What do you think?
Rate this book
Sloop
Componiste Alice Augustus, enig kind in een kil gezin, heeft van het Koninklijk Symfonie Orkest de opdracht gekregen tot het vervaardigen van een stuk voor groot orkest ter gelegenheid van het aanstaande jubileum. Ze verkeert op het toppunt van haar kunnen en haar artistieke ambities drijven haar tot misschien wel een magnum opus. Ze wordt beschouwd als een belangrijk componist, maar vrijwel niemand weet dat ze onder pseudoniem haar geld verdient met het schrijven van platvloerse reclamedeuntjes. Wat ook niet helpt: het meezeulen van een moeilijke jeugd en een woelig liefdesverleden. En ondertussen tikt en dwingt de tijd. Alice Augustus is bijna veertig een heeft een knellende kinderwens.
Sloop is een roman over kunst en liefde, scheppen en baren - en een mensenleven in al zijn aangrijpende kwetsbaarheid.
Sloop is een roman over kunst en liefde, scheppen en baren - en een mensenleven in al zijn aangrijpende kwetsbaarheid.
296 pages, Hardcover
First published January 1, 2021
15 people are currently reading
350 people want to read
About the author
Anna Enquist
67 books113 followersAnna Enquist is a pseudonym of the Dutch author and poet Christa Widlund-Broer.
Anna Enquist studied piano at the academy of music in The Hague and psychology at Leiden University. She is the author of the novels The Masterpiece; The Secret, winner of the 1997 Dutch Book of the Year awarded by the public; The Ice Carriers; Counterpoint; Quartet; and the international bestseller The Homecoming, which received the Prix du Livre Corderie Royale-Hermione for its French translation. Anna is also the author of A Leap, a collection of dramatic monologues, as well as numerous poetry collections, including Soldiers’ Songs, for which she was awarded the C. Buddingh’ Prize; A New Goodbye; and Hunting Scenes, winner of the Lucy B. and C.W. van der Hoogt Prize.
Anna Enquist studied piano at the academy of music in The Hague and psychology at Leiden University. She is the author of the novels The Masterpiece; The Secret, winner of the 1997 Dutch Book of the Year awarded by the public; The Ice Carriers; Counterpoint; Quartet; and the international bestseller The Homecoming, which received the Prix du Livre Corderie Royale-Hermione for its French translation. Anna is also the author of A Leap, a collection of dramatic monologues, as well as numerous poetry collections, including Soldiers’ Songs, for which she was awarded the C. Buddingh’ Prize; A New Goodbye; and Hunting Scenes, winner of the Lucy B. and C.W. van der Hoogt Prize.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 92 reviews
January 16, 2022
Anna Enquist, nooit licht van toon, maar wel altijd mooi qua stijl en ritme, gelaagd, de diepte in en een uiterst scherp waarnemen van de mens.
'Sloop is een roman over kunst en liefde, scheppen en baren – en een mensenleven in al zijn aangrijpende kwetsbaarheid.'
Enorm van genoten!
De scène van de sloop is aan de werkelijkheid ontleend. Schilder Co Westerik maakte het wandreliëf van het meisje in 1976 voor een politiebureau in Rotterdam. Het gebouw ging, mét het reliëf, in 1988 tegen de vlakte.
'Sloop is een roman over kunst en liefde, scheppen en baren – en een mensenleven in al zijn aangrijpende kwetsbaarheid.'
Enorm van genoten!
'Halfhartig, onwillig doen de kijkende mensen een stap terug, maar naar huis gaan ze niet. Er komen er steeds meer, ze klonteren op elkaar en houden hun ogen op de kogel gericht, op de muur. Daar is een meisje aan het touwtjespringen. Je ziet haar rug, het volle haar. Ze wendt zich af van de kijkers en komt tegelijkertijd op hen toe want ze is niet plat afgebeeld als op een fresco maar ze heeft volume, zij is een beeldhouwwerk, vastgeplakt op die vijfentwintig meter hoge wand. Zij is reusachtig groot en zij is klein, een jaar of tien pas. Zeer geconcentreerd is zij aan het springen, haar schoenzolen zijn zichtbaar ter hoogte van haar rokzoom, maar haar benen, in grijziger kleuren, staan tevens op de grond.
De sloopkogel begint te zwaaien in allengs wijder wordende bewegingen, bijna raakt hij de muur, nog net niet, de volgende keer misschien? Het lijkt of de toeschouwers de adem inhouden, hoofd in de nek, kin omhoog. Dan stoot de kogel met kracht tegen de rechterschouder van het kind. De mensen in de straat slaan een hand voor hun mond, voor hun ogen. Een paar bakstenen vallen al naar beneden en de politiemannen duwen de kijkers terug tot ver achter het lint. De machinist, achter zijn bedieningspaneel, kijkt met regelmatige tussenpozen op naar de kogel. Hoofd, handen, de boog van het springtouw. Het meisje is weerloos. Zij laat zich bekijken en slopen.'
De scène van de sloop is aan de werkelijkheid ontleend. Schilder Co Westerik maakte het wandreliëf van het meisje in 1976 voor een politiebureau in Rotterdam. Het gebouw ging, mét het reliëf, in 1988 tegen de vlakte.
June 16, 2022
Having read this novel - about which I will return later with some more words - I read a biography of Franz Joseph Haydn. The reason: Haydn - more the person than his compositions - is used for elegant interludes. It is one of the nice aspect of Anna Enquist's latest novel (published 2021).
2022-06-16:
Alice Augustus is componist. In haar kindertijd heeft zij zich niet opgenomen gevoeld in het gezin. Als vrouwelijk componist, zeker op het conservatorium, was zij ook een eenling. Intussen heeft zij een kinderwens. Daarvan is het sterk de vraag of het stichten van een gezin samengaat met een carrière als componist. De schrijfster zet naast Alice het contrasterende personage Sveva, een vriendin van Alice. In vele terzijdes wordt de (kinderloze) componist Joseph Haydn opgevoerd. De lezer ziet verschillen en overeenkomsten tussen hem en Alice. In ‘De Groene Amsterdammer’ van 9 februari 2022 schrijft Christiaan Weijts in dit verband over Haydn het volgende: “Dit boek nodigt uit Haydns muziek er weer eens bij te pakken, en dan merk je hoe veel er ook bij hem allemaal gebeurt in al die eenvoudige, ogenschijnlijk triviale thema’s. De afwisseling van stemmingen, verstilling en rusteloosheid, het op elkaar reageren van stemmen, als een muzikaal zelfonderzoek, met steeds intensere verdieping.” En niet zonder betekenis is, dat Die Schöpfung ter sprake komt, een van Haydn belangrijkste werken.
Enquist kan in deze roman goed uit de voeten met haar expertise als psychoanalytica, maakt er een mooi en gelaagd, meerstemmig, verhaal van. Aanbevolen. JM
2022-06-16:
Alice Augustus is componist. In haar kindertijd heeft zij zich niet opgenomen gevoeld in het gezin. Als vrouwelijk componist, zeker op het conservatorium, was zij ook een eenling. Intussen heeft zij een kinderwens. Daarvan is het sterk de vraag of het stichten van een gezin samengaat met een carrière als componist. De schrijfster zet naast Alice het contrasterende personage Sveva, een vriendin van Alice. In vele terzijdes wordt de (kinderloze) componist Joseph Haydn opgevoerd. De lezer ziet verschillen en overeenkomsten tussen hem en Alice. In ‘De Groene Amsterdammer’ van 9 februari 2022 schrijft Christiaan Weijts in dit verband over Haydn het volgende: “Dit boek nodigt uit Haydns muziek er weer eens bij te pakken, en dan merk je hoe veel er ook bij hem allemaal gebeurt in al die eenvoudige, ogenschijnlijk triviale thema’s. De afwisseling van stemmingen, verstilling en rusteloosheid, het op elkaar reageren van stemmen, als een muzikaal zelfonderzoek, met steeds intensere verdieping.” En niet zonder betekenis is, dat Die Schöpfung ter sprake komt, een van Haydn belangrijkste werken.
Enquist kan in deze roman goed uit de voeten met haar expertise als psychoanalytica, maakt er een mooi en gelaagd, meerstemmig, verhaal van. Aanbevolen. JM
December 28, 2021
Op de valreep van dit jaar levert Anna Enquist een puntgave roman af, strak gecomponeerd, mooie dialogen en absoluut geloofwaardige personages. Fijn hoor!
August 16, 2023
Het verhaal begint met de sloop van het kunstwerk Touwtjespringend meisje van Cor Westerik, een muurschildering in relief die ooit op de zijmuur van het oude politiebureau in Rotterdam zat. Het werd op 21 oktober 1988 gesloopt. Tot verdriet van de kunstenaar en heel veel Rotterdammers. Het is een mooie scene, prachtig beschreven. Je ziet het gebeuren, bijna filmisch. Het trekt je direct in het verhaal.
Componiste Alice Augustus heeft van het Koninklijke Sympfonie Orkest de opdracht gekregen om een stuk te schrijven voor een groot orkest ter gelegenheid van het komende jubileum van het orkest. Alice is bijna 40 en heeft hard gevochten voor een succesvolle carière als een van de weinige vrouwelijke componisten. Haar grote voorbeeld is Haydn, die ze bewondert om zijn overstoorbare productie, en zijn vermogen om individiduele en commerciële werkzaamheden te combineren, en als persoon. Alice heeft ook een kinderwens, en dat gaat niet vanzelf. Ook omdat ze twijfelt: is kunstenaarschap wel te combineren met moederschap? Ze volgt een traject via het ziekenhuis. Haar man Mark steunt haar wens maar niet ten koste van alles.
Alice is ook beschadigd. Door haar ouders die haar grotendeels negeerden en als ze dat niet deden continue aangaven dat ze op alle vlakken te kort schoot en niet goed genoeg was. Daardoor is Alice iemand die altijd de buitenstaander is, moeilijk contact maakt en afstand houdt van andere mensen. Ze worstelt met haar kinderwens, haar huwelijk en haar verleden terwijl ze bezig is om haar Magnum Opus te componeren.
Nieuw woord geleerd: bigotte = overdreven vroom, kwezelachtig.
Mooi: het verwezen van muziektermen in zinnen over het dagelijks leven 'In Allemande-tempo weglopen, steeds sneller tot ze als in een Courante naar buiten stuift'.
Componiste Alice Augustus heeft van het Koninklijke Sympfonie Orkest de opdracht gekregen om een stuk te schrijven voor een groot orkest ter gelegenheid van het komende jubileum van het orkest. Alice is bijna 40 en heeft hard gevochten voor een succesvolle carière als een van de weinige vrouwelijke componisten. Haar grote voorbeeld is Haydn, die ze bewondert om zijn overstoorbare productie, en zijn vermogen om individiduele en commerciële werkzaamheden te combineren, en als persoon. Alice heeft ook een kinderwens, en dat gaat niet vanzelf. Ook omdat ze twijfelt: is kunstenaarschap wel te combineren met moederschap? Ze volgt een traject via het ziekenhuis. Haar man Mark steunt haar wens maar niet ten koste van alles.
Alice is ook beschadigd. Door haar ouders die haar grotendeels negeerden en als ze dat niet deden continue aangaven dat ze op alle vlakken te kort schoot en niet goed genoeg was. Daardoor is Alice iemand die altijd de buitenstaander is, moeilijk contact maakt en afstand houdt van andere mensen. Ze worstelt met haar kinderwens, haar huwelijk en haar verleden terwijl ze bezig is om haar Magnum Opus te componeren.
Nieuw woord geleerd: bigotte = overdreven vroom, kwezelachtig.
Mooi: het verwezen van muziektermen in zinnen over het dagelijks leven 'In Allemande-tempo weglopen, steeds sneller tot ze als in een Courante naar buiten stuift'.
April 18, 2022
Ze doet het weer. Wat bewonder ik deze schrijfster. Verhaallijnen en tijden lopen naadloos door elkaar. Het vraagt van mij als lezer geen inspanning om te volgen, het gaat erin als zoete koek ( ze is tenslotte een noorderbuur) Ondertussen ga ik ook op zoek naar een biografie van Haydn. ( Iemand een tip?) En dan slaat ze je met het einde nog onverwacht rond je oren. Lees het en ervaar. Doen!
March 21, 2022
Ik vond het niet makkelijk om me met Alice Augustus, de protagoniste van deze roman van Enquist, de hele tijd betrokken te blijven voelen. Ze is een door haar opvoeding hopeloos gecomplexeerde figuur, ze twijfelt, piekert, haalt zichzelf constant naar beneden. Dat daarin maar geen evolutie in wil komen deed me mijn geduld verliezen. Ze heeft zo weinig greep op haar eigen leven dat ze hoe langer hoe meer domme dingen doet, waar ze dan finaal nog voor beloond wordt ook. Een wel erg rare vorm van poëtische rechtvaardigheid, dat slot.
Mààr het is en blijft Anna Enquist natuurlijk. Dat betekent psychologisch doorzicht, veel wijsheid, én een talent om haar passie, de klassieke muziek, de enige houvast die Alice heeft, ook voor leken als ik passionerend te maken - alleen al daarvoor verdient deze roman zeker drie sterren.
Mààr het is en blijft Anna Enquist natuurlijk. Dat betekent psychologisch doorzicht, veel wijsheid, én een talent om haar passie, de klassieke muziek, de enige houvast die Alice heeft, ook voor leken als ik passionerend te maken - alleen al daarvoor verdient deze roman zeker drie sterren.
May 30, 2025
? Leeskring 22/5/23; mijn 2e boek van Anna Enquist, na Het geheim.
🤔Ik vond het weer een mooi boek met voor mij nu wel een bekende stijl van schrijven: zoeken naar welke tijd een hoofdstuk zich afspeelt, korte hoodstukken, korte zinnen.
MW 22/5/23
🤔Ik vond het weer een mooi boek met voor mij nu wel een bekende stijl van schrijven: zoeken naar welke tijd een hoofdstuk zich afspeelt, korte hoodstukken, korte zinnen.
MW 22/5/23
March 11, 2022
‘Ja, afstand, de afstand die je nodig had om iets vorm te geven, dat hielp, maar vervreemdde het je niet ook van je verdriet, van je verlangen? Als ze het oratorium ging schrijven verdoofde ze haar kinderwens en dat wilde ze niet, dat kon ze niet. Maar Haydn dan, wat deed hij toen hij geen beschermer, geen vriend, geen vrouw meer had? En geen kinderen. Hij vermande zich en begon een oratorium te componeren dat wereldberoemd zou worden. Geen kinderen nee, geen kinderen.’
June 1, 2023
Alice Augustus is na een moeilijke jeugd zonder ouderliefde in een wereld vol muziek gevlucht. Stap voor stap probeert zij de veiligheid van die wereld weer te verlaten en zich te verbinden met haar eigen ik. Mooi gecomponeerde wereld vol goed omschreven gedachten en gebeurtenissen.
January 24, 2022
De romans van Anna Enquist heb ik leren kennen toen ze in 1994, op 49-jarige leeftijd, debuteerde met _De meesterknecht_. Ik schrijf: debuteerde, maar ze had ondertussen al een paar dichtbundels uitgebracht ook, alleen was ik niet zo aan poëzie, of het moest verplichte lectuur zijn voor de lessen NL of EN literatuur aan de universiteit. _De meesterknecht_, waar ze overigens de Debutantenprijs mee won, had echter een behoorlijke indruk op mij achtergelaten, want ik kocht ook haar tweede roman, _Het geheim_, en de derde, _De thuiskomst_. (Tussen de tweede en de derde roman zaten ook nog een pak poëzie, theater, verhalen en zelfs cd's.) Stuk voor stuk goede boeken, en ik heb dan ook geen idee waarom ik haar nadien uit het oog ben verloren. Mogelijks kreeg ze hier in België (Vlaanderen) veel te weinig aandacht, want ook deze nieuwe roman werd in de Vlaamse pers grotendeels doodgezwegen. Begrijpe wie kan.
Voor _Sloop_ heb ik keihard mijn best gedaan om het boek niet goed te vinden, maar dat lukte gewoon niet. Ik ben tijdens de lectuur ook heel lang bang geweest voor het einde, dat Enquist niet, zoals Gaea Schoeters in Trofee, zo'n goed boek met een schabouwelijk einde zou bedenken. Quod non.
Het vuur waarmee Enquist schrijft maar waarbij ze toch de zo broodnodige afstandelijkheid beheerst is allesoverheersend. Het typeert de tekst samen met het opzwepende ritme, de dynamiek van de crescendo's en diminuendo's zoals in de composities die het hoofdpersonage Alice Augustus maakt. Die composities zijn trouwens de enige plaats waarin Alice helemaal zichzelf kan zijn, een plaats die ze kan controleren en tegelijkertijd loslaten zonder zichzelf te verliezen.
Voor _Sloop_ heb ik keihard mijn best gedaan om het boek niet goed te vinden, maar dat lukte gewoon niet. Ik ben tijdens de lectuur ook heel lang bang geweest voor het einde, dat Enquist niet, zoals Gaea Schoeters in Trofee, zo'n goed boek met een schabouwelijk einde zou bedenken. Quod non.
Het vuur waarmee Enquist schrijft maar waarbij ze toch de zo broodnodige afstandelijkheid beheerst is allesoverheersend. Het typeert de tekst samen met het opzwepende ritme, de dynamiek van de crescendo's en diminuendo's zoals in de composities die het hoofdpersonage Alice Augustus maakt. Die composities zijn trouwens de enige plaats waarin Alice helemaal zichzelf kan zijn, een plaats die ze kan controleren en tegelijkertijd loslaten zonder zichzelf te verliezen.
August 17, 2022
Best wel vermakelijk eigenlijk. Ik heb nu Contrapunt en Het Geheim gelezen, maar dit hoofdpersonage was sarcastischer dan de andere boeken en daar ging ik goed op. En het was leuk dat ik allemaal dingen over Haydn te weten kwam. Bij componisten die ouder dan 40 worden in hun leven en meer dan 200 voltooide composities hebben, ga ik er algauw van uit dat ze een saai leven hebben gehad. Ik heb ongelijk.
August 12, 2022
Ik had helemaal geen zin om dit boek te lezen, maar nu ik het uit heb ben ik toch blij dat ik dat gedaan heb. Heel tof om te lezen over een componiste en het 'scheppen' van muziek. En waar ik normaal helemaal niet hou van losse eindjes, vind het ook wel interessant dat je hier niet weet hoe het verder gaat en nog niet alle mentale problemen zijn verholpen.
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 6, 2022
Zeker geen slecht boek, maar ook niet een van de beste van deze zeer productieve schrijfster. De psychologische ontwikkeling van het hoofdpersonage is boeiend en geloofwaardig, uitgetekend doorheen twee tijdslijnen. De setting - de hedendaagse muziekscène - is origineel en goed uitgewerkt, al bevatten de vele referenties aan klassieke componisten zoals Mozart en vooral Haydn weinig origineel materiaal en zelfs enkele (foutieve) platitudes. Het boek leest ook erg vlot dankzij de gebalde stijl die Enquist hier hanteert, met opvallend veel korte zinnen. Daarin schuilt ook een valstrik(je): deze kernachtige stijl biedt weinig mogelijkheden tot genuanceerde karaktertekening, toch hét onderwerp van het boek.
Maar zeker het lezen waard en je hebt er maar enkele dagen voor nodig.
Maar zeker het lezen waard en je hebt er maar enkele dagen voor nodig.
February 6, 2022
Na lange tijd weer eens een roman van Anna Enquist gelezen en het was me weer een genoegen. Het is nog steeds een puntgave stiliste waarbij, wat mij betreft, de inhoud van het verhaal ondergeschikt is. Problematische, liefdeloze jeugd, een verwarrend liefdesleven, een dringende kinderwens. Het is niet licht allemaal, maar wel boeiend.
January 31, 2022
Mooi, vooral de dialogen en het in het hoofd kijken van hoofdpersoon Alice. Wel wat rolbevestigend en de wending tegen het einde vond ik jammer.
April 16, 2024
2,5 Sterne
So ganz weiß ich nicht, was ich von dem Buch halten soll. Mich hatte vor allem das Musikthema angesprochen. Aber die Protagonistin fand ich doch schon sehr anstrengend. Ständig hat sie sich wertlos gefühlt und von eigentlich allen um sich herum gedacht, dass sie enttäuscht von ihr sind oder schlecht über sie denken. Da man die ganze Zeit ja aber in ihrem Kopf war, war das auf Dauer etwas nervig. Und zu viele Passagen über Haydn waren es mir auch. Das Ende war dann auch keine wirkliche Überraschung und hat Alice nicht sympathischer gemacht.
Auch wenn ich gewisse Themen und Denkweisen schon nachvollziehen kann, blieb mir der Plot etwas zu simpel.
Dennoch ließ sich das Buch gut lesen.
So ganz weiß ich nicht, was ich von dem Buch halten soll. Mich hatte vor allem das Musikthema angesprochen. Aber die Protagonistin fand ich doch schon sehr anstrengend. Ständig hat sie sich wertlos gefühlt und von eigentlich allen um sich herum gedacht, dass sie enttäuscht von ihr sind oder schlecht über sie denken. Da man die ganze Zeit ja aber in ihrem Kopf war, war das auf Dauer etwas nervig. Und zu viele Passagen über Haydn waren es mir auch. Das Ende war dann auch keine wirkliche Überraschung und hat Alice nicht sympathischer gemacht.
Auch wenn ich gewisse Themen und Denkweisen schon nachvollziehen kann, blieb mir der Plot etwas zu simpel.
Dennoch ließ sich das Buch gut lesen.
March 7, 2022
Enquist stuurt me alle kanten op. Zoals steeds eindig ik het boek met gemengde gevoelens. Zo kan ze enerzijds erg inleefbaar schrijven over infertiliteit en komt het meisje op de gesloopte muur tot leven. Enquist is ruim 70 en voelt zo toch als een veertiger. Anderzijds is er die bijna afgezaagde preoccupatie met muziek. Kan er geen boek zijn waarin deze voorliefde niet vervat zit? Of is het omdat ik het niet begrijp. Niet voel. Niet hoor? Een soundtrack bij een boek is even nefast voor een ruime leeservaring als een verfilming zien alvorens het boek te lezen: er wordt je een beeld opgedrongen, een ervaring zelfs. Maar het ontbreken van de fantasie de suggestie zelf in te vullen vormt voor mij een leegte, die open blijft zinderen nadat het boek weer gesloten is. Zo kan in niet anders dan me afvragen of deze inspirerende schrijfsters het enkel met letters aandurft? Zonder notenbalk wel te verstaan.
April 11, 2022
Prachtig. De laatste zinnen, echter, vind ik een dissonant in een consonant verhaal.
April 4, 2022
Mijn eerste Enquist. Wat een schrijfster!
Alice is een componiste op het toppunt van haar carrière. Ze wordt gevraagd om een erg belangrijk stuk te schrijven, haar eigen magnum opus.
Carrièregewijs loopt alles perfect. Maar privé is het een rommeltje.
Alice groeide als enig kind op bij een erg afwezige vader en een kille moeder. Vermoedelijk daardoor zoekt ze haar heil bij vaderfiguren, ze begint een relatie met haar veel oudere professor die op niets uitdraait. Momenteel is ze samen met een jurist. Die haar brandende kinderwens maar niet wil begrijpen.
Je wordt erg in dit boek gezogen. Alice is kwetsbaar, je voelt haar als het ware als een klein vogeltje trillen in je hand. Ze wordt beschreven in de 3e persoon, enkel haar gedachten gaan in ik-vorm, waardoor je toch enorm veel sympathie voor haar krijgt.
Ik herkende mezelf soms in de onzekerheid van Alice.
Prima boek dus, al vond ik het af en toe wat te donker en was ik een beetje teleurgesteld door het einde.
"Als mensen je verlammen of kapotmaken moet je wegwezen. Als er geen enkele kans is op belangstelling of begrip ook. Als ze je niet zien. Dan is het zinloos om mee te blijven spelen in zo'n ziek toneelstuk. Dan moet je op de vlucht."
Alice is een componiste op het toppunt van haar carrière. Ze wordt gevraagd om een erg belangrijk stuk te schrijven, haar eigen magnum opus.
Carrièregewijs loopt alles perfect. Maar privé is het een rommeltje.
Alice groeide als enig kind op bij een erg afwezige vader en een kille moeder. Vermoedelijk daardoor zoekt ze haar heil bij vaderfiguren, ze begint een relatie met haar veel oudere professor die op niets uitdraait. Momenteel is ze samen met een jurist. Die haar brandende kinderwens maar niet wil begrijpen.
Je wordt erg in dit boek gezogen. Alice is kwetsbaar, je voelt haar als het ware als een klein vogeltje trillen in je hand. Ze wordt beschreven in de 3e persoon, enkel haar gedachten gaan in ik-vorm, waardoor je toch enorm veel sympathie voor haar krijgt.
Ik herkende mezelf soms in de onzekerheid van Alice.
Prima boek dus, al vond ik het af en toe wat te donker en was ik een beetje teleurgesteld door het einde.
"Als mensen je verlammen of kapotmaken moet je wegwezen. Als er geen enkele kans is op belangstelling of begrip ook. Als ze je niet zien. Dan is het zinloos om mee te blijven spelen in zo'n ziek toneelstuk. Dan moet je op de vlucht."
July 31, 2022
Prachtige kaft met ook een puntgave beschrijving ervan in het boek zelf. Anna Enquist schrijft in een eenvoudige, soms poëtische taal over het ontstaan van muziekstukken alsof je er zelf bij bent. Het hoofdpersonage, Alice Augustus, verlangt hevig naar een kind en is ook een begenadigde componiste. Vreugdes, onzekerheden, zelftwijfel, een liefdeloze kindertijd, plotse momenten van geluk … kortom, het leven zoals het is, passeren de revue. Het deed me er toch nog maar eens stil bij staan dat het leven van een man en van een vrouw heel verschillend is, hoe gelijkwaardig we ook denken te zijn.
February 12, 2023
Het is lang geleden dat ik een boek van Enquist heb gelezen, maar dit is een cadeautje.
Haydn heeft een belangrijke inbreng als het gaat over de worstelingen van de hoofdfiguur. Voor mij als niet-musicus is het ook heel interessant te lezen hoe een compositie tot stand zou kunnen komen.
Het interne gevecht van de hoofdfiguur over relaties met andere mensen, haar ouders in het bijzonder. En de spanning rondom een mogelijke zwangerschap.
Haydn heeft een belangrijke inbreng als het gaat over de worstelingen van de hoofdfiguur. Voor mij als niet-musicus is het ook heel interessant te lezen hoe een compositie tot stand zou kunnen komen.
Het interne gevecht van de hoofdfiguur over relaties met andere mensen, haar ouders in het bijzonder. En de spanning rondom een mogelijke zwangerschap.
March 9, 2022
Anna Enquist beschikt over het talent om met slechts enkele woorden ongemakkelijke gevoelens en situaties te beschrijven. Meesterlijk gedaan weer in deze roman.
July 11, 2022
De minste die ik van haar heb gelezen tot nu toe.
June 24, 2023
Elke keer vergeet ik weer hoe leuk ik de boeken van Anna Enquist vind. Ook deze is weer prachtig!
August 31, 2025
Om de zoveel tijd een Anna Enquist lezen kan absoluut geen kwaad. Ik ben niet thuis in alle vaktermen die horen bij de muziek en het componeren en spelen ervan (waardoor ik onvoldoende kan waarderen hoe goed die passages zijn), maar muziek is natuurlijk heel herkenbaar aan het werk van deze auteur. Geen vijf sterren omdat het verhaal mij niet echt 'geraakt' heeft, maar zeker een dikke vier sterren omdat het onwijs knap in elkaar zit.
February 26, 2022
Prachtig zoals Anna Enquist schrijft en voorleest. Alweer een virtuoze compositie van haar muziek- en mensenkennis, wat haar literatuur op subtiele wijze tot grote hoogte brengt.
June 13, 2022
Spijtig van het einde, anders 5 sterren.
July 18, 2022
Mijn eerste Enquist! Wat een fijne, ritmische stijl heeft deze schrijfster. Ergens in het boek staat het zinnetje: 'Je was altijd meerdere mensen tegelijk. Zij in elk geval wel.'. Een gedachte die de hoofdpersoon over zichzelf heeft. En het klopt ook. Want hoofdpersoon Alice Augustus is een zeer getalenteerde, gedreven componiste die heel succesvol is in haar werk. Tegelijk is ze ook ongewenst kinderloos, iets wat verdriet, onzekerheid en ook boosheid met zich meebrengt. Beide 'Alices' krijgen in het boek veel aandacht, wat het hoofdpersonage heel echt maakt. En daarbij komt dus de fijne schrijfstijl, waardoor je het boek makkelijk wegleest, zonder dat het z'n inhoudelijke kracht verliest. Als je veel weet van de componisten en klassieke muziek (en dan van Haydn in het bijzonder), is het boek denk ik nog mooier, omdat de hoofdpersoon haar leven spiegelt aan het leven van Haydn, over wie ze veel leest en die ze bewondert. Als ik ooit heel veel tijd over heb, toch eens verdiepen in een biografie over hem...
April 4, 2024
Ich mag die Erzählweise von Anna Enquist immer sehr, aber hier hat mich Alice als Hauptfigur nicht so begeistert. Allerdings hat es mich neugierig auf die Biografie von Joseph Heydn gemacht und die Geschichte war schon auch interessant. Alles in allem eine 3+
May 4, 2022
Scheppen een proces van zekerheid in onzekerheid staat in dit boek tegenover "wu wei" pakken zoals het komt. Augustus gaat daar makkelijk mee om maar wordt constant geplaagd met haar onvermogen te accepteren dat ze er mag zijn en dat ze verdiend wat ze krijgt. Dat onvermogen lijkt de enige constante in het boek want er zit nauwelijks ontwikkeling in. Het is alsof Enquist zelf een muziekstuk aan het componeren is met een steeds terugkerend stukje refrein. Ik vond het makkelijk te lezen, dat is ook het gevolg van haar voorkeur voor korte zinnen wat soms iets te weinig nuance biedt in moeilijke emotionele bespiegelingen.
Displaying 1 - 30 of 92 reviews