าเล่นกับใจ ระวังใจจะตกหลุมพราง เพราะการเข้าหา เริ่มต้นจากการแแกแค้น แล้วไปจนถึงใช้ความเชื่อใจหลอกใช้ เมื่อถึงคราวที่ติดกับดักตัวเอง ก็ต้องเจ็บปวดทั้ง 2 ฝ่าย และต่อให้โดนจับได้ ก็ยังไม่เท่ากับความเชื่อใจ และสิ่งที่ทำมาคือการโดนหักหลังโดนคนที่รัก #ไม่สปอยส์ แต่อยากบอกว่าสงสารนางเอก และพระเอกมาก เส้นทางคนละทางถึงความแยก ก็ต้องเอาใจช่วยว่าจะ ไปบรรจบยังไง

⏩ จบดี สุขนิยมและพระเอกช่วงท���ายคือคลั่งรักมาก ตามใจมาก น่าหมั่นไส้มากก และต้องแอบร้องไห้ด้วยไปกับความรักพี่น้อง ครอบครัว คนรัก และมิตรภาพดีๆในเรื่อง มีเนื้อเรื่องใจการชิงไหวชิงพริบใยการชิงบัลลังค์ แต่ก็ไม่ยากมากมาย เพราะเนื้อเรื่องหลักคือเน้นด้านการดำเนินไปของนางเอก พระเอกนางเอกฉลาดมากทั้งคู่ (ยกเว้นช่วงเข้าใจผิด ปากแข็งทั้งคู่ แสดงออกไม่เก่งทั้งคู่ ) เป็นเรื่องที่บอกความพีค��าเรื่อยๆ เราอาจเดาตามง่าย แต่มันมีจุดดึงดูดให้ตามต่อ จะเป็นยัง แล้วใครจะไปต่อ สรุปคืออ่านไม่พัก แค่ช่วงเล่ม 3 ความปากแข็ง และการลากความเข้าใจผิดกันยาวจนแอบหงุดหงิดนิดนึง

[Montra Luangpo · Rating 5 out of 5]

งานเลี้ยงแห่งวสันตกาล เล่ม 1-4
นางเอก : องค์หญิงตันหยาง-หลี่ไหวอี้, คุณหนูสี่ตระกูลไป๋-ไป๋จูจี,
พระเอก : เจียงเวียนจิ่น
พระรอง : ลู่จิ่งสิง

เรื่องนี้เเม้เปิดเรื่องมาด้วยปมความเเค้น ที่นางเอกตายเเบบไม่ยุติธรรม ทำดีไม่ได้ดี เเละคนที่หยิบยื่นความตายให้นางเอก ก็คือพระเอก ที่มองทุกอย่างเเค่ขาวกับดำเท่านั้น การกระทำที่ผ่านมาของนางเอก เเม้ว่าจะเทาเข้ม หรือ เทาอ่อน สำหรับพระเอกคือ ดำ ไม่มีเรื่องดีอะไรเลย

ด้วยปมที่สาหัสนี้ มันควรจะเข้มข้น ชิงไหวพริบ ลอบฆ่า ด่าทอ เเก้เเค้น เเต่!!!!!!!!
อย่าให้ปมของเรื่องมาหลอกเราค่ะ หลังจากอ่านไปเเล้ว จะรู้ว่า นี่คือ นิยายโรเเมนติก คอมเมดี้ ที่เเท้จริง 555
เนื้อเรื่องทำได้ดี มีจุดที่ทำให้ตื่นเต้น, ยิ้ม, หัวเราะ, หน่วง, ร้องไห้เเละก็กลับมายิ้มใหม่ ทำให้อ่านเเล้วอยากติดตามอ่านเรื่อยๆ

ข้อดีคือ ตัวละครไม่หลุดคาเเร็กเตอร์จากที่วางไว้ตอนเเรก เเละ บทไม่ทิ้งตัวละคร ตัวใดตัวหนึ่งไว้กลางทาง เเต่ละคนมีจุดเริ่มต้นเเละจุดจบที่เป็นไปตามครรลอง, บทพระเอก-นางเอก ไม่ได้มาก-น้อย ต่างกันเเบบเห็นได้ชัด เเละยังมีคนเป็นคนอยู่ ไม่ได้เก่งจนเวอร์, ไม่ได้โง่จนอยากด่า, ไม่ได้รักกันเเบบปุบปับไม่มีเหตุผล ทุกการกระทำมีเหตุผลอิงจากบุคลิกตัวละคร ทำให้คนอ่านเข้าใจได้ว่า ที่เป็นเเบบนี้ เพราะเคยทำเเบบนี้มา

ชอบคำพูดของนางเอกในเล่ม 4 ที่พระรองถามว่า นางเอกยอมยกโทษเเละจะกลับไปอยู่กับกระเอกใช่ไหม เเล้วนางเอกตอบว่า "ใช่ ยังไงข้าก็ไม่ชอบทำให้ตัวเองเดือดร้อนอยู่เเล้ว" เเม้ว่าเป็นประโยคธรรมดาเเต่อ่านเเล้วจำมาก เพราะ คนธรรมดาทั่วไป ก็ควรจะคิดเเบบนี้ หลายๆ เรื่อง นางเอกเจ้าคิดเจ้าเเค้น ต้องการเอาคืนเเม้ว่ารู้ทั้งรู้ว่าทั้งคู่รักกัน (ซึ่งอันนี้ไม่เข้าใจว่าจะทำไปทำไม) เเต่เรื่องนี้ นางเอกด้วยความเป็นคนไม่สนใครอยู่เเล้ว เลยเลือกทำตามหัวใจของตัวเอง ยอมทิ้งความเเค้นทั้งหมด เพราะรู้อยู่เเล้วว่ายังไง ถ้าเลือกทางนี้ ก็มีความสุขจะเเค้นไปอีกทำไม ยังไงเธอก็รู้เเล้วว่าพระเอกรักเธอเหมือนกัน ด้วยการดีไซน์นางเอกให้เป็นเเบบนี้ ทำให้เรายิ่งรักตัวละครนี้มากขึ้น กลับไปอ่านยังไงก็ไม่เบื่อ

[Rada Chalapipat · Rating 4 out of 5]

หน้าตานางเอกบนปกไม่ตรงคาแรกเตอร์ในสองเล่มแรกอย่างที่สุด ถึงแม้ชีวิตองค์หญิงใหญ่จะรันทดได้รับการนินทาว่าร้ายจากสภาขุนนางและชาวเมืองว่าเป็นทรราชใจโหดและถูกพระเอกที่ยังไม่ได้รักกันมอบยาพิษให้ฆ่าตัวตายด้วยมือตนเอง แต่ตัวจริงนางเอกคือนางมารน้อยอันธพาลผู้ไม่ยึดติดในขนบประเพณี ทำทุกอย่างเพื่อบัลลังก์ที่มั่นคงของฮ่องเต้น้องชายสุดที่รักและคอยดูแลสหายขุนนางตงฉิน สหายสนิทพ่อค้าหนุ่มอันดับหนึ่งในเมืองหลวงรวมถึงนายบำเรอทั้งสิบเป็นอย่างดี

เล่มแรกเปิดเรื่องด้วยการกลับมาเกิดใหม่ของ #หลี่ไหวอวี้ องค์หญิงตันหยางที่เสียชีวิตด้วยการดื่มยาพิษตามราชโองการของน้องชายฮ่องเต้ที่มอบโดย #เจียงเสวียนจวิ่น เจ้าเมืองหนุ่มที่รับราชการมาสองรัชสมัยและเป็นอาจารย์ของทั้งนางเอกและน้องชาย นางเอกมาอยู่ในร่างของ #ไป๋จูจี ลูกสาวอ่อนแอเสียสติปัญญาอ่อนของผู้ตรวจการจอมเข้มงวด เรื่องนี้เกิดใหม่ตั้งแต่ศพยังไม่ทันได้ฝัง นางเอกที่ยังแค้นพระเอกตั้งใจจะใช้มารยาหญิงสายรุกด้านได้อายอดแต่งเข้าสกุลเจียงเพื่อหาลู่ทางสืบหาบิ๊กบอสที่วางแผนใส่ร้ายฆ่าตนเอง หาทางเอาคืนเหล่าขุนนางคอรัปชั่นที่ยังลอยนวลและกู้คืนศักดิ์ศรีของตนเองด้วยการชักจูงพระเอกที่ป็นคนซื่อตรง เย็นชา ไม่ฝักฝ่ายข้างไหนให้หาทางพลิกคดีที่องค์หญิงตันหยางถูกกล่าวโทษ เค้าผูกเรื่องให้ไป๋จูจีเป็นคู่หมั้นของหลานชายพระเอกตามคำสั่งเสียของแม่ๆที่เป็นเพื่อนสนิทกัน ครึ่งเล่มแรกจะเป็นแผนตื๊อพระเอกและปัญหาในจวนสกุลไป๋ในแบบชีวิตนางซินที่แม่เลี้ยงและลูกเลี้ยงใจร้ายที่อยากให้ฝั่งตัวเองได้แต่งเข้าสกุลเจียงแทนนางเอก คอยกลั่นแกล้งจูจีและทำโทษจนบาดเจ็บสาหัส ไปๆมาๆพระเอกช่วยหลานชายให้หลบหนีงานหมั้น ล้มแผนเปลี่ยนตัวคู่หมั้นของลูกเลี้ยง จบเล่มด้วยการแต่งงานระหว่างเจ้าเมืองคุณชายสามสกุลเจียงที่ครองความเป็นโสดเอาแต่ทำงาน อ่านคัมภีร์และนับลูกประคำไม่เคยคิดจะแต่งงานกับไป๋จูจีที่ฟื้นมาราวกับคนละคน พร้อมด้วยข่าวลือว่าท่านเจ้าเมืองเปลี่ยนไป เฝ้าไข้สาวน้อยนานหลายสัปดาห์โดยไม่สนใจคำครหาใดๆ

พล็อตในเล่มแรกไม่โดดเด่นเท่าบทสนทนาและคาแรกเตอร์ของตัวละครหลัก นางเอกเจ้าเล่ห์ แผนเยอะ ชอบกินเต้าหู้พระเอกทั้งวาจาและการกระทำ พระเอกเป็นสายซึน ปากแข็ง ปากไม่ตรงกับใจ เกิดมาในสกุลขุนนางตงฉิน เป็นคนอีโก้สูงคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด มีแต่คนตามใจ หงุดหงิดง่ายไม่เคยต้องง้อใคร นางเอกเป็นฝ่ายแหย่ฝ่ายง้อซะส่วนใหญ่ เราชอบคู่องครักษ์คนสนิทของพระเอกที่เริ่มจากเป็นฝ่ายสังเกตการณ์ เป็นชิปเปอร์และเป็นคนที่เห็นความเปลี่ยนแปลงของพระเอกมากที่สุด ปากว่า"ไม่" สุดท้ายก็ตามใจนางเอกอยู่ดี อีกคนทีาเด่นมากคือ #ลู่จิ่งสิง พระรองพ่อค้าที่คอยเป็นแบ็คอัพนอกวังให้องค์หญิงตันหยางและเป็นคนแรกที่รู้และเชื่อว่านางเอกกลับมาเกิดใหม่ พระรองเค้ารู้ตัวว่ารักเกินกว่าเพื่อนแต่เพื่อนไม่เคยคิดอะไรเกินเลย เป็นพระรองที่รู้ใจและทุ่มเทให้นางเอกแบบไม่หวังผลตอบแทนจริงๆ

[Wanyiwa · Rating 4 out of 5]

รีวิวรวม 4 เล่มแบบไม่สปอยล์นะคะ

นางเอกเป็นองค์หญิงใหญ่ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นอันธพาล แถมยังใจดำอำมหิต เพราะองค์จักรพรรดิ์ยังทรงพระเยาว์ เลยใช้ตำแหน่งพี่สาวในการควบคุมราชสำนักอยู่นาน แต่เพราะการตายของเสนาบดีผู้มีคุณธรรมสูงส่ง ที่หลักฐานทั้งหมดถูกชี้ตัวมาว่านางคือฆาตกร ทำให้องค์จักรพรรดิจำต้องออกราชโองการประทานความตายให้นาง และผู้ที่มาส่งยาพิษให้ถึงจวนของนาง ก็คือท่านเจ้าเมืองหนุ่มผู้เถรตรงและยึดมั่นในความถูกต้องเสมอมา แถมยังเป็นคนที่นางแอบหลงรักมานานด้วย ยาพิษที่เขายื่นส่งให้ทำให้นางจบชีวิตลง แต่วิญญาณของนางกลับไปเข้าร่างของคุณหนูสี่ของผู้ตรวจการเมืองที่ร่างกายอ่อนแอและมีสติไม่สมประกอบ ฟื้นมาวันแรกหนีออกมาจากจวน ก็เจอกับท่านเจ้าเมืองหนุ่มที่หยิบยื่นความตายให้นางพอดี เมื่อยังไม่สบโอกาสทำร้ายอีกฝ่ายให้ตายตกไปตามกัน ก็เลยต้องทำตัวเนียนเกาะติดคุณท่านไปก่อน ด้วยการใช้ทั้งลูกตื๊อและลูกหยอด ใช้ความหนาของหนังหน้าในการทะลวงฝ่ากำแพงอันแข็งแกร่งของเขาให้ได้ แต่ยิ่งใกล้ชิดก็ยิ่งเห็นถึงความเป็นคนเที่ยงตรงและมีอุดมคติที่ชัดเจน ใจที่เคยหวั่นไหวให้ชายหนุ่มมาก่อนก็เลยกลับมาหวั่นไหวอีก จากเดิมที่เคยคิดจะกลับเข้ามาหาทางแก้แค้น ก็เลยเริ่มโอนเอน แต่ชีวิตใหม่ขององค์หญิง ก็ไม่ได้ง่ายเลย

เล่าเรื���องได้เพลินมากค่ะ ความหนาของหนังหน้านางเอกนั้นทำให้เนื้อเรื่องมีสีสันและอ่านได้สนุกดี แม้พระเอกจะออกแนวตามขนบไปหน่อย คือเย็นชาและปากร้าย แต่การกระทำที่แสนจะอบอุ่นและอ่อนโยนแบบที่ไม่ตรงกับปากก็ทำให้คนอ่านกรีดร้องด้วยความอิจฉา แถมความอายที่มาแบบหน้านิ่งแต่หูแดงก็ยังน่าเอ็นดูเหลือเกิน หนุ่ม ๆ ในเรื่องก็เยอะ แต่ที่งานดีอีกคนต้องยกให้พระรอง ที่ทุ่มเทให้นางเอกแบบไม่หวังผลจริง ๆ ความฉลาดของตัวละครในการไขคดีและคลี่คลายปัญหาและปมต่าง ๆ ก็ทำให้อ่านสนุกขึ้นไปอีก แค่รู้สึกว่าตัวละคร (โดยเฉพาะนางเอก) ดูเล่นใหญ่ไปหน่อย ทำให้อ่านแล้วเหมือนกำลังดูละคร แถมเป็นละครแบบไม่ต้องลุ้นเท่าไหร่ เพราะพอจะมองเห็นว่าเนื้อเรื่องจะเดินไปในทิศทางไหนต่อ ความอินไปกับตัวละครก็เลยไปไม่สุดมาก แต่โดยรวมแล้วก็ถือว่าอ่านสนุก และงานดีมากทั้งพระเอกและพระรองค่ะ

[J · Rating 5 out of 5]

เปิดมาฮามาก ชอบคาแรคเตอร์นางเอกพอสมควร

พระเอกดูเก่ง แต่ทำไม.. โดนหลอกอยู่เรื่อยสงสัยมาก

ใครหาเรื่องที่ไม่เบาจนเกินไปนัก พระเอกฉลาด นางเอกแสบ แต่ไม่โง่ แนะนำเรื่องนี้ค่ะ

[Cherry Sawanya Munkongsujarit · Rating 5 out of 5]

Review 2/2565
เรื่อง : งานเลี้ยงแห่งวสันตกาล (4 เล่มจบ) #นิยายแปลจีนแนวโบราณ #ตายแล้วกลับมาในร่างคนอื่น #องค์หญิงใหญ่ตันหยาง #ท่านเจ้าเมืองจื่อหยาง #อันธพาลใหญ่ #เจ้าหญิงเจียง
ผู้แต่ง : ไป๋ลู่เฉิงซวง
ผู้แปลเล่ม 1,2 : ม้าลาย
ผู้แปลเล่ม 3,4 : Huang LiYuan
ภาพปก : Qiuhan
สำนักพิมพ์ : อรุณ
จำนวนหน้า : 412 + 382 + 392 + 398 หน้า
เล่ม 1,2 พิมพ์ครั้งที่ 1 : สิงหาคม 2564
โปรยปกหลังเล่ม 1 :
เรื่องราวพิลึกพิลั่นเกิดขึ้นในรัชศกต้าชิงปีที่แปด
หญิงสาวตื่นขึ้นในวันแห่พระศพขององค์หญิงตันหยาง
การสิ้นพระชนม์ขององค์หญิงกลับทำให้ราษฎรโห่ร้องยินดี
"บุญบาปล้วนตามสนอง องค์หญิงใหญ่ก่อกรรมทำเข็ญอย่างกำเริบเสิบสานมาหลายปี"

เมื่อสวรรค์มีเมตตาให้นางได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งหลังจากหลับใหลไปนานหลายปี
ทำให้นางได้พบกับบุรุษผู้มอบความตายให้แก่องค์หญิงตันหยาง
นางกลับคิดแผนการบางอย่างอันนำมาซึ่งความอลหม่าน
ในชีวิตที่ควรจะเรียบง่ายของตนและผู้คนรอบข้าง
เล่ม 1 :
องค์หญิงใหญ่ตันหยาง หลี่ไหวอวี้ ฟื้นขึ้นมาในร่างของคุณหนูสี่สกุลไป๋ ที่สติไม่สมประกอบมานานสามปี พอฟื้นขึ้นมาก็เป็นวันพิธีแห่พระศพ หลี่ไหวอวี้ที่ไม่คิดอะไร รีบออกไปดูด้านนอก และด้วยความที่ตัวเองเคยเป็นวรยุทธ์ ก็กระโดดข้ามกำแพง แต่ร่างนี้มันไม่ใช่ เป็นคุณหนูที่อ่อนแอ จะไปมีแรงได้ไง เลยตกลงมา แต่ไม่ได้รับบาดเจ็บ เพราะตกมาทับเจียงเสวียนจิ่น ศัตรูที่มอบความตายให้ตัวเอง เลยลืมตัวจะบีบคออีกฝ่าย จะเป็นไปได้ยังไง แค่เปิดเรื่องคือ นี่นางเอกฮาได้ขนาดนี้ บุคลิกประมาณนี้เลยนะ
แล้วพอเห็นว่าสู้ไม่ได้ก็หนีไป ไปดูพิธีแห่ศพ ฟังเสียงสาปแช่งของชาวบ้าน แล้วยังเกิดเหตุคนร้ายก่อความวุ่นวาย หลี่ไหวอวี้ก็ทนไม่ไหวต้องออกโรงช่วยเหลือตัวเอง ที่เจียงเสวียนจิ่นออกมาปกป้องก่อนหน้า เรื่องราวอลหม่าน วุ่นวาย
เจียงเสวียนจิ่นบาดเจ็บ หลี่ไหวอวี้ที่ตอนนี้คือไป๋จูจีเกาะติด เพราะอยากจะจัดการเจียงเสวียนจิ่น เลยกลายเป็นคอยดูแล ไปโรงหมอด้วย ต้มยาให้ และเพราะเจียงเสวียนจิ่นระมัดระวังตัว ตอนแรกว่าจะใส่ยาพิษ แต่เพราะคิดได้เลยต้มยาอย่างเดียวทำให้รอดตัว และเจียงเสวียนจิ่นคลายความระวังลง อ่านแล้วฮามาก
เจียงเสวียนจิ่นส่งหลี่ไหวอวี้กลับจวน คือที่ที่ปีนกำแพงออกมา สรุปคือจวนสกุลไป๋ ไปๆมาๆคุณหนูสี่คือคนที่หมั้นหมายตั้งแต่เด็กกับหลายชายของเจียงเสวียนจิ่น ข้างบ้านคือบ้านของลู่จิ่งสิงสหายสนิทของหลี่ไหวอวี้
วันเกิดของเจียงเยี่ยน พี่รองของไป๋จูจี ไป๋เสวียนจีคอยกลั่นแกล้ง อยากแย่งการหมั้นหมายครั้งนี้ไป ตอนนี้ก็คิดจะแย่งทุกอย่างของไป๋จูจี
เจียงเสวียนจิ่นให้เจียงเยี่ยนส่งบัตรเชิญแยกต่างหากให้คุณหนูสี่ หลี่ไหวอวี้ที่โดนกลั้นแกล้ง ได้สหายสนิทที่เป็นพ่อค้าอันดับหนึ่งช่วยเหลือทั้งเรื่องเสื้อผ้าเครื่องประดับ และในที่สุดก็สามารถเข้าไปในงานเลี้ยงได้ ที่สำคัญคือจะตามหาคนสนิทของตัวเอง ชิงซือที่โดนเจียงเสวียนจิ่นจับตัวมา และไม่มีใครหาตัวเจอ เข้าไปก็สามารถทำให้เจียงเสวียนจิ่นพาไป และเดาได้ว่าชิงซืออยู่ที่ไหน แต่ก็ไม่สามารถช่วยออกมาได้
หลี่ไหวอวี้บอกว่าต้องการการแต่งงานนี้ เจียงเสวียนจิ่นบอกว่าจะช่วยแย่งมาให้ แต่เพราะเรื่องราววุ่นวาย ที่เกิดขึ้น ถ้าได้มาอยู่ข้างกายเจียงเสวียนจิ่นได้ยิ่งดี ตั้งแต่เจอหน้าครั้งแรกก็คอยเต๊าะตลอดๆ และเพราะมีคนเห็นหลี่ไหวอวี้ที่เรือนนิลกาฬทำให้ต้องเปิดเผยหม้อแตก อ่านเล่ม 1 คือฮา เรื่องราวความวุ่นวายมาก สุดท้ายคนที่เจียงเสวียนจิ่นจะไปสู่ขอก็คือไป๋จูจี สร้างความยินดียิ่งกว่าการแต่งงานของเจียงเยี่ยนซะอีก
หลี่ไหวอวี้โดนคนลอบวางยา ดีที่ได้เจียงเสวียนจิ่นคอยดูแลเลยช่วยชีวิตกลับมาได้ แล้วก็ได้จัดงานแต่งงานกับเจียงเสวียนจิ่น โดนแกล้งก็ยังมีลู่จิ่งสิงคอยช่วย ทั้งเรื่องสินสอด ทั้งญาติฝ่ายหญิง ก็คือคนสนิทขององค์หญิงตันหยางทั้งสิ้น แล้วเจียงเยี่ยนที่หนีออกจากบ้านก็กลับมาพร้อมกับเจอว่าอาสะใภ้เล็กก็คือไป๋จูจี

หลังอ่านเล่ม 1 :
เรื่องราวสนุกน่าติดตามมาก นางเอกเรื่องนี้นิสัยห้าวหาญเปิดเผย เป็นฝ่ายเกี้ยวพระเอกค่ะ สลับบทบาทกันซะได้ ฝ่ายพระเอกกลายเป็นนิสัยขี้งอน ชอบให้นางเอกง้อ นิสัยแตกต่างจากปกติ ทั้งสองคนนิสัยไม่เหมือนกัน แต่เข้ากันได้ดี แล้วเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป กับคนที่ซื่อตรงมาเจอกับคนเจ้าเล่ห์ อ่านไปขำไปจริงๆค่ะ

[orangejasmine · Rating 5 out of 5]

ในเล่มแรกนี้เหมือนอ่านนิยายรอมคอมเลยค่ะ น่ารักมาก ถ้าสาวๆ อ่านแล้วน่าจะรู้สึกถูกปลุกความสาวแตกไม่ก็มัมหมีในตัวคุณ เหตุผลสำหรับข้อแรกคือ เพราะนางเอกมีความสามีสูงมาก ไม่ใช่ด้วยลุค แต่เป็นคาแรกเตอร์ล้วนๆ ตันหยาง เธอมันเท่ เธอมันหล่อ จีบโฉมงามเจียงแบบไม่พักเลยจริงๆ ถึงจะบอกว่าเป็นการแสดงก็เนียนเวอร์ หลอกว่าชอบเขาจนเราเชื่อว่านางเอกชอบเขาแล้วจริงๆ เนี่ย แอคติ้งพ��่สาวไม่เหมือนมาหลอกรักเลยค่ะ ส่วนเหตุผลสำหรับข้อหลังคือ เพราะโฉมงามเจียงน่ารักมากอย่างที่ตันหยางว่าไว้เลยค่ะ ไม่ใช่ด้วยลุคเช่นกัน เพราะภายนอกคือเป็นคนเคร่งขรึม เถรตรง สูงส่ง น่าเคารพยำเกรง หน้าตาก็เหมือนมีใครติดหนี้อยู่ตลอดเวลา แต่เวลาตันหยางจีบเท่านั้นแหละ ปากบอกไม่ชอบ แต่ใจนี่เหลวเป็นน้ำ เขินได้น่ารักมากจริงๆ เป็นนางเอกเราก็หมั่นเขี้ยว คะแนนสูงขนาดนี้เลยมาจากการไบแอสตัวละครล้วนๆ เลยค่ะ

อีกอย่างที่ชอบคือ การดีไซน์คาแรกเตอร์ตัวละครของผู้เขียน ชอบการเขียนให้พระนางต่างกันแบบสุดขั้วนี้มากๆ ทำให้เห็นวิธีการคิด วิเคราะห์ ตัดสินใจของสองคนเทียบกันได้ชัดเจนมาก นางเอกก็นอกกรอบแบบสุดๆ ฉุดไม่อยู่ อยากทำอะไรทำ แล้วทำแบบไม่อธิบายอะไรกับใคร ใครจะไม่เข้าใจนางก็ช่าง แต่คนรู้จักนางเข้าใจนางก็พอ ส่วนพระเอกก็ตรงเป็นไม้บรรทัดเลย มองมุมเดียว ไม่มีมุมกลับ ไม่ปรับมุมมองใดๆ เชื่อแค่สิ่งที่ตาเห็น ไม่มีการสืบสาวเบื้องหลัง เป็นเจ้าเมืองที่ส่วนตัวคิดว่าไม่ professional เลย ความอคติกับนางเอกมาเต็มมาก จุดนี้เลยรู้สึกว่ามันค่อนข้างขัดกับการที่ปูมาว่าพระเอกเป็นเจ้าเมืองผู้เที่ยงธรรม ซื่อตรงพอสมควร ก็รอวันที่นางจะได้เบิกเนตรรับรู้เรื่องราวมุมอื่นๆ บ้าง ตอนนี้จบเล่มแรกก็เริ่มมีเอ๊ะๆ บ้างแล้ว แต่ความอคติกับนางเอกก็ยังเต็มเปี่ยม

แต่เดี๋ยวคนจะเข้าใจผิด คิดว่าเรื่องนี้เป็นรอมคอมจ๋า แต่ไม่ค่ะ เนื้อเรื่องเขาก็ไม่ได้เบาหวิวขนาดนั้น มีความ suspense ให้น่าค้นหาและติดตามพอสมควร หลักๆ ก็คือเรื่องเบื้องหลังการตายของนางเอกที่ว่าใครกันแน่เป็นคนวางแผนการไว้ ณ ตอนนี้ยังเชื่อว่าไม่ใช่พระเอกทั้งหมด ส่วนตัวเราสงสัยกระทั่งฮ่องเต้ รู้สึกว่านางแอ๊บแบ๊วอะ ยังไงผู้ชายก็ต้องมีอีโก้ ยิ่งผู้ชายที่เป็นฮ่องเต้ยิ่งต้องสูงเสียดฟ้า จะมาอยากอยู่ข้างหลังผู้หญิงได้ยังไง กับอีกเรื่องคือนางเอกพยายามต้านโกงโดยการปราบขุนนางขี้โกงเพื่อช่วยเสริมคอนกรีตให้บัลลังก์มังกรของน้องชาย ในส่วนนี้ก็เหมือนค่อยๆ เบิกเนตรพระเอกไปในตัวด้วย ว่าอิพวกนี้มันไม่ได้ดีอย่างที่ตาเธอเห็นหรอกนะโฉมงามเจียง แต่วิธีการต่างๆ ที่นางเอกใช้นั้น เชื่อว่าดราม่ามาแน่ถ้าพระเอกรู้ความจริง

ตัวละครทีมองค์หญิงใหญ่ ณ ตอนนี้ที่เด่นๆ ก็เถ้าแก่ลู่ คนนี้ให้ 100 เปอร์เซนต์ว่าติดเฟรนด์โซนตันหยางแน่นอน หวังว่าเจ้าสัวจะมีคู่ จริงๆ เจ้าสัวน่ารักมาก ตีกับโฉมงามเจียงยิ่งน่าหยิกไปหมด ฝั่งพระเอกก็มีสององค์รักษ์ที่แบบโดนพระเอกช็อตฟีลไม่พัก หลังจากมีนางเอกเข้ามาในชีวิต อะไรที่ไม่คิดว่าจะได้เห็นจากพระเอกก็ได้เห็นจนหมดสิ้นแล้ว หมดกันความน่าเกรงขาม 5555555

[Biaza44 · Rating 5 out of 5]

เป็นเรื่องที่อยู่นอกสายตาเรามาก..แต่สุดท้ายทำมั้ยเพิ่งจะมาอ่าน สนุกมากกก!!
อย่างที่หลายๆคนรีวิว เรื่องนี้ใช้คนแปล 2 คน เพราะฉะนั้นรีวิวแบบรวมไปเลย 1-4 เรื่องนี้ mood and tone แบ่งเป็น 2 ส่วนเลย แต่โดยรวมเนื้อเรื่องยังพอไปกันได้

เล่ม 1-2 ถือว่าเป็นตอนที่เรียกแขกเพื่อให้อ่านต่อได้เลย คนแปลแปลได้น่ารักมาก เพราะความที่พระเอกพระราชทานความตายให้นางเอก โดยนางเอกก็ไม่ได้ยินยอม แล้ววิญณานวนกลับมาเข้าร่างคนอื่น แล้วบังเอิญเจอพระเอก ทีนี้แหละนางเอกเกาะติดพระเอกนึบมาก แต่เพราะเกาะหนึบนี่แหละ พระเอกเลยเริ่มสนใจนางเอก มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้น นางเอกเกือบตุยอีกรอบ สุดท้ายเลยได้แต่งงานกัน ในพาทเล่ม 1-2 ให้ความรู้สึกที่นางเองพยายามแอ้วพระเอก น่ารักดี แอ้วไปคิดหาวิธีฆ่าไปด้วย ย้อนแย้ง แต่แอ้วไปมากๆก็ลืมแล้วว่าจะต้องล้างแค้น คาแรคเตอร์นางเอกแบบน่ารัก หน้าด้าน ไม่กลัวพระเอก กลับสนุกที่ได้ทำให้พระเอกอาย แต่!!! แปลพระเอกคาแรคเตอร์ได้น่ารำคาญมาก โคตรจะเอาแต่ใจ ขี้งอน ปากแข็ง ขี้หึง ทุกความน่ารำคาญของที่ควรจะเป็นของฝ่ายหญิงไปอยู่ที่พระเอกหมด ชอบหลายๆฉากที่พระนางอยู่ด้วยกัน ซบกันไป ที่เตียงบ้าง ที่ตั่งบ้าง เสื้อผ้าไม่เรียบร้อย 555+

พอเล่ม 3-4 กลิ่นดราม่ามาเต็ม สงสารนางเอก พระเอกก็เถรตรงเกินไป โดนหลอกง่ายแต่ก็ไม่ได้โง่นาน แถมตลบหลังกลับเพื่อนางเอกเลย ตัวร้ายเฉลยไว แต่เป็นคนที่ทำนางเอกเจ็บสาหัสสุด คนใกล้ตัวสุด เพราะความที่เปลี่ยนคนแปล พระเอกจึงได้คาแรคเตอร์เย็นชากลับมา ขี้หึงยังคงอยู่ แต่น้อยแล้ว

โดยรวมสงสารเถ้าแก่ลู่ ผู้ที่อยู่กับองค์หญิงมาตลอด ทำเพื่อเธอ ดูแลเธอ ใส่ใจเธอ เปย์เพื่อเธอ แต่ดันได้อยู่ เฟรนโซน โอ้ยสงสาร ถึงตอนท้ายจะเขียนคู่มาให้เพื่อปลอบใจนักอ่าน แต่มันยังไม่อินอะ

ชอบนายบำเรอทั้ง 10 แหม... ไม่เอาพระเอกได้มั้ย 555+

พระเอก ผู้ที่นางเอกหลงรักมาตั้งนาน ทั้งสองชาติ แต่เค้าไม่ได้เหลียวแลนางเอกเลย ในชาติที่แล้ว มีแต่อคติ ความไม่ชอบ เพราะตัวพระเอกเป็นคนที่อยู่ในกฏระเบียบ เคร่งขรึม เคร่งครัดระเบียบ ไม่ได้สนใจกับการมีชีวิตคู่เท่าไหร่ มาเจอนางเอกพาแหกทุกกฏ ปลดล็อคเลยทีนี้

งงกฏระเบียบบ้านพระเอกที่บอกว่าไม่หลงมัวเมาในตันหา แต่พี่ชายพระเอกนี่จัดเต็มในเรื่องนี้เลย ไม่เห็นจะผิดอะไร เมีย 3 งานก็ไม่ทำ

[RHEA · Rating 4 out of 5]

แรก ๆ ชอบมาก นางเอกรู้จักพูด รู้จักปรับตัว แก่นเซี้ยวสุดๆ แสดงละครเก่ง เจอะกับพระเอกพูดน้อยเย็นชายึดถือความถูกต้อง โดนแหย่แล้วได้แต่เขินต้วแข็งร้องให้เขาไสหัวไป เย้าแหย่กันสนุกมาก น่ารักมาก แต่พอผ่านไปจนท้ายๆเล่มแอบรู้สึกว่าไอ้นิสัยพระเอกนี่มันแง่งอนเกินไปมะ เหมือนสลับบทกันจริงๆ ใครนางเอกใครพระเอกกันแน่5555555 แล้วใครเป็นองค์หญิงกันแน่ ชื่อเสียงกะนิสัยสวนทางมาก

ตปก.บ้านนางเอกก็ร้ายเหลือเกิน เลวบริสุทธิ์เลยมั้ง หาดีไม่ได้เล้ย บ้านพระเอกก็ดี๊ดี สปอยพระเอกสุดๆ มิน่าล่ะเอาใจยากขนาดนี้ มีแต่นางเอกจริงๆล่ะมั้งที่ทนได้55555555 (แล้วเอาจริง นางเก่งขนาดนั้นจริงเหรอ หลังๆคาร์แรกเตอร์ดูหลุดๆ นางเอกน่าสงสัยขนาดนี้ไม่สืบหาไรหน่อยเหรอหว่า หรือโดนนางเอกแหย่จนปั่นป่วนไปหมดแล้ว?)

แรกๆยังว่าพระเอกเขินได้น่ารัก หลังๆเริ่มรู้สึกว่าไร้เหตุผลเกิน นางเอกเอาใจเกินเบอร์มาก เหมือนสปอยพระเอก555555555 แบบถ้าจะทำตามแผนก็ไม่ต้องลงทุนขนาดนี้ก็ได้มั้ง อดีตองค์หญิงเลยนา เอกการแสดงแล้วหนึ่ง แสดงเก่งยิ่งกว่านางเอกงิ้ว จีบเขาไม่ว่างเว้นขนาดนั้นยอมรับเถอะว่าตกหลุมรักเขาไปแล้วอะ5555555

แต่ถามว่าสนุกมั้ย ก็สนุกอยู่นะ ถ้าไม่เอ๊ะๆ ประเด็นพวกนี้ เสียดาย ตอนต้นคือชอบมากเลยนะ

[Doco · Rating 5 out of 5]

นิยายนอกสายตาที่มีครบรส ตลก เศร้า ซึ้ง ความรัก การเมือง

พล็อตตายแล้วเก��ดใหม่เป็นพล็อตที่ฟังดูน่าเบื่อเพราะนิยายแนวนี้เยอะมาก ยิ่งแนวกลับมาแก้แค้นยิ่งเยอะ แต่สิ่งที่ทำให้เรื่องนี้แตกต่างคือเดินเรื่องได้น่าสนใจมาก เนื้อเรื่องสนุก คาร์แรกเตอร์ตัวละครดี เลยทำให้ภาพรวมออกมาดีไม่ซ้ำซากจำเจ ชอบตอนนางเอกเกี้ยวองค์หญิงเจียงมันน่ารักน่าหยิกจริงๆ ช่างคิดได้

อีกสิ่งที่ชอบนอกจากมุขที่นางเอกขยันหยอดพระเอกแล้วก็คือพระเอกเรื่องนี้มีความเป็นมนุษย์ คือไม่ได้เก่งเว่อร์แบบหลายๆเรื่อง มีโดนหลอกบ้างเพลี้ยงพล้ำบ้าง ถึงเล่มสุดท้ายจะดูเก่งเกินไปหน่อยก็ถือว่ายอมรับได้ ส่วนประเด็นเรื่องการเมืองแอบอยากให้เข้มข้นกว่านี้นิดนึงน่าจะสมบรูณ์แบบกว่านี้

ส่วนเรื่องการแปลที่หลายคนกลัว เล่ม 1-2 อ่านแล้วขัดใจกับ “อันใด” และ “กระไร” มาก แต่ด้วยความที่ตัวเรื่องเอาอยู่เลยมองข้ามไป ส่วนเล่ม 3-4 ถือว่าแปลใช้ได้

สรุปแล้วจัดว่าสนุกครบรส น่ารักดี อยากอ่านผลงานของนักเขียนคนนี้อีก

[mipmip · Rating 4 out of 5]

สมคำเล่า สนุกกำลังกลมกล่อมเลย การเล่าเรื่องอ่านแล้วย่อยง่ายแต่ไม่น่าเบื่อ ตอนซื้อก็กลัวใจว่าจะโอเคกับครต.นางเอกมั้ย แล้วเคมีพระนางจะดีมั้ย พอได้อ่านคือ ชอบเลย ชอบนางเอก เป็นคนโผงผาง ใจๆ น่ารักอะ ชอบแกล้งพระเอก 55555 (งง) ส่วนพระเอกนี่ขรึมๆเย็นชา ดุผสมเอาแต่ใจตัวเอง(เวลาอยู่กับนางเอก) โอ้ย ไม่คิดว่าจะมาwayนี้ แต่เดาทรงออกเลยว่า เล่มหลังๆนี่มาม่ามาแน่ๆ ใดๆนักเขียนสร้างตลค.แต่ละตัวมาดีจังเลย ทำให้คนรักอะ esp.พระรอง T_T (รู้สึกว่าทรงมันพระรองแน่ๆ แต่เคมีเข้ากับนางเอกด้วยอะ ชั้นเลือกไมได้ แต่รอดูต่อไป)

ป.ล. ขอเดาๆว่า พระเอกอาจจะรู้สึกดีๆกับนางเอกร่างเก่าบ้างมั้ยนะ...แต่แค่ไม่รู้ใจตัวเองอะ เพราะนางก็ซึนอะ ฮือ

[Rintea W · Rating 4 out of 5]

พล็อตเรื่องดีเชียว เปิดมาน่าติดตามมาก ต้นเรื่องนางเอกก็ตายเลย และโดนพระเอกฆ่า! โอ้แม่เจ้า อย่างนี้มันต้องอ่าน
อ่านต่อๆมา เฮ้ย นี่มันนิยายจีนโบราณหรือเปล่า นางเอกของเราถึงได้ขี้อ่อยและทำตัวสมัยใหม่ขนาดนี้ ส่วนพระเอกก็คือคนที่บริสุทธิ์ละทิ้งกิเลสจนแทบจะเป็นเซียนอยู่แล้ว ฮ่า ฮ่า แอบคิดว่าเหมือนนางเอกเป็นมารผจญเลย
อยากให้มากกว่า 4 คะแนนนะ แต่ขอหักนิดนึงเพราะตอนท้ายเรื่องมันเนือยไปหน่อย

[4e3a · Rating 5 out of 5]

รีวิวเล่ม1
สนุกตั้งแต่เล่มแรกเลย พระนางมีความน่ารัก มีมุกฮาตลอด ชอบความสกิลการเต๊าะผู้ของนางเอกมาก หยอดเก่งเว่อร์ ชอบบุคลิกนางเอกมาก ป่วนๆกวนๆ เกรียนมาก ฉลาดแกมโกง เจ้าเล่ห์
ส่วนพระเอกก็ปากไม่ตรงกะใจสุด งอนเก่งมาก งอนจนได้ฉายาองค์หญิงเจียง 555 น่ารักกกกก เริ่มต้านทานต่อการเต๊าะของนางเอกไม่ไหวล้าวววววว

[Kritya Lee · Rating 4 out of 5]

เปิดมาเรื่องเครียดมาก สุดท้ายกลายเป็น romantic comedy! ไม่ให้ห้าดาวเพราะช่วงแรกเดินเรื่องช้าจนเกือบเลิกอ่าน แถมชื่อคนก็คล้ายๆกันอ่านแล้วงง หลิงซื่อ หลงซื่อ ลู่จิงสิง ลี่เฟิงสิง (นี่จำถูกหรือเปล่ายังไม่รู้เลย!)

[Angkana Prayoon · Rating 5 out of 5]

ชื่อเรื่องก็คือจะสนุกหรอ แต่คืออ่านแล้วสนุกมาก นางเอกคือหยอดเก่งมาก