What do you think?
Rate this book
Η Γη των Αμόλυντων #2
Αιθέρας
Ο καιρός περνάει. Η αποστολή τους γίνεται πιο πιεστική από ποτέ καθώς ανακαλύπτουν τον εαυτό τους και τις δυνάμεις τους. Στον δρόμο που έχουν διαλέξει οι ισορροπίες είναι λεπτές.
Στο δεύτερο μέρος της Γης των Αμόλυντων, το ταξίδι στη χερσόνησο Ίστεν συνεχίζεται. Τα αρχαία κειμήλια καλούν τον Κάυλ, τη Λίβυ και τον Ντάρον σε κινδύνους που αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά, καθώς μια σκιά ετοιμάζεται να καλύψει τα πάντα…
Στο δεύτερο μέρος της Γης των Αμόλυντων, το ταξίδι στη χερσόνησο Ίστεν συνεχίζεται. Τα αρχαία κειμήλια καλούν τον Κάυλ, τη Λίβυ και τον Ντάρον σε κινδύνους που αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά, καθώς μια σκιά ετοιμάζεται να καλύψει τα πάντα…
- GenresFantasy
660 pages, Paperback
First published December 10, 2021
2 people are currently reading
49 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 17 of 17 reviews
March 6, 2022
Όταν πιάνεις ένα βιβλίο τέτοιου μεγέθους στα χέρια σου περιμένεις ότι θα έχει δράση, πως θα είναι γεμάτο εξελίξεις. Ποτέ όμως δεν τόλμησα να σκεφτώ ότι θα είχε όλα αυτά στο διπλάσιο.
Ο Αιθέρας είναι το δεύτερο μέρος της σειράς Η Γη των Αμόλυντων που μας ταξιδεύει σε έναν τελείως φανταστικό κόσμο, χωρίς όμως το χιλιοειπωμένο τολκινικό μοτίβο. Ο συγγραφέας δε μας περιορίζει στα στενά όρια του ευρωπαϊκού μεσαίωνα και το έργο του δεν είναι μονόπλευρο ή να το πω διαφορετικά, δεν είναι μόνο “λευκό”. Πρώτα από όλα, στο δεύτερο μέρος της σειράς είδαμε περισσότερα πράγματα από τον κόσμο. Δεν τα διαβάσαμε απλά, γιατί ο παντογνώστης αφηγητής ή κάποιος από τους σαμάνους έβαλε κάτω τους πρωταγωνιστές και τους μίλησε για την ήπειρο. Την είδαμε καθώς η αγαπημένη τριάδα ταξίδευε από μέρος σε μέρος, προσπαθώντας να βρει ένα ασφαλές καταφύγιο. Το βιβλίο ξεκίνησε με εχθροπραξίες κι όπως ήταν αναμενόμενο ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Είχαν περάσει αρκετά ήδη από το πρώτο μέρος, οπότε μαζί με αυτό απλά κουράστηκαν.
Στην πορεία δε μαθαίνουμε όμως μονάχα τον πολύχρωμο τόπο, που θυμίζει το δικό μας κόσμο (που μαντέψτε, δεν περιορίζεται στην Ευρώπη). Γνωρίζουμε νέους χαρακτήρες, νέους μύθους, νέες επεξηγήσεις για το τι είναι αυτό που λέγεται μαγεία. Το θέμα παραμένει ανοιχτό γιατί είναι μία απορία που έχει κι ο ίδιος ο συγγραφέας. Ωστόσο, δεν είναι τελείως μετέωρο, ώστε να μην υπάρχουν κανόνες. Τους μαθαίνουμε μαζί με τους πρωταγωνιστές που μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας δοκιμάζουν τα όρια τους τις φορές που επιλέγουν οι ίδιοι να χρησιμοποιήσουν τη μαγεία τους. Είναι ένα ταξίδι εσωτερικών διεργασιών, ένα μυθιστόρημα coming of age. Είναι μία σειρά που αφορά τους χαρακτήρες και ό,τι συναντούν στο διάβα τους. Είναι γεμάτη περιπέτειες και όμορφα μηνύματα σχετικά με τη συναίνεση, την ελεύθερη βούληση και πως κάθε καλή πρόθεση μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή όταν υπάρχει φανατισμός.
Ο αφηγηματικός Βαγγέλης λοιπόν μας εξιστόρησε για μία ακόμα φορά ένα συναρπαστικό παραμύθι με αγνούς χαρακτήρες, παρά τα μειονεκτήματα τους και με αυτό το απίστευτα γλυκό τέλος μας κάνει να μετράμε τις ώρες για το τρίτο βιβλίο. Υπάρχουν αρκετά αναπάντητα ερωτήματα, για τα οποία όμως δόθηκαν στοιχεία ώστε να μην τα ξεχάσουμε. Ο συγγραφέας δε γράφει τίποτα απλά για να το γράψει. Καθετί μικρό και μεγάλο συμβάλλει στην πλοκή και χτίζει ένα τεράστιο ερωτηματικό που μένει να επεξηγηθεί στο επόμενο κεφάλαιο αυτής της περιπέτειας.
Ο Αιθέρας είναι το δεύτερο μέρος της σειράς Η Γη των Αμόλυντων που μας ταξιδεύει σε έναν τελείως φανταστικό κόσμο, χωρίς όμως το χιλιοειπωμένο τολκινικό μοτίβο. Ο συγγραφέας δε μας περιορίζει στα στενά όρια του ευρωπαϊκού μεσαίωνα και το έργο του δεν είναι μονόπλευρο ή να το πω διαφορετικά, δεν είναι μόνο “λευκό”. Πρώτα από όλα, στο δεύτερο μέρος της σειράς είδαμε περισσότερα πράγματα από τον κόσμο. Δεν τα διαβάσαμε απλά, γιατί ο παντογνώστης αφηγητής ή κάποιος από τους σαμάνους έβαλε κάτω τους πρωταγωνιστές και τους μίλησε για την ήπειρο. Την είδαμε καθώς η αγαπημένη τριάδα ταξίδευε από μέρος σε μέρος, προσπαθώντας να βρει ένα ασφαλές καταφύγιο. Το βιβλίο ξεκίνησε με εχθροπραξίες κι όπως ήταν αναμενόμενο ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Είχαν περάσει αρκετά ήδη από το πρώτο μέρος, οπότε μαζί με αυτό απλά κουράστηκαν.
Στην πορεία δε μαθαίνουμε όμως μονάχα τον πολύχρωμο τόπο, που θυμίζει το δικό μας κόσμο (που μαντέψτε, δεν περιορίζεται στην Ευρώπη). Γνωρίζουμε νέους χαρακτήρες, νέους μύθους, νέες επεξηγήσεις για το τι είναι αυτό που λέγεται μαγεία. Το θέμα παραμένει ανοιχτό γιατί είναι μία απορία που έχει κι ο ίδιος ο συγγραφέας. Ωστόσο, δεν είναι τελείως μετέωρο, ώστε να μην υπάρχουν κανόνες. Τους μαθαίνουμε μαζί με τους πρωταγωνιστές που μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας δοκιμάζουν τα όρια τους τις φορές που επιλέγουν οι ίδιοι να χρησιμοποιήσουν τη μαγεία τους. Είναι ένα ταξίδι εσωτερικών διεργασιών, ένα μυθιστόρημα coming of age. Είναι μία σειρά που αφορά τους χαρακτήρες και ό,τι συναντούν στο διάβα τους. Είναι γεμάτη περιπέτειες και όμορφα μηνύματα σχετικά με τη συναίνεση, την ελεύθερη βούληση και πως κάθε καλή πρόθεση μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή όταν υπάρχει φανατισμός.
Ο αφηγηματικός Βαγγέλης λοιπόν μας εξιστόρησε για μία ακόμα φορά ένα συναρπαστικό παραμύθι με αγνούς χαρακτήρες, παρά τα μειονεκτήματα τους και με αυτό το απίστευτα γλυκό τέλος μας κάνει να μετράμε τις ώρες για το τρίτο βιβλίο. Υπάρχουν αρκετά αναπάντητα ερωτήματα, για τα οποία όμως δόθηκαν στοιχεία ώστε να μην τα ξεχάσουμε. Ο συγγραφέας δε γράφει τίποτα απλά για να το γράψει. Καθετί μικρό και μεγάλο συμβάλλει στην πλοκή και χτίζει ένα τεράστιο ερωτηματικό που μένει να επεξηγηθεί στο επόμενο κεφάλαιο αυτής της περιπέτειας.
July 6, 2023
"Πέτα, Κοράκι πιο ψηλά
Δω'στου, Μινόρα, ορμή
Δώσε πνοή στο τέκνο σου
Να φτερουγίζει στους ανέμους"
🌬 Μαγεία στοιχείων, δράση, μια σφιχτή πλοκή και εξέλιξη. Αυτά και άλλα τόσο στοιχεία ενός καλοδουλεμενου κόσμου απαρτίζουν το δεύτερο μέρος της σειράς των Αμόλυντων. Πιο αναλυτικά:
🌬 Η γραφή του Βαγγέλη παρουσιάζεται πιο ώριμη και μεστή στο δεύτερο μέρος της τετραλογίας. Υπάρχει τρομερή εξέλιξη στους χαρακτήρες του καθώς και στο τρόπο που τους αποδίδει. Επίσης, οι σκηνές δράσης του είναι δοσμένες στα κατάλληλα σημεία όπως και η σκηνές όπου η μαγεία πρωταγωνιστει.
🌬 Το έργο εξελίσσεται λίγο καιρό μετά και με τη τριάδα να έχει αποκτήσει πλήρη έλεγχο των δυνάμεων τους πια. Η χερσόνησος Ίστεν παίζει ξανά κύριο ρόλο καθώς και τα ταξίδια που πραγματοποιουν οι 3 φίλοι για την εύρεση των υπολοίπων κειμηλίων των Αμόλυντων. Όσο για την υπόθεση:
🌬 Ενωμένοι και πιο δυνατοί από ποτέ η τριάδα, χωρίς την εκπαιδεύτρια τους πια, αποφασίζουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους για τα υπόλοιπα μαγικά αντικείμενά. Στο διάβα τους θα αντιμετωπίσουν μυθικά πλάσματα, ισχυρούς μάγους, δαιμονικους ταχυδακτυλουργους, πλεκτανες, προδοσίες, πνεύματα καθώς και ισχυρή μαγεία. Κάθε αποστολή τούς είναι τόσο μοναδική και ευφάνταστη που εύκολα θα στεκόταν σαν αυτούσια υπόθεση ενός ξέχωρου βιβλίου.
Δω'στου, Μινόρα, ορμή
Δώσε πνοή στο τέκνο σου
Να φτερουγίζει στους ανέμους"
🌬 Μαγεία στοιχείων, δράση, μια σφιχτή πλοκή και εξέλιξη. Αυτά και άλλα τόσο στοιχεία ενός καλοδουλεμενου κόσμου απαρτίζουν το δεύτερο μέρος της σειράς των Αμόλυντων. Πιο αναλυτικά:
🌬 Η γραφή του Βαγγέλη παρουσιάζεται πιο ώριμη και μεστή στο δεύτερο μέρος της τετραλογίας. Υπάρχει τρομερή εξέλιξη στους χαρακτήρες του καθώς και στο τρόπο που τους αποδίδει. Επίσης, οι σκηνές δράσης του είναι δοσμένες στα κατάλληλα σημεία όπως και η σκηνές όπου η μαγεία πρωταγωνιστει.
🌬 Το έργο εξελίσσεται λίγο καιρό μετά και με τη τριάδα να έχει αποκτήσει πλήρη έλεγχο των δυνάμεων τους πια. Η χερσόνησος Ίστεν παίζει ξανά κύριο ρόλο καθώς και τα ταξίδια που πραγματοποιουν οι 3 φίλοι για την εύρεση των υπολοίπων κειμηλίων των Αμόλυντων. Όσο για την υπόθεση:
🌬 Ενωμένοι και πιο δυνατοί από ποτέ η τριάδα, χωρίς την εκπαιδεύτρια τους πια, αποφασίζουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους για τα υπόλοιπα μαγικά αντικείμενά. Στο διάβα τους θα αντιμετωπίσουν μυθικά πλάσματα, ισχυρούς μάγους, δαιμονικους ταχυδακτυλουργους, πλεκτανες, προδοσίες, πνεύματα καθώς και ισχυρή μαγεία. Κάθε αποστολή τούς είναι τόσο μοναδική και ευφάνταστη που εύκολα θα στεκόταν σαν αυτούσια υπόθεση ενός ξέχωρου βιβλίου.
July 23, 2023
Στο δεύτερο βιβλίο της σειράς «Η Γη των Αμόλυντων» του Βαγγέλη Ιωσηφίδη η αγαπημένη τριάδα (Κάυλ-Λίβυ-Ντάρον) αναζητά τα υπόλοιπα αρχαία κειμήλια των Αμόλυντων, έχοντας αποκτήσει όλοι περισσότερη εμπειρία στις μαγικές τους ικανότητες. Όπως είθισται στο δεύτερο μέρος των σειρών φαντασίας έχει εκκωφαντική δράση από τα πρώτα κεφάλαια, αφού είχαμε ασχοληθεί στο πρώτο με την κοσμοπλασία και με την εισαγωγή των χαρακτήρων. Αγαπημένοι χαρακτήρες φυσικά παραμένουν ο Κάυλ με την ήρεμη δύναμή του και η Λίβυ με τη φλογερή προσωπικότητά της αλλά χαίρομαι που πλέον και ο Ντάρον μου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Και οι τρεις τους εξασκούνται στη μαγεία, καταλαβαίνοντας τις δυνατότητες αλλά και τα όριά τους ενώ παράλληλα δένονται με πιο ισχυρούς δεσμούς φιλίας. Πέραν της τριάδας, συστήνονται πολλοί νέοι χαρακτήρες που έχουν διηγηματικό ενδιαφέρον όπως το Πρώτο Μαύρο Κοράκι, ο Σίμα, ο Τολ και φυσικά η Ατάλαμα.
Θεμέλιος λίθος του βιβλίου είναι οι γλαφυρές περιγραφές χάρη στη ζωηρή φαντασία του συγγραφέα, εντυπωσιάστηκα σε πολλά κεφάλαια με την έμπνευσή του τόσο για τα μαγικά πλάσματα (Σκάμαντορ, Νέιρον) όσο και για τους μύθους που πλάθει για περιοχές (Όφένοθον). Γενικά θα χαρακτήριζα τον Βαγγέλη ως έναν παραμυθά που η φαντασία του δεν έχει όρια αλλά τιθασεύει την ανόθευτη μαγεία που κρύβει μέσα του. Όπως και στο πρώτο βιβλίο, η γραφή του είναι ταξιδιάρικη, το ύφος παραστατικό και οι σκηνές μάχης άκρως εντυπωσιακές (ακόμη νιώθω τις φιδόμορφες φλόγες στην αρένα της φωτιάς). Λόγω του επίλογου ανυπομονώ πολύ να διαβάσω την «Πεμπτουσία» -το τρίτο μέρος της σειράς- και να ανακαλύψω πως θα εξελιχθεί το ταξίδι της τριάδας στη χερσόνησο Ίστεν.
«Μόνο όταν το Λευκό Κοράκι πετάξει πάνω απ’ τη Σιμινόθια θα επιστρέψει ο ήλιος μαζί του» .
Θεμέλιος λίθος του βιβλίου είναι οι γλαφυρές περιγραφές χάρη στη ζωηρή φαντασία του συγγραφέα, εντυπωσιάστηκα σε πολλά κεφάλαια με την έμπνευσή του τόσο για τα μαγικά πλάσματα (Σκάμαντορ, Νέιρον) όσο και για τους μύθους που πλάθει για περιοχές (Όφένοθον). Γενικά θα χαρακτήριζα τον Βαγγέλη ως έναν παραμυθά που η φαντασία του δεν έχει όρια αλλά τιθασεύει την ανόθευτη μαγεία που κρύβει μέσα του. Όπως και στο πρώτο βιβλίο, η γραφή του είναι ταξιδιάρικη, το ύφος παραστατικό και οι σκηνές μάχης άκρως εντυπωσιακές (ακόμη νιώθω τις φιδόμορφες φλόγες στην αρένα της φωτιάς). Λόγω του επίλογου ανυπομονώ πολύ να διαβάσω την «Πεμπτουσία» -το τρίτο μέρος της σειράς- και να ανακαλύψω πως θα εξελιχθεί το ταξίδι της τριάδας στη χερσόνησο Ίστεν.
«Μόνο όταν το Λευκό Κοράκι πετάξει πάνω απ’ τη Σιμινόθια θα επιστρέψει ο ήλιος μαζί του» .
May 21, 2022
Ο ορισμός του sequel.
Bigger.
Better.
More Bada$$. 😁
Σε αυτό το δεύτερο βιβλίο γίνεται ολοφάνερο πως ο τίτλος η Γη των Αμολυντων μόνο τυχαίος δεν είναι. Κι αυτό γιατί ο Βαγγέλης μας παίρνει από το χέρι και μας συστήνει έναν κόσμο που έπλασε από το μηδέν και ο οποίος έχει τον ολοδικο του χαρακτήρα.
Έχει πέσει πολλή σκέψη στο σύστημα μαγείας. Δεν θυμάμαι αλλος Έλληνας δημιουργός να έχει ρίξει τόση δουλειά σε αυτό το κομμάτι της λογοτεχνίας του φανταστικού. Στην κυριολεξία η μαγεία οδηγεί την ιστορία (hence Αιθέρας), είναι το Α κ το Ω, το dna του βιβλίου.
Έχει πέσει, επίσης, πολλή δουλειά στην κοσμοπλασια. Διαφορετικά ήθη και έθιμα στους λαούς (αρκετά παράξενα και πρωτότυπα, όπως στο Βενοθ και το Οφενοθ), κουλτούρες λαών και βασιλείων που δίνουν πνοή και ζωντανεύουν τον μύθο που γνέθει με την πένα του ο Βαγγέλης.
Το καλύτερο στοιχείο, όμως, του βιβλίου είναι οι χαρακτήρες. Ολοζώντανοι, με πάθη (κρυφά αισθήματα, ζήλια, έλλειψη αυτοπεποίθησης πχ) και σκέψεις που διόλου δε φαντάζουν ρηχές ή τετριμμένες, σε γοητεύουν με τη δύναμη της προσωπικότητας τους. Μέχρι να γυρίσεις και την τελευταία σελίδα νιώθεις δεμένος μαζί τους, ταυτίζεσαι, κι αυτό προσωπικά το θεωρώ σπουδαίο κατόρθωμα! Στο πρώτο μέρος είχα ξεχωρίσει τον Κάυλ. Εδώ και οι τρεις ήταν υπέροχα δοσμένοι. Οι περιπέτειες τους είναι γεμάτες δράση και στιγμές αυξημένου ενδιαφέροντος. Η αποστολή αναζήτησης των Κειμηλίων καλά κρατεί και οι απειλές που παρουσιάζονται εμφανίζονται η μία πίσω από την άλλη. Οι εκπλήξεις δεν λείπουν, ούτε και τα cliffhangers (τα οποία καλό θα ήταν να δίνονται κ λιιιιγο νωρίτερα, εεε;)
Αρνητικά δεν έχω κάτι σπουδαίο να επισημάνω, κάποιες λεπτομέρειες που άπτονται κυρίως ορισμένων αποφάσεων της τριάδας των ηρώων, όμως θαρρώ πως ο αναγνώστης που είναι φαν της Γης των Αμολυντων δεν θα τις προσέξει καν και θα βυθιστεί στον κόσμο μαγείας της χερσονήσου Ίστεν χωρίς ενδοιασμούς.
Είμαι σίγουρος πως η συνέχεια θα είναι αντίστοιχα αξιόλογη! Και κάτι μου λέει πως το χρώμα του εξωφύλλου του τρίτου βιβλίου θα είναι... κόκκινο! 😁
Bigger.
Better.
More Bada$$. 😁
Σε αυτό το δεύτερο βιβλίο γίνεται ολοφάνερο πως ο τίτλος η Γη των Αμολυντων μόνο τυχαίος δεν είναι. Κι αυτό γιατί ο Βαγγέλης μας παίρνει από το χέρι και μας συστήνει έναν κόσμο που έπλασε από το μηδέν και ο οποίος έχει τον ολοδικο του χαρακτήρα.
Έχει πέσει πολλή σκέψη στο σύστημα μαγείας. Δεν θυμάμαι αλλος Έλληνας δημιουργός να έχει ρίξει τόση δουλειά σε αυτό το κομμάτι της λογοτεχνίας του φανταστικού. Στην κυριολεξία η μαγεία οδηγεί την ιστορία (hence Αιθέρας), είναι το Α κ το Ω, το dna του βιβλίου.
Έχει πέσει, επίσης, πολλή δουλειά στην κοσμοπλασια. Διαφορετικά ήθη και έθιμα στους λαούς (αρκετά παράξενα και πρωτότυπα, όπως στο Βενοθ και το Οφενοθ), κουλτούρες λαών και βασιλείων που δίνουν πνοή και ζωντανεύουν τον μύθο που γνέθει με την πένα του ο Βαγγέλης.
Το καλύτερο στοιχείο, όμως, του βιβλίου είναι οι χαρακτήρες. Ολοζώντανοι, με πάθη (κρυφά αισθήματα, ζήλια, έλλειψη αυτοπεποίθησης πχ) και σκέψεις που διόλου δε φαντάζουν ρηχές ή τετριμμένες, σε γοητεύουν με τη δύναμη της προσωπικότητας τους. Μέχρι να γυρίσεις και την τελευταία σελίδα νιώθεις δεμένος μαζί τους, ταυτίζεσαι, κι αυτό προσωπικά το θεωρώ σπουδαίο κατόρθωμα! Στο πρώτο μέρος είχα ξεχωρίσει τον Κάυλ. Εδώ και οι τρεις ήταν υπέροχα δοσμένοι. Οι περιπέτειες τους είναι γεμάτες δράση και στιγμές αυξημένου ενδιαφέροντος. Η αποστολή αναζήτησης των Κειμηλίων καλά κρατεί και οι απειλές που παρουσιάζονται εμφανίζονται η μία πίσω από την άλλη. Οι εκπλήξεις δεν λείπουν, ούτε και τα cliffhangers (τα οποία καλό θα ήταν να δίνονται κ λιιιιγο νωρίτερα, εεε;)
Αρνητικά δεν έχω κάτι σπουδαίο να επισημάνω, κάποιες λεπτομέρειες που άπτονται κυρίως ορισμένων αποφάσεων της τριάδας των ηρώων, όμως θαρρώ πως ο αναγνώστης που είναι φαν της Γης των Αμολυντων δεν θα τις προσέξει καν και θα βυθιστεί στον κόσμο μαγείας της χερσονήσου Ίστεν χωρίς ενδοιασμούς.
Είμαι σίγουρος πως η συνέχεια θα είναι αντίστοιχα αξιόλογη! Και κάτι μου λέει πως το χρώμα του εξωφύλλου του τρίτου βιβλίου θα είναι... κόκκινο! 😁
October 6, 2022
Στο δεύτερο βιβλίο μας, τον Αιθέρα, τα πράγματα εξελίσσονται και βαθαίνουν. Πραγματικά νιώθεις την εξέλιξη του συγγραφέα! Μέχρι και τη μέση σχεδόν του βιβλίου, δεν ξεχώρισα ιδιαίτερα κάποιον χαρακτήρα, είναι όλοι πολύ ανθρώπινοι με τα προτερήματα και τα "χούγια" τους. Οι πρωταγωνιστές είναι 3, αλλά ο αναγνώστης γνωρίζει και τους 3 ταυτόχρονα, παρά την τριτοπρόσωπη αφήγηση. Προσωπικά είμαι #TeamDaron και τα dm μου ειναι ανοιχτά! Με ξετρέλαναν οι στρατηγικές και οι καταπληκτικές μάχες. Έχει μια δράση που σε πιάνει από τα μαλλιά από την αρχή, και δε σε αφήνει ως το τέλος! Το σύστημα μαγείας εξελίσσεται, εμβαθύνει και γίνεται πλουσιότερο ποιοτικά, χωρίς να μου θυμίζει κάποιο άλλο.
Γενικώς τα υπεραγαπησα και τα δύο και ανυπομονώ για το τρίτο, που να ξέρετε έχει ΠΑΛΙ ΕΞΩΦΥΛΛΑΡΑ!
Γενικώς τα υπεραγαπησα και τα δύο και ανυπομονώ για το τρίτο, που να ξέρετε έχει ΠΑΛΙ ΕΞΩΦΥΛΛΑΡΑ!
November 4, 2022
4/5⭐
Ο συγγραφέας για άλλη μια φορά μας ταξιδεύει σε ένα μαγικό κόσμο, όπου το καλό και το κακό συγκρούονται και οι τρεις νεαροί προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα από τις διαμάχες των επικρατειών. Οι περιγραφές είναι πλούσιες και η φαντασία για τις σκηνές μάχης αστείρευτες. Συναντάμε και γνωρίζουμε πολλές περισσότερες περιοχές, ανθρώπους, μάγους με ασυνήθιστες δυνάμεις και αιρέσεις που με τον φανατισμό τους καταστρέφουν όσα έχτισαν οι Αμόλυντοι.
Η Λίβυ, ο Κάυλ και ο Ντάρον έχουν μεγαλώσει, έχουν ωριμάσει και σίγουρα έχουν περισσότερα εφόδια για να αντιμετωπίσουν τα εμπόδια που συναντούν. Συνεχίζουν να εξελίσσουν τις δυνάμεις τους, να έρχονται σε επαφή με ισχυρούς μάγους και να μαθαίνουν από τα λάθη τους. Ο Κάυλ με έχει εκπλήξει με τη θέληση του για εξέλιξη, η Λύβι έχει γίνει πολύ δυνατή αλλά φοβάμαι πως με τη δύναμη αυτή θα χάσει τον έλεγχο και ο Ντάρον, που σχεδόν σε όλο το βιβλίο αποτελεί ένα μυστήριο, βασανίζεται από αναπάντητα ερωτήματα και γεγονότα του παρελθόντος. Οι τρεις φίλοι βιώνουν και αδύναμες στιγμές που μπορούν να τους χωρίσουν όμως ο δεσμός τους είναι αρκετά δυνατός για να τους κρατήσει κοντά.
Η ροή στο δεύτερο βιβλίο δεν θα την έλεγα γρήγορη. Οι πρώτες 150 σελίδες είναι αρκετά αργές, δεδομένου ότι βρισκόμαστε στο ίδιο μέρος και οι χαρακτήρες ακόμα προσπαθούν να κερδίσουν έδαφος προκειμένου να νικήσουν τον πόλεμο. Σίγουρα θα μπορούσε να κυλήσει πιο γρήγορα. Στο υπόλοιπο βιβλίο δεν με ενόχλησε καθώς χρειαζόταν ο χρόνος για να εξοικειωθούμε με τα νέα δεδομένα αλλά και τις αλλαγές στους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών μας. Εντόπισα, ακόμα, μικρά κενά στην ιστορία ή περιττές σκηνές σε ορισμένα σημεία, τα οποία τις περισσότερες φορές δεν εμπόδιζαν την εξέλιξη των γεγονότων αλλά ίσως να βρισκόταν εκεί και για συγκεκριμένο λόγο.
Ο Αιθέρας έχει καταφέρει να μας δώσει πολλά περισσότερα στοιχεία για τον κόσμο και να ενισχύσει όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Στο επόμενο υποθέτω πως θα προχωρήσουμε και σε απαγορευμένα μονοπάτια.
Ο συγγραφέας για άλλη μια φορά μας ταξιδεύει σε ένα μαγικό κόσμο, όπου το καλό και το κακό συγκρούονται και οι τρεις νεαροί προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα από τις διαμάχες των επικρατειών. Οι περιγραφές είναι πλούσιες και η φαντασία για τις σκηνές μάχης αστείρευτες. Συναντάμε και γνωρίζουμε πολλές περισσότερες περιοχές, ανθρώπους, μάγους με ασυνήθιστες δυνάμεις και αιρέσεις που με τον φανατισμό τους καταστρέφουν όσα έχτισαν οι Αμόλυντοι.
Η Λίβυ, ο Κάυλ και ο Ντάρον έχουν μεγαλώσει, έχουν ωριμάσει και σίγουρα έχουν περισσότερα εφόδια για να αντιμετωπίσουν τα εμπόδια που συναντούν. Συνεχίζουν να εξελίσσουν τις δυνάμεις τους, να έρχονται σε επαφή με ισχυρούς μάγους και να μαθαίνουν από τα λάθη τους. Ο Κάυλ με έχει εκπλήξει με τη θέληση του για εξέλιξη, η Λύβι έχει γίνει πολύ δυνατή αλλά φοβάμαι πως με τη δύναμη αυτή θα χάσει τον έλεγχο και ο Ντάρον, που σχεδόν σε όλο το βιβλίο αποτελεί ένα μυστήριο, βασανίζεται από αναπάντητα ερωτήματα και γεγονότα του παρελθόντος. Οι τρεις φίλοι βιώνουν και αδύναμες στιγμές που μπορούν να τους χωρίσουν όμως ο δεσμός τους είναι αρκετά δυνατός για να τους κρατήσει κοντά.
Η ροή στο δεύτερο βιβλίο δεν θα την έλεγα γρήγορη. Οι πρώτες 150 σελίδες είναι αρκετά αργές, δεδομένου ότι βρισκόμαστε στο ίδιο μέρος και οι χαρακτήρες ακόμα προσπαθούν να κερδίσουν έδαφος προκειμένου να νικήσουν τον πόλεμο. Σίγουρα θα μπορούσε να κυλήσει πιο γρήγορα. Στο υπόλοιπο βιβλίο δεν με ενόχλησε καθώς χρειαζόταν ο χρόνος για να εξοικειωθούμε με τα νέα δεδομένα αλλά και τις αλλαγές στους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών μας. Εντόπισα, ακόμα, μικρά κενά στην ιστορία ή περιττές σκηνές σε ορισμένα σημεία, τα οποία τις περισσότερες φορές δεν εμπόδιζαν την εξέλιξη των γεγονότων αλλά ίσως να βρισκόταν εκεί και για συγκεκριμένο λόγο.
Ο Αιθέρας έχει καταφέρει να μας δώσει πολλά περισσότερα στοιχεία για τον κόσμο και να ενισχύσει όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Στο επόμενο υποθέτω πως θα προχωρήσουμε και σε απαγορευμένα μονοπάτια.
September 20, 2025
Μπορεί να άργησα, αλλά πάντα επιστρέφω στις σειρές μου. Πρόκειται για το δεύτερο βιβλίο μιας τετραλογίας που αρχικά πίστευα πως ήταν τριλογία. Τελικά, τέσσερα βιβλία για τέσσερα στοιχεία ταιριάζουν απόλυτα.
Για όσους δεν γνωρίζουν, η ιστορία αφορά τρεις φίλους σε ένα ταξίδι αναζήτησης δύναμης και εαυτού, μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο γεμάτο μαγεία των τεσσάρων στοιχείων: γη, νερό, αέρας και φωτιά. Είναι καθαρή φαντασία, χωρίς τα ερωτικά υποείδη που συχνά συναντάμε. Αυτό που θα βρει ο αναγνώστης εδώ είναι μια προσέγγιση σε ένα γνωστό σύστημα μαγείας, φτιαγμένη με πρωτοτυπία και προσωπική ματιά.
Στο δεύτερο βιβλίο, οι ήρωες, χωρίς την πανίσχυρη Αλύσα, αναγκάζονται να ωριμάσουν γρηγορότερα. Συνεχίζουν τα ανδραγαθήματά τους, αναζητούν τα κειμήλια των Αμόλυντων και διασχίζουν σχεδόν ολόκληρη τη χερσόνησο του Ίστεν, με ένα διαρκές αίσθημα ανησυχίας να τους ακολουθεί. Αν και το οδοιπορικό που τους επιβάλλεται είναι εξουθενωτικό, αναδεικνύει με θαυμάσιο τρόπο την ποικιλομορφία του κόσμου που έχει χτίσει ο συγγραφέας.
Το πιο όμορφο στοιχείο είναι ότι οι τρεις αυτοί ήρωες, που δεν είχαν ιδέα από μαγεία και δεν είχαν φύγει ποτέ από το χωριό τους, ανακαλύπτουν τον φανταστικό κόσμο παρέα με τον αναγνώστη. Έτσι, καθώς διαβάζεις, νιώθεις πως είσαι ο τέταρτος της ομάδας.
Δεν θα πω περισσότερα για να αποφύγω τα spoilers. Θα πω μόνο ότι η συνέχεια της σειράς με έχει κερδίσει ολοκληρωτικά και περιμένω με ανυπομονησία τα επόμενα.
Για όσους δεν γνωρίζουν, η ιστορία αφορά τρεις φίλους σε ένα ταξίδι αναζήτησης δύναμης και εαυτού, μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο γεμάτο μαγεία των τεσσάρων στοιχείων: γη, νερό, αέρας και φωτιά. Είναι καθαρή φαντασία, χωρίς τα ερωτικά υποείδη που συχνά συναντάμε. Αυτό που θα βρει ο αναγνώστης εδώ είναι μια προσέγγιση σε ένα γνωστό σύστημα μαγείας, φτιαγμένη με πρωτοτυπία και προσωπική ματιά.
Στο δεύτερο βιβλίο, οι ήρωες, χωρίς την πανίσχυρη Αλύσα, αναγκάζονται να ωριμάσουν γρηγορότερα. Συνεχίζουν τα ανδραγαθήματά τους, αναζητούν τα κειμήλια των Αμόλυντων και διασχίζουν σχεδόν ολόκληρη τη χερσόνησο του Ίστεν, με ένα διαρκές αίσθημα ανησυχίας να τους ακολουθεί. Αν και το οδοιπορικό που τους επιβάλλεται είναι εξουθενωτικό, αναδεικνύει με θαυμάσιο τρόπο την ποικιλομορφία του κόσμου που έχει χτίσει ο συγγραφέας.
Το πιο όμορφο στοιχείο είναι ότι οι τρεις αυτοί ήρωες, που δεν είχαν ιδέα από μαγεία και δεν είχαν φύγει ποτέ από το χωριό τους, ανακαλύπτουν τον φανταστικό κόσμο παρέα με τον αναγνώστη. Έτσι, καθώς διαβάζεις, νιώθεις πως είσαι ο τέταρτος της ομάδας.
Δεν θα πω περισσότερα για να αποφύγω τα spoilers. Θα πω μόνο ότι η συνέχεια της σειράς με έχει κερδίσει ολοκληρωτικά και περιμένω με ανυπομονησία τα επόμενα.
January 31, 2022
Η άποψή μου θα δημοσιευθεί σύντομα στη Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας Καρδίτσας κι έπειτα εδώ!
Read
December 14, 2021Η σειρά "Η Γη των Αμόλυντων" αποκτά το δεύτερο βιβλίο της!
Αυτό που θα βρείτε στο παρόν έργο είναι περισσότερη περιπέτεια, πιο πολλά ακραία και αφιλόξενα μέρη, μαγικά πλάσματα και αναπάντεχες συναντήσεις.
Καθώς ο Κάυλ, η Λίβυ και ο Ντάρον μεγαλώνουν, ωριμάζουν και βλέπουν την όλο και σκοτεινότερη πλευρά του κόσμου, καθώς η χερσόνησος Ίστεν βυθίζεται σ' ένα όλο και πιο βαθύ σκοτάδι, πρέπει να βρούνε τη θέση τους σ' αυτήν. Πού θα τους βγάλει το μονοπάτι που έχουν διαλέξει;
Αυτό που θα βρείτε στο παρόν έργο είναι περισσότερη περιπέτεια, πιο πολλά ακραία και αφιλόξενα μέρη, μαγικά πλάσματα και αναπάντεχες συναντήσεις.
Καθώς ο Κάυλ, η Λίβυ και ο Ντάρον μεγαλώνουν, ωριμάζουν και βλέπουν την όλο και σκοτεινότερη πλευρά του κόσμου, καθώς η χερσόνησος Ίστεν βυθίζεται σ' ένα όλο και πιο βαθύ σκοτάδι, πρέπει να βρούνε τη θέση τους σ' αυτήν. Πού θα τους βγάλει το μονοπάτι που έχουν διαλέξει;
October 20, 2025
Υπάρχουν έργα που εξελίσσονται απλώς από τόμο σε τόμο· και υπάρχουν και εκείνα που ωριμάζουν, όπως οι ίδιοι τους οι ήρωες.
Ο Αιθέρας του Ευάγγελου Ιωσηφίδη ανήκει ξεκάθαρα στη δεύτερη κατηγορία. Το δεύτερο μέρος της τετραλογίας Η Γη των Αμόλυντων είναι μια έκρηξη γεγονότων, μια καταιγίδα αλλαγών, όπου ο συγγραφέας δείχνει να βαδίζει με σιγουριά πλέον στο ίδιο του το σύμπαν. Μαζί με τον Κάυλ, τη Λίβυ και τον Ντάρον, ωριμάζει κι εκείνος — γραφικά, θεματικά, αφηγηματικά. Το αποτέλεσμα είναι ένα sequel που δεν επαναπαύεται, αλλά θεριεύει.
Από τις πρώτες κιόλας σελίδες, η ένταση είναι αδιάκοπη. Η αποστολή των τριών μάγων γίνεται πιο επείγουσα από ποτέ, καθώς η σκιά που απλώνεται πάνω από τη χερσόνησο Ίστεν πυκνώνει. Οι ισορροπίες είναι λεπτές, τα ρίσκα πραγματικά, και κάθε κεφάλαιο μοιάζει με ανάσα πριν από τη θύελλα. Ο συγγραφέας δεν χαρίζεται — ούτε στους χαρακτήρες ούτε στους αναγνώστες. Η δράση κυλάει με φυσικότητα, χωρίς εξαναγκασμούς, και κάθε σύγκρουση, κάθε αποκάλυψη, προκύπτει μέσα από έναν κόσμο που έχει ήδη αποκτήσει τους δικούς του κανόνες και ρυθμούς.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η εμβάθυνση στο σύστημα μαγείας. Ό,τι πρωτοείδαμε στην Τριάδα ως σπέρμα, εδώ γίνεται θεμέλιο. Η μαγεία δεν είναι απλώς εργαλείο αλλά τρόπος ύπαρξης· ένα κάλεσμα που κάθε χαρακτήρας μαθαίνει να ερμηνεύει διαφορετικά. Ο Κάυλ, η Λίβυ και ο Ντάρον αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι η δύναμη δεν βρίσκεται μόνο στα στοιχεία που χειρίζονται, αλλά στη σχέση τους με αυτά. Ο καθένας βαδίζει σε ξεχωριστό μονοπάτι, και μέσα από αυτή τη διάσταση, ο Ιωσηφίδης πετυχαίνει κάτι σπάνιο: κάνει τη συλλογικότητα προσωπική.
Η κοσμοπλασία του παραμένει εξαιρετική — πλατιά, πολυεπίπεδη και βαθιά δουλεμένη. Στον Αιθέρα γνωρίζουμε νέους τόπους, νέες φυλές, νέους μύθους. Όμως τίποτα δεν παρουσιάζεται απλώς για το εφέ: κάθε τι έχει ρίζες, ιστορία και συνέπεια. Το αποτέλεσμα είναι ένας κόσμος που πείθει πως υπήρχε πριν από το βιβλίο και θα συνεχίσει να υπάρχει μετά το τέλος του. Η γραφή έχει πλέον αποκτήσει βάθος, ρυθμό και χρώμα και δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει, αλλά να (καθ)οδηγήσει. Είναι σαφές πως ο συγγραφέας εξελίσσεται — πιο ώριμος, πιο συνειδητός, πιο μεστός.
Η φιλία και το καθήκον παραμένουν στον πυρήνα της αφήγησης. Όμως εδώ προστίθεται και κάτι νέο: η συνειδητοποίηση του κόστους. Οι ήρωες δεν είναι πια παιδιά που μαθαίνουν τον κόσμο· είναι νέοι άνθρωποι που κουβαλούν βάρος. Ο Ιωσηφίδης χειρίζεται αυτή τη μετάβαση με αξιοσημείωτη λεπτότητα, αφήνοντας χώρο για τις αμφιβολίες, τις συγκρούσεις και τις σιωπές τους.
Στα ελάχιστα σημεία που ο ρυθμός ξεφεύγει από τον στοχασμό προς την αδιάκοπη δράση, ο αναγνώστης ίσως θελήσει λίγο περισσότερο χρόνο “μέσα” στους ήρωες — κι αυτό είναι μάλλον ένδειξη ενδιαφέροντος παρά αδυναμία. Άλλωστε, ο τρόπος που κλείνει το βιβλίο αφήνει την αίσθηση ότι το επόμενο κεφάλαιο θα εμβαθύνει ακόμη περισσότερο στους ίδιους τους χαρακτήρες.
Ο Αιθέρας είναι ένα έργο που συνδυάζει τη νεανική ενέργεια με τη λογοτεχνική ωριμότητα. Ένα sequel που στέκεται ψηλότερα από τον προκάτοχό του, χωρίς να τον προδίδει.
Η γραφή του Ιωσηφίδη ανασαίνει πλέον με αυτοπεποίθηση, και το όραμά του για τη Γη των Αμόλυντων δείχνει να απλώνεται όπως ο τίτλος του υπόσχεται — στον αέρα, παντού.
Για ολόκληρη την κριτική μπείτε εδώ: https://greekfantasyatlas.gr/book_rev...
Ο Αιθέρας του Ευάγγελου Ιωσηφίδη ανήκει ξεκάθαρα στη δεύτερη κατηγορία. Το δεύτερο μέρος της τετραλογίας Η Γη των Αμόλυντων είναι μια έκρηξη γεγονότων, μια καταιγίδα αλλαγών, όπου ο συγγραφέας δείχνει να βαδίζει με σιγουριά πλέον στο ίδιο του το σύμπαν. Μαζί με τον Κάυλ, τη Λίβυ και τον Ντάρον, ωριμάζει κι εκείνος — γραφικά, θεματικά, αφηγηματικά. Το αποτέλεσμα είναι ένα sequel που δεν επαναπαύεται, αλλά θεριεύει.
Από τις πρώτες κιόλας σελίδες, η ένταση είναι αδιάκοπη. Η αποστολή των τριών μάγων γίνεται πιο επείγουσα από ποτέ, καθώς η σκιά που απλώνεται πάνω από τη χερσόνησο Ίστεν πυκνώνει. Οι ισορροπίες είναι λεπτές, τα ρίσκα πραγματικά, και κάθε κεφάλαιο μοιάζει με ανάσα πριν από τη θύελλα. Ο συγγραφέας δεν χαρίζεται — ούτε στους χαρακτήρες ούτε στους αναγνώστες. Η δράση κυλάει με φυσικότητα, χωρίς εξαναγκασμούς, και κάθε σύγκρουση, κάθε αποκάλυψη, προκύπτει μέσα από έναν κόσμο που έχει ήδη αποκτήσει τους δικούς του κανόνες και ρυθμούς.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η εμβάθυνση στο σύστημα μαγείας. Ό,τι πρωτοείδαμε στην Τριάδα ως σπέρμα, εδώ γίνεται θεμέλιο. Η μαγεία δεν είναι απλώς εργαλείο αλλά τρόπος ύπαρξης· ένα κάλεσμα που κάθε χαρακτήρας μαθαίνει να ερμηνεύει διαφορετικά. Ο Κάυλ, η Λίβυ και ο Ντάρον αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι η δύναμη δεν βρίσκεται μόνο στα στοιχεία που χειρίζονται, αλλά στη σχέση τους με αυτά. Ο καθένας βαδίζει σε ξεχωριστό μονοπάτι, και μέσα από αυτή τη διάσταση, ο Ιωσηφίδης πετυχαίνει κάτι σπάνιο: κάνει τη συλλογικότητα προσωπική.
Η κοσμοπλασία του παραμένει εξαιρετική — πλατιά, πολυεπίπεδη και βαθιά δουλεμένη. Στον Αιθέρα γνωρίζουμε νέους τόπους, νέες φυλές, νέους μύθους. Όμως τίποτα δεν παρουσιάζεται απλώς για το εφέ: κάθε τι έχει ρίζες, ιστορία και συνέπεια. Το αποτέλεσμα είναι ένας κόσμος που πείθει πως υπήρχε πριν από το βιβλίο και θα συνεχίσει να υπάρχει μετά το τέλος του. Η γραφή έχει πλέον αποκτήσει βάθος, ρυθμό και χρώμα και δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει, αλλά να (καθ)οδηγήσει. Είναι σαφές πως ο συγγραφέας εξελίσσεται — πιο ώριμος, πιο συνειδητός, πιο μεστός.
Η φιλία και το καθήκον παραμένουν στον πυρήνα της αφήγησης. Όμως εδώ προστίθεται και κάτι νέο: η συνειδητοποίηση του κόστους. Οι ήρωες δεν είναι πια παιδιά που μαθαίνουν τον κόσμο· είναι νέοι άνθρωποι που κουβαλούν βάρος. Ο Ιωσηφίδης χειρίζεται αυτή τη μετάβαση με αξιοσημείωτη λεπτότητα, αφήνοντας χώρο για τις αμφιβολίες, τις συγκρούσεις και τις σιωπές τους.
Στα ελάχιστα σημεία που ο ρυθμός ξεφεύγει από τον στοχασμό προς την αδιάκοπη δράση, ο αναγνώστης ίσως θελήσει λίγο περισσότερο χρόνο “μέσα” στους ήρωες — κι αυτό είναι μάλλον ένδειξη ενδιαφέροντος παρά αδυναμία. Άλλωστε, ο τρόπος που κλείνει το βιβλίο αφήνει την αίσθηση ότι το επόμενο κεφάλαιο θα εμβαθύνει ακόμη περισσότερο στους ίδιους τους χαρακτήρες.
Ο Αιθέρας είναι ένα έργο που συνδυάζει τη νεανική ενέργεια με τη λογοτεχνική ωριμότητα. Ένα sequel που στέκεται ψηλότερα από τον προκάτοχό του, χωρίς να τον προδίδει.
Η γραφή του Ιωσηφίδη ανασαίνει πλέον με αυτοπεποίθηση, και το όραμά του για τη Γη των Αμόλυντων δείχνει να απλώνεται όπως ο τίτλος του υπόσχεται — στον αέρα, παντού.
Για ολόκληρη την κριτική μπείτε εδώ: https://greekfantasyatlas.gr/book_rev...
July 9, 2025
"Μην αφήνετε τον θάνατο να σας καταβάλει. Είναι η άλλη όψη της ζωής." - Άντελ
Συνήθως το πρώτο βιβλίο σε μια σειρά είναι το κάτι άλλο και τα υπόλοιπα μετά πασχίζουν να στηριχτούν έστω και λίγο στο μονοπάτι που έχει χαράξει. Κι όμως, εδώ έχουμε το άκρως αντίθετο!
Στο δεύτερο βιβλίο της σειράς, η τριάδα μας βιώνει για πρώτη φορά τον πόλεμο από κοντά. Τον θάνατο και τον πραγματικό φόβο. Εντάσεις κορυφώνονται μεταξύ τ��υς καθώς ο καθένας τους, όπως είναι αναμενόμενο από παιδιά που πλέον μεγαλώνουν, προσπαθεί να τραβήξει την ομάδα προς την κατεύθυνση που ο ίδιος πιστεύει πως είναι σωστή, με μια και μοναδική ακόμα αποστολή - να βρουν τα Κειμήλια των Αμόλυντων. Το ταξίδι τους θα τους φέρει από τη μια άκρη της χερσονήσου Ίστεν στην άλλη και ξανά πίσω, με εχθρούς ακόμα στο κατόπι τους, δοκιμασίες που θα τους φτάσουν σχεδόν στα όριά τους, προδοσίες, και τη μέντορά τους να αγνοείται. Άραγε θα καταφέρουν να παραμείνουν πιστοί στις αρχές τους και τις διδαχές της Αλύσσα, ή θα τους παρασύρει η ροή των γεγονότων και των αντιμαχόμενων βασιλέων;
Ειλικρινά, χαίρομαι που είχα πάρει τη συνέχεια της ιστορίας και την ξεκίνησα αμέσως μετά το πρώτο βιβλίο. Ήμουν διχασμένη γιατί ενώ ήταν μια καταπληκτική ιστορία, υπήρχαν κάποια στοιχεία που με ξένιζαν ελαφρώς και δεν μπορούσα να δοθώ ψυχή τε και σώματι στο τι γινόταν. Αλλά δεν υπήρχε λόγος για ανησυχία. Η ιστορία πλέον με έχει γραπώσει από το λαιμό και δε λέει να με αφήσει! Γίνονταν τόσα πράγματα στο δεύτερο βιβλίο, το ένα μετά το άλλο, που δεν μπορούσα να ανασάνω!
Σα να μην έφτανε αυτό, ο συγγραφέας φαίνεται να έχει κατανοήσει πλήρως το τι χρειάζεται μια ιστορία φαντασίας και coming-of-age. Κι αυτό είναι η εξέλιξη των χαρακτήρων. Νεαρών ατόμων που πλάθονται από αυτά που τους φέρνει η ζωή και πράττουν αναλόγως για να επιβιώσουν και να γίνουν καλύτεροι. Αυτό ακριβώς βλέπουμε σε τούτο το βιβλίο.
Όχι μόνο ο Κάυλ ωρίμασε και έγινε επιτέλους ένας χαρακτήρας που μπορούσα να συμμεριστώ στις ανησυχίες και τις προσδοκίες του, αλλά κι η υπόλοιπη τριάδα αναπτύχθηκε μαζί του. Εντάξει, σίγουρα όχι απαραίτητα προς το καλύτερο (η Λίβυ έγινε πιο επιπόλαιη στις αποφάσεις της κι ο Ντάρον έβγαλε μια ψυχρή πλευρά που με τρόμαξε σε ορισμένα σημεία, κι ας τη λάτρευα γιατί, προφανώς, έχω μια αγάπη στο παιδί αυτό) - αλλά ο αναγνώστης δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει με τις αλλαγές που υπέστησαν οι ιδιοσυγκρασίες τους, βλέποντας τα πόσα τραβάνε σε αυτό το κομμάτι του ταξιδιού τους. Είναι απόλυτα φυσιολογικό και αναμενόμενο, κι έγινε με καταπληκτικά αβίαστο και φυσικό τρόπο.
Περιττό να το πω, έπιασα το επόμενο βιβλίο με το που έκλεισα αυτό εδώ!
Διάβάστε αυτή και άλλες κριτικές στο blog μου: http://cupcakesandpopcorn.wordpress.com
Συνήθως το πρώτο βιβλίο σε μια σειρά είναι το κάτι άλλο και τα υπόλοιπα μετά πασχίζουν να στηριχτούν έστω και λίγο στο μονοπάτι που έχει χαράξει. Κι όμως, εδώ έχουμε το άκρως αντίθετο!
Στο δεύτερο βιβλίο της σειράς, η τριάδα μας βιώνει για πρώτη φορά τον πόλεμο από κοντά. Τον θάνατο και τον πραγματικό φόβο. Εντάσεις κορυφώνονται μεταξύ τ��υς καθώς ο καθένας τους, όπως είναι αναμενόμενο από παιδιά που πλέον μεγαλώνουν, προσπαθεί να τραβήξει την ομάδα προς την κατεύθυνση που ο ίδιος πιστεύει πως είναι σωστή, με μια και μοναδική ακόμα αποστολή - να βρουν τα Κειμήλια των Αμόλυντων. Το ταξίδι τους θα τους φέρει από τη μια άκρη της χερσονήσου Ίστεν στην άλλη και ξανά πίσω, με εχθρούς ακόμα στο κατόπι τους, δοκιμασίες που θα τους φτάσουν σχεδόν στα όριά τους, προδοσίες, και τη μέντορά τους να αγνοείται. Άραγε θα καταφέρουν να παραμείνουν πιστοί στις αρχές τους και τις διδαχές της Αλύσσα, ή θα τους παρασύρει η ροή των γεγονότων και των αντιμαχόμενων βασιλέων;
Ειλικρινά, χαίρομαι που είχα πάρει τη συνέχεια της ιστορίας και την ξεκίνησα αμέσως μετά το πρώτο βιβλίο. Ήμουν διχασμένη γιατί ενώ ήταν μια καταπληκτική ιστορία, υπήρχαν κάποια στοιχεία που με ξένιζαν ελαφρώς και δεν μπορούσα να δοθώ ψυχή τε και σώματι στο τι γινόταν. Αλλά δεν υπήρχε λόγος για ανησυχία. Η ιστορία πλέον με έχει γραπώσει από το λαιμό και δε λέει να με αφήσει! Γίνονταν τόσα πράγματα στο δεύτερο βιβλίο, το ένα μετά το άλλο, που δεν μπορούσα να ανασάνω!
Σα να μην έφτανε αυτό, ο συγγραφέας φαίνεται να έχει κατανοήσει πλήρως το τι χρειάζεται μια ιστορία φαντασίας και coming-of-age. Κι αυτό είναι η εξέλιξη των χαρακτήρων. Νεαρών ατόμων που πλάθονται από αυτά που τους φέρνει η ζωή και πράττουν αναλόγως για να επιβιώσουν και να γίνουν καλύτεροι. Αυτό ακριβώς βλέπουμε σε τούτο το βιβλίο.
Όχι μόνο ο Κάυλ ωρίμασε και έγινε επιτέλους ένας χαρακτήρας που μπορούσα να συμμεριστώ στις ανησυχίες και τις προσδοκίες του, αλλά κι η υπόλοιπη τριάδα αναπτύχθηκε μαζί του. Εντάξει, σίγουρα όχι απαραίτητα προς το καλύτερο (η Λίβυ έγινε πιο επιπόλαιη στις αποφάσεις της κι ο Ντάρον έβγαλε μια ψυχρή πλευρά που με τρόμαξε σε ορισμένα σημεία, κι ας τη λάτρευα γιατί, προφανώς, έχω μια αγάπη στο παιδί αυτό) - αλλά ο αναγνώστης δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει με τις αλλαγές που υπέστησαν οι ιδιοσυγκρασίες τους, βλέποντας τα πόσα τραβάνε σε αυτό το κομμάτι του ταξιδιού τους. Είναι απόλυτα φυσιολογικό και αναμενόμενο, κι έγινε με καταπληκτικά αβίαστο και φυσικό τρόπο.
Περιττό να το πω, έπιασα το επόμενο βιβλίο με το που έκλεισα αυτό εδώ!
Διάβάστε αυτή και άλλες κριτικές στο blog μου: http://cupcakesandpopcorn.wordpress.com
February 2, 2022
Στο δεύτερο μέρος της τετραλογίας (;), συναντάμε ξανά τον Κάυλ, τη Λίβυ και τον Ντάρον μερικούς μήνες μετά τα γεγονότα στο τέλος του πρώτου. Από την αρχή γίνεται σαφές ότι έχουν μεγαλώσει και ωριμάσει. Είναι πιο σίγουροι για τις ικανότητές τους, έχουν διαλέξει, θα λέγαμε, στρατόπεδο και θα τιμήσουν αυτή την απόφαση μέχρι τέλους, όχι μόνο επειδή έχουν κάτι να κερδίσουν, αλλά επειδή νοιάζονται για αυτό το βασίλειο και τους ανθρώπους του. Ο πόλεμος πλησιάζει και οι 3 μάγοι είναι έτοιμοι να ηγηθούν. Το ταξίδι στη χερσόνησο Ίστεν συνεχίζεται.
Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια του βιβλίου ήταν και πάλι το σύστημα μαγείας. Οι χαρακτήρες σε αυτό το βιβλίο αρχίζουν και ανακαλύπτουν καινούριες δυνάμεις. Κάποιοι δουλεύουν καλύτερα το πρωταρχικό τους στοιχείο, ενώ άλλοι πειραματίζονται με περισσότερα. Κατανοούν σε μεγαλύτερο βάθος και εξελίσσονται ξεχωριστά και διαφορετικά πλέον, αφού οι ισορροπίες ταράζονται.
Η αποστολή τους γίνεται πιο πιεστική όσο ο Κάυλ, η Λίβυ και ο Ντάρον αναζητούν τα αρχαία κειμήλια. Οι 3 μάγοι θα ταξιδέψουν και οι αναγνώστες θα γνωρίσουν νέα μέρη και ανθρώπους με δικές τους συνήθειες και πιστεύω. Η κοσμοπλασία στο δεύτερο μέρος ήταν φανταστική – με όλες τις έννοιες της λέξης.
Η φιλία πρωταγωνιστεί, θα έλεγα, και σε αυτό το βιβλίο, όπως και η μαγεία και αυτό το αίσθημα του καθήκοντος που παρακινεί τους χαρακτήρες. Για μένα, η πλοκή υπερκαλύπτει και πάλι την εξέλιξη των χαρακτήρων. Γίνονται τόσα πολλά που θεωρώ πως σε μερικά σημεία δε δόθηκε ο απαραίτητος χρόνος, για να «μπούμε» στο μυαλό των 3 μάγων. Βέβαια, στο τέλος του βιβλίου, ο Βαγγέλης Ιωσηφίδης παίρνει μια «συγγραφική απόφαση» η οποία θεωρώ θα το αλλάξει αυτό στο τρίτο μέρος, δίνοντας χώρο και χρόνο σε κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά (ανυπομονώ).
Συνολικά, η ανάγνωση της Γης των Αμόλυντων ήταν ξεκούραστη και ευχάριστη, ο κόσμος δουλεμένος και οι χαρακτήρες προσιτοί. Είμαι περίεργη να μάθω τι μας επιφυλάσσει η συνέχεια.
Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια του βιβλίου ήταν και πάλι το σύστημα μαγείας. Οι χαρακτήρες σε αυτό το βιβλίο αρχίζουν και ανακαλύπτουν καινούριες δυνάμεις. Κάποιοι δουλεύουν καλύτερα το πρωταρχικό τους στοιχείο, ενώ άλλοι πειραματίζονται με περισσότερα. Κατανοούν σε μεγαλύτερο βάθος και εξελίσσονται ξεχωριστά και διαφορετικά πλέον, αφού οι ισορροπίες ταράζονται.
Η αποστολή τους γίνεται πιο πιεστική όσο ο Κάυλ, η Λίβυ και ο Ντάρον αναζητούν τα αρχαία κειμήλια. Οι 3 μάγοι θα ταξιδέψουν και οι αναγνώστες θα γνωρίσουν νέα μέρη και ανθρώπους με δικές τους συνήθειες και πιστεύω. Η κοσμοπλασία στο δεύτερο μέρος ήταν φανταστική – με όλες τις έννοιες της λέξης.
Η φιλία πρωταγωνιστεί, θα έλεγα, και σε αυτό το βιβλίο, όπως και η μαγεία και αυτό το αίσθημα του καθήκοντος που παρακινεί τους χαρακτήρες. Για μένα, η πλοκή υπερκαλύπτει και πάλι την εξέλιξη των χαρακτήρων. Γίνονται τόσα πολλά που θεωρώ πως σε μερικά σημεία δε δόθηκε ο απαραίτητος χρόνος, για να «μπούμε» στο μυαλό των 3 μάγων. Βέβαια, στο τέλος του βιβλίου, ο Βαγγέλης Ιωσηφίδης παίρνει μια «συγγραφική απόφαση» η οποία θεωρώ θα το αλλάξει αυτό στο τρίτο μέρος, δίνοντας χώρο και χρόνο σε κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά (ανυπομονώ).
Συνολικά, η ανάγνωση της Γης των Αμόλυντων ήταν ξεκούραστη και ευχάριστη, ο κόσμος δουλεμένος και οι χαρακτήρες προσιτοί. Είμαι περίεργη να μάθω τι μας επιφυλάσσει η συνέχεια.
February 15, 2022
Στο πρώτο μέρος της Γης των Αμόλυντων , ο Βαγγέλης Ιωσηφίδης μας σύστησε τους ήρωες.Πως επιλέχτηκαν, πως απέκτησαν τις μαγικές τους δυναμεις,πως εκπαιδεύτηκαν.
Εδώ ,στο δεύτερο μέρος, τους βλέπουμε πιο ώριμους,να γνωρίζουν καλύτερα τις ικανοτητες τους αλλά και να ανακαλυπτουν καινουριες,να παιρνουν αποφάσεις ,να προστατεύουν , να μάχονται με εχθρους. Πρόκειται για χαρακτήρες που μεγαλώνουν, εξελίσσονται κι εχουν καταγεγραμμένα πάνω τους όλα όσα πέρασαν μέχρι στιγμής.
"Ο καιρός περνάει. Η αποστολή τους γίνεται πιο πιεστική από ποτέ καθώς ανακαλύπτουν τον εαυτό τους και τις δυνάμεις τους. Στον δρόμο που έχουν διαλέξει οι ισορροπίες είναι λεπτές. Στο δεύτερο μέρος της Γης των Αμόλυντων, το ταξίδι στη χερσόνησο Ίστεν συνεχίζεται. Τα αρχαία κειμήλια καλούν τον Κάυλ, τη Λίβυ και τον Ντάρον σε κινδύνους που αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά, καθώς μια σκιά ετοιμάζεται να καλύψει τα πάντα…"
Όταν ξεκίνησα το βιβλίο αναρωτήθηκα εαν θα έπρεπε να ανοιξω λίγο και το προηγούμενο βιβλίο,να το θυμηθώ , καθώς είχαν περάσει αρκετοί μήνες από τότε που το είχα διαβάσει. Τελικά όμως δεν χρειάστηκε. Το πέρασμα από τον έναν τόμο στον άλλο έγινε με μία φυσικότητα,τόσο που ένιωσα αμέσως οικεία με τα πρόσωπα και τους τόπους.
Οι όμορφες και εντυπωσιακές περιγραφές απο σκηνές μαχών με στοιχεια μαγείας, που τόσο μου άρεσαν στο πρώτο βιβλιο, υπάρχουν κι εδώ και μάλιστα είναι πιο πολλές και ακόμα πιο εντυπωσιακές. Αυτό κανει τον "Αιθέρα" να τον προτιμώ από το πρώτο μέρος που ήταν περισσότερο εισαγωγικό σε αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει.
Ο "Αιθέρας" δεν είναι απλά ένα μυθιστόρημα φαντασίας. Μέσα στις σελίδες του θα βρει κανείς αρκετά μηνύματα για τη ζωή, το θάνατο και την αθανασία.Η φιλία πρωταγωνιστεί και σε αυτό το βιβλίο και φυσικά η μαγεία , πολύ μαγεία!
Αναρωτιέμαι τι άλλο μας περιμένει στη συνέχεια από αυτόν τον πολλά υποσχόμενο συγγραφέα και θα περιμένω και τα επόμενα βιβλία του με μεγάλη ανυπομονησία
Ειδικά οι λάτρεις της λογοτεχνίας φαντασίας πρέπει να αναζητήσουν αυτά τα δύο μαγευτικά, θα έλεγα, βιβλία!
Εδώ ,στο δεύτερο μέρος, τους βλέπουμε πιο ώριμους,να γνωρίζουν καλύτερα τις ικανοτητες τους αλλά και να ανακαλυπτουν καινουριες,να παιρνουν αποφάσεις ,να προστατεύουν , να μάχονται με εχθρους. Πρόκειται για χαρακτήρες που μεγαλώνουν, εξελίσσονται κι εχουν καταγεγραμμένα πάνω τους όλα όσα πέρασαν μέχρι στιγμής.
"Ο καιρός περνάει. Η αποστολή τους γίνεται πιο πιεστική από ποτέ καθώς ανακαλύπτουν τον εαυτό τους και τις δυνάμεις τους. Στον δρόμο που έχουν διαλέξει οι ισορροπίες είναι λεπτές. Στο δεύτερο μέρος της Γης των Αμόλυντων, το ταξίδι στη χερσόνησο Ίστεν συνεχίζεται. Τα αρχαία κειμήλια καλούν τον Κάυλ, τη Λίβυ και τον Ντάρον σε κινδύνους που αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά, καθώς μια σκιά ετοιμάζεται να καλύψει τα πάντα…"
Όταν ξεκίνησα το βιβλίο αναρωτήθηκα εαν θα έπρεπε να ανοιξω λίγο και το προηγούμενο βιβλίο,να το θυμηθώ , καθώς είχαν περάσει αρκετοί μήνες από τότε που το είχα διαβάσει. Τελικά όμως δεν χρειάστηκε. Το πέρασμα από τον έναν τόμο στον άλλο έγινε με μία φυσικότητα,τόσο που ένιωσα αμέσως οικεία με τα πρόσωπα και τους τόπους.
Οι όμορφες και εντυπωσιακές περιγραφές απο σκηνές μαχών με στοιχεια μαγείας, που τόσο μου άρεσαν στο πρώτο βιβλιο, υπάρχουν κι εδώ και μάλιστα είναι πιο πολλές και ακόμα πιο εντυπωσιακές. Αυτό κανει τον "Αιθέρα" να τον προτιμώ από το πρώτο μέρος που ήταν περισσότερο εισαγωγικό σε αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει.
Ο "Αιθέρας" δεν είναι απλά ένα μυθιστόρημα φαντασίας. Μέσα στις σελίδες του θα βρει κανείς αρκετά μηνύματα για τη ζωή, το θάνατο και την αθανασία.Η φιλία πρωταγωνιστεί και σε αυτό το βιβλίο και φυσικά η μαγεία , πολύ μαγεία!
Αναρωτιέμαι τι άλλο μας περιμένει στη συνέχεια από αυτόν τον πολλά υποσχόμενο συγγραφέα και θα περιμένω και τα επόμενα βιβλία του με μεγάλη ανυπομονησία
Ειδικά οι λάτρεις της λογοτεχνίας φαντασίας πρέπει να αναζητήσουν αυτά τα δύο μαγευτικά, θα έλεγα, βιβλία!
August 28, 2022
Βρήκα το δεύτερο βιβλίο της σειράς ακόμη πιο ενδιαφέρον από το πρώτο. Συνεχίζοντας την αναζήτηση των αρχαίων κειμηλίων, οι τρεις νεαροί μάγοι: ο Κάυλ, η Λίβυ και ο Ντάρον, επισκέπτονται πολλά και διαφορετικά μέρη, στα οποία αντιμετωπίζουν δύσκολες και ποικίλες προκλήσεις.
Κάθε μέρος έχει τη δική του ιστορία, ήθη κι έθιμα, γεγονός που δεν υπάρχει απλώς ως υπόβαθρο, αλλά επηρεάζει σημαντικά τη δράση, αφού οι εκάστοτε διαφορετικές συνθήκες, απαιτούν από τους ήρωες και διαφορετική προσέγγιση για την επίτευξη του στόχου τους.
Μεγάλη προσοχή έχει δοθεί από τον συγγραφέα στην εξέλιξη των μαγικών δυνάμεων και των ιδιοτήτων των τριών ηρώων, οι οποίοι, μη έχοντας πλέον τη μέντορα τους, Αλύσσα, στο πλευρό τους, είναι υποχρεωμένοι στις περισσότερες περιπτώσεις να ανακαλύπτουν μόνοι τους καινούργιους συνδυασμούς και πτυχές των τεσσάρων στοιχείων, για να επιβιώσουν από τους πολυάριθμους ισχυρούς εχθρούς τους και να επιλύσουν δυσεπίλυτους γρίφους.
Πολύ ενδιαφέρουσα είναι επίσης και η παράλληλη εξέλιξη και ωρίμανση στον ψυχισμό και την προσωπικότητα των κεντρικών χαρακτήρων, αλλά και η ολοένα και βαθύτερη ανάπτυξη των μεταξύ τους σχέσεων, η οποία πιθανώς προμηνύει ανατροπές και συγκρούσεις (εσωτερικές & εξωτερικές).
Θα σταθώ τέλος στην πολύ σωστή κλιμάκωση της αλλαγής στη συμπεριφορά ενός από τους ήρωες, η οποία καταλήγει στη μάλλον πιο δυνατή στιγμή της τετραλογίας έως τώρα.
Εν αναμονή του τρίτου μέρους, πρόκειται για ένα αξιόλογο και ποιοτικό βιβλίο που μου κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος.
Κάθε μέρος έχει τη δική του ιστορία, ήθη κι έθιμα, γεγονός που δεν υπάρχει απλώς ως υπόβαθρο, αλλά επηρεάζει σημαντικά τη δράση, αφού οι εκάστοτε διαφορετικές συνθήκες, απαιτούν από τους ήρωες και διαφορετική προσέγγιση για την επίτευξη του στόχου τους.
Μεγάλη προσοχή έχει δοθεί από τον συγγραφέα στην εξέλιξη των μαγικών δυνάμεων και των ιδιοτήτων των τριών ηρώων, οι οποίοι, μη έχοντας πλέον τη μέντορα τους, Αλύσσα, στο πλευρό τους, είναι υποχρεωμένοι στις περισσότερες περιπτώσεις να ανακαλύπτουν μόνοι τους καινούργιους συνδυασμούς και πτυχές των τεσσάρων στοιχείων, για να επιβιώσουν από τους πολυάριθμους ισχυρούς εχθρούς τους και να επιλύσουν δυσεπίλυτους γρίφους.
Πολύ ενδιαφέρουσα είναι επίσης και η παράλληλη εξέλιξη και ωρίμανση στον ψυχισμό και την προσωπικότητα των κεντρικών χαρακτήρων, αλλά και η ολοένα και βαθύτερη ανάπτυξη των μεταξύ τους σχέσεων, η οποία πιθανώς προμηνύει ανατροπές και συγκρούσεις (εσωτερικές & εξωτερικές).
Θα σταθώ τέλος στην πολύ σωστή κλιμάκωση της αλλαγής στη συμπεριφορά ενός από τους ήρωες, η οποία καταλήγει στη μάλλον πιο δυνατή στιγμή της τετραλογίας έως τώρα.
Εν αναμονή του τρίτου μέρους, πρόκειται για ένα αξιόλογο και ποιοτικό βιβλίο που μου κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος.
June 30, 2023
📝"Πέτα, Κοράκι, πιο ψηλά. Δώς του Μίνορα ορμή. Δώσε πνοή στο τέκνο σου να φτερουγίζει στους ανέμους."
📝 Δεν θα σας πω περίληψη καθώς όσοι με ξέρετε γνωρίζετε πλέον ότι φοβάμαι να μην κάνω σποιλ σε κάποιον που διαβάζει το προηγούμενο της σειράς και έτσι δεν δίνω ποτέ περιλήψεις βιβλίων σε σειρές .
That being said πάμε παρακάτω.
Συνεχίζουμε με την κοσμοπλασία του συγγραφέα όπως και στο πρώτο. Μαγεία , πλάσματα, περιπέτεια και τα στοιχεία της φύσης. Με χαρά μου διαπίστωσα ότι η γραφή του συγγραφέα έχει γίνει πολύ πολύ καλύτερη ,πιο μεστή,πιο ζωντανή και λιγότερο απλοϊκή. Συνεχίζουμε να μιλάμε για young adult epic fantasy και το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί ορισμό του sequel καθώς
👉Είναι μεγαλύτερο
👉Έχει φουλ εξελίξεις
👉Έχει τρομερή εξέλιξη χαρακτήρων
👉Ξεκαθαρίζονται πολλά για τον κόσμο που τους περιβάλλει και γνωρίζουμε νέους μύθους.
📝Γενικά συμπαθώ τους χαρακτήρες αυτής της σειράς. Ίσως δεν συμφωνώ πάντα με κάποιες αποφάσεις τους (μιλάμε βέβαια και για παιδιά ηλικιακά μικρά που μας χωρίζουν και κάτι χρόνια 🥴🥴) αλλά γενικά μπορώ να πω πως δεν ξεχωρίζω κάποιον σαν αγαπημένο ακόμα. Μου αρέσουν εξίσου. Και χαίρομαι διπλά και τριπλά που ο συγγραφέας έχει δώσει και τόσο σημαντικές θέσεις και σε γυναίκες μέσα στο βιβλίο του.
Προχωρώ στο τρίτο μέρος με ανυπομονησία.
📝 Δεν θα σας πω περίληψη καθώς όσοι με ξέρετε γνωρίζετε πλέον ότι φοβάμαι να μην κάνω σποιλ σε κάποιον που διαβάζει το προηγούμενο της σειράς και έτσι δεν δίνω ποτέ περιλήψεις βιβλίων σε σειρές .
That being said πάμε παρακάτω.
Συνεχίζουμε με την κοσμοπλασία του συγγραφέα όπως και στο πρώτο. Μαγεία , πλάσματα, περιπέτεια και τα στοιχεία της φύσης. Με χαρά μου διαπίστωσα ότι η γραφή του συγγραφέα έχει γίνει πολύ πολύ καλύτερη ,πιο μεστή,πιο ζωντανή και λιγότερο απλοϊκή. Συνεχίζουμε να μιλάμε για young adult epic fantasy και το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί ορισμό του sequel καθώς
👉Είναι μεγαλύτερο
👉Έχει φουλ εξελίξεις
👉Έχει τρομερή εξέλιξη χαρακτήρων
👉Ξεκαθαρίζονται πολλά για τον κόσμο που τους περιβάλλει και γνωρίζουμε νέους μύθους.
📝Γενικά συμπαθώ τους χαρακτήρες αυτής της σειράς. Ίσως δεν συμφωνώ πάντα με κάποιες αποφάσεις τους (μιλάμε βέβαια και για παιδιά ηλικιακά μικρά που μας χωρίζουν και κάτι χρόνια 🥴🥴) αλλά γενικά μπορώ να πω πως δεν ξεχωρίζω κάποιον σαν αγαπημένο ακόμα. Μου αρέσουν εξίσου. Και χαίρομαι διπλά και τριπλά που ο συγγραφέας έχει δώσει και τόσο σημαντικές θέσεις και σε γυναίκες μέσα στο βιβλίο του.
Προχωρώ στο τρίτο μέρος με ανυπομονησία.
November 20, 2025
Διάβασα την τετραλογία και αποδείχθηκε τερατολογία.
Ο συγγραφές προφανώς νομίζει ότι βάζοντας λεξούλες στην σειρά με σωστή σύνταξη και γραμματικούς κανόνες (καθότι φιλόλογος) γράφει λογοτεχνία. Δυστυχώς για τον ίδιο δεν ισχύει και αποδεικνύεται ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ συγγραφέας. Αναλύω.
Άσκοπες περιγραφές για να γεμίζουν οι σελίδες.
Χαρακτήρες σκιές χωρίς λόγο ύπαρξης κ με βάθος χειρότερο από σαπουνόπερα.
Άγχρωμο, άγευστο, άοσμο. Γλιτώστε λεφτά και χρόνο προσπερνώντας το.
Ο συγγραφές προφανώς νομίζει ότι βάζοντας λεξούλες στην σειρά με σωστή σύνταξη και γραμματικούς κανόνες (καθότι φιλόλογος) γράφει λογοτεχνία. Δυστυχώς για τον ίδιο δεν ισχύει και αποδεικνύεται ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ συγγραφέας. Αναλύω.
Άσκοπες περιγραφές για να γεμίζουν οι σελίδες.
Χαρακτήρες σκιές χωρίς λόγο ύπαρξης κ με βάθος χειρότερο από σαπουνόπερα.
Άγχρωμο, άγευστο, άοσμο. Γλιτώστε λεφτά και χρόνο προσπερνώντας το.
May 22, 2025
Εξαιρετικό βιβλίο. οι χαρακτήρες ωριμάζουν και οι αποστολές τους δυσκολεύουν. Η γραφή του Βαγγέλη θυμίζει αυτή ενός ξένου συγγραφέα. Πολλά, πολλά μπράβο!
Displaying 1 - 17 of 17 reviews