What do you think?
Rate this book
Memory, Sorrow, and Thorn #1 part 1
Le Trône du dragon
Simon, quatorze ans, n'a jamais quitté le château du Hayholt où il a grandi dans les jupes des chambrières. Il n'a jamais connu son père et sa mère. Un jour, il deviendra mage, pourvu que le destin lui soit favorable. Un mystère plane sur le grand château. Le roi Jean, tueur du dragon Shurakai et souverain de toutes les nations humaines, est à l'agonie. Bientôt son fils aîné, le prince Elias, ira siéger sur le Trône du Dragon. Et des complots se trament dans l'ombre. La mort du roi Jean est très attendue. Elle pourrait libérer un terrible maléfice... Une société plus ou moins secrète, la Ligue du Parchemin, voit venir le danger. De grands desseins sont en jeu. Pour que survive le monde, Simon devra résoudre un jour l'énigme légendaire des Epées du Pouvoir. Mais on ne l'a pas prévenu.
436 pages, Mass Market Paperback
First published January 1, 1988
12 people are currently reading
315 people want to read
About the author
Tad Williams
350 books7,845 followersTad Williams is a California-based fantasy superstar. His genre-creating (and genre-busting) books have sold tens of millions worldwide, in twenty-five languages. His considerable output of epic fantasy and science fiction book-series, stories of all kinds, urban fantasy novels, comics, scripts, etc., have strongly influenced a generation of writers: the ‘Otherland’ epic relaunches June 2018 as an MMO on steam.com. Tad is currently immersed in the creation of ‘The Last King of Osten Ard’, planned as a trilogy with two intermediary novels. He, his family and his animals live in the Santa Cruz mountains in a suitably strange and beautiful house. @tadwilliams @mrstad
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 21 of 21 reviews
July 23, 2016
-Ni Tolkien ni AD&D, pero no lejos de la segunda opción.-
Género. Narrativa Fantástica.
Lo que nos cuenta. Simón, un pinche de cocina que trabaja en el castillo de Hayholt, escucha del doctor Morgenes historias sobre el pasado glorioso del reino, su pasado y de la raza sabia e inmortal que una vez dominó la región y que ahora ha desaparecido. Poderes oscuros amenazan al reino, y Simón tendrá un papel inesperado y fundamental en la lucha contra el mal. Primer libro de la saga Añoranzas y pesares.
¿Quiere saber más de este libro, sin spoilers? Visite:
http://librosdeolethros.blogspot.com....
Género. Narrativa Fantástica.
Lo que nos cuenta. Simón, un pinche de cocina que trabaja en el castillo de Hayholt, escucha del doctor Morgenes historias sobre el pasado glorioso del reino, su pasado y de la raza sabia e inmortal que una vez dominó la región y que ahora ha desaparecido. Poderes oscuros amenazan al reino, y Simón tendrá un papel inesperado y fundamental en la lucha contra el mal. Primer libro de la saga Añoranzas y pesares.
¿Quiere saber más de este libro, sin spoilers? Visite:
http://librosdeolethros.blogspot.com....
December 14, 2020
De 2012:
... abandonada la lectura en la página 278 ... Como decía un amigo, gloin, demasiado relleno para el avance de la historia. Y como eso es una cuestión de estilo del autor he decidido que no me gusta el tal Tad.
Lo recomendaron encarecidamente en el foro de CF y Fantasía, poniéndolo al nivel de ESDLA ... evidentemente no coincidimos en gustos con el forero que lo hizo.
... abandonada la lectura en la página 278 ... Como decía un amigo, gloin, demasiado relleno para el avance de la historia. Y como eso es una cuestión de estilo del autor he decidido que no me gusta el tal Tad.
Lo recomendaron encarecidamente en el foro de CF y Fantasía, poniéndolo al nivel de ESDLA ... evidentemente no coincidimos en gustos con el forero que lo hizo.
December 6, 2017
8/10
*Κριτική και για τα δύο μέρη
Ο θρόνος από δρακοκόκαλο, το πρώτο μέρος της σειράς Memory, Sorrow and Thorn, μας εμβυθίζει σε ένα κόσμο τόσο υπέροχο όσο και μαγικό, παίρνοντας επιρροές από τον μεγάλο J.R.R. Tolkien και φτιάχνοντας μια δυνατή, καλογραμμένη, παραδοσιακή περιπέτεια που καταφέρνει να ξεχωρίσει με τον δικό της μοναδικό τρόπο.
Το βιβλίο, ωστόσο, έχει έναν από τους πιο αργούς ρυθμούς γραφής που μπορεί να βρεις ανάμεσα στο είδος του φανταστικού, και πράγματι, με το ξεκίνημα αυτής της ιστορίας να γίνεται κάπως βαρετό μιας και ο συγγραφέας επικεντρώνεται στον αγαθή πρωταγωνιστή βάζοντάς τον να «σαχλαμαρίζει» γύρω-γύρω στο κάστρο για αρκετές σελίδες. Από εκεί και μετά, παρ' όλα αυτά, η ιστορία αρχίζει να σοβαρεύει με τον Williams να μας ταξιδεύει μέσα σε μια μεγάλη περιπέτεια, χειριζόμενος την πλοκή και τα μυστικά του κόσμου πολύ όμορφα καθώς μας παρουσιάζει ταυτόχρονα και τους υπόλοιπους χαρακτήρες, και καταφέρνοντας να φτιάξει μια ευχάριστη και διασκεδαστική ιστορία, οδηγώντας μας σιγά-σιγά σε κάτι πιο επικό, κάτι πιο... συναρπαστικό.
Όσον αφορά το μέρος της μετάφρασης την βρήκα αρκετά καλή, αν και νομίζω έχει μια μικρή υπερβολή με τη χρήση του «ήσαν», όμως δεν ήταν κάτι που με πείραξε ιδιαίτερα. Η επιμέλεια, από την άλλη, ήταν αυτό που θα μπορούσε σίγουρα να ήταν αρκετά προσεγμένη, αφήνοντας μια μέτρια αίσθηση για την ελληνική έκδοση του βιβλίου.
Συνολικά, το Ο θρόνος από δρακοκόκαλο είναι ένα βιβλίο που σίγουρα θέλει την υπομονή του, καθώς προχωράει αρκετά αργά η ιστορία, αλλά ο Williams έχει καταφέρει να φτιάξει μια πολύ όμορφη περιπέτεια φέρνοντας μας πίσω αναμνήσεις αυτής της κλασικής, παραδοσιακής φαντασίας που λατρέψαμε από μικροί.
*Κριτική και για τα δύο μέρη
Ο θρόνος από δρακοκόκαλο, το πρώτο μέρος της σειράς Memory, Sorrow and Thorn, μας εμβυθίζει σε ένα κόσμο τόσο υπέροχο όσο και μαγικό, παίρνοντας επιρροές από τον μεγάλο J.R.R. Tolkien και φτιάχνοντας μια δυνατή, καλογραμμένη, παραδοσιακή περιπέτεια που καταφέρνει να ξεχωρίσει με τον δικό της μοναδικό τρόπο.
Το βιβλίο, ωστόσο, έχει έναν από τους πιο αργούς ρυθμούς γραφής που μπορεί να βρεις ανάμεσα στο είδος του φανταστικού, και πράγματι, με το ξεκίνημα αυτής της ιστορίας να γίνεται κάπως βαρετό μιας και ο συγγραφέας επικεντρώνεται στον αγαθή πρωταγωνιστή βάζοντάς τον να «σαχλαμαρίζει» γύρω-γύρω στο κάστρο για αρκετές σελίδες. Από εκεί και μετά, παρ' όλα αυτά, η ιστορία αρχίζει να σοβαρεύει με τον Williams να μας ταξιδεύει μέσα σε μια μεγάλη περιπέτεια, χειριζόμενος την πλοκή και τα μυστικά του κόσμου πολύ όμορφα καθώς μας παρουσιάζει ταυτόχρονα και τους υπόλοιπους χαρακτήρες, και καταφέρνοντας να φτιάξει μια ευχάριστη και διασκεδαστική ιστορία, οδηγώντας μας σιγά-σιγά σε κάτι πιο επικό, κάτι πιο... συναρπαστικό.
Όσον αφορά το μέρος της μετάφρασης την βρήκα αρκετά καλή, αν και νομίζω έχει μια μικρή υπερβολή με τη χρήση του «ήσαν», όμως δεν ήταν κάτι που με πείραξε ιδιαίτερα. Η επιμέλεια, από την άλλη, ήταν αυτό που θα μπορούσε σίγουρα να ήταν αρκετά προσεγμένη, αφήνοντας μια μέτρια αίσθηση για την ελληνική έκδοση του βιβλίου.
Συνολικά, το Ο θρόνος από δρακοκόκαλο είναι ένα βιβλίο που σίγουρα θέλει την υπομονή του, καθώς προχωράει αρκετά αργά η ιστορία, αλλά ο Williams έχει καταφέρει να φτιάξει μια πολύ όμορφη περιπέτεια φέρνοντας μας πίσω αναμνήσεις αυτής της κλασικής, παραδοσιακής φαντασίας που λατρέψαμε από μικροί.
January 25, 2022
Le tome 1 en français est en fait incomplet et correspondant à 42 % du tome 1 de la version originale américaine. Le mieux pour apprécier cette belle histoire est d'enchainer avec le tome 2.
October 2, 2016
Para mí este libro ha sido muy pesado de leer. El autor parece que quiere mostrarte todo el mundo que ha vonstruído de golpe. La acción tarda muchísimo en llegar. El protagonista es un poco tontorrón por así decirlo. La verdad es que me quedo más con otros secundarios. Me gusta lo que se deja entrever de la magia, que es algo que se debe aprender cuándo ya tienes un bagaje a tus espaldas. Hay bastante intriga en el libro y eso mola.
December 6, 2023
Lorsque j’ai vu paraître la réédition de ces intégrales, j’ai de suite été attiré par leurs envoûtantes couvertures, plus d’ailleurs que le résumé qui certes m’a convaincu mais me laissait entrevoir quelque chose d’assez classique en la matière ce qui fut le cas. Fort heureusement et malgré la facilité de construction, ce premier tome a su répondre à mes attentes.
Ainsi, Tad Williams introduit un univers des plus complet grâce à une première partie assez dense à aborder. Qu’il s’agisse des lieux visités mais également du système de magie rien est laissé au hasard et cette, parfois longue, introduction m’a rappelé celle des grandes épopées sorties à cette époque. L’intrigue également reste pour le moment des plus classique et habituelle même si apprécié le ton assez grave conféré à l’aide de la plume parfois assez lourde et imposante de Tad Williams. Nous sommes face à de la high fantasy solide et cela se ressent dès les premières lignes. Pour autant et bien qu’assez court, il est vrai qu’en orientant davantage son œuvre sur une introduction, la première partie comporte quelques longueurs bien vites oubliées grâce à la seconde où l’action démarre quelque peu. Néanmoins et ce que à quoi j’ai été sensible reste la minutie apportée à l’univers pour que celui-ci se révèle le plus cohérent et solidement bâti. Le socle se veut ainsi solide et, par exemple, le vocabulaire établit par l’auteur va jusque à dénommé de manière spécifique les mois rythmant cette aventure.
Du côté des personnages et bien que plaisant et divertissant à découvrir, je n’ai été que trop peu surpris en ce qui concerne Simon, ce jeune héros en devenir. Là encore, Tad Williams reste des plus traditionnel dans son approche même si je reste confiant quant à l’évolution de ce dernier tant celui-ci s’est révélé un minium pertinent à te contenter. Tout comme ses nouveaux compagnons de route qui permettent une esquisse d’une certaine galerie de portraits. C’est pourquoi, je reste enchanté à l’idée de le suivre durant les mois à venir en compagnie de Tachan qui a décidé de réaliser une relecture complète de ce monument de fantasy en ma compagnie.
Finalement, Tad Williams dévoile un premier volet des plus classique dans sa construction. Sa plume reste des plus efficace malgré une impression parfois assez datée par rapport à ce qui est proposé actuellement. Je suis tout de même ravi d’avoir découvert son univers fantastique des plus riche et réussi et je lirai la suite avec plaisir.
Ainsi, Tad Williams introduit un univers des plus complet grâce à une première partie assez dense à aborder. Qu’il s’agisse des lieux visités mais également du système de magie rien est laissé au hasard et cette, parfois longue, introduction m’a rappelé celle des grandes épopées sorties à cette époque. L’intrigue également reste pour le moment des plus classique et habituelle même si apprécié le ton assez grave conféré à l’aide de la plume parfois assez lourde et imposante de Tad Williams. Nous sommes face à de la high fantasy solide et cela se ressent dès les premières lignes. Pour autant et bien qu’assez court, il est vrai qu’en orientant davantage son œuvre sur une introduction, la première partie comporte quelques longueurs bien vites oubliées grâce à la seconde où l’action démarre quelque peu. Néanmoins et ce que à quoi j’ai été sensible reste la minutie apportée à l’univers pour que celui-ci se révèle le plus cohérent et solidement bâti. Le socle se veut ainsi solide et, par exemple, le vocabulaire établit par l’auteur va jusque à dénommé de manière spécifique les mois rythmant cette aventure.
Du côté des personnages et bien que plaisant et divertissant à découvrir, je n’ai été que trop peu surpris en ce qui concerne Simon, ce jeune héros en devenir. Là encore, Tad Williams reste des plus traditionnel dans son approche même si je reste confiant quant à l’évolution de ce dernier tant celui-ci s’est révélé un minium pertinent à te contenter. Tout comme ses nouveaux compagnons de route qui permettent une esquisse d’une certaine galerie de portraits. C’est pourquoi, je reste enchanté à l’idée de le suivre durant les mois à venir en compagnie de Tachan qui a décidé de réaliser une relecture complète de ce monument de fantasy en ma compagnie.
Finalement, Tad Williams dévoile un premier volet des plus classique dans sa construction. Sa plume reste des plus efficace malgré une impression parfois assez datée par rapport à ce qui est proposé actuellement. Je suis tout de même ravi d’avoir découvert son univers fantastique des plus riche et réussi et je lirai la suite avec plaisir.
January 14, 2025
Μάλλον παιδικό το ξεκίνημα της τριλογίας Memory, Sorrow & Thorn, δείχνει να μην έχει την ωριμότητα μεταγενέστερων έργων του Williams. Ωστόσο δεν είναι κάτι που θα αφήσεις στην άκρη αψήφιστα ή θα σε κάνει να δυσανασχετείς στην ανάγνωση.
Φυσικά, το βιβλίο δεν ξεφεύγει από τα κλισέ του είδους: Ένα ορφανό που η μάνα του πέθανε στη γέννα και ο πατέρας του χάθηκε, ανατρέφεται από τους υπηρέτες του κάστρου του Βασιλιά και κερδίζει την αγάπη (και τη διδασκαλία) του γιατρού (και λίγο μάγου). Ένα σπαθί που θάβεται μαζί με το βασιλιά, κειμήλιο από μεγάλες μάχες, ένα «κακό» σπαθί που δίδεται σε μια φρικαλέα τελετή στον διάδοχο.
Ο παλιός καλός βασιλιάς μας αφήνει χρόνους (και θρόνους, obviously) και το βασίλειο μπαίνει ξανά σε περίοδο αναταραχής. Ο διάδοχος δείχνει μαριονέτα ενός τύπου που έχει την κλασική «αύρα κακού μάγου» και σκοτώνει κουτάβια με το τακούνι της μπότας του.
Ακολουθεί μια κλασική σειρά γεγονότων θανάτου προσώπων που λειτούργησαν ως role model του ήρωα, σταδιακές ημιαποκάλυψεις αληθειών και τμημέτων του κόσμου του βιβλίου καθλώς και μια πορεία ενηλικίωσης για τον πρωταγωνιστή, καθώς και τα απαραίτητα για αυτό το είδος fantasy «μαγικά» πλάσματα. Το δεύτερο μέρος του πρώτου βιβλίου (ή το μισό του αρχικού τόμου, καθώς ο αιλυνν εκδότης το έσπασε σε δύο βιβλία) τελειώνει με μακρά πορεία, αβεβαιότητα, τρόμους που πετάγονται μέσα από τη νύχτα, μια περίεργη συντροφιά εντεταλμένη να βοηθήσει και ένα φιλικό λύκο σύμμαχο να φυλάει τα ευαίσθητα νώτα του Σάιμον, του ατσούμπαλου έφηβου που έχει βγει πλέον στον έξω κόσμο, ένα κόσμο γεμάτο χάος, αβεβαιότητα και κινδύνους.
Φυσικά, το βιβλίο δεν ξεφεύγει από τα κλισέ του είδους: Ένα ορφανό που η μάνα του πέθανε στη γέννα και ο πατέρας του χάθηκε, ανατρέφεται από τους υπηρέτες του κάστρου του Βασιλιά και κερδίζει την αγάπη (και τη διδασκαλία) του γιατρού (και λίγο μάγου). Ένα σπαθί που θάβεται μαζί με το βασιλιά, κειμήλιο από μεγάλες μάχες, ένα «κακό» σπαθί που δίδεται σε μια φρικαλέα τελετή στον διάδοχο.
Ο παλιός καλός βασιλιάς μας αφήνει χρόνους (και θρόνους, obviously) και το βασίλειο μπαίνει ξανά σε περίοδο αναταραχής. Ο διάδοχος δείχνει μαριονέτα ενός τύπου που έχει την κλασική «αύρα κακού μάγου» και σκοτώνει κουτάβια με το τακούνι της μπότας του.
Ακολουθεί μια κλασική σειρά γεγονότων θανάτου προσώπων που λειτούργησαν ως role model του ήρωα, σταδιακές ημιαποκάλυψεις αληθειών και τμημέτων του κόσμου του βιβλίου καθλώς και μια πορεία ενηλικίωσης για τον πρωταγωνιστή, καθώς και τα απαραίτητα για αυτό το είδος fantasy «μαγικά» πλάσματα. Το δεύτερο μέρος του πρώτου βιβλίου (ή το μισό του αρχικού τόμου, καθώς ο αιλυνν εκδότης το έσπασε σε δύο βιβλία) τελειώνει με μακρά πορεία, αβεβαιότητα, τρόμους που πετάγονται μέσα από τη νύχτα, μια περίεργη συντροφιά εντεταλμένη να βοηθήσει και ένα φιλικό λύκο σύμμαχο να φυλάει τα ευαίσθητα νώτα του Σάιμον, του ατσούμπαλου έφηβου που έχει βγει πλέον στον έξω κόσμο, ένα κόσμο γεμάτο χάος, αβεβαιότητα και κινδύνους.
June 1, 2019
Una saga de literatura fantástica poco conocida y por ende difícil de encontrar. El principio puede ser un poco lento hasta que Simón tuvo que huir, sin embargo, me gustó que el autor fuera descriptivo.
Mis personajes favoritos fueron Binabik, Qantaga y Jiriki por lo que mis partes favoritas se relacionan con ellos. Me quede con ganas de leer más sobre el doctor Morgenes, Jarnuaga y espero que en los siguientes libros salga más Galoë.
Sin embargo, en lo personal no me gustó para nada Simón porque siento que el autor por ratos describía su comportamiento muy inmaduro (como el niño que es) pero al mismo tiempo como adulto además me pareció de lo más innecesaria su interés por Mariamele y forzado porque surgió de buenas a primeras.
A pesar de todo me lo pase bien leyendolo y espero poder conseguir los últimos dos capítulos porque aún quedan muchas cosas por resolver.
Mis personajes favoritos fueron Binabik, Qantaga y Jiriki por lo que mis partes favoritas se relacionan con ellos. Me quede con ganas de leer más sobre el doctor Morgenes, Jarnuaga y espero que en los siguientes libros salga más Galoë.
Sin embargo, en lo personal no me gustó para nada Simón porque siento que el autor por ratos describía su comportamiento muy inmaduro (como el niño que es) pero al mismo tiempo como adulto además me pareció de lo más innecesaria su interés por Mariamele y forzado porque surgió de buenas a primeras.
A pesar de todo me lo pase bien leyendolo y espero poder conseguir los últimos dos capítulos porque aún quedan muchas cosas por resolver.
July 17, 2017
epica le queda corta a esta obra que, con un arranque lento va tomando carrera para llegar a un climax increible.
pese a estar muy influenciado por tolkien, williams ha construido un mundo muy bueno, unos personajes que realmente evolucionan y tienen un trasfondo muy bien explicado.
conclucion: léelo, no tiene desperdicio
pese a estar muy influenciado por tolkien, williams ha construido un mundo muy bueno, unos personajes que realmente evolucionan y tienen un trasfondo muy bien explicado.
conclucion: léelo, no tiene desperdicio
December 17, 2017
Magnífico comienzo para una saga que, en mi opinión, debería estar en lo más alto de la literatura fantástica. Por fortuna seguí leyendo aun cuando la cien primeras páginas me resultaron pesadas, al final mereció la pena. Personajes creíbles y evolutivos, empezando por el sencillo Simon. Me ha encantado el principe Elias...una trama tejida con gran habilidad que lo tiene todo para enganchar.
March 30, 2019
Fantasía estándar, de momento
December 21, 2020
La mejor saga de Fantasía épica que he leído en mi vida
May 16, 2021
Bastante decente. Temía ese comienzo que todo el mundo comenta que es tan lento y aburrido, y casi me ha gustado más que el resto del libro.
September 15, 2022
Era el tercer intent de llegir aquest llibre. Una de les poques sagues de fantasia èpica dels 90 que em faltava. La història no està mal, però l'estil narratiu és odiòs.
September 6, 2024
Очень неплохо. Саймон слегка бесил временами, но в целом чувствую вайбы Властелина Колец. Написано красиво, перевод достойный. Одназначно буду читать дальше.
February 3, 2024
Avis commun aux deux tomes correspondants au roman The Dragonbone throne :
Après un début plutôt lent sur les 200 premières pages, où l’on entre progressivement dans l’univers, ce roman nous entraine tambours battants dans une histoire certes classique au début (une quête d’épées dans un univers médiéval avec des trolls, des Sithis - comprenez elfes -, un être maléfique qui se réveille…), mais parsemé d’actions, de révélations, de mystères.
L’auteur n’hésite pas a faire mourir certains protagonistes, il y a des notions de politiques a la GoT, d’alliances, de… traîtrise !
C’est bien écrit, distrayant (les combats lors de l’assaut du château sont particulièrement prenants par exemple)
Bref un bon roman de Fantasy, qui ne révolutionne pas forcément le genre - encore qu’à l’époque de sa sortie… c’etait qd même novateur il me semble… - mais qui permet de passer un vrai bon moment de lecture.
En plus, ça se termine sur de nouveaux rebondissements qui nous oblige à passer a la suite… qui est annoncée encore meilleure…
Alors…
Après un début plutôt lent sur les 200 premières pages, où l’on entre progressivement dans l’univers, ce roman nous entraine tambours battants dans une histoire certes classique au début (une quête d’épées dans un univers médiéval avec des trolls, des Sithis - comprenez elfes -, un être maléfique qui se réveille…), mais parsemé d’actions, de révélations, de mystères.
L’auteur n’hésite pas a faire mourir certains protagonistes, il y a des notions de politiques a la GoT, d’alliances, de… traîtrise !
C’est bien écrit, distrayant (les combats lors de l’assaut du château sont particulièrement prenants par exemple)
Bref un bon roman de Fantasy, qui ne révolutionne pas forcément le genre - encore qu’à l’époque de sa sortie… c’etait qd même novateur il me semble… - mais qui permet de passer un vrai bon moment de lecture.
En plus, ça se termine sur de nouveaux rebondissements qui nous oblige à passer a la suite… qui est annoncée encore meilleure…
Alors…
April 17, 2016
4 estrellas y a duras penas, pues por varias razones reconsideraría en este momento ponerle menos. Pero primero vengo con lo bueno: Es irrefutable la elegancia y cuidado que tuvo el escritor para construir los escenarios y las sensaciones que estos irradiaban cual propio sabor del caldo. Por otra parte está Simón, el protagonista, un muchacho indulgente, simplón, accidentalmente torpe... muy bien plasmado el personaje por el hecho de verse involucrado en aventuras y peligrosidades de índole adulta. Las exploraciones y los trucos de supervivencia lo hicieron una lectura bastante interesante y mística, compensando lo que le sucedió a cierto querido personaje en las primeras páginas... ¿Cuál es el asunto con "El Trono de Huesos de Dragón #1"? Sencillamente que se siente, la mayoría de las veces, que el argumento no está conduciendo a ningún lado. Eso sin contar el relleno innecesario con personajes acartonados y sin sentido, ajenos a los que se consigue el gran Simón en su travesía. Pienso que el escritor le puso muchísimo empeño para estructurar y construir este libro, pues está muy bien redactado y admito que una o más cosas aprendí y asimilé de él para implementarlo en mi estilo de escritura, como palabras nuevas o incisos inteligentes; pero la fantasía del libro es bastante plana. ¿Qué faltó aquí si todo está bien redactado?: La creatividad. Pienso que el escritor se guardó o reservó muchas buenas ideas que hubieran hecho de este libro algo mucho más interesante. Excusas como "Pero los siguientes libros se ponen más interesantes" no son válidas para mí. Si este hubiera sido uno de mis primeros libros cuando adolescente, sin duda lo catalogaría como mi favorito (por encima de Narnia) pero he leído demasiado Sword and Sorcery/High Fantasy como para poder darme el lujo de ser piadoso con los desperfectos que encontré en el libro.
De igual forma, buena estructura, y eso al menos es lo que importa al final: Saber cómo escribir
De igual forma, buena estructura, y eso al menos es lo que importa al final: Saber cómo escribir
November 16, 2018
Este primer tomo de la serie de Añoranzas y pesares (bueno, en realidad una parte del primer tomo original) me ha gustado lo bastante para seguir leyendo los siguientes números, aunque me ha parecido un tanto desigual. Tiene partes en las que brilla y en las que no podía parar de leer, pero otras se me han hecho pesadas. El principio no se me hizo tan pesado como suele decir la gente, la verdad. Lo que pasa es que a veces hay descripciones eternas y un trozo del libro es de un viaje en el que pasan pocas cosas y hay un montón de "infodumping".
Simón no está nada mal, la verdad, pero Binabik me ha encantado. Y el resto de personajes que aparecen en su camino me han gustado en general, mención especial a Morgenes y a Geloë. Lo que he detestado ha sido el forzado romance que ya se introduce y muchos de los trozos que se centran en otros personajes fuera de "la historia de Simón". Entiendo que es para darle complejidad a la trama y todo eso, y a lo mejor en algún momento las entiendo, pero la mayoría de esas partes me han resultado mortalmente aburridas.
Otro inconveniente lo representa esta edición horrible con letra diminuta, que me dificultó mucho la lectura, pero es la única forma en la que pude conseguir la saga completa a un precio razonable.
Simón no está nada mal, la verdad, pero Binabik me ha encantado. Y el resto de personajes que aparecen en su camino me han gustado en general, mención especial a Morgenes y a Geloë. Lo que he detestado ha sido el forzado romance que ya se introduce y muchos de los trozos que se centran en otros personajes fuera de "la historia de Simón". Entiendo que es para darle complejidad a la trama y todo eso, y a lo mejor en algún momento las entiendo, pero la mayoría de esas partes me han resultado mortalmente aburridas.
Otro inconveniente lo representa esta edición horrible con letra diminuta, que me dificultó mucho la lectura, pero es la única forma en la que pude conseguir la saga completa a un precio razonable.
June 29, 2018
UKUPNA OCENA ★★★★ 4/5
1. Ideja ★★★✫ 3.5
2. Priča ★★★★✫ 4.5
3. Stil ★★★★ 4
UTISAK - odlična priča koja se lagano razvija i uvodi nas u svet Osten Arda. Pisac odlična barata opisima i likovima iako za radnju donekle koristi fantazijske stereotipe mada uvodi i dosta toga novog. Ovo je samo uvod u epsku sagu koja je u začetku...
1. Ideja ★★★✫ 3.5
2. Priča ★★★★✫ 4.5
3. Stil ★★★★ 4
UTISAK - odlična priča koja se lagano razvija i uvodi nas u svet Osten Arda. Pisac odlična barata opisima i likovima iako za radnju donekle koristi fantazijske stereotipe mada uvodi i dosta toga novog. Ovo je samo uvod u epsku sagu koja je u začetku...
February 19, 2020
Una de las mejores sagas que he leído, reseña completa en:
https://historiasdelguardian.wordpres...
https://historiasdelguardian.wordpres...
Read
August 9, 2011Todavía me faltan 7, ahí cuando termine se los cuento.
Displaying 1 - 21 of 21 reviews