De steenuil is nauwelijks groter dan een merel en daarmee ons kleinste uiltje. In ons land is hij van oudsher een bekende verschijning in vooral kleinschalig agrarisch landschap. Het steenuiltje broedt graag op boerenerven, vooral als deze voldoende natuurlijke variatie bieden. Daar kan hij op een klein oppervlak alles vinden wat hij nodig heeft. Vanaf een verhoging zoekt de steenuil naar voedsel en vliegt daar in golvende vlucht op af. Opvallend zijn de felgele ogen en z’n lichte ‘wenkbrauwen’. Wie eenmaal is aangekeken door een steenuil vergeet dit nooit meer.
3.5 ster maar naar boven afgerond wegens grote sympathie voor Stone. Informatief boekje over steenuilen. Soms iets te veel een opsomming van gewichten en maten, maar verder boeiend.
De bijna veertig jaar ervaring van Ronald van Harxen (en Pascal Stroeken) met de steenuil resulteert in een informatief en leerzaam boek over de kleinste uil van Nederland. Wat mij betreft een mooie opmaat naar 2026, het Jaar van de Steenuil. Dit betekent dat Vogelbescherming, STONE (Steenuilenoverleg Nederland) en Sovon zich in 2026 extra gaan inzetten voor deze uilensoort. Zelf zal ik meehelpen bij een steenuilen inventarisatie in de gemeente waar wij wonen. Leuk om op die manier nader kennis te maken met de steenuil. In het slotwoord bedankt Ronald van Harxen een redacteur van uitgeverij Atlas Contact ’voor zijn streven mijn aangeboren cijferfetisjisme enigszins te beteugelen’ Dit is inderdaad enigszins gelukt. Sommige hoofdstukken zijn een overvloed van gemiddelden, percentages en grammen en wat taai om te lezen, maar wat blijft is een boek dat met liefde voor deze uilensoort is geschreven.