Voor het eerst vertelt Arthur Japin over de hond die hem heeft opgevoed en twee puppy’s die zijn kijk op het leven bepalen. Grote thema’s als liefde, hoop, moed en vriendschap komen aan de orde. Herkenbaar voor groot en klein, troostend, aangrijpend en toegankelijk. Een wonderschoon verhaal over hondentrouw, avontuur en vrolijkheid, voor iedereen die van het leven houdt. De prachtige illustraties in kleur van Martijn van der Linden brengen Kellie, Trip en Basso tot leven en nemen je mee naar een wereld van kwispels, modderpoten en vooral veel liefde.
‘Voor liefde heb je je verstand niet nodig.” Dit is nu typisch zoiets wat ik van Trip heb geleerd. Trip was mijn tweede hondje. Wanneer ik zulke dingen zeg, dat je beter je hart kunt volgen dan je hoofd, dan hoor je eigenlijk hém praten.’ – Arthur Japin, Honden voor het leven
Deze kattenliefhebber heeft van dit lieve boekje genoten. Ik ga het ook nog samen met mijn zoon lezen die het nu lastig heeft op school. Denk en hoop dat hij er ook wat aan kan hebben. Wel een bijkomend risico: dat mijn zoon dan ook een hond wil en daar zullen onze drie katten niet blij van worden 😉
Als je dit boek ziet, dan wil je dat toch gewoon gaan lezen, niet?! Die illustratie op de cover en de illustraties in het boek, de auteur Arthur Japin, wat een combinatie. Mijn interesse was meteen gewekt en dit boekje is niet zomaar een boekje. Dit boekje is een boek, een kostbaar boek, vol waarheden, vol emoties, vol echtheid. Ik las en kon enkel maar denken ‘ja, zo is dat.’, ‘Hij heeft gelijk.’, ‘Ja, zo voelt dat.’ En ga zo maar door.
Ik ben er enkel nog niet uit onder welke categorie dit boek zou behoren, is het bedoeld voor volwassenen of voor kinderen. Het antwoord is uiteindelijk, het maakt niet uit. Kinderen denken anders als volwassenen en stukken waar ik misschien dacht ‘wat erg’ gaat een kind er moeiteloos doorheen. Het behoort tot de categorie dit moet iedereen lezen, want het is zo mooi, zo echt, zo liefdevol. Moed, levenslessen en hondstrouw, ik had het zelf niet beter kunnen beschrijven.
Vanaf 14/9 kan iedereen genieten van dit waardevolle boekje. Dan kan ook jij genieten van Kellie, Trip en Basso. Ik laat jullie alvast even meegenieten door middel van deze quote. ‘“Voor liefde heb je je verstand niet nodig.” Dit is nu typisch zoiets wat ik van Trip heb geleerd. Trip was mijn tweede hondje. Wanneer ik zulke dingen zeg, dat je beter je hart kunt volgen dan je hoofd, dan hoor je eigenlijk hém praten.’ – Arthur Japin, Honden voor het leven
Pag. 71. Huilen is gezond . Het is een bewijs van durf en niet van zwakte. Het is een teken dat je jezelf bent. Pag 26. Als je de werkelijkheid eventjes niet aandurft moet je gewoon de andere kant op kijken,naar iets moois. Wat daar het meest geschikt voor is, is kunst. Kunst is daarvoor uitgevonden. Wat een mooi boekje voor hondenliefhebbers maar ook voor kattenliefhebbers. Over hoe mensen van honden nog veel kunnen leren. Prachtig werkje.
Hoped this book would be an interesting story about his dogs, but what a disappointment it was. Yes, it had a story, but it could have been so much more.
Prachtig geschreven en recht uit het hart. Bepaalde stukken grepen me erg aan. Japin verwoord in mooie, krachtige zinnen de connectie die je met een hond kan hebben, en wat voor een betekenis die connectie in je leven kan hebben. Hij plaatst dit ook in een groter geheel en dat gaf het verhaal nog meer impact voor mij.
Door de manier waarop het wordt voorgelezen kreeg ik de indruk dat dit boek alleen bedoeld is voor hele jonge luisteraars. Jammer, want die toon stoorde me. Het zijn leuke anekdotes en levenslessen van iemand die ‘opgevoed is door een hond’
Een heerlijk boekje, bedoeld voor kinderen, boordevol levenswijsheid, grappig en ontroerend , ook voor volwassenen puur genieten, een hebbeding dat ook heel mooi geïllustreerd is.
Na een paar bladzijden van dit mooi uitgevoerde boekje gelezen te hebben, begon het tot me door te dringen: Arthur Japin heeft Honden voor het leven eigenlijk voor kinderen geschreven. Het komt door zijn warme, welwillende toon, de toon waarop je kinderen voorleest om ze bij een verhaal te betrekken. Hij spreekt ze dan ook letterlijk toe en moedigt ze aan nooit bij de pakken neer te zitten, hoe moeilijk het leven soms kan zijn. Maar dat wil nog niet zeggen dat volwassenen er geen levenslessen in zullen kunnen vinden.
Arthur Japin vertelt in dit autobiografisch verhaal welke belangrijke rol drie honden in zijn leven hebben gespeeld en wat hij van ze geleerd heeft.
"Ik begrijp honden beter dan ik katten of konijnen begrijp. Dat komt omdat ik zelf door een hond ben opgevoed. Dat voel ik zo. En ik beweer dit al mijn hele leven, wat een beetje sneu is voor mijn ouders, vooral voor mijn moeder, die echt heel veel moois en goeds en liefs voor mij gedaan heeft. Maar ik denk dat je aan het eind van mijn verhaal wel begrijpt waarom ik dit zeg."
Verdrietige en nare gebeurtenissen worden niet geschuwd in het verhaal, maar steeds weer wordt er troost en hulp uitgesproken voor kinderen die misschien ook in een onveilige thuissituatie verkeren of gepest worden op school. Liefde, hoop, vriendschap en moed krijgen ruim aandacht, wijzend op wat de honden hem daarover leerden. Soms huilt hij om wat de kinderen op school naar hem riepen. Als zijn moeder vraagt waarom hij huilt, verzint hij een smoesje.
"Ik was wel blij dat ze niet doorvroeg, want als je wordt gepest, schaam je je verschrikkelijk. Je ouders, denk je dan, zijn de enigen die nog in jou geloven. Het laatste wat je wilt, is dat ze te weten komen hoe er door anderen over jou gedacht wordt. Je bent namelijk als de dood dat je vader en moeder ook zo over jou zullen gaan denken en dan heb je niemand meer."
Toch zit er gelukkig ook genoeg vrolijkheid in het boekje, net als een heleboel wetenswaardigheden over honden. Hoe het opvoeden van een puppy gaat, wat er gebeurt als je een hondje krijgt van een malafide fokker. Hoe trouw honden zijn en over hoeveel intuïtie ze beschikken.
“Voor liefde heb je je verstand niet nodig.” Dit is nu typisch zoiets wat ik van Trip heb geleerd. Trip was mijn tweede hondje. Wanneer ik zulke dingen zeg, dat je beter je hart kunt volgen dan je hoofd, dan hoor je eigenlijk hém praten."
Met Honden voor het leven schreef Arthur Japin een prachtig autobiografisch verhaal vol moed, levenslessen en hondentrouw, geschikt voor jong en oud. De fraaie illustraties van Martijn van der Linden maken het boekje compleet.
Wat een heerlijk boekje heeft Arthur Japin hier geschreven voor een hondenliefhebber als ik. Ontroerend, lief en herkenbaar en ik dacht gelijk aan wie ik dit boekje allemaal kado wilde doen. Wat geniet ik daar toch van als schrijvers over hun band met hun hond schrijven. Mijn eerste geweldige ervaring was "Mijn leven met Tikker" van Jan Siebelink, maar Koos van Zomeren is ook genieten, net als Gerbrand Bakker. Ik kan er niet genoeg van krijgen. Dit boekje van Japin is ook nog eens voorzien van leuke illustraties van Martijn van der Linden. Kortom: echt een aanrader!
Cadeau gekregen van een mede hondenliefhebster. Saskia Noort schrijft: “Een heel mooi, lief boek voor iedereen”, dus voor jong en oud, hondengekkies en hondlozen. Beslist niet voor liefhebbers van katten en konijnen. De illustraties doen recht aan de tekst. Een feelgoodgevoel hield ik er wel aan over: het lezen kost nog geen dag: groot lettertype.
Een liefdevol boekje vol prachtige, Japiniaanse zinnen, zoals bijvoorbeeld deze: 'Maar geboren worden... Ik snap niet hoe iemand dat ooit heeft gedurfd. Stel je voor: je weet niks, je kunt niks, je begrijpt niet wat je nou ineens overkomt en dan moet je overal nog aan beginnen!' Ontroerend, filosofisch en vol moedige zachtheid. Voor jonge en oudere dierenvrienden.
Ik las dit boekje terwijl m’n hondje me vanuit zijn mand aankeek en ik voelde de liefde door en naast het boek.
Honden voor het leven is een lief, hartverwarmend boekje over de liefde die we honden geven maar vooral die die we van hen krijgen. Boordevol prachtige illustraties. Mocht van mij heus dubbel zo lang zijn!!!
Mooi boekje, prachtige illustraties. Het is "eenvoudig" geschreven, maar stipt ondertussen thema's als anders zijn, depressie en huiselijk geweld aan zonder het "zwaar" te maken. Evenals onvoorwaardelijke liefde en loyaliteit. Dit boekje is bemoedigend, hoopvol en liefdevol geschreven.
Over vriendschap, over bang zijn en toch doen, over liefhebben op heel veel verschillende soorten manieren en over honden, ja vooral over honden - omdat de meeste levenslessen met een zachte hondenneus toch nog wat beter worden.
Zucht, wat was dit verschrikkelijk fijn en mooi. 💛
"Maar een hond heeft iets wat de meeste grote mensen kwijt zijn: intuïtie. Hiermee bedoel ik dat honden heel veel weten zonder erover na te denken. En dan juist wanneer het er op aankomt.
"als je doet wat je invalt, kun je overal doorheen kijken. Dan blijkt iets wat niemand hebben wil misschien een van de beste dingen die je in het leven kunnen overkomen."
Ik dacht een luchtig luisterboekje te kiezen voor een ommetje met de hond, maar moest een paar keer wat opwellend oogvocht wegknipperen. Wat een ontroerend verhaal over compassie voor elkaar, voor dieren, voor jezelf. Zeer geschikt ook voor een jong publiek, vol expliciete levenslessen, en zo lieflijk verwoord, en geen woord te veel.
Schrijven over een huisdier is aanlokkelijk, bijna onweerstaanbaar voor een vaardig schrijver met een hart voor dieren en zin voor introspectie. Tegelijk is het een aartsmoeilijke evenwichtsoefening, en ze is helaas niet besteed aan Arthur Japin.
Als het over huisdieren gaat, staat voor mij nog altijd 1 boek op eenzame hoogte: ‘De junival’. Jan Wolkers vermengt daarin trefzeker de dood van zijn kat en van zijn moeder.
Prachtig en ontroerend boek. Over liefde, opgroeien, gepest worden, vriendschappen, bescherming. Je gunt het elk kind dat gepest wordt om dit te lezen: je mag er zijn.
Mooi, lief boek(je) over de honden die het leven van Arthur Japin verrijkt hebben. Geschreven in een stijl toegankelijk voor kinderen, bevat het een duidelijk waarschuwing voor het kopen van honden bij gewetenloze fokkers: "Kellies botten bleken gewoon te broos om zijn eigen gewicht te dragen. Dit was de schuld van die zogenaamde fokkers. Die hadden hun collies veel te snel en zonder liefde gefokt. Hun verstand had hen voorgerekend dat zij op die manier snel rijk konden worden. […] En ik huilde ook omdat er mensen bestaan zoals die ‘fokkers’., mensen die geen gevoel of mededogen kennen." Het is vervolgens niet verwonderlijk, wel aandoenlijk, dat het het op school gepeste jongetje uit een soms gewelddadig gezin in het asiel kiest voor het bangste, onooglijkste hondje, dat daarna prachtig opbloeit. Japin brengt ook mooi onder woorden het gevoel dat iedereen die het eten van vlees heeft opgegeven herkent: "Zelf eten wij dat niet. Vroeger at ik het wel. Ik deed het omdat iedereen het deed,. Mensen wisten toen niet beter. Hoe ik dat heb gekund terwijl ik zo van dieren houd, is me een raadsel. Er is niets in mijn leven waar ik zoveel spijt van heb." Maar het is vooral een uit het hart gegrepen verhaal over hoe de honden die je leven doorkruisen dat leven beïnvloeden. Een boek over liefde. Aanrader!
Heel mooi en lief boekje over de liefde voor honden met daarin verborgen nog wat levenslessen en heftige anekdotes uit de jeugd van ArthurJapin. Af en toe wat meer gericht op kinderen maar geschikt voor alle leeftijden. Mooie illustraties. Wel heel erg kort, maar ik heb geen spijt dat ik het gekocht heb want het is echt zo'n boek waar je nog regelmatig naar terug kan komen.