Allameh Mohammad-Taqi Ja'fari (born 1923) was an Iranian scholar, thinker, and theologian. Allameh wrote many books on a vast variety of fields, the most prominent of which are his 15-volume Interpretation and Criticism of Rumi's Masnavi, and his unfinished, 27-volume Translation and Interpretation of the Nahj al-Balagha. These two major works of Jafari contain his most important thoughts and ideas in fields like anthropology, sociology, moral ethics, philosophy and mysticism.
|درباره کتاب حیات معقول به قلم علامه محمدتقی جعفری| . این کتاب یک چهارچوب جمع و جور و سهل ممتنع ارائه میده برای اینکه بتونیم با انسانی که عنصر عقل بر نگاهش به زندگی حاکمه، آشنا بشیم. انسانی که شکل زیستنش، به معنای زندگی در این جهان «چیزی» اضافه کنه نه اینکه صرفا در مرحلهی زیست طبیعی باقی بمونه.
نثر کتاب برای من ثقیل بود، خصوصا در نیمهی اولش، اما رفته رفته یا مطلب روانتر شد یا با ادبیات نویسنده مانوستر شدم. نمیدانم، اطلاعی ندارم!🤷🏻♀️
یک طنز بامزه و لطیفی در لحن کتاب وجود داره که تمام مدت میتونستم تصور کنم یک بزرگترِ عالِم روی صندلی نشسته و من روی زمین به صحبتهاش گوش میکنم و او از چگونگی انسانی که شایستهی نام انسانه، برام میگه.
نکتهی دیگهای که باعث شد این کتاب رو خیلی دوست بدارم، منظم مرتببودن مطالب بود، شیوهی عنوانبندی و شمارهگذاری بندها برای فهم مطالب و شفافیت مطلب به خواننده کمک میکرد. راستش اوایل کتاب همین نکته بود که بهم شوق و جرئت ادامهی مطالعه رو داد.
جمع و جور بودن کتاب هم نقطه قوتشه هم نقطه ضعفش، نقطه قوته از این بابت که خوانندهی آماتوری مثل من نمیترسه بره سراغش و جرأت پیدا میکنه پا بذاره در جهان فکری علامه، از طرفی هم در برخی مطالب و عناوین میطلبید که مفاهیم بازتر بشه و مفصلتر برای فهم بهتر توضیح داده بشه.
خوندن این کتاب رو به کسانی پیشنهاد میکنم که در گیر و دار اصلاح و شکل دادن به جهانبینیشون هستن.
در نهایت، با اینکه در برخی موارد که مرتبط با زندگی اجتماعی معقول بود، مسیر فکریم از نویسنده جدا میشد، در مطالبی که مرتبط با ارتباطات میانفردی و خودشناسی بود با خودم میگفتم :« اینطوری هم میشه بود ها! چه زیبا بودنی! و چه سخت بودنی!»