What do you think?
Rate this book
Preferência do Sistema
Em 2120, o recurso essencial é a memória virtual. Com milhões de giga consumidos pelas redes sociais, não há espaço para mais dados. Quem decide o que apagar são os “profetas”, uma espécie de polícia que define o destino de milhares de obras culturais. Yves, um arquivista, tem a tarefa de tentar defender certos dados, cuja perda considera dramática para o patrimônio da humanidade. Mas está ficando cada vez mais difícil frear a destruição das informações e ele não suporta a ideia de ver obras-primas como 2001: Uma Odisseia no Espaço desaparecerem para sempre. Para salvá-los do esquecimento, Yves decide armazenar ilegalmente esses dados em seu robô doméstico, Mikki, que também carrega sua filha ainda não nascida. Porém, as coisas não são tão simples: as autoridades percebem suas atividades clandestinas e vão atrás dele. Em 2020, a obra recebeu o Grande Prêmio da Crítica da ACBD – Associação dos Críticos e Jornalistas de Quadrinhos, uma das premiações mais importantes do segmento na França. O autor, Ugo Bienvenu, é um dos maiores da ficção científica contemporânea e um dos responsáveis pela nova encarnação da revista Métal Hurlant. O livro tem acabamento de luxo, capa dura com verniz localizado, 168 páginas em cores, impressas em papel couché de alta gramatura, além de um marcador de páginas exclusivo.
168 pages, Paperback
First published October 3, 2019
10 people are currently reading
441 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 98 reviews
February 5, 2022
Le résumé Goodreads est un peu court, me direz-vous. C'est le 4e de couverture officiel. En gros, nous sommes plus dans une BD d'anticipation que de science-fiction. Dans un futur relativement proche, où les enfants sont dorénavant portés par des robots, le personnage principal travaille dans un centre où l'on choisit quelles données conserver (les photos Instagram, celles de nos dernières vacances) ou celles qui sont considérées comme non intéressantes, périmées, dépassées (genre 2001 Odyssée de l'espace de Stanley Kubrick). Sa compagne, elle, "repasse" des fictions afin de les lisser pour ne heurter personne - et par conséquence perdre tout sel Ce personnage principal décide de sauvegarder certaines données, contrairement à ce que la loi l'autorise à faire, mais à quel prix pour lui et sa famille. Car si la violence est absente des écrans, ce n'est pas le cas si on se démarque de la norme.
Je n'ai pas tellement aimé les dessins, mais le scénario concernant le big data, l'intrusion des robots dans notre vie, est intelligent et porte à réfléchir. Cependant, la fin m'a laissée sur ma faim : j'aurais aimé une suite - peut-être y en aura-t-il une plus tard ?... J'espère. Une belle découverte.
Je n'ai pas tellement aimé les dessins, mais le scénario concernant le big data, l'intrusion des robots dans notre vie, est intelligent et porte à réfléchir. Cependant, la fin m'a laissée sur ma faim : j'aurais aimé une suite - peut-être y en aura-t-il une plus tard ?... J'espère. Une belle découverte.
August 9, 2021
Bazı kitaplar vardır daha adı geçtiğinde beklentiye girer, yeni cildinin çıkmasını bekler, çıkınca da peşinden koşarsınız. Bazıları ise size gelir. "Tercih Düzeni" tam da böyle bir şekilde ulaştı bana. Her kareside hikayenin, çizgilerin kendine özgülüğüyle etkilendim, bitirmem 1-2 saatimi aldı. Tanışmaktan, okumaktan büyük lezzet aldım. Benimle bu eseri buluşturan Baobab Yayınlarına müteşekkirim. :)
September 14, 2021
Karışık duygularla okudum ve bayıldım!
İçinde benim de hayal ettiğim bazı fikirler barındıran, çok da sevimli olmayan bir "yakın gelecek" kurguluyor Bienvenu.
Herkesin (iş bu incelemenin girildiği platform dahişl olmak üzere) bir şekilde "içerik üreticisi" olduğu bu çağdan Bienvenu'nun kurgusuna bakmak çok kolay. Öyle dev bir üretim ki çöplerle bulanmış inciler, yolunu bulmak mümkün değil. Bizim adımıza, sözümona bizim tercih ve ilgilerimizle şekillenen algoritmaların önümüze sunduklarından neye erişebilirsek.
İşte böyle bir gelecekte artık tüm verileri depolamak mümkün olmadığı bir durumda, yeni veriler sel gibi gelmeye devam ederken, bir yer açmak, tercihte bulunmak ve bazı şeylerden vazgeçmek gerekmektedir.
Bu tercihlerde en önemli kıstas ise verinin popülerliği olmuştur. Talep gören kıymetlidir. Talep görmeyen, tıklanmayan ise silinebilir. İyi bir şiir mi, sinema tarihinde bir kilometre taşı mı, daha önemlisi toplumsal hafızaya kazınması gereken tarihi ve/veya politik bir olay mı? İlgi görmüyor mu? Sil gitsin! Yok et! Belki de ilgi görmesine mani olma gayesiyle.
Duygusal değil rasyonel şekilde ele alırsak, yıllar ve teknoloji ilerledikçe insanoğlu hem sayıca daha fazla hem daha hacimli veriler üretti. Fakat buna paralel olarak depolama, işleme kapasite ve hızlarımız da aynı şekilde iyileşti.
Sonuçta bir kurgu eser bu. Bu kadar gerçekçi düşünmeye gerek yok. Zaten anlattığı meramını anlamak için gelceğe gitmeye de gerek yok. Mesajlar günümüze.
Blockchain teknolojisinin her gün büyüdüğü bir dünyadan, nakit paranın neredeyse yok olduğu, çekmenin, yastık altı muhafazanın ve nakit kullanmanın adeta potansiyel bir suç algılandığı kurguyu anlamak mümkün.
İzlenebilirliğin ve kontrolün (güvenlik başta olmak üzere bir takım iyi saiklerle savunulabilir olsa da) müptelası olacak totaliter rejimler veya insanları arzu ettikleri gibi gütmek isteyen her kim varsa, bu kurguyu hemen yarın hayata geçirmek isterler gibi geliyor.
Robotlarla dolu (yani sonuçta soğuk metalle dolu), tuhaf kapaklı bu kitabın böyle lirik bir okuma sunacağını beklemezdim. Boşluğuma geldi ama iyi de oldu bu sürpriz. Çok hoş balonlar var. Bunların bazıları gerçek edebi eserlerden alıntılar. Kitabın sonunda "Kurtarılmış Bellek" kısmında bu alıntıların orijinallerinin kime ait olduğunu ve çevirenleri eklemişler. Bu listeye bakınca da kitabın şiirsel gücü bir kez daha anlaşılıyor; Auden, Rimbaud, Orhan Veli, Andersen, Cahit Sıtkı...
Ray Bradbury'nin Fahrenheit 451'inden Guy Montag'i akla getiren bir karakterimiz var. Yves. İdealist mi, aktivist mi yoksa bir sanat, güzellik tutkunu mu? Çünkü arkadaşı Henri gibi şeyler değildir silinenlerden sakladıkları. Bir sanat değeri ihtiva eden şeylerdir. İşin gittiği yeri öngörseydi, bilseydi yine böyle hareket eder miydi acaba? Değer miydi? Tek başına mücadeleden sonuç almak mümkün müydü? Burada da akla Mısırlı oyun yazarı Tevfik el-Hakim'in "Deliler Ülkesi" geliyor. Fırsatı olanlar bu kıymetli metine de göz atabilirler.
İnsanın içini burkan bir son çeyreği var kitabın. Anne baba olduktan sonra bazı şeyler daha çok dokunuyor. Bir bebek ve bir robot baş başa kalıyor. Bu noktadan itibaren yapay zeka destekli bir Hay bin Yakzan hikayesi okuyoruz. Ve baba inatla, her şeyi riske atarak muhafaza ettiklerini robot aracılığıyla kızına aktarmayı başarıyor. Bir nevi entelektüel gen transferi.
Finalde şehre varan kızı nasıl bir çerçeveye oturtmalı bilemedim ama son sayfayı keyifli bir deneyimin hazzı ile kapattım. İncelemeye de kitaptan bir alıntı ile son verelim:
"İnsanlar dünyayı hikayelerle yarattı.
Ortak bir hikaye etrafında bir araya gelerek...
Bugün sorunumuz, artık hikayelerle bağ kuramamamız.
Çünkü artık hikayeler kök salacak, yankı bulacak zamandan mahrumlar.
Bizi yaratan hikayeler oldu, silense veriler olacak..."
İçinde benim de hayal ettiğim bazı fikirler barındıran, çok da sevimli olmayan bir "yakın gelecek" kurguluyor Bienvenu.
Herkesin (iş bu incelemenin girildiği platform dahişl olmak üzere) bir şekilde "içerik üreticisi" olduğu bu çağdan Bienvenu'nun kurgusuna bakmak çok kolay. Öyle dev bir üretim ki çöplerle bulanmış inciler, yolunu bulmak mümkün değil. Bizim adımıza, sözümona bizim tercih ve ilgilerimizle şekillenen algoritmaların önümüze sunduklarından neye erişebilirsek.
İşte böyle bir gelecekte artık tüm verileri depolamak mümkün olmadığı bir durumda, yeni veriler sel gibi gelmeye devam ederken, bir yer açmak, tercihte bulunmak ve bazı şeylerden vazgeçmek gerekmektedir.
Bu tercihlerde en önemli kıstas ise verinin popülerliği olmuştur. Talep gören kıymetlidir. Talep görmeyen, tıklanmayan ise silinebilir. İyi bir şiir mi, sinema tarihinde bir kilometre taşı mı, daha önemlisi toplumsal hafızaya kazınması gereken tarihi ve/veya politik bir olay mı? İlgi görmüyor mu? Sil gitsin! Yok et! Belki de ilgi görmesine mani olma gayesiyle.
Duygusal değil rasyonel şekilde ele alırsak, yıllar ve teknoloji ilerledikçe insanoğlu hem sayıca daha fazla hem daha hacimli veriler üretti. Fakat buna paralel olarak depolama, işleme kapasite ve hızlarımız da aynı şekilde iyileşti.
Sonuçta bir kurgu eser bu. Bu kadar gerçekçi düşünmeye gerek yok. Zaten anlattığı meramını anlamak için gelceğe gitmeye de gerek yok. Mesajlar günümüze.
Blockchain teknolojisinin her gün büyüdüğü bir dünyadan, nakit paranın neredeyse yok olduğu, çekmenin, yastık altı muhafazanın ve nakit kullanmanın adeta potansiyel bir suç algılandığı kurguyu anlamak mümkün.
İzlenebilirliğin ve kontrolün (güvenlik başta olmak üzere bir takım iyi saiklerle savunulabilir olsa da) müptelası olacak totaliter rejimler veya insanları arzu ettikleri gibi gütmek isteyen her kim varsa, bu kurguyu hemen yarın hayata geçirmek isterler gibi geliyor.
Robotlarla dolu (yani sonuçta soğuk metalle dolu), tuhaf kapaklı bu kitabın böyle lirik bir okuma sunacağını beklemezdim. Boşluğuma geldi ama iyi de oldu bu sürpriz. Çok hoş balonlar var. Bunların bazıları gerçek edebi eserlerden alıntılar. Kitabın sonunda "Kurtarılmış Bellek" kısmında bu alıntıların orijinallerinin kime ait olduğunu ve çevirenleri eklemişler. Bu listeye bakınca da kitabın şiirsel gücü bir kez daha anlaşılıyor; Auden, Rimbaud, Orhan Veli, Andersen, Cahit Sıtkı...
Ray Bradbury'nin Fahrenheit 451'inden Guy Montag'i akla getiren bir karakterimiz var. Yves. İdealist mi, aktivist mi yoksa bir sanat, güzellik tutkunu mu? Çünkü arkadaşı Henri gibi şeyler değildir silinenlerden sakladıkları. Bir sanat değeri ihtiva eden şeylerdir. İşin gittiği yeri öngörseydi, bilseydi yine böyle hareket eder miydi acaba? Değer miydi? Tek başına mücadeleden sonuç almak mümkün müydü? Burada da akla Mısırlı oyun yazarı Tevfik el-Hakim'in "Deliler Ülkesi" geliyor. Fırsatı olanlar bu kıymetli metine de göz atabilirler.
İnsanın içini burkan bir son çeyreği var kitabın. Anne baba olduktan sonra bazı şeyler daha çok dokunuyor. Bir bebek ve bir robot baş başa kalıyor. Bu noktadan itibaren yapay zeka destekli bir Hay bin Yakzan hikayesi okuyoruz. Ve baba inatla, her şeyi riske atarak muhafaza ettiklerini robot aracılığıyla kızına aktarmayı başarıyor. Bir nevi entelektüel gen transferi.
Finalde şehre varan kızı nasıl bir çerçeveye oturtmalı bilemedim ama son sayfayı keyifli bir deneyimin hazzı ile kapattım. İncelemeye de kitaptan bir alıntı ile son verelim:
"İnsanlar dünyayı hikayelerle yarattı.
Ortak bir hikaye etrafında bir araya gelerek...
Bugün sorunumuz, artık hikayelerle bağ kuramamamız.
Çünkü artık hikayeler kök salacak, yankı bulacak zamandan mahrumlar.
Bizi yaratan hikayeler oldu, silense veriler olacak..."
August 17, 2023
Un cómic crítico y transgresor, ciencia ficción de la buena. A mí me ha dejado un pelín tocado 😪
April 8, 2023
Distopičen risoroman o svetu, prepolnem s tehnologijo in z odvečnimi podatki na svetovnih diskih. Obstajajo pravilniki, ki določajo, katere podatke se sme izbrisati (filmi, knjige, umetnost), vendar pa se najde posameznik, ki se temu upre. To je tudi svet, kjer imajo ljudje svoje robote, ki med drugim lahko donosijo otroka. Kaj pa trenutek za vdih in izdih ali pa trenutek za naravo, ki nas obdaja? Zgodba ponuja tehten premislek o življenju, umetni inteligenci, umetnosti, naravi in vrednosti bivanja. Biti ali ne biti?
March 13, 2022
Una historia muy emotiva del autor francés Ugo Bienvenu que nos habla de un futuro cercano de la humanidad en el que las inteligencias artificiales conviven con los humanos en apoyo de estos y en el que la sociedad vive hiperconectada y midiendo las cosas en función de los bytes de memoria. La historia no es muy compleja y para cualquier aficionado a la ciencia ficción no resultará sorprendente, pero Bienvenu hace uso de unos recursos visuales muy efectivos a la hora de emocionar al lector.
Preferencias del sistema es un cómic agradable, de lectura muy fluida que nos habla de lo que nos hace humanos, de a qué futuros nos dirigimos en el actual sistema neoliberal y, sobre todo, del amor.
Preferencias del sistema es un cómic agradable, de lectura muy fluida que nos habla de lo que nos hace humanos, de a qué futuros nos dirigimos en el actual sistema neoliberal y, sobre todo, del amor.
November 17, 2025
Nie wiem na ile jest to oryginalne, bo od razu przychodzą na myśl mangi, a i książek o tematyce sci-fi, dotyczących rosnącego znaczenia sztucznej inteligencji nie brakuje. Zresztą dochodzimy do momentu, w którym tematy związane z przepełnionymi bazami danych, nadmiernym katalogowaniem, informacyjnym chaosem, ale też np. problemami z percepcją sztuki, stają się bardzo aktualne. Muszę jednak przede wszystkim przyznać, że świetnie poprowadzono tę historię - bez nadmiernych fajerwerków, z płynącą swoim torem fabułą, która ma przede wszystkim wskazać problem, a niekoniecznie zachwycać błyskotkami. Na końcu i tak zostajemy sami z pytaniem o to, co nas jeszcze odróżnia od technologii
December 10, 2025
super super bien
+ funeral blues de Auden, que voulez-vous de plus
+ funeral blues de Auden, que voulez-vous de plus
April 22, 2023
Ante una gran masa de información, y un fácil acceso a ella, la individualidad de cada persona ya no se define por el conocimiento adquirido sino por todo lo que se ignora. El mundo solía tener pocas obras artísticas trascendentes, sin embargo, a partir de la era digital y la explosión del plano virtual, a nadie le interesa que las historias de ficción hayan moldeado la realidad y construido distintas visiones para percibir el alrededor. El Arte, como motor de cambio, ya no es rentable. La gran red que es Internet colapsa bajo el peso de millones y millones de libros, películas, series, más los derivados creados por legiones de fanáticos. Ya no importa si esta novela o aquel film se han vuelto de culto; solo importa la cantidad de lectores, la cantidad de espectadores, la cantidad de búsquedas que dicho producto genera en la red; solo importan los datos. Así es que, para darle lugar a lo capitalizable -es decir, los influencers en redes sociales con sus quince segundos de fama convertidos en reels de Instagram o los tiktokers en publicidades de marcas multinacionales-, se ha decidido borrar definitivamente de la web los ficheros con menos búsquedas (chau «2001: Odisea espacial» de Kubrik; chau «Funeral blues» de W. H. Auden; chau «La sirenita» de Hans Christian Andersen). Pero ¿qué pasaría si uno de los empleados en estas corporaciones, que arrasan con trozos de Internet, decide salvaguardar ciertas obras en la memoria del robot que lleva, como una madre canguro, a su hija en proceso de gestación?
«Preferencias del sistema» habla de las elecciones que hacemos día a día y de las que hemos tomado como civilización; habla de lo difícil que es enfrentarse a la podredumbre de los mecanismos económicos y sociales que socavan el espíritu humano; aunque también, y sobre todo, habla de la sensibilidad, esa pieza arraigada en nuestro interior que, a diferencia de las máquinas, nos hace seres impredecibles a la vez que entrañablemente empáticos.
«Preferencias del sistema» habla de las elecciones que hacemos día a día y de las que hemos tomado como civilización; habla de lo difícil que es enfrentarse a la podredumbre de los mecanismos económicos y sociales que socavan el espíritu humano; aunque también, y sobre todo, habla de la sensibilidad, esa pieza arraigada en nuestro interior que, a diferencia de las máquinas, nos hace seres impredecibles a la vez que entrañablemente empáticos.
June 11, 2022
Terrific! A gem of a story, some of the most intelligent use of well known SF tropes I've recently come across.
To be sure, the art work isn't attractive in the old school way of great draughtsmen like Franquin or Eisner (to name just a few), it is more reminiscent of photo comics. In fact, I'm pretty sure that especially for some of the outdoor scenes the pictures are traced photos. But all in all, that works pretty well, and there is certainly no lack of visual ingenuity on other fronts.
One point of criticism concerning the edition: a number of works of art that play a role in the story are listed at the end, by way of acknowledgement. Two of these are English language texts, like W.H. Auden's Funeral Blues. It is listed simply like that, without any mention being made of the French translator's version of this that is quoted extensively in the text. For a story that has cultural transfer as one of its central themes, and an author who joins in the ridiculous modern fad of also listing all the friends and relations that made his book "possible" in a separate page of acknowledgements, that particular lack of acknowledgment is more than just a little ridiculous, it borders on the outrageous.
Admittedly, it also sadly reflect one of the main themes of the novel, since the translation used (starting with 'Arrêter les pendules, couper le téléphone, / Empêcher le chien d'aboyer pour l'os que je lui donne') is easily found on the internet, but it seems always to be presented simply as 'la version française', without any indication of who has written it. Still: W.H. Auden hasn't, that's for sure.
To be sure, the art work isn't attractive in the old school way of great draughtsmen like Franquin or Eisner (to name just a few), it is more reminiscent of photo comics. In fact, I'm pretty sure that especially for some of the outdoor scenes the pictures are traced photos. But all in all, that works pretty well, and there is certainly no lack of visual ingenuity on other fronts.
One point of criticism concerning the edition: a number of works of art that play a role in the story are listed at the end, by way of acknowledgement. Two of these are English language texts, like W.H. Auden's Funeral Blues. It is listed simply like that, without any mention being made of the French translator's version of this that is quoted extensively in the text. For a story that has cultural transfer as one of its central themes, and an author who joins in the ridiculous modern fad of also listing all the friends and relations that made his book "possible" in a separate page of acknowledgements, that particular lack of acknowledgment is more than just a little ridiculous, it borders on the outrageous.
Admittedly, it also sadly reflect one of the main themes of the novel, since the translation used (starting with 'Arrêter les pendules, couper le téléphone, / Empêcher le chien d'aboyer pour l'os que je lui donne') is easily found on the internet, but it seems always to be presented simply as 'la version française', without any indication of who has written it. Still: W.H. Auden hasn't, that's for sure.
February 9, 2021
Num futuro próximo, o armazenamento de dados é finito e as organizações têm de sacrificar os arquivos antigos para dar espaço aos novos bits. À espera da primeira filha, em gestação dentro de um robot maternal, um homem que trabalha em arquivos e tem como tarefa convencer os administradores que vale a pena guardar a memória e cultura do passado, comete um crime: decide preservar arquivos cuja destruição foi ordenada. Preserva filmes e obras literárias, contra as indicações superiores. Um crime que o levará à morte, mas o robot maternal, inspirado pelo exemplo, irá proteger a bebé e levá-la a crescer isolada, fora de um mundo enamorado da tecnologia e do fugaz. Curioso toque de ficção cientifica, com uma ilustração de estilo clássico.
August 29, 2021
İnsan değişmez, büyümeyiz anca biraz uzarız, bir rüya görmelik… Bir hayal kurmalık ve bir dokunuşluk.
Ancak ne içimizdeki yarı çıplak çocuğu unuturuz ne de aklımızın ermediği zamanki masumiyet anlarını.
İnsan değişmez, havalara girip savaş pozu keseriz. İnsan değişmez, kendimizi değişime bırakırız, tercihler yaptığımızı sanırız. Ama üstünü kazırsan, o görüntünün altından titrek bir ufaklık çıkar.
Orada olduğun iyi biliriz.
Asla unutmayız.
Kim olduğumuzu ele veren bir yanımız hep bizimle..
Ancak ne içimizdeki yarı çıplak çocuğu unuturuz ne de aklımızın ermediği zamanki masumiyet anlarını.
İnsan değişmez, havalara girip savaş pozu keseriz. İnsan değişmez, kendimizi değişime bırakırız, tercihler yaptığımızı sanırız. Ama üstünü kazırsan, o görüntünün altından titrek bir ufaklık çıkar.
Orada olduğun iyi biliriz.
Asla unutmayız.
Kim olduğumuzu ele veren bir yanımız hep bizimle..
January 10, 2020
Ok boomer, la BD.
August 9, 2021
2.5/5.0
February 9, 2022
Tiene una idea súper interesante y potente, pero todo transcurre de forma muy rápida y es muy muy muy superficial.
December 31, 2022
(ne tako zelo daljni) prihodnosti so svetovni diski polni. Zato, da lahko ljudje na socialna omrežja nalagajo fotografije svojih ljubljenčkov, hrane in ostalih vsakodnevnih reči, mora obstajati odbor pravnikov, ki vsakodnevno odloča, kaj od svetovne umetnosti se bo za večno izbrisalo iz arhivov, da bo naredilo prostor za nove, nepomembne podatke. Yves je eden od uslužbencev enega takšnih uradov, le da rahlo odstopa od vzorca pridnega in poslušnega delavca. Podatke, ki se mu zdijo preveč dragoceni, da bi jih uničil (pesmi, filme...) na skrivaj krade in jih doma nalaga v svojega domačega robota Mikkieja. Mikkie pa ne nosi le Yvesove skrivnosti in ukradenih podatkov - nosi tudi njegovega in ženinega otroka. Bo Yves uspel uiti skušnjavi po reševanju vse več podatkov in roki pravice? Kdo bo vzgajal njegovega otroka? Je to v časih, ko vse lepo ne velja več praktičo nič, sploh še pomembno?
Delo me na nek način spominja na knjigo Raya Bradburryja, Fahrenheit 451, v kateri svetu vlada nov multimedijski format, knjige pa so prepovedane. Tudi tam obstajajo uporniki, ki na skrivaj kradejo knjige, njihovo vsebino pa rešujejo tako, da si jih zapomnijo na pamet. Čeprav sta oba scenarija (zaenkrat) znanstveno fantastična, resnica ni daleč od tega. Koliko ljudi še bere? Ali pa gleda dobre filme, konec koncev? Koliko ljudi bi rešilo vrhunsko umetniško delo, v zameno za svoje selfije in fotke hrane na svojih socialnih omrežjih? V čem se razlikujemo od umetne inteligence, strogo pragmatične in analitične? Znamo človeško tankočutnost in moralo še uporabiti človeštvu v prid?
Izjemno!
Delo me na nek način spominja na knjigo Raya Bradburryja, Fahrenheit 451, v kateri svetu vlada nov multimedijski format, knjige pa so prepovedane. Tudi tam obstajajo uporniki, ki na skrivaj kradejo knjige, njihovo vsebino pa rešujejo tako, da si jih zapomnijo na pamet. Čeprav sta oba scenarija (zaenkrat) znanstveno fantastična, resnica ni daleč od tega. Koliko ljudi še bere? Ali pa gleda dobre filme, konec koncev? Koliko ljudi bi rešilo vrhunsko umetniško delo, v zameno za svoje selfije in fotke hrane na svojih socialnih omrežjih? V čem se razlikujemo od umetne inteligence, strogo pragmatične in analitične? Znamo človeško tankočutnost in moralo še uporabiti človeštvu v prid?
Izjemno!
January 16, 2022
Hikayesini ve özellikle diyaloglarını çok beğendiğim, çizimleri ile sırıtmayan ama renklendirmesini hiç beğenmediğim Fransız grafik romanı. Sonunu daha güzel bağlasa 5 yıldız bile alabilecek bir hikaye örgüsü içeriyor. Distopik bir evrende sanki uzak bir gelecek zamanda geçen ama aslında bize çok uzak olmayan bir zamanda kurgulanan öyküsü ile etkileyici bir grafik roman sunuyor bize Bienvenu. Verdiği mesajlar çok yerinde ve zekice, sorgulattığı konular gerçekten ileride bizim de ikilemde kalacağımız konular olacak.
Dolayısıyla Ugo Bienvenu'nün vizyonunu, zekasını, anlatım tekniğini çok beğendim. Çizimleri vasat bulmakla beraber çok gözüme batmadı bana ama renklendirme yaratılan dünyaya ters geldi. Ben biraz daha soluk pastel renkler tercih edilmesini, biraz daha kasvetli bir hava olmasını isterdim ama bu sanırım yaratılan bu ''boş dünyanın'' insanlara ne kadar renkli geldiğini göstermek için bile seçilmiş olabilir. Bir çok şeyin kıymetini bilmemiz açısından da sanatı ve şu an günümüzde üretilen içerikleri, insanın kalıcı olma çabasını sorgulatması açısından da okunması gereken eser.
Mutlaka okunmalı derim..
Dolayısıyla Ugo Bienvenu'nün vizyonunu, zekasını, anlatım tekniğini çok beğendim. Çizimleri vasat bulmakla beraber çok gözüme batmadı bana ama renklendirme yaratılan dünyaya ters geldi. Ben biraz daha soluk pastel renkler tercih edilmesini, biraz daha kasvetli bir hava olmasını isterdim ama bu sanırım yaratılan bu ''boş dünyanın'' insanlara ne kadar renkli geldiğini göstermek için bile seçilmiş olabilir. Bir çok şeyin kıymetini bilmemiz açısından da sanatı ve şu an günümüzde üretilen içerikleri, insanın kalıcı olma çabasını sorgulatması açısından da okunması gereken eser.
Mutlaka okunmalı derim..
June 22, 2022
Yakın gelecekte insanlık bir yol ayrımına gelir. Ya sosyal medyada daha az ışıltılı fotoğraf ve video paylaşacaktır ya da popülerliğini yitiren sanat filmleri, şiir kitapları, siyasi dosyalar bellekte yer açmak için silinecektir. Tabii ki ikinci şık seçilir. Ancak üzerinde Fahrenheit 451’deki itfaiyeci Montag havası olan kahramanımız bazı dosyaları silmek yerine kaçırmayı tercih eder. Olaylar gelişir, gelişir, gelişiiir… Her ne kadar kitap sona doğru bir anda hızlansa ve karakterler çabucak değişse de bitirdiğimde kitabın geçtiği dünyayı daha fazla tanımak istediğimi fark ettim. Keşke daha fazla detay olsaydı dedim. Özetle fikir güzel, çizimler canlı ama hikaye zayıf geldi. Önerir miyim? Evet öneririm. 3.5’ten yuvarlamayla 4/5.
October 8, 2024
" Ya conocés a los humanos: desean hoy lo que destruyeron ayer"
En el 2055 nos estamos quedando sin memoria virtual, sin gigas y hay qué empezar a borrar cosas. Y es así como unos jueces deciden que obras culturales se quedan y cuales se borran para siempre. Pero Ives el protagonista se robará esas obras y las empieza a almacenar en su robot. Conciente de que si lo encuentran puede sufrir las consecuencias.
Una historian de ciencia ficción con un argumento que me hizo pensar en lo virtual, lo real,lo conocido , lo palpable ,lo comunicado, lo aprendido. El contenido, las preferencias, el consumo. Lo transmitido, lo receptádo. Lo descartado. Lo vivido. Lo fallecido. Lo comenzado y lo terminado.
¿Como se construye tu memoria?, ¿de qué se alimenta?
En el 2055 nos estamos quedando sin memoria virtual, sin gigas y hay qué empezar a borrar cosas. Y es así como unos jueces deciden que obras culturales se quedan y cuales se borran para siempre. Pero Ives el protagonista se robará esas obras y las empieza a almacenar en su robot. Conciente de que si lo encuentran puede sufrir las consecuencias.
Una historian de ciencia ficción con un argumento que me hizo pensar en lo virtual, lo real,lo conocido , lo palpable ,lo comunicado, lo aprendido. El contenido, las preferencias, el consumo. Lo transmitido, lo receptádo. Lo descartado. Lo vivido. Lo fallecido. Lo comenzado y lo terminado.
¿Como se construye tu memoria?, ¿de qué se alimenta?
April 1, 2023
Fui surpreendido com o quão impactante foi ler "Preferência do Sistema". Escrita e desenhada por Ugo Bienvenu, essa HQ é uma ficção científica distópica, que aborda uma sociedade onde não há mais memória virtual disponível. É preciso liberar espaço, e quantidades gigantescas de gigas devem ser excluídas para que novos dados possam ocupar seu lugar. Para tanto, obras primas da humanidade podem ser deletadas completamente da existência se não houverem taxas consideráveis de visualização das mesmas. Yves é um arquivista cuja função é tentar defender certos lotes de dados perante os "profetas", aqueles que decidem o que é ou não apagado. Inconformado com a perda de algumas das maiores obras já produzidas pelo ser humano, Yves ilegalmente as armazena em um robô doméstico de nome Mikki , que também é responsável por carregar em seu interior a filha não nascida de Yves.
Com essa premissa instigante, e uma arte igualmente impressionante, Ugo Bienvenu aborda temas que nos fazem refletir, e é fácil se emocionar ao final.
Com essa premissa instigante, e uma arte igualmente impressionante, Ugo Bienvenu aborda temas que nos fazem refletir, e é fácil se emocionar ao final.
June 17, 2025
Sonu belli olan ama her şekilde kendini okutturan, evrilmesini merakla takip ettiren bir roman. İkinci yarı kesinlikle ilk yarıdan çok çok daha iyiydi. Edebi yönü bu kadar yüksek bir çizgi roman uzun zamandır okumamıştım. Eski filmleri, yazıları, onları korumaktan sona yaklaşan bir ailenin kayıplarıyla bir şekil doğa ile ayakta durması. Bu tercih düzenine çomak sokulması gerektiğini hatırlatan bir eser. Sonunu bir son olarak göremiyorum. Devam eden bir seri olması lazım kesinlikle. Yoksa bu şekilde biraz üzüleceğim. Gerçi yazar kocaman bir “son” yazmış ama benimkisi de bir umut.
June 5, 2023
La capacidad de almacenamiento de información es limitada. Esto nos plantea, como sociedad, el dilema sobre qué debemos conservar, y por el contrario despojar. Los datos importan más que el contenido, así que una película como 2001: Una odisea en el espacio, al recibir menos clicks que el influencer famoso de turno, debe ser eliminada.
Nuestro protagonista se plantea el valor y la necesidad del patrimonio y la cultura, y se encarga de salvaguardar a escondidas en su robot personal quien engendra a su hija, toda esta operación puede tener terribles consecuencias.
Se plantean temas muy interesantes como el límite entre los robots y los humanos, la necesidad o no de preservar el pasado para evolucionar, romper con todo lo conocido hasta la fecha, entre otros.
El dibujo es digital, aunque no me entusiasma mucho, he de decir que cuenta con colores vivos en algunas de sus viñetas que contrastan bien, y en las escenas de oscuridad son un gran acierto. También destacan las escenas de pelea que están bien ejecutadas.
En definitiva, un gran cómic de ciencia ficción al que vale la pena darle una oportunidad.
Nuestro protagonista se plantea el valor y la necesidad del patrimonio y la cultura, y se encarga de salvaguardar a escondidas en su robot personal quien engendra a su hija, toda esta operación puede tener terribles consecuencias.
Se plantean temas muy interesantes como el límite entre los robots y los humanos, la necesidad o no de preservar el pasado para evolucionar, romper con todo lo conocido hasta la fecha, entre otros.
El dibujo es digital, aunque no me entusiasma mucho, he de decir que cuenta con colores vivos en algunas de sus viñetas que contrastan bien, y en las escenas de oscuridad son un gran acierto. También destacan las escenas de pelea que están bien ejecutadas.
En definitiva, un gran cómic de ciencia ficción al que vale la pena darle una oportunidad.
May 10, 2021
4,5 ✨
February 19, 2022
Najhuje pa je, da to funkcionira. Ker se vsi počutijo kot manjšina.
Zgodbe ne povezujejo več.
Zgodbe ne povezujejo več.
December 5, 2023
Leuke ideeën over hoe we omgaan met data opslag en dat in de toekomst misschien voor meer problemen zorgt dan we beseffen.
October 28, 2024
j'ai eu du mal au début à cause du dessin, mais l'histoire fait bien cogiter et c'est ce qui compte ;)
May 1, 2020
Depuis Aâma je n’avais plus lu une aussi grande BD de science fiction. A vrai dire, les deux ouvrages ne sont pas comparables, Aâma est une excellente BD, Préférence système est un petit chef d’oeuvre. Je vais essayer d’en résumer l’histoire.
Dans un futur relativement proche – je dirais entre 2020 et 2100 – je ne pense pas que ce soit indiqué. Le protagoniste principal travaille au service de stockage. Son travail consiste à présenter devant un comité les archives des oeuvres qui ne sont plus assez consultées – basé sur un calcul du nombre ou du pourcentage de consultations qui ne tient évidemment pas compte de la qualité des oeuvres. Le comité a alors la charge de décider de les conserver ou de les supprimer définitivement. Pourquoi cela me direz-vous ? Eh bien tout simplement pour faire de la place, car la capacité de stockage a atteint ses limites.
> Franchement la totalité de son oeuvre, tout, commentaires, articles et dossiers afférents tiennent sur 6 GO … On en est là ?
> On en est là, agent Mathon ! Si John-Streamytz veut continuer de partager ses vidéos sur YouTube. Si Kamelia-72 veut continuer de poster ses photos de vacances on en est là ! Que pensez-vous qu’il se passera si nous disons à K-RINEOHMYGOD qu’elle ne peut plus montrer son corps sur Instagram ? Ce sera l’apocalypse, Yves ! La fin du monde occidental !
Comment réagir lorsque l’on présente devant ce comité le film 2001, l’Odyssée de l’espace tiré du livre d’ ARTHUR C. CLARKE et que la décision ne fait pas de mystère.
Ce monde imaginé par l’auteur est plein d’intelligence et la référence au film n’est pas gratuite. Dans cette société les robots assistent les humains – ils portent même leurs enfants comme vous pouvez le voir sur la couverture – et la référence au HAL, l’intelligence artificielle qui gère le vaisseau dans le film 2001, l’Odyssée de l’espace, est retournée.
> Ça, c’est l’intelligence, le traitement de données. Elle est la grande différence avec vous, vous, vous êtes équipés d’une chose en plus la sensibilité.
> La sensibilité c’est ce qui vous permet, contrairement à nous un accès à la décision sans effectuer tous les calculs.
> C’est un accélérateur qui vous permet de voir le monde autrement que comme un simple amas de données. […]
> Nous les robots, nous envions votre capacité à sélectionner des parties du réel, d’en isoler des constituants et de vous construire à partir d’eux.
> C’est ce qui vous permet de faire des choix que nos calculs, nos associations mathématiques ne permettront jamais.
Cette BD est tellement représentative d’une dérive probable de notre société que l’on pourrait la qualifier d’anticipation. Le fait qu’elle reprenne à son compte les mouvements de retour au source qui émergent actuellement abonde en ce sens.
Les dessins de l’auteur, UGO BIENVENU, ont un style très particulier, très original, qui ajoute encore à la sophistication de cet ouvrage – qui aura peut-être une suite. Les critiques BD ne se sont pas trompés en lui décernant leur prix lors du festival d’Angoulême.
https://www.aubonroman.com/2020/03/pr...
Dans un futur relativement proche – je dirais entre 2020 et 2100 – je ne pense pas que ce soit indiqué. Le protagoniste principal travaille au service de stockage. Son travail consiste à présenter devant un comité les archives des oeuvres qui ne sont plus assez consultées – basé sur un calcul du nombre ou du pourcentage de consultations qui ne tient évidemment pas compte de la qualité des oeuvres. Le comité a alors la charge de décider de les conserver ou de les supprimer définitivement. Pourquoi cela me direz-vous ? Eh bien tout simplement pour faire de la place, car la capacité de stockage a atteint ses limites.
> Franchement la totalité de son oeuvre, tout, commentaires, articles et dossiers afférents tiennent sur 6 GO … On en est là ?
> On en est là, agent Mathon ! Si John-Streamytz veut continuer de partager ses vidéos sur YouTube. Si Kamelia-72 veut continuer de poster ses photos de vacances on en est là ! Que pensez-vous qu’il se passera si nous disons à K-RINEOHMYGOD qu’elle ne peut plus montrer son corps sur Instagram ? Ce sera l’apocalypse, Yves ! La fin du monde occidental !
Comment réagir lorsque l’on présente devant ce comité le film 2001, l’Odyssée de l’espace tiré du livre d’ ARTHUR C. CLARKE et que la décision ne fait pas de mystère.
Ce monde imaginé par l’auteur est plein d’intelligence et la référence au film n’est pas gratuite. Dans cette société les robots assistent les humains – ils portent même leurs enfants comme vous pouvez le voir sur la couverture – et la référence au HAL, l’intelligence artificielle qui gère le vaisseau dans le film 2001, l’Odyssée de l’espace, est retournée.
> Ça, c’est l’intelligence, le traitement de données. Elle est la grande différence avec vous, vous, vous êtes équipés d’une chose en plus la sensibilité.
> La sensibilité c’est ce qui vous permet, contrairement à nous un accès à la décision sans effectuer tous les calculs.
> C’est un accélérateur qui vous permet de voir le monde autrement que comme un simple amas de données. […]
> Nous les robots, nous envions votre capacité à sélectionner des parties du réel, d’en isoler des constituants et de vous construire à partir d’eux.
> C’est ce qui vous permet de faire des choix que nos calculs, nos associations mathématiques ne permettront jamais.
Cette BD est tellement représentative d’une dérive probable de notre société que l’on pourrait la qualifier d’anticipation. Le fait qu’elle reprenne à son compte les mouvements de retour au source qui émergent actuellement abonde en ce sens.
Les dessins de l’auteur, UGO BIENVENU, ont un style très particulier, très original, qui ajoute encore à la sophistication de cet ouvrage – qui aura peut-être une suite. Les critiques BD ne se sont pas trompés en lui décernant leur prix lors du festival d’Angoulême.
https://www.aubonroman.com/2020/03/pr...
May 23, 2020
Graphiquement très Andy Wahrol, original mais parfois un peu trop figé. Les pages illustrants la nature sont beaucoup plus fluide le contraste est bien marqué. L'histoire commence très bien mais les accélérations dans le scénario sont gênantes et mériteraient d'être creusées. La fin est presque décevante c'est souvent le cas pour des one shot....
December 8, 2022
4/5
A favor: la contundència narrativa de la història que explica, que arriba a tocar la fibra en alguns episodis concrets; personalment, m'ha colpejat fort tota la segona meitat. El domini narratiu de l'autor per crear un artefacte que combina modernitat (espectacular tota l'estètica cyberpunk) i tradició (l'obra és un cant a la natura i a la vida rural) amb una senzillesa aclaparadora. La brevetat de la història també juga a favor seu, ja que excepte en determinades ocasions el text flueix molt bé i es llegeix molt de pressa, sense episodis reiteratius o buits que provoquin massa entrebancs.
En contra: el dibuix no és massa del meu gust. És efectiu i no resulta espectacular, però sobretot l'he trobat repetitiu en algunes escenes dramàtiques que l'autor estira excessivament buscant un reforç en la ment del lector. En aquest aspecte els personatges sempre tenen molt protagonisme a les vinyetes, i precisament és en les que no estan centrades en els protagonistes quan l'efecte visual m'ha resultat més profund i captivador; he trobat a faltar potser alguna il·lustració en gran format de la natura.
En definitiva: és una obra amb un missatge molt poderós. La concepció visual de la mateixa deixa clar que l'autor té un univers creatiu molt ric i no exempt de la crítica social del món actual, el qual extrapola cap al futur amb una exageració molt plausible i força descoratjadora. El format del còmic i la brevetat també m'han convençut. Que l'aparença simple de tot plegat no us enganyi: la memòria preservada i els textos recitats són tot un manifest d'intencions que van més enllà de l'art com a simple gaudi narratiu o audiovisual sense profunditat. Sens dubte és una molt bona via d'entrada a l'obra d'un autor que promet molt i al qual caldrà seguir la pista.
A favor: la contundència narrativa de la història que explica, que arriba a tocar la fibra en alguns episodis concrets; personalment, m'ha colpejat fort tota la segona meitat. El domini narratiu de l'autor per crear un artefacte que combina modernitat (espectacular tota l'estètica cyberpunk) i tradició (l'obra és un cant a la natura i a la vida rural) amb una senzillesa aclaparadora. La brevetat de la història també juga a favor seu, ja que excepte en determinades ocasions el text flueix molt bé i es llegeix molt de pressa, sense episodis reiteratius o buits que provoquin massa entrebancs.
En contra: el dibuix no és massa del meu gust. És efectiu i no resulta espectacular, però sobretot l'he trobat repetitiu en algunes escenes dramàtiques que l'autor estira excessivament buscant un reforç en la ment del lector. En aquest aspecte els personatges sempre tenen molt protagonisme a les vinyetes, i precisament és en les que no estan centrades en els protagonistes quan l'efecte visual m'ha resultat més profund i captivador; he trobat a faltar potser alguna il·lustració en gran format de la natura.
En definitiva: és una obra amb un missatge molt poderós. La concepció visual de la mateixa deixa clar que l'autor té un univers creatiu molt ric i no exempt de la crítica social del món actual, el qual extrapola cap al futur amb una exageració molt plausible i força descoratjadora. El format del còmic i la brevetat també m'han convençut. Que l'aparença simple de tot plegat no us enganyi: la memòria preservada i els textos recitats són tot un manifest d'intencions que van més enllà de l'art com a simple gaudi narratiu o audiovisual sense profunditat. Sens dubte és una molt bona via d'entrada a l'obra d'un autor que promet molt i al qual caldrà seguir la pista.
April 12, 2021
"Preferencias del sistema" podría encasillarse como una distopía típica y nada fuera común. Robots. Humanos. Conflictos. Sistemas informáticos. Sin embargo, es tal la calidad del diseño gráfico que parece que te encuentras frente a una animación cinematográfica. Y justo ahí es, a mi parecer, de donde radica su excelencia.
Se plantea la dicotomía humano-robot, así como la relevancia de los datos en una sociedad sobreinformada. ¿Quién acaba siendo más humano, la persona o el robot? ¿Qué datos son prescindibles en una sociedad con problemas de almacenamiento de conocimiento? ¿Qué datos te gustaría que no desaparecieran de la historia de la humanidad?
Ugo Bienvenu consigue demostrarnos con esta obra que el hombre no es nada en sí mismo, sino que es su historia y su pasado lo que otorga significado a esto que llaman vida. Sin historia, moralidad y emociones nos equiparamos a los robots, y es a mi parecer el eje de esta narrativa. Como bien se cita en la portada "Cada hombre durante su vida asiste al fin de un mundo".
Totalmente recomendable, además de que ofrece múltiples referencias artísticas, aquellas que el mundo distópico que se plantea trata de eliminar.
Lo he tomado prestado nuevísimo de la biblioteca de mi pueblo y vaya joya. Todo un acierto.
Se plantea la dicotomía humano-robot, así como la relevancia de los datos en una sociedad sobreinformada. ¿Quién acaba siendo más humano, la persona o el robot? ¿Qué datos son prescindibles en una sociedad con problemas de almacenamiento de conocimiento? ¿Qué datos te gustaría que no desaparecieran de la historia de la humanidad?
Ugo Bienvenu consigue demostrarnos con esta obra que el hombre no es nada en sí mismo, sino que es su historia y su pasado lo que otorga significado a esto que llaman vida. Sin historia, moralidad y emociones nos equiparamos a los robots, y es a mi parecer el eje de esta narrativa. Como bien se cita en la portada "Cada hombre durante su vida asiste al fin de un mundo".
Totalmente recomendable, además de que ofrece múltiples referencias artísticas, aquellas que el mundo distópico que se plantea trata de eliminar.
Lo he tomado prestado nuevísimo de la biblioteca de mi pueblo y vaya joya. Todo un acierto.
Displaying 1 - 30 of 98 reviews