Stan splątania

by Roksana Jędrzejewska-Wróbel

Obcy sobie, oddzielni, zaplątani w codzienne obowiązki, zniewoleni przez lęki. Kto mógł przypuszczać, że staną się sobie tak potrzebni, jak Harry, Hermiona i Ron!

Maria. Codziennie garść suplementów i paskudne smoothie. "Zdrowe i smaczne" – z pewnością! A na święta plastikowa choinka z supermarketu i wigilia z cateringu, bo – jak twierdzi mama – nie można tracić życia na drobnostki.

Lena. Zawsze ze słuchawkami na uszach. To jedyny sposób, żeby odciąć się od ludzi. Niespecjalnie ich lubi. No i mama... Czasami myśli, że to raczej ona sama jest matką w tej rodzinie. Czuje się stara i zmęczona. Ale może porysuje, kiedyś to lubiła…

Miłosz. W naciągniętym na głowę kapturze, z wielkim futerałem na wiolonczelę. Osobny. Nie lubi się wychylać. Gdyby tylko bluza mogła działać jak peleryna niewidka... Dość tego! Musi być silny, bo "świat nie jest miejscem dla słabeuszy".

Choć chodzą do jednej klasy i mieszkają na tym samym osiedlu, właściwie się nie znają. Nie pomaga też ciągła presja – koniec szkoły, egzamin ósmoklasisty i mityczne punkty - za świadectwo, olimpiady, konkursy i wolontariat. Właśnie, wolontariat! Maria, Lena i Miłosz mają go odbyć w domu spokojnej starości... i nagle okazuje się, że to początek czegoś nowego i odświeżającego. Doświadczenie, które zmieni nie tylko ich, ale także ich rodziny.

Genres: Audiobook, Young Adult, Contemporary, Fiction, Ebooks, Poland

400 pages, Paperback

First published October 13, 2021

Reviews

[Nikola · Rating 3 out of 5]

2,5/5
Doceniam. Bardzo podobał mi sie rozdział „Uczta”, ale poza tym było ok.
Minusy, które dostrzegłam:
- bohaterowie są za mało zróżnicowani. Brakuje im konkretnych cech
- dziwny, nudnawy początek (w sumie to aż do połowy)
- totalnie bez sensu zakończenie
- mam wrażenie, że gdybym była młodsza to wyciągnęłabym niezbyt pozytywne wnioski co do życia

[ksiazkowy.rozdzial · Rating 4 out of 5]

4,5/5⭐

Z pewnością mogę stwierdzić, że bohaterowie nie są wyidealizowani. Są prawdziwi, autentyczni. Mają problemy, trudne relacje i wątpliwości. Czasem wydawało mi się, że seniorzy mieli więcej chęci do życia niż oni. A, właśnie! Seniorzy, starsi ludzie czyli Bertram, Jarmina i Elodia. Pokochałam ich wszystkich. Miałam ochotę czasem przytulić Elodię, bo to jak optymistycznie patrzyła na świat było strasznie kochane! Niezwykłe jest dla mnie, to, że oni aż tak bardzo zmienili świat Miłosza, Leny i Marii oraz ich rodziców. Najlepiej pokazuję nam to zakończenie, które, mimo, że jest otwarte według mnie jest idealne. Gdy tak się zastanawiam, to chyba jednak nie potrzebna by mi była kontynujacja. Są takie książki, które nie potrzebują dalszych części. To nie znaczy, że są złe albo gorsze. To tylko uświadamia, że książka sama w sobie była po prostu wyjątkowa.

Książka napisana jest przepięknym językiem. Jest pełna cytatów, które są cudowne! Jeśli potrzebujecie książki na jesienne wieczory, która napewno da Wam do myślenia, ,,Stan splątania" jest dla Was!

[Kasia (kasikowykurz) · Rating 3 out of 5]

Nie umiem do końca ocenić tej książki, bo mimo, że nie bardzo mi się podobała i cały czas uważam, że jest strasznie dziwna, to jednak nie potrafiłam jej odłożyć. Jest absurdalnie, druga połowa zaczęła mnie gubić, a zakończenie to już w ogóle dziw nad dziwy jest :O. Jako dorosły czytelnik nie wyniosłam z niej nic, przypomniała mi tylko horror ostatniej klasy i to bezsensowne naciskanie na punkty, oceny i egzamin dojrzałości :/. Jako nastolatka też bym się raczej nie polubiła, bo pokazuje strasznie negatywne podejście do życia - nastolatki zmęczone i zniechęcone, dorośli zafiksowani w swoich światach, starcy czekający tylko na śmierć. Całość strasznie przypominała mi tą jedną lekcję polskiego, gdzie dostaliśmy za zadanie opisania, co dzieje się w klasie w czasie rzeczywistym i czułam się, jakbym czytała czyjeś wypracowanie.

Ale jednak jest w niej coś takiego, co nie pozawala przejść obojętnie.

[Bartek M · Rating 4 out of 5]

Bardzo ciekawa książka, młodzieżówka inna niż pozostałe, które czytałem. Styl bardzo przyjemny, fabuła momentami wręcz oniryczna, fantastyczna, idylliczna. Mimo to powieść niezwykle ciepła, oryginalna, wzruszająca. Podejmuje parę ważnych tematów, choć przy niektórych zabrakło mi ich pogłębienia (nie wpływa to jednak negatywnie na całość, ponieważ przekaz jest oczywisty). Dużo metafor, które jak gdyby współistnieją ze światem przedstawionym. Podobała mi się.

[Gabrysia · Rating 4 out of 5]

4.75
Książka która uczy że w życiu nie wiele rzeczy ma prawdziwe znaczenie

[ser · Rating 3 out of 5]

Elodia x Jarmina 😡

[Kasia · Rating 5 out of 5]

Bardzo podobała mi się ta książka. Składnia do przemyśleń, refleksji, porusza bardzo ciekawe, różnorodne tematy. Większa jej część była mocno przygnębiająca, ale również znalazły się momenty przynoszące ciepło. Myślę, że jest mocno uniwersalna - zaciekawi i poruszy nastolatków, ale też starszych czytelników 🫶🏻

[Ala · Rating 4 out of 5]

Ta książka coś we mnie zmieniła, ale jeszcze nie wiem dokładnie co.

[wysokowrazliwie · Rating 5 out of 5]

To była piękna książka. Po przeczytaniu opisu pomyślałam, że będzie to kolejna taka sama młodzieżówka. Okazało się,że bardzo się myliłam. To wspaniała opowieść o trójce przyjaciół. Jedni mieszkają na strzeżonym osiedlu, wśród idealnie posadzonych drzewek i betonu. Ma ono dawać poczucie spokoju i bezpieczeństwa, w końcu o to chodzi w życiu, prawda? Są młodzi…bardzo młodzi…Ale tak zmęczeni, że czują, jak gdyby żyli niezmiernie długo i ich życie opierało się na wyścigu. Miłosz, Maria i Lena są sobie zupełnie obcy…aż do czasu. Drudzy zaś cóż… są starzy, ale tylko fizycznie. Mają mnóstwo chęci do życia i wigoru. Mieszkają w domu spokojnej starości, którego przedstawiciele twierdzą, że właśnie spokój to to, czego wspomniani przeze mnie ludzie potrzebują. Cóż, Bertram, Jarmina i Elodia twierdzą inaczej…
Poznają się. Stają się sobie bliscy, chociaż nie chcą się do tego przyznać. Każde z nich uczy się od siebie czegoś nowego. Tworzą przepiękną relację.
Co ja mogę więcej dodać? Ta historia złapała mnie za serce…i do teraz nie chce puścić. Niesamowita opowieść o życiu, o tym jakie potrafi być nieprzewidywalne oraz jak bardzo potrafi nas zaskoczyć. Dziękuję Wam wszystkim. Za to, że ja też mogłam się od Was wiele nauczyć. Podczas czytania czułam ciepło rozlewające się w sercu i ogromną radość, że mogę Wam towarzyszyć. Za to też Wam dziękuję.

[Emilia · Rating 5 out of 5]

Już wiem, dlaczego ta książka wygrała nagrodę (nie pamiętam, jak się nazywała). I uważam, że całkowicie zasłużenie.
Były w niej przedstawione dwie strony:

Pierwsza, o nastolatkach, którzy są w 8 klasie, więc będą pisać egzamin. Awięc są pod ogromną presją. I ja to całkowicie rozumiem, ponieważ rok temu byłam w tej sytuacji - gonitwa za punktami, które pozwolą nam dostać się do super liceum oraz stres tym wywołany. Konkursy, wolontariaty, bla bla bla.

Druga, o staruszkach, mieszkających w domu opieki. Będących w zamknięciu, z ułożonym odgórnie planem. Mających demencję i inne choroby - ludzi, których tam zamknięto, żeby ,,nie niszczyli cudownego krajobrazu" (oczywiście tak nie uważam, żeby nie było).

I oni się spotykają. Te dwa, odmienne pokolenia.
Autorka niebywale dobrze to przedstawiła, za co dla niej ogromne brawa. Do tego potrafiła naprawdę wcielić się w młodych nastolatków i przedstawić ich dzisiejsze problemy. Genialnie wykreowani bohaterowie, nie papierowi, a z przeszłością.
No i piękne zdania, z głębszym przesłaniem. Praktycznie co druga strona ma u mnie zaznaczony pewien fragment.

Zastanawiałam się czy dać jej 5/5, czy może jednak 4 gwiazdki. Pamiętam, że pewna rzecz mi przeszkadzała, ale została widocznie stłumiona przez inne :)
Może i lepiej, w końcu trzeba się skupić na dobrych rzeczach, a nie myśleć tylko pesymistycznie.

[Amoette (Taylor's Version) · Rating 5 out of 5]

Czuje się połączona w jakis sposob z Leną I Marią
To byla tak swietna ksiazka, czytając to miałam ochote pójść i przytulić kazdego jednego z bohaterów po kolei

[ania pawlak · Rating 3 out of 5]

3.5
dziecinnie prosta, ale brutalnie szczera, jednak to zakończenie pozostawiło niesmak:/

[Lilunia · Rating 5 out of 5]

Kocham🥰🥺❤️ bardzo, bardzo, bardzo🙏🏻

[Gabrysia Kutyma · Rating 1 out of 5]

Nuda, zmęczyłam na siłę ale zakończenie okej

[karolina · Rating 5 out of 5]

5+/5⭐
Do książki byłam zmuszona że względu na konkurs. Ale nie żałuję!

Mamy przedstawionych trzech uczniów, na których jest wywierana presja dostania się do jak najlepszego liceum. Z tego powodu są skazani za wolontariat w Zacisznej Przystani.

Książka pokazuję wiele,wiele, wiek problemów. Nie tylko z perspektywy dxiecka, ale i rodziców, czy osób emerytowanych. Są to kłopoty w szkole, pracy. Ale i szeroko pojętym życiu. Przejawia się motyw zaburzeń odżywiania, samobójstwa i jest tu bardzo dużo śmierci.

Mimo wszystko książka mi się podobała. Początek się troszkę dłużył. Jednak pod koniec na zamianę się śmiałam i płakałam. Dodatkowo, zaznaczyłam wiele wartościowych cytatów.

[Wiktoria · Rating 4 out of 5]

Byłam sceptycznie nastawiona do tej książki, ale mimo to okazała się dala mnie miłym zaskoczeniem. Zdecydowanie na plus jest również to, że szybko i dość przyjemnie się ją czyta.
Niestety odnoszę wrażenie, że nie do końca zrozumiałam końcówkę...

[Ingaaaa_kml · Rating 5 out of 5]

W tej książce nic nie było wymuszone, wszystko było naturalne, działo się w tak bardzo prawdziwy sposób. Nie sposób ukryć, że "Stan Splątania" jest po prostu niesamowicie wartościową książka.
Wzruszająca, bawiącą, z naprawdę gigantycznie mądrym przekazem. Nie potrzebuje nic więcej. 🥺🥺🥺

[martiex · Rating 4 out of 5]

4.25
jaka ona była pełna ciepła. moje serce zostało otulone kocykiem. sam początek był dla troszkę za wolny. bohaterowie są autentyczni i nie brak im wad, przez co można zobaczyć w nich siebie. pod koniec ma wspaniały baśniowy klimat.

[marta · Rating 4 out of 5]

ZAKONCZENIE>>>

[marta · Rating 3 out of 5]

pierwsza polowa byla okej ale potem zaczelo sie robic dziwnie?? ale i tak mi sie w miare podobalo

[antonina · Rating 4 out of 5]

4.5
nie do końca rozumiem co stało się na końcu, ale sama książka bardzo ciekawa i wzruszająca.

[afks · Rating 4 out of 5]

Niepozorna

[Kgolinskaa · Rating 3 out of 5]

3,5

[Julka Andrejew · Rating 4 out of 5]

4.5/5
cudowna, niespodziewalam sie ze az tak mi sie spodoba i zdecydowanie zasluguje ma wieksza popularnosc

[Wiktoria · Rating 4 out of 5]

wzruszyłam się

[Zagapione · Rating 2 out of 5]

Ocena 2.5
Dla mnie osobiście książka porusza już przerobione, ale ważne tematy. Nie poruszyły mnie historie i sytuacje zawarte w książce. Literatura obyczajowa, która się dłużyła przy czytaniu. Sytuacja osiedla bez sklepu i oddalonego od centrum miasta jazdą samochodem była dla mnie nierealna, nie mogłem jej sobie przytoczyć nawet mimo tego że w prawie takim samym osiedlu sam mieszkałem. W połowie książki przeniosłem się z ebooka na audiobook i było dużo lepiej.

[Books_my_big_love · Rating 5 out of 5]

Niekiedy pod sztucznie przyklejonym na twarzy uśmiechem nastolatka kryje się niewyobrażalny ból, lęk i strach. A czasami wystarczy jedno nieprzewidziane zdarzenie, aby ten uśmiech pojawił się naprawdę.

Maria, Lena i Miłosz to trójka uczniów ósmej klasy, którzy mają przed sobą egzaminy końcowe i wyścig o dostanie się do najlepszego liceum. Aby dotrzeć do mety muszą się jednak jeszcze trochę postarać, bo każdy dodatkowy punkt się liczy. W związku z tym w ramach wolontariatu trafiają do domu seniora. Po pierwszym spotkaniu nie spodziewają się, że poznanie starszych ludzi może wpłynąć nie tylko na ich życie, ale również na życie ich rodzin. Czy przyjmą tę lekcję, którą zesłał im los, czy może będzie to tylko spełnienie kolejnego obowiązku?

Roksana Jędrzejewska- Wróbel niesamowicie zbudowała klimat tej powieści dla młodzieży. Na pozór wydaje się być zwykłą historią trójki nastolatków, którzy borykają się ze standardowymi problemami. Mają rodziców, którzy żyją w wiecznym pędzie i pozostawiają ich samym sobie, dopóki oceny i pochwały w dzienniku elektronicznym są zadowalające. Gdzieś w głębi jednak ukryte zostały ważne wartości, o których na co dzień się nie pamięta, a które są w stanie poruszyć w nas najczulsze struny.

Sięgając po tę książkę nie spodziewałam się, że dostarczy mi tylu emocji i wzruszeń. Autorka perfekcyjnie zbudowała każdą postać, potrafiła oddać charakter zarówno młodzieży jak i osób starszych oraz przelać na papier wszystkie lęki zarówno jednych jak i drugich. Wyjątkowy pomysł na fabułę dodał zaś pozycji atrakcyjności.

„Stan splątania” to książka, którą się pochłania. Nie byłam w stanie się od niej oderwać, mimo że od okresu młodzieńczego już kilkanaście dobrych lat mnie dzieli. W każdym przedziale wiekowym znajdziemy w niej coś dla siebie. Z pewnością jej odbiór będzie zupełnie inny przez młodego czytelnika i inny przez osobę dojrzałą czy też w podeszłym wieku. Dla mnie – nie ma tutaj absolutnie żadnych ograniczeń wiekowych. To historia dla każdego, która pokazuje, że bez względu na wiek możemy uczyć się od siebie nawzajem, dawać sobie radość i szczęście, a także zawierać międzypokoleniowe przyjaźnie.

Współpraca z wydawnictwem Literackim.

[Natalia Lekki · Rating 4 out of 5]

4.25 ⭐
Świetna pozycja ❤️
Przez chwilę myślałam nad jeszcze wyższą oceną ale po przemyśleniu było jednak trochę rzeczy które mi przeszkadzały.
Zacznę od tego że zestawiono tutaj ze sobą dwie najbardziej różniące się od siebie a jednocześnie najbardziej podobne grupy - staruszków i nastolatków. Uwielbiam dynamikę między tymi grupami i tutaj także była wspaniale ukazana. To co mnie zaskoczyło to zamiana ról - tym razem to starsi wnosili humor i radość a młodsi byli pesymistami.
Znajdują wspólną nić porozumienia o którą tak trudno w dzisiejszych czasach. Wolontariusze przy podopiecznych czują się wreszcie dobrze i mogą się wygadać. Nie są traktowani z lekceważeniem bo "co za problemy mogą mieć nastolatkowie". Ale to działa w obie strony. I właśnie dlatego jest piękne.
Na początku miałam wrażenie że książka jest dość "płaska" ale w trochę innym znaczeniu. Mianowicie każde jej zdanie tchnęło smutkiem i ukazywało beznadziejne położenie bohaterów. Nie było to niczym równoważone. Ale na szczęście z czasem elementu pozytywnego przybywało.
Końcówka niestety nie podobała mi się. To co spotkało Elodię, Bertrama i Jarninę nie usatysfakcjonowało mnie. Nie podobał mi się też zabieg wkraczania w dany element fabuły, podkreślania jaki on ważny (np. testy, strajk) i porzucania go na rzecz innych podobnych. Rozumiem że książka miała wywołać refleksje że właśnie nie te rzeczy są w życiu najważniejsze ale mi brakowało ich zamknięcia. Nie wiem jakie nastolatkowie ponieśli konsekwencje, jak znajomość z pensjonariuszami wpłynęła na ich przyszłość, jak testy, czy rodzice Marii się dogadali, co się stało Kacprowi, czy w rodzinach mieszkających na Lawendowym Wzgórzu jest już lepiej itp. Mi tego brakuję.

Co nie zmienia faktu że historia to kopalnia cytatów i refleksji które powinno się na jakimś etapie życia mieć. Polecam gorąco.

[ola☆ · Rating 3 out of 5]

hmmm... w tej ksiazce narrator jest bardzo specyficzny i muszę przyznać ze nie do końca przypadl mi go gustu. ksiazka momentami byla bardzoo przewidywalna, a bohaterowie tacy nijacy. pozatym bardzo fajnie, że autorka porusza wspolczesne problemy. gdyby skala była na 6☆ oceniłabym tą ksiazke 4,5/6☆

[Maria · Rating 4 out of 5]

skończyłam w sobotę
to było niesamowite! w ogóle nie spodziewałam się o czym w gruncie rzeczy będzie ta książka, myślałam że będzie się bardziej skupiać na szkole, ale to o czym była w rzeczywistości było nawet ciekawsze
polecam!!