What do you think?
Rate this book
Gabriela Seredyńska #2
Śmierć nie ucieknie
Julia Gierszewska jest młodą piosenkarką u progu wielkiej kariery. Pewnego dnia po przebudzeniu zastaje w mieszkaniu martwe ciało swojego menadżera, a po suto zakrapianej nocy kobieta nie potrafi określić, jak doszło do tego, że mężczyzna nie żyje. Kto go zabił? Ona? A może ktoś inny?
W panice Julia wychodzi z domu, wsiada do taksówki i prosi kierowcę, by jechał przed siebie. By wywiózł ją daleko poza Warszawę.
Z czasem nabiera podejrzeń – czy ten człowiek, który pomaga jej uciec, jest na pewno jej sprzymierzeńcem? Stopniowo przestaje być również jasne, kto kogo powinien bardziej się bać: ona jego, czy on jej.
Tymczasem sprawą zamordowanego menadżera zajmuje się prokurator Gabriela Seredyńska, która kiedy raz podejmie trop, nie odpuści, choćby miała to przypłacić własnym życiem.
W panice Julia wychodzi z domu, wsiada do taksówki i prosi kierowcę, by jechał przed siebie. By wywiózł ją daleko poza Warszawę.
Z czasem nabiera podejrzeń – czy ten człowiek, który pomaga jej uciec, jest na pewno jej sprzymierzeńcem? Stopniowo przestaje być również jasne, kto kogo powinien bardziej się bać: ona jego, czy on jej.
Tymczasem sprawą zamordowanego menadżera zajmuje się prokurator Gabriela Seredyńska, która kiedy raz podejmie trop, nie odpuści, choćby miała to przypłacić własnym życiem.
- GenresAudiobook
448 pages, Paperback
First published October 27, 2021
1 person is currently reading
50 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 19 of 19 reviews
October 20, 2022
Dobra historia z zaskakującym zakończeniem.
October 10, 2023
3.5
hmm nie wiem czy to te książki takie są, czy ja mam ostatnio wygórowane oczekiwania
hmm nie wiem czy to te książki takie są, czy ja mam ostatnio wygórowane oczekiwania
November 25, 2021
Zaiste moi mili powiadam Wam, że śmierć nie ucieknie i wszystkich nas dopadnie…
Co do powieści jestem pozytywnie zaskoczony.
Autor zaplusował u mnie tym, że obyczajowe wątki nie były jakoś mocno eksponowane, stanowiły tło i to jest bardzo słuszna i rozsądna droga moi mili.
Kolejny atut to brak rozległych opisów, bo umówmy się opisy to się nadają, do podręczników szkolnych i naturalnie nie każdy musi się ze mną zgadzać, bo logiczne jest, że nie każdy musi się znać czy mieć dobry gust moi mili.
Tempo akcji dla mnie optymalne można by jeszcze podkręcić, ale było i tak bardzo miło i tak dalej…
Z niedosytów ja bym widział osobną powieść o taksówkarzu, bo on jest jak to mawia młodzież „totalnym kotem” i należy mu się tak zwane literackie mizianko.
Nadal poważam i szanuję kobiety i tak dalej… jednak liczba rozterek Julii to jest już zdecydowanie skala makro. Nie, żebym był wyznacznikiem, ale liczbą myśli w jej głowie można by obdarować cały Pekin, ewentualnie Peru.
Temat traum itp. trochę mniej mnie przekonał, ale to dlatego, że ostatnio sporo tego w literaturze i zwyczajnie mam już lekki przesyt straumatyzowanych ludzi.
Dla mnie pozytywne zaskoczenie, powieść nie jest idealna, ale mi się to dobrze czytało, a ja lubię, jak mi się coś czyta dobrze, bo jak nie czyta mi się czegoś dobrze to przyznaję, że wtedy lubię to zdecydowanie mniej. No tak już mam moi mili, jestem prostym człowiekiem…
Co do powieści jestem pozytywnie zaskoczony.
Autor zaplusował u mnie tym, że obyczajowe wątki nie były jakoś mocno eksponowane, stanowiły tło i to jest bardzo słuszna i rozsądna droga moi mili.
Kolejny atut to brak rozległych opisów, bo umówmy się opisy to się nadają, do podręczników szkolnych i naturalnie nie każdy musi się ze mną zgadzać, bo logiczne jest, że nie każdy musi się znać czy mieć dobry gust moi mili.
Tempo akcji dla mnie optymalne można by jeszcze podkręcić, ale było i tak bardzo miło i tak dalej…
Z niedosytów ja bym widział osobną powieść o taksówkarzu, bo on jest jak to mawia młodzież „totalnym kotem” i należy mu się tak zwane literackie mizianko.
Nadal poważam i szanuję kobiety i tak dalej… jednak liczba rozterek Julii to jest już zdecydowanie skala makro. Nie, żebym był wyznacznikiem, ale liczbą myśli w jej głowie można by obdarować cały Pekin, ewentualnie Peru.
Temat traum itp. trochę mniej mnie przekonał, ale to dlatego, że ostatnio sporo tego w literaturze i zwyczajnie mam już lekki przesyt straumatyzowanych ludzi.
Dla mnie pozytywne zaskoczenie, powieść nie jest idealna, ale mi się to dobrze czytało, a ja lubię, jak mi się coś czyta dobrze, bo jak nie czyta mi się czegoś dobrze to przyznaję, że wtedy lubię to zdecydowanie mniej. No tak już mam moi mili, jestem prostym człowiekiem…
October 29, 2021
RECENZJA
"Śmierć nie ucieknie" Przemysław Borkowski Czwarta Strona Kryminału
"(...)nie da się całkiem nie myśleć. Maszyna mózgu, choć nieświadomie, wciąż się jednak kręci. Tak więc i do niej popłynęły słowa i obrazy, na granicy jawy, podobne do halucynacji."
I tak też się czułemu ja - czytając najnowsza książkę Pana Przemysława Borkowskiego miałem przed oczyma obrazy i z przeszłości i z teraźniejszości; czułem się czynnym bohaterem tego kryminału, który razem z główną bohaterką ucieka w kłamstwo nie widząc jak wygląda prawda...
📚
Chyba pierwszy raz tak mocno i głęboko pochłonęła mnie żeńska postać - Julita stała mi się bliska w jej trudnych przeżyciach; razem z nią chciałem powrócić do miejsc, gdzie wszystko się popsuło, jakby powrót do początków mógł coś zmienić/naprawic; razem z nią czułem się, jakbym był poza czasem i poza normalnym codziennym życiem - odcięty od tego co tu i teraz; jakbym był trucizną, przy której obumiera wszelkie życie, jakbym emitował śmiertelne promieniowanie.
📚
W książce występuje także ciekawa postać męska - Marek - która to postać, jej przemyślenia i podejmowane decyzję- bardzo mnie zaintrygował. Kim jest człowiek utkana z własnych wyobrażeń o sobie; którego dotychczasową egzystencja była miałka, bezwartościowa i zbedna; który tu i teraz wyrównuje ze światem rachunki, poskromią go i sprawia, że ten świat jest mu posłuszny?
📚
Najnowsza książka Przemysława Borkowskiego to "rasowy" kryminał, z dużą ilością zagadek, niedopowiedzeń i ciekawych zwrotów akcji. Intryga budowana od pierwszych stron książki trzyma w napięciu przez kolejnych ponad 400, by "wyuchnać" zaskakującym zakończeniem. To także opowieść o traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa, które wpływają na nasze dorosłe życie. To wreszcie książka z ogromem przygniatających faktów - czytając czułem, jakby ktoś złożył mi na barki całe zło swiata; to książka o przemyśleniach o tym, że "czasem decyzja podjęta pod wpływem emocji może okazać się w bardzo bolesny sposób nieodwołalna i to pomimo swoich oczywistych, fatalnych konsekwencji".
📚
Zbliżając się do końca książki czułem pewnego rodzaju niedosyt - chciało mi się jeszcze pobyć z bohaterkami I bohaterami, "porozmawiać" z nimi, spróbować zrozumieć..., bo przecież "życie może i bywa podłe, lecz świat jest naprawdę piękny (...) A Śmierć... - przecież I tak nie ucieknie". Polecam sięgnąć po tę książkę!!!
"Śmierć nie ucieknie" Przemysław Borkowski Czwarta Strona Kryminału
"(...)nie da się całkiem nie myśleć. Maszyna mózgu, choć nieświadomie, wciąż się jednak kręci. Tak więc i do niej popłynęły słowa i obrazy, na granicy jawy, podobne do halucynacji."
I tak też się czułemu ja - czytając najnowsza książkę Pana Przemysława Borkowskiego miałem przed oczyma obrazy i z przeszłości i z teraźniejszości; czułem się czynnym bohaterem tego kryminału, który razem z główną bohaterką ucieka w kłamstwo nie widząc jak wygląda prawda...
📚
Chyba pierwszy raz tak mocno i głęboko pochłonęła mnie żeńska postać - Julita stała mi się bliska w jej trudnych przeżyciach; razem z nią chciałem powrócić do miejsc, gdzie wszystko się popsuło, jakby powrót do początków mógł coś zmienić/naprawic; razem z nią czułem się, jakbym był poza czasem i poza normalnym codziennym życiem - odcięty od tego co tu i teraz; jakbym był trucizną, przy której obumiera wszelkie życie, jakbym emitował śmiertelne promieniowanie.
📚
W książce występuje także ciekawa postać męska - Marek - która to postać, jej przemyślenia i podejmowane decyzję- bardzo mnie zaintrygował. Kim jest człowiek utkana z własnych wyobrażeń o sobie; którego dotychczasową egzystencja była miałka, bezwartościowa i zbedna; który tu i teraz wyrównuje ze światem rachunki, poskromią go i sprawia, że ten świat jest mu posłuszny?
📚
Najnowsza książka Przemysława Borkowskiego to "rasowy" kryminał, z dużą ilością zagadek, niedopowiedzeń i ciekawych zwrotów akcji. Intryga budowana od pierwszych stron książki trzyma w napięciu przez kolejnych ponad 400, by "wyuchnać" zaskakującym zakończeniem. To także opowieść o traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa, które wpływają na nasze dorosłe życie. To wreszcie książka z ogromem przygniatających faktów - czytając czułem, jakby ktoś złożył mi na barki całe zło swiata; to książka o przemyśleniach o tym, że "czasem decyzja podjęta pod wpływem emocji może okazać się w bardzo bolesny sposób nieodwołalna i to pomimo swoich oczywistych, fatalnych konsekwencji".
📚
Zbliżając się do końca książki czułem pewnego rodzaju niedosyt - chciało mi się jeszcze pobyć z bohaterkami I bohaterami, "porozmawiać" z nimi, spróbować zrozumieć..., bo przecież "życie może i bywa podłe, lecz świat jest naprawdę piękny (...) A Śmierć... - przecież I tak nie ucieknie". Polecam sięgnąć po tę książkę!!!
October 18, 2021
Akcja powoli się rozkręca, choć morderstwo mamy już w pierwszym rozdziale, więc to żaden spoiler. Im dalej w przysłowiowy las, tym więcej ujawionych szczegółów i smaczków, które dopiero na sam koniec tworzyły dobrze zgraną całość.
Troszkę brakowało mi starego wygi policjanta, ale rozumiem ten zabieg, a kto zabił? Tego naprawdę się nie spodziewałam i byłam zaskoczona. Trochę wleciał vibe 'CSI: Kryminalne zagadki [wpisz dowolne miasto]', ale po krótkim zastanowieniu stwierdzam, że to jedno z lepszych morderstw 🖤
Chcę więcej rudowłosej prokurator Seredyńskiej! Nie obrażę się za podobną ilość części co ma Chyłka 😂
Troszkę brakowało mi starego wygi policjanta, ale rozumiem ten zabieg, a kto zabił? Tego naprawdę się nie spodziewałam i byłam zaskoczona. Trochę wleciał vibe 'CSI: Kryminalne zagadki [wpisz dowolne miasto]', ale po krótkim zastanowieniu stwierdzam, że to jedno z lepszych morderstw 🖤
Chcę więcej rudowłosej prokurator Seredyńskiej! Nie obrażę się za podobną ilość części co ma Chyłka 😂
July 16, 2023
Marek jest szalony ale i tak dla mnie Nr1❤️
October 20, 2022
4⭐️ jeden z najlepszych kryminałów jakie czytałam, mnóstwo plot twistów i ciekawych wątków pobocznych. Definitywnie sięgnę po następną pozycję Przemysława Borkowskiego. Gorąco polecam.
March 25, 2023
Show biznes, morderstwo mogące nakręcić popularność pewnej piosenkarki i ucieczka rodem z Bonnie i Clyde'a w Śmierć nie ucieknie Przemysława Borkowskiego.
Julia Gierszewska jest wschodzącą gwiazdą muzyki. Jej piosenki i najnowsza płyta mają szansę znaleźć się na top liście. Jej świat nagle przewraca się do góry nogami, gdy w mieszkaniu znajduje zakrwawione ciało swego partnera, który także do tego był jej menadżerem. Wszystko wskazuje na to, że tylko ona mogła dokonać zbrodni. Przerażona ucieka z mieszkania i wsiada do stojącej przed blokiem taksówki. Tak oto zaczyna się dla niej pełna nieprzewidzianych wypadków podróż. Tropem piosenkarki rusza prokurator Gabriela Seredyńska, a jej współpraca z komisarzem Rajmundem Nowaczykiem nie należy do najbardziej przyjemnych.
Kto spodziewałby się poznać kolejnego psychopatycznego mordercę, podobnego do tego z Rytuału łowcy, tego czeka niespodzianka. Tym razem Przemysław Borkowski postawił na opowieść znacznie głębszą, bardziej złożoną, zmuszającą udać się do duszy i umysłu zdesperowanej kobiety. Do tego dochodzi psychofan zdolny dla swej idolki zrobić dosłownie wszystko, przemoc domowa, pedofilia i zdecydowanie łatwiej jest wskazać tego, czego Śmierć nie ucieknie nie dotyka, niż o czym mówi. Po raz kolejny autor wydobywając mrok tkwiący w człowieku, penetruje najgłębsze zakamarki ludzkiego wnętrza. Nie potrzebuje do tego makabrycznych scen, lecz rozkładając ludzką psychikę na czynniki pierwsze, buduje pełną, nieprzywidywalną opowieść o ludzkiej desperacji, zdolnej popchnąć nawet do zbrodni. Para uciekinierów nakłada na siebie różne maski, mające zmylić towarzysza podróży i nas czytelników. Pełno jest strachu, złożonej gry psychologicznej, odwracania roli przywódcy i tego, który musi zdać się na czyjąś decyzję. Nieustannie dawkowane są emocje, które kipią i przybierają cały czas na intensywności. My natomiast absolutnie nie jesteśmy w stanie przewidzieć, co czeka na końcu drogi. Do czego uciekinierzy posuną się, z czym będą musieli się zmierzyć i kto stanie się "mózgiem" całej ucieczki. Po drugiej stronie czeka godny rywal w osobie Gabrieli Seredyńskiej, która nie zamierza prowadzić śledztwa zza biurka, ale nawet z narażaniem życia i kariery ruszyć w pogoń, podczas której czeka cała masa nieprzewidzianych zwrotów akcji i prawdy rzucającej nowe światło na dochodzenie.
Przemysław Borkowski bawi się z czytelnikiem w kotka i myszkę, zastawiając na bohaterów i na nas nowe pułapki, jedne decyzje pociągają następne i następne, z których już nie sposób wycofać się, zawrócić z raz obranej drogi. Podczas wyprawy następuje otwarcie niezaleczonych ran, powrót do wspomnień, od których wolałoby się uwolnić i zapomnieć. Tak oto wykorzystując powieść drogi, występujący w niej ludzie mają do odegrania konkretne rolę, by zmusić siebie nawzajem i czytelnika do konfrontacji ze złem, które naznacza drugiego już na zawsze. Do okrucieństwa wymierzonego w tych najbardziej bezbronnych i niewinnych osób.
Śmierć nie ucieknie stanowi zupełnie nową jakość w powieści kryminalną. Poza rozrywką, dostarcza coś o wiele głębszego, czego na początku w ogóle byśmy się nie spodziewali.
Julia Gierszewska jest wschodzącą gwiazdą muzyki. Jej piosenki i najnowsza płyta mają szansę znaleźć się na top liście. Jej świat nagle przewraca się do góry nogami, gdy w mieszkaniu znajduje zakrwawione ciało swego partnera, który także do tego był jej menadżerem. Wszystko wskazuje na to, że tylko ona mogła dokonać zbrodni. Przerażona ucieka z mieszkania i wsiada do stojącej przed blokiem taksówki. Tak oto zaczyna się dla niej pełna nieprzewidzianych wypadków podróż. Tropem piosenkarki rusza prokurator Gabriela Seredyńska, a jej współpraca z komisarzem Rajmundem Nowaczykiem nie należy do najbardziej przyjemnych.
Kto spodziewałby się poznać kolejnego psychopatycznego mordercę, podobnego do tego z Rytuału łowcy, tego czeka niespodzianka. Tym razem Przemysław Borkowski postawił na opowieść znacznie głębszą, bardziej złożoną, zmuszającą udać się do duszy i umysłu zdesperowanej kobiety. Do tego dochodzi psychofan zdolny dla swej idolki zrobić dosłownie wszystko, przemoc domowa, pedofilia i zdecydowanie łatwiej jest wskazać tego, czego Śmierć nie ucieknie nie dotyka, niż o czym mówi. Po raz kolejny autor wydobywając mrok tkwiący w człowieku, penetruje najgłębsze zakamarki ludzkiego wnętrza. Nie potrzebuje do tego makabrycznych scen, lecz rozkładając ludzką psychikę na czynniki pierwsze, buduje pełną, nieprzywidywalną opowieść o ludzkiej desperacji, zdolnej popchnąć nawet do zbrodni. Para uciekinierów nakłada na siebie różne maski, mające zmylić towarzysza podróży i nas czytelników. Pełno jest strachu, złożonej gry psychologicznej, odwracania roli przywódcy i tego, który musi zdać się na czyjąś decyzję. Nieustannie dawkowane są emocje, które kipią i przybierają cały czas na intensywności. My natomiast absolutnie nie jesteśmy w stanie przewidzieć, co czeka na końcu drogi. Do czego uciekinierzy posuną się, z czym będą musieli się zmierzyć i kto stanie się "mózgiem" całej ucieczki. Po drugiej stronie czeka godny rywal w osobie Gabrieli Seredyńskiej, która nie zamierza prowadzić śledztwa zza biurka, ale nawet z narażaniem życia i kariery ruszyć w pogoń, podczas której czeka cała masa nieprzewidzianych zwrotów akcji i prawdy rzucającej nowe światło na dochodzenie.
Przemysław Borkowski bawi się z czytelnikiem w kotka i myszkę, zastawiając na bohaterów i na nas nowe pułapki, jedne decyzje pociągają następne i następne, z których już nie sposób wycofać się, zawrócić z raz obranej drogi. Podczas wyprawy następuje otwarcie niezaleczonych ran, powrót do wspomnień, od których wolałoby się uwolnić i zapomnieć. Tak oto wykorzystując powieść drogi, występujący w niej ludzie mają do odegrania konkretne rolę, by zmusić siebie nawzajem i czytelnika do konfrontacji ze złem, które naznacza drugiego już na zawsze. Do okrucieństwa wymierzonego w tych najbardziej bezbronnych i niewinnych osób.
Śmierć nie ucieknie stanowi zupełnie nową jakość w powieści kryminalną. Poza rozrywką, dostarcza coś o wiele głębszego, czego na początku w ogóle byśmy się nie spodziewali.
November 6, 2022
Drugi thriller Przemysława Borkowskiego z prokurator Gabrielą Seredyńską zrobił na mnie jeszcze lepsze wrażenie niż poprzedni.
Sama się sobie znowu trochę dziwię. Bo przecież niedawno narzekałam na eksploatowanie motywu wpływu przemocy domowej na kształtowanie osobowości bohaterów w niezłym skądinąd romansie. Czyżby sensacyjno-kryminalny kontekst takich obciążeń w jakiś sposób umniejszał ich znaczenie, wekslując emocje czytelnika w całkiem inne rejony? Na pewno tak się dzieje. Ale z drugiej strony, każdy z tych innych motywów napędzających akcję w powieści Borkowskiego, rozpatrywanych z osobna, specjalnie oryginalny nie jest, a nawet idąc dalej, wiarygodność paru z nich jest wielce problematyczna. Na przykład: nagromadzenie przestępczych przygód na szlaku „ucieczki przed sprawiedliwością” przez piosenkarkę Julię Gierszewską i jej kierowcę Marka Zarembę bije na głowę parę ich amerykańskich poprzedników, Bonnie i Clyde’a, przywoływanych zresztą, na poły żartobliwie, przez Julię; z kolei samobójcza nadaktywność pościgowa Seredyńskiej, do jakiej na dodatek zmusza policjantów, z operacyjnego punktu widzenia woła o pomstę do nieba. Co gorsza, rozkład win bądź co najmniej odpowiedzialności za kolejne wychodzące na jaw nowe i stare zbrodnie, jeśli nawet nie jest przekazany czytelnikowi wprost, i tak nie pozostawia najmniejszych wątpliwości kogo spośród bohaterów należy nim obarczać.
Siłą powieści jest połączenie wszystkich, pozornie mocno ogranych w tzw. literaturze gatunkowej motywów w spójną całość, mimo osadzenia ich w bardzo zróżnicowanych sceneriach i sytuacyjnych okolicznościach, łącznie ze sceną finałową. Co dla mnie zdecydowało o przewadze tego temu serii nad poprzednim.
W każdym razie ulegnę chyba pokusie, aby jak najszybciej sprawdzić, czy warsztatowe umiejętności Przemysława Borkowskiego utrzymują się na linii wznoszącej w trzeciej części przygód prokurator Gabrieli Seredyńskiej.
Sama się sobie znowu trochę dziwię. Bo przecież niedawno narzekałam na eksploatowanie motywu wpływu przemocy domowej na kształtowanie osobowości bohaterów w niezłym skądinąd romansie. Czyżby sensacyjno-kryminalny kontekst takich obciążeń w jakiś sposób umniejszał ich znaczenie, wekslując emocje czytelnika w całkiem inne rejony? Na pewno tak się dzieje. Ale z drugiej strony, każdy z tych innych motywów napędzających akcję w powieści Borkowskiego, rozpatrywanych z osobna, specjalnie oryginalny nie jest, a nawet idąc dalej, wiarygodność paru z nich jest wielce problematyczna. Na przykład: nagromadzenie przestępczych przygód na szlaku „ucieczki przed sprawiedliwością” przez piosenkarkę Julię Gierszewską i jej kierowcę Marka Zarembę bije na głowę parę ich amerykańskich poprzedników, Bonnie i Clyde’a, przywoływanych zresztą, na poły żartobliwie, przez Julię; z kolei samobójcza nadaktywność pościgowa Seredyńskiej, do jakiej na dodatek zmusza policjantów, z operacyjnego punktu widzenia woła o pomstę do nieba. Co gorsza, rozkład win bądź co najmniej odpowiedzialności za kolejne wychodzące na jaw nowe i stare zbrodnie, jeśli nawet nie jest przekazany czytelnikowi wprost, i tak nie pozostawia najmniejszych wątpliwości kogo spośród bohaterów należy nim obarczać.
Siłą powieści jest połączenie wszystkich, pozornie mocno ogranych w tzw. literaturze gatunkowej motywów w spójną całość, mimo osadzenia ich w bardzo zróżnicowanych sceneriach i sytuacyjnych okolicznościach, łącznie ze sceną finałową. Co dla mnie zdecydowało o przewadze tego temu serii nad poprzednim.
W każdym razie ulegnę chyba pokusie, aby jak najszybciej sprawdzić, czy warsztatowe umiejętności Przemysława Borkowskiego utrzymują się na linii wznoszącej w trzeciej części przygód prokurator Gabrieli Seredyńskiej.
December 13, 2021
Kompletnie nie rozumiem, czemu lektura tej książki zajęła mi tyle czasu.To przecież jest tak dobry tytuł!
Naprawdę,nie wiem, jak do tego doszło. Może chciałam jak najdłużej delektować się tą pozycją, dlatego zamiast pochłonąć na raz towarzyszył mi ten tytuł przez prawie dwa tygodnie?
Podczas czytania czułam się jak przy seansie filmu. Zastanawiam się, jak powinnam zakwalifikować “Śmierć nie ucieknie”. To powieść, która łączy w sobie naprawdę wiele elementów. Ma bowiem intrygującego bohatera… a właściwie dwie bohaterki: prokurator Gabrielę Seredyńską, która niekonwencjonalnymi metodami próbuje odkryć prawdę o zabójstwie, a także Julię, znaną piosenkarkę z dość mroczną przeszłością.
Autor łączy sprawnie wątek śledczy z elementem ucieczki głównej podejrzanej. To właśnie wydawało mi się tak filmowo rozegrane na kolejnych kartach książki.
Rzadko podczas czytania kryminałów kibicuję głównym podejrzanym, jednak kreacja Julii jest napisana w sposób tak przemyślany i tak dla czytelnika intrygujący, że nie umiałam inaczej. Jej wspomnienia z traumatycznego dzieciństwa, w połączeniu z obecną popularnością stworzyły bohaterkę na wskroś prawdziwą.
Sam pomysł jest… świetny. W połączeniu z motywem drogi dało to naprawdę intrygujący miszmasz. Bardzo podobał mi się też element polegający na wprowadzeniu postaci taksówkarza,który “ucieka” razem z główną podejrzaną. Do samego końca nie podejrzewałam, jaka dokładnie jest rola tego człowieka.
Nie myślałam, że to napiszę, ale w moim odczuciu “Śmierć nie ucieknie” jest książką lepszą od pierwszego tomu przygód prokurator Seredyńskiej. Chociaż oba stoją na wysokim poziomie. A najpiękniejsze jest to, że Autor nie poszedł na łatwiznę i stworzył historię w zupełnie innym stylu, niż w “Rytuale łowcy”.
Krótko mówiąc- zachwyt!
Naprawdę,nie wiem, jak do tego doszło. Może chciałam jak najdłużej delektować się tą pozycją, dlatego zamiast pochłonąć na raz towarzyszył mi ten tytuł przez prawie dwa tygodnie?
Podczas czytania czułam się jak przy seansie filmu. Zastanawiam się, jak powinnam zakwalifikować “Śmierć nie ucieknie”. To powieść, która łączy w sobie naprawdę wiele elementów. Ma bowiem intrygującego bohatera… a właściwie dwie bohaterki: prokurator Gabrielę Seredyńską, która niekonwencjonalnymi metodami próbuje odkryć prawdę o zabójstwie, a także Julię, znaną piosenkarkę z dość mroczną przeszłością.
Autor łączy sprawnie wątek śledczy z elementem ucieczki głównej podejrzanej. To właśnie wydawało mi się tak filmowo rozegrane na kolejnych kartach książki.
Rzadko podczas czytania kryminałów kibicuję głównym podejrzanym, jednak kreacja Julii jest napisana w sposób tak przemyślany i tak dla czytelnika intrygujący, że nie umiałam inaczej. Jej wspomnienia z traumatycznego dzieciństwa, w połączeniu z obecną popularnością stworzyły bohaterkę na wskroś prawdziwą.
Sam pomysł jest… świetny. W połączeniu z motywem drogi dało to naprawdę intrygujący miszmasz. Bardzo podobał mi się też element polegający na wprowadzeniu postaci taksówkarza,który “ucieka” razem z główną podejrzaną. Do samego końca nie podejrzewałam, jaka dokładnie jest rola tego człowieka.
Nie myślałam, że to napiszę, ale w moim odczuciu “Śmierć nie ucieknie” jest książką lepszą od pierwszego tomu przygód prokurator Seredyńskiej. Chociaż oba stoją na wysokim poziomie. A najpiękniejsze jest to, że Autor nie poszedł na łatwiznę i stworzył historię w zupełnie innym stylu, niż w “Rytuale łowcy”.
Krótko mówiąc- zachwyt!
January 4, 2022
Pierwsza książka autora, którą miałam okazję przeczytać, „Rytuał łowcy” zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego bardzo ucieszyła mnie wieść o drugiej części z prokurator Gabrielą Seredyńską.
Czy może być lepsza promocja nowo wydanej płyty, niż śmierć menadżera artystki? Tym bardziej że to właśnie ona mogła przyczynić się do jego śmierci? Niestety, młoda piosenkarka, Julia ma totalną lukę w pamięci, a w naturalnym odruchu decyduje się na desperacką ucieczkę.
Jej tropem i towarzyszącego jej tajemniczego taksówkarza podąża wyznaczona do prowadzenia sprawy prokurator Gabriela Seredyńska. Okazuje się, że jeśli nie rozegra tego właściwie może stać się kozłem ofiarnym obarczonym odpowiedzialnością za przeszłe decyzje i przekłamania wymiaru sprawiedliwości.
Od momentu ucieczki wszystkie elementy są jak pchnięte zrządzeniem losu kostki domina, pociągając kolejne wydarzenia, które coraz bardziej zaciskają pętlę uciekającym, ale też wydobywają na światło dzienne, to co miało pozostać ukryte. Dla kogo ta szaleńcza wyprawa okaże się kursem w jedną stronę?
Rytm i dynamikę tej wciągającej i fascynującej fabuły wyznaczają krótkie rozdziały, sprawiające, że chce się przeczytać jeszcze jeden i jeszcze kolejny, aż do ostatniej strony. Ciekawie i realistycznie wykreowane postaci, naturalne dialogi i zaskakująca, sięgająca przeszłości intryga dopełniają całości. Trudno było mi jedynie zdecydować, czy trzymać kciuki za powodzenie ucieczki Julii, czy za sukces śledztwa Gabrieli, bo obie bohaterki wzbudziły moją olbrzymią sympatię, a nie mogłam przecież kibicować obu. A może jednak?
Czy może być lepsza promocja nowo wydanej płyty, niż śmierć menadżera artystki? Tym bardziej że to właśnie ona mogła przyczynić się do jego śmierci? Niestety, młoda piosenkarka, Julia ma totalną lukę w pamięci, a w naturalnym odruchu decyduje się na desperacką ucieczkę.
Jej tropem i towarzyszącego jej tajemniczego taksówkarza podąża wyznaczona do prowadzenia sprawy prokurator Gabriela Seredyńska. Okazuje się, że jeśli nie rozegra tego właściwie może stać się kozłem ofiarnym obarczonym odpowiedzialnością za przeszłe decyzje i przekłamania wymiaru sprawiedliwości.
Od momentu ucieczki wszystkie elementy są jak pchnięte zrządzeniem losu kostki domina, pociągając kolejne wydarzenia, które coraz bardziej zaciskają pętlę uciekającym, ale też wydobywają na światło dzienne, to co miało pozostać ukryte. Dla kogo ta szaleńcza wyprawa okaże się kursem w jedną stronę?
Rytm i dynamikę tej wciągającej i fascynującej fabuły wyznaczają krótkie rozdziały, sprawiające, że chce się przeczytać jeszcze jeden i jeszcze kolejny, aż do ostatniej strony. Ciekawie i realistycznie wykreowane postaci, naturalne dialogi i zaskakująca, sięgająca przeszłości intryga dopełniają całości. Trudno było mi jedynie zdecydować, czy trzymać kciuki za powodzenie ucieczki Julii, czy za sukces śledztwa Gabrieli, bo obie bohaterki wzbudziły moją olbrzymią sympatię, a nie mogłam przecież kibicować obu. A może jednak?
December 11, 2023
4 ⭐
Kolejna świetna historia!
Bardzo pasuje mi pióro autora, świetnie mi się to czyta i niezwykle przyjemnie słucha w formie audiobooka. Krótkie rozdziały mocno ułatwiają płynność czytania bo jak każdy wie łatwiej powiedzieć sobie "jeszcze jeden rozdział" kiedy ten ma 5 czy 20 stron niż jak ma 30 lub więcej.
To co charakteryzuje te serię to to, że tak naprawdę nie mamy do końca możliwości domyślić się co jest prawdą, a co się nam tylko wdaje!
Najnowsza część jeszcze przede mną i zacieram na nią ręce!
Kolejna świetna historia!
Bardzo pasuje mi pióro autora, świetnie mi się to czyta i niezwykle przyjemnie słucha w formie audiobooka. Krótkie rozdziały mocno ułatwiają płynność czytania bo jak każdy wie łatwiej powiedzieć sobie "jeszcze jeden rozdział" kiedy ten ma 5 czy 20 stron niż jak ma 30 lub więcej.
To co charakteryzuje te serię to to, że tak naprawdę nie mamy do końca możliwości domyślić się co jest prawdą, a co się nam tylko wdaje!
Najnowsza część jeszcze przede mną i zacieram na nią ręce!
May 10, 2025
Niezła. Zdecydowanie byłaby lepsza, gdyby akcja w drugiej połowie się nie rozjechała. Za dużo powtórzeń (szczególnie w trzecim akcie, gdzie niektóre sceny są niemalże swoim powtórzeniem - i nie ma ku temu absolutnie żadnego powodu), fabuła zaczyna gubić jakąkolwiek dozę prawdopodobieństwa, a chęć zaskoczenia czytelnika - przeważać nad stworzeniem dobrej historii. Szkoda - po fantastycznym trzecim i czwartym tomie (tak, czytam tę serię przez przypadek od końca) spodziewałam się czegoś lepszego.
January 25, 2022
Autor jak zawsze trzyma poziom, choć tym razem trochę przekombinował.
April 11, 2022
3,5 ⭐
Wciągająca od samego początku, jak już zaczęłam nie mogłam się oderwać. Zakończenie tak proste, ale zarówno tak zaskakujące, że sama bym się go chyba nigdy nie domyśliła.
Wciągająca od samego początku, jak już zaczęłam nie mogłam się oderwać. Zakończenie tak proste, ale zarówno tak zaskakujące, że sama bym się go chyba nigdy nie domyśliła.
April 3, 2024
"Śmierć nie ucieknie" to kolejna dobra książka Pana Borkowskiego. Czyta się ją błyskawicznie. Trupy, pościgi, polityka, show-biznes, nieoczekiwane zwroty akcji to wszystko tworzy ciekawy kryminał.
August 1, 2025
3.5⭐
May 17, 2022
Wciągająca, fajna. Nie lubię książek pisanych w 3 osobie i na początku mi to przeszkadzało ale ogólnie dobra książka
Displaying 1 - 19 of 19 reviews