What do you think?
Rate this book
Γόνιμες μέρες
Ένας άντρας βρίσκεται αναίσθητος δίπλα σε έναν νεκρό. Χαρακτηρίζεται ως ύποπτος. Του χορηγείται φάρμακο ώστε να βγει από το κώμα και να δώσει κατάθεση. Θυμάται την τελευταία αίσθηση προτού κλείσει τα μάτια: γινωμένο πορτοκαλί, γλυκό. Θυμάται έναν άντρα αιμόφυρτο και έναν σκελετό βλοσυρό.
Ξαφνικά, αποκτά πρόσβαση στην εποχή πριν από τα πέντε του χρόνια, πριν από τη μνήμη, στην αχαρτογράφητη ζώνη της ύπαρξης. Κυριαρχεί μια γυναίκα της οποίας αναζητά τη μορφή, ένα μυστικό ππυ του κλέβει, τελικά, τη φωνή. Την ίδια ώρα, ακουει τους δικούς του να ομολογούν όσα πρέπει να αγνοεί.
Ένα κυνήγι θησαυρού στα πρώτα χρόνια της ζωής, μια αφήγηση από και προς το σώμα, μια πορεία ανασύστασης μετά από πτώση σε γκρεμό, ένα παζλ που ξορκίζει την απώλεια κι ο πόθος του νέου προορισμού με αφορμή την επιβίωση, το όνειρο και, πάντα, την ελπίδα.
"Η Τζούλια Γκανάσου αποτελεί φαινόμενο στον κόσμο της λογοτεχνίας. Φωνή εσωτερική, θέματα οδυνηρά που δύσκολα αγγίζει κανείς, λυτρωτική και παρηγορητική συγχρόνως, έχει αφήσει βαθιά σημάδια στους αναγνώστες της ήδη από τον Ομφάλιο λώρο, Σε μαύρα πλήκτρα, Ως το τέλος και τους Γονυπετείς".
[Ε. ΓΚΙΚΑ (Liberal, 15/03/2021)]
"Με την Τζούλια Γκανάσου, ωριμάζει μια νέα σημαντική παρουσία στην Λογοτεχνία. Μια τολμηρή φωνή προβληματισμού και αγωνίας, για την αδιαφορία της έκπτωτης εποχής μας".
[Ε. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ-ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ (Εφημερίδα των Συντακτών, 01/04/2018)]
Ξαφνικά, αποκτά πρόσβαση στην εποχή πριν από τα πέντε του χρόνια, πριν από τη μνήμη, στην αχαρτογράφητη ζώνη της ύπαρξης. Κυριαρχεί μια γυναίκα της οποίας αναζητά τη μορφή, ένα μυστικό ππυ του κλέβει, τελικά, τη φωνή. Την ίδια ώρα, ακουει τους δικούς του να ομολογούν όσα πρέπει να αγνοεί.
Ένα κυνήγι θησαυρού στα πρώτα χρόνια της ζωής, μια αφήγηση από και προς το σώμα, μια πορεία ανασύστασης μετά από πτώση σε γκρεμό, ένα παζλ που ξορκίζει την απώλεια κι ο πόθος του νέου προορισμού με αφορμή την επιβίωση, το όνειρο και, πάντα, την ελπίδα.
"Η Τζούλια Γκανάσου αποτελεί φαινόμενο στον κόσμο της λογοτεχνίας. Φωνή εσωτερική, θέματα οδυνηρά που δύσκολα αγγίζει κανείς, λυτρωτική και παρηγορητική συγχρόνως, έχει αφήσει βαθιά σημάδια στους αναγνώστες της ήδη από τον Ομφάλιο λώρο, Σε μαύρα πλήκτρα, Ως το τέλος και τους Γονυπετείς".
[Ε. ΓΚΙΚΑ (Liberal, 15/03/2021)]
"Με την Τζούλια Γκανάσου, ωριμάζει μια νέα σημαντική παρουσία στην Λογοτεχνία. Μια τολμηρή φωνή προβληματισμού και αγωνίας, για την αδιαφορία της έκπτωτης εποχής μας".
[Ε. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ-ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ (Εφημερίδα των Συντακτών, 01/04/2018)]
141 pages, Paperback
First published June 1, 2021
17 people want to read
About the author
Τζούλια Γκανάσου
6 books9 followersΗ Τζούλια Γκανάσου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Σπούδασε Πληροφορική στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο ΕΑΠ. Βιοπορίζεται από την Πληροφορική.
Έχει εκδώσει πέντε έργα πεζογραφίας. Το τρίτο βιβλίο της, Ως το τέλος, ήταν υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2014 και το Βραβείο Νέου Λογοτέχνη 2013 του περιοδικού Κλεψύδρα. Η νουβέλα Γονυπετείς (Γ΄ έκδοση) απέσπασε το Βραβείο Μεσόγειος 2018 από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ και το Βραβείο Διηγήματος στα Βραβεία Βιβλίου Public 2018. Το βιβλίο Γόνιμες Μέρες (Β΄ έκδοση) ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Ιστορίες Εγκλεισμού 2021 του περιοδικού World Literature Today και το Βραβείο Μυθιστορήματος στα Βραβεία Βιβλίου Public 2022.
Διηγήματα και κείμενά της δημοσιεύονται σε εφημερίδες και ιστότοπους πολιτισμού και έχουν συμπεριληφθεί σε εκδόσεις και λογοτεχνικά φεστιβάλ στην Ελλάδα, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία (Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Dasein, Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών Αθήνας, Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών Γλασκώβης, Φεστιβάλ Βιβλίου Νίκαιας Γαλλίας, Fringe Festival Εδιμβούργου και άλλα).
(Πηγή: "Εκδόσεις Καστανιώτη")
Έχει εκδώσει πέντε έργα πεζογραφίας. Το τρίτο βιβλίο της, Ως το τέλος, ήταν υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2014 και το Βραβείο Νέου Λογοτέχνη 2013 του περιοδικού Κλεψύδρα. Η νουβέλα Γονυπετείς (Γ΄ έκδοση) απέσπασε το Βραβείο Μεσόγειος 2018 από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ και το Βραβείο Διηγήματος στα Βραβεία Βιβλίου Public 2018. Το βιβλίο Γόνιμες Μέρες (Β΄ έκδοση) ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Ιστορίες Εγκλεισμού 2021 του περιοδικού World Literature Today και το Βραβείο Μυθιστορήματος στα Βραβεία Βιβλίου Public 2022.
Διηγήματα και κείμενά της δημοσιεύονται σε εφημερίδες και ιστότοπους πολιτισμού και έχουν συμπεριληφθεί σε εκδόσεις και λογοτεχνικά φεστιβάλ στην Ελλάδα, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία (Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Dasein, Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών Αθήνας, Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών Γλασκώβης, Φεστιβάλ Βιβλίου Νίκαιας Γαλλίας, Fringe Festival Εδιμβούργου και άλλα).
(Πηγή: "Εκδόσεις Καστανιώτη")
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 10 of 10 reviews
October 12, 2021
Γ Ο Ν Ι Μ Ε Σ Μ Ε Ρ Ε Σ / Τζούλια Γκανάσου
''Ήταν, πάντα, δεδομένη η κίνηση. Ήταν δεδομένη η όραση, η αντίληψη, η αναπνοή. Κι αυτό δημιουργούσε την ψευδαίσθηση πως ήταν δεδομένη η ύπαρξη, πως υπήρχε άπλετος χρόνος''
Ένας άνδρας βρίσκεται σε κώμα. Σκέψεις έρχονται στο μυαλό του για το τι έγινε, ώστε να βρεθεί στο νοσοκομείο σε αυτή την θέση. Ακίνητος, εγκλωβισμένος με κάποιες από τις αισθήσεις του σε λειτουργία. Το σώμα ακίνητο, αλλά ο νους να δουλεύει ασταμάτητα. ΦΟΒΟΣ. Οι σκέψεις έρχονται συνέχεια, χωρίς σταματημό. Τι να έγινε; Αρχίζει να θυμάται..
Μνήμες από το παρόν και το παρελθόν αλληλοσυνδέονται και έρχονται στην επιφάνεια. Ο ήρωας γυρνάει στην παιδική του ηλικία και ανακαλύπτει ένα γεγονός που είχε αποβάλλει από μέσα του. Ταυτόχρονα μας επαναφέρει στο παρόν και παρακολουθούμε την οικογένεια του, να ομολογεί κάποια πράγματα για τον ήρωα, τα οποία αγνοεί όπου φανερώνουν τον ''πραγματικό'' τους χαρακτήρα. Πόσο δύσκολο είναι να ανακαλύπτεις ότι οι άνθρωποι που τόσο καιρό θεωρούσες πως γνωρίζεις, απλά χρησιμοποιούσαν ένα προσωπείο; Αντέχεις να μάθεις την αλήθεια;
Πρώτη μου επαφή με βιβλίο της συγγραφέως και δηλώνω ενθουσιασμένη. Η γραφή της είναι απλή, αλλά τόσο ζωντανή και παραστατική, σε σημείο να έχει ο αναγνώστης τις αισθήσεις του σε επαγρύπνηση. Η νουβέλα ''Γόνιμες Μέρες'' που σε αρκετά σημεία θυμίζει αλληγορία, είναι μια υπενθύμιση για το, τι επιθυμούμε από την ζωή και ποιο προορισμό πραγματικά αναζητάμε.
Ευχαριστώ πολύ την συγγραφέα για το αντίτυπο.
''Ήταν, πάντα, δεδομένη η κίνηση. Ήταν δεδομένη η όραση, η αντίληψη, η αναπνοή. Κι αυτό δημιουργούσε την ψευδαίσθηση πως ήταν δεδομένη η ύπαρξη, πως υπήρχε άπλετος χρόνος''
Ένας άνδρας βρίσκεται σε κώμα. Σκέψεις έρχονται στο μυαλό του για το τι έγινε, ώστε να βρεθεί στο νοσοκομείο σε αυτή την θέση. Ακίνητος, εγκλωβισμένος με κάποιες από τις αισθήσεις του σε λειτουργία. Το σώμα ακίνητο, αλλά ο νους να δουλεύει ασταμάτητα. ΦΟΒΟΣ. Οι σκέψεις έρχονται συνέχεια, χωρίς σταματημό. Τι να έγινε; Αρχίζει να θυμάται..
Μνήμες από το παρόν και το παρελθόν αλληλοσυνδέονται και έρχονται στην επιφάνεια. Ο ήρωας γυρνάει στην παιδική του ηλικία και ανακαλύπτει ένα γεγονός που είχε αποβάλλει από μέσα του. Ταυτόχρονα μας επαναφέρει στο παρόν και παρακολουθούμε την οικογένεια του, να ομολογεί κάποια πράγματα για τον ήρωα, τα οποία αγνοεί όπου φανερώνουν τον ''πραγματικό'' τους χαρακτήρα. Πόσο δύσκολο είναι να ανακαλύπτεις ότι οι άνθρωποι που τόσο καιρό θεωρούσες πως γνωρίζεις, απλά χρησιμοποιούσαν ένα προσωπείο; Αντέχεις να μάθεις την αλήθεια;
Πρώτη μου επαφή με βιβλίο της συγγραφέως και δηλώνω ενθουσιασμένη. Η γραφή της είναι απλή, αλλά τόσο ζωντανή και παραστατική, σε σημείο να έχει ο αναγνώστης τις αισθήσεις του σε επαγρύπνηση. Η νουβέλα ''Γόνιμες Μέρες'' που σε αρκετά σημεία θυμίζει αλληγορία, είναι μια υπενθύμιση για το, τι επιθυμούμε από την ζωή και ποιο προορισμό πραγματικά αναζητάμε.
Ευχαριστώ πολύ την συγγραφέα για το αντίτυπο.
October 29, 2021
Στη νέα νουβέλα της Τζούλιας Γκανάσου εξελίσσονται τρεις αλληλοδιαπλεκόμενες ιστορίες, με τον ίδιο πρωταγωνιστή. Έναν άνδρα που έχει πέσει σε κώμα, μετά την εμπλοκή του σε μια παράνομη δραστηριότητα. Έναν άνδρα που βρέθηκε με ένα μαχαίρι στα χέρια, δίπλα σε ένα πτώμα. Έναν άνδρα προσπαθεί να ανακτήσει τη μνήμη του. Έναν άνδρα που αντιλαμβάνεται όλα όσα διαδραματίζονται γύρω του στο νοσοκομείο, ενώ γιατροί και συγγενείς κάνουν σαν να μην τους ακούει. Άλλωστε δεν αντιδρά. Όσο κι αν προσπαθεί.
Η πρώτη ιστορία, λοιπόν, είναι παροντική. Ο πρωταγωνιστής ακούει τη γυναίκα του, τα παιδιά του, τον αδελφό του, τους γιατρούς, τους φίλους του, την αστυνομία να εικάζουν τι συνέβη και να αποφασίζουν γι΄αυτόν χωρίς αυτόν να του χορηγήσουν, με κάθε κόστος, ένα φάρμακο ανάκτησης μνήμης για να βοηθήσει τις έρευνες καταθέτοντας.
Πράγματι, το φάρμακο πυροδοτεί τις μνήμες και μαζί τους τη δεύτερη ιστορία, την αμιγώς νουάρ, καθώς ο βουβός ασθενής προσπαθεί να ανακτήσει τα γεγονότα και να καταλάβει σε ποιες παράνομες δραστηριότητες είχε εμπλακεί και πώς τελικά βρέθηκε στη θέση αυτή.
Όμως, οι μνήμες δεν μένουν μόνο στο πρόσφατο παρελθόν. Ο άνθρωπός μας κάνει άθελά του ένα αρχέγονο ταξίδι στα πρώτα του χρόνια, για να ανακαλύψει ότι η ζωή του όλη ήταν βασισμένη σε ένα ψέμα. Καθώς οι δόσεις του φαρμάκου αυξάνονται, ο ίδιος αρνείται ακόμα να συνέλθει, μέχρι να ενώσει στον ονειρικό κόσμο όπου διαβιεί πλέον όλα τα κομμάτια του παζλ και να συμφιλιωθεί με όσα του έχουν συμβεί. Χωρίς να το καταλάβει, οι ημέρες του κώματος, οι βουβές, οι ακίνητες, οι ατέλειωτες, γίνονται "Γόνιμες Μέρες", μέρες ανασύστασης, μέρες επούλωσης τραυμάτων, μέρες που θα τροφοδοτήσουν ξανά τον πάσχοντα από την ασυνείδητη μητρική απουσία υιό με ελπίδα για ζωή.
Ένα περιπετειώδες, κλειστοφοβικό, μα ταυτόχρονα απελευθερωτικό βιβλίο, γεμάτο συναίσθημα, που ακροβατεί μεταξύ ζωής και θανάτου. Ένα βιβλίο στο οποίο ο θάνατος έχει ρόλο κεντρικό, μα τελικά θριαμβεύει η ζωή. Γέλασα σε κάποιες στιγμές του, υπάρχει μια δόση χιούμορ τόση όση χρειάζεται για να ισορροπήσει με τον πόνο που το διατρέχει. Έκλαψα πολύ.
Η πρώτη ιστορία, λοιπόν, είναι παροντική. Ο πρωταγωνιστής ακούει τη γυναίκα του, τα παιδιά του, τον αδελφό του, τους γιατρούς, τους φίλους του, την αστυνομία να εικάζουν τι συνέβη και να αποφασίζουν γι΄αυτόν χωρίς αυτόν να του χορηγήσουν, με κάθε κόστος, ένα φάρμακο ανάκτησης μνήμης για να βοηθήσει τις έρευνες καταθέτοντας.
Πράγματι, το φάρμακο πυροδοτεί τις μνήμες και μαζί τους τη δεύτερη ιστορία, την αμιγώς νουάρ, καθώς ο βουβός ασθενής προσπαθεί να ανακτήσει τα γεγονότα και να καταλάβει σε ποιες παράνομες δραστηριότητες είχε εμπλακεί και πώς τελικά βρέθηκε στη θέση αυτή.
Όμως, οι μνήμες δεν μένουν μόνο στο πρόσφατο παρελθόν. Ο άνθρωπός μας κάνει άθελά του ένα αρχέγονο ταξίδι στα πρώτα του χρόνια, για να ανακαλύψει ότι η ζωή του όλη ήταν βασισμένη σε ένα ψέμα. Καθώς οι δόσεις του φαρμάκου αυξάνονται, ο ίδιος αρνείται ακόμα να συνέλθει, μέχρι να ενώσει στον ονειρικό κόσμο όπου διαβιεί πλέον όλα τα κομμάτια του παζλ και να συμφιλιωθεί με όσα του έχουν συμβεί. Χωρίς να το καταλάβει, οι ημέρες του κώματος, οι βουβές, οι ακίνητες, οι ατέλειωτες, γίνονται "Γόνιμες Μέρες", μέρες ανασύστασης, μέρες επούλωσης τραυμάτων, μέρες που θα τροφοδοτήσουν ξανά τον πάσχοντα από την ασυνείδητη μητρική απουσία υιό με ελπίδα για ζωή.
Ένα περιπετειώδες, κλειστοφοβικό, μα ταυτόχρονα απελευθερωτικό βιβλίο, γεμάτο συναίσθημα, που ακροβατεί μεταξύ ζωής και θανάτου. Ένα βιβλίο στο οποίο ο θάνατος έχει ρόλο κεντρικό, μα τελικά θριαμβεύει η ζωή. Γέλασα σε κάποιες στιγμές του, υπάρχει μια δόση χιούμορ τόση όση χρειάζεται για να ισορροπήσει με τον πόνο που το διατρέχει. Έκλαψα πολύ.
December 14, 2023
Αν και δεν έχω διαβάσει νουβέλες και δεν θεωρώ τον εαυτό μου εξπερ του είδους μπορώ να πω με το χέρι στην καρδιά ότι αυτή η νουβέλα με κέρδισε. Η @julia_gkanasou κατάφερε να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον από τις πρώτες σελίδες και να το συγκρατήσει μέχρι το τέλος. Με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο γραφής, τις έντονα συναισθηματικά περιγραφές και τα θέματα που αγγίζει απλά συγκλονίζουν. Κλικ, φλας και λήψη στις μνήμες, στο παρελθόν και τις επιπτώσεις αυτών στον ανθρωπο που γίναμε σήμερα και τις πράξεις μας στο παρόν! Ποιος φταίει άραγε για το παρόν μας? Υποσυνείδητο, συνειδητό και τα ονειρα μας ως ελπίδες φυλακισμένα στους νευρώνες του εγκεφάλου μας και παλεύουν να μείνουν κρυμμένα μέχρι να τα χρειαστείς για να σωθείς…. Συγχαρητήρια Τζούλια!!! Ελπίζω να καταφέρω να αποκτήσω και τα υπόλοιπα βιβλία σου στο μέλλον! Είμαι σίγουρη ότι θα είναι το ίδιο υπέροχα!!!
February 25, 2024
Πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερη η επιλογή της συγγραφέως να έχει ως πρωταγωνιστή και αφηγητή έναν άνδρα σε κώμα, που πασχίζει να ανακτήσει τις αναμνήσεις του, συνειδητές και ασυνείδητες και να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους του.
Ωραία αφήγηση, κλειστοφοβική και αγωνιώδης. Απλή γραφή, χωρίς περιττά στολίδια και συναισθηματισμούς.
Το πρώτο μέρος του βιβλίου το βρήκα πιο ενδιαφέρον από το δεύτερο, όπου έγιναν εντονότερες οι φιλοσοφικές αναζητήσεις και μια τραβηγμένη (ακόμη για για αλληγορική) βόλτα στον υπόκοσμο.
Ωραία αφήγηση, κλειστοφοβική και αγωνιώδης. Απλή γραφή, χωρίς περιττά στολίδια και συναισθηματισμούς.
Το πρώτο μέρος του βιβλίου το βρήκα πιο ενδιαφέρον από το δεύτερο, όπου έγιναν εντονότερες οι φιλοσοφικές αναζητήσεις και μια τραβηγμένη (ακόμη για για αλληγορική) βόλτα στον υπόκοσμο.
November 21, 2022
Η Τζούλια Γκανάσου στήνει ένα σκηνικό που από την πρώτη σελίδα της νουβέλας της εισάγει τον αναγνώστη σε έναν πολλά υποσχόμενο φορμαλισμό: ο ήρωάς της έχει βρεθεί τραυματισμένος δίπλα σε έναν νεκρό «στο πεζοδρόμιο», και τώρα, στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση, αρχίζει να διερευνά τις συνθήκες που τον οδήγησαν εκεί. Οι «γόνιμες μέρες» του τίτλου είναι ακριβώς αυτό: το διάστημα που ο πρωταγωνιστής, σε πρώτο πρόσωπο, ανακαλύπτει ποιος είναι.
Η Γκανάσου αφήνεται, όχι αδικαιολόγητα όπως θα εξηγήσω παρακάτω, σε έναν δημιουργικό οίστρο που όμως χάνει το μέτρο. Πλάθει έναν άνθρωπο της διπλανής πόρτας –έναν φύλακα αρχαιολογικής ανασκαφής– με φιλοσοφικές και υπαρξιακές ανησυχίες συγγραφέα. Πώς να το εξηγήσω; Μπορείς πάντα να κατασκευάσεις φαινομενικά ενδιαφέροντες χαρακτήρες όταν καταφεύγεις σε μια λογική όπου το υποκείμενό σου εμφορείται όχι μόνο από παράταιρες μεταξύ τους ιδιότητες, αλλά διαλεγμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να βγάζουν τις μεγαλύτερες δυνατές αντιθέσεις. Έτσι, σκοράρεις μεν πόντους εντυπωσιασμού αλλά χάνεις σε αληθοφάνεια, ειδικά όταν ξεδιπλώνεις μια τόσο πληθωρική και πολυσχιδή προσωπικότητα που δεν έχει χτιστεί μεθοδικά. Η δυσκολία λοιπόν έγκειται στο να βγάλει κάποιος εντάσεις στο πλαίσιο μιας προσωπικότητας που να κάνει όμως κάπως διακριτές τις καταβολές της. Να χαρακτηρίζεται δηλαδή από συνέπεια έτσι ώστε ο συγγραφέας να θέτει αξιώσεις και σε μια έστω σχετική αληθοφάνεια του δημιουργήματός του. Ο ήρωας της Γκανάσου πολύ καλά κάνει και επιδεικνύει μπεργκμανικές, ιψενικές, αλλά και τηλεοπτικές (από διαφήμιση μπύρας) αναφορές, αλλά αυτά, στο στενό πλαίσιο της νουβέλας, έρχονται ουρανοκατέβατα με αποτέλεσμα να φέρνουν τον αναγνώστη σε αδιέξοδο: απολαμβάνει μεν τον φορμαλισμό των εναλλαγών πολλών φωνών, που ενσωματώνονται επιτυχώς στο κείμενο, αλλά στέκεται ανίκανος να αναστείλει τη δυσπιστία του στα λεγόμενα του πρωταγωνιστή.
— πλήρες κείμενο: https://www.istos.gr/literature/revie...
Η Γκανάσου αφήνεται, όχι αδικαιολόγητα όπως θα εξηγήσω παρακάτω, σε έναν δημιουργικό οίστρο που όμως χάνει το μέτρο. Πλάθει έναν άνθρωπο της διπλανής πόρτας –έναν φύλακα αρχαιολογικής ανασκαφής– με φιλοσοφικές και υπαρξιακές ανησυχίες συγγραφέα. Πώς να το εξηγήσω; Μπορείς πάντα να κατασκευάσεις φαινομενικά ενδιαφέροντες χαρακτήρες όταν καταφεύγεις σε μια λογική όπου το υποκείμενό σου εμφορείται όχι μόνο από παράταιρες μεταξύ τους ιδιότητες, αλλά διαλεγμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να βγάζουν τις μεγαλύτερες δυνατές αντιθέσεις. Έτσι, σκοράρεις μεν πόντους εντυπωσιασμού αλλά χάνεις σε αληθοφάνεια, ειδικά όταν ξεδιπλώνεις μια τόσο πληθωρική και πολυσχιδή προσωπικότητα που δεν έχει χτιστεί μεθοδικά. Η δυσκολία λοιπόν έγκειται στο να βγάλει κάποιος εντάσεις στο πλαίσιο μιας προσωπικότητας που να κάνει όμως κάπως διακριτές τις καταβολές της. Να χαρακτηρίζεται δηλαδή από συνέπεια έτσι ώστε ο συγγραφέας να θέτει αξιώσεις και σε μια έστω σχετική αληθοφάνεια του δημιουργήματός του. Ο ήρωας της Γκανάσου πολύ καλά κάνει και επιδεικνύει μπεργκμανικές, ιψενικές, αλλά και τηλεοπτικές (από διαφήμιση μπύρας) αναφορές, αλλά αυτά, στο στενό πλαίσιο της νουβέλας, έρχονται ουρανοκατέβατα με αποτέλεσμα να φέρνουν τον αναγνώστη σε αδιέξοδο: απολαμβάνει μεν τον φορμαλισμό των εναλλαγών πολλών φωνών, που ενσωματώνονται επιτυχώς στο κείμενο, αλλά στέκεται ανίκανος να αναστείλει τη δυσπιστία του στα λεγόμενα του πρωταγωνιστή.
— πλήρες κείμενο: https://www.istos.gr/literature/revie...
September 3, 2023
Δίνει αληθινή ελπίδα. Αποδέχεται τον ήρωά της με τα τρωτά του σημεία. Έχει ένα αίσθημα δικαίου αυτό το βιβλίο. Πέρα από την πρωτότυπη ιστορία και την ευφυή λογοτεχνική ανάπτυξή της αυτό μου άρεσε περισσότερο. Το ότι δίνει ελπίδα. Όχι ψεύτικη. Συνήθως τα ευπώλητα best sellers δίνουν ψεύτικη ελπίδα, είναι τόσο γλυκανάλατα που σε αναγουλιάζουν.
Το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν αριστουργηματικό και ο τρόπος ανάπτυξης της ιδέας, με ''θραύσματα'' σκέψεων δηλαδή σε κάποιες σελίδες ταίριαζε πάρα πολύ.
Έχουμε σπουδαίες νέες Ελληνίδες συγγραφείς όπως τη συγκεκριμένη.
Όχι δεν είναι απ' αυτές που προβάλλονται στα μέσα ενημέρωσης και φιγουρά��ουν στις λίστες των ευπώλητων.
Το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν αριστουργηματικό και ο τρόπος ανάπτυξης της ιδέας, με ''θραύσματα'' σκέψεων δηλαδή σε κάποιες σελίδες ταίριαζε πάρα πολύ.
Έχουμε σπουδαίες νέες Ελληνίδες συγγραφείς όπως τη συγκεκριμένη.
Όχι δεν είναι απ' αυτές που προβάλλονται στα μέσα ενημέρωσης και φιγουρά��ουν στις λίστες των ευπώλητων.
March 28, 2022
Ένα ταξίδι αφύπνισης του υποσυνείδητου στη συνειδητότητα, που γίνεται σκληρό είτε είσαι σε κώμα, είτε όχι και απλά εθελοτυφλείς και φοβάσαι να αντιμετωπίσεις καταστάσεις.
Αγάπησα τον αριστοτεχνικά γραμμένο ποιητικό -θα πω- λόγο της Julia Gkanasou
Υπέροχα ταιριαστό το σχέδιο της εικαστικού Ρένας Τσαγγαίου, που αποτυπώνει ακριβώς τη διαδικασία που περνά ο ήρωας της ιστορίας.
Διαβάστε περισσότερα εδώ : https://bit.ly/3qEPIID
Αγάπησα τον αριστοτεχνικά γραμμένο ποιητικό -θα πω- λόγο της Julia Gkanasou
Υπέροχα ταιριαστό το σχέδιο της εικαστικού Ρένας Τσαγγαίου, που αποτυπώνει ακριβώς τη διαδικασία που περνά ο ήρωας της ιστορίας.
Διαβάστε περισσότερα εδώ : https://bit.ly/3qEPIID
May 17, 2022
Πρόκειται για ένα μοναδικό ανάγνωσμα με πολυδιάστατες περιγραφές που σε καθηλώνουν. Δεν έχω λόγια να περιγράψω όσα ένιωσα διαβάζοντας το. Θίγει τόσα πολλά κοινωνικά και εσωτερικά θέματα με τόσο περίτεχνο τρόπο. Σε βάζει να αναλογιστείς πράξεις και αποφάσεις χωρίς καν να το καταλάβεις. Θεωρώ ότι είναι παράδειγμα προς μίμηση η γραφή της Τζούλιας, έντονο συναισθημα, περιγραφές που ξυπνάνε όλες τις αισθήσεις σου και ένα ασφυκτικό ανάγνωσμα όπως και θα έπρεπε να είναι.
November 19, 2023
Αγωνιώδης αφήγηση ακατάλληλη για κλειστοφοβικούς. Ένας άνδρας σε κώμα, με πλήρη αντίληψη, προσπαθεί να ανακαλέσει μνήμες πρόσφατες αλλά και παλαιότερες, όπως εκείνες που είναι καταγεγραμμένες μόνο στο ασυνείδητο. Για να βγει από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται θα πρέπει να αναγεννηθεί. Θα τα καταφέρει;
December 29, 2021
Ένας άνδρας θεωρείται ύποπτος αφού τον βρίσκουν αναίσθητο δίπλα σε ένα νεκρό. Οι γιατροί του δίνουν φάρμακο για να βγει από το κώμα και να καταθέσει. Όσο βρίσκεται σε κώμα μαθαίνουμε μέσα από τις σκέψεις του για όσα συνέβησαν την ημέρα εκείνη. Όμως ξυπνούν και αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια. Πράγματα που δεν θυμόταν μέχρι τώρα καθαρά. Ταυτόχρονα ακούει τους δικούς του ανθρώπους να μιλούν για πράγματα που ίσως θα έπρεπε να αγνοεί.
Μια πάρα πολύ πρωτότυπη ιστορία, γραμμένη με εξαιρετικό τρόπο χωρίς να δυσκολεύει την ανάγνωση. Ένιωσα τόσα πολλά συναισθήματα διαβάζοντάς την. Αγωνία, θυμό, συγκίνηση.
Ομολογώ ότι τα αγαπημένα μου στοιχεία ήταν όσα αναφέρονταν στα παιδικά χρόνια του πρωταγωνιστή και στην σχέση του με τη μητέρα του. Αυτά τα σημεία ήταν σπαρακτικά αλλά και λυτρωτικά.
Τέλος, θέλω να αναφέρω ότι αν το διαβάσετε κατά τη γνώμη μου να το κάνετε σε μία μέρα. Θεωρώ ότι πρέπει να διαβαστεί όλο μαζί για να το απολαύσει κάποιος καλύτερα. Εξάλλου δεν ξεπερνά τις 140 σελίδες και διαβάζεται απνευστί.
Μια πάρα πολύ πρωτότυπη ιστορία, γραμμένη με εξαιρετικό τρόπο χωρίς να δυσκολεύει την ανάγνωση. Ένιωσα τόσα πολλά συναισθήματα διαβάζοντάς την. Αγωνία, θυμό, συγκίνηση.
Ομολογώ ότι τα αγαπημένα μου στοιχεία ήταν όσα αναφέρονταν στα παιδικά χρόνια του πρωταγωνιστή και στην σχέση του με τη μητέρα του. Αυτά τα σημεία ήταν σπαρακτικά αλλά και λυτρωτικά.
Τέλος, θέλω να αναφέρω ότι αν το διαβάσετε κατά τη γνώμη μου να το κάνετε σε μία μέρα. Θεωρώ ότι πρέπει να διαβαστεί όλο μαζί για να το απολαύσει κάποιος καλύτερα. Εξάλλου δεν ξεπερνά τις 140 σελίδες και διαβάζεται απνευστί.
Displaying 1 - 10 of 10 reviews