Hetta er ein sjaldsama stuttlig fólkakomedia, ið Marius Johannesen gjørdi ódeyðiliga í Føroyum, tá ið hann týddi og las hana upp í Útvarpinum í 60 árunum. Bør Børson ætlar sær at fáa nógv burtur úr lívinum. Ætlar sær at ganga nýggjar leiðir, setur sær onnur mál enn tey flestu har í bygdarlagnum. Øll eru klár at læa eftir honum, skuldi hann beklað. Hann er góðvarin, roynir at fjeppast uppi í teimum fínu, men er eitt fitt fólk við øllum teimum skavankum, fólk hava.
Hann fær sær handil, og tað gongst honum ikki bara sum smurt. Takið er tungt. Skuldin veksur. Hann verður noyddur at svika við peningi. Hann verður forsmáddur sum biðil, hevur kærleikskvøl, men kemur fyri seg aftur við hepni og tilvildum.
Hann blandar seg við betra slagið í Tróndheimi. Tey skoða lúkst ígjøgnum bygdarfrellið. Tá ið svartast sær út, verður hann snýttur eina náttina, hann er drukkin, av partabrævaspekulantum. Hann heldur seg vera farnan av knóranum, lívsverkið forkomið, men hann gerst av einum stavifeili margmillióningur. Sleppur sær heim aftur á Olderstað, múgvandi, og verður trúlovaður síni fyrstu og størstu flammu.
Johan Falkberget (1879-1967) kom fra Rugedalen ved Røros og arbeidet i gruvene fra han var guttunge og fram til han fikk antatt sin første roman Svarte fjelde, som utkom i 1907. Hans litterære gjennombrudd kom med Den fjerde nattevakt (1923), og hans posisjon i norsk litteratur er befestet med roman trilogien Christianus sextus (1927-1935) og de fire romanene om Ann-Magritt, Nattens brød (1940-1959).Den fjerde nattevakt var Falkbergets gjennombrudd som forfatter, og romanen er blitt en av våre mest leste og beundrede. Den er også kjent gjennom film og dramatisering. Vi befinner oss på Røros i de harde nødsårene på begynnelsen av 1800-tallet. Her skildres kreftene i menneskesinnet, allmenngyldig og tidløst. Den vakre Gunnhild, bergmannen David Finnes hustru, og den begavede, dypt religiøse presten Benjamin Sigismund settes på prøve gjennom sitt lidenskapelige og tragiske kjærlighetsforhold.