What do you think?
Rate this book
Οι Εφιάλτες του Άγκαρατ
Βασίλειο της Φραγκίας 1346 μ.Χ.
Οι εφιάλτες αναστατώνουν συχνά τις νύχτες του Αλβίν.
Περίεργες, τρομακτικές φιγούρες και πλάσματα των θρύλων
τον κάνουν να αμφιβάλλει για την πνευματική του διαύγεια.
Είναι επόμενο για έναν άνθρωπο με τέτοιο περιπετειώδες και
σκοτεινό παρελθόν που ναι μεν το έχει εγκαταλείψει, αλλά
αυτό συνεχίζει και τον στοιχειώνει.
Τώρα προσπαθεί να ζήσει μία ήσυχη ζωή με τη γυναίκα του και τη μικρή τους κόρη σε ένα απομονωμένο αγρόκτημα στον Βορρά του βασιλείου εν μέσω μιας ταραγμένης περιόδου, καθώς ο πόλεμος με την Αγγλία βρίσκεται προ των πυλών και πάλι.
Όταν, όμως, το σκοτεινό αυτό παρελθόν, από το οποίο νόμιζε πως είχε απελευθερωθεί για πάντα, εμφανίζεται και πάλι μπροστά του, ο Αλβίν αναγκάζεται να ακολουθήσει ξανά το δρόμο του αίματος, προκειμένου να προστατέψει αυτούς που αγαπά. Στο δρόμο αυτό οι εφιάλτες του θα έρθουν στην επιφάνεια και θα ενωθούν με την πραγματικότητα, δοκιμάζοντας το μυαλό και τις αντοχές του.
Σύντομα, όσο το παρελθόν θα ξετυλίγεται, αυτός θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη δυσκολότερη μάχη που έχει δώσει ποτέ.
Οι εφιάλτες αναστατώνουν συχνά τις νύχτες του Αλβίν.
Περίεργες, τρομακτικές φιγούρες και πλάσματα των θρύλων
τον κάνουν να αμφιβάλλει για την πνευματική του διαύγεια.
Είναι επόμενο για έναν άνθρωπο με τέτοιο περιπετειώδες και
σκοτεινό παρελθόν που ναι μεν το έχει εγκαταλείψει, αλλά
αυτό συνεχίζει και τον στοιχειώνει.
Τώρα προσπαθεί να ζήσει μία ήσυχη ζωή με τη γυναίκα του και τη μικρή τους κόρη σε ένα απομονωμένο αγρόκτημα στον Βορρά του βασιλείου εν μέσω μιας ταραγμένης περιόδου, καθώς ο πόλεμος με την Αγγλία βρίσκεται προ των πυλών και πάλι.
Όταν, όμως, το σκοτεινό αυτό παρελθόν, από το οποίο νόμιζε πως είχε απελευθερωθεί για πάντα, εμφανίζεται και πάλι μπροστά του, ο Αλβίν αναγκάζεται να ακολουθήσει ξανά το δρόμο του αίματος, προκειμένου να προστατέψει αυτούς που αγαπά. Στο δρόμο αυτό οι εφιάλτες του θα έρθουν στην επιφάνεια και θα ενωθούν με την πραγματικότητα, δοκιμάζοντας το μυαλό και τις αντοχές του.
Σύντομα, όσο το παρελθόν θα ξετυλίγεται, αυτός θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη δυσκολότερη μάχη που έχει δώσει ποτέ.
268 pages, Paperback
First published December 21, 2020
1 person is currently reading
45 people want to read
About the author
Αριστείδης Νάστος
10 books61 followersΟ Αριστείδης Νάστος (https://www.instagram.com/aristides_n... ) γεννήθηκε στα Ιωάννινα στις 16 Σεπτεμβρίου του 1986 και κατάγεται από τον Κερασώνα Φιλιππιάδος του Νομού Πρεβέζης. Σπούδασε Γεωγραφία στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ασχολείται με τη συγγραφή και τη μουσική. Εκτός από παράδοση μαθημάτων κιθάρας, συνθέτει και παίζει με ένα πλήθος εγχόρδων, από ηλεκτρική κιθάρα μέχρι ιρλανδικό μπουζούκι και μαντολίνο, προσανατολιζόμενος στο χώρο της μέταλ αλλά και της μεσαιωνικής ευρωπαϊκής παραδοσιακής μουσικής. Είναι δημιουργός του blackened death metal solo project «Insidiator Morbi » (check Spotify, youtube, bandcamp κτλ).
Τα βιβλία του Secta Nocturna
(https://www.vardosbooks.com/product-p... ),
Στο Φως της Αυγής (https://www.vardosbooks.com/product-p...) και Οι Εφιάλτες του Άγκαρατ(https://www.vardosbooks.com/product-p...) κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Βάρδος.
Το πρώτο του βιβλίο, Ίβαρ ο Νεκρός Πολεμιστής είναι διαθέσιμο για ελάχιστα ακόμα αντίτυπα πριν προχωρήσει σε επανέκδοση (https://www.vardosbooks.com/product-p...).
Μπορείτε να κατεβάσετε τη νουβελέτα, Ρούνα, δωρεάν σε ebook (PDF) εδώ: https://shorturl.at/afiOT και το Καθαρτήριο μέσω της Codex: Φantastica: https://www.codexphantastica.gr/katha...
This author also writes under: Aris Nastos
books2read.com/arisbooks
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 31 reviews
October 16, 2022
Προ των πυλών βρίσκεται το τρίτο βιβλίο του Αριστείδη Νάστου επομένως ήθελα να καταπιαστώ με το προηγούμενο μυθιστόρημα του «Οι Εφιάλτες του Άγκαρατ» από τις εκδόσεις Βάρδος. Μεταφερόμαστε στη Φραγκία το 1346 μ.Χ. όπου ο Αλβίν ζει μία ήσυχη ζωή με τη γυναίκα του και τη μικρή τους κόρη σε ένα απομονωμένο αγρόκτημα στον Βορρά του βασιλείου αλλά εφιάλτες ταράσσουν την οικογενειακή θαλπωρή του. Περίεργες, τρομακτικές φιγούρες και πλάσματα των θρύλων τον κάνουν να αμφιβάλλει για την πνευματική του διαύγεια. Σύντομα, όσο το παρελθόν θα ξετυλίγεται, αυτός θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη δυσκολότερη μάχη που έχει δώσει ποτέ.
Καταρχάς, ο συγγραφέας παντρεύει με αφηγηματική μαεστρία δύο είδη, το ιστορικό μυθιστόρημα και τη λογοτεχνία του φανταστικού, χωρίς ποτέ να κυριαρχεί το ένα έναντι του άλλου. Είναι φανερό πόσο έχει δουλέψει το μεταφυσικό στοιχείο, οι περιγραφές είναι γλαφυρές και ολοζώντανες σε βαθμό που φοβόμουν-και ακόμη φοβάμαι- ότι οι εφιάλτες θα στοιχειώσουν και τις δικές μου νύχτες. Στην αρχή μου είχαν κεντρίσει την περιέργεια οι απόκοσμες μορφές που ταλάνιζαν τον Αλβίν, όμως όσο κυλούσαν οι σελίδες υπέφερα μαζί του αγωνιώντας για την λύτρωση, μπερδεύοντας τα δυσδιάκριτα σύνορα της πραγματικότητας και του ονειρόκοσμου. Η ιστορία έχει μία συνεχώς αυξανόμενη ένταση που συμβαδίζει με την ψυχολογία του ήρωα. Διηγηματικό ενδιαφέρον έχουν και οι υπόλοιποι χαρακτήρες που είναι σταθερά δομημένοι και σε προσκαλούν να γνωρίσεις τους ίδιους και τα κίνητρά τους.
Ως προς το ιστορικό υπόβαθρο, ο 100ετής πόλεμος ανάμεσα στην Αγγλία και τη Γαλλία βρίσκεται στο επίκεντρο (όπως φαίνεται από το εξώφυλλο), ο συγγραφέας έχει φροντίσει να μας ενημερώσει αναλυτικά στο σημείωμα αλλά και κατά την ανάγνωση μας εισάγει στην εποχή του Μεσαίωνα. Ειδική μνεία για τις ατμοσφαιρικές, κινηματογραφικές μάχες όταν ο Αλβίν αναγκάζεται να ακολουθήσει ξανά τον δρόμο του αίματος, με ξετρέλαναν θυμίζοντας μου εντόνως Sanderson και Abercrombie που τους τρέφω μεγάλη αδυναμία. Το τρίτο και τελευταίο μέρος του μυθιστορήματος είναι το πιο συναρπαστικό και αγωνιώδες αφού επιφυλάσσει συγκινήσεις και ανατροπές (η εξήγηση για τους εφιάλτες είναι τόσο καλοδουλεμένη που δεν την αμφισβήτησα στιγμή).
Εν κατακλείδι, «Οι Εφιάλτες του Άγκαρατ» είναι μία σκοτεινή περιπέτεια με ιστορικά στοιχεία που προσφέρει στιγμές αγωνίας αλλά και συναισθηματικό πλούτο.
«Όσο υπάρχει ελπίδα υπάρχει και η πιθανότητα να επιτευχθούν τα πάντα. Αν θέλεις να σκοτώσεις έναν άνθρωπο αργά και βασανιστικά, άφησέ τον να ζήσει χωρίς ελπίδα».
Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτα στο One girl, one pen
Καταρχάς, ο συγγραφέας παντρεύει με αφηγηματική μαεστρία δύο είδη, το ιστορικό μυθιστόρημα και τη λογοτεχνία του φανταστικού, χωρίς ποτέ να κυριαρχεί το ένα έναντι του άλλου. Είναι φανερό πόσο έχει δουλέψει το μεταφυσικό στοιχείο, οι περιγραφές είναι γλαφυρές και ολοζώντανες σε βαθμό που φοβόμουν-και ακόμη φοβάμαι- ότι οι εφιάλτες θα στοιχειώσουν και τις δικές μου νύχτες. Στην αρχή μου είχαν κεντρίσει την περιέργεια οι απόκοσμες μορφές που ταλάνιζαν τον Αλβίν, όμως όσο κυλούσαν οι σελίδες υπέφερα μαζί του αγωνιώντας για την λύτρωση, μπερδεύοντας τα δυσδιάκριτα σύνορα της πραγματικότητας και του ονειρόκοσμου. Η ιστορία έχει μία συνεχώς αυξανόμενη ένταση που συμβαδίζει με την ψυχολογία του ήρωα. Διηγηματικό ενδιαφέρον έχουν και οι υπόλοιποι χαρακτήρες που είναι σταθερά δομημένοι και σε προσκαλούν να γνωρίσεις τους ίδιους και τα κίνητρά τους.
Ως προς το ιστορικό υπόβαθρο, ο 100ετής πόλεμος ανάμεσα στην Αγγλία και τη Γαλλία βρίσκεται στο επίκεντρο (όπως φαίνεται από το εξώφυλλο), ο συγγραφέας έχει φροντίσει να μας ενημερώσει αναλυτικά στο σημείωμα αλλά και κατά την ανάγνωση μας εισάγει στην εποχή του Μεσαίωνα. Ειδική μνεία για τις ατμοσφαιρικές, κινηματογραφικές μάχες όταν ο Αλβίν αναγκάζεται να ακολουθήσει ξανά τον δρόμο του αίματος, με ξετρέλαναν θυμίζοντας μου εντόνως Sanderson και Abercrombie που τους τρέφω μεγάλη αδυναμία. Το τρίτο και τελευταίο μέρος του μυθιστορήματος είναι το πιο συναρπαστικό και αγωνιώδες αφού επιφυλάσσει συγκινήσεις και ανατροπές (η εξήγηση για τους εφιάλτες είναι τόσο καλοδουλεμένη που δεν την αμφισβήτησα στιγμή).
Εν κατακλείδι, «Οι Εφιάλτες του Άγκαρατ» είναι μία σκοτεινή περιπέτεια με ιστορικά στοιχεία που προσφέρει στιγμές αγωνίας αλλά και συναισθηματικό πλούτο.
«Όσο υπάρχει ελπίδα υπάρχει και η πιθανότητα να επιτευχθούν τα πάντα. Αν θέλεις να σκοτώσεις έναν άνθρωπο αργά και βασανιστικά, άφησέ τον να ζήσει χωρίς ελπίδα».
Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτα στο One girl, one pen
October 20, 2022
Πόσο εύκολο είναι να ζεις με τους εφιάλτες σου;
Ο Αλβίν προσπαθεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, έχοντας αφήσει πίσω το δύσκολο παρελθόν του. Μόνο που στην πραγματικότητα, το παρελθόν μας ποτέ δεν μένει πίσω, αλλά το κουβαλάμε μέσα μας. Και ο Αλβίν θα το ανακαλύψει με τον πιο σκληρό τρόπο.
Η ιστορία ξεκινάει ήρεμα, η ένταση καθώς προχωρούν οι σελίδες αυξάνεται, για να φτάσει στην κορύφωση στο τέλος, σε μια εξέλιξη που ομολογουμένως δεν είχα καν σκεφτεί από την αρχή. Μιας και η γραμμή που χωρίζει το πραγματικό με το μεταφυσικό είναι πολύ θολή σε αρκετά σημεία, δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό το επιτυχημένο πάντρεμα της απόλυτης ρεαλιστικότητας των ιστορικών γεγονότων, με τα φανταστικά στοιχεία.
Σε όλο αυτό, έρχεται να προστεθεί και η προσωπικότητα του κεντρικού ήρωα, ενός ανθρώπου με αξίες, αλλά που δεν διστάζει προκειμένου να προστατεύσει όσους αγαπάει και να πετύχει τον σκοπό του.
Ο συγγραφέας μας ταξιδεύει στην Φραγκία του 1346 και το κάνει με πολύ μεγάλη ευχέρεια, περιγράφοντας εκείνη την εποχή με τρόπο πολύ φυσιολογικό, σε μια συνεχόμενη ροή που δεν σκαλώνει πουθενά. Ακόμη και στις δύσκολες σκηνές μάχης, είναι αξιέπαινος ο τρόπος περιγραφής των σκηνών. Επίσης, μου άρεσε που ο Αριστείδης δεν «φοβήθηκε» τίποτε σε συγγραφικό επίπεδο. Κάποιες φορές, γράφοντας κάτι, φοβόμαστε να το «χαλάσουμε» έπειτα, λυπόμαστε να «θυσιάσουμε» πράγματα (αν με καταλαβαίνετε τι εννοώ- δεν θέλω να μιλήσω συγκεκριμένα για να μην κάνω σποιλ), όμως εδώ είδα μια τόλμη που μου άρεσε και που χωρίς αυτήν η ιστορία δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση η ίδια.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα, ιδιαίτερα αν θέλετε να διαβάσετε κάτι που να ξεφεύγει από το αυστηρό είδος του ιστορικού ή του φανταστικού!
Ο Αλβίν προσπαθεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, έχοντας αφήσει πίσω το δύσκολο παρελθόν του. Μόνο που στην πραγματικότητα, το παρελθόν μας ποτέ δεν μένει πίσω, αλλά το κουβαλάμε μέσα μας. Και ο Αλβίν θα το ανακαλύψει με τον πιο σκληρό τρόπο.
Η ιστορία ξεκινάει ήρεμα, η ένταση καθώς προχωρούν οι σελίδες αυξάνεται, για να φτάσει στην κορύφωση στο τέλος, σε μια εξέλιξη που ομολογουμένως δεν είχα καν σκεφτεί από την αρχή. Μιας και η γραμμή που χωρίζει το πραγματικό με το μεταφυσικό είναι πολύ θολή σε αρκετά σημεία, δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό το επιτυχημένο πάντρεμα της απόλυτης ρεαλιστικότητας των ιστορικών γεγονότων, με τα φανταστικά στοιχεία.
Σε όλο αυτό, έρχεται να προστεθεί και η προσωπικότητα του κεντρικού ήρωα, ενός ανθρώπου με αξίες, αλλά που δεν διστάζει προκειμένου να προστατεύσει όσους αγαπάει και να πετύχει τον σκοπό του.
Ο συγγραφέας μας ταξιδεύει στην Φραγκία του 1346 και το κάνει με πολύ μεγάλη ευχέρεια, περιγράφοντας εκείνη την εποχή με τρόπο πολύ φυσιολογικό, σε μια συνεχόμενη ροή που δεν σκαλώνει πουθενά. Ακόμη και στις δύσκολες σκηνές μάχης, είναι αξιέπαινος ο τρόπος περιγραφής των σκηνών. Επίσης, μου άρεσε που ο Αριστείδης δεν «φοβήθηκε» τίποτε σε συγγραφικό επίπεδο. Κάποιες φορές, γράφοντας κάτι, φοβόμαστε να το «χαλάσουμε» έπειτα, λυπόμαστε να «θυσιάσουμε» πράγματα (αν με καταλαβαίνετε τι εννοώ- δεν θέλω να μιλήσω συγκεκριμένα για να μην κάνω σποιλ), όμως εδώ είδα μια τόλμη που μου άρεσε και που χωρίς αυτήν η ιστορία δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση η ίδια.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα, ιδιαίτερα αν θέλετε να διαβάσετε κάτι που να ξεφεύγει από το αυστηρό είδος του ιστορικού ή του φανταστικού!
September 21, 2022
“ Όταν τα λιοντάρια κατασπαράξουν τον κρίνο, πρέπει εσύ, Αλβίν, να βρεις τον δρόμο προς τον κροκόδειλο ακολουθώντας το γεράκι. Εκεί θα γίνεις ό,τι επιθυμείς.”
“ Οι περισσότεροι πεθαίνουν για ένα σκοπό ή έναν ιερό αγώνα, αγνοώντας τον σπουδαιότερο ως άνθρωποι' να ζήσουν.”
“ Αν θέλεις να σκοτώσεις έναν άνθρωπο αργά και βασανιστικά, άφησέ τον να ζήσει χωρίς ελπίδα.”
“ Όσο λιγότερο σκέφτεσαι την πηγή των δυσκολιών σου τόσο πιο εύκολα αφήνεσαι στη σύντομη ευτυχία που προσφέρει μια τέτοια λιακάδα.”
“Σε έναν κόσμο που φλεγόταν μόνιμα από τον πόλεμο, βρισκόταν στο μάτι μιας θύελλας, όμως, ήταν αποφασισμένος να βρει τη γαλήνη.”
“ Οι περισσότεροι πεθαίνουν για ένα σκοπό ή έναν ιερό αγώνα, αγνοώντας τον σπουδαιότερο ως άνθρωποι' να ζήσουν.”
“ Αν θέλεις να σκοτώσεις έναν άνθρωπο αργά και βασανιστικά, άφησέ τον να ζήσει χωρίς ελπίδα.”
“ Όσο λιγότερο σκέφτεσαι την πηγή των δυσκολιών σου τόσο πιο εύκολα αφήνεσαι στη σύντομη ευτυχία που προσφέρει μια τέτοια λιακάδα.”
“Σε έναν κόσμο που φλεγόταν μόνιμα από τον πόλεμο, βρισκόταν στο μάτι μιας θύελλας, όμως, ήταν αποφασισμένος να βρει τη γαλήνη.”
December 28, 2021
Πρώτη επαφή με έργο του Αριστείδη Νάστου και μπορώ να πω πως έμεινα ιδιαίτερα ευχαριστημένος.
Οι Εφιάλτες του Άγκαρατ είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα φαντασίας που διαδραματίζεται στη Φραγκία (Γαλλία) του 14ου αιώνα. Ένα μυθιστόρημα που πατάει στο πραγματικό ιστορικό πλαίσιο του Εκατονταετούς Πολέμου με την Αγγλία πλέκοντας στην πορεία, με ιδιαίτερη μαεστρία, το υπερφυσικό στοιχείο.
Αν κάτι χαρακτηρίζει το βιβλίο είναι η κινηματογραφική ροή της ιστορίας και η προσεγμένη γραφή του συγγραφέα. Με ικανοποίηση διαπίστωσα πως ο κ. Νάστος διαθέτει, εκτός από υψηλές δυνατότητες ως δημιουργός, και τις απαιτούμενες γνώσεις και ικανότητες ώστε να υποστηρίξει με επιτυχία ένα αξιόλογο βιβλίο με ενδιαφέρον concept. Καταρχάς το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο πατάει το βιβλίο είναι φανταστικό. Μεσαίωνας, σκοτεινά τάγματα, αιρέσεις, δαίμονες, μια εποχή βίας και ασταμάτητων μαχών, τι καλύτερο σκηνικό για να πλέξει κανείς μια ιστορία εκδίκησης. Εντύπωση μου έκανε επίσης η άνεση του συγγραφέα να μεταφέρει με παραστατικότητα την αγριότητα των συμπλοκών. Είναι ένα σημείο που το βιβλίο παίρνει άριστα. Πραγματικά με έκανε να ‘’νιώθω’’ την κάθε σκηνή βίας που περιέγραφε και δεν είχα κανένα πρόβλημα να μετουσιώσω σε εικόνες το αιματοκύλισμα που προκαλούσε στο διάβα του ο Αλβίν, προσπαθώντας να τιμωρήσει τις σκιές του παρελθόντος που στοίχειωναν με μανιώδη επιμονή το κάθε του βήμα. Η πρόζα είχε σε αρκετά σημεία ένα γλυκό βάθος… άφηνε έναν νυγμό φιλοσοφίας, στον τρόπο έκφρασης, που με έκανε να συνειδητοποιήσω πως κρατούσα στα χέρια μου ένα βιβλίο ιδανικό για τα γούστα μου. Λόγος μεστός, νεύρο, σπιρτάδα, και μια σκοτεινή πολεμική ψυχή να με καλεί μέσα από τις σελίδες, όμοια με μακρινό βούκινο.
Οι εκπλήξεις, επίσης, δε λείπουν από το μυθιστόρημα. Οι Εφιάλτες κρύβουν στον πυρήνα τους, πραγματικά, μια ωραία ιστορία. Οι οιωνοί και τα υπερφυσικά οράματα που ορίζουν τη μοίρα του Αλβίν, τα απαίσια όνειρα που -από ένα σημείο και μετά- διαστρέφουν ακόμα και τη συμπεριφορά του, κεντρίζουν την περιέργεια και εξάπτουν τη φαντασία. Είναι δοσμένα με τέτοιον τρόπο ώστε να μη μπορείς να ξεχωρίσεις, στην αρχή τουλάχιστον, αν πρόκειται για αληθινά περιστατικά ή για ψεύτικα, κι αυτό ήταν κάτι που εκτίμησα καθώς πρόσθετε αλατοπίπερο στη διήγηση. Ο μύθος εμπλέκεται ιδανικά με την πραγματικότητα και οι σελίδες φεύγουν δίχως να καταλάβεις πώς.
Η κινηματογραφική ροή της ιστορίας δίνει την εντύπωση πως τα γεγονότα τρέχουν, όμως ο ρυθμός διήγησης, κατ’ εμέ, είναι ο κατάλληλος για το στήσιμο της πλοκής και την εκτέλεση της κεντρικής ιδέας των Εφιαλτών. Η επιλογή του Αριστείδη να δώσει ένα μπαράζ διαδοχικών περιστατικών που ξετυλίγουν, ψηλαφώντας θαρρείς, το μυστηριώδες παρελθόν του Αλβίν ήταν καλοδεχούμενη. Αν κάτι θα ήθελα διαφορετικό, αυτό είναι τα στοιχεία με τα οποία ξεδιπλώνεται η πλοκή καθώς ο ήρωας εισέρχεται βαθύτερα στον βούρκο του παρελθόντος. Όλα τα κίνητρα δικαιολογούνται, δε λέω, υπάρχουν οι απαραίτητες εξηγήσεις, όμως θα προτιμούσα οι οιωνοί να μην οδηγούν τις εξελίξεις μα να τι�� επιβεβαιώνουν. Να λειτουργούν δηλαδή ως μέσα επικύρωσης των αποφάσεων που παίρνει ο Αλβίν, αναζητώντας την άκρη του νήματος, κι όχι να είναι τα στοιχεία που ορίζουν τις επιλογές του. Επιμένω πως ακόμα κι έτσι, όταν ο Αλβίν αρχίζει να τυραννιέται πιο έντονα από τους Εφιάλτες, κάνοντας ταυτόχρονα κάποιες αμφιλεγόμενες επιλογές, η συμπεριφορά του εξηγείται δίχως να εγκαταλείπει το πλαίσιο του λογικού. Όμως, χρησιμοποιώντας το τρικ που ανέφερα, το φαινόμενο του δέους θα ήταν πιο έντονο για τον αναγνώστη, γιατί το υπερφυσικό στοιχείο θα ερχόταν απρόσκλητο, θα φάνταζε αυθύπαρκτο και δυσοίωνο. Ταυτόχρονα το ξεδίπλωμα της πλοκής θα πατούσε –αναγκαστικά– σε περισσότερο λογικοφανή πλαίσια και κατ’ επέκταση η όποια μοίρα του Αλβίν θα κινούταν στο φάσμα της αβεβαιότητας, δίχως να δίνει την εντύπωση ενός τετελεσμένου γεγονότος.
Τέλος πάντων. Περί ορέξεως… όπως πολύ σοφά λέει ο λαός.
Η ουσία είναι πως οι Εφιάλτες του Άραγκατ είναι ένα βιβλίο που μου κράτησε ωραία συντροφιά και σίγουρα μου ανακίνησε το ενδιαφέρον και για τον ΙΒΑΡ, το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα.
Επομένως, με ασφάλεια μπορώ να πω, πως το πρώτο βιβλίο των Εκδόσεων Βάρδος μου χάρισε μια θετικότατη αναγνωστική εμπειρία.
Οι Εφιάλτες του Άγκαρατ είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα φαντασίας που διαδραματίζεται στη Φραγκία (Γαλλία) του 14ου αιώνα. Ένα μυθιστόρημα που πατάει στο πραγματικό ιστορικό πλαίσιο του Εκατονταετούς Πολέμου με την Αγγλία πλέκοντας στην πορεία, με ιδιαίτερη μαεστρία, το υπερφυσικό στοιχείο.
Αν κάτι χαρακτηρίζει το βιβλίο είναι η κινηματογραφική ροή της ιστορίας και η προσεγμένη γραφή του συγγραφέα. Με ικανοποίηση διαπίστωσα πως ο κ. Νάστος διαθέτει, εκτός από υψηλές δυνατότητες ως δημιουργός, και τις απαιτούμενες γνώσεις και ικανότητες ώστε να υποστηρίξει με επιτυχία ένα αξιόλογο βιβλίο με ενδιαφέρον concept. Καταρχάς το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο πατάει το βιβλίο είναι φανταστικό. Μεσαίωνας, σκοτεινά τάγματα, αιρέσεις, δαίμονες, μια εποχή βίας και ασταμάτητων μαχών, τι καλύτερο σκηνικό για να πλέξει κανείς μια ιστορία εκδίκησης. Εντύπωση μου έκανε επίσης η άνεση του συγγραφέα να μεταφέρει με παραστατικότητα την αγριότητα των συμπλοκών. Είναι ένα σημείο που το βιβλίο παίρνει άριστα. Πραγματικά με έκανε να ‘’νιώθω’’ την κάθε σκηνή βίας που περιέγραφε και δεν είχα κανένα πρόβλημα να μετουσιώσω σε εικόνες το αιματοκύλισμα που προκαλούσε στο διάβα του ο Αλβίν, προσπαθώντας να τιμωρήσει τις σκιές του παρελθόντος που στοίχειωναν με μανιώδη επιμονή το κάθε του βήμα. Η πρόζα είχε σε αρκετά σημεία ένα γλυκό βάθος… άφηνε έναν νυγμό φιλοσοφίας, στον τρόπο έκφρασης, που με έκανε να συνειδητοποιήσω πως κρατούσα στα χέρια μου ένα βιβλίο ιδανικό για τα γούστα μου. Λόγος μεστός, νεύρο, σπιρτάδα, και μια σκοτεινή πολεμική ψυχή να με καλεί μέσα από τις σελίδες, όμοια με μακρινό βούκινο.
Οι εκπλήξεις, επίσης, δε λείπουν από το μυθιστόρημα. Οι Εφιάλτες κρύβουν στον πυρήνα τους, πραγματικά, μια ωραία ιστορία. Οι οιωνοί και τα υπερφυσικά οράματα που ορίζουν τη μοίρα του Αλβίν, τα απαίσια όνειρα που -από ένα σημείο και μετά- διαστρέφουν ακόμα και τη συμπεριφορά του, κεντρίζουν την περιέργεια και εξάπτουν τη φαντασία. Είναι δοσμένα με τέτοιον τρόπο ώστε να μη μπορείς να ξεχωρίσεις, στην αρχή τουλάχιστον, αν πρόκειται για αληθινά περιστατικά ή για ψεύτικα, κι αυτό ήταν κάτι που εκτίμησα καθώς πρόσθετε αλατοπίπερο στη διήγηση. Ο μύθος εμπλέκεται ιδανικά με την πραγματικότητα και οι σελίδες φεύγουν δίχως να καταλάβεις πώς.
Η κινηματογραφική ροή της ιστορίας δίνει την εντύπωση πως τα γεγονότα τρέχουν, όμως ο ρυθμός διήγησης, κατ’ εμέ, είναι ο κατάλληλος για το στήσιμο της πλοκής και την εκτέλεση της κεντρικής ιδέας των Εφιαλτών. Η επιλογή του Αριστείδη να δώσει ένα μπαράζ διαδοχικών περιστατικών που ξετυλίγουν, ψηλαφώντας θαρρείς, το μυστηριώδες παρελθόν του Αλβίν ήταν καλοδεχούμενη. Αν κάτι θα ήθελα διαφορετικό, αυτό είναι τα στοιχεία με τα οποία ξεδιπλώνεται η πλοκή καθώς ο ήρωας εισέρχεται βαθύτερα στον βούρκο του παρελθόντος. Όλα τα κίνητρα δικαιολογούνται, δε λέω, υπάρχουν οι απαραίτητες εξηγήσεις, όμως θα προτιμούσα οι οιωνοί να μην οδηγούν τις εξελίξεις μα να τι�� επιβεβαιώνουν. Να λειτουργούν δηλαδή ως μέσα επικύρωσης των αποφάσεων που παίρνει ο Αλβίν, αναζητώντας την άκρη του νήματος, κι όχι να είναι τα στοιχεία που ορίζουν τις επιλογές του. Επιμένω πως ακόμα κι έτσι, όταν ο Αλβίν αρχίζει να τυραννιέται πιο έντονα από τους Εφιάλτες, κάνοντας ταυτόχρονα κάποιες αμφιλεγόμενες επιλογές, η συμπεριφορά του εξηγείται δίχως να εγκαταλείπει το πλαίσιο του λογικού. Όμως, χρησιμοποιώντας το τρικ που ανέφερα, το φαινόμενο του δέους θα ήταν πιο έντονο για τον αναγνώστη, γιατί το υπερφυσικό στοιχείο θα ερχόταν απρόσκλητο, θα φάνταζε αυθύπαρκτο και δυσοίωνο. Ταυτόχρονα το ξεδίπλωμα της πλοκής θα πατούσε –αναγκαστικά– σε περισσότερο λογικοφανή πλαίσια και κατ’ επέκταση η όποια μοίρα του Αλβίν θα κινούταν στο φάσμα της αβεβαιότητας, δίχως να δίνει την εντύπωση ενός τετελεσμένου γεγονότος.
Τέλος πάντων. Περί ορέξεως… όπως πολύ σοφά λέει ο λαός.
Η ουσία είναι πως οι Εφιάλτες του Άραγκατ είναι ένα βιβλίο που μου κράτησε ωραία συντροφιά και σίγουρα μου ανακίνησε το ενδιαφέρον και για τον ΙΒΑΡ, το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα.
Επομένως, με ασφάλεια μπορώ να πω, πως το πρώτο βιβλίο των Εκδόσεων Βάρδος μου χάρισε μια θετικότατη αναγνωστική εμπειρία.
Read
August 3, 2022Να πω ευθύς εξαρχής ότι με εντυπωσίασε η έκδοση. Σπάνια πλέον βλέπω βιβλίο με σκληρό εξώφυλλο, το οποίο να είναι και τόσο αντιπροσωπευτικό (θα το πω παρακάτω). Επίσης, εντός έχει εικαστικές παρεμβάσεις που βάζουν τον αναγνώστη στο κλίμα. Ιδιαίτερα μου άρεσε ο χωρισμός σε τρία μέρη, καθένα από τα οποία είχε ένα επιπλέον αντικείμενο. Ναι, έχει κάποια σημασία στην πλοκή.
ΑΣ μιλήσω για το εξώφυλλο. Μέσα σε μαύρο φόντο υπάρχει μια ασπίδα, η οποία έχει γαλλικές και αγγλικές σημαίες, κάτι που προμηνύει πλοκή στον Εκατονταετή πόλεμο Αγγλίας - Γαλλίας. Όταν τελείωσα το βιβλίο, έμεινα να κοιτάω το εξώφυλλο και μου ταίριαξε ακόμα περισσότερο.
Το έναυσμα, όπως μας εξομολογείται κι ο συγγραφέας, ήταν το έργο του Μπέρναρντ Κόρνγουελ. Κι αυτό που κατάφερε ήταν να μου προσδώσει την ανάλογη ατμόσφαιρα. Μάχες, αδίστακτοι πολεμιστές, καταστροφές και κάπου ανάμεσα σκοτεινές, παραθρησκευτικές οργανώσεις που αναζητούν αμύθητα κειμήλια. Ναι, είναι ένας Κορνγουέλληνας συγγραφέας.
Αν υπάρχει κάτι στη ροή του βιβλίου αυτού που πρέπει να τονιστεί, είναι η κλιμάκωση. Κάθε μέρος του βιβλίου είναι πιο βαθύ, πιο σκληρό και πιο ενδιαφέρον από το προηγούμενο. Κι αυτό δίνει την αναγνωστική απόλαυση του να πηγαίνεις από το απλούστερο στο πιο περίπλοκο και πιο ποιοτικό.
Γι' αυτό φυσικά στο πρώτο μέρος εντοπίζεται η μεγαλύτερη, κατά τη γνώμη μου, αδυναμία του βιβλίου. Το σέτινγκ του ήρωα, το οποίο ναι μεν είναι απαραίτητο αλλά δίνει κάποιες λάθος εντυπώσεις (τουλάχιστον μέχρι να πέσουν τα πρώτα κεφάλια).
ΚΑι ένα αμφιλεγόμενο στοιχείο για τέτοιου είδους ιστορίες είναι η δυναμική του ήρωα, που μπορεί να τα βάζει με υπέρτερες δυνάμεις. Αυτό άλλους αναγνώστες τους συνεπαίρνει (ειδικά αν τους αρέσει το στυλ γραφής του Lee Child) κι άλλους τους κάνει να δυσπιστούν. Εγώ ανήκω στη δεύτερη κατηγορία, όμως άφησα τον ήρωα να με οδηγήσει εκεί που ήθελε - και δεν το μετανιωσα.
Τελειώνοντας το βιβλίο, το κρίνω μια πλούσια αναγνωστική εμπειρία, με όλα τα στοιχεία που χρειάζεται ένα βιβλίο πιστό στο είδος του. Μάλιστα στο τέλος έχει και επεξηγήσεις για τα ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα. Κι αυτό είναι πολύ ικανοποιητικό.
ΑΣ μιλήσω για το εξώφυλλο. Μέσα σε μαύρο φόντο υπάρχει μια ασπίδα, η οποία έχει γαλλικές και αγγλικές σημαίες, κάτι που προμηνύει πλοκή στον Εκατονταετή πόλεμο Αγγλίας - Γαλλίας. Όταν τελείωσα το βιβλίο, έμεινα να κοιτάω το εξώφυλλο και μου ταίριαξε ακόμα περισσότερο.
Το έναυσμα, όπως μας εξομολογείται κι ο συγγραφέας, ήταν το έργο του Μπέρναρντ Κόρνγουελ. Κι αυτό που κατάφερε ήταν να μου προσδώσει την ανάλογη ατμόσφαιρα. Μάχες, αδίστακτοι πολεμιστές, καταστροφές και κάπου ανάμεσα σκοτεινές, παραθρησκευτικές οργανώσεις που αναζητούν αμύθητα κειμήλια. Ναι, είναι ένας Κορνγουέλληνας συγγραφέας.
Αν υπάρχει κάτι στη ροή του βιβλίου αυτού που πρέπει να τονιστεί, είναι η κλιμάκωση. Κάθε μέρος του βιβλίου είναι πιο βαθύ, πιο σκληρό και πιο ενδιαφέρον από το προηγούμενο. Κι αυτό δίνει την αναγνωστική απόλαυση του να πηγαίνεις από το απλούστερο στο πιο περίπλοκο και πιο ποιοτικό.
Γι' αυτό φυσικά στο πρώτο μέρος εντοπίζεται η μεγαλύτερη, κατά τη γνώμη μου, αδυναμία του βιβλίου. Το σέτινγκ του ήρωα, το οποίο ναι μεν είναι απαραίτητο αλλά δίνει κάποιες λάθος εντυπώσεις (τουλάχιστον μέχρι να πέσουν τα πρώτα κεφάλια).
ΚΑι ένα αμφιλεγόμενο στοιχείο για τέτοιου είδους ιστορίες είναι η δυναμική του ήρωα, που μπορεί να τα βάζει με υπέρτερες δυνάμεις. Αυτό άλλους αναγνώστες τους συνεπαίρνει (ειδικά αν τους αρέσει το στυλ γραφής του Lee Child) κι άλλους τους κάνει να δυσπιστούν. Εγώ ανήκω στη δεύτερη κατηγορία, όμως άφησα τον ήρωα να με οδηγήσει εκεί που ήθελε - και δεν το μετανιωσα.
Τελειώνοντας το βιβλίο, το κρίνω μια πλούσια αναγνωστική εμπειρία, με όλα τα στοιχεία που χρειάζεται ένα βιβλίο πιστό στο είδος του. Μάλιστα στο τέλος έχει και επεξηγήσεις για τα ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα. Κι αυτό είναι πολύ ικανοποιητικό.
January 19, 2022
Οι Εφιάλτες του Άγκαρατ είναι το δεύτερο βιβλίο του Αριστείδη Νάστου που διαβάζω μέσα σε δύο μήνες. Γνώρισα τη γραφή του από τον «Ίβαρ: Ο Νεκρός Πολεμιστής» και συνέχισα αυτή τη φορά με τη Γαλλία του 1346 και τις περιπέτειες του Αλβίν.
Μπορώ να πω πως αυτό το βιβλίο το απόλαυσα περισσότερο από το πρώτο. Πολύ περισσότερο. Μπορεί να διαδραματίζεται στο Μεσαίωνα, όμως πάντα αυτοί οι αιώνες στην ιστορία με ενθουσίαζαν. Το βιβλίο έχει απ όλα. Τάγματα, μάχες, δαίμονες, μυστήριο.
Όμως έχει κάτι ακόμα: την κινηματογραφική γραφή του συγγραφέα και το στιβαρό ιστορικό υπόβαθρο.
Επιπλέον, έχει συνεχόμενη δράση, ενδιαφέροντες και πολυδιάστατους χαρακτήρες και μάχες. Πολλές μάχες.
Άλλωστε, μιλάμε για την περίοδο του εκανονταετή πολέμου και έτσι, Γάλλος πρωταγωνιστής που δεν «παίρνει κεφάλια» -κυριολεκτικά- δεν λογίζεται.
Τα ιστορικά μυθιστορήματα μπορεί να μην είναι ένα είδος που προτιμώ αλλά τι να πω; Αν έχει Μεσαίωνα, βία και καλή γραφή, τότε count me in.
Μπορώ να πω πως αυτό το βιβλίο το απόλαυσα περισσότερο από το πρώτο. Πολύ περισσότερο. Μπορεί να διαδραματίζεται στο Μεσαίωνα, όμως πάντα αυτοί οι αιώνες στην ιστορία με ενθουσίαζαν. Το βιβλίο έχει απ όλα. Τάγματα, μάχες, δαίμονες, μυστήριο.
Όμως έχει κάτι ακόμα: την κινηματογραφική γραφή του συγγραφέα και το στιβαρό ιστορικό υπόβαθρο.
Επιπλέον, έχει συνεχόμενη δράση, ενδιαφέροντες και πολυδιάστατους χαρακτήρες και μάχες. Πολλές μάχες.
Άλλωστε, μιλάμε για την περίοδο του εκανονταετή πολέμου και έτσι, Γάλλος πρωταγωνιστής που δεν «παίρνει κεφάλια» -κυριολεκτικά- δεν λογίζεται.
Τα ιστορικά μυθιστορήματα μπορεί να μην είναι ένα είδος που προτιμώ αλλά τι να πω; Αν έχει Μεσαίωνα, βία και καλή γραφή, τότε count me in.
May 15, 2021
Αναλυτικότερη κριτική στο YouTube
Όταν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε ένα βιβλίο, τείνουμε να το τοποθετούμε μονάχα σε ένα είδος. Πολλοί θα μου πείτε ότι αυτό γίνεται για συντομία ή γιατί πάντα θα υπάρχει αυτό το ένα λογοτεχνικό είδος που θα ξεχωρίζει. Στο πρώτο θα συμφωνήσω, αλλά στο δεύτερο επιτρέψτε μου να φέρω αντίλογο. Σαφώς και ένα βιβλίο δεν μπορεί να έχει μόνο ένα χαρακτηριστικό, αλλά πρέπει για καθαρά λόγους μάρκετινγκ να βρούμε την ειδοποιό διαφορά. Υπάρχουν όμως μερικά βιβλία που δύσκολα μπορείς να τα βάλεις μονάχα σε μία κατηγορία κι εγώ αυτά τα βιβλία τα αγαπώ λίγο παραπάνω γιατί δε σιχαίνομαι τίποτα περισσότερο από τις ταμπέλες. Εντάξει, και τις μπάμιες.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για τους Εφιάλτες του Άγκαρατ , το δεύτερο βιβλίο του Αριστείδη Νάστου, το οποίο πρόκειται για αυτοέκδοση. Ο συγγραφέας μας ταξιδεύει στη γαλλική ύπαιθρο του 14ου αιώνα, παραμονές του Εκατονταετούς πολέμου, ενός αιματηρού κεφαλαίου της ευρωπαϊκής ιστορίας. Πρόκειται για μια περίοδο που δεν πρωταγωνιστεί σε βιβλία που ταξιδεύουν στον ευρωπαϊκό μεσαίωνα και το ίδιο ισχύει για την περιοχή. Συνήθως βλέπουμε να κυριαρχεί το αγγλικό στοιχείο. Εδώ όμως έχουμε την άλλη πλευρά.
Ο πρωταγωνιστής μας είναι ο Αλβίν, ένας σύζυγος, πατέρας και φαινομενικά ταπεινής καταγωγής άντρας που υποφέρει από ανεξήγητους εφιάλτες. Η σύζυγος του, Μαριέτ παρατηρεί την αλλόκοτη συμπεριφορά του, καθώς τα φρικιαστικά όνειρα ολοένα και αυξάνονται και πασχίζει να εντοπίσει την αιτία αυτών. Μολονότι είναι αρκετά χρόνια παντρεμένοι, δε γνωρίζει απολύτως τίποτα για το σκοτεινό παρελθόν του που έρχεται να τους στοιχειώσει την ίδια περίοδο που αγγλικά στρατεύματα καταφτάνουν στη Φραγκία. Τότε αρχίζει μια περιπέτεια γεμάτη κίνδυνο, μυστήριο, αναπάντεχους συμμάχους και εχθρούς και αρκετή δόση μαγείας.
Το παρελθόν του Αλβίν ταυτίζεται με τη δράση των Καθαρών, ενός γνωστού αιρετικού τάγματος με μεσαιωνικές ρίζες. Ο αναγνώστης όμως δεν έρχεται σε επαφή μονάχα με το θρησκευτικό κομμάτι, αλλά και το υπερφυσικό που ελλοχεύει σε κάθε σελίδα, μέχρι να κάνει μια πανηγυρική εμφάνιση στην κορύφωση της δράσης. Ο συγγραφέας έχει ενώσει με αρκετή μαεστρία το μύθο με την πραγματικότητα, δημιουργώντας μια σκοτεινή και γοητευτική ατμόσφαιρα. Ο αναγνώστης είναι πολλές φορές ανήμπορος να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από το φανταστικό κομμάτι, παρασυρόμενος από την περιγραφική πένα του συγγραφέα.
Ένα ακόμα αγαπημένο μου κομμάτι του βιβλίου είναι η γραφή, που για μένα πια αποτελεί το άλφα και το ωμέγα. Δύσκολα μπορεί κανείς να δημιουργήσει κάτι τελείως πρωτότυπο, αλλά αν εκφράζεται με το λυρισμό και την απίστευτα ομορφιά που κάνει ο Αριστείδης Νάστος, τότε δεν έχει να φοβάται τίποτα. Όταν μιλάμε για την τέχνη του λόγου, δε χωράνε απλότητες και ευτυχώς σε αυτή την περίπτωση δεν εντόπισα καμία. Με αυτή την ευχέρεια, ο συγγραφέας όχι μόνο ζωντανεύει την ιστορία του, αλλά γεμίζει το κείμενο με σοφές κουβέντες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εύκολα σαν μότο.
Οι χαρακτήρες ήταν αρκετά συμπαθείς και ως ένα βαθμό τα κίνητρα και η εξέλιξη τους εμφανείς. Εδώ όμως έρχεται αυτό που με απογοήτευσε και πρόκειται για κάτι καθαρά υποκειμενικό. Είμαι αναγνώστρια που προτιμάει να μπαίνει στο βάθος του ψυχικού κόσμου, να βλέπει τη δράση και τα κίνητρα των πρωταγωνιστών μέσω των σκέψεων και του ψυχισμού τους, να μου το κάνουν νια νια, να το πω πιο απλά. Στο βιβλίο όμως η ιστορία εξελίχθηκε πολύ γρήγορα για τα δεδομένα μου και ως ένα βαθμό ένιωσα ότι οι χαρακτήρες δε δρούσαν μόνοι τους, αλλά ότι υπάκουγαν στις υποδείξεις του δημιουργού. Επιπλέον, ένας αναγνώστης χωρίς το γνωστικό υπόβαθρο της περιόδου, θα είχε ανάγκη περισσότερη ανάλυση τόσων σημαντικών ιστορικών φαινομένων. Αντίστοιχα, και το φανταστικό κομμάτι ήθελε περισσότερη παρουσίαση και επεξήγηση, ώστε να μη χρειαστεί κανείς να φτάσει στο σημείωμα συγγραφέα για να καταλάβει τα κίνητρα του. Τέλος, καλό θα είναι να επανεξεταστεί το κείμενο όσον αφορά την επιμέλεια, ώστε το κείμενο να είναι άρτιο.
Όταν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε ένα βιβλίο, τείνουμε να το τοποθετούμε μονάχα σε ένα είδος. Πολλοί θα μου πείτε ότι αυτό γίνεται για συντομία ή γιατί πάντα θα υπάρχει αυτό το ένα λογοτεχνικό είδος που θα ξεχωρίζει. Στο πρώτο θα συμφωνήσω, αλλά στο δεύτερο επιτρέψτε μου να φέρω αντίλογο. Σαφώς και ένα βιβλίο δεν μπορεί να έχει μόνο ένα χαρακτηριστικό, αλλά πρέπει για καθαρά λόγους μάρκετινγκ να βρούμε την ειδοποιό διαφορά. Υπάρχουν όμως μερικά βιβλία που δύσκολα μπορείς να τα βάλεις μονάχα σε μία κατηγορία κι εγώ αυτά τα βιβλία τα αγαπώ λίγο παραπάνω γιατί δε σιχαίνομαι τίποτα περισσότερο από τις ταμπέλες. Εντάξει, και τις μπάμιες.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για τους Εφιάλτες του Άγκαρατ , το δεύτερο βιβλίο του Αριστείδη Νάστου, το οποίο πρόκειται για αυτοέκδοση. Ο συγγραφέας μας ταξιδεύει στη γαλλική ύπαιθρο του 14ου αιώνα, παραμονές του Εκατονταετούς πολέμου, ενός αιματηρού κεφαλαίου της ευρωπαϊκής ιστορίας. Πρόκειται για μια περίοδο που δεν πρωταγωνιστεί σε βιβλία που ταξιδεύουν στον ευρωπαϊκό μεσαίωνα και το ίδιο ισχύει για την περιοχή. Συνήθως βλέπουμε να κυριαρχεί το αγγλικό στοιχείο. Εδώ όμως έχουμε την άλλη πλευρά.
Ο πρωταγωνιστής μας είναι ο Αλβίν, ένας σύζυγος, πατέρας και φαινομενικά ταπεινής καταγωγής άντρας που υποφέρει από ανεξήγητους εφιάλτες. Η σύζυγος του, Μαριέτ παρατηρεί την αλλόκοτη συμπεριφορά του, καθώς τα φρικιαστικά όνειρα ολοένα και αυξάνονται και πασχίζει να εντοπίσει την αιτία αυτών. Μολονότι είναι αρκετά χρόνια παντρεμένοι, δε γνωρίζει απολύτως τίποτα για το σκοτεινό παρελθόν του που έρχεται να τους στοιχειώσει την ίδια περίοδο που αγγλικά στρατεύματα καταφτάνουν στη Φραγκία. Τότε αρχίζει μια περιπέτεια γεμάτη κίνδυνο, μυστήριο, αναπάντεχους συμμάχους και εχθρούς και αρκετή δόση μαγείας.
Το παρελθόν του Αλβίν ταυτίζεται με τη δράση των Καθαρών, ενός γνωστού αιρετικού τάγματος με μεσαιωνικές ρίζες. Ο αναγνώστης όμως δεν έρχεται σε επαφή μονάχα με το θρησκευτικό κομμάτι, αλλά και το υπερφυσικό που ελλοχεύει σε κάθε σελίδα, μέχρι να κάνει μια πανηγυρική εμφάνιση στην κορύφωση της δράσης. Ο συγγραφέας έχει ενώσει με αρκετή μαεστρία το μύθο με την πραγματικότητα, δημιουργώντας μια σκοτεινή και γοητευτική ατμόσφαιρα. Ο αναγνώστης είναι πολλές φορές ανήμπορος να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από το φανταστικό κομμάτι, παρασυρόμενος από την περιγραφική πένα του συγγραφέα.
Ένα ακόμα αγαπημένο μου κομμάτι του βιβλίου είναι η γραφή, που για μένα πια αποτελεί το άλφα και το ωμέγα. Δύσκολα μπορεί κανείς να δημιουργήσει κάτι τελείως πρωτότυπο, αλλά αν εκφράζεται με το λυρισμό και την απίστευτα ομορφιά που κάνει ο Αριστείδης Νάστος, τότε δεν έχει να φοβάται τίποτα. Όταν μιλάμε για την τέχνη του λόγου, δε χωράνε απλότητες και ευτυχώς σε αυτή την περίπτωση δεν εντόπισα καμία. Με αυτή την ευχέρεια, ο συγγραφέας όχι μόνο ζωντανεύει την ιστορία του, αλλά γεμίζει το κείμενο με σοφές κουβέντες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εύκολα σαν μότο.
Οι χαρακτήρες ήταν αρκετά συμπαθείς και ως ένα βαθμό τα κίνητρα και η εξέλιξη τους εμφανείς. Εδώ όμως έρχεται αυτό που με απογοήτευσε και πρόκειται για κάτι καθαρά υποκειμενικό. Είμαι αναγνώστρια που προτιμάει να μπαίνει στο βάθος του ψυχικού κόσμου, να βλέπει τη δράση και τα κίνητρα των πρωταγωνιστών μέσω των σκέψεων και του ψυχισμού τους, να μου το κάνουν νια νια, να το πω πιο απλά. Στο βιβλίο όμως η ιστορία εξελίχθηκε πολύ γρήγορα για τα δεδομένα μου και ως ένα βαθμό ένιωσα ότι οι χαρακτήρες δε δρούσαν μόνοι τους, αλλά ότι υπάκουγαν στις υποδείξεις του δημιουργού. Επιπλέον, ένας αναγνώστης χωρίς το γνωστικό υπόβαθρο της περιόδου, θα είχε ανάγκη περισσότερη ανάλυση τόσων σημαντικών ιστορικών φαινομένων. Αντίστοιχα, και το φανταστικό κομμάτι ήθελε περισσότερη παρουσίαση και επεξήγηση, ώστε να μη χρειαστεί κανείς να φτάσει στο σημείωμα συγγραφέα για να καταλάβει τα κίνητρα του. Τέλος, καλό θα είναι να επανεξεταστεί το κείμενο όσον αφορά την επιμέλεια, ώστε το κείμενο να είναι άρτιο.
February 8, 2025
4/5 🌟🌟🌟🌟
Μεσαίωνας, πόλεμος, μυστικά τάγματα, εφιάλτες και δαίμονες. Δυνατό "κοκτέιλ" σε ένα απολαυστικό ανάγνωσμα από τον συγγραφέα, που φαίνεται ότι αγαπάει τόσο το ιστορικό όσο και το φανταστικό στοιχείο. Αποδίδει και τα δύο άψογα. Η ιστορία κυλάει αβίαστα, κινηματογραφικά. Οι περιγραφές τόσο του χώρου όσο και των καταστάσεων είναι ζωντανές. Ειδικά αυτές των συμπλοκών "μυρίζουν" αίμα. Το υπερφυσικό στοιχείο κομμάτι της πραγματικότητας που σε κάνει να απορείς. Και ένας ήρωας φως και σκοτάδι μαζί. Δε μπορείς παρά να τον δικαιολογήσεις και να τον συμπονέσεις.
Έχασα λίγο τον ρυθμό στα λατινικά, μιας και δεν υπήρχε κάποια σημείωση για μετάφραση. Και σε ένα δύο σημεία "έτρεξαν" λίγο οι αποκαλύψεις... προσωπικά θα ήθελα μερικά στοιχεία ακόμα. Είναι όμως σίγουρα ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.🖤
Μεσαίωνας, πόλεμος, μυστικά τάγματα, εφιάλτες και δαίμονες. Δυνατό "κοκτέιλ" σε ένα απολαυστικό ανάγνωσμα από τον συγγραφέα, που φαίνεται ότι αγαπάει τόσο το ιστορικό όσο και το φανταστικό στοιχείο. Αποδίδει και τα δύο άψογα. Η ιστορία κυλάει αβίαστα, κινηματογραφικά. Οι περιγραφές τόσο του χώρου όσο και των καταστάσεων είναι ζωντανές. Ειδικά αυτές των συμπλοκών "μυρίζουν" αίμα. Το υπερφυσικό στοιχείο κομμάτι της πραγματικότητας που σε κάνει να απορείς. Και ένας ήρωας φως και σκοτάδι μαζί. Δε μπορείς παρά να τον δικαιολογήσεις και να τον συμπονέσεις.
Έχασα λίγο τον ρυθμό στα λατινικά, μιας και δεν υπήρχε κάποια σημείωση για μετάφραση. Και σε ένα δύο σημεία "έτρεξαν" λίγο οι αποκαλύψεις... προσωπικά θα ήθελα μερικά στοιχεία ακόμα. Είναι όμως σίγουρα ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.🖤
December 29, 2021
Διαδραματίζεται σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο που ο συγγραφέας δείχνει να την γνωρίζει καλά. Είναι ένα γρήγορο ανάγνωσμα, με μπόλικη αιματηρή δράση, που δεν βαλτώνει ποτέ. Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι συμπαθής και μάστορας της τέχνης της πολέμου. Απόλαυσα τις συμπλοκές, όμως θα τον ήθελα λίγο πιο αδύναμο - θα ήθελα να ανυσηχήσω πραγματικά για εκείνον και όχι να ξέρω ότι θα τα βγάλει πέρα μια χαρά. Το στοιχείο της φαντασίας μπαίνει σχετικά αργά στο βιβλιο και αυτός ήταν ο λόγος που μου φάνηκε απότομο. Ωστόσο έχει σημαντική επίδραση στην ολοκλήρωση του χαρακτήρα και της ιστορίας, οπότε, τελειώνοντας το βιβλίο το καλοδεχεσαι σαν βασικό κομμάτι του dna του. Μαλιστα το φινάλε θεωρώ πως είναι και η δυνατότερη στιγμή του βιβλίου. Διαβάστε οπωσδήποτε τις σημειώσεις του συγγραφέα στο τέλος, τις θεωρώ το ίδιο σημαντικές με το βιβλίο.
February 28, 2022
❗❗❗Προσοχή θα έχει σποιλερ ❗❗❗
Ο Άλβιν έχει αφήσει το σκοτεινό παρελθόν του και ζει πλέον ,την ήσυχη ζωή του αγρότη, μαζί με τη γυναίκα και το παιδί του.
Την ζωή του ταράζουν οι καθημερινοί εφιάλτες που βλέπει και οι εχθροί, τους οποίους θεωρούσε νεκρους, που ξαφνικά εμφανίστηκαν στο κατώφλι του. Για να προστατέψει την οικογένεια την παίρνει από το σπίτι τους σε ασφαλη τοποθεσία. Κάπου εδώ να πω ότι ενώ προσπαθεί να την προστατέψει,την βάζει σε κίνδυνο για να πάρει εκδίκηση για τον φίλο του 🤷.
Μου άρεσε ο σκοτεινός χαρακτήρας του Άλβιν και οι πολεμικές του ικανότητες καθώς θεωρώ ότι ο συγγραφέας το εξηγεί ωραία αυτό το κομμάτι.
Σαν λάτρης του φανταστικού απόλαυσα ιδιαίτερα τον δαίμονα Αγκαρτ (τον περιγράφει πολύ ωραία) και όλη την ιστορία γύρω από αυτό. Δεν περίμενα με τίποτα ο πατέρας να είχε πουλήσει την ψυχή του υιού του στο δαίμονα 😱.
Θεωρώ το βιβλίο αρκετά καλογραμμένο αλλά είχε κάποια λάθη όπως σ47 Ο Άλβιν λέει "Ξέρω πως σου φαίνεται περίεργο το ότι έγινε και σίγουρα έχεις πολλά ερωτήματα στο μυαλό σου αυτήν τη στιγμή, αλλά τώρα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να πάρουμε τα παιδιά και τον Ντιντιέ και να εξαφανιστουμε από εδώ!" Το θέμα είναι ότι έχουν ένα παιδί 🧐
Έχουμε και μια σκηνή όπου η γυναίκα του Άλβιν ανεβαίνει στο άλογο με τα πράγματα και ο Άλβιν στο δικό του με την κόρη τους αλλά στην αμέσως επόμενη σκηνή που ακούνε ουρλιαχτα ζώων η μικρή σφιχτά αγκαλιάζει τη μητέρα 👀
Προς το τέλος μου άρεσε πολύ η σκηνή με τον εξορκισμό ήταν από τα δυνατά σημεία του βιβλίο αλλά προσωπικά επειδή δεν ξέρω λατινικά (?) Θα ήθελα να έχει σαν υποσημείωση μια μετάφραση το τι έλεγαν οι ιερείς!
Σε όλο το βιβλίο υπήρχαν κάτι εκφράσεις που για μένα δεν ταίριαζαν στο ιστορικό πλαίσιο αλλά εδώ κάποιος πιο έμπειρος σε ιστορικά βιβλία θα μπορεί να με διαψεύσει!
Ο Άλβιν έχει αφήσει το σκοτεινό παρελθόν του και ζει πλέον ,την ήσυχη ζωή του αγρότη, μαζί με τη γυναίκα και το παιδί του.
Την ζωή του ταράζουν οι καθημερινοί εφιάλτες που βλέπει και οι εχθροί, τους οποίους θεωρούσε νεκρους, που ξαφνικά εμφανίστηκαν στο κατώφλι του. Για να προστατέψει την οικογένεια την παίρνει από το σπίτι τους σε ασφαλη τοποθεσία. Κάπου εδώ να πω ότι ενώ προσπαθεί να την προστατέψει,την βάζει σε κίνδυνο για να πάρει εκδίκηση για τον φίλο του 🤷.
Μου άρεσε ο σκοτεινός χαρακτήρας του Άλβιν και οι πολεμικές του ικανότητες καθώς θεωρώ ότι ο συγγραφέας το εξηγεί ωραία αυτό το κομμάτι.
Σαν λάτρης του φανταστικού απόλαυσα ιδιαίτερα τον δαίμονα Αγκαρτ (τον περιγράφει πολύ ωραία) και όλη την ιστορία γύρω από αυτό. Δεν περίμενα με τίποτα ο πατέρας να είχε πουλήσει την ψυχή του υιού του στο δαίμονα 😱.
Θεωρώ το βιβλίο αρκετά καλογραμμένο αλλά είχε κάποια λάθη όπως σ47 Ο Άλβιν λέει "Ξέρω πως σου φαίνεται περίεργο το ότι έγινε και σίγουρα έχεις πολλά ερωτήματα στο μυαλό σου αυτήν τη στιγμή, αλλά τώρα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να πάρουμε τα παιδιά και τον Ντιντιέ και να εξαφανιστουμε από εδώ!" Το θέμα είναι ότι έχουν ένα παιδί 🧐
Έχουμε και μια σκηνή όπου η γυναίκα του Άλβιν ανεβαίνει στο άλογο με τα πράγματα και ο Άλβιν στο δικό του με την κόρη τους αλλά στην αμέσως επόμενη σκηνή που ακούνε ουρλιαχτα ζώων η μικρή σφιχτά αγκαλιάζει τη μητέρα 👀
Προς το τέλος μου άρεσε πολύ η σκηνή με τον εξορκισμό ήταν από τα δυνατά σημεία του βιβλίο αλλά προσωπικά επειδή δεν ξέρω λατινικά (?) Θα ήθελα να έχει σαν υποσημείωση μια μετάφραση το τι έλεγαν οι ιερείς!
Σε όλο το βιβλίο υπήρχαν κάτι εκφράσεις που για μένα δεν ταίριαζαν στο ιστορικό πλαίσιο αλλά εδώ κάποιος πιο έμπειρος σε ιστορικά βιβλία θα μπορεί να με διαψεύσει!
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 12, 2022
Ένα βιβλίο με καλή ροή, που αναμειγνύει με έξυπνο τρόπο την ιστορία με τη φαντασία.
Χαρακτήρες ζωντανοί, που δεν είναι ωστόσο εύκολο να ταυτιστείς μαζί τους. Και πώς να ταυτιστείς, αφού ζουν στον ζοφερό μεσαίωνα κι εσύ στο σήμερα; Αυτό είναι κάτι που πετυχαίνει καλά ο συγγραφέας. Από τη μία έχουμε τη σκοτεινή πλευρά ενός παλιού πολεμιστή, ενώ από την άλλη την αιώνια αξία της οικογένειας, η οποία αποτελεί σημείο ταύτισης. Η ιστορία του Αλβιν είναι ενδιαφέρουσα και το παρελθόν του ξετυλίγεται στη διάρκεια του βιβλίου, πράγμα που το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον.
Οι σκηνές μάχης είναι καταπληκτικές, ενώ φαίνεται πως ο Αριστείδης έχει κάνει πολύ καλή έρευνα πάνω στην ιστορική περίοδο στην οποία τοποθετείται το βιβλίο του.
Σε review της προηγούμενης έκδοσης είχα κάνει λόγο για λάθη επιμέλειας. Στην καινούρια, όμως, από τις Εκδόσεις Βάρδος, αυτά έχουν εξαληφθεί και γενικότερα έχει γίνει πολύ όμορφη δουλειά, τόσο εεξωτερικά όσο και εσωτερικά.
Το προτείνω σε όλους όσους αγαπούν το ένα από τα δύο είδη, ή και τα δύο!
Χαρακτήρες ζωντανοί, που δεν είναι ωστόσο εύκολο να ταυτιστείς μαζί τους. Και πώς να ταυτιστείς, αφού ζουν στον ζοφερό μεσαίωνα κι εσύ στο σήμερα; Αυτό είναι κάτι που πετυχαίνει καλά ο συγγραφέας. Από τη μία έχουμε τη σκοτεινή πλευρά ενός παλιού πολεμιστή, ενώ από την άλλη την αιώνια αξία της οικογένειας, η οποία αποτελεί σημείο ταύτισης. Η ιστορία του Αλβιν είναι ενδιαφέρουσα και το παρελθόν του ξετυλίγεται στη διάρκεια του βιβλίου, πράγμα που το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον.
Οι σκηνές μάχης είναι καταπληκτικές, ενώ φαίνεται πως ο Αριστείδης έχει κάνει πολύ καλή έρευνα πάνω στην ιστορική περίοδο στην οποία τοποθετείται το βιβλίο του.
Σε review της προηγούμενης έκδοσης είχα κάνει λόγο για λάθη επιμέλειας. Στην καινούρια, όμως, από τις Εκδόσεις Βάρδος, αυτά έχουν εξαληφθεί και γενικότερα έχει γίνει πολύ όμορφη δουλειά, τόσο εεξωτερικά όσο και εσωτερικά.
Το προτείνω σε όλους όσους αγαπούν το ένα από τα δύο είδη, ή και τα δύο!
April 26, 2024
Δεν ξέρω τι να πω πραγματικά για αυτό το βιβλίο….δεν είμαι του φανταστικού αλλά εδώ ο συγγραφέας το έχει παντρέψει πολύ ωραίο…έχει τόση όση χρειάζεται φαντασία,,,είναι ένα μεσαιωνικό παραμύθι θα ελεγα…γιατί έχει μέσα όσα χρειάζεται ένας αναγνώστης, κάστρα, τάγματα, ιππότες, ένα κρυμμένο….
Για μενα ο συγγραφέας έχει καταφέρει να παντρέψει το ιστορικό με το φανταστικό χωρίς να βαρεθείς στιγμή, δεν έχει περιττές λεπτομέρειες ούτε ημερομηνίες που ίσως σε κάνουν να αλλάζεις τις σελίδες γρήγορα…
Για μενε ήταν ένα απολαυστικό ταξίδι στο Μεσαίωνα που τόσο αγαπώ και το είχε πραγματικά όλα…σασπένς, ίντριγκα, έρωτα, στεναχώρια…όλα υπέροχα παντρεμένα!
Για μενα ο συγγραφέας έχει καταφέρει να παντρέψει το ιστορικό με το φανταστικό χωρίς να βαρεθείς στιγμή, δεν έχει περιττές λεπτομέρειες ούτε ημερομηνίες που ίσως σε κάνουν να αλλάζεις τις σελίδες γρήγορα…
Για μενε ήταν ένα απολαυστικό ταξίδι στο Μεσαίωνα που τόσο αγαπώ και το είχε πραγματικά όλα…σασπένς, ίντριγκα, έρωτα, στεναχώρια…όλα υπέροχα παντρεμένα!
June 19, 2023
Περίμενα το βιβλίο πιο αργό, αλλά ήταν κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενη η άπλετη δράση και η γρήγορη ροή. Με φόντο τον μεσαίωνα και με έναν κεντρικό ήρωα που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, οι σελίδες έφυγαν νερό.
January 25, 2025
⚔️⚜️💮 𝟑.𝟓/𝟓 ⚔️⚜️💮
July 18, 2022
3.5/5⭐
Ο συγγραφέας νομίζω πως πετυχαίνει τον σκοπό του. Καθώς και η ίδια δεν είχα καμία ιδέα σχετικά με τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου, με έκανε να αναζητήσω πληροφορίες ώστε να καταλάβω καλύτερα το ιστορικό πλαίσιο. Βέβαια, δεν θα με πείραζε εάν ο ίδιος τα έπλεκε μέσα στην ιστορία από την αρχή. Όπως συνειδητοποίησα, όμως, στο τέλος υπάρχει ένα σημείωμα το οποίο αναφέρει ορισμένες σημαντικές πληροφορίες από τις οποίες μπορείς να ξεκινήσεις την έρευνα σου.
Αναφερόμαστε, λοιπόν, σε μια χρονική περίοδο γεμάτη εντάσεις και κινδύνους, καθώς ένας Φράγκος ήταν εύκολο να διασταυρωθεί με έναν Άγγλο. Το γεγονός αυτό δυσκολεύει από μόνο του το ταξίδι του Αλβίν, όπως τον δυσκολεύουν και το τάγμα τον Ντιε Μαλαντί το οποίο τον κυνηγάει για τον πολύτιμο σταυρό του. Απόλαυσα αυτό το ταξίδι με όλες τις διαμάχες και τις συναντήσεις που υπήρχαν. Η γραφή είναι άκρως περιγραφική, αιματηρή - θα έλεγα - και γεμάτη ένταση. Οι σκηνές μάχης ήταν ότι ακριβώς περίμενα να δω σε ένα ιστορικό μυθιστόρημα φαντασίας.
Ο χαρακτήρας του Αλβίν σε διχάζει. Προσωπικά δεν τον συμπάθησα ιδιαίτερα και ούτε προσπάθησα (να πω την αλήθεια). Είναι ιδιαίτερος, και κατανοώ πως έχει να πολεμήσει τους δικούς του δαίμονες όπως και να έρθει αντιμέτωπος με τους εφιάλτες του, εφιάλτες που μπορούν να τρελάνουν ένα άνθρωπο. Παρόλα αυτά με ενόχλησε αρκετά η αλαζονία του. Και αυτό γιατί ίσως μερικά πράγματα να είχαν γίνει αλλιώς, να είχε πάρει διαφορετικές αποφάσεις. Τον παραδέχτηκα, όμως, στο τέλος του βιβλίου, όπου είδα μια πιο διαυγή εικόνα του χαρακτήρα του. Εκτός από τον πρωταγωνιστή μας υπήρχαν ενδιαφέρουσες προσωπικότητες όπως η Ντενίζ και ο Σιλβάν.
Παρόλο που απόλαυσα τις περιγραφές και το ταξίδι του Αλβίν, δεν μου έφτασε. Ένιωσα πως ήταν σύντομο, παρόλο που συνειδητοποίησα πως δεν πέρασε και λίγα. Ίσως να ήθελα περισσότερες αναφορές στο ιστορικό πλαίσιο ή περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Άγκαρατ, τα τάγματα και τη μυστηριώδη ζωή του Αλβίν πριν φτάσει να είναι αυτό που είναι τώρα. Αλλά όπως είπαμε και πριν, ο συγγραφέας ήθελε να μας βάλει σε κόπο και είναι απόλυτα σεβαστό😄 Επίσης σε ορισμένα σημεία το βρήκα αρκετά προβλέψιμο, οπότε δεν ένιωσα την έκπληξη της αποκάλυψης.
Ο συγγραφέας νομίζω πως πετυχαίνει τον σκοπό του. Καθώς και η ίδια δεν είχα καμία ιδέα σχετικά με τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου, με έκανε να αναζητήσω πληροφορίες ώστε να καταλάβω καλύτερα το ιστορικό πλαίσιο. Βέβαια, δεν θα με πείραζε εάν ο ίδιος τα έπλεκε μέσα στην ιστορία από την αρχή. Όπως συνειδητοποίησα, όμως, στο τέλος υπάρχει ένα σημείωμα το οποίο αναφέρει ορισμένες σημαντικές πληροφορίες από τις οποίες μπορείς να ξεκινήσεις την έρευνα σου.
Αναφερόμαστε, λοιπόν, σε μια χρονική περίοδο γεμάτη εντάσεις και κινδύνους, καθώς ένας Φράγκος ήταν εύκολο να διασταυρωθεί με έναν Άγγλο. Το γεγονός αυτό δυσκολεύει από μόνο του το ταξίδι του Αλβίν, όπως τον δυσκολεύουν και το τάγμα τον Ντιε Μαλαντί το οποίο τον κυνηγάει για τον πολύτιμο σταυρό του. Απόλαυσα αυτό το ταξίδι με όλες τις διαμάχες και τις συναντήσεις που υπήρχαν. Η γραφή είναι άκρως περιγραφική, αιματηρή - θα έλεγα - και γεμάτη ένταση. Οι σκηνές μάχης ήταν ότι ακριβώς περίμενα να δω σε ένα ιστορικό μυθιστόρημα φαντασίας.
Ο χαρακτήρας του Αλβίν σε διχάζει. Προσωπικά δεν τον συμπάθησα ιδιαίτερα και ούτε προσπάθησα (να πω την αλήθεια). Είναι ιδιαίτερος, και κατανοώ πως έχει να πολεμήσει τους δικούς του δαίμονες όπως και να έρθει αντιμέτωπος με τους εφιάλτες του, εφιάλτες που μπορούν να τρελάνουν ένα άνθρωπο. Παρόλα αυτά με ενόχλησε αρκετά η αλαζονία του. Και αυτό γιατί ίσως μερικά πράγματα να είχαν γίνει αλλιώς, να είχε πάρει διαφορετικές αποφάσεις. Τον παραδέχτηκα, όμως, στο τέλος του βιβλίου, όπου είδα μια πιο διαυγή εικόνα του χαρακτήρα του. Εκτός από τον πρωταγωνιστή μας υπήρχαν ενδιαφέρουσες προσωπικότητες όπως η Ντενίζ και ο Σιλβάν.
Παρόλο που απόλαυσα τις περιγραφές και το ταξίδι του Αλβίν, δεν μου έφτασε. Ένιωσα πως ήταν σύντομο, παρόλο που συνειδητοποίησα πως δεν πέρασε και λίγα. Ίσως να ήθελα περισσότερες αναφορές στο ιστορικό πλαίσιο ή περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Άγκαρατ, τα τάγματα και τη μυστηριώδη ζωή του Αλβίν πριν φτάσει να είναι αυτό που είναι τώρα. Αλλά όπως είπαμε και πριν, ο συγγραφέας ήθελε να μας βάλει σε κόπο και είναι απόλυτα σεβαστό😄 Επίσης σε ορισμένα σημεία το βρήκα αρκετά προβλέψιμο, οπότε δεν ένιωσα την έκπληξη της αποκάλυψης.
January 18, 2022
Αν λατρεύετε τα ταξίδια στο παρελθόν και συγκεκριμένα στον ζοφερό Μεσαίωνα, μέσα στους Εφιάλτες του Άγκαρατ του Αριστείδη Νάστου θα βρείτε το εισιτήριο!
Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα φαντασίας που ισορροπεί τέλεια μεταξύ Ιστορίας και Φαντασίας. Από τη μία έχουμε το ιστορικό πλαίσιο του Εκατονταετούς Πολέμου ανάμεσα στην Αγγλία και στην Φραγκία, του οποίου ο συγγραφέας αποδεικνύεται πολύ καλός γνώστης, καθώς μας παραθέτει, πέρα από τα βασικά γεγονότα, και πληροφορίες που μόνο σε εξεζητημένη βιβλιογραφία θα βρίσκαμε! Από την άλλη, η φαντασία του έρχεται να πλάσει μορφές και σκηνικά που θα ενωθούν αρμονικά με τα ιστορικά γεγονότα σε βαθμό που θ' αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε για το πού είναι τα όρια μεταξύ τους. Προσωπικά το θεωρώ ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία του βιβλίου.
Με το που ξεκίνησα, λοιπόν, την ανάγνωση εγκλιματίστηκα αμέσως κι ένιωσα ότι θα παρακολουθήσω μια ταινία εποχής. Ο συγγραφέας απέδειξε ότι ξέρει να στήνει καλά το σκηνικό του με απόλυτη ευχέρεια και ρεαλιστικότητα στη γραφή του, παραθέτοντας όμορφες και λεπτομερείς περιγραφές (είτε τοπίων είτε κτηρίων) που μόνο κουραστικές δεν είναι!
Μπαίνοντας σιγά-σιγά στην υπόθεση γνωρίζουμε τον κεντρικό ήρωα, τον Αλβίν, ο οποίος είναι μια καθαρά τραγική φιγούρα. Η ήρεμη, οικογενειακή ζωή του ταράζεται ξαφνικά και η πλοκή αρχίζει να ξετυλίγεται μοιραία. Το παρελθόν του ξυπνά και αρχίζει να τον κυνηγά παίρνοντας τη μορφή φρικτών εφιαλτών. Απαίσιες μορφές τον επισκέπτονται συχνά και τον οδηγούν σε μια τρέλα, που του ασκεί ασφυκτική πίεση δίχως να του αφήνει περιθώρια απραξίας. Πρέπει να δράσει άμεσα και το κάνει, επιστρατεύοντας πότε την ψυχρή λογική και πότε τη φωνή της καρδιάς του, καθώς καλείται να προστατέψει ό,τι πολυτιμότερο έχει πλέον στη ζωή. Ένας αγώνας, λοιπόν, ξεκινά και ο Αλβίν είτε σε ρόλο κυνηγού είτε κυνηγημένου ακολουθεί τα στοιχεία που εμφανίζονται στο διάβα του και προχωρά, φανερώνοντάς μας και το πιο σκληρό του πρόσωπο όταν φτάνει στα όριά του. Δεν λείπουν, επομένως, και οι έντονες, ολοζώντανες σκηνές μάχης/μονομαχιών με ανατριχιαστικές αλλά απαραίτητες λεπτομέρειες, δοσμένες με απόλυτη φυσικότητα και άνεση από την πένα του συγγραφέα.
Τα πρόσωπα-κλειδιά με τα οποία έρχεται σε επαφή ο κεντρικός ήρωας αποτελούν τους χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν χωρίς, όμως, να επισκιάζονται από αυτόν. Ο συγγραφέας δίνει ολοκληρωμένα πορτραίτα χαρακτήρων, που όλοι είναι σημαντικοί και παίζουν καθοριστικό ρόλο...
Οι διάλογοι, λόγω της ζωντάνιας και της αμεσότητάς τους φαίνεται να κλέβουν την παράσταση, όμως, υπάρχει ισορροπία με τα κομμάτια της αφήγησης και όλα τελικά συμβάλλουν στο να μας μεταφέρουν απόλυτα στο κλίμα της μεσαιωνικής εποχής και στο κέντρο των γεγονότων.
Οι ανατροπές στην πλοκή είναι πολλές και μας κρατάνε σε αγωνία κυριολεκτικά ως το τέλος! Φως και σκοτάδι, από την ελπίδα για λύτρωση στο αδιέξοδο και το αντίστροφο, ο συγγραφέας μάς κρατά εκεί και γινόμαστε ένα με τον ήρωά του. Συμμετέχουμε στα διλήμματά του και οι εφιάλτες του (έξυπνα τοποθετημένοι ώστε να εξυπηρετούν απόλυτα την εξέλιξη της πλοκής) ζωντανεύουν κάθε τόσο μπροστά μας! Περιμένουμε εναγωνίως το τελειωτικό χτύπημα που θα δώσει ένα οριστικό τέλος χωρίς να μπορούμε να προβλέψουμε αν θα είναι χαρμόσυνο ή όχι.
Για μένα, πάντως, ήταν απροσδόκητο και λυτρωτικό (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), αφού πήρα μια ανάσα ανακούφισης και επιπλέον μου γεννήθηκε η επιθυμία να ερευνήσω περαιτέρω το ιστορικό υπόβαθρο του βιβλίου.
Το ταξίδι, λοιπόν, συνεχίζεται... ο σκοπός του συγγραφέα επετεύχθη!
Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα φαντασίας που ισορροπεί τέλεια μεταξύ Ιστορίας και Φαντασίας. Από τη μία έχουμε το ιστορικό πλαίσιο του Εκατονταετούς Πολέμου ανάμεσα στην Αγγλία και στην Φραγκία, του οποίου ο συγγραφέας αποδεικνύεται πολύ καλός γνώστης, καθώς μας παραθέτει, πέρα από τα βασικά γεγονότα, και πληροφορίες που μόνο σε εξεζητημένη βιβλιογραφία θα βρίσκαμε! Από την άλλη, η φαντασία του έρχεται να πλάσει μορφές και σκηνικά που θα ενωθούν αρμονικά με τα ιστορικά γεγονότα σε βαθμό που θ' αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε για το πού είναι τα όρια μεταξύ τους. Προσωπικά το θεωρώ ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία του βιβλίου.
Με το που ξεκίνησα, λοιπόν, την ανάγνωση εγκλιματίστηκα αμέσως κι ένιωσα ότι θα παρακολουθήσω μια ταινία εποχής. Ο συγγραφέας απέδειξε ότι ξέρει να στήνει καλά το σκηνικό του με απόλυτη ευχέρεια και ρεαλιστικότητα στη γραφή του, παραθέτοντας όμορφες και λεπτομερείς περιγραφές (είτε τοπίων είτε κτηρίων) που μόνο κουραστικές δεν είναι!
Μπαίνοντας σιγά-σιγά στην υπόθεση γνωρίζουμε τον κεντρικό ήρωα, τον Αλβίν, ο οποίος είναι μια καθαρά τραγική φιγούρα. Η ήρεμη, οικογενειακή ζωή του ταράζεται ξαφνικά και η πλοκή αρχίζει να ξετυλίγεται μοιραία. Το παρελθόν του ξυπνά και αρχίζει να τον κυνηγά παίρνοντας τη μορφή φρικτών εφιαλτών. Απαίσιες μορφές τον επισκέπτονται συχνά και τον οδηγούν σε μια τρέλα, που του ασκεί ασφυκτική πίεση δίχως να του αφήνει περιθώρια απραξίας. Πρέπει να δράσει άμεσα και το κάνει, επιστρατεύοντας πότε την ψυχρή λογική και πότε τη φωνή της καρδιάς του, καθώς καλείται να προστατέψει ό,τι πολυτιμότερο έχει πλέον στη ζωή. Ένας αγώνας, λοιπόν, ξεκινά και ο Αλβίν είτε σε ρόλο κυνηγού είτε κυνηγημένου ακολουθεί τα στοιχεία που εμφανίζονται στο διάβα του και προχωρά, φανερώνοντάς μας και το πιο σκληρό του πρόσωπο όταν φτάνει στα όριά του. Δεν λείπουν, επομένως, και οι έντονες, ολοζώντανες σκηνές μάχης/μονομαχιών με ανατριχιαστικές αλλά απαραίτητες λεπτομέρειες, δοσμένες με απόλυτη φυσικότητα και άνεση από την πένα του συγγραφέα.
Τα πρόσωπα-κλειδιά με τα οποία έρχεται σε επαφή ο κεντρικός ήρωας αποτελούν τους χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν χωρίς, όμως, να επισκιάζονται από αυτόν. Ο συγγραφέας δίνει ολοκληρωμένα πορτραίτα χαρακτήρων, που όλοι είναι σημαντικοί και παίζουν καθοριστικό ρόλο...
Οι διάλογοι, λόγω της ζωντάνιας και της αμεσότητάς τους φαίνεται να κλέβουν την παράσταση, όμως, υπάρχει ισορροπία με τα κομμάτια της αφήγησης και όλα τελικά συμβάλλουν στο να μας μεταφέρουν απόλυτα στο κλίμα της μεσαιωνικής εποχής και στο κέντρο των γεγονότων.
Οι ανατροπές στην πλοκή είναι πολλές και μας κρατάνε σε αγωνία κυριολεκτικά ως το τέλος! Φως και σκοτάδι, από την ελπίδα για λύτρωση στο αδιέξοδο και το αντίστροφο, ο συγγραφέας μάς κρατά εκεί και γινόμαστε ένα με τον ήρωά του. Συμμετέχουμε στα διλήμματά του και οι εφιάλτες του (έξυπνα τοποθετημένοι ώστε να εξυπηρετούν απόλυτα την εξέλιξη της πλοκής) ζωντανεύουν κάθε τόσο μπροστά μας! Περιμένουμε εναγωνίως το τελειωτικό χτύπημα που θα δώσει ένα οριστικό τέλος χωρίς να μπορούμε να προβλέψουμε αν θα είναι χαρμόσυνο ή όχι.
Για μένα, πάντως, ήταν απροσδόκητο και λυτρωτικό (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), αφού πήρα μια ανάσα ανακούφισης και επιπλέον μου γεννήθηκε η επιθυμία να ερευνήσω περαιτέρω το ιστορικό υπόβαθρο του βιβλίου.
Το ταξίδι, λοιπόν, συνεχίζεται... ο σκοπός του συγγραφέα επετεύχθη!
January 26, 2021
Με το δεύτερο βιβλίο του, ο Αριστείδης Νάστος μας ταξιδεύει στη Μεσαιωνική Ευρώπη, πατώντας αυτή τη φορά σε πιο ιστορικά και όχι τόσο μυθολογικά μονοπάτια όπως στο πρώτο του έργο, “Ίβαρ ο Νεκρός Πολεμιστής”. Το ταξίδι του Αλβίν στο Βασίλειο της Φραγκίας, όπου ο ήρωας προσπαθεί να πολεμήσει με το πεπρωμένο και τα δεινά που μαστίζουν τη ζωή του, αποτελεί μια καθηλωτική περιπέτεια που κάνει αυτό που υπόσχεται από τις πρώτες σελίδες της. Κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, όσο η μυστηριώδης πλοκή της εξελίσσεται και φέρνει τόσο αυτόν όσο και τους ήρωες του βιβλίου αντιμέτωπους με απόκοσμες δυνάμεις.
Μπορεί οι “Εφιάλτες του Άγκαρατ” να είναι βασισμένοι σε ιστορικά γεγονότα, όμως το στοιχείο της φαντασίας δεν εκλείπει καθόλου. Οι επιλογές ορισμένων ιστορικών προσώπων για τα οποία δε γνωρίζουμε πολλά, φέρνουν στην επιφάνεια πλάσματα βγαλμένα από τα όνειρα, ή για την ακρίβεια, τους εφιάλτες των ανθρώπων της εποχής. Ο κεντρικός ήρωας, Αλβίν, βρίσκεται στο επίκεντρο όλης αυτής της σύγκρουσης. Εγκλωβισμένος ανάμεσα στο σκοτάδι του παρελθόντος του και τις εξελίξεις που τρέχουν γρηγορότερα απ’ ότι μπορεί αυτός να ακολουθήσει, ο Αλβίν χάνει αυτό που πάσχιζε να κερδίσει όλη του τη ζωή. Χάνει την ηρεμία του, την οικογενειακή θαλπωρή και τη σιγουριά του για το μέλλον. Το παρελθόν του εμφανίζεται ξανά εμπρός του και δεν έχει παρά να επιλέξει ανάμεσα σε δύο επιλογές. Να πολεμήσει ή να αγκαλιάσει το σκοτάδι που κρύβει μέσα του.
Παρόλο που ο Αλβίν είναι ένας larger than life ήρωας και πολεμιστής, με τρομακτικές ικανότητες που θα ζήλευε ο καθένας, είναι πολύ εύκολο να ταυτιστείς μαζί του. Βαθιά μέσα του αναζητά τη γαλήνη, όμως η ζωή του δείχνει το σκληρό της πρόσωπο σε κάθε νέο του βήμα. Η επιτυχία του βιβλίου έγκειται στο γεγονός πως μπορείς τόσο να θαυμάσεις και να απολαύσεις τις εξαιρετικές σκηνές μάχης στις οποίες ο ήρωας κυριολεκτικά κατακερματίζει τους εχθρούς του, όσο και να νιώσεις λύπη και συμπόνοια για τα δεινά που έρχονται συνεχώς στο διάβα του. Ο Αλβίν είναι ένα ταιριαστό παράδειγμα καλογραμμένου τραγικού ήρωα και η ακριβής εξέλιξη του χαρακτήρα του αποτελεί ένα από τα δυνατά χαρτιά του βιβλίου. Το ίδιο ενδιαφέροντες είναι και οι υπόλοιποι χαρακτήρες του έργου, ανάμεσα στους οποίους μπορεί να βρει κανείς ισχυρούς συμμάχους, εντυπωσιακές και δυναμικές γυναικείες παρουσίες, μα και κρυφούς εχθρούς που εμφανίζονται από εκεί που δεν το περιμένεις.
Μπορεί το “φανταστικό” στοιχείο του έργου να είναι αρκετά συχνό και γνωστό για το είδος, ο συγκερασμός του όμως με την κεντρική πλοκή το καθιστά άκρως ενδιαφέρον. Ο απόκοσμος εχθρός αν και αποτελεί κλασικό είδος εχθρού σε έργα τρόμου και φαντασίας, παραμένει εκεί περισσότερο ως μια εσωτερική πάλη του Αλβίν με τον εαυτό του. Όλο αυτό έρχεται σε αποκορύφωμα στην “τρίτη πράξη” του βιβλίου, κομμάτι το οποίο αποτελεί με μεγάλη διαφορά ένα από τα πιο “πορωτικά” -ας μου επιτραπεί η έκφραση- κείμενα που διάβασα τελευταία. Ένας συνδυασμός εσωτερικής διαμάχης και μιας επικής μεσαιωνικής σκηνής με πολεμιστές, ιερείς και θυσίες μέσα σε ένα κάστρο με ανατριχιαστικό παρελθόν, ήταν ο καλύτερος τρόπος για να κλείσει το βιβλίο. Φυσικά και υπήρχαν και τα γνωστά “κλισέ”, όμως ο συγγραφέας πέτυχε τα μέγιστα με τη σωστή χρήση τους στην επική φύση της σκηνής.
Στα αρνητικά του βιβλίου μπορώ να πω πως εντόπισα μόνο ελάχιστες γλωσσικές αστοχίες, καθώς και πολύ μικρά θέματα επιμέλειας, τα οποία όμως αποτελούν λεπτομέρειες μπροστά στο συνολικό έργο. Θα μπορούσαν επίσης να αποφευχθούν ίσως τα συνεχόμενα ταξίδια των ηρώων από μέρος σε μέρος και να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην περιγραφή των πιο μεγαλοπρεπών Μεσαιωνικών πόλεων, αλλά καταλαβαίνω το λόγο για τον οποίο έγιναν αυτά, εξυπηρετώντας στα μέγιστα την πλοκή που δεν άφηνε ούτε τον αναγνώστη ούτε τους ήρωες του βιβλίου να πάρουν ανάσα.
Σε γενικές γραμμές “Οι Εφιάλτες του Άγκαρατ” είναι ένα βιβλίο που προτείνεται σε όλους τους λάτρεις της ιστορικής μυθοπλασίας, της φαντασίας, του τρόμου και της περιπέτειας. Πρόκειται για ένα βιβλίο που θα διαβαστεί γρήγορα, άνετα και θα σου δώσει όλα αυτά που περιμένεις από μία ιστορία του είδους. Και… ίσως… να έχει και συνέχεια, αν κατάφερα να αποκρυπτογραφήσω σωστά τη θέληση του συγγραφέα με το φινάλε…!
Πλήρες αφιέρωμα: @manwestories.com
Μπορεί οι “Εφιάλτες του Άγκαρατ” να είναι βασισμένοι σε ιστορικά γεγονότα, όμως το στοιχείο της φαντασίας δεν εκλείπει καθόλου. Οι επιλογές ορισμένων ιστορικών προσώπων για τα οποία δε γνωρίζουμε πολλά, φέρνουν στην επιφάνεια πλάσματα βγαλμένα από τα όνειρα, ή για την ακρίβεια, τους εφιάλτες των ανθρώπων της εποχής. Ο κεντρικός ήρωας, Αλβίν, βρίσκεται στο επίκεντρο όλης αυτής της σύγκρουσης. Εγκλωβισμένος ανάμεσα στο σκοτάδι του παρελθόντος του και τις εξελίξεις που τρέχουν γρηγορότερα απ’ ότι μπορεί αυτός να ακολουθήσει, ο Αλβίν χάνει αυτό που πάσχιζε να κερδίσει όλη του τη ζωή. Χάνει την ηρεμία του, την οικογενειακή θαλπωρή και τη σιγουριά του για το μέλλον. Το παρελθόν του εμφανίζεται ξανά εμπρός του και δεν έχει παρά να επιλέξει ανάμεσα σε δύο επιλογές. Να πολεμήσει ή να αγκαλιάσει το σκοτάδι που κρύβει μέσα του.
Παρόλο που ο Αλβίν είναι ένας larger than life ήρωας και πολεμιστής, με τρομακτικές ικανότητες που θα ζήλευε ο καθένας, είναι πολύ εύκολο να ταυτιστείς μαζί του. Βαθιά μέσα του αναζητά τη γαλήνη, όμως η ζωή του δείχνει το σκληρό της πρόσωπο σε κάθε νέο του βήμα. Η επιτυχία του βιβλίου έγκειται στο γεγονός πως μπορείς τόσο να θαυμάσεις και να απολαύσεις τις εξαιρετικές σκηνές μάχης στις οποίες ο ήρωας κυριολεκτικά κατακερματίζει τους εχθρούς του, όσο και να νιώσεις λύπη και συμπόνοια για τα δεινά που έρχονται συνεχώς στο διάβα του. Ο Αλβίν είναι ένα ταιριαστό παράδειγμα καλογραμμένου τραγικού ήρωα και η ακριβής εξέλιξη του χαρακτήρα του αποτελεί ένα από τα δυνατά χαρτιά του βιβλίου. Το ίδιο ενδιαφέροντες είναι και οι υπόλοιποι χαρακτήρες του έργου, ανάμεσα στους οποίους μπορεί να βρει κανείς ισχυρούς συμμάχους, εντυπωσιακές και δυναμικές γυναικείες παρουσίες, μα και κρυφούς εχθρούς που εμφανίζονται από εκεί που δεν το περιμένεις.
Μπορεί το “φανταστικό” στοιχείο του έργου να είναι αρκετά συχνό και γνωστό για το είδος, ο συγκερασμός του όμως με την κεντρική πλοκή το καθιστά άκρως ενδιαφέρον. Ο απόκοσμος εχθρός αν και αποτελεί κλασικό είδος εχθρού σε έργα τρόμου και φαντασίας, παραμένει εκεί περισσότερο ως μια εσωτερική πάλη του Αλβίν με τον εαυτό του. Όλο αυτό έρχεται σε αποκορύφωμα στην “τρίτη πράξη” του βιβλίου, κομμάτι το οποίο αποτελεί με μεγάλη διαφορά ένα από τα πιο “πορωτικά” -ας μου επιτραπεί η έκφραση- κείμενα που διάβασα τελευταία. Ένας συνδυασμός εσωτερικής διαμάχης και μιας επικής μεσαιωνικής σκηνής με πολεμιστές, ιερείς και θυσίες μέσα σε ένα κάστρο με ανατριχιαστικό παρελθόν, ήταν ο καλύτερος τρόπος για να κλείσει το βιβλίο. Φυσικά και υπήρχαν και τα γνωστά “κλισέ”, όμως ο συγγραφέας πέτυχε τα μέγιστα με τη σωστή χρήση τους στην επική φύση της σκηνής.
Στα αρνητικά του βιβλίου μπορώ να πω πως εντόπισα μόνο ελάχιστες γλωσσικές αστοχίες, καθώς και πολύ μικρά θέματα επιμέλειας, τα οποία όμως αποτελούν λεπτομέρειες μπροστά στο συνολικό έργο. Θα μπορούσαν επίσης να αποφευχθούν ίσως τα συνεχόμενα ταξίδια των ηρώων από μέρος σε μέρος και να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην περιγραφή των πιο μεγαλοπρεπών Μεσαιωνικών πόλεων, αλλά καταλαβαίνω το λόγο για τον οποίο έγιναν αυτά, εξυπηρετώντας στα μέγιστα την πλοκή που δεν άφηνε ούτε τον αναγνώστη ούτε τους ήρωες του βιβλίου να πάρουν ανάσα.
Σε γενικές γραμμές “Οι Εφιάλτες του Άγκαρατ” είναι ένα βιβλίο που προτείνεται σε όλους τους λάτρεις της ιστορικής μυθοπλασίας, της φαντασίας, του τρόμου και της περιπέτειας. Πρόκειται για ένα βιβλίο που θα διαβαστεί γρήγορα, άνετα και θα σου δώσει όλα αυτά που περιμένεις από μία ιστορία του είδους. Και… ίσως… να έχει και συνέχεια, αν κατάφερα να αποκρυπτογραφήσω σωστά τη θέληση του συγγραφέα με το φινάλε…!
Πλήρες αφιέρωμα: @manwestories.com
February 8, 2021
Είναι γεγονός είναι ότι, δεν "βαριέσαι" σε καμία σελίδα, γρήγορη ροή, εύκολη ανάγνωση , με διαρκώς κεντρισμένο ενδιαφέρον και νέα στοιχεία.
Το πολύ αίμα, μου θυμίζει τον κινηματογραφικό Ταραντίνο, μα είναι απαραίτητο στοιχείο της μυθοπλασίας.
Η επαφή με αιρέσεις που δεν γνώριζα, του σκοτεινού μεσαίωνα , λειτουργούν στην ανάγνωση, προσθέτοντας γνώση.
Τα αρχικά γράμματα, θυμίζουν, θυρεούς κάστρων και σφραγίδες με οικόσημα...
Πολύ Πολύ καλή δουλειά.
Συγχαρητήρια....🙂
Το πολύ αίμα, μου θυμίζει τον κινηματογραφικό Ταραντίνο, μα είναι απαραίτητο στοιχείο της μυθοπλασίας.
Η επαφή με αιρέσεις που δεν γνώριζα, του σκοτεινού μεσαίωνα , λειτουργούν στην ανάγνωση, προσθέτοντας γνώση.
Τα αρχικά γράμματα, θυμίζουν, θυρεούς κάστρων και σφραγίδες με οικόσημα...
Πολύ Πολύ καλή δουλειά.
Συγχαρητήρια....🙂
December 16, 2020
https://dominicamat.blogspot.com/2020...
Η αγάπη μου για τα βιβλία είναι δεδομένη καί πασιφανής. Ναι,υπάρχουν κάποια λογοτεχνικά είδη,που όπως έχω ξαναπεί,τα ξεχωρίζω κάπως παραπάνω. Χαίρομαι,ιδιαιτέρως,όταν μπορώ μέσα σε ένα βιβλίο να βρώ έναν συνδυασμό 2,ή,καί περισσοτέρων αγαπημένων μου λογοτεχνικών ειδών καί να υπάρχει ένα άρτιο αποτέλεσμα. Για ένα ανάλογο βιβλίο πρόκειται να σας μιλήσω σήμερα. Ο λόγος για το νέο ιστορικό μυθιστόρημα φαντασίας του συγγραφέα κυρίου Αριστείδη Νάστου,με τίτλο ''Οι εφιάλτες του Άγκαρατ''. Τον ευχαριστώ πολύ για την αποστολή του αντιτύπου καί την δυνατότητα που μου έδωσε να το διαβάσω πρίν την επίσημη κυκλοφορία του στις 21 Δεκεμβρίου,αν θυμάμαι καλά.
Την πένα του συγγραφέα την γνώρισα από το πρώτο του μυθιστόρημα καί μου είχε αφήσει αρκετά καλές εντυπώσεις. Είχα εκφράσει από τότε την επιθυμία να διαβάσω κι άλλα έργα του καί να που η ευχή μου πραγματοποιήθηκε πιο σύντομα απ'όσο περίμενα. Για δεύτερη φορά ο συγγραφέας επιλέγει να κινηθεί μέσα στα πλαίσια του ιστορικού μυθιστορήματος φαντασίας καί να μας προσφέρει ένα ενδιαφέρον,αγωνιώδες καί γεμάτο σασπένς καί περιπέτεια βιβλίο.
Για μένα είναι εμφανής η εξέλιξη στην γραφή του,αφού πλέον δομεί ακόμη πιο μεστά κείμενα. Χρησιμοποιεί οικείο,γλαφυρό λεξιλόγιο που ενισχύεται από λατινικές φράσεις καί λέξεις,περιγραφικότατες εικόνες καί γρήγορες εναλλαγές σκηνών καί εικόνων. Ευτυχώς δεν αφήνει να δημιουργηθούν κενά,ούτε προβαίνει σε κουραστικές επαναλήψεις. Άν καί εντόπισα κάποια μικρά λάθη,δεν με ενόχλησαν ιδιαίτερα,καθώς μιλάμε για ένα βιβλίο που είναι αυτοέκδοση καί γενικότερα δεν υπήρχε κάτι που θα με δυσκόλευε στην ανάγνωση,ή,την κατανόησή του.
''Βασίλειο της Φραγκίας 1346 μ.Χ. Οι εφιάλτες αναστατώνουν συχνά τις νύχτες του Αλβίν. Περίεργες, τρομακτικές φιγούρες και πλάσματα των θρύλων, τον κάνουν να αμφιβάλλει για την πνευματική του διαύγεια. Είναι επόμενο για έναν άνθρωπο με τέτοιο περιπετειώδες και σκοτεινό παρελθόν που ναι μεν το έχει εγκαταλείψει, αλλά αυτό συνεχίζει και τον στοιχειώνει. Τώρα, προσπαθεί να ζήσει μία ήσυχη ζωή με τη γυναίκα του και τη μικρή τους κόρη σε ένα απομονωμένο αγρόκτημα στον Βορρά του βασιλείου εν μέσω ταραγμένης περιόδου, καθώς ο πόλεμος με την Αγγλία βρίσκεται προ των πυλών και πάλι. Όταν το σκοτεινό αυτό παρελθόν, από το οποίο νόμιζε πως είχε απελευθερωθεί για πάντα, εμφανιστεί και πάλι μπροστά του, ο Αλβίν αναγκάζεται να ακολουθήσει ξανά τον δρόμο του αίματος προκειμένου να προστατέψει αυτούς που αγαπά. Στον δρόμο αυτό, οι εφιάλτες του θα έρθουν στην επιφάνεια και θα ενωθούν με την πραγματικότητα, δοκιμάζοντας το μυαλό και τις αντοχές του. Σύντομα, όσο το παρελθόν θα ξετυλίγεται, αυτός θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη δυσκολότερη μάχη που έχει δώσει ποτέ.''(Περίληψη οπισθοφύλλου)
Μέσα από την υπόθεση του βιβλίου μεταφερόμαστε σε έναν κόσμο ονειρικό όπου άνθρωποι καί πλάσματα της φαντασίας θα παλέψουν σε έναν πόλεμο που θα μοιάζει σαν έναν αέναο χορό ανάμεσα στο καλό καί στο κακό. Ποιό από τα δύο θα επικρατήσει τελικά; Τί θυσίες θα πρέπει να γίνουν από τους ήρωες; Θα μείνουν αλώβητοι/ες από αυτήν την εμπειρία,ή,οι συνέπειες θα είναι μεγαλύτερες απ'ό,τι θα περίμεναν;
Βρήκα ευφυή την κίνηση του συγγραφέα να ενώσει κάτω από ένα κοινό πλέγμα την ιστορία της Αγγλίας την εποχή του Εκατονταετή Πολέμου στον μεσαίωνα με το φανταστικό στοιχείο. Για να είμαι ειλικρινής,επειδή δεν γνωρίζω κάτι για εκείνη την περίοδο,δεν μπορώ να ξέρω αν ο συγγραφέας έχει πέσει σε λάθη που αφορούν τα γεγονότα. Παρ'όλ'αυτά μου πρόσφερε γνώσεις με έναν πιο ψυχαγωγικό κι εύπεπτο τρόπο. Μου κατέστησε,κατά κάποιον τρόπο,πιο προσιτό αυτό το κομμάτι της ιστορίας καί με έκανε να θέλω να μάθω περισσότερα. Θεωρώ λάθος την κίνηση να σνομπάρουμε ανάλογα βιβλία. Μας δίνουν πολλά,αρκεί αν είμαστε δεκτικοί/ες.
Μέσα από τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων θα λάβουμε χρήσιμα μαθήματα για την ζωή μας. Μαθήματα όπως είναι η δύναμη,η ανδρεία καί το θάρρος που οφείλουμε να επιδείξουμε απέναντι στις δύσκολες καταστάσεις που θα βρούμε στον δρόμο μας,η εμπιστοσύνη στα αγαπημένα μας πρόσωπα καί η εσωτερική μας ανάγκη για να γινόμαστε συνεχώς καλύτεροι άνθρωποι καί να παλεύουμε καθημερινά με τους προσωπικούς μας δαίμονες καί να μην τους επιτρέψουμε να μας στερήσουν την ψυχή καί την ανθρωπιά μας.
''Οι εφιάλτες του Άγκαρατ'' ο τίτλος του βιβλίου καί θα μπορούσαν κάλλιστα να αντιπροσωπεύουν τους εφιάλτες καί τους μύχιους φόβους του καθενός καί της καθεμίας από εμάς. Μόνο που οι συγκεκριμένοι εφιάλτες,παράλληλα με τον τρόμο που ίσως μας προξενούν,προκαλούν καί μία γλυκειά ευφορία στην ψυχή μας. Μία ευφορία που την αντιλαμβάνονται οι λάτρεις των συγκεκριμένων βιβλίων.
Eμένα το βιβλίο μου άρεσε πολύ καί ειδικά ο επίλογος του με έκανε να αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε να υπάρξει κάποια συνέχειά του. Ποιός ξέρει; Άν καί μόλις τελείωσα την ανάγνωση αυτού,περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο βιβλίο του συγγραφέα. Εγώ του εύχομαι να είναι καλοτάξιδο καί να αγαπηθεί όσο του αξίζει καί παραπάνω. Αναζητήστε το! Είμαι βέβαιη πως θα σας ικανοποιήσει.
Καλά σας αναγνώσματα!
Η αγάπη μου για τα βιβλία είναι δεδομένη καί πασιφανής. Ναι,υπάρχουν κάποια λογοτεχνικά είδη,που όπως έχω ξαναπεί,τα ξεχωρίζω κάπως παραπάνω. Χαίρομαι,ιδιαιτέρως,όταν μπορώ μέσα σε ένα βιβλίο να βρώ έναν συνδυασμό 2,ή,καί περισσοτέρων αγαπημένων μου λογοτεχνικών ειδών καί να υπάρχει ένα άρτιο αποτέλεσμα. Για ένα ανάλογο βιβλίο πρόκειται να σας μιλήσω σήμερα. Ο λόγος για το νέο ιστορικό μυθιστόρημα φαντασίας του συγγραφέα κυρίου Αριστείδη Νάστου,με τίτλο ''Οι εφιάλτες του Άγκαρατ''. Τον ευχαριστώ πολύ για την αποστολή του αντιτύπου καί την δυνατότητα που μου έδωσε να το διαβάσω πρίν την επίσημη κυκλοφορία του στις 21 Δεκεμβρίου,αν θυμάμαι καλά.
Την πένα του συγγραφέα την γνώρισα από το πρώτο του μυθιστόρημα καί μου είχε αφήσει αρκετά καλές εντυπώσεις. Είχα εκφράσει από τότε την επιθυμία να διαβάσω κι άλλα έργα του καί να που η ευχή μου πραγματοποιήθηκε πιο σύντομα απ'όσο περίμενα. Για δεύτερη φορά ο συγγραφέας επιλέγει να κινηθεί μέσα στα πλαίσια του ιστορικού μυθιστορήματος φαντασίας καί να μας προσφέρει ένα ενδιαφέρον,αγωνιώδες καί γεμάτο σασπένς καί περιπέτεια βιβλίο.
Για μένα είναι εμφανής η εξέλιξη στην γραφή του,αφού πλέον δομεί ακόμη πιο μεστά κείμενα. Χρησιμοποιεί οικείο,γλαφυρό λεξιλόγιο που ενισχύεται από λατινικές φράσεις καί λέξεις,περιγραφικότατες εικόνες καί γρήγορες εναλλαγές σκηνών καί εικόνων. Ευτυχώς δεν αφήνει να δημιουργηθούν κενά,ούτε προβαίνει σε κουραστικές επαναλήψεις. Άν καί εντόπισα κάποια μικρά λάθη,δεν με ενόχλησαν ιδιαίτερα,καθώς μιλάμε για ένα βιβλίο που είναι αυτοέκδοση καί γενικότερα δεν υπήρχε κάτι που θα με δυσκόλευε στην ανάγνωση,ή,την κατανόησή του.
''Βασίλειο της Φραγκίας 1346 μ.Χ. Οι εφιάλτες αναστατώνουν συχνά τις νύχτες του Αλβίν. Περίεργες, τρομακτικές φιγούρες και πλάσματα των θρύλων, τον κάνουν να αμφιβάλλει για την πνευματική του διαύγεια. Είναι επόμενο για έναν άνθρωπο με τέτοιο περιπετειώδες και σκοτεινό παρελθόν που ναι μεν το έχει εγκαταλείψει, αλλά αυτό συνεχίζει και τον στοιχειώνει. Τώρα, προσπαθεί να ζήσει μία ήσυχη ζωή με τη γυναίκα του και τη μικρή τους κόρη σε ένα απομονωμένο αγρόκτημα στον Βορρά του βασιλείου εν μέσω ταραγμένης περιόδου, καθώς ο πόλεμος με την Αγγλία βρίσκεται προ των πυλών και πάλι. Όταν το σκοτεινό αυτό παρελθόν, από το οποίο νόμιζε πως είχε απελευθερωθεί για πάντα, εμφανιστεί και πάλι μπροστά του, ο Αλβίν αναγκάζεται να ακολουθήσει ξανά τον δρόμο του αίματος προκειμένου να προστατέψει αυτούς που αγαπά. Στον δρόμο αυτό, οι εφιάλτες του θα έρθουν στην επιφάνεια και θα ενωθούν με την πραγματικότητα, δοκιμάζοντας το μυαλό και τις αντοχές του. Σύντομα, όσο το παρελθόν θα ξετυλίγεται, αυτός θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη δυσκολότερη μάχη που έχει δώσει ποτέ.''(Περίληψη οπισθοφύλλου)
Μέσα από την υπόθεση του βιβλίου μεταφερόμαστε σε έναν κόσμο ονειρικό όπου άνθρωποι καί πλάσματα της φαντασίας θα παλέψουν σε έναν πόλεμο που θα μοιάζει σαν έναν αέναο χορό ανάμεσα στο καλό καί στο κακό. Ποιό από τα δύο θα επικρατήσει τελικά; Τί θυσίες θα πρέπει να γίνουν από τους ήρωες; Θα μείνουν αλώβητοι/ες από αυτήν την εμπειρία,ή,οι συνέπειες θα είναι μεγαλύτερες απ'ό,τι θα περίμεναν;
Βρήκα ευφυή την κίνηση του συγγραφέα να ενώσει κάτω από ένα κοινό πλέγμα την ιστορία της Αγγλίας την εποχή του Εκατονταετή Πολέμου στον μεσαίωνα με το φανταστικό στοιχείο. Για να είμαι ειλικρινής,επειδή δεν γνωρίζω κάτι για εκείνη την περίοδο,δεν μπορώ να ξέρω αν ο συγγραφέας έχει πέσει σε λάθη που αφορούν τα γεγονότα. Παρ'όλ'αυτά μου πρόσφερε γνώσεις με έναν πιο ψυχαγωγικό κι εύπεπτο τρόπο. Μου κατέστησε,κατά κάποιον τρόπο,πιο προσιτό αυτό το κομμάτι της ιστορίας καί με έκανε να θέλω να μάθω περισσότερα. Θεωρώ λάθος την κίνηση να σνομπάρουμε ανάλογα βιβλία. Μας δίνουν πολλά,αρκεί αν είμαστε δεκτικοί/ες.
Μέσα από τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων θα λάβουμε χρήσιμα μαθήματα για την ζωή μας. Μαθήματα όπως είναι η δύναμη,η ανδρεία καί το θάρρος που οφείλουμε να επιδείξουμε απέναντι στις δύσκολες καταστάσεις που θα βρούμε στον δρόμο μας,η εμπιστοσύνη στα αγαπημένα μας πρόσωπα καί η εσωτερική μας ανάγκη για να γινόμαστε συνεχώς καλύτεροι άνθρωποι καί να παλεύουμε καθημερινά με τους προσωπικούς μας δαίμονες καί να μην τους επιτρέψουμε να μας στερήσουν την ψυχή καί την ανθρωπιά μας.
''Οι εφιάλτες του Άγκαρατ'' ο τίτλος του βιβλίου καί θα μπορούσαν κάλλιστα να αντιπροσωπεύουν τους εφιάλτες καί τους μύχιους φόβους του καθενός καί της καθεμίας από εμάς. Μόνο που οι συγκεκριμένοι εφιάλτες,παράλληλα με τον τρόμο που ίσως μας προξενούν,προκαλούν καί μία γλυκειά ευφορία στην ψυχή μας. Μία ευφορία που την αντιλαμβάνονται οι λάτρεις των συγκεκριμένων βιβλίων.
Eμένα το βιβλίο μου άρεσε πολύ καί ειδικά ο επίλογος του με έκανε να αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε να υπάρξει κάποια συνέχειά του. Ποιός ξέρει; Άν καί μόλις τελείωσα την ανάγνωση αυτού,περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο βιβλίο του συγγραφέα. Εγώ του εύχομαι να είναι καλοτάξιδο καί να αγαπηθεί όσο του αξίζει καί παραπάνω. Αναζητήστε το! Είμαι βέβαιη πως θα σας ικανοποιήσει.
Καλά σας αναγνώσματα!
November 26, 2022
Αχ, the darkness! Είναι το πρώτο βιβλίο του Αριστείδη που διαβάζω και το καταβρόχθισα μέσα σε δυο μέρες. Με το κατάλληλο setup, βροχή και τζάκι, μεταφέρθηκα στον κόσμο του ζοφερού Μεσαίωνα. Με έντονο το απόκρυφο στοιχείο, αλλά και τις περιγραφές των μαχών, ο Αριστείδης σε κρατάει συνεχώς σε εγρήγορση για το τι πρόκειται να συμβεί μετά. Ο Αλβίν μου θύμισε έναν καταραμένο Εντμόντ Νταντές. Είναι ένα βιβλίο για γερό στομάχι, ενώ δε λείπει και η προσωπική πινελιά καφρίλας και χιούμορ του συγγραφέα, που κατ’εμέ είναι κάτι παρα πολύ captivating.
January 31, 2021
Εξαιρετικό βιβλίο σε κρατάει σε εγρήγορση και δεν χάνει καθόλου το ενδιαφέρον του!
February 9, 2021
Μεσαίωνας, μεταφυσικός τρόμος, περιπέτεια… μόνο και μόνο αυτές οι λέξεις κλειδιά στην περιγραφή του βιβλίου θα ήταν αρκετες να με κάνουν να αγοράσω το βιβλίιο. Δύο
χρόνια μετά το Ίβαρ ο Νεκρός Πολεμιστής που μου άφησε
πολύ καλές εντυπώσεις και… υποσχέσεις, ο Αριστείδης
Νάστος με μεγάλη μου χαρά δηλώνω πως δεν με
απογοήτευσε στο ελάχιστο με το νέο του έργο.
Στο βιβλίο αυτό παρατήρησα, εκτός από την
καταιγιστική δράση που δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις
καθόλου, βελτίωση και στη γραφή και ροή του σεναρίου.
Δεν υπάρχουν στιγμές που θα αισθανθείς ότι η υπόθεση
πρέπει να πάρει τα πάνω της. Ένα βιβλίο σχετικά μικρό
(μόνο 260 σελίδες) αλλά αυτές οι σελίδες κουβαλάνε βάρος
και δεν θα βρεις καμία σε ρόλο ‘filler’.
Δεν θα μιλήσω για την άκρως ενδιαφέρουσα υπόθεση
σχετικά με αιρετικά τάγματα, δαίμονες και το πολεμικό
πλαίσιο του βιβλίου αλλά θα αναφέρω πως η ‘ιστορικότητα’
που έβαλε ο συγγραφέας ΚΑΙ εδώ αλλά αυτή τη φορά πιο
εμφανή, ήταν το πιο ίσως ενδιαφέρον στοιχείο. Δύο
Ιστορικές μάχες του 14ου αιώνα ως φόντο μεταφυσικών
εξελίξεων; ΕΠΟΣ!
Στα αρνητικά, εγώ προσωπικά θα ήθελα λίγο περισσότερο
από την ιστορία στο background καθώς ναι μεν βρήκα επική
την κεντρική υπόθεση, αλλά συνέλαβα τον εαυτό μου να
θέλει να μάθει περισσότερες πληροφορίες για το πολεμικό
σκηνικό που διαδραμματίζεται παράλληλα. Γενικά τώρα,
ποιοτικά δεν βρήκα κάτι που να με ενόχλησε καθόλου και
τεχνικά, με πάσα ειλικρίνεια δεν υπάρχει κάτι που να αξιζει
να αναφερθεί για να μειώσει την αξία του βιβλίου.
Συνοψίζοντας, μου αρέσει πολύ αυτή η κατεύθυνση του
συγγραφέα δηλαδή προς ιστορικό μυθιστόρημα με μιξ
φαντασίας και δεν νομίζω να το συναντάς εύκολα στη
λογοτεχνία της Ελλάδας. Το συνιστώ σε όλους καθώς είναι
ένα βιβλίο που διαβάζεται μονορούφι και είναι και σχετικά
μικρό. Τα έχει όλα και συμφέρει, μεσαίωνα, δραση, αίμα,
έρωτα, τρόμο, θλίψη… Στο τέλος εγγυημένα θα σας αφήσει
συναισθήματα και τροφή για σκέψη.
χρόνια μετά το Ίβαρ ο Νεκρός Πολεμιστής που μου άφησε
πολύ καλές εντυπώσεις και… υποσχέσεις, ο Αριστείδης
Νάστος με μεγάλη μου χαρά δηλώνω πως δεν με
απογοήτευσε στο ελάχιστο με το νέο του έργο.
Στο βιβλίο αυτό παρατήρησα, εκτός από την
καταιγιστική δράση που δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις
καθόλου, βελτίωση και στη γραφή και ροή του σεναρίου.
Δεν υπάρχουν στιγμές που θα αισθανθείς ότι η υπόθεση
πρέπει να πάρει τα πάνω της. Ένα βιβλίο σχετικά μικρό
(μόνο 260 σελίδες) αλλά αυτές οι σελίδες κουβαλάνε βάρος
και δεν θα βρεις καμία σε ρόλο ‘filler’.
Δεν θα μιλήσω για την άκρως ενδιαφέρουσα υπόθεση
σχετικά με αιρετικά τάγματα, δαίμονες και το πολεμικό
πλαίσιο του βιβλίου αλλά θα αναφέρω πως η ‘ιστορικότητα’
που έβαλε ο συγγραφέας ΚΑΙ εδώ αλλά αυτή τη φορά πιο
εμφανή, ήταν το πιο ίσως ενδιαφέρον στοιχείο. Δύο
Ιστορικές μάχες του 14ου αιώνα ως φόντο μεταφυσικών
εξελίξεων; ΕΠΟΣ!
Στα αρνητικά, εγώ προσωπικά θα ήθελα λίγο περισσότερο
από την ιστορία στο background καθώς ναι μεν βρήκα επική
την κεντρική υπόθεση, αλλά συνέλαβα τον εαυτό μου να
θέλει να μάθει περισσότερες πληροφορίες για το πολεμικό
σκηνικό που διαδραμματίζεται παράλληλα. Γενικά τώρα,
ποιοτικά δεν βρήκα κάτι που να με ενόχλησε καθόλου και
τεχνικά, με πάσα ειλικρίνεια δεν υπάρχει κάτι που να αξιζει
να αναφερθεί για να μειώσει την αξία του βιβλίου.
Συνοψίζοντας, μου αρέσει πολύ αυτή η κατεύθυνση του
συγγραφέα δηλαδή προς ιστορικό μυθιστόρημα με μιξ
φαντασίας και δεν νομίζω να το συναντάς εύκολα στη
λογοτεχνία της Ελλάδας. Το συνιστώ σε όλους καθώς είναι
ένα βιβλίο που διαβάζεται μονορούφι και είναι και σχετικά
μικρό. Τα έχει όλα και συμφέρει, μεσαίωνα, δραση, αίμα,
έρωτα, τρόμο, θλίψη… Στο τέλος εγγυημένα θα σας αφήσει
συναισθήματα και τροφή για σκέψη.
January 23, 2022
Ο Αλβίν μένει με την οικογένεια του σε ένα μικρό χωριό της Φραγκίας. Αποκομμένος κι απομονωμένος από όλους, περνάει τις μέρες του ειρηνικά, ανάμεσα στα άτομα που αγαπά. Όλα αλλάζουν όμως, όταν φρικιαστικοί εφιάλτες αρχίζουν να στοιχειώνουν τα όνειρα του και το αιματηρό παρελθόν του, έρχεται ξανά για να του χτυπήσει την πόρτα. Οι επιλογές του είναι δύο: ή θα παραδοθεί στον εχθρό, ή θα παλέψει μέχρι τέλους για την ελευθερία του και για τις ζωές της οικογενείας του.
Η χρονιά μου, αναγνωστικά, ξεκίνησε πολύ καλά. Ο Αριστείδης Νάστος, κατάφερε να με κρατήσει σε αγωνία, σε όλο το ταξίδι μου παρέα με τον Αλβίν. Πολύ καλή γραφή, με εξαιρετικές λεπτομέρειες στις σκηνές μάχης που ειλικρινά σε αρκετά σημεία φοβήθηκα μην φάω κι εγώ κανένα τσεκούρι στο κεφάλι. Οι παραστατικές περιγραφές του συγγραφέα, κρατάνε την αγωνία στο κόκκινο. Η δράση ξεχειλίζει από παντού. Υπήρξαν πολλές φορές που μου φάνηκε ότι διάβαζα την συνέχεια του Last Kingdom. Η προσθήκη μάλιστα του μεταφυσικού στοιχείου, δένει τόσο καλά την ιστορία που δεν μπορείς να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου.
Ο Αλβίν είναι ένας πολύ δυνατός χαρακτήρας. Θαρραλέος, ριψοκίνδυνος, φονικός. Ανελέητος. Υπάρχουν πολλές ακόμα λέξεις για να τον περιγράψουν, αλλά καμία δεν θα είναι αρκετή. Στην αρχή, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, είναι άλλος ένας απλός χωρικός, που περνάει τις ημέρες του ήσυχα. Έως ότου, τρομακτικοί εφιάλτες κάνουν τα βράδια του βάναυσα. Τα νέα που φτάνουν στα αυτιά του, για πιθανή εισβολή των Άγγλων στην χώρα τους, αρχίζουν να τον ανησυχούν. Φοβάται για την ασφάλεια της οικογένειας του μα συνάμα, είναι έτοιμος να δώσει την ίδια του την ζωή για να προστατέψει την γυναίκα και την κόρη του.
Μην ξεχάσετε να επισκεφτείτε και το site μας: https://aisthisis.gr/vivlioaisthiseis...
Η χρονιά μου, αναγνωστικά, ξεκίνησε πολύ καλά. Ο Αριστείδης Νάστος, κατάφερε να με κρατήσει σε αγωνία, σε όλο το ταξίδι μου παρέα με τον Αλβίν. Πολύ καλή γραφή, με εξαιρετικές λεπτομέρειες στις σκηνές μάχης που ειλικρινά σε αρκετά σημεία φοβήθηκα μην φάω κι εγώ κανένα τσεκούρι στο κεφάλι. Οι παραστατικές περιγραφές του συγγραφέα, κρατάνε την αγωνία στο κόκκινο. Η δράση ξεχειλίζει από παντού. Υπήρξαν πολλές φορές που μου φάνηκε ότι διάβαζα την συνέχεια του Last Kingdom. Η προσθήκη μάλιστα του μεταφυσικού στοιχείου, δένει τόσο καλά την ιστορία που δεν μπορείς να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου.
Ο Αλβίν είναι ένας πολύ δυνατός χαρακτήρας. Θαρραλέος, ριψοκίνδυνος, φονικός. Ανελέητος. Υπάρχουν πολλές ακόμα λέξεις για να τον περιγράψουν, αλλά καμία δεν θα είναι αρκετή. Στην αρχή, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, είναι άλλος ένας απλός χωρικός, που περνάει τις ημέρες του ήσυχα. Έως ότου, τρομακτικοί εφιάλτες κάνουν τα βράδια του βάναυσα. Τα νέα που φτάνουν στα αυτιά του, για πιθανή εισβολή των Άγγλων στην χώρα τους, αρχίζουν να τον ανησυχούν. Φοβάται για την ασφάλεια της οικογένειας του μα συνάμα, είναι έτοιμος να δώσει την ίδια του την ζωή για να προστατέψει την γυναίκα και την κόρη του.
Μην ξεχάσετε να επισκεφτείτε και το site μας: https://aisthisis.gr/vivlioaisthiseis...
March 1, 2022
Το πρώτο μου 5αρακι για το 2022!!
Μου άρεσε πάρα πολύ!!
Ιστορικό μυθιστόρημα με ωραία ενδιαφέρουσα πλοκή και πολύ δράση. Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ είναι ότι οι περιγραφές ήταν ολοζώντανες χωρίς να με κουράζουν με περιττές πληροφορίες.
Τα συγχαρητήρια μου στον συγγραφέα, είχα καιρό να διαβάσω ένα βιβλίο που, παρά το όποιο τέλος του, να με αφήσει τόσο πολύ ενθουσιασμένη!!
Μου άρεσε πάρα πολύ!!
Ιστορικό μυθιστόρημα με ωραία ενδιαφέρουσα πλοκή και πολύ δράση. Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ είναι ότι οι περιγραφές ήταν ολοζώντανες χωρίς να με κουράζουν με περιττές πληροφορίες.
Τα συγχαρητήρια μου στον συγγραφέα, είχα καιρό να διαβάσω ένα βιβλίο που, παρά το όποιο τέλος του, να με αφήσει τόσο πολύ ενθουσιασμένη!!
January 10, 2024
Πόσο απολαυστικό βιβλίο! Όταν το ξεκινήσετε, να έχετε ώρες μπροστά σας γιατί δεν θα το αφήσετε από τα χερια σας.. Το απόλυτο page-turner!!! Σκοτεινό, βασισμένο σε ιστορικά γεγονότα, με την αγωνία κ το μυστήριο να χτυπάει κοκκινο..Ο εξορκισμός δε στο τέλος... όλα τα λεφτά! Αλλά ποσο θα ήθελα να υπηρχε κάποιου είδους μετάφραση από τα λατινικά!!
Από μένα είναι ΝΑΙ!!
Αναζήτηστε το και ετοιμαστείτε για ένα μοναδικό αναγνωριστικό ταξίδι στον ζοφερό μεσαίωνα!!
Από μένα είναι ΝΑΙ!!
Αναζήτηστε το και ετοιμαστείτε για ένα μοναδικό αναγνωριστικό ταξίδι στον ζοφερό μεσαίωνα!!
This entire review has been hidden because of spoilers.
June 6, 2025
Πρόκειται για μια περιπέτεια σε ένα μεσαιωνικό περιβάλλον , η οποία διαβάζεται ευχάριστα.
Προσωπικά μου άρεσε η περίοδος του εκατονταετούς πολέμου Γαλλίας - Αγγλίας που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα .
Μου άρεσαν οι αναφορές σε καπηλειά , βάρδους , στρατόπεδα αν και θα προτιμούσα περισσότερες περιγραφές του όλου περιβάλλοντος.
Μου άρεσε η δράση , οι σκηνές πάλης δηλαδή , το άμεσο πετσόκομα των αντιπάλων .
Ο πρόλογος του βιβλίου εντείνει την περιέργεια για την υπόθεση .
Ο τρόπος γραφής μέσω των επαναλαμβανόμενων ονείρων -οραμάτων , μας κάνει να μην γνωρίζουμε αν τα γεγονότα διαδραματίζονται ενώ ο χαρακτήρας είναι ξύπνιος ή κοιμάται .
Βέβαια δεν έχει και πολύ νόημα , καθώς έτσι και αλλιώς , επηρεάζουν και την πραγματική του ζωή , όπως και τον θάνατο του .
Διάφορες αναφορές από την αρχή κιόλας του βιβλίου είναι προφητικές για την εξέλιξη .
Όμως οι χαρακτήρες , ακόμα και ο ίδιος ο δαίμονας είναι απρόβλεπτοι σε σημείο να απορούσα ακόμα και το αν ο δαίμονας ήταν υπαρκτός ή παιχνίδια του μυαλού του χαρακτήρα .
Γενικότερα δεν πιστεύω σε δαίμονες εξορκισμούς και προσπάθησα να δώσω έναν αλληγορικό χαρακτήρα , στο βιβλίο όμως τα γεγονότα συνέβησαν κυριολεκτικά στα πλαίσια της μυθοπλασίας .
Προσωπικά θα προτιμούσα μεγαλύτερη έμφαση στο ιστορικό κομμάτι και περισσότερες αλληγορίες περιορίζοντας την κυριολεκτική απόδοση των θρησκευτικών αντιλήψεων .
Δεν γνώριζα τον χαρακτήρα του Άγκαρατ κάτι που ενέτεινε το ενδιαφέρον μου για την υπόθεση και θεωρώ ευπρόσδεκτη την αναφορά του συγγραφέα για την έμπνευση αυτού του "δαίμονα" , στο σημείωμα το όποιος καλώς μπήκε στο τέλος .
Μου άρεσαν και οι ιστορικές αναφορές σχετικά με την εποχή που διεξάγονται τα γεγονότα .
Ο Αλβίν ουσιαστικά ήταν ένας χαρακτήρας για τον οποίον , οι συγγενείς του εξ αίματος , καθόρισαν το μέλλον του , και την πορεία του και καταλήφθηκε από έναν "δαίμονα " για τον οποίον αμφέβαλλα αν ήταν υπαρκτός ή παιχνίδι του μυαλού του όπως είπα και πιο πάνω .
Μου άρεσε το γεγονός πως οι επιλογές είχαν συνέπειες όπως το να απατήσει την νεκρή γυναίκα του με αποτέλεσμα η νέα ερωμένη , να τον προδώσει , αν και τον ερωτεύτηκε και αυτή όπως καθώς επίσης μου έκανε εντύπωση το γεγονός πως γκαστρώθηκε με την πρώτη επαφή.
Σε γενικές γραμμές ωραία περιπέτεια , θα ήθελα μεγαλύτερη έμφαση στο ιστορικό κομμάτι και περισσότερες αλληγορίες .
Τώρα όσον αφορά τον Άγκαρατ , πραγματικά δεν ήξερα αν ήταν καλός , κακός δαίμονας ή απλά παιχνίδι του μυαλού .
Η φυγή του στο τέλος μου θύμισε τον σεισμό μετά την σταύρωση του Ιησού αν και ο σεισμός δεν έγινε από τον "σατανά " .
Αααυτά , διαβάστηκε ευχάριστα πάντως και συγκριτικά με τον αριθμό των σελίδων , ήταν μια πολύ ωραία περιπέτεια .
Και ο τίτλος ήταν επίσης δοσμένος έτσι γιατί το Εφιάλτες του Αλβίν θα ήταν πιο κυριολεκτικό ενώ το του Άγκαρατ εντείνει την περιέργεια .
Προσωπικά μου άρεσε η περίοδος του εκατονταετούς πολέμου Γαλλίας - Αγγλίας που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα .
Μου άρεσαν οι αναφορές σε καπηλειά , βάρδους , στρατόπεδα αν και θα προτιμούσα περισσότερες περιγραφές του όλου περιβάλλοντος.
Μου άρεσε η δράση , οι σκηνές πάλης δηλαδή , το άμεσο πετσόκομα των αντιπάλων .
Ο πρόλογος του βιβλίου εντείνει την περιέργεια για την υπόθεση .
Ο τρόπος γραφής μέσω των επαναλαμβανόμενων ονείρων -οραμάτων , μας κάνει να μην γνωρίζουμε αν τα γεγονότα διαδραματίζονται ενώ ο χαρακτήρας είναι ξύπνιος ή κοιμάται .
Βέβαια δεν έχει και πολύ νόημα , καθώς έτσι και αλλιώς , επηρεάζουν και την πραγματική του ζωή , όπως και τον θάνατο του .
Διάφορες αναφορές από την αρχή κιόλας του βιβλίου είναι προφητικές για την εξέλιξη .
Όμως οι χαρακτήρες , ακόμα και ο ίδιος ο δαίμονας είναι απρόβλεπτοι σε σημείο να απορούσα ακόμα και το αν ο δαίμονας ήταν υπαρκτός ή παιχνίδια του μυαλού του χαρακτήρα .
Γενικότερα δεν πιστεύω σε δαίμονες εξορκισμούς και προσπάθησα να δώσω έναν αλληγορικό χαρακτήρα , στο βιβλίο όμως τα γεγονότα συνέβησαν κυριολεκτικά στα πλαίσια της μυθοπλασίας .
Προσωπικά θα προτιμούσα μεγαλύτερη έμφαση στο ιστορικό κομμάτι και περισσότερες αλληγορίες περιορίζοντας την κυριολεκτική απόδοση των θρησκευτικών αντιλήψεων .
Δεν γνώριζα τον χαρακτήρα του Άγκαρατ κάτι που ενέτεινε το ενδιαφέρον μου για την υπόθεση και θεωρώ ευπρόσδεκτη την αναφορά του συγγραφέα για την έμπνευση αυτού του "δαίμονα" , στο σημείωμα το όποιος καλώς μπήκε στο τέλος .
Μου άρεσαν και οι ιστορικές αναφορές σχετικά με την εποχή που διεξάγονται τα γεγονότα .
Ο Αλβίν ουσιαστικά ήταν ένας χαρακτήρας για τον οποίον , οι συγγενείς του εξ αίματος , καθόρισαν το μέλλον του , και την πορεία του και καταλήφθηκε από έναν "δαίμονα " για τον οποίον αμφέβαλλα αν ήταν υπαρκτός ή παιχνίδι του μυαλού του όπως είπα και πιο πάνω .
Μου άρεσε το γεγονός πως οι επιλογές είχαν συνέπειες όπως το να απατήσει την νεκρή γυναίκα του με αποτέλεσμα η νέα ερωμένη , να τον προδώσει , αν και τον ερωτεύτηκε και αυτή όπως καθώς επίσης μου έκανε εντύπωση το γεγονός πως γκαστρώθηκε με την πρώτη επαφή.
Σε γενικές γραμμές ωραία περιπέτεια , θα ήθελα μεγαλύτερη έμφαση στο ιστορικό κομμάτι και περισσότερες αλληγορίες .
Τώρα όσον αφορά τον Άγκαρατ , πραγματικά δεν ήξερα αν ήταν καλός , κακός δαίμονας ή απλά παιχνίδι του μυαλού .
Η φυγή του στο τέλος μου θύμισε τον σεισμό μετά την σταύρωση του Ιησού αν και ο σεισμός δεν έγινε από τον "σατανά " .
Αααυτά , διαβάστηκε ευχάριστα πάντως και συγκριτικά με τον αριθμό των σελίδων , ήταν μια πολύ ωραία περιπέτεια .
Και ο τίτλος ήταν επίσης δοσμένος έτσι γιατί το Εφιάλτες του Αλβίν θα ήταν πιο κυριολεκτικό ενώ το του Άγκαρατ εντείνει την περιέργεια .
February 12, 2021
Είχα διαβάσει το Ίβαρ από τον ίδιο συγγραφέα και μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Δοκίμασα λοιπόν και το νέο του που είχε διαφορετική θεματολογία. Μεσαίωνας, ιστορικό μυθιστόρημα φαντασίας έγραφε... ενδιαφέρον.
Ξεκίνησα να το διαβάζω και... το κατάπια! Η μεσαιωνική Γαλλία σε όλο της το μεγαλείο! Η εύστοχη, ακριβής και γλαφυρή περιγραφή του συγγραφέα,σου δημιουργεί ολοζώντανες εικόνες και σε μεταφέρει σε μια ζοφερή εποχή για την οποία θέλεις να μάθεις περισσότερα! Ιστορικά και μεταφυσικά στοιχεία έξυπνα δομημένα με την ταραχώδη περιπέτεια ενός άντρα ο οποίος περνά δια πυρός και σιδήρου, παλεύοντας με ανθρώπους και δαίμονες για να προστατεύσει την οικογένεια του! Και ταυτίζεσαι μαζί του, και συγκινείσαι!!!! Εντυπωσιακές λεπτομέρειες που μου άρεσαν όπως χρήση αντίστοιχων γλωσσών όταν μιλούσαν ξένοι, χωρίς να παίζει ρόλο για την κατανόηση του διαλόγου, αλλά είναι μια λεπτομέρεια που εκτίμησα και με έβαλε στο κλίμα. Bonus: Η χρήση λατινικών όπου χρειαζόταν συμβάλλοντας έτσι στο απόγειο της ατμόσφαιρας. Άλλες ωραίες πινελιές, σχετικές μικρές εικόνες που υπάρχουν σποραδικά στις σελίδες, τα αρχικά γράμματα των κεφαλαίων, όπως και κάποιες περιγραφές των πόλεων και των μαζών! Υπέροχο!!!!!!
Ξεκίνησα να το διαβάζω και... το κατάπια! Η μεσαιωνική Γαλλία σε όλο της το μεγαλείο! Η εύστοχη, ακριβής και γλαφυρή περιγραφή του συγγραφέα,σου δημιουργεί ολοζώντανες εικόνες και σε μεταφέρει σε μια ζοφερή εποχή για την οποία θέλεις να μάθεις περισσότερα! Ιστορικά και μεταφυσικά στοιχεία έξυπνα δομημένα με την ταραχώδη περιπέτεια ενός άντρα ο οποίος περνά δια πυρός και σιδήρου, παλεύοντας με ανθρώπους και δαίμονες για να προστατεύσει την οικογένεια του! Και ταυτίζεσαι μαζί του, και συγκινείσαι!!!! Εντυπωσιακές λεπτομέρειες που μου άρεσαν όπως χρήση αντίστοιχων γλωσσών όταν μιλούσαν ξένοι, χωρίς να παίζει ρόλο για την κατανόηση του διαλόγου, αλλά είναι μια λεπτομέρεια που εκτίμησα και με έβαλε στο κλίμα. Bonus: Η χρήση λατινικών όπου χρειαζόταν συμβάλλοντας έτσι στο απόγειο της ατμόσφαιρας. Άλλες ωραίες πινελιές, σχετικές μικρές εικόνες που υπάρχουν σποραδικά στις σελίδες, τα αρχικά γράμματα των κεφαλαίων, όπως και κάποιες περιγραφές των πόλεων και των μαζών! Υπέροχο!!!!!!
July 18, 2022
Βρισκόμαστε στο βασίλειο της Φραγκιάς (Γαλλία) το έτος 1346. Σε ένα σκηνικό πολέμου με την Αγγλία και επικείμενων μαχών. Ο ήρωας μας ο Άλβιν έχει αποσυρθεί από τον πρότερο ταραχώδη βίο του και ζει με τη γυναίκα και τη μικρή του κόρη σε ένα αγρόκτημα στη φύση κοντά στον αγαπημένο του βάλτο. Σκοπός της ζωής του η ψυχική ηρεμία και η ευτυχία.
Μέχρι που οι εφιάλτες ξυπνούν και αναγκάζουν τον Άλβιν να ξαναθυμηθεί το παρελθόν και να εξοντώσει μια για πάντα αυτούς που απειλούν όσα αγαπά.
Οι μάχες που έχει να κερδίσει δεν είναι μόνο σωματικές αλλά και πνευματικές. Κάποιος παίζει με το μυαλό του θολώνοντας την κρίση του. Είναι τελικά ο εφιάλτης ή πραγματικότητα τόσο ζοφερή;
Ο συγγραφέας κατορθώνει να συνδέσει πραγματικά ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα με τη μυθοπλασία σε ένα άρτια δομημένο μυθιστόρημα. Ο ήρωας μας στο επίκεντρο , γίνεται κυρίαρχος του παιχνιδιού παίρνοντας στα χέρια τη ζωή του με όποιο κόστος για τον ίδιο.
Μεγάλες αλήθειες για τη ζωή μας αποκαλύπτονται μέσα απ' τις σελίδες. Η δράση είναι καταιγιστική το λιγότερο, ενώ δε λείπει το χιούμορ, γεγονός που εκτίμησα ιδιαίτερα, αλλά και το ρομαντικό στοιχείο
Πρόκειται για μια ιστορία που ζωντανεύει μπροστά στα μάτια του αναγνώστη και θυμίζει κινηματογραφικό σενάριο ενώ μας μεταφέρει απόλυτα στο κλίμα της εποχής. Θα το λατρέψετε γιατί απλά τα έχει όλα!
Μέχρι που οι εφιάλτες ξυπνούν και αναγκάζουν τον Άλβιν να ξαναθυμηθεί το παρελθόν και να εξοντώσει μια για πάντα αυτούς που απειλούν όσα αγαπά.
Οι μάχες που έχει να κερδίσει δεν είναι μόνο σωματικές αλλά και πνευματικές. Κάποιος παίζει με το μυαλό του θολώνοντας την κρίση του. Είναι τελικά ο εφιάλτης ή πραγματικότητα τόσο ζοφερή;
Ο συγγραφέας κατορθώνει να συνδέσει πραγματικά ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα με τη μυθοπλασία σε ένα άρτια δομημένο μυθιστόρημα. Ο ήρωας μας στο επίκεντρο , γίνεται κυρίαρχος του παιχνιδιού παίρνοντας στα χέρια τη ζωή του με όποιο κόστος για τον ίδιο.
Μεγάλες αλήθειες για τη ζωή μας αποκαλύπτονται μέσα απ' τις σελίδες. Η δράση είναι καταιγιστική το λιγότερο, ενώ δε λείπει το χιούμορ, γεγονός που εκτίμησα ιδιαίτερα, αλλά και το ρομαντικό στοιχείο
Πρόκειται για μια ιστορία που ζωντανεύει μπροστά στα μάτια του αναγνώστη και θυμίζει κινηματογραφικό σενάριο ενώ μας μεταφέρει απόλυτα στο κλίμα της εποχής. Θα το λατρέψετε γιατί απλά τα έχει όλα!
May 27, 2021
Αναπάντεχα καλό βιβλιο. Γρήγορη ροή, πολλές ανατροπές και δυνατοί χαρακτήρες ειδικά ο πρωταγωνιστής. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα για οσους θελουν να ταξιδέψουν στον μεσαίωνα με αρκετες δόσεις τρομου και φαντασιας. Δεν θα πω περισσότερα καλυτερα να το απολαύσετε μονοι σας.
January 7, 2021
Οι εφιάλτες του Άγκαρατ έρχονται μετά τον ΙΒΑΡ από τον Αριστείδη Νάστο με κάποια κοινά στοιχεία και κάποια διαφορετικά. Το 1ο του βιβλίο μου είχε προκαλέσει μια νοσταλγική αίσθηση μοναχικής εξερεύνησης, μια σκοτεινή ιστορία που μου θύμιζε Diablo και Dark souls αλλά σε βιβλίο. Το 2ο βιβλίο ωστόσο έχει πιο έντονο το στοιχείο του ιστορικού μυθιστορήματος το οποίο είναι κάτι που δεν βλέπω συχνά στην Ελλάδα.
Ο συγγραφέας, με εξαίρετη γνώση της ιστορίας, μας δίνει μια περιπέτεια στον απίστευτα ατμοσφαιρικό εκατονταετή πόλεμο αλλά αντί να βλέπουμε μέσα από τα μάτια των Άγγλων όπως σχεδόν σε κάθε άλλο βιβλίο ή ταινία, αυτή την φορά ταξιδεύουμε μέσω του Γάλλου Αλβίν και ακολουθούμε τα χνάρια του, όπως ακολουθεί και αυτός τους οιωνούς για να βρει την μοίρα του (destiny is all όπως λέει και ο μάστορας Uhtred). Το πλαίσιο, η ιστορία και η ατμόσφαιρα είναι εκεί για να σας τραβήξει μέσα και οι ιστορικές λεπτομέρειες για εμένα είναι από τα πιο ωραία στοιχεία του βιβλίου.
Δεν θα αναλύσω καθόλου την πλοκή, περιμένω να το δείτε μόνοι σας. Θα ήθελα ο συγγραφέας να ασχοληθεί περισσότερο με το ιστορικό μυθιστόρημα που τόσο καλά κατέχει και να βαδίσει στα χνάρια ενός νέου Έλληνα Cornwell!
Ο συγγραφέας, με εξαίρετη γνώση της ιστορίας, μας δίνει μια περιπέτεια στον απίστευτα ατμοσφαιρικό εκατονταετή πόλεμο αλλά αντί να βλέπουμε μέσα από τα μάτια των Άγγλων όπως σχεδόν σε κάθε άλλο βιβλίο ή ταινία, αυτή την φορά ταξιδεύουμε μέσω του Γάλλου Αλβίν και ακολουθούμε τα χνάρια του, όπως ακολουθεί και αυτός τους οιωνούς για να βρει την μοίρα του (destiny is all όπως λέει και ο μάστορας Uhtred). Το πλαίσιο, η ιστορία και η ατμόσφαιρα είναι εκεί για να σας τραβήξει μέσα και οι ιστορικές λεπτομέρειες για εμένα είναι από τα πιο ωραία στοιχεία του βιβλίου.
Δεν θα αναλύσω καθόλου την πλοκή, περιμένω να το δείτε μόνοι σας. Θα ήθελα ο συγγραφέας να ασχοληθεί περισσότερο με το ιστορικό μυθιστόρημα που τόσο καλά κατέχει και να βαδίσει στα χνάρια ενός νέου Έλληνα Cornwell!
Displaying 1 - 30 of 31 reviews