അഗ്നിസാക്ഷി | Agnisakshi

by ലളിതാംബിക അന്തർജനം | Lalithambika Antharjanam

അഗ്നിയിൽ സ്ഫുടം ചെയ്തെടുത്ത ഒരു സ്ത്രീജീവിതത്തിന്റെ കഥ. ഒരു സമുദായത്തിന്റെയും സമൂഹത്തിന്റെയും രാഷ്ട്രത്തിന്റെയും ചരിത്രവും സംസ്കാരവും ആ ജീവിതത്തിന്റെ ഹോമാഗ്നിയാക്കിക്കൊണ്ട് ലളിതാംബിക അന്തർജനം അതുവരെയുള്ള ആഖ്യാനങ്ങളിൽനിന്നും വേറിട്ട ഒരു നോവൽപാത സൃഷ്ടിക്കുന്നു. രക്തം മുലപ്പാലാക്കുന്ന സ്ത്രൈണ ചേതനയുടെ എക്കാലത്തെയും മികച്ച ഈ സർഗാവിഷ്കാരം പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട കാലംമുതൽ ഇന്നുവരെ ആസ്വാദകരുടെ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട കൃതികളിലൊന്നായി നിലനിൽക്കുന്നു.

Genres: Fiction, Classics, India, Novels, Audiobook, Historical Fiction, Adult

134 pages, Paperback

First published January 1, 1976

About the author

കൊല്ലം ജില്ലയിൽ കൊട്ടാരക്കരയ്ക്കടുത്ത് കോട്ടവട്ടത്ത് 1909 മാർച്ച് 30–ന് ജനിച്ചു. അച്ഛൻ: ശ്രീമൂലം പ്രജാസഭാ മെമ്പറായിരുന്ന കോട്ട​വട്ടത്ത് ഇല്ലത്ത് കെ. ദാമോദരൻപോറ്റി. അമ്മ: നങ്ങയ്യ അന്തർജനം. വീട്ടിലിരുന്ന് ഗുരുക്കന്മാരുടെ അടുത്തുനിന്ന് സംസ്‌കൃതവും മലയാളവും പഠിച്ചു. ഇംഗ്ലിഷിലും ഹിന്ദിയിലും പരിജ്ഞാനം നേടി. ആദ്യത്തെ ചെറുകഥ "മലയാളരാജ്യ'ത്തിൽ പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തിയ യാത്രാവസാനം. 1927–ൽ മീനച്ചിൽ താലൂക്കിൽ രാമപുരത്ത് അമനകര ഇല്ലത്ത് നാരായണൻ നമ്പൂതിരി വിവാഹം കഴിച്ചു. പ്രശസ്ത കഥാകൃത്ത് പരേതനായ എൻ. മോഹനൻ ഉൾപ്പെടെ ഏഴു മക്കൾ. തിരുവിതാംകൂർ ഭാഗത്ത് നമ്പൂതിരി​സമുദായത്തിൽ നടന്ന പരിഷ്‌കരണപരിപാടികളിൽ ആദ്യകാലത്ത് അന്തർജനം പങ്കെടുത്തിരുന്നു. 1973–ൽ കേരളസാഹിത്യ അക്കാദമി അവാർഡ് (സീത മുതൽ സത്യവതി വരെ) ലഭിച്ചു. അഗ്നിസാക്ഷി എന്ന ഏക നോവലിന് 1977–ലെ കേരളസാഹിത്യ അക്കാദമി അവാർഡ്, കേന്ദ്ര സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാർഡ്, ഓടക്കുഴൽ സമ്മാനം, ആദ്യത്തെ വയലാർ അവാർഡ്. 1987 ഫെബ്രുവരി 6–ന് അന്തരിച്ചു.

Lalithambika Antharjanam (ലളിതാംബിക അന്തര്‍ജനം) (1909–1987) was an Indian author and social reformer best known for her literary works in Malayalam language. Her published oeuvre consists of nine volumes of short stories, six collections of poems, two books for children, and a novel, Agnisakshi (1976) which won the Kendra Sahitya Akademi Award and Kerala Sahitya Akademi Award in 1977. Her autobiography Aathmakadhakkoru Aamukham (An Introduction to Autobiography) is a very significant work.

She was greatly influenced by Mahatma Gandhi and social reform movements among the Nambudiri caste led by V. T. Bhattathiripad. Later she contributed to the social reform in her own way. Her writing reflects a sensitivity to the women's role in society, and the tension between the woman as a centre for bonding and the woman as an individual. She was concerned particularly the nature of the sexual contract.

Reviews

[Dr. Appu Sasidharan (Dasfill) · Rating 5 out of 5]

This is one of the literary classics that tells us the problems and struggles of being a woman in our society. It shows us how women had to fight their way to the top against all the religious and social restrictions around a century ago.

This is one of the must-read books in Malayalam.
—————————————————————————
You can also follow me on
Instagram ID - Dasfill | YouTube Channel ID - Dasfill | YouTube Health Channel ID - Dasfill - Health | YouTube Malayalam Channel ID - Dasfill - Malayalam | Twitter ID - Dasfill1 | Snapchat ID - Dasfill | Facebook ID - Dasfill | TikTok ID - Dasfill1

[Balasankar C · Rating 5 out of 5]

തേതിയേടത്തിയേക്കാൾ ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് ഉണ്ണിയേട്ടനെയാണ്.

"ഞാനവരെ ഉപേക്ഷിക്കില്ല, കുട്ടീ. ഏടത്തിക്കിതറിയാം. പക്ഷേ, ഞാൻ അമ്മയേയും കുടുംബത്തേയും കുലമര്യാദകളേയും ഉപേക്ഷിക്കില്ല. ഗുരുത്വം ഉപേക്ഷിക്കില്ല... അത് പറയരുത് തങ്കം..."

"ഇബ്ടെ സുഖത്തിനല്ല, ധർമ്മത്തിനാണ് ഗൃഹസ്ഥാശ്രമം. ഭോഗത്തിനല്ല, ത്യാഗത്തിനാണ് ദാമ്പത്യം...ജീവിതം ഒരു യജ്ഞമാണ് കുട്ടീ, അഗ്നിഹോത്രമാണ്... ഒടുവിൽ ഏടത്തിക്കും ഇതു മനസ്സിലാവും..."

"ഞാനില്ലാതെ, തേതിക്കുട്ടിക്കു ജീവിതമുണ്ടായിരിക്കാം. പക്ഷേ, അവരില്ലാതെ എനിക്കു ജീവിതമില്ല...മാനമ്പള്ളി ഉണ്ണി നമ്പൂതിരി പഴമക്കാരനും വിഡ്ഡിയും മന്തനുമായിരിക്കാം. പക്ഷേ, അയാൾ അഗ്നിസാക്ഷിയായി വേളികഴിച്ച പത്നിയെ ഉപേക്ഷിക്കുവാൻ മാത്രം ക്രൂരനല്ല, എന്നവരെ അറിയിച്ചേക്കൂ. സ്നേഹിക്കുന്നവർക്ക് വേണ്ടി എന്നുമെന്നും കാത്തിരിക്കാൻ അയാൾക്കറിയാമെന്നും..."

തേതി ഉപേക്ഷിച്ച മറക്കുടയിൽ, ഒരു ഭർത്താവിന്റെ സ്നേഹവുമുണ്ടായിരുന്നു. അത് മറ്റേത് നഷ്ടങ്ങളേക്കാളും വലുതായിരുന്നു...

[Shine Sebastian · Rating 4 out of 5]

Beautiful novel!. This is the only novel she has ever written, and it's one of the best novels in Malayalam literature! The characters are so complex and colourful.
"'Agnisakshi' (meaning, 'With Fire As Witness') is a Malayalam novel written by Lalithambika Antharjanam.[1] Originally serialised in 'Mathrubhumi Illustrated Weekly' , it was published as a book by Current Books in 1976. It tells the story of a Nambudiri woman, who is drawn into the struggle for social and political emancipation but cannot easily shake off the chains of tradition that bind her.[2] The novel was concerned with implied criticism of aspects of social structure and behaviour." - wikipedia.

Winner of national and state literature awards, this book is a great classic, it tells the story of suppressed women and their struggles. It stirres up my blood and gives fire to my thoughts, and made me teary in many occassions.
A must read for all who speaks Malayalam.

[Praveen SR · Rating 4 out of 5]

Rather late to read this and did it now thanks to Storytel.

[Rebecca · Rating 4 out of 5]

An emotional read. It is the story of a young Brahmin girl married to a very traditional home and man. She suffocates with the loss of freedom and meaning less existence. Does she misunderstand freedom for love?Anyhow she turns her life into a fight for freedom -individual freedom,freedom of society and ultimately freedom of nation.Thethikutty aka Devaki Manamballi aka Devaki Behan aka Sumitrananadamayi Sanyasins life is told through the eyes of Thankam her childhood friend and sister in law. Thankams life is another story. The novel resonates with yajnas and sacred hymns and we are taken into the life in an agraharam around the Indian independence period. I only wish it had been a little bit longer with more in the POV of Thethikutty.. This is the only novel written by Lalithambika Antharjanam.



ലളിതാംബിക അന്തർജനം എഴുതിയ ഒരേ ഒരു നോവൽ വികാരനിർഭരമായ ഒരു വായനയാണ്. ഒരു യാഥാസ്ഥിതിക ബ്രാഹ്മണ കുടുംബത്തിൽ വേളി കഴിഞ്ഞെത്തുന്ന തേ തി കുട്ടി എന്ന നിഷ്കളങ്ക യുവതിയുടെ ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ കഥ. സ്വാതന്ത്ര്യമാണ് സ്നേഹം എന്ന് ധരിച്ച് തേ തി കുട്ടി നടത്തുന്ന ധീരമായ പോരാട്ടത്തിന്റെ കഥ വ്യക്തിസ്വാതന്ത്ര്യത്തിനും സമുദായ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനും ഒടുവിൽ ദേശസ്വാതന്ത്ര്യത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടം. തേ തി കുട്ടി അല്ലെങ്കിൽ ദേവകി മാ നമ്പള്ളി , ദേവി ബഹൻ ,സുമിത്രാനന്ദ സന്യാസിനി എന്ന വിവിധ തലങ്ങൾ തങ്കം എന്ന കളികൂട്ടുകാരിയുടെ കണ്ണുകളിലൂടെയാണ് നാം കാണുന്നത്. തങ്കത്തിന്റെ ജീവിതവും ഇതുമായി ഇഴ ചേർന്നിരിക്കുന്നു . സംസ്ക്യത ശ്ലോകങ്ങളും യാഗങ്ങളും സ്വാതന്ത്ര്യ സമര കാലത്തെ അഗ്രഹാര ജീവിതത്തിലേക്ക് നമ്മെ കൊണ്ടു പോകുന്നു. തേ തി കുട്ടിയുടെ ജീവിത കഥ അവരുടെ കണ്ണുകളിലൂടെ കുറച്ചു കൂടി പ്രതിപാദിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആശിച്ചു പോകുന്നു.

[Nandakishore Mridula · Rating 3 out of 5]

വേദനയനുഭവിക്കുന്ന മനുഷ്യാത്മാക്കളോടുള്ള സഹാനുഭൂതിയാണ് എന്നും എന്നെ കലാസൃഷ്ടിക്കു പ്രേരിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്. ഭാവനയിലിരുന്നു ചൂടുപിടിച്ച ഓർമ്മകൾക്കു ക്രമേണ ജ്വാലയും ചലനവും ചൈതന്യവും ലഭിക്കുന്നു. അവ മറ്റൊരു ജന്മം സ്വീകരിക്കുന്നു. രക്തത്തെ മുലപ്പാലാക്കി മാറ്റുന്ന പ്രകൃതിയുടെ രാസപ്രക്രിയയാണ് സത്യത്തെ കലയാക്കി മാറ്റുന്ന ഭാവനയിലും നിരന്തരം നടക്കുന്നതെന്നു തോന്നുന്നു.

കേന്ദ്ര-കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി പുരസ്കാരങ്ങളും പ്രഥമ വയലാർ അവാർഡും നേടിയ തൻ്റെ "അഗ്നിസാക്ഷി" എന്ന നോവലിൻ്റെ അനുബന്ധത്തിൽ ശ്രീമതി ലളിതാംബിക അന്തർജ്ജനം എഴുതിയ വാക്കുകളാണിവ. എഴുത്തുകാരിയുടെ കഥകൾ വായിച്ചിട്ടുള്ള ആരോടും ഇത് പ്രത്യേകം പറയേണ്ട ആവശ്യമില്ല. ഇണക്കിളികളിലൊന്നിനെ അമ്പെയ്തു വീഴ്ത്തിയ കാട്ടാളനോട് "അരുത്!" എന്നലറിയ ആദികവിയുടെ ആർദ്രമനസ്സാണ് ഗ്രന്ഥകർത്ത്രിയുടേത്: ആ കണ്ണുനീർ അനുവാചകരിലേക്കും സംക്രമിപ്പിക്കുന്നതിൽ അവർ വിദഗ്ദ്ധയുമാണ്.

ഈ കണ്ണുനീരിൽ എന്നാൽ, തീയുണ്ട്; തിക്താനുഭവങ്ങളുടെ അരണി കടഞ്ഞുയർത്തുന്ന ദാവാഗ്നി. അഗ്നിസാക്ഷിയായി മാനമ്പള്ളി ഇല്ലത്തെ ഉണ്ണിനമ്പൂരിയുടെ ആത്തേമ്മാരായെത്തുന്ന ദേവകിയുടെ ഉള്ളിലെരിയുന്ന ആ തീ ക്രമേണ ആളിക്കത്തുന്നു: യാഥാസ്ഥിതികരാൽ നിറഞ്ഞ ആ തറവാടിനെത്തന്നെ ചുട്ടെരിക്കുന്നു. തൻ്റെ "തേതിയേടത്തി"യുടെ ഉള്ളിലെരിയുന്ന ആ തീ ഉണ്ണിയേട്ടൻ്റെ അപ്ഫൻ്റെ മകളായ തങ്കം എന്ന ലക്ഷ്മിയിലേക്കും വ്യാപിക്കുമ്പോൾ ഒരുകാലത്തെ കേരളസമൂഹത്തെ സ്ഫുടം ചെയ്തെടുത്ത അഗ്നിയുടെ കഥയായി ഈ ആഖ്യായിക മാറുന്നു.

നോവലിൻ്റെ മുക്കാൽഭാഗവും നമ്മൾ അനുഭവിക്കുന്നത് മിസ്സിസ് നായരായി മാറിയ തങ്കത്തിൻ്റെ കണ്ണുകളിലൂടെയാണ്. നമ്പൂതിരിക്ക് നായർ സ്ത്രീയിലുണ്ടായ സന്താനം എന്ന നിലയ്ക്ക് ഇല്ലത്ത് അനുഭവിക്കേണ്ടിവന്ന അസ്പൃശ്യതയും അവജ്ഞയും അവളിൽ ചെറുപ്പത്തിലേ കലാപക്കൊടി ഉയർത്തുന്നുണ്ട്. തൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഉണ്ണിയേട്ടൻ മാത്രമാണ് അതിനൊരപവാദം. തികഞ്ഞ പാരമ്പര്യവാദിയാണെങ്കിലും ആർദ്രതയുള്ള ഒരു ഹൃദയത്തിൻ്റെ ഉടമയാണ് മാനമ്പിള്ളിയിലെ അനന്തരാവകാശിയായ ഉണ്ണിനമ്പൂതിരി. തൻ്റെ അച്ഛൻ്റെ മരണത്തിനുശേഷം ഇല്ലത്തെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കിനടത്തുന്ന ഉഗ്രപ്രതാപിയായ അപ്ഫനെ ഒരു പരിധിവരെയെങ്കിലും സ്വാധീനിക്കാനും തങ്കത്തിനുവേണ്ടി ഇടപെടാനും അദ്ദേഹത്തിനു കഴിയുന്നു.

ഈ സാഹചര്യത്തിൽ ഉണ്ണിയേട്ടൻ്റെ ജീവിതപങ്കാളിയായെത്തിയ തേതിയേടത്തിയെ തങ്കം മാറോടുചേർത്തത് സ്വാഭാവികം മാത്രം. രണ്ടുപേരിലും നിറഞ്ഞുതുളുമ്പിയ സഹൃദയത്വം ആ ബന്ധത്തെ ഒന്നുകൂടി ദൃഢമാക്കി. എന്നാൽ 1940 കളിലെ ഇന്ത്യയിൽ നായർ സ്ത്രീകളേക്കാളും എത്രയോ മടങ്ങ് നാരകീയമായിരുന്നു നമ്പൂ��ിരി സ്ത്രീകളുടെ ജീവിതം എന്ന് തങ്കം മനസ്സിലാക്കുകയായിരുന്നു. അകത്തുള്ളാൾക്ക് പുറത്തുവരാൻ അധികാരമില്ല; സാരിയും ബ്ലൗസും ധരിക്കാൻ അധികാരമില്ല; എന്തിന്, പുസ്തകം വായിക്കാൻ പോലുമില്ല സ്വാതന്ത്ര്യം! അവളുടെ സ്നേഹനിധിയായ ഭർത്താവാകട്ടെ, ഹോമകുണ്ഡത്തിലെ അഗ്നിയെ മാത്രം അറിയുന്നവനാണ്; മനുഷ്യനിലെ സഹജമായ കാമാഗ്നിയെ മാനിക്കാത്തവനാണ്. അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ "മറക്കുടക്കുള്ളിലെ മഹാനരകം".

പുരോഗമനചിന്താഗതിക്കാരനായ പി.കെ.പി നമ്പൂതിരിയുടെ സഹോദരിക്ക് ഈ ജയിൽവാസം സഹിക്കാനാവുന്നില്ല. അവളുടെ ജ്യേഷ്ഠൻ പ്രവചിച്ചതുപോലെ, തേതിയിലെ അഗ്നിപർവ്വതം ഒരുനാൾ പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്നു. ഇന്ത്യയിൽ മൊത്തമായി പടരുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യ സമരത്തിൻ്റെ തീയുമായി അത് ഇഴുകിച്ചേരുന്നു. തേതി നാടും വീടും വിട്ട് ദേവീബെഹനും, സ്വാമിനി സുമിത്രാനന്ദയുമാകുന്നു; തങ്കമാകട്ടെ, അച്ഛൻ്റെ മരണത്തോടെ പുരോഗമനചിന്തയും വിദ്യാഭ്യാസവുമുപേക്ഷിച്ച് വീട്ടമ്മയാവുന്നു.

കാലം കടന്നുപോകുന്നു. 1947 ൻ്റെ സ്വപ്‌നം തങ്കത്തിളക്കം നഷ്ടപ്പെട്ട് പിച്ചളയാകുന്നു. അറുപതുകാരിയും അമ്മൂമ്മയും ആയ തങ്കം ഇപ്പോൾ യാത്രയിലാണ്; ജീവിതയാത്രയിലെവിടെയോ നഷ്ടപ്പെട്ട തൻ്റെ ഏട്ടത്തിയമ്മയെ കണ്ടെടുക്കാൻ; മരിക്കുന്നതിനുമുമ്പ് ഉണ്ണിയേട്ടൻ തന്നെ ഏൽപ്പിച്ച ദൗത്യം സാക്ഷാത്കരിക്കാൻ. വാരാണസിയിൽ വെച്ച് അവർ സന്ന്യാസിനിയായി മാറിയ തേതിയെ കണ്ടെത്തുന്നു. ലോകത്തിൽ നിന്നും ഒളിച്ചോടി ആത്മസാക്ഷാത്കാരം സാദ്ധ്യമാകില്ലെന്നു മനസ്സിലാക്കിയ ദേവകി, അഗ്നിയിൽ സ്ഫുടം ചെയ്ത തൻ്റെ കെട്ടുതാലി തങ്കത്തിൻ്റെ പൗത്രി ദേവുവിനു നൽകുന്നതോടെ വൃത്തം പൂർണ്ണമാകുന്നു.

ആത്മസാക്ഷാത്കാരത്തിൻ്റെ പാത വൈയ്യക്തികമാണെന്നും, അത് ഓരോരുത്തരും സ്വയം തിരഞ്ഞെടുക്കേണ്ടതുമാണെന്ന തത്ത്വശാസ്ത്രമാണ് ഈ കൃതി മുന്നോട്ടുവെക്കുന്നത്. ഇന്നത്തെക്കാലത്ത് ഇത് പിന്തിരിപ്പനായി തോന്നാം. എന്നാൽ നേരത്തേ പറഞ്ഞതുപോലെ, ലളിതാംബിക അന്തർജ്ജനത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശം മനുഷ്യരുടെ കഥപറയുക എന്നതാണ്. സഹാനുഭൂതി നിറഞ്ഞ പാത്രസൃഷ്ടിയിലൂടെ അവരത് നേടിയെടുക്കുന്നു. ഈ കഥയിൽ നല്ലവരും ചീത്തവരും ഇല്ല; മനുഷ്യരേയുള്ളൂ. അതുകൊണ്ടുതന്നെയാവണം ആശയത്തോടു വിയോജിക്കുമ്പോഴും, കൃതി നമുക്ക് ആസ്വാദ്യമാകുന്നത്.

[Brytty Thomas · Rating 5 out of 5]

ഒരു ഉപാസന പോലെ, ഒരു ധ്യാനം പോലെ ഒരു നോവൽ. അതാണ് 'അഗ്നിസാക്ഷി'യെക്കുറിച്ചുള്ള ഒറ്റവരി നിരൂപണം.
ബുക്ക് വായിക്കുമ്പോൾ തേതിയേടത്തിക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ കരഞ്ഞു. തങ്കത്തിന് വേണ്ടി കരഞ്ഞു. പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ കലങ്ങിയ ചിന്തകൾ ഉള്ളിൽ ആളുന്നത് പോലെ തോന്നി. ആ ജീവിതങ്ങൾ അങ്ങനെയൊക്കെ ആകണമായിരുന്നോ എന്ന് തോന്നി.
ഒരു സ്ത്രീ ജന്മത്തിന്റെ നോവ് പല വീക്ഷണ കോണിൽ നിന്നും അവർ പറഞ്ഞു. ഭാര്യയായി, സഹോദരിയായി, മറ്റു പലതുമായി സമൂഹം കൽപ്പിച്ചു തരുന്ന ചട്ടക്കൂടിനുള്ളിൽ ജീവിക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ട സ്ത്രീ.!

ഇടയ്ക്കേവിടെയോ തേതിയേടത്തി എന്ന ദേവകിയിലെ സാമൂഹ്യ പരിഷ്കർത്താവ് രക്തം ചൂട് പിടിപ്പിച്ചു. ഇന്നും നിലച്ചിട്ടില്ലാത്ത ചങ്ങലകളുടെ ചിലമ്പൊലികളിൽ നിന്നും പെണ്ണിന് വേണ്ടിയിറങ്ങണമെന്ന് തോന്നി. മറ്റൊരു തേതിയേടത്തിയാവണമെന്ന്. പലപ്പോഴായി ഉള്ളിൽ എരിഞ്ഞിരുന്ന തീ ഇപ്പൊൾ ആളിക്കത്തുന്നുണ്ടെന്നു തോന്നി.

അനുബന്ധത്തിൽ ലളിതാംബിക അന്തർജ്ജനം, ആ കഥ സംഭവിച്ചതാണെന്ന് പറഞ്ഞത് വായിക്കും വരെ അതൊരു ഫിക്ഷൻ മാത്രമാണെന്ന് വിശ്വസിച്ചു. അങ്ങനെ ആഗ്രഹിച്ചു.

തേതിയെടത്തിയെ പോലെ, ഞാനും ചിന്തിച്ചിരുന്നു. സ്നേഹം സ്വാർത്ഥമാണെന്ന്.
"ഭർത്താവിനു വേണ്ടിയല്ല ഭാര്യ സ്നേഹിക്കുന്നത്. തനിക്ക് വേണ്ടിയാണ്. ഭർത്താവ് ഭാര്യയെ സ്നേഹിക്കുന്നതും സ്വാത്മ സുഖത്തിന് വേണ്ടി ആണ്. ആരും ആരെയും സ്നേഹിക്കുന്നില്ല. തന്നെത്തന്നെയല്ലാതെ."
എന്നാൽ സകലത്തിന്റെയും അടിസ്ഥാനം സ്നേഹമാണ്. ഈശ്വരനാണ്. നിർമമത്വമാണ്.!


എഴുത്തിന് ഇത്രയൊക്കെ ശക്തിയുണ്ടോ. സ്വാർത്ഥനായ മനുഷ്യനിൽ വിരക്തി ഉളവാക്കാൻ മാത്രം!!
വായിച്ച് നിർത്തിയപ്പോൾ വീണ്ടും വായിക്കണമെന്ന് തോന്നി. പൊതുവേ ഒരിക്കൽ വായിച്ച ബുക്ക് വീണ്ടും വായിക്കുന്ന പതിവില്ല. ഇത് പക്ഷെ എന്തൊക്കെയോ കൊളുത്തുകൾ അവർ ഇട്ടുവച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് തോന്നി. ഹൃദയത്തിന്റെ അടിത്തട്ടിൽ കൊത്തി വലിക്കാൻ പാകത്തിനുള്ള കൊളുത്തുകൾ.
എന്നെ ഇത്രയധികം സ്വാധീനിച്ച മറ്റൊരു ബുക്ക് ഇല്ല എന്ന് തോന്നുന്നു. ഒരു വലിയ നോവൽ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടാൻ മാത്രം ഇതിൽ ഒന്നുമില്ല; ഒരുപാട് പേജുകളില്ല, ഒരുപാട് കഥാപാത്രങ്ങളില്ല. ഉള്ളത് അവർ അനുഭവിച്ച ജീവിതത്തിന്റെ തീക്ഷ്ണമായ, വികാര തീവ്രമായ അനുഭവക്കുറിപ്പുകൾ മാത്രമാണ്. കേന്ദ്ര സാഹിത്യ അക്കാദമി, കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി പുരസ്കാരങ്ങൾ 'അഗ്നിസാക്ഷി'ക്ക് ലഭിച്ചതും ആ ഊഷ്മളത അതിൽ നിലനിൽക്കുന്നത് കൊണ്ടുതന്നെയാവണം.

ഇൗ നോവൽ എഴുതപ്പെടുമ്പോഴുള്ള സാമൂഹിക- രാഷ്ട്രീയ സാഹചര്യം ഇന്നില്ല. (Today the 'prison' is much more buffed..!!) എന്നിട്ട് കൂടി ഇൗ കൃതിക്ക് ഇത്രമാത്രം വായനക്കാരനെ പിടിച്ചുനിർത്താൻ, കണ്ണ്നനയിക്കാൻ കഴിവുണ്ടെങ്കിൽ അത് ലളിതാംബിക അന്തർജ്ജനം എന്ന എഴുത്തുകാരിയുടെ വാക്കുകളുടെ കെൽപ്പൊന്നുതന്നെയാണ്.

കാലങ്ങൾക്കിപ്പുറവും വായനക്കാരന് നീറുന്ന ഒരു വേദന സമ്മാനിക്കാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ ആ സാഹചര്യത്തിൽ ഇതെഴുതുമ്പോൾ അവർ എത്ര കരഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകണം?!! പക്ഷേ ചില വെളിച്ചങ്ങൾ തെളിയണമെങ്കിൽ മറ്റു ചില തിരികൾ കത്തിയെരിയണമല്ലോ.

'അഗ്നിസാക്ഷി' വീണ്ടും എടുത്ത് വായിക്കാൻ തോന്നുമ്പോഴും ഭയപ്പെടുത്തുന്നത് ആ വാക്കുകളിലെ തീപ്പൊരി ഇനിയും ഉള്ള് പൊള്ളിക്കുമോ എന്നാണ്. അവർ അനുഭവിച്ച വേദന വീണ്ടും പകരപ്പെടുമോ എന്നാണ്.

[Sherin P L · Rating 5 out of 5]

I underwent an emotional hijacking...

The most heart touching, sincere and warming work I have ever read in my life.

To me, two other books which came somewhere nearer to its greatness are Benyamin's 'Aadujeevitham' and Harper Lee's 'To Kill a Mockingbird'.


There are some relations which transcends our understanding of life.

Love is truth. Truth is love.
But Dharma may not always be the truth. Dharma may not understand love.

The pursuit of love and truth by two people, entirely in different directions, they were tied together by a wedding pendant; he is a pedant and she is someone who offends the rules to find truth and love.

A startling context of bondage of love between two souls traversing in opposite directions in life. He went deep into himself and she travelled miles and miles before going into herself...
Ultimately, they were united in the eternal shore of life...

[Dinesh · Rating 4 out of 5]

അഗ്നിശാക്ഷിയിലേതുപോലെ ശപിക്കപെട്ട സ്ത്രീ ജീവിതങ്ങള്‍ ഇന്നത്തെ മലയാളീ സമൂഹത്തില്‍ പൊതുവേ ഇല്ല എന്നോര്‍ത്ത് സന്തോഷിക്കാം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ എഴുത്തുകാരി അവകാശപെടുന്നപോലെ - 'കഴിഞ്ഞു പോയ കാലത്തിന്റെ കണ്ണീരും കിനാവുകളും പേര്‍ത്തെടുത്ത് പരിശോധിക്കാന്‍' അഗ്നിസക്ഷിയിലൂടെ കഴിയുന്നു.

ഇന്ന്, സ്നേഹമാണ് 'അഗ്നിസാക്ഷി'. ഒന്നുകൂടെ ഊന്നി പറഞ്ഞാല്‍ അതിനുവേണ്ടിയുള്ള ദാഹം. അച്ഛന്റെ സ്നേഹത്തിനു വേണ്ടി വെമ്പല്‍ കൊള്ളുന്ന തങ്കം, ഭര്‍ത്താവിന്റെ സ്നേഹം കിട്ടാതെ ബ്രാന്ധു പിടിച്ച ജലപിശാച്ചു മുത്തശ്ശി, ആചാരങ്ങല്ലോടുള്ള addiction കാരണം സ്വന്തം ഭാര്യയെ സ്നേഹിക്കാന്‍ കഴിയാതെ പോയ ഉണ്ണിയേട്ടന്‍, വിരിയാതെ പോയ PKP-തങ്കം പ്രണയം, അങ്ങനെ ഒരുപിടി സ്നേഹങ്ങള്‍...

പ്രേമം - ചപ���വികാരം - നിര്‍ദോഷമായ ഒരു കൌതുകം...

[Alfa Hisham · Rating 5 out of 5]

2016ൽ വായിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ പുസ്തകമാണ് അഗ്നിസാക്ഷി. വെറും 107 പേജുകൾ ഉള്ള ഈ ചെറുകഥ കാലത്തിന്റെ അച്ചുതണ്ടിൽ നിന്ന് എന്നെ വളരെയധികം പിന്നോട്ട് കൊണ്ട് പോയി. വികാരങ്ങളുടെ ചുഴലിയിൽ പെട്ട് ഞാനും തകർന്നു പോയി. ആചാരങ്ങളുടെയും അനിഷ്ട്ടാനങ്ങളുടെയും നീരാളി പിടിത്തത്തിൽ പെട്ടുപോയ നിരവധി ജീവിതങ്ങൾ കണ്‍മുന്നിൽ ജീർണ്ണിച്ചു മറഞ്���ു. അവരുടെ നിസ്സഹായത എന്റെയും നിസ്സഹായതയായി. തീരായാതനകൾ ഞാനും പങ്കിട്ടു. അവസാനത്തെ താള് മറിക്കുമ്പോൾ ഒരു ഗാഡനിശ്വാസനം മാത്രം ബാക്കി.

[Jyothy Sreedhar · Rating 5 out of 5]

The initial pages was magic to me. The way the author described the male domination in society and the female nothingness was compared to Ganga getting hidden in Shiva's jada. The tradition and its practices were well narrated and how it affected lives were amazingly and touchingly written. All love to the book.

[Anantha Narayanan]

The most powerful novel, I have ever read. The realities which existed some generations ago make my heart bleed. The new age Hindus who feel proud about their culture should know the dark patches of their history.

Each character is powerful, mostly because they have adorned lives in some ways or the other.

[Mohammed Rasheen · Rating 5 out of 5]

classic book.. heartfelt story. Beautiful language,.

[Stephen Jose · Rating 3 out of 5]

സന്ന്യാസിനിയായി തീർന്ന തന്റെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട ഏട്ടത്തിയമ്മയെ തേടി തങ്കം നായർ നടത്തുന്ന തീർത്ഥാടനം ദേവിബഹനിലേക്ക് ചേക്കേറുന്നതും ഭൂതക്കാലഓർമ്മകളിലേക്ക് മടങ്ങിപോകുന്നതുമാണ് അഗ്നിസാക്ഷി എന്ന നോവൽ. കേരളത്തിൽ നിലനിന്നിരുന്ന ആചാരങ്ങൾ മൂലം ചില സമുദായങ്ങളിലെ സ്ത്രീകൾ അനുഭവിച്ചിരുന്ന യാതനകൾ ഇവിടെ കാണാം. രക്തം മുലപ്പാലാക്കുന്ന സ്ത്രൈണ ചേതനയുടെ എക്കാലത്തെയും മികച്ച ഈ സർഗ്ഗാവിഷ്‌കാരം പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട കാലംമുതൽ ഇന്നുവരെ ആസ്വാദകരുടെ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട കൃതികളിലൊന്നായി നിലനിൽക്കുന്നു.

[Sreenath · Rating 5 out of 5]

വളരെ കാലങ്ങൾക്ക്‌ ശേഷം മലയാളത്തിൽ എഴുതാൻ മുതിരുന്നു ( 8 -അം തരത്തിനു ശേഷം...15 കൊല്ലങ്ങൾക്കു ശേഷം !!! :) ). തെറ്റ് കുട്ടിക്കുറ്റാദികൽ ക്ഷമിക്കുക. കഥയിൽ പറയുന്ന ഒട്ടുമിക്ക ദുരാചാരങ്ങളും അതേ തീവ്രതയോടെ ഇന്ന് നിലനില്കുന്നില്ലെങ്കിലും തികച്ചും കാലികമായ ഒരു കൃതിയാണ് അഗ്നിസാക്ഷി. കഥയിലുടനീളം പരാമർശിക്കപ്പെടുന്ന ജാതി വ്യവസ്ഥ, സ്ത്രീ ശാക്തീകരണം, വിപ്ലവം എന്നിവകൾക്കുപരി വ്യക്തിത്വങ്ങളുടെ ആത്മസാക്ഷാത്കാരത്തിന്റെ കഥയാണ് അന്തർജ്ജനം പറയുന്നത്. നമ്മളെല്ലാവരെയും പോലെ ഉണ്ണിയും ദേവകി മനമ്പള്ളിയും തങ്കവും അവരുടെ പരിമിതികൾക് മീതെ ആത്മസാക്ഷാത്കാരം നേടാൻ അവരവരുടെ വഴികൾ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. ഉണ്ണി ജീവിതത്തെ ഒരു ഹോമമായി കാണുന്നു , ദേവകി ആദർശവും സേവനവും തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു, തങ്കത്തിന്റെ ജീവിതം ഗൃഹസ്ഥാശ്രമത്തിന്റെ ഒഴുക്കിൽ അലിഞ്ഞു ചേരുന്നു. ഈ യാത്രയിൽ അവർ മനുഷ്യസഹജമായ തെറ്റുകൾ കാരണം സ്വയം മുറിപ്പെടുകയും ചുറ്റുമുള്ളവരെ മുറിവേല്പിയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. സ്നേഹവും കാമവും നിഷേധിക്കപ്പെടുന്നു, മറന്നു കൂടാത്തത് മറക്കുന്നു, നിസ്സംഗതയുടെ മൂടുപടമിടുന്നു എന്നിങ്ങനെ കഥയിലുടനീളം വായനക്കാരന് അവനെയും അവനറിവുന്നവരെയും കാണാം. അതാണ് ഈ കഥയുടെ വിജയവും. ചരിത്രപരമായി നമ്മുടെ സമൂഹം എത്ര ദൂരം സഞ്ചരിച്ചെന്നും ഇനി എത്ര പോകാനുണ്ടെന്നും ഈ കഥ നമ്മെ ചിന്തിപ്പിക്കുന്നു. അഗ്നിസാക്ഷി തികച്ചും നല്ലൊരു വായനാനുഭവം സമ്മാനിക്കുന്നു. ലളിതാംബികാ അന്തർജ്ജനത്തിനു നമസ്കാരം. പറ്റുമെങ്കിൽ എല്ലാവരും ഇത് വായിക്കുക. :)

[Soumya · Rating 4 out of 5]

ഒരിക്കലും മറക്കാൻ പറ്റാത്ത കഥാപാത്രങ്ങൾ. വളരെ അധികം വിഷമം തോന്നി, ദേശ്യം തോന്നി. ഇതിലൊക്കെ കൂടുതൽ ഈ പുസ്തകം ഒരു ഓർമപ്പെടുത്തൽ ആയിരുന്നു - ഇനിയും കുറയെ കടമ്പകൾ കടക്കാൻ ഉണ്ട് നമുക്ക്. ഞാൻ ഇന്ന് അനുഭവിക്കുന്ന എല്ലാ സുഖങ്ങളും വേണ്ടി പോരാടിയ സ്ത്രീകളോട് നന്ദി.

[Dan Kuriakose · Rating 5 out of 5]

I COULDN'T SLEEP AFTER READING THIS....INSOMNIA HAUNTED ME LIKE THE WOUNDS OF MY HEART

[Teenu Vijayan · Rating 4 out of 5]

4.25
This book is a journey in itself.
You want to pull your hair in frustration because you know the characters deserve better.
The author takes you through the patriarchal Namboodri practices and how the women struggled to find their foothold despite the gross injustice they were subjected too.
Thethikutty and Unni's story is painful. Thankam is our narrator and as she grows up, you see the world changing through her eyes.
I wish things turned out different but then we won't have this story, what a Powerful narrative.

[Anejana.C · Rating 4 out of 5]

എന്തിനെ തേടുന്നു എന്തിൽ നിന്നും ഓടി ഒളിക്കുന്നു എന്തിനു വേണ്ടി കലഹിക്കുന്നു ....അതെല്ലാം നീയാകുന്നു . നിന്നെ നീ തിരിച്ചറിയുക എന്നതാണ് നിന്റെ വിധി ..അതിലേക്കുള്ളതാകുന്നു നിന്റെ പ്രയാണവും.
വളച്ചുകെട്ടുകളേതുമില്ലാത്ത ലാളിത്യത്തോടെ പ്രയാണങ്ങളുടെ ഒരു സാമാഗമം ആകുന്നു അഗ്നിസാക്ഷി. കാല്പനിക ദാര്ശനികതയെക്കാളേറെ രാഷ്ട്രീയ പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തിനേക്കാളേറെ സത്യസന്ധമായൊരു ആഖ്യാനം.

[Jithin Sanjeev · Rating 5 out of 5]

വായിക്കാൻ ഒരുപാട് താമസിച്ചു പോയി എന്ന് തോന്നിയ ഒരു പുസ്തകമാണ് അഗ്നിസാക്ഷി. ഒരു കാലഘട്ടത്തിലെ കേരള സമൂഹത്തിൻറെ നേർക്കാഴ്ച. വായിച്ചിട്ട് ഉള്ളതിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട പുസ്തകങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് അഗ്നിസാക്ഷി.

[Vaishnavi · Rating 4 out of 5]

A powerful, dark page turner even with no suspense whatsoever. If only the author had given enough space for Tethi's point of view too. Leaves one a tad bit unsatisfied. Women. Walked all over. From time immemorial. Age, caste, class no bar.

[Abhidev H M · Rating 4 out of 5]

"ആരും ആരെയും സ്നേഹിക്കുന്നില്ല. അവനവനെയല്ലാതെ. "

[Arjun · Rating 5 out of 5]

കേരളത്തിലെ "നമ്പൂതിരി" സ്ത്രീജനങ്ങളും, ചെറുപ്പക്കാരായ പുരുഷന്മാരും അനുഭവിച്ച യാതനാപൂർണ്ണമായ ജീവിതങ്ങളുടെ നേർക്കാഴ്ച ആണ് ഈ നോവൽ.

"രക്തത്തെ മുലപ്പാലാക്കി മാറ്റുന്ന പ്രകൃതിയുടെ രാസപ്രക്രിയ ആണ് സത്യത്തെ കലയാക്കി മാറ്റുന്ന ഭാവനയിലും നിരന്തരം നടക്കുന്നത് എന്ന് തോന്നുന്നു"


ആമുഖത്തിൽ കഥാകൃത്ത് പ്രതിപാദിച്ച ഈ ഉപമയോട് തുടക്കം മുതലൊടുക്കം വരെ നോവൽ നീതി പുലർത്തുന്നുണ്ട്. മനസ്സിലിരുന്ന് ചൂടുപിടിച്ച പല നേർക്കാഴ്ചകളും, അനുഭവങ്ങളും കാലക്രമത്തിൽ ഈ നോവലിന്റെ കഥാപാത്രങ്ങ��ും, സംഭവങ്ങളുമായി പരിണമിച്ചതാണെന്ന് വ്യക്തം.
ആർക്കുവേണ്ടിയെന്നറിയാതെ വൈദികകർമ്മങ്ങൾ സ്വജീവിതം ഹോമിച്ച് ദിവസവും നിറവേറ്റുന്ന ഉണ്ണി നമ്പൂതിരി, ആ കാലഘട്ടത്തിലെ അഫ്‍ഫൻമാരുടെ പ്രതിനിധിയാണ്. തന്റെ കാലിൽ ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു ചങ്ങല, തന്റെ ശരീരത്തിന്റെ ഭാഗം തന്നെ ആണെന്ന് ധരിക്കുന്ന ശുദ്ധാത്മാവ്. വിശാലമായ ചിന്താമണ്ഡലത്തിൽ നിന്നും ഇരുളടഞ്ഞ നാലുകെട്ടിലേയ്ക്ക് വലിച്ചെറിയപ്പെട്ട തേതിയാവട്ടെ പഴമയും പാരമ്പര്യവുമാണ് ശരി എന്നുറച്ച് വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരു പറ്റം ആളുകളുടെ ഇടയിൽപെട്ട പുരോഗമനചിന്തയുടെ പ്രതീകവും. ഇവരെ തമ്മിൽ സംവദിപ്പിക്കുന്ന പ്രായോഗികതയുടെ വക്താവാണ് തങ്കം എന്ന മിസ്സിസ് നായർ. പലപ്പോഴും, തങ്കത്തിന്റെ അസ്തിത്വം തന്നെ ഉണ്ണിയ്ക്ക് തന്റെ യാഥാസ്ഥിതികചിന്താഗതികൾക്ക് വെല്ലുവിളികളാവുന്നത് കാണാം. ബന്ധങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി താൻ മാനിക്കുന്ന പാരമ്പര്യത്തെയും, നാട്ടുനടപ്പിനെയും ത്യജിക്കാൻ വരെ അയാളെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. തേതിയുടെ ചിന്തകളുടെ വെളിച്ചവും, അവയുടെ ഗുരുത്വവും ഉണ്ണി തിരിച്ചറിയുന്നതും തങ്കത്തിന്റെ വാക്കുകളിലൂടെയാണ്.

നാളെ ഒരു ഭ്രാന്തിച്ചെറിയമ്മയോ, ജലപ്പിശാച് മുത്തശ്ശിയോ ആയേക്കാം എന്ന വിഹ്വലത അലട്ടിയിരുന്ന തേതി, ബന്ധനം ഭേദിച്ച് ഒരുനാൾ പുറത്തുപോകും എന്ന് ഉണ്ണിക്ക് തോന്നിയിരുന്നു എന്നാണ് പിന്നീടുള്ള അയാളുടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ നിന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലായത്. പക്ഷെ, ഉണ്ണിക്ക് മനസ്സിലാകാതെ പോയി എന്നെനിക്ക് തോന്നിയ ഒരു കാര്യം തേതി ഒരമ്മയാവാൻ ഒരുപാട് കൊതിച്ചിരുന്നു എന്നതാണ്. പിന്നീടുള്ള ജീവിതം അവർ സമുദായത്തിന് വേണ്ടിയും, രാജ്യത്തിന് വേണ്ടിയും ഉഴിഞ്ഞുവയ്ക്കുമ്പോഴും അവരുടെ ജീവിതത്തിലെ ഈ അപൂർണ്ണത അവർക്ക് സ്വസ്ഥത കൊടുക്കുന്നില്ല. പിന്നീട്, ഏതോ മഹാനഗരത്തിൽ നടക്കുന്ന ഒരു സ്വാതന്ത്ര്യ സമരപ്രക്ഷോഭത്തിൽ മരിച്ച് വീഴുന്ന ഒരു കുട്ടിയുടെ ശരീരവും മടിയിൽ കിടത്തി പോലീസിന്റെ അടി കൊള്ളുന്ന ദേവി ബഹനിൽ ഇത് വായനക്കാരന് കാണാനാവും. പിന്നീട്, വിഭജനവേളയിൽ ആശ്രമത്തിൽ അഭയാര്ഥിയായ ഒരു പെൺകുട്ടിക്ക് തന്റെ അശ്രദ്ധ മൂലം ഒരു പിഴവ് പറ്റുന്നതും, അത് മൂലം ജനിച്ച ഒരു കുഞ്ഞിനെ അവൾ സ്വന്തം കൈ കൊണ്ട് കഴുത്ത് ഞെരിച്ച് കൊല്ലുന്നതും അവർ നേരിൽ കാണുന്നു. ഇതുൾപ്പടെ തിക്തമായ അനുഭവങ്ങൾ പലതും ദേവി ബഹൻ എന്ന ഗാന്ധിജിയുടെ അനുയായിൽ നിന്നും അവരെ സുമിത്രാനന്ദ സരസ്വതി എന്ന സർവ്വത്തെയും, സ്വയത്തെയും ത്യജിച്ച സന്യാസിനി ആയി പരിവർത്തനം ചെയ്യുന്നു. എന്നാൽ, അങ്ങനെ ഒരു പരിവർത്തനം സമ്പൂർണമല്ലെന്ന് നോവലിന്റെ അവസാനത്തോടെ മനസ്സിലാകുന്നു. മിസ്സിസ് നായരുടെ മകനെ വാത്സല്യത്തോടെ മോനെ എന്ന് വിളിച്ച് മാറോടണയ്ക്കുന്ന തേതിയേയാണ് അവസാനം കാണാനാവുക. തേതിക്ക് തന്റെ സ്ത്രീത്വത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉദാത്തമായ ഭാവമായ മാതൃത്വം സാക്ഷാത്കരിക്കാൻ സാധിക്കുന്നു എന്ന് വായനക്കാരനെ ബോധ്യപ്പെടുത്തി നോവൽ അവസാനിക്കുമ്പോൾ, ജലപ്പിശാച് മുത്തശ്ശിയ്ക്കും, ഭ്രാന്തി ചെറിയമ്മയ്ക്കും ഒക്കെ വായനക്കാരനോട് അവരുടേതായ കഥകൾ പറയാനുണ്ട്. അത് നോവൽ പറയാതെ പറയുന്നുമുണ്ട്.

കേരളജനത പിന്നിട്ട ഇരുൾവീണ വഴികളിലെവിടെയോ ഉള്ള ഒരു നാഴികക്കല്ലാണ് ലളിതാംബിക അന്തർജനത്തിന്റെ ഈ കൃതി.

[Athinishpj Pj · Rating 4 out of 5]

ജാതി വ്യവസ്ഥ ശിഥിലമായി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാലഘട്ടത്തിൽ നിന്ന് കൊണ്ടാണ് ഈ കഥ ലളിതാംബിക അന്തർജ്ജനം പറയുന്നത്. ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തേതിക്കുട്ടിയുടെയും തങ്കത്തിന്റെയും കഥയാണെന്ന് പറയാമെങ്കിലും ഇതിൽ വരുന്ന ഓരോ കഥാപാത്രത്തിനും അതിന്റെതായ പ്രാധാന്യം ഉണ്ട് .

ഇല്ലത്തേക്ക് വന്ന ശുദ്ധയും നിർമലയുമായ തേതിക്കുട്ടിയും , വിപ്ലവകാരിയായ ദേവകി മാനമ്പിള്ളിയും , സാമൂഹ്യ പ്രവർത്തകയായ ദേവി ബഹനും , അവസാനം ജീവിതം ലക്‌ഷ്യം തേടുന്ന സുമിത്രാനന്ദയും സ്ത്രീയുടെ വളരെ വ്യത്യസ്തമാവുന്ന മുഖങ്ങളാകുമ്പോൾ എല്ലാറ്റിനും അവസാനം സ്ത്രീയുടെ ആത്മസാക്ഷാത്കാരം നല്ലൊരു കുടുംബിനിയാവുകയും അമ്മയാവുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെയാണെന്നു പറഞ്ഞു ലളിതാംബിക അന്തർജ്ജനം ഒരു യാഥാസ്ഥിതിക സ്ത്രീയാകുന്നു. തനിക്കു വേണ്ടി ജീവിക്കാതെ മറ്റുള്ളവരുടെ സന്തോഷത്തിനു കൂടുതൽ പ്രാധാന്യം കൊടുത്ത ഉണ്ണിയേട്ടനും വിപ്ലവത്തിൻെറ പേരും പറഞ്ഞു തന്നിഷ്ടം നേടിയെടുക്കുന്ന അനിയേട്ടനും നമുക്ക് ചുറ്റുമുള്ള നമുക്ക് ചിരപരിചിതരായ ആൾക്കാരാണ്.

മനസ്സിൽ കൊള്ളുന്ന എഴുത്തിലൂടെയും വാക്കുകളിലൂടെയും അഗ്നിസാക്ഷി നല്ലൊരു വായനാനുഭവം സമ്മാനിക്കുന്നു

[Sarath Krishnan]

There is something catching in the very nature of this novel. Whenever someone talks about the Brahmins in Kerala, the imgaes associated with them would be the Chaturvarya system and the evil effects associated with it; or the people like Sankaracharya. And again if someone talks about the literary contributions made by them, mostly they would talk about V.T. Bhattathirippadu and the plays such as "Adukkalayil Ninnu Arangathekku". A rather serious student of literature might add some old poets such as Niranam Kavikal, Poonthanam etc. The novel 'Agnisakshi' is famous not just because it foregrounds the dark days of Varnasramadharma, but also because of the brilliant narrative style and the hearbreaking story, a powerful plot and characterization. Without reading this book, I would say, you didn't read half of Malayalam fiction.

[Dr. Charu Panicker · Rating 4 out of 5]

അന്തർജ്ജനങ്ങളുടെ ദുരവസ്ഥയെ പറ്റി പ്രതിപാദിക്കുന്ന നോവൽ. തുടക്കവും ഒടുക്കവും എല്ലാം തങ്കത്തിലാണ്. പക്ഷേ കഥാനായിക തങ്കമല്ല. തേതികുട്ടി എന്നറിയപ്പെടുന്ന ദേവകി മാടമ്പള്ളി ആണ്. തങ്കത്തിന്റെ അച്ഛൻ തമ്പുരാനാണ്. അമ്മ നായർ ആയതുകൊണ്ട് അയിത്തവും ഉണ്ട്. അതിനാൽ സ്വന്തം അച്ഛനോട് അടുത്തിടപെടാൻ അവൾക്കായില്ല. തങ്കത്തിന്റെ അച്ഛന് ഒരു ബ്രാഹ്മണ സ്ത്രീയിൽ ഉണ്ടായതാണ് ഉണ്ണി എന്ന അവളുടെ ഏട്ടൻ. ഏട്ടന്റെ ഭാര്യയാണ് കഥാനായികയായ ദേവകി മാടമ്പള്ളി. അവർ സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു വേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കുന്നു. ഒരുപക്ഷേ ഒറ്റപ്പെടലുകൾ ആവാം സ്വാതന്ത്ര്യമാണ് സ്നേഹം എന്നവളെ കൊണ്ട് തോന്നിപ്പിച്ചത്. വളരെ ശക്തമായ ഭാഷയിൽ തന്നെയാണ് അടിച്ചമർത്തലുകളെ പറ്റി ഇതിൽ വിമർശിച്ചിട്ടുള്ളത്.

[Smilu Sunny · Rating 5 out of 5]

A brilliant book that portrays the dilemma of a modernist woman as she embraces nationalism breaking the shackles of orthodox Brahminism, choosing mission over love, yet at the dawn of her life she's found in a situation noone could envisage, where she finally finds inner peace, or rather, where she hides after not being able to find contentment in things that she thought would bring her fulfillment.

[Anupama C K(b0rn_2_read) · Rating 5 out of 5]

A book which made me rage and cry at the time. My heart went out to both Thethi edathy and Unniyettan, I still don't know who was right. The women at that time period had so little freedom. Initially I was irritated at Unniyettan's behavior but later I could understand. I have never forgiven Rama for leaving Sita.This book made me realize that eveb Rama didn't have a choice

[Arun · Rating 5 out of 5]

Story of an era in a women's perspective, that too in 4 different stages of a women's life as seen/observed by another women.

[Dr. Sidharth Sivaprasad · Rating 4 out of 5]

"ജീവിതം അങ്ങനെയാണ്.തിരകൾ കൊണ്ടുപോവുന്ന തീരത്തൊക്കെ നാം മാറിമാറി സഞ്ചരിക്കുന്നു.കൂട്ടുകൂടുന്നു.പിരിയുന്നു."

-ലളിതാംബിക അന്തർജനം