Книгата на таткото

by Urs Widmer

Книгата на таткото претставува некролог на своеволието, оддалеченост од реалноста и опседнатост со литературата на еден фанатичен човек, кој го заборава светот околу себе и кој имал среќа да и го препушти реалниот живот на својата жена. Затоа оваа книга воопшто не е книга на таткото, туку е роман за еден човек, кој се вљубува во литературата. Во ова литерарно изјавување на љубов, Видмер, за инает на целата семејна трагичност, дава еден иронично ведар тон и притоа умешно ги поврзува семејната хроника и историјата.

Genres: Fiction, German Literature, Germany

206 pages, Paperback

First published January 1, 2004

About the author

Urs Widmer was born in Basel in 1938. He studied German, Romance languages and History in Basel, Montpellier and Paris. In 1966 he completed his doctoral thesis on German postwar prose, and then worked as an editor for Walter Publishing House in Olten, Switzerland, and for Suhrkamp Publishing House in Frankfurt. In Frankfurt he stayed for 17 years, though with Suhrkamp only until 1968. Together with other editors he founded the ›Verlag der Autoren‹. Until his death Urs Widmer lived and worked as a writer in Zurich.

Reviews

[Ceren · Rating 2 out of 5]

Babamın Kitabı, sürükleyici fakat -bana kalırsa- yeterince etkileyici olamamış bir kitap. Örneğin, benim gözüme batan kusurlardan biri, kullanılan hitap sözcüklerinin kitap boyunca birbirine girmesi. Her ne kadar kitabın sonunda bunun nedeni ortaya çıksa da cümle başındaki ''babam, ben'' ifadelerinin cümle ortasında ''Karl, çocuk'' haline gelmesi okumada bir kopukluk oluşturmuş. İşin daha garibi, Clara'ya hiç ''annem'' olarak hitap edilmemiş.
Kitapta Amin Maalouf'un Doğunun Limanları ile Georges Perec'in Şeyler'i arasında bir atmosfer vardı. Doğunun Limanları'na benzemesinin başlıca sebebi, tahmin edilebileceği gibi, yakın tarihin bildiğimiz karakterlerine değil de o süreçteki bir aileye, bir bireye odaklanması. Üstelik Amin Maalouf'dan farklı olarak Widmer, en azından küçüklüğünde, savaş sonrası bunalımı yaşamış birisi. Şeyler ile kurduğum bağlantı ise Karl ve Clara'nın hayatının tıpkı Jérôme ve Sylvie gibi ''l'apres-midi bourgeois'' tadında geçmesi. Kitapta tasvir edilen kitap/plak koleksiyonları, içilen yıllanmış şaraplar, sanatçı arkadaş çevreleri dolayısıyla Karl ve Clara'nın Şeyler'deki çift ile iyi anlaşacağından eminim.
Uzun lafın kısası, Babamın Kitabı tam bir havaalanı/deniz kenarı kitabı.

[Katie · Rating 4 out of 5]

I am becoming addicted to this author. He has a wry, sort of old-fashioned but also very to-the-point style that I find really refreshing. He evokes pictures and people from the past with a mix of melancholy and irony that somehow makes them feel relevant and not dated. This book was an interesting counterpart to Der Geliebte der Mutter, as it provides the father's completely different perspective.

[Elif · Rating 4 out of 5]

Oldukça akıcı ve güzel yazılmış. Kitabın yazım tarzını olaylardan daha çok sevdim. Bir insanın bütün bir ömrünü okuyoruz.

[Erika Vecchietti (LaGattara) · Rating 5 out of 5]

Al compimento del dodicesimo anno Karl, il padre del narratore, riceve l'ordine di andare dalla città (dove la famiglia si è trasferita) al paese natale del padre, a una giornata di cammino. È il rito di iniziazione per entrare nell'età adulta. Giunto al paese, in una festosa ritualità corale, riceve un libro bianco, che «si chiama così perché contiene solo pagine bianche. Ci scriverai ogni giorno fino a quello della tua morte. Tanto, poco, alla tua maniera. Come facciamo noi tutti. Poco, tanto, ciascuno alla sua maniera. Anche chi non ha mai imparato a scrivere, ci fa le sue tre brave croci tutte le sere (38)». Il libro bianco (e una bara già predisposta, altra usanza tradizionale) sono l'eredità delle origini, l'incipit narrativo di una vita – raccontata dal figlio, "libro bianco" in carne e ossa – fatta di amore viscerale per i libri («quando, negli anni Venti, visse un anno a Parigi, si ritrovò in un autentico paradiso. Un negozio su due vendeva libri antichi, quanto meno sulla rive gauche che divenne quindi il suo territorio di caccia» 55), per le lingue romanze, la letteratura francese, la musica e i giovani artisti. Cos'è il libro bianco, se non il tentativo di superare la morte, lasciando una traccia memoriale in chi vive? «avrei riscritto io il libro di mio padre, il suo libro bianco, sarei stato io a riscriverlo, per poterlo leggere per primo. Poi lo avrei passato a lei, e dopo a tutti gli altri, com'è uso e costume (222)». Il cerchio si chiude, la memoria è salva.

[Maaris · Rating 4 out of 5]

Hmmm. See oli nüüd üks isemoodi raamat. Lugeda oli hää, jutt jooksis ja tõlge oli tasemel (Tiiu Kokla). Põhimõtteliselt selline tüüpiline raamjutustus, kus poeg pärast isa surma kirjutab mälu järgi ise isa eluloo, sest ema viskab isa elu jooksul pojale lugemiseks kogutud biograafilised märkmed minema. No ja seal oli ikka kõike, isegi naerma ajas mõni koht, laia silmaringiga Widmer kirjutab realistlikus võtmes ladusalt ja detailiderohkelt sellest, kuidas meie unistused kipuvad tegelikust elust sootuks erinema, kuidas jõulised natuurid võivad elada mõnikord rohkem omaenda loodud illusioonides kui reaalsuses, et tegelik elu toimib teiste seaduste järgi kui kunstis, muusikas või kirjanduses kujutatu ning kuidas pettumine ideaalides (olgu poliitilistes või armuelulistes) võib panna Sind ka kuldses keskeas parajaid lollusi tegema ...

[Maurizio · Rating 4 out of 5]

Manchmal lässt sich die Zeitgeschichte ganzer Generationen mit einer Biographie besser beschreiben als es ein Geschichtsbuch je könnte. Hier ist die Erinnerung an den Vater und seine Lebenschronik mit der damaligen Lebensweise der Vorkriegsgeneration verbunden. Inklusive Liebschaften, emotionalen Wutergüssen und Leidenschaften der Literatur lässt sich dieser Mensch nicht auf wenige Attribute reduzieren. Ob Intellektueller, Literat oder unnahbarer Familienvater. Nie verlässt einem der unterschwellige Humor, der dem schreibenden Sohn Versöhnlichkeit mit seinem Vater bereitet

[Bolle · Rating 3 out of 5]

War ganz angenehm zu lesen, ich fand die Connection aus Biographie und Zeitgeschichte stark. Es gab keine Plottwists, hatte aber trotzdem Spaß beim Lesen

[Paul Nohner · Rating 4 out of 5]

Irgendwie ein komisches Buch, aber auch irgendwie ein schönes Buch.

[Fabio Mariuzzo · Rating 3 out of 5]

"In fondo però era anche un uccello, il bambino, perché anche un uccello col suo canto dice sono qui, hai visto, questo è il mio spazio. Sto bene."

[Annabelle · Rating 5 out of 5]

Un fils raconte l'histoire extraordinaire de son père, traducteur Français-Allemand, peintre, ivrogne, communiste, etc etc. dans la grande Histoire de la Suisse Alémanique (Bauhaus, Emmenthal, Nazis qui ne viennent pas, traditions excentriques qui se perdent, etc.).

Une histoire à la "Big Fish" où le père ordinaire devient le héros imaginaire d'un fils qui l'a finalement peu connu.(Quelle phrase!)

Mon livre du week end, pioché dans le rayon Littérature Allemande , où, d'habitude, je ne mets jamais les pieds.

[Otto · Rating 3 out of 5]

Auch diese aus der Sicht des Vaters geschriebene fiktive Biografie hat mich beeindruckt durch ihre prosaische Herangehensweise an ein von Büchern geprägtes Leben das in der Fantasie aufgeht, auch im bohemehaften Künstlertum ein wenig. Spannend die Beschreibung der Schweizer Situation während des 2. Weltkriegs und sehr berührend die letzten Seiten über den Tod des Vaters.
Bewundernswert, wie es Widmer gelingt, den Inhalt des Geliebten der Mutter aus einer ganz anderen Sicht wieder zu erzählen.

[Peter Jakobs]

Best book from a Swiss author I read so far. Quite unorthodox

description of a man's (the father) life in Switzerland's first half

of the 20th century. Need to read the sister book "Der Geliebte

der Mutter" next.

[Zoli · Rating 4 out of 5]

This book has been lying around for years here before I finally sat down and started reading it. At some point I will continue reading Widmer's autobiographic novels...

[Ernst Hafen · Rating 5 out of 5]

Listened to audio version read by Urs Widmer. It's brilliant, sad in parts, funny in others and full of life. Best book by a Swiss author I have read for long time.