The revolution will not be televised. Je kunt niet op de bank blijven hangen, naar het scherm staren en een revolutie verwachten. Revolutie vereist een actieve verandering vanbinnen, voordat je daarbuiten een verandering teweeg kan brengen.
Wat kan een filosofie van het activisme vandaag betekenen? De focus op onszelf of onze eigen groep staat een revolutie in de weg. Het ‘dikke, onverbiddelijke ik’ maakt ons onverschillig en onwetend.
Het is daarom tijd om ‘activisme’ terug te vorderen als een beweging van liefde. Liefdevolle aandacht vestigt de blik op hen die in de marges verdwijnen. In liefde laten we ons ego los en staan we open voor perspectieven die tot nu toe buiten beeld bleven.
Interessant en toegankelijk essay met “één filosofie van het activisme”, dat inzichten van Audre Lorde (de mythische norm), Iris Murdoch (weg van het ego, open voor de ander), bell hooks (liefde als aanzet voor een revolutie tegen onderdrukking), Gloria Steinem, Sophie Bosede Oluwole, Paula Gunn Allen, Sara Ahmed, Gloria Wekker … met elkaar verbindt en pleit voor meer niet-Westerse kennis, meer radicale liefde, en activisme als het actief verleggen van de focus naar anderen en het bestrijden van onverschilligheid op maatschappelijk niveau.
Ik had dit echt veel sneller uit kunnen lezen, maar het boekje heeft een tijdje lang iedere dag met me meegereisd zonder dat ik een pagina las. Het was een fijne reisgenoot en zo heb ik het lezen ook ervaren: ik heb rustig de tijd genomen om over Lottes woorden na te denken. En dat ik het de gehele kerstperiode aan iedereen ga aanbevelen, dat mag duidelijk zijn. Wel weer veel ik getypt.
Lotte legt liefde en met name activisme op een realistische manier uit, waarbij ze meerdere perspectieven relatief objectief beschrijft. Op vriendelijke toon deelt ze haar inzichten, en inspireert zonder belerend over te komen.