"Een VERTREK-thriller" In de Moezel wordt het levenloze lichaam van een jonge vrouw gevonden. Emma wil haar geluk beproeven in het Duitse stadje Cochem. Ze heeft bedacht dat ze op de wijnboerderij van haar familie een prachtige alcoholvrije wijn kan gaan maken. Direct na aankomst wordt ze echter met twee misdrijven geconfronteerd. Houden deze twee zaken verband met elkaar? Of misschien zelfs met haar komst?
In de Moezel wordt het levenloze lichaam van een jonge vrouw gevonden. Emma wil haar geluk beproeven in het Duitse stadje Cochem. Ze heeft bedacht dat ze op de wijnboerderij van haar familie een prachtige alcoholvrije wijn kan gaan maken. Direct na aankomst wordt ze echter met twee misdrijven geconfronteerd. Houden deze twee zaken verband met elkaar? Of misschien zelfs met haar komst?
Emma ontmoet haar broer en vader weer na een hele tijd. Helaas verloopt dit niet zoals ze had gehoopt. En het wordt al gauw duidelijk dat er bepaalde familiegeheim spelen. Wat is er vroeger gebeurd, waardoor Emma het contact voor langere tijd is verloren met haar broer en vader? Dan wordt er ook nog eens een lichaam van een jonge vrouw in de Moezel gevonden. Wat is er allemaal aan de hand? Emma probeert dit verder uit te zoeken.
Het verhaal wordt vanuit twee verschillende perspectieven verteld. Emma, die na vijftien jaar weer op visite gaat bij haar broer en vader. Zij zijn ondertussen allebei eigenaar geworden van een wijnboerderij. Dan heb je nog Angelika, een druivenplukster op de wijnboerderij. Naarmate het verhaal vordert, voel je dat er iets niet klopt. Maar wat is dat precies? Marelle Boersma heeft met 'Het Moezelmeisje' een goede 'vertrek thriller' op papier gezet. Doordat het gebied zo gedetailleerd is beschreven lijkt het alsof je er zelf bent. De personages zijn goed neergezet en je leert Emma en Angelika steeds beter kennen. De schrijfstel van Marella is prettig en het verhaal heeft redelijk korte hoofdstukken. Ook een pluspunt.
De kaft is natuurlijk ook heel erg mooi! Je krijgt er helemaal een vakantie gevoel van! Toch? :)
Het is alweer vijf jaar geleden dat ik voor het laatst een boek van Marelle Boersma las. De grote vraag is dan ook: weet ze me met ‘Het Moezelmeisje’ opnieuw te overtuigen van haar schrijfkunsten?
In 'Het moezelmeisje' volgen we Emma, die na een roerige periode besluit haar leven opnieuw vorm te geven. Haar droom? Alcoholvrije wijn produceren. En waar kan ze dat beter doen dan in het pittoreske Cochem, waar haar vader en broer Nico een wijnboerderij zijn begonnen? Wat ze er niet bij vertelt, is dat ze hen al vijftien jaar niet heeft gezien — en dat is niet zonder reden. De band met haar familie is allesbehalve warm; Emma koestert diepe boosheid na alles wat haar in het verleden is overkomen.
Terwijl Emma haar plek probeert te vinden in het charmante Duitse stadje, wordt het lichaam van een jonge vrouw gevonden en raakt een andere inwoner zwaargewond. Emma kan dat niet negeren. Vastberaden duikt ze in het mysterie, op zoek naar de waarheid die zich achter de idyllische façade schuilhoudt. En als haar familie daarbij betrokken blijkt, zou dit dan eindelijk het moment zijn voor wraak?
‘Het moezelmeisje’ – Marelle Boersma
Marelle Boersma heeft met titels als 'Blind date', 'Ciao Sicilia' en 'Terug naar Cornwall' voor mij allang en breed bewezen dat ze meeslepende thrillers kan schrijven. Die boeken grepen me vanaf de eerste pagina en lieten me pas los bij de laatste bladzijde. Voor even vergat ik alles om mij heen en kon ik mij echt inleven in de karakters en hun gebeurtenissen. Met die herinnering in gedachten begon ik dan ook vol enthousiasme aan ‘Het moezelmeisje’. Toch moet ik eerlijk toegeven dat dit boek me minder wist te overtuigen. Het kostte me meer tijd om volledig in het verhaal te duiken en te begrijpen wat er speelde.
Dat had deels te maken met hoofdpersonage Emma. Al snel wordt duidelijk dat haar reis naar Duitsland geen gezellige familiereünie is, maar een beladen confrontatie met het verleden. Er hangt iets in de lucht, maar om te ontrafelen wat dat precies is, heb je als lezer geduld nodig. Heel wat geduld. Emma's boosheid en emotie voel je wel direct, maar waar het precies vandaan komt? Dat blijft gissen. En dat maakt het dan ook lastig om echt met haar mee te leven. In het begin komt Emma namelijk vooral boos en bijna agressief over, en zonder te weten of die emoties gerechtvaardigd zijn, is het lastig om haar volledig te begrijpen en haar in het hart te sluiten.
Emma’s verhaal staat echter niet op zichzelf. Boersma wisselt haar perspectief af met dat van Angelika, een jonge wijnplukker die samen met vrienden naar de Moezel is gekomen om geld te verdienen. Angelika oogt aanvankelijk onschuldig en verlangt simpelweg naar wat waardering voor haar harde werk. Maar wanneer haar beste vriendin plotseling verdwijnt, verandert haar onschuldige blik op de wereld. Ook zij wordt boos en achterdochtig, al wisselt ze die gevoelens af met momenten van onzekerheid. Je wil haar geruststellen en zeggen dat het goed komt, maar haar wisselende houding maakt het soms lastig om grip op haar karakter te krijgen.
Wat Boersma daarentegen wel ontzettend sterk doet, is sfeer scheppen. Of je nu bekend bent met de Moezelstreek of niet, door haar gedetailleerde beschrijvingen van de wijngaarden, de zware werkomstandigheden en de charmante dorpjes voel je je als lezer echt even daar. Het helpt ook dat elk hoofdstuk duidelijk aangeeft op welke dag het zich afspeelt en vanuit welk perspectief je leest. En dankzij de korte hoofdstukken blijf je — ondanks de langzame spanningsopbouw — toch doorlezen.
Conclusie
Als ik mijn leeservaring moet samenvatten, zou ik zeggen dat ‘Het moezelmeisje’ van Marelle Boersma een boek is dat je als lezer op de proef stelt. De prachtige omgeving, de korte hoofdstukken en Boersma’s beeldende schrijfstijl zorgen ervoor dat je je kunt verliezen in de Moezel, maar de spanning had strakker en eerder opgebouwd mogen worden. Je wil als lezer echt op dat puntje van je stoel komen, maar in dit geval was dat toch niet zo het geval. Hoe jammer dat ook is!
Marelle Boersma is voor ons ondertussen geen onbekende auteur meer. Zo lazen wij eerder ‘Chateau de Provence‘, ‘Ciao Sicilia‘ en ‘Terug naar Cornwall‘. Stuk voor stuk fijne vertrekthrillers waar je de nodige uurtjes mee om krijgt.
In het eerste hoofdstuk maken we kennis met Emma, het hoofdpersonage in dit verhaal, op het moment dat ze het Duitse plaatsje Cochem in rijdt. Wat meteen weer opvalt is de beeldende schrijfstijl van Marelle Boersma. Ik had het gevoel dat ik naast Emma, in haar sportwagen, zat.
Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit Emma en Angelika. Boersma weet Emma neer te zetten als een personage die recht door zee, fanatiek en vasthoudend is. Personage Angelika is een jonge vrouw die werkzaam is als plukker op de wijngaard. Door de afwisseling van deze personages krijg je een mooi totaal beeld van de situatie.
Wat ik persoonlijk altijd erg fijn vind, is als aan het begin van elk hoofdstuk een datum, tijdsaanduiding en naam van het desbetreffende personage staat. Dit is ook het geval bij dit verhaal. Hierdoor hoef ik niet lang te denken over wie aan het woord is.
‘Het Moezelmeisje’ is dan wel geen keiharde thriller waar het bloed alle kanten op spat. Maar wel een vermakelijke thriller waar zo nu en dan wat gebeurd. Zoals gezegd staat het verhaal niet bol van de spanning, maar Boersma weet mij wel aan het verhaal gekluisterd te houden. Doordat de auteur elke keer kleine stukjes informatie met de lezers deelt, komt aan het einde van het verhaal alles, op een goede manier, samen. Hier wist Boersma me wel te verrassen. De ontknoping zag ik persoonlijk niet aankomen. Erg knap gedaan.
Als je eenmaal start in dit boek is het moeilijke om het aan de kant te leggen aangezien je wilt weten hoe het verhaal in elkaar zit.
Oké, misschien is mijn review niet helemaal eerlijk. Ik kom namelijk net terug van een heerlijk weekendje Cochem (waar dit verhaal zich afspeelt) en heb ontzettend genoten van de omgeving. Door dit boek was ik weer even helemaal terug. Het boek vertelt een verhaal vanuit twee perspectieven. Je volgt Emma en Angelika. Beide personages hebben mij in het begin wat gestoord omdat ze mijns inziens nogal snel conclusies trokken op basis van niet complete informatie. Dit deed voor mij echter geen afbreuk aan het boek. Boersma heeft een vlotte schrijfstijl waardoor ik het boek met veel plezier heb gelezen. Knap hoe er verschillende onderwerpen worden samengebracht in deze vertrekthriller. Er wordt uitgebreid stilgestaan bij de details, maar de hoofdgebeurtenissen krijgen vervolgens weinig bladzijdes. Dit vond ik ergens jammer want ik was mega nieuwsgierig! Ik baalde gewoon dat het boek zo snel uit was denk ik haha. Give me more!
(1957) heeft inmiddels een heel rijtje thrillers op haar naam staan, waaronder een aantal bestsellers zoals Ik volg je en Vals alarm (ruim 85.000 ex.). Haar eerste thrillers gaan voornamelijk over actuele misstanden, vaak gebaseerd op waargebeurde verhalen van slachtoffers.
Op dit moment schrijft Marelle aan een serie Vertrekthrillers, waarvan de eerste, Chateau de Provence in 2018 is uitgekomen. Ciao Sicilia volgde een jaar later en ook Enkele reis naar de Algarve kan aan het rijtje worden toegevoegd. In 2020 verscheen Terug naar Cornwall.
Inmiddels zijn haar Vertrekthrillers razend populair. Het zijn verhalen waarin Nederlanders hun vertrouwde leven achter zich laten om zich in het buitenland te vestigen, met steeds een andere reden om te vertrekken.
Marelle weet als geen ander hoe het is om elders een nieuw bestaan op te bouwen. Na vijf jaar Portugal woont ze nu in Frankrijk om daar te schrijven en samen met haar man Jan schrijfvakanties te organiseren.
Wijze van lezen:
E-book ontvangen in ruil voor deelname aan de leesclub De Boekenreizigers o.l.v. Erna Eikhoudt
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
De cover vond ik passend bij het verhaal. Je waant je in Duitsland. Lange rijen druiven. Waarvan straks wijn gemaakt gaat worden. Ik vind 'm passend bij het verhaal. Mooi gedaan.
De flaptekst is uitnodigend. Mysterieus en spanning opbouwend. Nodigt uit tot lezen.
Het verhaal:
In de Moezel wordt het levenloze lichaam van een jonge vrouw gevonden. Emma wil haar geluk beproeven in het Duitse stadje Cochem. Ze heeft bedacht dat ze op de wijnboerderij van haar familie een prachtige alcoholvrije wijn kan gaan maken. Direct na aankomst wordt ze echter met twee misdrijven geconfronteerd. Houden deze twee zaken verband met elkaar? Of misschien zelfs met haar komst?
Mijn leesbeleving:
Het verhaal leest prettig. Het is beeldend geschreven. De zinnen zijn duidelijk en niet moeilijk.
Je zit gelijk in het zeer beeldende verhaal.
Door de beeldende schrijfstijl kan ik me moeiteloos een voorstelling maken van de omgeving. Ik proef de sfeer en verder heb ik het idee dat ik door de ogen van de personages naar de wereld om mij heen kijk. In de vertrekthriller terug naar Cornwall vond ik dit ook zo uitmuntend gedaan. Ik was nog nooit in Cornwall maar door dat boek was ik er wel. Ditzelfde gevoel heb ik met de Duitse plaats Cochem die in Moezelmeisje centraal staat.
De personages zijn gedetailleerd uitgewerkt. Je leert ze kennen met hun achtergrond, karaktertrekken, ideeën, levenspassie en hun problemen.
Ook staan er intens heftige gebeurtenissen binnen een familie centraal in dit boek. Deze gebeurtenissen zijn met flashbacks naar het verleden intensief verweven met de belevenissen in het heden.
Je leert hoe verwoestend bepaalde gebeurtenissen kunnen ingrijpen bij gezinsleden. En hoe ze een leven lang kunnen door etteren en hoe ze een menselijke psyche kunnen beschadigen.
Je maakt tevens kennis met een wereld die je doorgaans niet leert kennen. Verteld door een ooggetuige met daarbij alle gruwelijke, smerige, hartverscheurende, diep tragische gebeurtenissen die je diep raken. Of je dat nu wilt of niet.
Maar het is ook een verhaal over leren geloven in je eigen kracht. En deze bundelen met gelijk gezinnen. Waarbij dezelfde taal gesproken wordt en dezelfde overtuiging gebruikt wordt om onrecht en onderdrukking te bestrijden.
De diverse maatschappelijke thema’s als fraude, mishandeling op geestelijk en lichamelijk vlak, uitbuiting en verwaarlozing en de schone schijn op te houden voor de reputatie zijn in dit verhaal duidelijk uitgewerkt. Ook de consequenties van deze handelswijze zijn voelbaar.
De spanning is continu aanwezig. Sluimerend en dan weer zo explosief dat het je keel dicht knijpt. De diverse verhaallijnen komen in de plot allemaal bij elkaar.
Opluchting dat er gerechtigheid plaats vindt voor diegenen die kwaad willen.
En dat er een nieuwe toekomst gloort voor de slachtoffers.
Het raakvlak met de Noordelijke provincies vind ik prachtig.
Ik was na Terug naar Cornwell al fan van de schrijfstijl van Marelle Boersma maar na het lezen van Moezelmeisje nog meer.
Moord, diepe angst, gruwelijke gebeurtenissen die geen daglicht verdragen gecombineerd met een strijd voor gerechtigheid en doorzettingsvermogen.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
De opbouw is sterk en geloofwaardig. De personages zijn gedetailleerd en levensecht uitgewerkt. De spanning is continu aanwezig dan sluimerend en dan weer je keel dicht knijpend.
Net als de rivier de Moezel dan weer kabbelend en vredig rustig om vervolgens kolkend en onheilspellend gevaarlijk te zijn.
Alle verhaallijnen komen op een mooie manier bij elkaar in de plot.
Marelle Boersma bedankt ik heb genoten van dit verhaal. In de toekomst wil ik meer boeken van jouw lezen. De boeken die je al geschreven hebt wil ik ook zeker nog lezen.
Bedankt voor je enthousiasme en gedetailleerde antwoorden in de leesclub.
Erna Eikhoudt bedankt voor opnieuw een fantastische leesclub met fijne lezers.
Het moezelmeisje. Emma wil nu eindelijk haar leven wel eens op de rails krijgen voor het echt uit de hand loopt. Haar vader woont in Duitsland, net als haar broer, waar ze grote druivenplantages beheren en wijn maken. Emma heeft een plan. Zij wil namelijk alcoholvrije wijn gaan maken en is ervan overtuigd dat dat een aanwinst voor eht familiebedrijf zal zijn. Iets zegt je meteen dat ze echt nog wel een ander plan heeft. Ze vertrekt naar de Ahrvallei naar Cochem, een heerlijk stadje. De plukkers zijn volop aan de slag op hellingen die echt vreselijk steil zijn. Het is hard labeur, maar de mensen vormen altijd een team, een hechte groep. Als er een jonge vrouw vermist raakt gaat een van hen, Angelika, dan ook op zoek. Als de vermiste jonge vrouw dood uit de Moezel wordt gehaald wordt de sfeer in de groep heel gespannen.
Als Emma arriveert en haar vader opzoekt wet ze meteen dat het mis is. Ze is zenuwachtig want het is vijftien jaar geleden dat haar vader met haar broer naar Duitsland vertrok en haar bij haar moeder in Nederland achterliet. Er zit veel oud zeer. Meteen na aankomst wordt Emma al geconfronteerd met twee misdrijven, de jonge vrouw die uit de Moezel wordt gehaald en haar broer die overhoop gereden wordt. Houden die twee gebeurtenissen verband met elkaar? Hoe dan wel?
Het Moezelmeisje wordt voor het grootste deel verteld vanuit Emma’s standpunt, al is Angelika ook een mooi personage. Emma is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Ja, ze heeft veel meegemaakt, maar dan nog… Aan de ene kant voel je met haar mee, aan de andere kant dacht k ook wel ‘ja zeg, zo kan ie wel weer’. Sympathie voor Emma? Hmm, dat is ook dubbel. Zodra we weten wat ze meegemaakt heeft, ben je geneigd veel door de vingers te zien maar zij verlegt haar grenzen wel héél ver, vind ik. Het verhaal is mooi opgebouwd, dat is Marelle Boersma wel toevertrouwd. Haar ‘vertrekthrillers’zijn fijne boeken om te lezen, heerlijk ontspannend en in heel mooi, vloeiend Nederlands geschreven. Wat k ook fijn vond was de locatie van de thriller. Nu eens niet Spanje, Frankrijk of Italië, Portugal of Griekenland, maar gewoon Duitsland. De Ahrvallei is op een kleine drie uur rijden van Antwerpen en we zijn er vroeger met onze zanggroep regelmatig een weekend geweest; bij Andreas und Petra. We leerden er alles van Auslese, Spätlese, Spätburgunder en andere speciale wijn- en druivensoorten. Het is lang geleden want ik drink al meer dan 40 jaar geen alcohol meer, maar de herinneringen smaken zoet, net als de wijn toen deed. De beschrijvingen brachten me meteen terug ter plekke. Ook deze thriller is weer een spannend verhaal in een mooie omgeving, met zeer levendige en herkenbare personages en onderlinge verhoudingen waar we ons allemaal wel iets bij kunnen voorstellen. Zeer graag gelezen, net als alle andere boeken van Marelle.
In de eerste instantie werd ik getrokken door de mooie en veelbelovende cover. Aangezien we op dat moment midden in de winter zaten, had het zomerse gevoel van de cover een duidelijke aantrekkingskracht op me. Ik heb nog niet eerder werk van Marella Boersma gelezen, maar aangezien ze bestseller auteur genoemd wordt verwacht ik een heel goed boek.
Emma vertrekt naar het Duitse stadje Cochem waar haar broer en vader 15 jaar geleden naar toe zijn vertrokken. Ze wil daar weer haar geluk vinden en het verleden afsluiten. Ze heeft bedacht dat ze een samenwerking met haar broer wil aan gaan en een heerlijke alcoholvrije wijn wil gaan produceren. Direct na aankomst wordt ze met twee misdrijven geconfronteerd. In de Moezel wordt het levenloze lichaam van een jonge vrouw gevonden. Heeft de andere zaak er misschien ook mee te maken? Of heeft haar komst hier iets mee te maken?
Het boek gaat uit van een vertelperspectief vanuit twee verschillende vrouwen Emma en Angelica. Het verhaal heeft een chronologische opbouw, en de verhaallijn weet zich beetje bij beetje op te bouwen. Aangezien je het verhaal vanuit twee verschillende personen beleefd krijg je een wat bredere kijk op het hele complot dat zich afspeelt en krijg je ook een duidelijk beeld wat er zich in beide vrouwen aan gedachtes en gevoelens afspeelt.
De verschillende karakters heeft Marelle Boersma heel duidelijk en ook heel verschillend van elkaar neer weten te zetten. We beleven het grootste gedeelte door de ogen van het karakter Emma, maar daar kon ik me als lezer moeilijk in vinden. Ze had zoveel haat, wrok en woede in zich wat me af en toe als lezer kon storen. Het karakter Angelica daar kon ik me beter in verplaatsen.
Ook de andere karakters zijn goed neergezet en uitgewerkt. De verhaallijn bouwt zich heel langzaam op, waardoor dat ik soms de focus uit het verhaal verloor. We volgen de zoektocht van de puzzelstukjes door de ogen van Emma, die je als lezer zeker ook aan het denken zetten. Ook het verleden van Emma weet zich steeds verder te ontvouwen en bieden veel duidelijkheid aan het verhaal en de manier waarop Emma met de situatie omgaat. Naarmate het einde einde nadert komt er wel steeds meer tempo en ook spanning in het verhaal waardoor ik juist het laatste stuk van het verhaal wel heel erg kon waarderen. Er zit nog een spannende plot twist tegen het einde in het verhaal die je zeker niet aan ziet komen.
Het duurde even voordat ik in het verhaal zat, maar naarmate het tempo en de spanning vorderde kon ik het verhaal zeker waarderen. De puzzelstukjes zitten goed in elkaar en zeker de plot twist heeft me weten te verrassen.
Ik ben fan van de Ik Vertrek thrillers van Marelle Boersma en deze Het Moezelmeisje had ik al een tijdje geleden gekocht, ik waande mij weer terug tijdens onze vakantie van 2020, toen we in Cochem en langs de Moezel bivakkeerden. Het is altijd leuk als je plaatsen kent en bepaalde punten herkent. Zo ook in Het Moezelmeisje waar de wijnplantages op de schuine hellingen liggen en de Moezel door het landschap kronkelt met hoog boven op een berg het prachtige kasteel Reichsburg van waaruit je een geweldig zicht hebt op Cochem.
Hier speelt het verhaal zich af over Emma, die na vijftien jaar haar broer en vader bezoekt, zij zijn na de scheiding van haar moeder naar Cochem verhuisd. Vader en zoon hebben daar een grote wijnplantage en verdienen veel geld in de wijnhandel, maar Emma zou ook graag deel willen uitmaken van deze business en is van plan een wijn van 0.0% te maken en op de markt te brengen. Het zou een perfecte aanvulling op de wijnen van haar vader en broer zijn.
Dit plan is eigenlijk niet de hoofdreden van haar komst naar Cochem, ze wil afrekenen met het verleden en antwoorden krijgen op haar vragen over vroeger
“Ik ben hierheen gekomen om alles van vroeger boven tafel te krijgen. ”Ze wacht heel even en fluistert dan: “Maar misschien ontdek ik hier wel heel andere zaken.”
Wanneer er een meisje in de Moezel dood wordt gevonden blijkt dit niet het eerste slachtoffer te zijn. Als Emma bepaalde informatie krijgt en dingen ziet die eigenlijk niet voor haar ogen bestemd zijn gaat ze op onderzoek, maar wie is er te vertrouwen en wie niet! Een verhaal dat je af en toe kippenvel bezorgt en waarbij een donker randje om de wijnhandel komt te zitten.
Het verhaal van Angelika één van de druivenplukkers, die je meeneemt in het wereldje van de werknemers, je komt er achter dat iedere wijnboer zijn personeel anders behandeld. Wanneer een collega verdwijnt gaat Angelika opzoek naar het hoe en waarom en gaat daarbij ver, zelfs met gevaar voor haar eigen leven om de waarheid boven tafel te krijgen.
De hoofdstukken worden verteld in de ik vorm met daarbij de datum. Afwisselend vertellen Emma en Angelika hun verhaal tijdens de zoektocht naar het hoe en waarom, waarbij het gevaar steeds dichterbij komt.
Genoten van de schrijfstijl van Marelle, je wordt mee genomen in het verhaal en het voelt of je in de Moezelstreek bent, alleen tijdens het lezen ging ik me ergeren aan Emma, die haar moeder en Angelika danig in de steek liet, terwijl ze beloofde er voor ze te zijn. Een verhaal met niet alleen winnaars, maar zeer zeker ook verliezers.
Pffff jemig waar te beginnen...... Misschien eerst bij een TW oftewel een Triggerwarning, er komt in het boek namelijk nog wel een en ander voor aan misbruik en huiselijk geweld. Nu heb ik hier gelukkig zelf nooit te maken mee gehad maar ik kan mij voorstellen dat het voor mensen die dat wel hebben meegemaakt enorm confronterend is. Ik snap ook niet zo goed dat er voor in het boek niet even een TW is gezet.
Het verhaal zelf is ronduit matig. Er wordt gesproken over een Thriller, sterker nog het is uit een reeks genaamd "Een vertrek Thriller", maar er is niets Thriller-achtig aan dit boek. Misdaad zou nog enigszins passen. Maar op de helft van het boek, als het al niet eerder is, weet je al wie, waarom en wanneer. Geen enkele vorm van spanning waarbij je denkt ik MOET nu verder lezen. Of dat je op het puntje van je stoel zit om te lezen wie en waarom! De "grote onthulling" aan het einde omtrent een van de misdaden die in het boek voorkomt is echt geen onthulling, je kan het al van mijlenver aan zien komen.....
Ook nadelig vond ik de korte hoofstukjes. Soms zat er een hoofdstuk tussen van 2-3 pagina's. Las niet lekker weg.
Een ster omdat het zich afspeelt in een prachtige omgeving, de Moezel. Dat is voor mij echt de enige reden om een ster te geven.
Wat an sich ook goed was was dat het boek op een gegeven moment uit twee oogpunten wordt verteld, Emma en Angelika. Nadeel alleen weer.... De ene wordt geschreven in de hij/zij vorm en de andere uit de ik vorm. Kies een van de twee en gebruik niet beiden.
Het boek werd mij aangeraden, maar ik vond het echt enorm tegenvallen. Jammer!
De voorkant is echt een heerlijk boek waar de titel tot zijn recht komt. Een wijngaard met een (moezel)meisje en een glas wijn, beter kun je niet het boek tot zijn recht laten komen en de titel!
In het begin was het verhaal moeilijk te volgen maar zodra ik bij hoofdstuk 4 was het verhaal voor mij bekend en kon ik het boek ook niet meer wegleggen.
Het verhaal gaat over de moeilijke relatie tussen Emma en haar broer en vader. Naarmate het verhaal vordert ga je de moeilijke relatie tussen Emma en haar broer en vader begrijpen. Op het laatste vond ik het wel moeilijk om te lezen wat er gebeurd was en begreep ik de wraak van Emma.
Ik vind het verhaal van Emma en haar toekomstbeeld erg mooi en zodra ze dit gaat verwezenlijken ben je als lezeres erg trots op dit verhaal en natuurlijk Emma!
De schrijfstijl, lettertype en de verhalenlijn zijn als lezeres erg fijn en goed volgbaar.
Ik ben niet bekend met Marelle Boersma maar wat is ze een geweldige schrijfster, ze weet je als lezeres een verhaal geboeid te laten lezen en de lezeres te overtuigen om te blijven lezen!
Marelle Boersma heeft weer een heerlijk vertrekthriller weten neer te zetten. Ik heb er vanaf het begin tot het eind echt van genoten.
Het verhaal start direct dat Emma onderweg is naar Cochem. Er is geen voorgeschiedenis, maar tijdens het lezen kom je te weten wat er met Emma en de overige personages is gebeurd. Je leert ze stuk voor stuk kennen.
De personages zijn goed neergezet. Duidelijk en krachtig en door de fijne schrijfstijl zorgt het ervoor dat je echt meeleeft met onder andere Emma en de druivenplukkers. Zelfs met Heinz had ik op het eind toch een beetje medelijden. Ik had het gevoel dat er meer aan zat te komen. Voor mij toch een open draadje in het verhaal.
Zelf ben ik ooit op vakantie geweest in een dorpje aan de Moezel. Dit zorgde er denk ik extra voor dat ik het nog meer voor me zag. De bochten, het uitzicht vanaf sommige plekken werden zo beeldend verteld. Ik zag mijzelf wel tussen de druivenranken zitten.
De spanning voelde je door het gehele verhaal en dit zorgde ervoor dat ik steeds maar door bleef lezen. Het hield je vast in het verhaal.
Ik heb nog niet alle vertrekthrillers van Marelle gelezen. Dat moet ik dan maar snel gaan doen.
Emma Dekker verlaat Nederland om in Cochem op de wijnboerderij van haar vader een 0,0%-wijn te produceren. Ze heeft haar vader en broer in geen 15 jaar gezien en dat is voor haar best spannend. Hun relatie is niet wat het zijn moet. Als ze aankomt in Cochem wordt ze al direct geconfronteerd met een misdrijf. Een van de plukster wordt dood aangetroffen in de Moezel. Na een confrontatie met haar broer wordt hij overreden aangetroffen en ligt hij in een diepe coma. Het verhaal wordt hier echt in gang gezet. Wie heeft haar broer overreden ? Heeft Emma hier is mee te maken ? Mag alles dat op de wijnboerderij gebeurd het daglicht wel zien? Hoe verder men in het verhaal komt des te duidelijker het wordt hoe de relatie tussen Emma en haar pa en broer geweest is. Is hij nog steeds dezelfde klootzak van vroeger ? Kan zij de wijnplukkers overhalen haar te vertrouwen en de waarheid aan het licht te brengen. Als je dit boek aan het lezen bent kom je in eerste instantie een beetje in vakantie-sfeer. De spanning wordt goed opgebouwd. Welke geheimen zitten er tussen de wijnranken ? De relatie tussen Emma en haar familie wordt ook zeer goed omschreven en je voelt zo de wraak in Emma zitten. Emma wil de waarheid achterhalen en is een echte doorzetter.
Emma gaat naar Cochem, daar hebben haar vader en broer een wijnboerderij. Ze heeft het plan om alcoholvrije wijn te maken. Op de avond dat ze haar broer ontmoet heeft wordt hij aangereden en komt hij in het ziekenhuis terecht. Ook wordt er een meisje dood gevonden in de Moezel. Houden deze twee zaken verband met elkaar? Of misschien zelfs met haar komst?
Je leest dit verhaal vanuit Emma en Angelika. Angelika is de druivenplukster op de wijnboerderij. Je leest dus over beide vrouwen los, over hun verleden en verschillende beweegredenen, maar de verhaallijnen zijn ook in elkaar verwerven. Dat is een leuke afwisseling en houdt het verhaal spannend. Er zit een mooie opbouw in het verhaal en de schrijfstijl is heel fijn om te lezen, het is ook beeldend geschreven.
Het begint sterk met vlotte karakters. Door de korte hoofdstukken is het lekker lezen, ook als de hoofdstukken vanuit verschillende personages wordt beschreven. Hoofdpersoon is wel naïef en op een gegeven moment wordt plot onwerkelijk met zeer angstige burgers, vechtpartijen ed
De omgeving wordt goed neergezet in deze makkelijk leesbaar Vertrek-thriller. Ik waande mij althans weer rond Cochem. Leuk is dat het verhaal vanuit twee perspectieven wordt beleefd: Emma & Angelika. Nergens wordt het echt spannend, stukje bij beetje wordt de lezer de verhaallijn duidelijk.
Ik vond het niet haar beste boek. Mijn aandacht dwaalde vaak af en dat betekend dat ik niet geboeid ben door het verhaal. Chateau de Provence en de babymakelaar vond ik beter.