“Kara elmas”ın, poyrazın ve kurşuni havanın kenti Zonguldak’ta yetişen; çok sevdikleri ancak sıkıntıdan, yoksulluktan, acıdan, hastalıktan başka hiçbir karşılık görmedikleri hayattan 20’li yaşlarda ayrılan; ortak kaderi yaşayan üç sıkı dost edebiyatçı: Rüştü Onur, Muzaffer Tayyip Uslu ve Kemal Uluser.
Elinizdeki kitap, bu üç sıkı dostun ardında bıraktığı eserlerin bir derlemesidir. Onların daha önce kitaplaşmış şiir ve yazılarının yanında, dergi/gazete arşivlerinde kalmış, ilgili çalışmalara dahil edilmemiş bazı eserlerini de bu çalışmada bulacaksınız. Böylesine bütüncül bir derlemeyle amacımız; yazgıda ve estetikte birleşen üç ismin edebi yolculuklarını bir arada sunabilmektir.
Ölüm içimde Ölüm dışımda Ölüm katıksız aşımda Ölüm kuru başımda (Rüştü Onur) . Sırası gelmiş Ağlamışım Gülmüşüm sırasında Parasız kalmışım Aç kalmışım sonra Artık nereye gitsem Hatıralar peşimde (MUZAFFER TAYYİP USLU) . Dediler bu bahçelerde Yaşamak bir gülümseyiş, Bir buğu gibi seyrediş Güneşin doğduğu yerde. (KEMAL ULUSER) . Kelebeğin Rüyası’nı duymayan az kişi vardır. Peki kaç kişi Rüştü Onur’un, Muzaffer Tayyip Uslu’nun şiirlerini okumuştur? Benim tesadüfen listeme eklediğim ve alıp almamak konusunda bile ikilemde kaldığım bir kitaptı. İyi ki alıp okumuşum. Genç yaşta hayatını kaybetmiş Kemal Uluser de dahil olmak üzere bu üç edebiyatçının eserlerinin toplanmış hali. Özellikle Onur ve Uslu’nun şiirleri inanılmaz başarılı. O kadar genç yaşta yazdıklarının bu kalitede olması beni gerçekten şaşırttı. Kemal Uluser bir tiyatro eseri ve birkaç deneme yazısı, şiir bırakmış. Ortak noktaları Zonguldak ve verem konusunda birleşiyor. Aynı çevreye, benzer hayatlara sahipler. Edebiyata tutkun gençler. Şiirlerine, yazılarına düşen ölüm kokusu da insanı farklı etkiliyor. Edebiyat sevenlere ve de gölgeye itilmiş sanatçıların izlerini okumak isteyenlere tavsiyemdir.