De Viking

Jomsviking #1

by Bjørn Andreas Bull-Hansen

JOMSVIKING er en historisk roman satt til årene 993-1000 e.Kr. Her følger vi Torstein Tormodson, som bare 12 år gammel blir tatt som trell av Olav Tryggvasons menn, men som senere blir trent som kriger hos de beryktede jomsvikingene.

Dette er en bredt anlagt roman hvor handlingen veves sammen med historiske hendelser, og hvor leseren får et unikt innblikk i en turbulent og dramatisk tid. Som jomsviking involveres Torstein i maktkampen mellom de nordiske kongene, en maktkamp som leder til et voldsomt sjøslag ved Svolder.

Genres: Historical Fiction, Fiction, Historical, Fantasy, Action, Thriller, Audiobook

Paperback

First published January 1, 2018

About the author

This author also writes under the pen name B. Andreas Bull-Hansen.

Bjørn Andreas Bull-Hansen er en norsk forfatter, blogger, youtuber og tidligere toppidrettsutøver innen styrkeløft.

Han debuterte som forfatter i 1996 med «Syv historier fra Vestskogen», og har under forfatternavnene Andreas Bull-Hansen og B. Andreas Bull-Hansen også utgitt romanserien «Horngudens tale», «Lushon»-trilogien og «Tyr»-trilogien.

I 2017 fikk han sitt gjennombrudd med romanen «Jomsviking», den første boken i serien om jomsvikingen Torstein Knarresmed. Andre bok i serien, «Vinland», kom i 2018.

Han skriver også svært detaljert om seiling og også hvordan man bygger en båt i «Anubis», «Evercity», og i «Jomsviking»-serien.

Reviews

[Metodi Markov · Rating 3 out of 5]

Всеизвестно е, че викингите са тероризирали столетия обширни части от Европа и са стигнали на дългите си кораби чак до Африка и Близкия изток, в търсене на плячка или изгодна търговия. Колонизирали са Исландия и Гренландия и са между първите европейци достигнали бреговете на Северна Америка.

По-малко знаех за живота по родните им краища, където се развиват събитията в този роман. Оказва се, че историята на земите им е белязана с много кръв, разпри, борби за влияние и власт, както и безмилостни битки по море и суша.

Торстейн е още момче, когато баща му е убит при грабителски рейд, а той е заробен от убийците. От тук тръгва интересната му и наситена с премеждия съдба, която ще изцапа ръцете му с кръвта на двама крале. И го води към загадъчната земя Винланд.

Интересно ми бе да науча повече за бита на северняците, изненадващо много умения са притежавали, което им е позволявало да живеят относително добре в суровите земи на днешна Скандинавия. Датската брадва в ръцете на берсерк се оказва средновековно оръжие за масово поразяване.

Като цяло книгата е приятна за прочит, но има досадни и многословни пасажи, които не помагат много на повествованието. Изобилието от имена и титли лесно би объркало един неконцентриран читател. Първите стотина страници се четат по-трудно, но после се поотпушва разказа.

Моята оценка - 3,5*.

Естествено има пропуски в превода, Валхала е станала Валхол, има и стилови недомислици, но карай - викингите са си викинги! :)

[James Field · Rating 1 out of 5]

Unfortunately, this book ended as a Did Not Finish. I stopped halfway, not because the book didn’t hold my attention, historical fiction is one of my favourite genres, but because the violence was far too dominant and graphic. After a while, it left me with the impression that the Vikings did nothing but hack everyone they met into small pieces with their big axes.
I’ve just returned from a trip to England. While in York, the Viking capital of 800AD, I visited the Jordvik museum. I can recommend this to everyone. You sit in an open gondola and float around in a lifelike reconstruction of the streets and inside the habitats of those long-ago Vikings. Nowhere did I see evidence of axe-diced citizens. And of all the many artefacts, weapons were almost non-existent.
In those days of widespread illiteracy, priests wrote much of history. The blossoming Church was a wealthy and relatively defenceless target and may have suffered more heavily than many other sectors of European society. No surprise then that they looked on the pagan Vikings with particular horror and exaggerated them as ferocious barbarians.
I’m not suggesting that the Vikings weren’t violent, but they were so much more: traders, farmers, settlers, adventurers who sailed as far West as America (hundreds of years before Columbus), etc.
Anyway, I diverge, back to the book: interesting facts, a fair plot, well written, but sickening descriptions of violence. If I enjoyed Technicolor bloodthirstiness I probably would have read to the finish and given it five stars. So there!

[Emiliya Bozhilova · Rating 4 out of 5]

Изобщо не подозирах, че в днешна Норвегия има област Викин, от която потегля и главният герой на тази сага от предела между 10-ти и 11-ти век.

Животът е изпитание, а не клише. И в северняците от онази епоха има много повече от днешната щампа на дивашки агресивни мъже с брадви. Суровите зими и бедната земя са достатъчно изпитание, но освен тях съществуват и широко разпространено робство; разкъсана кланова система с доста свирепи нрави; плъзващото християнство и амбициозни нови крале, предизвикващи старите вярвания; свободата и опасностите на мореплавателството. А щастието е мираж.

Хареса ми човечният, доста тъжен и лишен от илюзии поглед на подрастващия Торстейн, който напук на фаталистката си нагласа, че всичко е предопределено от норните, все пак се бори за един поне малко достоен живот, което в неговия случай иска епични сили.

Приключенията са подплатени с достоверност и явно нелоши проучвания, хората от онова време са си същите като нас, само аксесоарите за убиване са доста по-достъпни, приети и използвани като финално изявление по даден проблем. На моменти ми дойде тегаво с бавното си темпо, но тъкмо когато вече решах, че наистина е зле, и авторът изведнъж обръщаше дъската с фигурите. Така че с радост ще се запозная и със следващите части.

3,5⭐️

[Lyubov · Rating 2 out of 5]

Безкрайно отегчително написана история, която би могла да бъде доста интригуваща в ръцете на по-талантлив автор.

[Czyta_bo_lubi · Rating 3 out of 5]

Przyznam się szczerze, że to jedna z trudniejszych do napisania dla mnie opinii. Dlaczego? Bo książka, której dotyczy jest wyjątkowa. Przyznam szczerze, że po kilkunastu stronach chciałem ją odłożyć. A jednak wciągnąłem się i przeczytałem całość bardzo szybko. A co sprawia, że Jomswiking to powieść wg mnie wyjątkowa? Już piszę.
Kiedy przeczytałem zapowiedź książki, spodziewałem się dostać coś na kształt książkowego serialu o Wikingach. Pełno akcji, walk, krwi i przemocy. I owszem dostaniemy to, ale nie to jest sednem tej powieści. Jest to opowieść autobiograficzna, fikcyjnej postaci, której przyszło żyć w czasach wikingu. Torstein - główny bohater powieści to osoba wrażliwa, chora na depresję. Oczywiście nie jest to wprost nazwane w powieści. W końcu to X wiek i bohater w narracji pierwszoosobowej opisuje świat i swoje odczucia na miarę swoich czasów. Torstein gdyby nie fakt, że przemocą zostało zabrane mu dzieciństwo, pewnie byłby spokojnym farmerem lub rybakiem. Niestety w wyniku różnych zdarzeń, został jomswikingiem, którego codziennością jest trening, walka i ścieranie się ze śmiercią i przemocą.
Jomswiking to gratka dla fanów Cherezińskiej. Co prawda to innego rodzaju powieść. Jomswiking skupia się na uczuciach i życiu wewnętrznym głównego bohatera. Jednak uczestniczy on w wydarzeniach znanych z Hardej i Królowej. Mamy tu postać zarówno Svena jak i Olafa. Są zupełnie różnie przedstawieni, jak u pani Cherezińskiej. Polecam, by spojrzeć na te postaci z perspektywy norwega, a więc kogoś kto wiking ma we krwi ;)
Jomswiking to powieść momentami ciężka. Są chwile walki i szybkiej akcji. Ale są też momenty, gdzie autor opisuje codzienne życie głównego bohatera i są one niekiedy nużące. Na pewno nie jest to powieść na jeden wieczór. Jednak to poetycka i ciekawa powieść. Warto przeczytać, by spróbować wgryźć się w psychikę wikinga i poznać od kuchni jego życie. Polecam gorąco :)

[Willemijn jufwillemijnopallstars · Rating 3 out of 5]

Op de voorkant staat Historische Thriller, maar ik zou dit gewoon een historische roman noemen. Tja er worden vikingen vermoord, maar om het daardoor een thriller te noemen..

Het leest als een soort dagboek van Torstein, het hoofdpersonage. Aan de ene kant vond ik het super interessant, maar aan de andere kant was het ook heel voorspelbaar. Sowieso vond ik het veel te dik en duurde het eeuwen voor ik hem uit had.

Ik wacht nog even met deel 2 lezen.

[Fredrik · Rating 3 out of 5]

Jeg ville si denne boken er nærmere 3 enn 4. Ikke så bra som en 3,5, men hadde jeg kunne valgt skulle den ha fått det.

Oppsummert:
Jomsviking er en interessant historie hvor man ser at forfatteren har god peiling på både norsk og europeisk historie.
Det er mange bra skrevet scener, med interessante detaljer. Man ser inspirasjon fra forskjellige sagaer og det er tider man blir veldig slukt med i historien.
Det er skrevet mye detaljer om både skipsbygging, seiling, landskap og mer som viser til virkelig kunnskap og som gjør historiene -ekte-.
Fortellermåten er ikke alltid optimal og røper ting ofte på en antiklimatisk måte.
Det er rare formuleringer, skrivefeil og andre "skavanker". Det veksles mellom dialekt og ikke dialekt.
Bortsett fra hovedpersonen og hans bror, er det veldig få personer som får mye til personlighet eller tid i bøkene. Noen person dør, men ingen du bryr deg om. Det er aldri noen ordentlige konsekvenser og alt ser ut til å bare "løse seg".

Jeg anbefaler boka for dem som liker historie og til dem som har erfaring med forfatteren fra før.
Hvis man ikke har noe problem med merkelig formuleringer og lite utvikling i forholdene mellom personer, er det en bra historie uansett.


VIDERE HERIFRA KAN DET VÆRE SPOILERE.
Problemene:
Jeg kan begynne med selve skrivingen;
Vi kan begynne med ordet MEN. Men når over ti setninger på to sider begynner med ordet etter punktum, blir man litt satt ut. Men, men, var ikke brukt etter komma. Men av de ti eksemplene, trengte man ikke bruke men en gang. Setningen hadde gitt like mye mening uten. Man hadde faktisk ikke tenkt å skrive den om engang. Det er bare et ekstra ord uten mening.
Man kan starte en setning med men; jeg har ikke noe problem med det. Men da man alltid setter punktum i stedet for komma foran, eller da det ikke gir noen mening ut ifra teksten, faller man fort ut av takten. "Og" får ofte samme behandling. Setninger blir startet med "og" og hadde man fjernet ordet, hadde setningen gitt mye mer mening.
Les dette avsnittet. Hvor mange steder hadde jeg faktisk trengt men?
Fyll så en hel bok med denne typen formulering. Jeg har brukt men "feil" her, mindre ganger enn på de verste sidene i boken. Og jeg har da gjort det med vilje!

Ellers har jeg aldri sett setninger bli skrevet så overveldende vanskelig, at når det faktisk var skrivefeil, var jeg usikker på om forfatteren bare har vridd setningen feil igjen.

Istedet for f.eks: "Det var i disse dager, at man kunne se skipene på havet."
Blir det ofte: "Skipene i havet man i disse dager se kunne"
Nesten verre enn det også. Flere steder. Ikke passet det med forfatterstemmen til hovedpersonen og det ga svært lite mening. Skulle ønske jeg hadde markert de setningene så jeg kunne gjenngitt dem korrekt. Jeg leste dem høyt et par ganger, noe som gjorde dem enda verre.

Jeg håper det er et første opplag, for mye av dette burde vel vært redigert bort og endret? Spesielt da man tenker på skrivefeil i tillegg?

Historien i seg selv var bra. Mye bra detaljer som man kanskje ikke visste eller har tenkt over. Den har derimot noen mangler for å gjøre det mer interresant for leseren.
Kartet på starten av boken gir et lite inntrykk av hvor man er. Senere i boka kommer det mange stedsnavn. Gamle stedsnavn. Disse må man google hvis man vil vite hvor det stedet er nå. Hva det heter. Jeg mener bestemt at man ikke skal trenge å google seg frem til deler av historien i en bok som er basert på virkeligheten.
Kanskje er man for bortskjemt fra forfattere som George RR. Martin, Brandon Sanderson, med flere, men dette kunne vært gjort mye bedre.
En liten liste over stedsnavn bak. Et bedre kart.

Måten historien blir fortalt funker helt greit. Det var et par ganger hvor det blir hintet tydelig om resultatet av noe, som føltes veldig unødvendig. Man fjerner spenningen fra kanskje ti hele sider med en setning.
Historien er som sagt helt grei. Det er lagt mye arbeid i mange detaljer man vanligvis ikke tenker på. Noe jeg synes var fantastisk.
Personene man møter i historien derimot, var nesten alle ekstremt flate. Hovedpersonen var, for det meste, bra skrevet. Broren var ikke halvt ille. Resten derimot er flate. Ikke en person jeg følte hadde noe særlig til motivasjoner eller personlighet. Man brydde seg ikke om noen av dem. Ofte ble personene gjenfortalt med at "det visste seg at han var.....".
Olav gir det mening at virker flat. Han ble bare forklart som uoppnåelig. Den perfekte skikkelse.
Jeg likte den skildringen. Han ble derimot veldig mye mindre mysteriøs når alle andre man møter var helt like i at man aldri finner ut noe som helst om dem.
Ingenting har heller noen særlige konsekvenser. Han finner broren sin. Dem kjemper. Broren er i fare, overlever i mot alle odds. Broren blir skadet igjen, overlever mot alle odds og så skjer det en gang til.
Første gangen han overlevde: Greit. Dem to andre er bare en lat måte å lage spenning utifra en situasjon. Siste gangen broren var døden nær tenkte jeg bare ENDELIG!
Er ikke dem følelsene man burde kjenne når en av dem man skal heie på dør.
Og ihvertfall ikke skuffelse da dem IGJEN ikke er død.

Konklusjon:
Er det en ting som virkelig dro denne boken ned, var det ikke skrivefeil, rare formuleringer eller andre ting. Det ødelegger bare flyten. Det som ødelegger er at ingen utvikler seg og at ingenting hadde konsekvenser.
Bra peiling på historie og et øye for veldig nisje detaljer var det som reddet denne boka fra å være en toer.


Edit: Fjernet noen direkte feil, og utdypte "men delen" litt mer.
Jo mer jeg tenker tilbake på boken, jo dårligere synes jeg den er..

[Sebastian · Rating 5 out of 5]

Wat mij betreft 6 sterren als het bestond. De auteur is voor mij de C.J. Samsom van het Noorden. Moet helaas wachten op de vertaling van deel 2. Ik hoop dat het boek snel uitkomt. Schitterend verhaal van Torstein Tormodson en zijn familie en het leven aan het eind van 10e eeuw in het Noorden van Europa.

[Sindre Bergsholm Bjørhovde · Rating 5 out of 5]

Fytti! Øks og skjold og blod og sverd og skip og spyd og hund og skjegg og mjød og hest og spy og sjø og Jostein Dverg og tarmer og kister med sølv og fagre kvinner og trell og mer mjød og bloting og konge og jarl og fødsel og fløytespill og sitjære og akter og baug og styrbord og babord og toft og skipsrekke og seil og mast og skipsbord og skråg og råbom og halting og munkholmen! Og mjød

Takkformeg

[Yv · Rating 4 out of 5]

Tornstein leert op de harde manier opgroeien. Op jonge leeftijd is hij getuige van een brute moord op zijn vader, waarna hij zelf wordt meegenomen en een leven als slaaf tegemoet gaat. Het lot bepaalt echter anders en Tornstein leert boten bouwen. Hiermee stippelt hij onbewust een ander leven voor zichzelf uit.

We volgen de jongen terwijl hij opgroeit en nare tegenslagen te verduren krijgt, maar tegelijkertijd een contente strijder wordt. De verhaallijn op zichzelf is niet zo heel boeiend, maar de historische feitjes die erin verweven zijn, zijn dit wel. Het boek beperkt zich nergens aan de (de verhalen van de) Vikingen. Er komen verschillende volkeren en landen voorbij en hoewel dit soms wat verwarrend is, maakt het er tevens een fascinerend verhaal van dat veel potentie heeft.

Persoonlijk vind ik het lastig om de feiten uit de fictie te halen bij dit onderwerp, iets wat ik ook had met de serie "Vikings". Het geheel van deze twee samen zorgt voor een beter inzicht, omdat bepaalde gebeurtenissen in beiden voorkomen. Het is ook een leuke bijkomstigheid om heftige situaties die je in je hoofd hebt in eens in letters voorbij zien te komen terwijl ze verteld worden door een adolescent.

De Viking is geen boek voor tere zieltjes, want het staat letterlijk bol van het geweld. De afgehakte ledematen en organen vliegen je namelijk met regelmaat om de oren. De belevenissen vanuit de ogen van een opgroeiende jongen zijn echt de steunpilaren van de het boek. Op de protagonist en zijn naasten na, zijn de personages nergens echt goed uitgewerkt. Ze hebben duidelijk een doel en bereiken dit ook vaak, maar achtergrondinformatie blijft (te) vaak achterwege, waardoor ze nogal plat overkomen. En vooral barbaars. Maar wellicht was dat juist wel het doel van de auteur...

De Viking is een interessant eerste deel van een serie en omdat het eindigt terwijl Tornstein zijn leven eigenlijk nog moet gaan leiden, zorgt voor nieuwsgierigheid naar het vervolgdeel. 3,5-4*

[Ellen · Rating 4 out of 5]

Jeg hadde kun lest en bok av denne forfatteren, "Isak", og den likte jeg ekstremt dårlig. Så det var med en viss (OK, med stor) skepsis jeg startet på denne. Temaet er fascinerende, og jeg tenkte at her var det lite rom for å uttrykke personlige meninger om ting som skjer i verden i dag, så dette var "trygt" å lese. Og jeg likte den veldig godt!

Vi følger Torstein fra han er 12 år, i en turbulent tid med stridigheter på alle kanter: Konger som slåss for land, og konger som slåss mot hverandre. Og vikinger som plyndrer, dreper og i det hele tatt er ganske ufyselige.

Jomsvikingene er spesielle. De holder til på en borg ved kysten av Østersjøen - kanskje i det som er Polen i dag - de er leiesoldater, og har ikke gårder og familier som andre vikinger. Det betyr at de kan bruke omtrent all tid på trening, de slipper administrere gårdsdrift osv. Hvordan Torstein havner der får dere lese selv, skal ikke røpe alt her.

Det er vel usikkert om det fantes noe slikt som jomsvikinger, men det er uansett en veldig god historie. Og jeg lærte nye ting, både om kampteknikk, våpen og historie. Jeg visste for eksempel null og niks om slaget ved Svolder; nå vet jeg en god del mer.

Anbefales.

[Sonia B. · Rating 4 out of 5]

Bardzo podobała mi się ta książka! Powieść ukazuje okrucieństwo i brutalność tamtych czasów, demaskuje prawdziwe motywy procesów chrystianizacji obszarów skandynawskich, które raczej opierają się na polityce, układach między władcami niż na prawdziwej chęci zmiany wiary. Poza tym w książce pokazane jest, że niezależnie od wyznawanej wiary, ludzie zabijają i są okrutni. Co więcej, powieść również stara się pokazać, że wcale nie jest tak łatwo stać pewnie w wirze bitwy i odbierać życie innym, a tym, co sprawia, że człowiek staje się mordującą bestią jest często wściekłość, strach, adrenalina czy instynkt przetrwania. Poza tym człowiek, który bierze udział w bitwach bardzo często zostaje uszkodzony zarówno psychicznie, jak i fizycznie, a prawdziwi wojownicy nie są młodzi i przystojni, jak w wielu filmach i serialach, zaś oszpeceni, mają pełno brzydkich blizn, często krzywo zrośnięte kości, są kulejący czy pozbawieni kończyn.
Wątek, który uważam, że był bardzo dobrze zrobiony, to wątek braterstwa. Główny bohater oraz jego starszy brat są silnie ze sobą związani i robią dla siebie wiele, jednak nie zawsze są ze sobą zgodni i przeżywają momenty słabości i niezgody.
Najgorzej wypada zaś wątek romantyczny, który moim zdaniem był miejscami zbyt dramatyczny i cukierkowy.

[Matti · Rating 3 out of 5]

Trekker opp: Er gøy å lese om vikinger og gammel norsk/europeisk historie og kultur, det har jeg ikke satt meg mye inn i siden jeg var barn så litt nostalgisk og interessant! Behagelig å lese, lett å bare surre vekk noen timer uten at man merker det. Lydboka var også bra, hørte mye på den! Er også en god historie, MEN . . .

Trekker ned: Veldig, veldig treigt fortalt egentlig. Det skjer liksom masse men også ingenting på samme tid, alt er bare en lang oppsummering. Jeg liker ofte å surre litt og at ting går litt treigt, men da må det liksom bygge opp mot noe og være noe vits i og jeg syns ikke et ganske kjedelig slag på kanskje 12 sider holder. Nå skal det også sies at jeg generelt ikke liker å lese om slåssing, syns det er kjedelig, så kanskje det bare er meg. Torstein er og omtrent den eneste figuren i boka som er sånn cirka tredimensjonal...

For å pirke litt så er også noe av det verste jeg veit når fortelleren "røper" ting som skal til å skje, i stilen "men snart skulle lykken ta slutt og jeg skulle komme til å ønske at jeg hadde reist den sommeren" osv. og det er det MYE av her... Det er så sinnsykt irriterende.

Alt i alt, veldig midt på treet, men satte igang vikingdilla i meg igjen så det er da noe! 👍

[Arjen · Rating 5 out of 5]

Prachtig, intens boek. Het volgt de ‘coming of age’ van Torstein Tormorson van het jaar 993 tot 997. Het is een flinke pil en de vertelwijze is rechttoe-rechtaan: de ik-persoon vertelt chronologisch zijn levensverhaal. Bij veel mensen zou dat tot een tamelijk saaie verhandeling leiden. Maar in dit geval maakt de hoofdpersoon nogal veel mee. Hij ontpopt zich tot heroïsche Vikingstrijder en vindt op ietwat omslachtige (en aandoenlijke) wijze liefde in Sigrid. De auteurs deinzen er niet voor terug de karakters in het boek flink uit te werken. Ik houd daar erg van: de personages krijgen veel profiel en het verhaal daardoor veel meer diepgang.

Kortom: het boek is uiterst knap geschreven, verveelt nooit en schijnt historisch behoorlijk te kloppen. Dat maakt het een feestje om te lezen, al zullen sommige lezers wat terugdeinzen van de soms rauwe episodes. Het schijnt het eerste deel van een trilogie te zijn, maar het is zonder probleem ‘los’ te lezen: het boek heeft een climaxieus einde. Toch zal ik niet aarzelen nieuwe delen te lezen zodra ze verschijnen. Zeker een van de betere boeken die ik gelezen heb en wat me nog lang bij zal blijven.

[Isabelle Wallman · Rating 5 out of 5]

Mäktig, blodig och spännande

[H.M. · Rating 4 out of 5]

Wurde mir empfohlen von jemand, der's liest und nicht mag (oder doch ;-) ?).

Ich finde die Geduld, die ewig langen Strecken bis was passiert gut - ein extrem uneiliges Buch. Und es ist einem die ganze Zeit kalt, wenn man's liest - was so sein soll. Großartig ist die Sache mit dem kleinen Hund, der die Zusammenkunft, nun ja, verschiebt. Real life.

Mit den Personen, insbesondere den jeweils nicht Anwesenden, hab ich mich schwer getan - das ist aber meine Schuld: Die Beziehungen zwischen den etwas brutaleren und den anderen sind kompliziert und sollen es sein und man muss halt mitdenken oder -schreiben, wenn man sich nicht mehr auskennt.

[Isabel · Rating 3 out of 5]

Es igual q vikingos serie. Aventures i prou

[Nima · Rating 5 out of 5]

A legjobb, minden idealizálástól mentes, vikingekről szóló könyv, amit valaha is olvastam.

[Steffen Roth · Rating 3 out of 5]

Teilweise spannend geschrieben aber irgendwie merkwürdig eindimensional.

[Kathy · Rating 1 out of 5]

Ik kon niet in het verhaal komen, het boek is niet uitgelezen.

[Ruben J. D. · Rating 3 out of 5]

Früher wuchsen die Eichen noch gerade, die Fichten käferfrei und die Männer waren hart und stark. Aus dieser alten Wikingerwelt liefert Bull-Hansen (dem man angesichts seiner Waldläuferaktivitäten eine gewisse persönliche Glaubwürdigkeit nicht absprechen kann) eine bondhafte Heldengeschichte, vom kindlichen Opfer zum ruhmreichen Krieger. Man darf darin keine repräsentative historische Darstellung suchen, allemal aber Unterhaltung aus einer anderen Zeit.

Und Unterhaltung kann Bull-Hansen. Man hechtet von einer Plünderung zur nächsten, übersteht Schlachten, Entbehrungen und Krankheiten, sieht väterliche, brüderliche und romantische Liebe sich in Fjorden und Wäldern entfalten. Die ständige Gewalt ist natürlich konzeptuell unabwendbar, stört aber weniger, als zunächst vermutet, nicht zuletzt weil Bull-Hansen (strategisch den Mehrteiler planend) großzügige erzählerische Schutzschilde um die wichtigsten Figuren entfaltet, die auch schwersten Verwundungen noch mühsam entwachsen.

Literarisch lobenswert (und den dritten Stern bringend) sind die reflektierten Momente, die immer wieder den Erzählfluss brechen oder ergänzen: Der Glaube an den einen, christlichen oder die vielen, natürlichen Götter, die zentralistische Königsherrschaft oder die freien Männer unter repekterheischenden, aber stets nur lokal mächtigen Landgrafen, das Ausgeliefertsein gegenüber Schwäche und Depression (die der Titelheld - erfreulicherweise - nicht durch tumbe Manneskraft, sondern durch Zuneigung von Mensch und Tier überwinden kann) und die Prägung des jungen Mannes von Vater und Bruder, als ehrenwerte Überfiguren und bloße Mitmenschen.

Die Sprache ist in der deutschen Übersetzung nicht fehlerlos, aber fällt auch nicht negativ ins Gewicht. Sie dient der Geschichte. Vielleicht fehlt auch deshalb dem Roman die wahre Größe: Weil Bull-Hansen zu sehr einfach nur erzählen will, weniger aber der Welt den Spiegel bieten oder die gemalten Fensterscheiben. Der geballten Schärfe kritisch-theoretischer Analyse könnte sein Werk deshalb auch nicht standhalten. Aber muss es das? Wenn man versucht, die gesellschaftskritischen Einlassungen der Autors (auf Youtube etc.) zu ignorieren, kann die Zerschneidung vielleicht unterbleiben und nur die Erzählung als solche ihren Platz behalten.

Wie bei allen Epen braucht man vielleicht 200 Seiten, um mit dem Buch wirklich warm zu werden. Danach aber scheint der Kauf jeder Fortsetzung unausweichlich. Vielleicht aber als E-Book. Um der skandinavischen Wälder willen.

[Roland Ngijol · Rating 4 out of 5]

Twenty years ago, on my birthday, I received a wonderful book, The Long Ships by Frans G. Bengtsson about a reluctant viking called Orm who was kidnapped at his family's farm at a very young age by a group of raiders. Orm overcame many challenges to later on become a great warrior who traveled the world, gained the respect of peers and accumulated wealth. The Long ships offered a window into old nordic living by narrating in the first person the exploits of the hero, thus faithfully displaying the characteristics of the epic story or the saga, and delivering it in the form of a contemporary historical novel. This tradition is repeated in Bjørn Andreas Bull-Hansen's narrative about the mythical and most feared vikings of Scandinavia and the baltic lands: the Jomsviking.

Jomsviking is originally written in Norwegian. The copy I read was in Swedish and required advanced reading skills in any language in which it is written. The vocabulary is elevated with words matching the period used as the background for the narrative. The first person narrative makes it accessible to the reader and allows for the author's creative license and freedom expected in historical novel; taking some historical facts and characters and, with strength in the verb, producing a a savory concoction halfway between fantasy, fiction and fact. If the context is real, the narrative needs not be faithful to it. Here, the story is linear, chronological, constantly forward moving and easily accessible. It is also long, at time a tedious read that require a lot of patience. However, Jomsviking can also be a joy to read, especially for those who love epic stories or historical novels in which the blade rules the world and the vices and virtues of men define fortunes.

Jomsviking is the first book in a trilogy. We are the end of the age of chieftains and the beginning of the age of kings and christianity in the Nordic countries. Sven Tveyskegg (Forkbeard) and Olav Tryggvarsson are vying for the control of the Norway and Danmark while the church continues its expansion. In this context, war is won by the sword as well as by intrigues, and although honor and loyalty rank high every man has his price. Alliances are made and remade and those who stand on the wrong side of the deal simple die. So is the case of Young Torstein's father, a retired viking in charge of the safety of a small settlement in Norway. We follow the story of Torstein Tormodson who witnessed his father's death at the hand of raiders, as he is taken into a bondage from which he later escaped. His mission is simple: find his older brother who left home years before in order to be become a warrior and bring him back. As always, it is easier said than done.

While in captivity Torstein learned some trades. He learned to forge weapons and to build boats; two skills that will prove to be helpful during his quest. On a visit to England he saved and befriended a Viking from Jomsborg and on his way home he helped Olav Trygvarsson, future king of Norway and reunited with his brother Björn. However, a twist of events forced them to escape king Olav. Together they travelled South East to Jomsborg were they are admitted in the legendary and most feared fraternity of the Jomsvikings. They participate in epic battles, accomplished great deeds and are finally rewarded for their courage and loyalty by King Sven. This set the stage for the next adventure.Vinland.

[Kaffimat · Rating 3 out of 5]

I picked this up for the viking history, and that is what made me want to keep reading. The story itself was good and I liked it, but the writing didn’t pull me in. It was slow and kind of impersonal, and read like just a series of events. The ending wrapped it up nicely though.

Though when it comes to history and knowledge of the time, Bull-Hansen delivered. If you’re interested in that shit and don’t mind a slow read, I would definitely recommend this book. I am planning to pick up the next ones for that reason.

[Krist · Rating 3 out of 5]

Onderhoudend 'jongens'boek en je steekt er ook nog wat van op. Gekocht voor 14-jarige zoon als kerstgeschenk. En dan maar zelf gelezen tussen twee andere boeken door... easy reading voor volwassenen, maar niet al té kinderachtig. Een aanrader voor 13-18 jarigen of voor Aspe lezers die nu eens voor kwaliteit willen gaan. Wie van de Ken Follet 'Pillaren van de aarde' trilogie houdt, zal hier ook weg van zijn.

Herlezen: blijft een goed boek.

[Rowdy Geirsson · Rating 4 out of 5]

Overall, this is a good, solid historic fiction novel set in the Viking Age against the backdrop of Olav Tryggvason’s rise to power in Norway.

The book is not available in English; my review is for the Swedish translation from the original Norwegian. And with that comment comes my main criticism and perhaps a bit of insight into why it is not available in English—as is a common Nordic story-telling custom, the writing tends to be a bit heavy-handed with the ”telling” rather than ”showing.” This tends to bog down the book at times, at least by US/UK standards. But Bull-Hansen is not alone in this. One of the best-selling of all time Nordic ”thrillers,” Men Who Hate Women, (better known by its presumably more palatable but inaccurate title of The Girl with the Dragon Tattoo) also suffers from this quality, and this more-telling-than-showing quality didn’t stop it.

Anyway. Jomsviking tells a really good story. The main character is taken as a slave as a child (after watching his father’s brutal murder) and the book follows his life story to early adulthood, passing through regions ranging from Norway to the British Isles and Poland. As the title makes apparent, he eventually becomes a member of the Jomsvikings—a legendary brotherhood of warriors mentioned in the old Icelandic sagas. Bull-Hansen did a great job weaving his narrative thread into the existing context of saga material and history. That factor combined with the book’s general authenticity are probably its strongest factors. But it also helps the good guys are really likable and the bad guys aren’t—and one of my favorite touches was the companionship of a three-legged dog. The book ends with a promise for a sequel (there are several already released) and I intend to read it—eventually!

[Niels Priem · Rating 3 out of 5]

In "Jomsviking 1 - De Viking" van Bjørn Andreas Bull-Hansen volgen we het verhaal van Torstein Tormodson, een jonge Viking die zijn vader verliest in een bloederige aanval. Hij zet alles op alles om zich aan te sluiten bij de Jomsvikingen, een legendarische broederschap van elite vikings, om zijn vader te wreken en zijn eer te herstellen.

Ik koos dit boek omdat ik geïnteresseerd ben in de Vikingen en hun cultuur. Ik vond het leuk dat het boek fictief was, maar toch gebaseerd was op waargebeurde feiten. Het boek gaf me een goed beeld van hoe het leven in die tijd moet zijn geweest en hoe de Vikingen dachten en handelden.

Een beeld dat me bijbleef uit het boek was de soms te gedetailleerde beschrijvingen van geweld en bloedvergieten van de Vikingen. Het boek beschrijft op een realistische manier hoe Vikingen mensen in stukken hakten en dat kan soms schokkend zijn. Zo beschrijft het boek bijvoorbeeld hoe de vijandige clan de vader van Torstein vermoordt en zijn hoofd op een stok plaatst. Wat ook werd beschreven is hoe organen in het rond vlogen tijdens de rooftochten van de Vikingen.

Over het algemeen vond ik het boek gemiddeld goed omdat het verhaal en het onderwerp me interesseren, maar het boek was zeer dik en soms te gedetailleerd beschreven waardoor het soms langdradig werd.

Al met al is het een interessant boek voor mensen die geïnteresseerd zijn in de Vikingen en hun cultuur, maar ik denk niet dat mensen die geen interesse hebben voor dit onderwerp van dit verhaal zouden kunnen genieten. Wat ik wel jammer vond was dat het verhaal niet eindigt op het eind van het boek, want het boek is deel van een trilogie.

Daarom geef ik dit boek een score van 3 op 5

[Maya · Rating 4 out of 5]

Интересен опит за пресъздаване на начина на живот на легендарните йомсвикинги.
Авторът ни повежда из Северно, Норвежко и Балтийско море по следите на своя герой Торстейн Тормодсон, наричан Кнарасмид (Корабостроителя) и неговия брат Бьорн. В романа присъстват всички исторически личности от времето на образуването на първите скандинавски държави - Харалд Харфагри (Красивокосия), Свейн Вилобради, Олав I Кракабейн - и, естествено, легендарните водачи на йомсвикингите, кървавите битки за надмощие между претендентите за власт и жестоките нрави на суровите северни мъже, всявали страх по крайбрежията от Исландия до Русия.

В литературно отношение от книгата би могло да се желае много повече - тежичко идва от толкова детайли, но пък от познавателна гледна точка ми беше много интересна. Бюл-Хансен си е дал труда да вкара в повествованието кажи-речи всичко етнографски известно за бита на викингските общности и да пресъздаде една доста убедителна среда, понякога твърде натуралистична и жестока, но пък богата и разнообразна. Не липсва и романтична жилка, но поне в тази първа книга тя минава по-скоро загатната между многобройните битки, двубои, напивания и масови побоища, от което, по скромното ми мнение, романът само печели.

[Christina · Rating 3 out of 5]

Dies war ein brutaler, aber recht charakterstarker historischer Roman. Trotz einiger blutiger Schlachtszenen liegt der Fokus der Geschichte eindeutig auf der Hauptfigur und seiner Entwicklung. Dadurch ist das Buch eher ruhiger und dümpelt manchmal ein bisschen vor sich hin. Es war nett und wirkte gut recherchiert, aber hat mich nicht vollständig überzeugt. Daher werde ich die Reihe wohl nicht weiterlesen.

Trigger: Tod, Gewalt, Vergewaltigung, Folter, Sklaverei, Misshandlung

[Kisxela · Rating 2 out of 5]

I only managed to read two hundred pages of the book, so I can give an opinion based on that. I liked the first couple of chapters, it was exciting and interesting. I felt like it was an Odyssey set in the Viking Age. After that it started to get boring, at least for me. The protagonist sails here and there, meets people, then sails on, meets people again, and so on. And at that point I wasn't even a third of the way through the book. Suitable for a long adventure novel, this book is the perfect choice for those looking for one. I'm a little sorry for the time I spent reading it.

[Michael Gray · Rating 4 out of 5]

Torstein ist 12 Jahre alt als sein Dorf von fremden Männern überfallen wird. Sie töten viele Männer, schänden die Frauen und Torstein wird als Sklave verschleppt. Doch auch das Dorf in dem er als Sklave leben muss wird überfallen und Torstein kann fliehen. Mit einem Boot macht er sich zu den Orkney- Inseln auf weil er dort seinen älteren Bruder vermutet. -----Eine tolle Geschichte leider manchmal etwas langatmig. Wer Wikinger-Geschichten mag kommt hier auf seine Kosten.