Chąśba

Grodzisko #1

by Katarzyna Puzyńska

Co mają wspólnego zrzędliwy starzec z drewnianą nogą (który jest tylko zwykłym katem), niezbyt potężnej budowy chłopak (który do wszelkich przygód ma dość ambiwalentny stosunek) oraz pewna pyskata dziewczyna (która posiada, co prawda, znamię w kształcie śnieżynki, ale absolutnie nie jest ściganą przez wszystkich, żeby ją spalić na stosie i utopić, boginką zimy Marzanną)? Otóż ta trójka nie ma ze sobą absolutnie nic wspólnego. Kto jednak słyszał o tym, by Rodzanice tak przędły nić życia, aby komukolwiek cokolwiek ułatwić? Zamir, Strzebor i Mora muszą zjednoczyć siły we wspólnej sprawie, choć tak naprawdę nie znają nawet celu swojej wędrówki, a za wskazówkę mają jedynie niezbyt zrozumiałą przepowiednię wołchwa.

Ze świątyni w grodzisku wykradziona zostaje tarcza powierzona mieszkańcom przez Jarowita, znanego ze sporego (i dość krwawego) temperamentu boga wojny i wiosny. A zbliża się wiosenna równonoc, zostało więc dosłownie kilka dni na odzyskanie zguby i zażegnanie niebezpieczeństwa. Jakby tego było mało, odnalezione zostaje ciało kobiety. Najwyraźniej została zamordowana. Rozpoczyna się poszukiwanie związku jej śmierci z nagłym wyjazdem i dziwną obietnicą, której złożenie wymogła na mężu. W lesie znajduje się odmieniec - chromy chłopiec. Czy to on zmieni losy grodziska? A może nawet całego Królestwa? Jeszcze tego nie wiesz, ale to ty zdecydujesz, oczywiście na tyle, na ile bohaterowie ci pozwolą! Tylko uważaj, bo w bezkresnym lesie czai się Leszy. No i jeszcze banda stolemów, ale kto by się przejmował olbrzymami cztery razy większymi od człowieka. Tak czy inaczej, wiadomo jedno - topór wszystko zakończy.

Genres: Fantasy, Audiobook, Polish Literature, Poland, Fiction

464 pages, Paperback

First published November 9, 2021

Reviews

[Nikola]

DNF 20%
Wrócę w papierze, bo w audiobooku się pogubiłam.

[Beata · Rating 1 out of 5]

Decyzja o zmuszeniu czytelnika do przerywania toku narracji, by zapoznać się z wyodrębnioną anegdotą z końca książki jest wyjątkowo nietrafiona - wytrąca z rytmu bez rzeczywistej potrzeby. To jest irytujące: ja jako czytelnik mam zdecydować, czy przeczytać informację, czy nie. Autorka najwyraźniej nie wie, i zostawia mi decyzję. To przepraszam najuprzejmiej, po co autorka w ogóle pisała tę historię: żeby ją opowiedzieć, czy zataić?
Ocenę obniża niepełne zakończenie - losy kilkorga bohaterów pozostają niewyjaśnione, główna historia zatoczyła koło i ewidentnie będzie się powtarzać. A tych kilkoro poza nawiasem, wiszą w niebycie (niektórzy dosłownie) i czekają, aż się ktoś nad nimi zlituje. Pff.

[Aellirenn Czyta · Rating 1 out of 5]

Marzanna, Leszy, Rodzanice, Utopce… słowiańskie „fantasy” w formie labiryntu opowieści.

Napaliłam się na tę książkę jak szczerbaty na suchary. Przecież miało być tak świeżo, tak słowiańsko, tak jak lubię, więc co mogło pójść nie tak?
Niestety odpowiedź brzmi - wszystko.

Serio, ja już te wszystkie historie kiedyś gdzieś czytałam. Forma anegdot i gawęd zupełnie do mnie nie przemawia. Kurczę, nawet nie czułam ciekawości, kompletnie losy bohaterów mnie nie wciągnęły. Może dlatego, że według mnie były takie jakieś płaskie, po łebkach, jakby ktoś chciał swoimi słowami streścić dawno zasłyszane historie. Język też mnie nie porwał, bo sprawiał wrażenie „słowiańskich” wyrazów bez ładu i składu - byle były.

Dobra, nie będę się znęcać nad tą książką. Przykro mi to mówić, ale dla mnie to było wybitnie słabe. Bywa i tak.

[Donaam · Rating 4 out of 5]

Znawcą fantastyki to ja nie jestem, ale to było dobre, nie powiem, że nie. Zagadki, tajemnice, pakty. Różne wytwory czarów. Charakterystyczne postacie. Czuć te słowiańskie klimaty.

[Łucja · Rating 3 out of 5]

2,75✨
Mmm początek mega fajny i wgl, wiedźmin vibes, wszystko fajnie, ale zakończenie... Nie lubię tego typu zakończeń 😩😩 trochę mi całokształt książki zniszczyło

[zaczytana.ada · Rating 5 out of 5]

Świetna słowiańska powieść pełna tajemnic i zwrotów akcji! Polecam

[Victoria Sitkiewicz · Rating 3 out of 5]

Reread: 2025
Dając tylko 3 gwiazdki płaczę wewnętrznie i przeżywam to cholernie, bo ta książka była świetna! Fenomenalna! ….do ostatnich 40 stron.
W których nie wiem co się podziało, ale na pewno nie podziało się dobrze. Autorka się pogubiła, wątków nie dokończyła, otwarte zakończenie dała i w skrócie - bardzo zirytowała.
A naprawdę szkoda jest to wielka, ponieważ sama fabuła była świetna, postacie świadomie napisane w karykaturalny sposób, który do mojego poczucia humoru trafił w 10.
Ale przy tak spartaczonym zakończeniu nie mogę pozwolić sobie, aby znalazła się wysoko w moim prywatnym rankingu. 😔

[alexandria]

To jednak nie moja bajka 🤷🏻‍♀️
DNF

[Zena · Rating 5 out of 5]

Jestem zauroczona! Intrygująca przygodówka w słowiańskich klimatach. Wiele dygresji wplecionych w treść tak, że czytelnik wie dlaczego i w którym momencie przenoszony jest do wybranej sytuacji. Pierwszy raz stykam się z taką konstrukcją książki. Do tego spora dawka humoru, więc najlepiej na klamce wywiesić "nie przeszkadazać", zaopatrzyć się w smakołyki do podjadania i popijania i oddać się literackiej uczcie bez reszty.

[Pożartestrony · Rating 3 out of 5]

Zaczęło się ekstra. Do samego zakończenia byłam wciągnięta w akcję i kibicowałam postaciom. A potem nastąpiło zakończenie, które mi się w ogóle nie podobało. Wątek miłosny pojawił się kompletnie znikąd, tylko po to żeby obudzić w Marzanie supermoce. Zupełnie mi się to nie kleiło.
Mam też problem z anegdotkami dodanymi na końcu książki. Dostajemy wybór: zapoznajemy się z nimi albo ignorujemy. Na początku pomyślałam, że brzmi to ciekawie. Gdyby faktycznie poznanie pobocznych wątków bohaterów, zawartych w anegdotach, zawierało np. ukrytą wskazówkę, byłoby to świetne. Niestety, każda kolejna anegdota wydawała mi się po prostu ciągiem dalszym danego rozdziału. Zupełnie nie rozumiem, po co było robić z tego osobną anegdotę i kazać czytelnikowi szukać jej na końcu książki.
Bardzo lubię postać Dobrowoi oraz jej syna Strzebora. A nawet uparty koń Kłos ma moje serducho!
Obserwowanie, kto zdradził grodzisko i w jaki sposób też mnie fascynowało. W końcu nie od dziś wiadomo, że ludzie są w stanie przekroczyć wszelkie granice dla zdobycia władzy.
Wplecenie słowiańskich wierzeń to miły dodatek. Weles wydaje się całkiem spoko.
Uważam, że to może być fajna podróż, o ile podpasuje wam zakończenie i nie zrażą was anegdoty, wymagające skakania po książce.

[Zuza · Rating 3 out of 5]

2,75
Świetny słowiański klimat, ale nie w pełni wykorzystany potencjał. Zacznę od końca. Autorka śpieszyła się z zamknięciem wszystkich wątków przez co zostały one potraktowane pobieżnie. Kilkanaście stron więcej sprawiłoby, że zakończenie byłoby lepsze. Z postaci polubiłam jedynie Dobrowoję. Nie przypadł mi do gustu wątek romantyczny, który wziął się według mnie znikąd. Biorąc pod uwagę zachwyty nad książkami pani Katarzyny Puzyńskiej książka nie spełniła moich oczekiwań, ale w najbliższej przyszłości zamierzam dać szansę serii o Lipowie.

[za_pomniane · Rating 3 out of 5]

Sama fabuła książki mi się podobała, jednak jej forma mi przeszkadzała, ponieważ wytrącała mnie z rytmu.

[Asaria · Rating 3 out of 5]

Wreszcie po kolejnej długiej, jak na mnie walce, skończyłam książkę, która a) nie jest romansem b) nie jest komiksem/mangą c) nie należy do obu tych gatunków naraz. Co strasznie mnie cieszy i mogę tylko mieć nadzieję, że wpadnie mi w drugiej połowie roku więcej takich pozycji.

Przechodząc do meritum, "Chąśbę" wyniuchałam na "Slavicbooku", chyba obecnie najlepszym blogu do wyszukiwania książek o słowiańszczyźnie lub ogólnie powieści osadzonych w świecie słowiańskim. Jakkolwiek sama autorka książki, Katarzyna Puzyńska, nie jest debiutantką i ma już za pasem sporo kryminałów, dla mnie stanowiła jednak pewną zagwozdkę.

Pierwsze co się rzuca w oczy w trakcie lektury to specyficzna struktura powieści. Akcja została podzielona na gawędy i anegdoty - te ostatnie funkcjonują jako uzupełnienie akcji o dodatkowe informacje z poprzednich wydarzeń danego wątku. Moim zdaniem zabieg się nie sprawdził. Autorka wycinała fragmenty, które powinny się znaleźć w samej osnowie fabuły i skakanie między jednym a drugim bywało mocno niewygodne. Zarysowała też sporo różnych wątków, ale mnie, jako czytelnikowi, zaciekawiło zaledwie kilka (np polowanie na strzygę i przemiana w strzygę). Najgorsze, że gdy już nie mogłam się oderwać, to nagle następował przeskok, albo do anegdoty, albo do wątku który odpowiadał mi już mniej. Miały też miejsca pewne drobne idiotyzmy w prezentacji i poprowadzeniu wątku z bogami. Może czasami ciężko jest zgrabnie ich napisać?


Od strony kreacji świata:

Chyba pierwszy raz się spotykam by zarówno bogowie jak i demony słowiańszczyzny odgrywały większą rolę. Do tej pory albo byli to sami bogowie (retelling), albo stwory, albo bierze się tylko klimat słowianski, albo odziera się świat z magii i tworzy powieść historyczną. Pod tym względem Puzyńska ma u mnie ogromnego plusa. Zresztą słowiańszczyzna bardzo często lubi się z klimatem odizolowanych wiosek i ze społecznościami wiejskimi, co tutaj również jest widoczne. W ogóle kreacja świata jest najmocniejszą stroną powieści.

Od strony językowej:

Styl zdecydowanie mógłby być lepszy, zdarzało mi się mieć ochotę przeredagować go - jeżeli ktoś ceni ładny, poetycki język, to nie ma tu czego szukać. Ogólnie Puzyńska daje radę, lecz ochów i achów pod swoim adresem ode mnie nie usłyszy :). Nie ma tu jakieś stylizacji na staropolski, pojawiają się jedynie jakieś pojedyncze zwroty lub słowa. Bohaterowie mogliby jednak trochę jakąś gwarą mówić IMO, ale cóż książka byłaby wtedy mniej przystępna.

[Ola · Rating 3 out of 5]

Dobra bo już 3 dzień myślę jak to ocenić XD książka ma w sobie rzeczy które mi się podobały, jak i bardzo duże minusy, więc stwierdziłam że po prostu je wymienię:

+ to praktycznie nieco bardziej skomplikowany retelling jednego z mitów o Marzannie. Jak już to zajarzylam w trakcie czytania to miałam takie :DDD
- chyba największy to ta struktura jprdl. Jak na początku te anegdoty co cię odwolywalo na koniec książki to faktycznie anegdoty- o tym jak ktoś kogoś poznał albo o przeszłości któregoś z bohaterów, tak później stały się one po prostu częścią fabuły, uciętą tylko dlatego żeby był cliffhanger na końcu rozdziału. A naprawdę na luzie dałoby się je wpisać jako po prostu kolejny rozdział, albo wgl je pominąć i w 2 zdaniach streścić, zamiast kazac latać po książce
+ wyraźnie czuć kujawskie klimaty wgl super, nawet wiem gdzie ta akcja się dzieje bo byłam tam!!! Wiem że autorka mieszka w tych rejonach ale i tak, praca domowa z geografii odrobiona
- wszystko postaciom przychodzilo tak... łatwo? Że po prostu przychodzili do jednego miejsca i już bum wszystko tak szło żeby ich do następnego miejsca przerzucić, i wszystko no widać było że było zaplanowane z góry, a nie że wyszło z działań postaci
+ element kryminału super zrobiony, czuć że autorka ma warsztat w tym, bo w pewnym momencie to już tylko dlatego czytałam dalej
- MONOLOGI. Ciągle tylko postaci gadają i gadają, i jedna wypowiedź na całą stronę i jezuuu no trochę to skrócić można by było

Jeszcze się pewnie coś znajdzie do gadania, ale to takie moje główne odczucia trzy dni po przeczytaniu uwu

[Mona · Rating 1 out of 5]

To zdecydowanie książka nie dla mnie. Pomysł i cały koncept na fabułę i bohaterów był naprawdę ciekawy, ale te wiecznie przerywany tekst Drogowskazami, które odsyłają nas na tył książki do Anegdot (które równie dobrze mogły być umieszczone w ciągu tekstu) bardzo wyrywały z rytmu i po prostu irytowały (mnie), dodatkowo książka jest bardzo nierówna, autorka traktuje nas trochę protekcjonalnie. Nie podobał mi się styl pisania, przestoje kiedy się w końcu akcja rozkręcała - cała ta powieść kojarzy mi się z filmami akcji gdzie główny antagonista ma zawsze czas na wyjaśnienie motywów swoich zbrodni. A zakończenie... Cholernie niesatysfakcjonujące. Więcej nie zdradzę, ale osoby, które czytały i mają podobne odczucia będą wiedzieć o czym piszę. Szkoda.

[Pulek · Rating 4 out of 5]

Dałabym 3,5 , była to całkiem dobra rozrywka, z zatrzesieniem motywów i postaci rodem ze słowiańskiej mitologii, ale aż za dużo wątków i bohaterów, przez co ma się wrażenie powierzchowności i nadmiernego przyspieszenia akcji.

[dominika · Rating 4 out of 5]

to było... ciekawe
dosyć szybko się wykręciłam, a ze względu na krótkie rozdziały nie dłużyło się, było dynamiczne i wręcz ciężko było się oderwać
zdecydownie podobało mi się czerpanie z mitów słowiańskich!!! uwielbiam
zakończenie było zdecydowanie niespodziewane i też frustrujące, ale jednocześnie oryginalne, przez co muszę przyznać, że mi się podobało

nie do końca przypadła mi do gustu forma z anegdotami na końcu, do których były odnośniki w poszczególnych momentach powieści. sam zamysł bardzo fajny, jednak tylko w przypadku tych anegdot, które faktycznie anegdotami były, w niestety większość była po prostu kolejnymi fragmentami fabuły, których nawet nie dało się pominąć (a jednak za każdym razem było sugerowane, że czytanie anegdot nie jest konieczne)

przeszkadzało mi również to, jak wiele było zdań pojedynczych, których połączenie przecinkami wydawałoby się o wiele bardziej odpowiednie i naturalne

ale tak ogólnie fajna książka, polecam

[Gaba · Rating 2 out of 5]

2.5/5
Sam pomysł na fabule ciekawy, ale historia była bardzo prosta, aż za prosta. Bohaterowie gdzie poszli tam im się wszystko udawało i posuwali się ze swoją misja dalej. Stworzenie anegdot na końcu książki tez było interesujące, ale myśle, ze połowa nie byla potrzebna do historii a druga polowe równie dobrze można było wpleść w fabule. Na początku myliły mi się imiona, to przez to, ze były staropolskie. Samo rozwiązanie akcji nie wzbudziło we mnie napięcia a zakończenie i wątek romantyczny.. skąd to się wzięło? Końcówka nie do końca rozwiązywała całość.
Plus za wydanie i super mapkę
0.5 gwiazdki za pomysł na ksiazke i fakt, ze czytało się przyjemnie

[xelkax · Rating 5 out of 5]

To.było.niesamowite.
Czytajcie.

[Magdalena · Rating 3 out of 5]

Pierwsze 100 stron, to była dla mnie męka. Jednak później akcją się rozkręca i o dziwo przyjemnie czytało się ją już do końca...

[Eestka · Rating 5 out of 5]

Świetnie się przy niej bawiłam! 5* jest lekko na wyrost ale to chyba pierwsze w tym roku! Co prawda czytanie jej może być męczące... ale słuchanie! Główna historia jest przeplatana dodatkowymi opowieściami - mniej więcej jedną na rozdział... a opowiadania są ułożone jedno za drugim po "głównym biegu historii". Ciekawy zabieg choć na papierową wersję trochę męczące... Ale gdy lektor płynie zgodnie z nurtem i nie muszę przeskakiwać to ciągłość jest przyjemna... Świetnie się słuchało o Strzeborze, jego mamie Dobrowoi dalej o Morze, o Strzydze... o wołochu i o żercy, o rusałce i Niemoju fajnie prowadzone wątki. Poznajemy trole czyli stolemy, odwiedzamy karczmy, zameczki, grody i uroczysko! i mega ciekawy sposób zakończenia książki... Ale mam wrażenie że główny bohater na koniec zszedł zupełnie na dalszy plan. Brakuje mi paru scen w tej książce... ale to o to też pewnie chodzi, bo jest mnóstwo miejsca na wyobrażenia czytelnika - ja jestem z tym ok! Jednak nie każdemu to wszystko podejdzie :) wątki miłosne - aż za bardzo delikatnie nakreślone i trochę do pominięcia jak się mrugnie ^^ Dla mnie jest to zabawna, lekka opowieść, utrwalająca nazwy własne z rodzimego podwórka. Dostarczyła mi rozrywki, dzięki!

[Cozytimebooks_ · Rating 4 out of 5]

Fantastyka i kryminał? A czemu nie! To właśnie serwuje nam w nowej książce Katarzyna Puzyńska. Nie sądziłam, że można to tak zgrabnie połączyć i do tego wszystkiego dorzucić mitologię słowiańską. Wszystko ze sobą dobrze współgra. Tutaj nie ma czasu na nudę bo Katarzyna Puzyńska nie pozwala nam odpocząć i od razu wpadamy w wir zagadek, Tajemnic i morderstwa. Tempo i akcja idą zaraz obok siebie nie zwalniając. A zakończenie zostawiło we mnie tyle pytań, możliwości do wyboru i kłębek emocji. Przyznam się bez bicia, nie potrafiłam się wkręcić w początek, ale później..dałam się porwać i przeżywałam razem z bohaterami tajemnice morderstwa. Katarzyna Puzyńska świetnie operuje piórem w dłoni i potrafi wyczarować naprawdę dobrą książkę z ciekawym wątkiem. Sam fakt jak autorka potrafi oczarować czytelnika już dowodzi tego, że sie urodziła z dobrymi pomysłami do pisania książek.

[elektrospiro · Rating 3 out of 5]

"Działo się to dawno, dawno temu, w odległym i targanym sporami Królestwie."

Bezimienne królestwo, bezimienny gród gdzieś na końcu świata...ale nazwy i topografia rzek i jezior jasno uzmysławiają, gdzie jesteśmy: Bachotek, Strażym, Drwęca. Toż to Kujawy, okolice Brodnicy. Czas? Gdzieś u początków chrześcijaństwa? Ponieważ inaczej konflikt między kapłanem i czarownikiem byłby dość bzdurny - jak gdyby świat słowiańskich bóstw był niekoherentny: Weles, Jarowit i innni bogowie staliby w opozycji do pozostałej fauny utopców, wąpierzy, nimf, stolemów i leszych. Tym bardziej, że zanosi się na wielką, idącą ze stolicy królestwa zmianę, mającą na celu przepędzenie wszystkich nieludzi - tak jak się to stało w innych sąsiednich krajach, czytaj: na Zachodzie. Czyli chrześcijaństwo u bram. (...)

Całość opinii na stronie: https://nakanapie.pl/ksiazka/chasba/o...

[Karolina · Rating 5 out of 5]

GENIALNA!
Historia porwała mnie od pierwszych stron i z każdą kolejną byłam ciekawa dalszych losów bohaterów.
Świetnie wykorzystane wierzenia słowiańskie.
Cała książka jest tak dobrze napisana że bardzo łatwo można wyobrazić sobie że jesteśmy tam na miejscu, w centrum wydarzeń.
Nie podoba mi się jedynie fakt że autorka chyba nie ma zamiaru kontynuować tej historii bo nie ukrywam, że z chęcią bym po raz kolejny zagłębiła się w tą historię :)

[jul · Rating 5 out of 5]

Książka mnie zaskoczyła w wielu aspektach. Spodziewałam się czegoś zupełnie innego, ale podchodziłam do niej pozytywnie, ze względu na miłość zarówno do fantastyki jak i klimatów słowiańskich ❤️ Z pewnością nie spodziewałam się takiego zakończenia, ale moim zdaniem na plus. Książka musi zaskakiwać, przepraszam niezmiernie 😊😊 Cieszę się, że przeczytałam ją, gdy jest już drugi tom. Nie mogę się doczekać!! 😁

[Olga · Rating 3 out of 5]

Dobra książka, ale byłam zawiedziona zakończeniem.
Struktura też mnie drażniła, bo cześć "drogowskazów" można było wpleść do fabuły.
To mój pierwszy kontakt z tą autorką, przeczytałam z polecenia, jako że ostatnio interesują mnie słowiańskie klimaty w literaturze. Bardzo prawdopodobne, że jeśli powstanie kolejna część, to przeczytam.

[Lena · Rating 5 out of 5]

Wciągająca akcja, zaskakujące momenty, starosłowiański klimat, słowiańscy bogowie, istoty i demony, bohaterowie których polubiłam. Niczego więcej mi nie potrzeba. Może nie jestem wielką fanką zakończenia choć było dość interesujące i nie spodziewałam się takiego rozwiązania.

[Angel · Rating 3 out of 5]

Nie sądziłam, że ta książka będzie w moim klimacie, ale okazało się, że tak właśnie jest. Byłam bardzo zaciekawiona początkiem, niestety ostatnie 100 stron bardzo mi się dłużyło i momentami gubiłam się w akcji, niemniej sama historia zasługuje na uwagę i z chęcią sięgnę po tom 2.

[Jacek · Rating 3 out of 5]

6.5/10
Całkiem niezła historia, choć udręką dla mnie były imiona wszystkich postaci (jakby w świecie fantasy nie było Michałów, Jacków czy Zbyszków;))
Finalny twist taki jak lubię. Polecam

[Basia Hałupka · Rating 4 out of 5]

4/5
Bardzo ciekawa historia.
Taka przygodówka w świecie Słowian.