What do you think?
Rate this book
Història dels avis que no vaig tenir
La història dels avis de l'autor, morts a Auschwitz, serveix per reconstruir l'Europa convulsa de la primera meitat del segle XX.
Aquest llibre narra la recerca de dos fantasmes: els avis a qui l’autor no va arribar a conèixer. En aquesta recerca, es rescaten cartes i docu-ments, es recullen testimonis de persones que els van conèixer, s’indaga en arxius i biblioteques... De tot plegat n’emergeix el retrat de dos personatges de carn i os, i també d’un període molt convuls de la història europea, sacsejada per les dues guerres mundials, l’estalinisme, el nazisme i l’Holocaust.
En aquest marc, víctimes anònimes de la història que tot ho esclafa, sorgeixen els fantasmes d’aquest llibre, els avis d’Ivan Jablonka: jueus polonesos, ell tapisser, ella costurera, militants comunistes que van patir persecució i captivitat, van haver de fugir a França, van tenir-hi dos fills –un dels quals, el pare de l’autor– i van ser deportats a Auschwitz arran de l’ocupació, on se’n perd la pista i sorgeixen algunes hipòtesis sobre el que hi van viure, tot i que sobre el final no hi ha cap dubte.
L’autor, que com a historiador ha abordat amb gran habilitat, intel·ligència i estratègies narratives tant la crònica de successos –al bru-tal Laëtitia o la fi dels homes– com la crònica familiar –al deliciós Una casa amb rodes–, se submergeix aquí en el passat europeu a través d’uns avis desapareguts molt abans que ell nasqués. Allò particular il·lumina allò col·lectiu, i aquesta investigació en les arrels familiars perdudes a l’Holocaust serveix per reconstruir tota una època, un món les injustícies i atrocitats del qual del qual s’han de conèixer.
Aquest llibre narra la recerca de dos fantasmes: els avis a qui l’autor no va arribar a conèixer. En aquesta recerca, es rescaten cartes i docu-ments, es recullen testimonis de persones que els van conèixer, s’indaga en arxius i biblioteques... De tot plegat n’emergeix el retrat de dos personatges de carn i os, i també d’un període molt convuls de la història europea, sacsejada per les dues guerres mundials, l’estalinisme, el nazisme i l’Holocaust.
En aquest marc, víctimes anònimes de la història que tot ho esclafa, sorgeixen els fantasmes d’aquest llibre, els avis d’Ivan Jablonka: jueus polonesos, ell tapisser, ella costurera, militants comunistes que van patir persecució i captivitat, van haver de fugir a França, van tenir-hi dos fills –un dels quals, el pare de l’autor– i van ser deportats a Auschwitz arran de l’ocupació, on se’n perd la pista i sorgeixen algunes hipòtesis sobre el que hi van viure, tot i que sobre el final no hi ha cap dubte.
L’autor, que com a historiador ha abordat amb gran habilitat, intel·ligència i estratègies narratives tant la crònica de successos –al bru-tal Laëtitia o la fi dels homes– com la crònica familiar –al deliciós Una casa amb rodes–, se submergeix aquí en el passat europeu a través d’uns avis desapareguts molt abans que ell nasqués. Allò particular il·lumina allò col·lectiu, i aquesta investigació en les arrels familiars perdudes a l’Holocaust serveix per reconstruir tota una època, un món les injustícies i atrocitats del qual del qual s’han de conèixer.
408 pages, Paperback
First published January 5, 2012
45 people are currently reading
750 people want to read
About the author
Ivan Jablonka
29 books71 followersIvan Jablonka is a French historian. He received the Prix Médicis in 2016.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 24 of 24 reviews
July 19, 2019
Ce livre est juste incroyable. Les recherches effectuées par Jablonka sont fascinantes, et ses mots émouvants. J'ai passé un excellent moment. Il y a un équilibre parfait entre livre historique et livre personnel. J'ai appris beaucoup de choses (notamment sur les Juifs dans l'armée française en 40), et j'ai été très touchée par le côté presque intimiste. Je recommande vraiment !
September 8, 2023
Un récit remarquable que j’ai écouté grâce à Eole. La bibliothèque des aveugles et mal-voyants. Merci à Ivan Jablonka pour ce livre émouvant et informatif.
June 17, 2019
Il n'y a pas assez d'étoiles dans le ciel pour ce livre, voilà.
March 29, 2019
Un libro enternecedor pero duro a ratos dificil de leer la abyeccion humana y la complicidad de muchos.Afortunadamente tambien surge gente que enaltece la condicion humana.en sintesis de los libros que mas me han gustado en el ultimo tiempo
January 21, 2022
Il n’y a pas de mots pour décrire l’horreur…
Ivan Jablonka, par son travail d’historien et d’écrivain donne la vie éternelle à ses grands-parents.
Grand livre.
Ivan Jablonka, par son travail d’historien et d’écrivain donne la vie éternelle à ses grands-parents.
Grand livre.
August 4, 2024
"The death of one man is a tragedy, the death of a million is just a statistic".
-- Joseph Stalin (probably misattributed)
Over 6 million people were murdered by the nazi madness of the mid-XXth century. Two of them were Ivan Jablonka's grandparents, Matès Jablonka and Idesa Jablonka, née Korenbaum. In this book, the author regrets that he has waited so long to realise he missed a piece of his family's history, and, being a historian, he undertook to investigate with his father the lives and deeds of his grandparents, giving them the place in History they were so brutally denied.
Through meticulous work, going through volumes of archives in the countries they lived in, and interviewing the few survivors who either knew them, or knew people who knew them (the investigations started in the 90s, so already many survivors from WW2 had passed away, and often the first- or second-degree descendants were the ones interviewed), Ivan Jablonka manages to retrace some of the steps of these lives, starting as Jews in the Polish shtetl of Parczew, following them as they become communists, contesting the Polish regime and going in-and-out of jail; as they flee Poland before WW2 and the families split - Mates and Idesa going, at least temporarily, in Paris, while others went as far as Argentina; as they face the hardships of racist pre-war France (the country was, as we discover in the book, very antisemitic and anti-immigrant in its stance already in the 1930s), and then of Vichy France; finally as Mates and Idesa get rounded up by the French police, while their children (Ivan's aunt and father) get miraculously saved, and as the poor souls get parked in Drancy before being sent to Auschwitz, where they are eventually and anonymously murdered.
The reading is extremely interesting from a historical and storytelling point of view, as the author contextualises a lot the story he is trying to retrace, and we learn a lot about life in the 1930s and 1940s, intersecting Polish, Jewish and communist experiences. There are a lot of name references, as many family members are followed to bring the grandparents' history to light, but nothing anyone who has read a story of the likes of Game of Thrones can't handle.
This book is however really hard to read at times, emotionally, as it puts names, faces and personal experiences on the victims of one of the worst crimes against humanity the world has ever seen. Be warned that it can be greatly disturbing. With that being said, I would still definitely recommend its reading.
-- Joseph Stalin (probably misattributed)
Over 6 million people were murdered by the nazi madness of the mid-XXth century. Two of them were Ivan Jablonka's grandparents, Matès Jablonka and Idesa Jablonka, née Korenbaum. In this book, the author regrets that he has waited so long to realise he missed a piece of his family's history, and, being a historian, he undertook to investigate with his father the lives and deeds of his grandparents, giving them the place in History they were so brutally denied.
Through meticulous work, going through volumes of archives in the countries they lived in, and interviewing the few survivors who either knew them, or knew people who knew them (the investigations started in the 90s, so already many survivors from WW2 had passed away, and often the first- or second-degree descendants were the ones interviewed), Ivan Jablonka manages to retrace some of the steps of these lives, starting as Jews in the Polish shtetl of Parczew, following them as they become communists, contesting the Polish regime and going in-and-out of jail; as they flee Poland before WW2 and the families split - Mates and Idesa going, at least temporarily, in Paris, while others went as far as Argentina; as they face the hardships of racist pre-war France (the country was, as we discover in the book, very antisemitic and anti-immigrant in its stance already in the 1930s), and then of Vichy France; finally as Mates and Idesa get rounded up by the French police, while their children (Ivan's aunt and father) get miraculously saved, and as the poor souls get parked in Drancy before being sent to Auschwitz, where they are eventually and anonymously murdered.
The reading is extremely interesting from a historical and storytelling point of view, as the author contextualises a lot the story he is trying to retrace, and we learn a lot about life in the 1930s and 1940s, intersecting Polish, Jewish and communist experiences. There are a lot of name references, as many family members are followed to bring the grandparents' history to light, but nothing anyone who has read a story of the likes of Game of Thrones can't handle.
This book is however really hard to read at times, emotionally, as it puts names, faces and personal experiences on the victims of one of the worst crimes against humanity the world has ever seen. Be warned that it can be greatly disturbing. With that being said, I would still definitely recommend its reading.
January 28, 2017
Oh what a depressing book to read under any circumstances BUT especially with the advent of Trump and the Muslim registry. Read this book if you need to be reminded of the registry of Jews in France, including the author's grandfather who fought for France in WW II. The author, a French historian, searches for information about the life and death of his grandparents. The heroes are those Frenchmen who hid those being hunted and stood up for liberty and equality.
May 25, 2023
Tytaniczna robota. I choć efekt jest mocno przegadany, to bardzo warto po “Historię dziadków, których nie miałem” francuskiego historyka Ivana Jablonki w przekładzie Katarzyny Marczewskiej, sięgnąć. Dlaczego? Choćby po to, by poznać polską historię z perspektywy, którą się u nas rzadko opowiada.
Styczeń 1932 roku. W nocy Matys Jabłonka nad drogą z Parczewa do Radzynia Podlaskiego rozwiesza transparent z czerwonego płótna: “Do walki rewolucyjnej w rocznicę trzech »L«, Lenin, Liebknecht, Luxemburg! Niech żyje rewolucja komunistyczna w Polsce!”. Transparenty pojawiały się co kilka dni. Protestowano przeciwko “wojnie z ZSRR”, “białym terrorze” czy “dyktaturze dziada Piłsudskiego”. “Na reakcję policji nie trzeba było długo czekać”.
Parczewskich komunistów aresztowano i wytoczono im proces, który dzięki apelacjom potrwał aż do 1935 roku. W efekcie Matys spędził w więzieniu 2 i pół roku. Idesę, babcię Ivana Jablonki, którą również zatrzymano za rozklejanie komunistycznej propagandy, wypuszczono z więzienia na początku 1937 roku.
Autor “Historii dziadków…” pisze wprost: “moi dziadkowie byli ofiarami dyktatury, doznawali tortur cielesnych, ponieważ kierowało nimi najszlachetniejsze uczucie, jakie istnieje na świecie, czyli umiłowanie ludzkości”. Trochę w tej książce takich górnolotnych, mądrych, ale też uruchamiających szereg pytań, stwierdzeń. Bo choć nie można zaprzeczyć - komunizm młodych Żydów był bezrefleksyjnie nastawiony na poprawę sytuacji “mas ludowych”, ale czy na pewno nie wiedzieli, jak będą wprowadzane nowe porządki? Czy to było na pewno “najszlachetniejsze”?
Matys Jabłonka i jego żona Idesa zaangażowali się po stronie jednej idei totalitarnej, a za chwilę wpadli pod miażdżący walec drugiej. Jablonka pokazuje młodych ludzi uwikłanych w dramatyczny konflikt - uciekających od konserwatywnego świata Żydów ze sztetla w objęcia partii komunistycznej, wciąż gotowych do nowych rebelii i szukających własnego miejsca w świecie, w którym trudno było o dobre wybory. Z Polski do Francji, gdzie zostali aresztowani i wywiezieni do Auschwitz. Finał tej historii jest nam znany.
O polskich, przedwojennych komunistach wiemy niewiele, wciąż jest to historia do której rzadko odwołują się wspomnienia, autobiografie, ale też autorzy czy autorki książek historycznych. Jablonka w swoim wywodzie łączy historię rodzinną z reportażem ze śledztwa śladami swoich dziadów z szerszą refleksją dotyczącą historii, jej celu i narzędzi wykorzystywanych do jej opisywania. Robi wrażenie skala poszukiwań przeprowadzonych przez Jablonkę. Śladów czy strzępków pamięci o dziadkach szukał on w Polsce, Stanach Zjednoczonych, Argentynie i oczywiście Francji.
Jednym z najciekawszych zabiegów stosowanych przez francuskiego historyka jest dopowiadanie prawdopodobnych losów swoich dziadków w oparciu o inne - z założenia podobne - losy. To odważne i wciąż nowatorskie podejście w historii, dzięki której zbliża się “Historia dziadków…” do reportażu.
Ma Jablonka na pewno talent literacki, który nie objawia się u historyków zbyt często, choć przecież to dziedzina niewiele różniąca się - na pewnym etapie - od pracy pisary czy pisarek. Talent ten czasem rozlewa się nadmiarowo w przesadnym szczególarstwie, ale oczywiście łatwo zrozumieć jego przyczyny - potrzeba zachowania każdego śladu bywa ważniejsza od proporcji czy finalnej literackości dzieła.
To, co zdumiewa, to fakt, że od plakatów wywieszanych nad parczewskimi ulicami, do tragicznej śmierci w obozie koncentracyjnym minęło zaledwie dziesięć lat. W drugiej połowie lat 30. historia w niezwykły sposób przyspieszyła. I Jablonce to przyspieszenie udało się uchwycić. Dla polskich czytelników z pewnością będzie to nowa opowieść o tym, jak wyglądała przedwojenna Polska. I o tym, że w tym całym dramacie wszyscy zaczadzili się jakąś ideologią. “Nie przestaje mnie dręczyć co innego: choć nie był tego świadom, jego wolność i mowę zatruł totalitaryzm”, pisze o Matysie jego wnuk, Ivan Jablonka.
“Co do mnie, brak mi sił”, pisze Jablonka pod koniec książki, gdy próbuje zrekonstruować ostatnie tygodnie życia swoich dziadków. Rzadko udają się takie projekty książkowe - w których jest zarówno autobiograficzna, osobista historia, śledztwo reportersko-historyczne, opowieść “stricte” historyczna, a do tego esej o roli historii i historyka we współczesnym świecie, przed którym stoi zadanie “zmieniania świata”. To warte przypominania, zwłaszcza w aktualnym, polskim kontekście.
Styczeń 1932 roku. W nocy Matys Jabłonka nad drogą z Parczewa do Radzynia Podlaskiego rozwiesza transparent z czerwonego płótna: “Do walki rewolucyjnej w rocznicę trzech »L«, Lenin, Liebknecht, Luxemburg! Niech żyje rewolucja komunistyczna w Polsce!”. Transparenty pojawiały się co kilka dni. Protestowano przeciwko “wojnie z ZSRR”, “białym terrorze” czy “dyktaturze dziada Piłsudskiego”. “Na reakcję policji nie trzeba było długo czekać”.
Parczewskich komunistów aresztowano i wytoczono im proces, który dzięki apelacjom potrwał aż do 1935 roku. W efekcie Matys spędził w więzieniu 2 i pół roku. Idesę, babcię Ivana Jablonki, którą również zatrzymano za rozklejanie komunistycznej propagandy, wypuszczono z więzienia na początku 1937 roku.
Autor “Historii dziadków…” pisze wprost: “moi dziadkowie byli ofiarami dyktatury, doznawali tortur cielesnych, ponieważ kierowało nimi najszlachetniejsze uczucie, jakie istnieje na świecie, czyli umiłowanie ludzkości”. Trochę w tej książce takich górnolotnych, mądrych, ale też uruchamiających szereg pytań, stwierdzeń. Bo choć nie można zaprzeczyć - komunizm młodych Żydów był bezrefleksyjnie nastawiony na poprawę sytuacji “mas ludowych”, ale czy na pewno nie wiedzieli, jak będą wprowadzane nowe porządki? Czy to było na pewno “najszlachetniejsze”?
Matys Jabłonka i jego żona Idesa zaangażowali się po stronie jednej idei totalitarnej, a za chwilę wpadli pod miażdżący walec drugiej. Jablonka pokazuje młodych ludzi uwikłanych w dramatyczny konflikt - uciekających od konserwatywnego świata Żydów ze sztetla w objęcia partii komunistycznej, wciąż gotowych do nowych rebelii i szukających własnego miejsca w świecie, w którym trudno było o dobre wybory. Z Polski do Francji, gdzie zostali aresztowani i wywiezieni do Auschwitz. Finał tej historii jest nam znany.
O polskich, przedwojennych komunistach wiemy niewiele, wciąż jest to historia do której rzadko odwołują się wspomnienia, autobiografie, ale też autorzy czy autorki książek historycznych. Jablonka w swoim wywodzie łączy historię rodzinną z reportażem ze śledztwa śladami swoich dziadów z szerszą refleksją dotyczącą historii, jej celu i narzędzi wykorzystywanych do jej opisywania. Robi wrażenie skala poszukiwań przeprowadzonych przez Jablonkę. Śladów czy strzępków pamięci o dziadkach szukał on w Polsce, Stanach Zjednoczonych, Argentynie i oczywiście Francji.
Jednym z najciekawszych zabiegów stosowanych przez francuskiego historyka jest dopowiadanie prawdopodobnych losów swoich dziadków w oparciu o inne - z założenia podobne - losy. To odważne i wciąż nowatorskie podejście w historii, dzięki której zbliża się “Historia dziadków…” do reportażu.
Ma Jablonka na pewno talent literacki, który nie objawia się u historyków zbyt często, choć przecież to dziedzina niewiele różniąca się - na pewnym etapie - od pracy pisary czy pisarek. Talent ten czasem rozlewa się nadmiarowo w przesadnym szczególarstwie, ale oczywiście łatwo zrozumieć jego przyczyny - potrzeba zachowania każdego śladu bywa ważniejsza od proporcji czy finalnej literackości dzieła.
To, co zdumiewa, to fakt, że od plakatów wywieszanych nad parczewskimi ulicami, do tragicznej śmierci w obozie koncentracyjnym minęło zaledwie dziesięć lat. W drugiej połowie lat 30. historia w niezwykły sposób przyspieszyła. I Jablonce to przyspieszenie udało się uchwycić. Dla polskich czytelników z pewnością będzie to nowa opowieść o tym, jak wyglądała przedwojenna Polska. I o tym, że w tym całym dramacie wszyscy zaczadzili się jakąś ideologią. “Nie przestaje mnie dręczyć co innego: choć nie był tego świadom, jego wolność i mowę zatruł totalitaryzm”, pisze o Matysie jego wnuk, Ivan Jablonka.
“Co do mnie, brak mi sił”, pisze Jablonka pod koniec książki, gdy próbuje zrekonstruować ostatnie tygodnie życia swoich dziadków. Rzadko udają się takie projekty książkowe - w których jest zarówno autobiograficzna, osobista historia, śledztwo reportersko-historyczne, opowieść “stricte” historyczna, a do tego esej o roli historii i historyka we współczesnym świecie, przed którym stoi zadanie “zmieniania świata”. To warte przypominania, zwłaszcza w aktualnym, polskim kontekście.
May 19, 2023
What the French government did to the Jews immigrants in the 1940s (chapter 2) is just the biggest parallel with how the French government treats migrants today. I loved the way Jablonka emphasized on how the nazis did not only destroy the ashkenazi people, but a culture and a world (chapter 1). I also had this feelings that I had reading Dora Bruder : getting attached to a character who left little to no trace, a ghost of a character and being sad as hell when they die — which I knew since the first page was going to happen.
Ps : This book made me want to dump everything and go to college to study history.
Ps : This book made me want to dump everything and go to college to study history.
January 14, 2021
Un livre bouleversant dont la forme - l'auteur-historien tente de retracer la vie des grands-parents qu'il n'a jamais connus, déportés et assassinés à 28 et 33 ans - fait la force. La grande Histoire, indissociable de la petite, est ici vécue par des immigrés juifs venus de Pologne qui cherchaient une vie meilleure à Paris... Le travail de recherche de l'auteur est impressionnant et on ne termine pas ce livre les yeux secs.
September 19, 2025
Pensaba que se tiraría más el pisto literario pero lo hace solo en su justa medida, no deja de ser un libro de historia. Está bien para ver un poco la situación de los judíos de Polonia y del PC de Polonia en los años 30 y su relación con otras organizaciones, la emigración judía a Francia, la legión extranjera, los nazis, etc. Qué sé yo, un buen libro de judíos comunistas más aunque bueno, trata principalmente sobre la historia de los Jablonka.
February 7, 2023
"Mon enquête ne m'a pas apporté la paix. Je suis capable de regarder en face leur vie et leur mort, mais je resterai toujours ce petit garçon couché dans sa tombe, avec ses dieux qui le veillent. Leur mort coule dans mes veines, non comme un poison, mais comme ma vie même."
Read
January 6, 2024Je ne peux me permettre de noter ce livre.
Je l’ai lu pour une classe et j’ai eu beaucoup de mal à me concentrer lors de ma lecture mais il en valait la peine.
C’est une histoire qui mérite d’être entendu, lu.
Je l’ai lu pour une classe et j’ai eu beaucoup de mal à me concentrer lors de ma lecture mais il en valait la peine.
C’est une histoire qui mérite d’être entendu, lu.
February 26, 2024
Insightful Personal Holocaust History - A Must Read
A personal history of the author's family focusing on 1930 - 1945. In the end, I felt as if I was together with the author and his family. A very moving personal history.
A personal history of the author's family focusing on 1930 - 1945. In the end, I felt as if I was together with the author and his family. A very moving personal history.
February 16, 2017
Un buen trabajo. Se nota lo real y lo exhaustivo que fue poder recopilar toda la información para descubrir finalmente la historia de sus abuelos.
May 25, 2021
Beautifully written and an admirable historical stance that maintains factual while placing the storytelling of the book at its center.
August 4, 2022
Un magnífic exercici de memòria històrica. Extradament documentat i treballat, ressegueix el record dels nostres avantpassats a través dels seus en particular.
April 1, 2023
Un livre passionnant, un livre d'histoire et un hommage. J'ai parfois été gêné par la profusion de noms propres qui m'a laissé un peu perdu.
November 7, 2024
Permet de decouvrir la demarche d’un historien
Il faut aimer l’histoire
Il faut aimer l’histoire
February 14, 2023
"La distinción entre nuestras historias de familia y lo que quiere denominarse Historia, con su pomposa mayúscula, no tiene sentido. En rigor es lo mismo", escribe Ivan Jablonka. Y eso es justamente lo que intenta en este libro: narrar un periodo oscuro de la Historia a través de las historias de sus abuelos y de personas que compartieron destino o circunstancias con ellos. La investigación que lleva a cabo para reconstruir el funesto periplo de sus familiares es colosal, completando las numerosas zonas oscuras con datos de otra gente. El resultado es un collage de historias en el que la de los abuelos de Jablonka ejerce de hilo conductor para acabar exponiendo el horror del nazismo y la mezquindad de la Francia republicana, del régimen de Vichy y de la Polonia previa a la segunda guerra mundial. Un libro demoledor que pondrá a prueba tu capacidad de concentración con su profusión de datos y la ingente cantidad de nombres propios que desfilan por sus páginas.
April 24, 2015
J'ai bien souvent du mal avec les biographies, car je me sens souvent à l'écart de la vie de la/des personne(s), et parce que je n'arrive pas vraiment à accrocher, à m'intéresser à tous les événements. J'ai lu ce roman car c'est une lecture obligatoire pour un concours, et je n'était pas du tout motivée au début. Et puis, petit à petit, mon regard a changé sur ce roman.
L'auteur, Ivan Jablonka, fait ici la biographie de ses grands-parents paternels, juifs, qu'il n'a jamais connu. Pour cela, il utilise de nombreuses sources : témoignages de la famille, d'amis de la famille, récits de personnes ayant vécu les mêmes situations que ses grands-parents, et archives. Il trace leur vie depuis la Pologne, où ils ont vécu à Parczew, jusqu'à leur déportation à Auschwitz, en passant par leur immigration à Paris.
J'ai eu beaucoup, beaucoup de mal à me mettre à la lecture de cette oeuvre. L'époque, tout d'abord, m'a freinée, puisque, même avec mes cours d'Histoire, il y avait de nombreux événements que je ne connaissais pas. Ensuite, j'ai eu du mal à me visualiser Matès et Idesa, les grands-parents de l'auteur. Et je trouvais la narration longue, longue... Je n'arrivais pas à accrocher. En parallèle, on découvre aussi l'enfance de leurs enfants, Suzanne et Marcel (le père d'Ivan), et de leurs frères, soeurs, cousins, cousines... Certains viennent à Paris et son déportés, d'autres non, alors que d'autres vont en Argentine. Les enfants, quant à eux, vivent avec leurs parents, puis sont accueillis par différentes personnes. Cela faisait beaucoup de personnes à assimiler. J'étais un peu perdue. Mais ensuite, au fur et à mesure que la vie de cette femme et de cet homme changeait, j'ai commencé à m'attacher à eux, comme s'ils étaient de bons amis. Et les faits historiques décrits et vécus me devenaient de plus en plus familiers, et donc plus intéressant pour moi. Lorsque j'ai fini cet ouvrage, je me suis sentie comme si je connaissais vraiment Matès et Idesa, et que je venais d'apprendre leur mort.
J'ai finalement beaucoup apprécié les informations que cette biographie apporte sur de nombreux sujets: le communisme, l'immigration, la vie des Juifs en France pendant la Seconde Guerre mondiale, et la déportation. C'est une lecture enrichissante, notamment parce qu'elle apporte différents regards sur certains événements en croisant différentes sources. Même si je n'y étais pas obligée, je pense que j'aurais fait des recherches supplémentaires pour approfondir certains points qui me sont un peu flous.
En conclusion, même si je n'étais pas emballée au départ par Histoire des grands-parents que je n'ai pas eus, j'ai finalement réussi à apprécier un minimum ma lecture et à en retirer un nouveau regard sur certains épisodes historiques et de nouvelles connaissances.
L'auteur, Ivan Jablonka, fait ici la biographie de ses grands-parents paternels, juifs, qu'il n'a jamais connu. Pour cela, il utilise de nombreuses sources : témoignages de la famille, d'amis de la famille, récits de personnes ayant vécu les mêmes situations que ses grands-parents, et archives. Il trace leur vie depuis la Pologne, où ils ont vécu à Parczew, jusqu'à leur déportation à Auschwitz, en passant par leur immigration à Paris.
J'ai eu beaucoup, beaucoup de mal à me mettre à la lecture de cette oeuvre. L'époque, tout d'abord, m'a freinée, puisque, même avec mes cours d'Histoire, il y avait de nombreux événements que je ne connaissais pas. Ensuite, j'ai eu du mal à me visualiser Matès et Idesa, les grands-parents de l'auteur. Et je trouvais la narration longue, longue... Je n'arrivais pas à accrocher. En parallèle, on découvre aussi l'enfance de leurs enfants, Suzanne et Marcel (le père d'Ivan), et de leurs frères, soeurs, cousins, cousines... Certains viennent à Paris et son déportés, d'autres non, alors que d'autres vont en Argentine. Les enfants, quant à eux, vivent avec leurs parents, puis sont accueillis par différentes personnes. Cela faisait beaucoup de personnes à assimiler. J'étais un peu perdue. Mais ensuite, au fur et à mesure que la vie de cette femme et de cet homme changeait, j'ai commencé à m'attacher à eux, comme s'ils étaient de bons amis. Et les faits historiques décrits et vécus me devenaient de plus en plus familiers, et donc plus intéressant pour moi. Lorsque j'ai fini cet ouvrage, je me suis sentie comme si je connaissais vraiment Matès et Idesa, et que je venais d'apprendre leur mort.
J'ai finalement beaucoup apprécié les informations que cette biographie apporte sur de nombreux sujets: le communisme, l'immigration, la vie des Juifs en France pendant la Seconde Guerre mondiale, et la déportation. C'est une lecture enrichissante, notamment parce qu'elle apporte différents regards sur certains événements en croisant différentes sources. Même si je n'y étais pas obligée, je pense que j'aurais fait des recherches supplémentaires pour approfondir certains points qui me sont un peu flous.
En conclusion, même si je n'étais pas emballée au départ par Histoire des grands-parents que je n'ai pas eus, j'ai finalement réussi à apprécier un minimum ma lecture et à en retirer un nouveau regard sur certains épisodes historiques et de nouvelles connaissances.
May 17, 2016
Memoirs of the Holocaust are now being written by the second generation from the survivors or victims as that generation has been dying off. In his astounding book, "A History of the Grandparents I Never Had" French historian, Ivan Jablonka examines the lives...and deaths, of his paternal grandparents. He is the son of their baby son, who along with his toddler sister, were hidden and saved when the parents were arrested in February. 1943, in Paris, and sent to their deaths at Auschwitz.
Ivan Jablonka writes movingly about his Polish-born grandparents, Mates Jablonka and Idesa Korembaum. Born into large families in the Polish shtetel of Parczew, both were early believers in the Communist movement in the Soviet Union. While others in their families and the shtetel were more interested in Zionism, Mates and Idesa fought to bring Communism to 1920's and 30's Poland. They were part of a movement of young people who could not see a future in Poland. Mates was arrested several times; Idesa once. In the mid-1930's, many members of the family were able to emigrate to Israel and Argentina, while Mates fled to Paris in 1937. Idesa soon followed and the two eked out a precarious existence in Paris as undocumented immigrants, while continuing their political activities The two bounced around Paris as they hid from the French authorities who seemed overwhelmed by the number of the undocumented in their city. In 1940, however, the Germans invaded France and Mates joined the French Foreign Legion and fought in western France at the Battle of Soissons. Before reading this book, I had no idea that a number of Jewish refugees in France fought the Germans in actual battle.
Ivan Jablonka finishes his grandparents' story by telling of their arrests and incarceration at Drancy camp and their removal to Auschwitz with 1000 other French Jews. He doesn't know exactly when his father died, but assumes his mother was gassed upon arrival. But what of Mates and Idesa's two babies, Suzanne and Marcel? How were they saved? We know they were saved and Marcel's son, Ivan, gives the story of love and sacrifice on many people's parts. Ivan Jablonka's book is not the easiest book to read. The lives...and deaths are complicated to follow but Jablonka gives his grandparents the accounting they were denied in life. This is a beautifully written book.
Ivan Jablonka writes movingly about his Polish-born grandparents, Mates Jablonka and Idesa Korembaum. Born into large families in the Polish shtetel of Parczew, both were early believers in the Communist movement in the Soviet Union. While others in their families and the shtetel were more interested in Zionism, Mates and Idesa fought to bring Communism to 1920's and 30's Poland. They were part of a movement of young people who could not see a future in Poland. Mates was arrested several times; Idesa once. In the mid-1930's, many members of the family were able to emigrate to Israel and Argentina, while Mates fled to Paris in 1937. Idesa soon followed and the two eked out a precarious existence in Paris as undocumented immigrants, while continuing their political activities The two bounced around Paris as they hid from the French authorities who seemed overwhelmed by the number of the undocumented in their city. In 1940, however, the Germans invaded France and Mates joined the French Foreign Legion and fought in western France at the Battle of Soissons. Before reading this book, I had no idea that a number of Jewish refugees in France fought the Germans in actual battle.
Ivan Jablonka finishes his grandparents' story by telling of their arrests and incarceration at Drancy camp and their removal to Auschwitz with 1000 other French Jews. He doesn't know exactly when his father died, but assumes his mother was gassed upon arrival. But what of Mates and Idesa's two babies, Suzanne and Marcel? How were they saved? We know they were saved and Marcel's son, Ivan, gives the story of love and sacrifice on many people's parts. Ivan Jablonka's book is not the easiest book to read. The lives...and deaths are complicated to follow but Jablonka gives his grandparents the accounting they were denied in life. This is a beautifully written book.
Read
August 17, 2016An historian uncovers what he can about his grandparents Mates and Idesa Jablonka, “faceless victims of the great twentieth-century tragedies: Stalinism, World War II, and the annihilation of European Jewry." Review by Michael N. Dobkowski for the Jewish Book Council.
Read
May 12, 2017940.5318 J118 2016
Displaying 1 - 24 of 24 reviews