Een vleugje Londen

by Gaby Rasters

Een ongeopende brief. Een verloren koffer. Twee levens die voorgoed zullen veranderen.

Het is een jaar geleden dat Tomas’ grote liefde Maggie overleed. Al een jaar slaapt hij slecht, is hij de bezieling voor zijn werk als parfumeur kwijt en distantieert hij zich van andere mensen. Maar Maggie heeft hem iets nagelaten: een brief die hij precies een jaar na haar overlijden mag openmaken. In de brief draagt ze hem op naar Londen te reizen en hun liefde te bottelen in een nieuw parfum. Tomas besluit de uitdaging aan te gaan, maar op de luchthaven gaat het al mis: hij raakt zijn koffer kwijt. Is het domme pech, of een voorteken?

Sharons leven neemt een dramatische wending als haar vader wordt opgenomen op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis. Ze wist niet eens dat hij ziek was, en aan haar ijzige moeder heeft ze ook al niets. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, draagt haar vader zijn levenswerk aan haar over: een verzameling verloren koffers die hij wil herenigen met hun rechtmatige eigenaar. In eerste instantie ziet Sharon weinig in het project. Wat moeten die mensen nu nog met hun oude spullen? Maar als ze de jonge Tomas ontmoet, realiseert ze zich dat herinneringen het dierbaarste bezit zijn dat een mens zich maar kan wensen. En dat ze misschien wel meer voor Tomas kan zijn dan alleen de vrouw die hem zijn koffer terugbracht.

256 pages, Paperback

Published January 14, 2022

About the author

Gaby Rasters schrijft romans die je raken. Ze debuteerde met Follow, Like en Share en schreef daarna o.a. de romans Hou me vast zoals ik was, Wenskind en Als je wint. Haar werk dat wordt vergeleken met dat van Nicholas Sparks en JoJo Moyes, werd bekroond met de Valentijnsprijs en werd lovend besproken in De Telegraaf, Vriendin en Koffietijd.

Reviews

[Nîne · Rating 4 out of 5]

Een vleugje Londen - Gaby Rasters
Tomas weet met zichzelf geen blijf na het verlies van zijn grote liefde Maggie. Zijn motivatie en inspiratie zijn weg. Zijn carrière als parfummaker staat daardoor op een laag pitje. Maar voor Maggie stierf had ze nog één laatste opdracht voor hem: bottel hun liefde in een parfum. Een onbegonnen taak. Of toch niet?
Sharon haar wereld wordt stevig door elkaar geschud wanneer haar geliefde vader wordt opgenomen op de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis. Hij vraagt Sharon om hem te helpen zijn kunstproject af te werken. Vergeten of verloren koffers te herenigen met hun eigenaars en die verhalen vorm te geven. Een bizarre taak waar Sharon weinig zin in heeft. Tot ze Tomas zijn koffer tegenkomt.
Gaby Rasters is een Nederlandse auteur. Ze heeft al een aantal mooie titels op haar naam staan. Ik las “Hou me vast zoals ik was” van haar en kon toen mijn tranen niet tegenhouden.
Dit boek leek me veel luchtiger. Ik dacht zorgeloos een romcom te gaan lezen. Hoewel dit boek zeker romantisch was, was het niet bepaald luchtig.
Het gaat over verlies en rouwverwerking. Over verder gaan en anders vasthouden in plaats van loslaten.
Het gaat over familiebanden en je plekje in de wereld vinden. Dit boek heeft zoveel lagen die prachtig bijeenkomen in dit verhaal.
Londen als setting is ook puur genieten. Je leert Londen een beetje beter kennen en nu wil ik daarheen reizen om die nieuwe plekjes te ontdekken.
De schrijfstijl is vlot en de hoofdstukken niet te lang. Je wisselt tussen het perspectief van Tomas en Sharon en dat maakt het verhaal nog dynamischer.
Ik vond het minder zwaar dan “hou me vast zoals ik was”, maar wel echt een pareltje.
Tomas en Sharon, ik heb genoten van de reis.
Een vleugje Londen / Gaby Rasters / Uitgeverij: Boekerij / ISBN: 9789022586471 / Adviesprijs: € 17,99

[De Koukleumpjes · Rating 5 out of 5]

Deze recensie verscheen eerder op Koukleum.nl.

Gaby Rasters is ondertussen een echte vriendin van Koukleum geworden. Wij lazen al een heel aantal boeken van haar hand, waaronder ‘Hou me vast zoals ik was‘, ‘Timur‘ en ‘Hemelse modder‘, waren wij aanwezig bij haar boekpresentatie rondom ‘Hou me vast zoals ik was’, in het Philips Stadion in Eindhoven en in november 2019 was Gaby één van onze gasten tijdens Koukleum meets auteurs. Dan kan het bijna niet anders dan dat je een Koukleum-hart hebt.

De dag voor dat Gaby naar ons evenement in Landgraaf zou komen kreeg ik een heel enthousiast appje of ik het leuk zou vinden om een rolletje te spelen in haar nieuwe boek. Natuurlijk vind ik zoiets leuk en bijzonder, en was dan zelf, net zoals Gaby, erg enthousiast. Een dag later spreken Gaby en ik elkaar op het evenement en het eerste wat ze zegt is ‘Ik moet iets bekennen: je valt in mijn nieuwe boek wel op mannen en niet op vrouwen’. Dit was natuurlijk wel een beetje gek omdat ik al jaren een relatie met Veronique heb, maar in een verhaal moet alles kunnen, dus ook Bryan die op mannen valt…. Dus ik was erg benieuwd naar haar nieuwe boek.

Een paar weken geleden kreeg ik de vraag of ik het leuk zou vinden, om samen met Patrice, Gaby te interviewen tijdens haar online boekpresentatie. Ik ben op zich wel bekend met auteurs interviewen, maar online is nieuw voor mij. Maar vanavond is het eindelijk zo ver, de boekpresentatie van ‘Een vleugje Londen’, en ik heb er een partijtje zin in. Omdat ik Gaby vragen mag stellen kreeg ik ook de mogelijkheid om het boek al vooruit te lezen en ik kan jullie vertellen, het boek is een echte Rasters geworden!

In ‘Een vleugje Londen’ maken we kennis met Tomas. Tomas heeft een jaar geleden zijn geliefde Maggie verloren. Vanaf het moment dat Tomas hoorde dat Maggie ziek was, sloeg Tomas alle medische boeken open om een oplossing te vinden voor haar ziekte. Hij verloor zelfs zijn liefde voor parfum. Tot nu, nu is het eindelijk zo ver en mag hij de brief openen die Maggie hem naliet. In deze brief verzoekt ze thomas om zijn geluk na te jagen en terug naar Londen te gaan en hún parfum Shade of Hope te gaan samenstellen. Maar nog voor dat Tomas goed en wel vertrokken is, is hij zijn koffer kwijt met het belangrijkste wat hij nodig had… Een boek van Maggie. Deze verhaallijn raakt me. Mooi hoe Gaby het personage Tomas heeft weten neer te zetten. In het begin is Tomas een emotioneel wrak en heeft hij veel verdriet om het verlies van Maggie. Maar beetje bij beetje zie je hem opkrabbelen en vind hij de zin van het leven terug.

De tweede verhaallijn gaat over Sharon. Ze is in het dagelijkse leven makelaar. Dan hoort ze dat haar vader opgenomen is op de psychische afdeling van een ziekenhuis. Haar vader heeft één wens. Hij heeft op een kofferveiling een partij verloren koffers opgekocht en hij zou graag willen dat deze weer terug komen bij de rechtmatige eigenaars. Sharon besluit om aan de slag te gaan met deze wens en zo komt ze in contact met Tomas. Maar het duurt niet lang of er gebeurd snel meer tussen Tomas en Sharon. Ook deze verhaallijn is weer met veel gevoel geschreven. Ik kon me de verschillende scenes zo voor de geest halen. En als een auteur dit weet te bereiken zit het voor mijn gevoel wel goed met het boek.

Maar nu vragen jullie je misschien af, welke rol mocht jij spelen Bryan? Ik ben in het boek de BFF van Sharon. En ik moet eerlijk bekennen, ik ben van mezelf gaan houden. Ondanks dat ik in de echte wereld niet op mannen val, heeft Gaby er echt haar best op gedaan om mij als een tof personage neer te zetten. En ik moet eerlijk bekennen… Dat is haar steengoed gelukt. Voor mij persoonlijk is dit het leukste personage in het boek geworden en daar ben ik toch stiekem wel heel trots op!

Gaby heeft de hoofdstukken lekker kort gehouden en door de goede vibe had ik het boek snel uit. Ik wilde doorlezen en weten hoe het verhaal afliep. Zoals ik al eerder zei is het een echte Rasters geworden en daar mag Gaby trots op zijn. ‘Een vleugje Londen’ is een echte mustread geworden met een lach en een traan.

[Romi || Romi Reads · Rating 4 out of 5]

Toen ik begon met lezen in Een vleugje Londen beloofde het een heerlijk zoet verhaal te worden. En het begon goed, tot ik op bladzijde 26 kwam en het woord 'autisme' viel. Sinds ik zelf de diagnose autisme heb gekregen (en ook al wel toen ik vermoedde dat ik het had), ben ik altijd meteen alert als een personage autisme blijkt te hebben: worden we wel goed gerepresenteerd en niet afgeschilderd als emotieloze freaks die alleen maar van natuurkunde en wiskunde houden? En ja hoor, nog geen bladzijde verder stonden deze zinnen: "Ze had hem gestimuleerd om door te gaan met zijn studie maar vooral ook om zijn hart te volgen. Dat laatste is moeilijk voor iemand met autisme: was hij in staat echt te voelen?" Pardon? Autisme is een spectrum en je kunt niet veel generaliseren als het over autisme gaat. Ik ben iemand met autisme die juist heel veel emotie en gevoel kent en al kan janken als ik naar het nieuws kijk. En raad eens? In de volgende zin ging het over, jawel, "dat zijn kwaliteiten verder gingen dan het ontwikkelen van chips voor in een telefoon en het uitdenken van natuurkundige formules". Call me a snowflake, maar dit was het moment dat ik getriggered raakte en het boek twee dagen niet aan wilde raken. Bang om weer om de oren te worden geslagen met kortzichtigheid over autisme. Bang om meer over de reden te lezen dat ik niet openlijk durf te praten over mijn eigen diagnose.

Een verhaal vol geur

Pfoe. Na twee dagen pakte ik het boek weer op en ging ik, op mijn hoede, verder met lezen. Nog één zo'n uitspraak en ik zou hem DNF'en. In de rest van het boek werden er niet meer zulke uitspraken gedaan, wat eigenlijk niet per se een goed iets was. Het was dus niet nodig om een van de hoofdpersonages iemand met autisme te laten zijn. Het voegde verder niks toe aan het verhaal. Ja, het was een man met een gevoelige neus, maar het kon daar ook gewoon bij blijven: een man met een goed reukvermogen. Anyway, deze neus helpt Tomas (want dat is zijn naam) bij het maken van de lekkerste parfums (heel mooi bruggetje om snel weer uit mijn rant te komen). Deze geuren vloeiden bijna van de bladzijden af en ik werd zo benieuwd naar Tomas' parfums. En tijdens het lezen rook ik niet enkel parfums: geur speelt überhaupt een grote rol in dit boek. Zo leer je Londen kennen aan de hand van hoe het eruit ziet, maar ook zeker van hoe het er ruikt. Een vleugje Londen is een roman die alle zintuigen weet te prikkelen!

Verliefd op Londen

Tijdens het lezen werd ik ook zeker verliefd op Londen. Ik ben zelf nog nooit in deze stad geweest, maar het staat zeker hoog op mijn bucketlist! Ik vond het heerlijk om te lezen hoe Sharon en Tomas samen Londen, en elkaar, ontdekken. Gaby Rasters weet hoe ze mooie zinnen moet fabriceren en ik stond dan ook regelmatig even stil bij enkele mooie zinnen. Een vleugje Londen wist uiteindelijk gelukkig meer gevoelens bij me los te maken dan enkel irritatie. Het bleef bij dat ene zinnetje (die nog steeds niet nodig is geweest) en van de rest van het verhaal heb ik dan ook heerlijk genoten!

3,5/5 ⭐️

*Recensie-exemplaar

[Mayke · Rating 5 out of 5]

Als je de schrijfster kent, sowieso vijf sterren. Wat een bijzonder verhaal weer Gaby!

[Tine · Rating 4 out of 5]

Eindelijk nog eens een simpel, niet te complex verhaal, aangename en vlotte lezing, en het raakte me echt regelmatig, smelt bij het einde 🥹

[Francisca den Otter · Rating 4 out of 5]

Een gevonden koffer, een parfum, een bezoek aan Londen, een leuk verhaal over het creëren van een nieuwe geur. Ik vond het enkel niet zo logisch dat in het eerste deel de hoofdstukken werden afgewisseld tussen Tomas en Sharon en dat de gebeurtenis die bepalend was voor het verhaal ongeveer tegelijk plaatsvond. De vader had een stapel koffers opgekocht en net daarvoor was de koffer kwijtgeraakt, volgens mij worden koffers juist een paar maanden bewaard voordat ze van de hand worden gedaan in een veiling, maar goed dat is detail. Het verhaal wisselt dus tussen Sharon en Tomas. In het tweede deel sloten deze steeds mooi op elkaar aan, eindigde het hoofdstuk met iets dat Tomas aan Sharon vertelde/gaf/of vertelde, dan ging het opvolgende hoofdstuk daar mooi op verder. Het verhaal eindigt rond de kerst, met een mooie feelgood einde, en daarom zou ik het boek ook als een december/kerstboek willen tippen.

[Patrice Van Trigt · Rating 4 out of 5]

Tomas weet wat het is om volmaakt gelukkig te zijn. Hij weet wat het is om een succesvolle carrière als parfumeur te hebben. Maar Tomas weet ook als geen ander hoe het is om alles te verliezen.

"Hun plan was heel simpel geweest.
Ze zouden de rest van hun leven bij elkaar blijven."

Een jaar na het overlijden van zijn grote liefde Maggie is hij nog altijd de weg kwijt. Tomas staat in een overlevingsstand maar leeft niet écht. Sinds hij Maggie is verloren, is hij de passie voor alles in het leven kwijt en hij weet niet hoe het tij te keren.

Wanneer Tomas een brief van Maggie vindt is hij met stomheid geslagen. Zelfs na haar dood weet ze hem nog aan te zetten om uit zijn comfortzone komen. In haar brief spreekt ze haar laatste wens uit en Tomas besluit deze te gaan vervullen. Na wat twijfelen, pakt hij z'n koffer, hun vele herinneringen en zijn goede wil om naar Londen af te reizen. Maar het gaat op Schiphol al fout. Tomas verliest zijn koffer en daarmee de wil om door te zetten.

Sharon is in de voetsporen van haar moeder getreden en succesvol makelaar. Maar wat ze ook doet, ze lijkt maar niet dichter bij haar moeder te kunnen komen. De relatie met haar excentrieke vader is daarentegen vele malen warmer. Wanneer ze haar vader aantreft in een kwetsbare fase van zijn leven besluit ze hem dan ook meteen te helpen met een van zijn kunstwerken. En dat verloopt heel anders dan gedacht.

In Een vleugje Londen komen een aantal verhaallijnen op een mooie manier samen. In drie delen beschrijft Gaby Rasters vanuit wisselende perspectieven hoe Tomas en Sharon op elkaars pad komen. In het begin was me de tijdlijn niet altijd even duidelijk maar dat valt uiteindelijk snel op z’n plek. Zoals de titel doet vermoeden speelt het verhaal zich, gedeeltelijk, in Londen af en dankzij de kleurrijke, én geurrijke, sfeerschetsen waan je je ter plekke. Het is mooi om met Tomas aan de hand herinneringen op te halen maar ook om nieuwe herinneringen te maken. Vanaf het moment dat Sharon in zijn leven komt is het verhaal enigszins voorspelbaar maar gelukkig weet de auteur me toch geregeld te verrassen met de uitwerking van het geheel. Tomas en Sharon zijn sympathieke personages en je leert ze precies goed genoeg kennen. Ook de mensen om hen heen, vooral Sharons beste vriend Bryan was hilarisch, sluit je snel in je hart.

Ondanks de heftige dingen die er gebeuren is dit een heerlijk verhaal geworden. Zo moet een feelgood zijn. Van alles een beetje. Het boek deed me sterk denken aan een aantal lievelings (feelgood)films: Notting Hill, Love Actually en P.S. I love you. Heerlijke romans met een lach en een traan, herkenbare personages en dito situaties. Een menselijk verhaal en daardoor zullen veel lezers zich ergens wel herkennen. Een boek over afscheid nemen, verdriet, dromen, openstaan voor het leven, familie en vrienden. Een boek dat een troostende arm om je schouders slaat.

'Soms is alle tijd van de wereld niet genoeg om over schaduwen van vroeger heen te stappen.’

De uitkomst van een feelgoodroman laat zich altijd wat makkelijker voorspellen, dat is het genre nu eenmaal. Maar ik vind het eerlijk gezegd heerlijk om te verdrinken in dit soort boeken. Het is luchtig wanneer dat moet, emotioneel op de juiste momenten maar vooral leest het als een tierelier. Dit boek koste me een nachtrust, telkens ‘nog één hoofdstuk’ en het boek was ver na middernacht uit. Met tranen in mijn ogen, eerlijk is eerlijk.

En daarom vier dikke sterren voor dit heerlijke verhaal. Ook nu kijk ik weer enorm uit naar een volgend boek van deze auteur.

[Caroline Kuiper · Rating 4 out of 5]

“Een ongeopende brief. Een verloren koffer. Twee levens die voorgoed zullen veranderen.”

Deze roman van de hand van Gaby Rasters heeft weer genoeg ingrediënten om over na te denken. Autisme, vereenzaming, overlijden, kanker, psychische problemen, diep verdriet, maar zeer zeker ook veel liefde, die ge- en hervonden wordt. Het verhaal bevat twee hoofdpersonages die je om beurten volgt in hun leven. Tomas en Sharon.

Tomas, welke bekend geworden is door een parfum dat hij creëerde, geholpen door zijn muze en liefde van zijn leven de Engelse Maggie. Wanneer Maggie ziek wordt leest hij alles wat los en vast zit om informatie te vinden die Maggie kan redden.

Tomas, is ben er nog. Zie je dat? Voel je mijn hartslag? Mijn hart klopt voor jou en dat zal het blijven doen, ook als ik er niet meer ben. Maar nu ben ik er nog! Kom je eigen wereld uit en leef dat laatste stukje dat ik hier nog ben, met mij samen.”

Wanneer Maggie overlijdt, stort Tomas in en parfum creëren lukt niet meer . Zijn autisme krijgt de overhand en hij laat niemand meer toe in zijn leven, zelfs zijn zus kan amper tot hem door dringen. Hij werkt omdat het moet en om zijn zinnen te verzetten, maar het werk dat hij doet heeft niets met parfum te maken.

Sharon die bij haar moeder werkt als makelaar, heeft een heerlijk leventje, ook al is zij niet zo gedreven als haar moeder zou willen. Haar ouders zijn gescheiden. Vader is een kunstenaar, die overal wel kunst in kan zien, zelfs in een koffer. Haar moeder, een op en top zakenvrouw is een kille tante, maar hoe is zij zo geworden? Sharon heeft een beste vriend, Bryan, die ze kan lezen en schrijven, maar wanneer ze er achter komt dat hij iets voor haar heeft verzwegen, is Sharon heel diep gekwetst en wil Bryan voorlopig niet meer zien.

“Ze was Bryans beste vriendin en de oogappel van haar vader. En toch was iedereen voor elkaar op de vlucht. Misschien niet eens voor elkaar, maar vooral voor de waarheid die pijn deed.”

Tomas de jonge weduwnaar, heeft een brief van Maggie gevonden in haar lievelingsboek die hij pas een jaar na haar overlijden mocht open maken, in deze brief geeft zij hem enkele opdrachten. Ze weet dat hij na haar dood in een hele diepe put zou belanden en met deze opdrachten hoopt zij hem uit zijn dal te halen.

Een roman met heel veel plotwendingen, met pijnlijke momenten maar ook met heel veel liefde. Gaby schuwt het niet om heftige onderwerpen ter sprake te brengen. Misschien dat er veel gebeurd in het verhaal en vooral het einde is voor de autistische Tomas en waarschijnlijk ook voor de lezer erg heftig denk ik. Toch is dit boek niet weg te leggen en leest het als een trein. De hoofdpersonages worden zo diep uitgewerkt en zo intrigerend neergezet, dat ze als ware op je netvlies verschijnen. Een vleugje London zou het heel goed doen op het witte doek, zeker rond de kersttijd zal dit vele mensen ontroeren..

[Veronique Wilbrink · Rating 3 out of 5]

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.

Natuurlijk kennen we Gaby Rasters al een tijdje als auteur en ook hebben we haar al mogen ontmoeten bij haar boekpresentatie van ‘Hou me vast zoals ik was‘ en is zij aanwezig geweest bij een van onze ‘Koukleum meets auteurs’-events. Dus toen Gaby een deal met mij wilde sluiten, dat ik haar boek zou lezen en zij haar Vondelpark-serie af zou schrijven, kon ik natuurlijk niet weigeren. Omdat ik natuurlijk niet wilde dat ze haar deadline niet haalde, ben ik haar boek gelijk gaan lezen, nadat ik het boek wat ik op dat moment aan het lezen was, uit had.

Gaby heeft de namen van enkele voor haar bekende personen gebruikt en nu ik dat wist, las dat in het begin toch iets anders, dan dat ik gewend ben. Zo had Bryan er een rol in, al was het een heel ander personage als dat hij zelf is. Maar bijvoorbeeld ook Patrice en Ramona hadden een rol. Op een bepaald moment kon ik dat toch redelijk makkelijk naast me neer leggen, omdat de personages toch anders waren dan hoe ik de personen ken. Dus ik kon ze echt als een onbekend personage gaan zien.

Het verhaal kent enkele belangrijke onderwerpen. Zoals we van Gaby gewend zijn, verwerkt ze altijd wel heftige thema’s in haar boeken. Dit deed ze deze keer ook zeker weer. Zo kunnen we o.a. lezen over verdriet na het verlies van een dierbare, depressie, autisme en het uitkomen voor je geaardheid. Op sommige momenten is het boek hilarisch, terwijl het even later weer intens verdrietig kan zijn. Dit weet Gaby goed af te wisselen. Maar toch had ik het gevoel alsof ik iets miste. Het is natuurlijk een feelgoodroman en hierdoor wordt het verhaal toch al vaker voorspelbaar. Je weet al snel wie verliefd wordt op wie enz. Maar het stukje waar Sharon en Tomas elkaar leren kennen miste ik een beetje. Sharon gaat mee op zo’n intens emotionele reis, terwijl Tomas als autist neergezet wordt. Naar mijn idee heeft iemand die autisme heeft moeite met persoonlijk contact en moeite met sluiten van vriendschappen. Hierdoor kwam dit een beetje ongeloofwaardig op mij over en hierdoor had ik het gevoel alsof het echt boek personages waren, terwijl ik normaal bij de boeken van Gaby echt het gevoel heb alsof het levende personages zijn. En net dat vind ik altijd de kracht van haar boeken. En wellicht dat het mij daarom nu des te meer opvalt.

Maar ondanks dat de personages voor mij niet echt leefden, heb ik het boek toch met veel plezier gelezen en kan ik het aanraden aan iedereen die van feelgood houdt.

[ღ suus ღ · Rating 4 out of 5]

Met dit boek kwam ik weer helemaal terug in de sfeer van Londen. Wat vond ik het fijn en romantisch om daar te zijn en nu weer terug te kunnen keren .. in de boekenwereld dan uiteraard. Zo leuk om plekjes te herkennen in het verhaal. Dat maakt de beleving wel!

Maar genoeg daarover. Het verhaal heeft me gepakt. En daarnaast ook nog uit een leessleur getrokken. Dankje Gaby!

Een bijzonder verhaal en vooral het einde echt supertof geschreven. Ik zat er echt helemaal in. En ik beleef parfum ook ineens op totaal andere manier.

[Niesten Tanja · Rating 5 out of 5]

Ik schrijf niet zo graag reviews. Ik vond ze zo subjectief dominant en niet altijd even correct, maar hier kan ik niet anders dan zo enorm laaiend enthousiast te zijn.
Een prachtig verhaal dat niet alleen het bekende London op een onbekende manier tot leven roept, maar tevens een prachtig ontroerend verhaal. Tranen bleven niet uit, maar de brede glimlach was even ostentatief aanwezig.
Een must !

[Tedje Adorable Books · Rating 3 out of 5]

Een boek geïnspireerd op P.S. I love you. Een van mijn lievelingsverhalen, dus ik was benieuwd of dit me net zo zou raken. Het boek leest als een trein, maar heeft me niet zo geraakt als ik gehoopt had. Verkeerde verwachtingen? Misschien. De dialogen vond ik niet zo geloofwaardig, maar ik bleef wel getriggerd om door te lezen. Binnenkort de hele recensie op Adorablebooks.nl.

[Francien · Rating 4 out of 5]

Een mooi verhaal dat vanuit de twee hoofdpersonen wordt geschreven.
Een boek over verlies en liefde, ingepakt in een vleugje parfum.
Leuk boek voor mensen die van romans houden.
3 1/2*, maar dat kan hier niet invullen, dus 4 *

[Maja B · Rating 5 out of 5]

Even de tijd nodig gehad om erin te komen, maar zodra ik er in zat, kon ik hem niet meer neerleggen.

[Inge · Rating 4 out of 5]

Prachtig verhaal. Een lach en een traan.

[Charlotte Beyst · Rating 4 out of 5]

Chicklitje op z’n best

[Julie · Rating 5 out of 5]

Een zalig zonnetje en een goed boek, meer heb ik niet nodig!
Fantastisch verhaal!

[Anne Willemijn · Rating 3 out of 5]

Zo lief, maakt mij blij 😊

[Marjan · Rating 4 out of 5]

Wat een leuk boek !

[Nathalie Van Beek · Rating 4 out of 5]

Een heel fijn boek om te lezen met een origineel onderwerp.

[Lisette · Rating 5 out of 5]

Heerlijk boek, goed geschreven. Ik heb ervan genoten het te lezen.

[Annemiek · Rating 3 out of 5]

Leuk Boek!

[Maria (a)]

DNF @ 11%. Zo hakkelig geschreven, wat jammer.

[Yt Boerstra-Van Der Kooi · Rating 4 out of 5]

Heerlijk boek weer van Gaby!

[Loes Vis · Rating 4 out of 5]

Langzame opbouw van het verhaal. Maar halverwege pakte het verhaal me toch, en las ik met plezier tot en met de laatste bladzijde.

[Linda Van · Rating 4 out of 5]

Mooi orgineel verhaal met psychologische achtrgrond, en ontwikkeling van de persoonlijkheden. Goed boek.

[Pascalle · Rating 4 out of 5]

Een heerlijke roman. Ik moest er even een paar hoofdstukken inkomen maar daarna wilde ik het in een ruk uitlezen.

[Eveline Van Es · Rating 4 out of 5]

Lief geschreven boek. Door mijn eigen liefde voor Londen toch weer eventjes daar kunnen “struinen” :-).

[Saskia · Rating 4 out of 5]

Een verhaal over Tomas en Sharon. Tomas leeft met de wetenschap. En de wetenschap dat hij zijn muze is verloren aan ongeneeslijke ziekte. Hij hoort haar nog praten als herinneringen in zijn hoofd. Hier kan ik me zelf erg in vinden ooit had ik dat ook.

"Maggie noemden altijd de tovenaar met geuren, ze was zo trots geweest op zijn laatste perfum."

Sharon leeft met een gemis en twijfel maar samen met haar beste vriend Bryan komt ze er doorheen ruzies worden opgelost en avontuur word aangegaan. Je wil blijven lezen al weet je wel wat er uiteindelijk gaat gebeuren. Toch weet Gaby Rasters me te verrassen keer op keer.

"Knorretje weet wat moeilijke dagen zijn en Poeh weet dat Knorretje er altijd voor hem zal zijn."

Een vleugje Londen neemt je mee naar films en boeken als Notting Hill, Love Actually en P.S. I love you. Je wil lachen en huilen tegelijk, afscheid nemen, verdriet, dromen, openstaan voor het leven, familie en vrienden. Een boek die je wil omarmen.

De hoofdrol van geur in plaats van zien is erg fijn. Ik geniet nu nog meer van het geurtje die ik draag. Een andere manier van Londen zien. Ik wou doorlezen niet stoppen maar ook weer niet weer beginnen omdat ik wist dat weer moest stoppen met lezen. De makkelijke schrijfstijl in combinatie met moeilijke maar herkenbare situaties kwam dit boek voor mij precies op het juiste moment. Het geeft #Shade of hope