Het boek waarmee Siska Mulder doordrong tot de top van de Nederlandse een huiveringwekkende thriller over grenzeloze ambitie en het gemis van een kind. Televisiepresentator Oscar Stellendam grijpt de kans om een live talkshow te presenteren. Door in zijn werk te vluchten probeert hij de dood van zijn zoon Jimmy te verdringen, terwijl zijn vrouw Stella er juist alles aan doet om de herinnering levend te houden. Ze vervreemden steeds meer van elkaar. Voor Oscar lijkt het grote succes binnen handbereik, maar als hij door een onbekende wordt bedreigd, verandert zijn leven in een nachtmerrie. De stalker lijkt hem beter te kennen dan wie ook, waardoor Oscar niemand meer durft te vertrouwen
Siska Mulder (1971) is a writer and journalist who works for several magazines. Her debut novel was Zus, after which the thriller Doof was published. Both were acclaimed by the press. After Delphine, her third novel, she was nominated for 'De Gouden Strop'.
Het einde is erg verrassend. Toch vind ik het niet echt een thriller. De stalker is wel aanwezig in het verhaal, maar neemt een veel kleinere plek in het verhaal in dan gedacht. Ook vind ik het verhaal niet echt spannend, ondanks dat er wel dingen gebeuren die angstaanjagend zijn. Ik vind het veel meer een verhaal over Oscar en zijn leven en de problemen die hij heeft.
3.5 stars. Read in Dutch. Oscar is a TV presentor, his son has had a tragic accident, and his wife is deaf. To get away from it all they move to a different place. At this point the stalking commences. The problem I had with this book is that it’s told from Oscar’s point of view, and it’s impossible to warm to him, or feel any sympathy for him. Hence the ending, which was a tad rushed, didn’t do anything for me at all.
Af en toe een leuke, creatieve schrijfstijl, maar de hoofdpersoon is totaal onsympathiek waardoor ik niet echt met hem meeleef. De nieuwsgierigheid bleef tot het einde, maar ik heb betere thrillers gelezen (als je dit echt zo mag noemen).
Journaliste Siska Mulder heeft samen met Susan Smit het schrijverscollectief Writers on Heels opgericht. Het doel hiervan was om de aandacht te vestigen op het werk van een nieuwe generatie schrijfsters. Mulder debuteerde zelf in 2005 met de thriller Zus. Inmiddels heeft ze vijf boeken op haar naam staan waarvan Na Delphine in 2010 werd genomineerd voor De Gouden Strop. De literaire thriller Doof schreef ze in 2008 en was haar tweede boek.
Oscar Stellendam is een bekende televisiepresentator en samen met zijn dove vrouw Stella vanuit Friesland verhuisd naar een plaats die dichter bij zijn werk ligt. Niet lang daarna krijgt hij het aanbod om een live talkshow te presenteren. Dit was altijd al zijn droom dus de keuze was niet zo moeilijk. Hij gaat erop in. Dit houdt echter wel in dat nog meer werkt dan hij al deed. Voor hem een goede afleiding om de dood van zijn zoontje Jimmy te vergeten. Stella heeft er echter andere gedachten over en wil de herinnering levend houden. Als Oscar ook nog door een onbekende wordt gestalkt en bedreigd begint dit zijn leven te beheersen, is hij steeds minder zichzelf en weet hij ook niet meer wie nog te vertrouwen is.
Het eerste hoofdstuk van Doof begint wat stroef, maar al snel neemt de prettige en toegankelijke schrijfstijl van Siska Mulder het over en leest het boek erg vlot weg. Een pluspunt is dat het eerste spannende moment, eigenlijk kan er beter gesproken worden van een beklemmende situatie, zich al snel voordoet. Prima om het vervolg van het boek met veel aandacht te lezen.
Behalve de psychologische ondertoon van het verhaal, bevat het ook emotie. Deze uit zich vooral in de relatie tussen Oscar en Stella en hoe ze ieder voor zich omgaan met het verlies van Jimmy. Dat uit zich niet alleen in die emotie, maar ook hun relatie komt onder druk te staan waardoor onderlinge spanningen ontstaan. Dit is een realistische weergave van weergave van dergelijke omstandigheden.
Het verhaal draait vooral om Oscar. Zijn personage wordt daarom steeds beter uitgewerkt en als gevolg daarvan krijg je een goed beeld van hem en hoe hij werkelijk in elkaar steekt. Dit wil niet zeggen dat dat niet geldt voor Stella. Dat is zeker wel het geval, maar allemaal net even wat minder. Desondanks kom je toch ook genoeg over haar te weten.
Tijdens het lezen van de eerste helft van het boek kun je je wel afvragen waarom voor de titel Doof gekozen is. Vooral omdat het een Oscar-verhaal is. Pas ver in de tweede helft van het boek is het wél begrijpelijk. Want niet alleen Stella is doof, maar Oscar is doof voor de werkelijkheid. En dat beschrijft Mulder goed.
Hoe meer de ontknoping dichterbij komt, hoe meer de spanning toeneemt. De climax is er een die even onverwacht als bijzonder is. En ondanks dat het wat onwerkelijk overkomt, is het dusdanig geschreven dat het de indruk wekt dat soortgelijke omstandigheden in de echte wereld ook kunnen voorkomen. Een beangstigende gedachte als dat je overkomt.
Het was lang geleden dat ik voor het laatst een thriller had gelezen, maar dit boek heeft er zeker voor gezorgd dat ik ze vaker ga lezen. Ik was verbaasd over hoe meeslepend het verhaal was. Constant wilde ik tegen mijn boek schreeuwen uit frustratie. Echter moet ik zeggen dat ik de ontknoping heel slap en afgeraffeld vond, alsof Mulder er snel een goedkoop einde aan moest breien. Dit was echt jammer, omdat het verder echt een heel goed en meeslepend boek was naar mijn mening.
Kun je nog vluchten als iemand alles van je weet? Als de bekende televisiepresentator Oscar Stellendam de kans krijgt om een live-talkshow te presenteren, grijpt hij die met beide handen aan. Hij vlucht in het werk en probeert zo het trauma in het leven van hem en zijn vrouw te vergeten: de tragische dood van hun zoontje Jimmy. Zijn vrouw Stella doet er juist alles aan om de herinnering aan Jimmy levend te houden, en langzaamaan raken ze steeds verder van elkaar verwijderd. Het grote succes lijkt voor Oscar binnen handbereik, maar als hij door een onbekende wordt bedreigd, verandert zijn leven in een nachtmerrie. De stalker lijkt hem beter te kennen dan wie ook, waardoor Oscar op den duur niemand meer durft te vertrouwen...
Tja ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen over dit boek. Het is zeker waar dat Siska mooi en boeiend kan schrijven, daar ligt het niet aan. Maar toch wist het boek mij niet zo te pakken dat het voor mij heel moeilijk werd om het aan de kant te leggen. Ik heb er langer over gedaan dan dat ik normaal een boek lees. De schrijfstijl vond ik dus prettig maar het verhaal zelf wist me niet zo te raken.
Einde is verrassend. De rest van het boek is saai geschreven. Weinig diepgaande verhaallijn. Verhaal is zeer simpel en komt over als het in één middag bedacht is.