Εκεί κοντά ήταν η πιο ηλικιωμένη ελιά από όλες, το μεγαλύτερο δέντρο του κτήματος, γύρω στα τριακόσια χρόνια ζωής, περήφανη γιαγιά, δέσποζε για να μας καλωσορίζει κάθε φορά που ερχόμασταν στο νησί, αλλά και να μας αποχαιρετάει όταν με βαριά καρδιά αναχωρούσαμε. Εκείνο το βράδυ έπρεπε να χωθώ στα πίσω καθίσματα, να κουκουλωθώ με το πανί και να φύγω όσο γίνεται μακρύτερα. Δεν ήθελα να με δει που την παρατούσα έτσι στην πιο δύσκολη στιγμή της. Τόσες οικογένειες τη φρόντισαν όλα αυτά τα χρόνια, της έδωσαν νερό να ξεδιψάσει, έζησαν μαζί της, και εμείς, όταν τα βρήκαμε σκούρα, μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας σε δευτερόλεπτα και την παρατήσαμε να σιγοκαίγεται, να γίνεται κάρβουνο. Δεν άντεξα όμως...
Η πυρκαγιά άλλαξε τα πάντα στο νησί, το καλοκαίρι απέκτησε διαφορετικό χρώμα. Οι υποσχέσεις που δόθηκαν από τον προηγούμενο Αύγουστο κάηκαν μαζί με τις πρώτες ελιές, θάφτηκαν στη στάχτη.
Τρεις φίλοι ξετυλίγουν το μυστήριο της φωτιάς και συγκρούονται με το παρελθόν. Ακολουθούν τα ίχνη του ανθρώπου φωτιά, ανακαλύπτουν κρυμμένα μυστικά, αναζητούν την αλήθεια.
Βραβείο κοινού στην κατηγορία ‘Ελληνική Εφηβική Λογοτεχνία’ στα εφετινά Public Book Awards, αλλά και μία ακόμη μεγαλύτερη διάκριση για την προηγούμενη, πρώτη (δημοσιευμένη) δουλειά του Κωνσταντίνου Πατσαρού (Το κουτί, 2014, Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου).
Πόσες καλύτερες συστάσεις όταν ψάχνεις ένα βιβλίο για τον (όχι ακόμη έφηβο) γιο σου, που (αναγνωστικά) ωρίμασε απότομα κι από τον Geronimo Stilton και τον Harry Potter μεταπήδησε ξαφνικά στον Stephen King και τον John Connolly (και κάπου εδώ πρέπει να επιστρέψει σε βιβλία για την ηλικία του); Τέλος πάντων, έψαχνα κάτι να μιλήσει στην ψυχή του, και τώρα που σημειώνω αυτές τις λίγες γραμμές για το βιβλίο Ο Άνθρωπος Φωτιά θαρρώ πως έκανα την πιο σοφή επιλογή.
Σε αδρές γραμμές δεν είναι ένα βιβλίο για το καλοκαίρι, τις αναμνήσεις τριών εφήβων ή τις ξέγνοιαστες διακοπές τους στο νησί. ‘Μιλάει’ για εντελώς άλλα πράγματα: τις ανθρώπινες σχέσεις που δοκιμάζονται, την καταστροφική επέμβαση του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον, την αξεχώριστη επαφή μας με τη φύση και τα δέντρα που πληγώναμε.
Τρεις γενιές ανθρώπων (υιός, πατέρας, παππούς) αφηγούνται σε πρώτο πρόσωπο ο καθένας στιγμιότυπα της ίδιας ιστορίας μέσα από τις διαφορετικές οπτικές τους (ο παππούς δεν ζει πια και η αφήγησή του μεταφέρεται στον αναγνώστη μέσα από ένα γράμμα που κληροδότησε στον εγγονό του). Είναι καλοκαίρι, ο Βασίλης απολαμβάνει τις διακοπές του στο νησί του πατέρα και του παππού του, μέχρι που η λαίλαπα του πυρός αποφασίζει να αλλάξει το τοπίο: οι πολλές, αιωνόβιες ελιές του νησιού θα γίνουν στάχτη, τα σχέδια του Βασίλη και των δύο φίλων του στο νησί (της Άρτεμη και του Γιάννη) να δημιουργήσουν τη δική τους ιστορία κόμικ θα επηρεαστούν από το γεγονός της φωτιάς με αποτέλεσμα ο πρώτος ήρωας της ιστορίας τους να μην είναι άλλος από τον Άνθρωπο – Φωτιά [«Πρόκειται για έναν τύπο που είχε πάρει φωτιά μόνος του από την κορυφή μέχρι τα νύχια… Εκείνο που τον αρρώσταινε ήταν το πράσινο γύρω του: τα δέντρα, οι θάμνοι, το γρασίδι… Έκαιγε τη φύση και το απολάμβανε…»], και μια συναρπαστική αλληλουχία γεγονότων και αποκαλύψεων θα συγκλονίσει τον κόσμο του Βασίλη, φανερώνοντάς του ότι οι άνθρωποι που «έχουν φωτιά στην κεφαλή τους» δεν αποκλείεται –κάποιες φορές- να είναι οι δικοί μας άνθρωποι.
Ο Άνθρωπος Φωτιά δεν είναι ένα (ακόμη) ηθικοπλαστικό μυθιστόρημα, ούτε η διδαχή αυτό που ενδιέφερε τον συγγραφέα του (παρότι εκπαιδευτικός ο ίδιος). Είναι μια σκληρή ιστορία ενηλικίωσης, είναι ο απόηχος των παιδικών ονείρων που θρυμματίζονται, είναι ένα βιβλίο, εν τέλει, όπως ακριβώς το είχε στο μυαλό του ο Κωνσταντίνος Πατσαρός: «χωρίς ανάσα, να έχει ρυθμό, να μην μπορείς να το εγκαταλείψεις».
Ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος και ίσως ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ. Αν και το βιβλίο αυτό ανήκει στην εφηβική λογοτεχνία, πιστεύω πρέπει να διαβαστεί από όλους, μικρούς και μεγάλους. Θίγει πολλά θέματα και μιλά για αξίες ζωής. Διάβασα την νέα έκδοση του και το τέλος με τις εικονογραφημένες σελίδες το βρήκα πολύ ωραίο. Ένας 15χρονος μαθητής ζει τον εφιάλτη μια φωτιάς στο νησί του πάει για διακοπές και μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ξετυλίγονται μυστικά και λάθη των μεγάλων. Ο άνθρωπος φωτιά είναι εκεί και απειλεί να κάψει τα πάντα, άραγε μπορεί κανείς να τον σταματήσει πριν να είναι αργά;
Πολύ αξιόλογο βιβλίο. Ειδικά με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, αποκτά βαθύτερο νόημα η ανάγνωσή του αυτόν τον καιρό. Ο συγγραφέας τολμά να τα βάλει με τη γονεϊκή αυθεντία, ξεσκεπάζοντας καταστροφικές για το μέλλον των ανθρώπων νοοτροπίες. Ευαίσθητη γραφή και μοναδικές περιγραφές.
This entire review has been hidden because of spoilers.