What do you think?
Rate this book
Το λουλούδι του πάγου
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πρόσωπα στην ελληνική μυθολογία ήταν κι ο Νάρκισσος. Ένας ωραίος νέος της Βοιωτίας, γιος της νύμφης Λειριώπης και του ποταμού Κηφισού, τον οποίο η παράδοση θέλει να πεθαίνει αυτοθαυμαζόμενος στο νερό του ποταμού που το χρησιμοποιούσε ως κάτοπτρο.
Στην πραγματικότητα ο νάρκισσος είναι λουλούδι. Τον χειμώνα λόγω του κρύου και των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών λίγα είναι εκείνα τα φυτά, που αναπτύσσονται κανονικά και ανθίζουν προσφέροντας πλούσια πολύχρωμα άνθη. Ο νάρκισσος είναι ένα τέτοιο φυτό που ξεχωρίζει μέσα στην παγερή χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα για τα μεγάλα κίτρινα και λευκά του λουλούδια που διαθέτουν ένα άκρως μεθυστικό άρωμα, γι’ αυτό και είναι ευρέως γνωστός ως «το λουλούδι του πάγου».
Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου είναι όμορφη, πλούσια και σύντομα θα γίνει πολύ διάσημη κατακτώντας τον τίτλο της βασίλισσας της ελληνικής τηλεόρασης. Παντρεύτηκε τον μεγάλο της έρωτα, τον Λεωνίδα ο οποίος την λατρεύει κι απέκτησε μαζί του έναν γιο, τον Όμηρο. Έχει πάντα κοντά της την παιδική της φίλη Ελίνα που τρέχει σε κάθε της ανάγκη και τους γονείς της που δεν της χαλούν κανένα χατίρι. Θα μπορούσε να πει κάποιος πως είναι μια πολύ τυχερή κι απόλυτα ευτυχισμένη γυναίκα. Όμως δεν είναι.
Στην ιστορία του βιβλίου η ηρωίδα δεν είναι η Αλεξάνδρα, η πρωταγωνίστρια του. Πραγματική ηρωίδα είναι η Ελίνα, και τραγικοί ήρωες ο Λεωνίδας και ο μικρός Όμηρος. Σύντομα θα καταλάβετε το γιατί…
Στην πραγματικότητα ο νάρκισσος είναι λουλούδι. Τον χειμώνα λόγω του κρύου και των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών λίγα είναι εκείνα τα φυτά, που αναπτύσσονται κανονικά και ανθίζουν προσφέροντας πλούσια πολύχρωμα άνθη. Ο νάρκισσος είναι ένα τέτοιο φυτό που ξεχωρίζει μέσα στην παγερή χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα για τα μεγάλα κίτρινα και λευκά του λουλούδια που διαθέτουν ένα άκρως μεθυστικό άρωμα, γι’ αυτό και είναι ευρέως γνωστός ως «το λουλούδι του πάγου».
Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου είναι όμορφη, πλούσια και σύντομα θα γίνει πολύ διάσημη κατακτώντας τον τίτλο της βασίλισσας της ελληνικής τηλεόρασης. Παντρεύτηκε τον μεγάλο της έρωτα, τον Λεωνίδα ο οποίος την λατρεύει κι απέκτησε μαζί του έναν γιο, τον Όμηρο. Έχει πάντα κοντά της την παιδική της φίλη Ελίνα που τρέχει σε κάθε της ανάγκη και τους γονείς της που δεν της χαλούν κανένα χατίρι. Θα μπορούσε να πει κάποιος πως είναι μια πολύ τυχερή κι απόλυτα ευτυχισμένη γυναίκα. Όμως δεν είναι.
Στην ιστορία του βιβλίου η ηρωίδα δεν είναι η Αλεξάνδρα, η πρωταγωνίστρια του. Πραγματική ηρωίδα είναι η Ελίνα, και τραγικοί ήρωες ο Λεωνίδας και ο μικρός Όμηρος. Σύντομα θα καταλάβετε το γιατί…
416 pages, Paperback
Published February 10, 2022
1 person is currently reading
67 people want to read
About the author
Μαρία Τζιρίτα
18 books139 followersΗ ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967.
Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία, με αντικείμενο τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ.
Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν με μεγάλη επιτυχία τα μυθιστορήματά της ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, το οποίο είναι εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία, ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ, κοινωνικό μυθιστόρημα, ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΡΙΟ, μυθιστόρημα με προεκτάσεις επιστημονικής φαντασίας, ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ένα βιβλίο που εξυμνεί τη φιλία, Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ, επίσης βασισμένο σε αληθινή ιστορία, ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, κοινωνικό-αστυνομικό μυθιστόρημα και ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ, βασισμένο σε αληθινή βιωματική εμπειρία. Στις 19 Φεβρουαρίου 2015 κυκλοφορεί το νέο της μυθιστόρημα ΙΟΛΗ, κοινωνικού περιεχομένου. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει Best Seller, ξεπερνώντας σε πωλήσεις τα 230.000 αντίτυπα.
Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία, με αντικείμενο τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ.
Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν με μεγάλη επιτυχία τα μυθιστορήματά της ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, το οποίο είναι εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία, ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ, κοινωνικό μυθιστόρημα, ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΡΙΟ, μυθιστόρημα με προεκτάσεις επιστημονικής φαντασίας, ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ένα βιβλίο που εξυμνεί τη φιλία, Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ, επίσης βασισμένο σε αληθινή ιστορία, ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, κοινωνικό-αστυνομικό μυθιστόρημα και ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ, βασισμένο σε αληθινή βιωματική εμπειρία. Στις 19 Φεβρουαρίου 2015 κυκλοφορεί το νέο της μυθιστόρημα ΙΟΛΗ, κοινωνικού περιεχομένου. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει Best Seller, ξεπερνώντας σε πωλήσεις τα 230.000 αντίτυπα.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 21 of 21 reviews
December 21, 2022
Αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον μου όταν διάβασα πληροφορίες για το βιβλίο αυτό ήταν πως η πρωταγωνιστρια του βιβλίου έπασχε από ναρκισσιστικη διαταραχή. Καθώς είναι για το οποίο δεν γνώριζα πολλά, θεώρησα πως θα ήταν ένα ενδιαφέρον βιβλίο για μένα.
Και ήταν, στο μεγαλύτερο μέρος του. Ίσως να μη μου ταίριαξε απόλυτα το στυλ γραφής (είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από τη συγγραφέα) ή να περίμενα κάτι παραπάνω, γενικά, όμως, το βρήκα απλά ένα καλό βιβλίο, τίποτα παραπάνω. Ίσως στο μέλλον να ξαναδώσω μια ευκαιρία στη συγγραφέα, προς το παρόν 3 ⭐
February 28, 2022
Διαβάστε το review στο site μας:
https://www.culture21century.gr/2022/...
Η Μαρία Τζιρίτα, πιστή στο συγγραφικό της ύφος, που την θέλει να καταπιάνεται με διαφορετικές ιστορίες που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αποτελούν κοινωνικά και ανθρώπινα ζητήματα, επιστρέφει φέτος με ένα βιβλίο που επιχειρεί να τραβήξει μια διαχωριστή γραμμή ανάμεσα στον ναρκισσισμό και στη Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας -ναι, έχουν διαφορά και μάλιστα τεράστια, καθώς το πρώτο είναι μια υγιής κι επιθυμητή κατάσταση, θα λέγαμε, ενώ το δεύτερο αποτελεί μια εξαιρετικά σημαντική και πολύ δύσκολα διαχειρίσιμη διαταραχή, τόσο για τον πάσχοντα όσο και για τους γύρω του-, πράγμα που θα έλεγα πως καταφέρνει σε έναν αρκετά μεγάλο βαθμό, παρουσιάζοντάς μας την ιστορία μιας γυναίκας που ενώ είχε ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί, κατάφερε να κάνει όλους τους γύρω της να δυστυχήσουν.
Ο λόγος για την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, που κυριολεκτικά είναι μια γυναίκα που έχει τα πάντα. Είναι όμορφη, πλούσια, αναγνωρίσιμη, παντρεμένη με τον μεγάλο της έρωτα που την κοιτά στα μάτια και λιώνει, με έναν υπέροχο γιο, τους γονείς της που δεν της λένε ποτέ "όχι", μα και μια φίλη που γίνεται κυριολεκτικά χαλί να την πατήσει και που τρέχει να προλάβει κάθε της ανάγκη και απαίτηση. Και θαρρεί κανείς πως ύστερα απ' όλα αυτά, η Αλεξάνδρα θα ήταν ευτυχισμένη. Σωστά; Κι όμως, δεν είναι, και μαζί της δεν καταφέρνει να είναι πραγματικά ευτυχισμένος κανένας άλλος, που όχι απλά στέκονται κοντά της, αλλά μοιάζουν περισσότερο με μάρτυρες, σηκώνοντας έναν σταυρό που δεν είναι δικός τους, αλλά που για κάποιον λόγο νιώθουν πως δεν μπορούν ν' αποτινάξουν από πάνω τους. Κι αυτή είναι η αρχή της ιστορίας μας, που έχει στην πραγματικότητα περισσότερες διαστάσεις απ' όσες ίσως να δείχνει πως έχει.
Η ΝΔΠ, που αποτελεί και τον πυρήνα της θεματολογίας του βιβλίου, συνήθως εμφανίζεται από την πρώιμη ενήλικη ζωή και παρουσιάζεται σε διάφορα πλαίσια, όπως στην οικογενειακή ζωή και την εργασία. Τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι η μεγαλειώδη αίσθηση προσωπικής αξίας και σπουδαιότητας που νιώθει το άτομα που πάσχει από την εν λόγω διαταραχή, ενώ παράλληλα υπάρχει μια υπερευαισθησία στην αξιολόγηση και την κριτική των άλλων. Έχει έντονη ενασχόληση με φαντασιώσεις απεριόριστης επιτυχίας, δύναμης, εξυπνάδας, ομορφιάς ή ιδανικής αγάπης. Επίσης, πιστεύει ότι είναι ξεχωριστό και μοναδικό και πρέπει να συναναστρέφεται μόνο με άλλα μοναδικά άτομα υψηλού κύρους, απαιτώντας παράλληλα υπερβολικό θαυμασμό. Και μπορεί όλα αυτά στη θεωρία να φαντάζουν ενδιαφέροντα, όταν όμως καλείσαι να τ' αντιμετωπίσεις, όλο αυτό αποδεικνύεται εξαντλητικό.
Έτσι είναι και η Αλεξάνδρα, βυθισμένη στον εγωισμό, στην ωραιοπάθεια και στον ναρκισισμό της, στερείται κάθε ίχνους ενσυναίσθησης, νιώθει πως όλοι την φθονούν κατά βάθος και πως όλοι έχουν την υποχρέωση να την θαυμάζουν γιατί αυτή είναι η μία και μοναδική. Είναι αλαζονική, χειριστική και υπεροπτική, το σημαντικότερο όλων, όμως, είναι το γεγονός πως εκμεταλλεύεται τις διαπροσωπικές της σχέσεις, σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να πετύχει τους σκοπούς της, μικρούς ή μεγάλους δεν έχει σημασία, αρκεί ν' αποκτήσει εν τέλει αυτό που θέλει, χωρίς να υπολογίζει κανέναν και τίποτα. Αυτό το στοιχείο, ωστόσο, που ένιωσα ν' απουσιάζει από την Αλεξάνδρα, είναι η επίγνωση της ψυχολογικής της ευθραυστότητας, κάτι που τα άτομα που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση μ' εκείνη διαθέτουν και πολύ συχνά τα οδηγεί σε μια ψυχολογική και συναισθηματική κατάρρευση, νιώθοντας σαν να μην είναι τίποτα, κάτι που θεωρώ πως θα έπρεπε να παρουσιάζεται με μεγαλύτερο βάθος, γιατί αποτελεί ίσως και το μεγαλύτερο κομμάτι της διαταραχής αυτής.
Όπως αναφέρει και η συγγραφέας στην περίληψη του βιβλίου της, η αφήγηση εστιάζει περισσότερο στην Ελίνα και στους υπόλοιπους χαρακτήρες που περιστρέφονται γύρω από την Αλεξάνδρα, εμβαθύνοντας αρκετά σε αυτούς και στις διαπροσωπικές τους σχέσεις -κάτι που οδηγεί σε αυτό που προανέφερα και δεν είναι άλλο απ' το ότι κάποιες πτυχές της διαταραχής της Αλεξάνδρας δεν προσεγγίζονται επαρκώς, πράγμα που ίσως επεξηγούσε καλύτερα ορισμένες αντιδράσεις και συμπεριφορές, απ' όλους τους χαρακτήρες, συνολικά. Κατά τ' άλλα, η αφήγηση διακρίνεται από την ευαισθησία και την τρυφερότητα που χαρακτηρίζει τη συγγραφέα, προσφέροντάς μας ορισμένες πολύ έντονα φορτισμένες στιγμές, αλλά και τροφή για σκέψη, ως κάποιον βαθμό τουλάχιστον, καλώντας μας να μπούμε στη θέση αμφότερων των χαρακτήρων, κοιτάζοντας εικόνες και είδωλα μέσα απ' τον καθρέφτη του καθενός.
https://www.culture21century.gr/2022/...
Η Μαρία Τζιρίτα, πιστή στο συγγραφικό της ύφος, που την θέλει να καταπιάνεται με διαφορετικές ιστορίες που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αποτελούν κοινωνικά και ανθρώπινα ζητήματα, επιστρέφει φέτος με ένα βιβλίο που επιχειρεί να τραβήξει μια διαχωριστή γραμμή ανάμεσα στον ναρκισσισμό και στη Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας -ναι, έχουν διαφορά και μάλιστα τεράστια, καθώς το πρώτο είναι μια υγιής κι επιθυμητή κατάσταση, θα λέγαμε, ενώ το δεύτερο αποτελεί μια εξαιρετικά σημαντική και πολύ δύσκολα διαχειρίσιμη διαταραχή, τόσο για τον πάσχοντα όσο και για τους γύρω του-, πράγμα που θα έλεγα πως καταφέρνει σε έναν αρκετά μεγάλο βαθμό, παρουσιάζοντάς μας την ιστορία μιας γυναίκας που ενώ είχε ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί, κατάφερε να κάνει όλους τους γύρω της να δυστυχήσουν.
Ο λόγος για την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, που κυριολεκτικά είναι μια γυναίκα που έχει τα πάντα. Είναι όμορφη, πλούσια, αναγνωρίσιμη, παντρεμένη με τον μεγάλο της έρωτα που την κοιτά στα μάτια και λιώνει, με έναν υπέροχο γιο, τους γονείς της που δεν της λένε ποτέ "όχι", μα και μια φίλη που γίνεται κυριολεκτικά χαλί να την πατήσει και που τρέχει να προλάβει κάθε της ανάγκη και απαίτηση. Και θαρρεί κανείς πως ύστερα απ' όλα αυτά, η Αλεξάνδρα θα ήταν ευτυχισμένη. Σωστά; Κι όμως, δεν είναι, και μαζί της δεν καταφέρνει να είναι πραγματικά ευτυχισμένος κανένας άλλος, που όχι απλά στέκονται κοντά της, αλλά μοιάζουν περισσότερο με μάρτυρες, σηκώνοντας έναν σταυρό που δεν είναι δικός τους, αλλά που για κάποιον λόγο νιώθουν πως δεν μπορούν ν' αποτινάξουν από πάνω τους. Κι αυτή είναι η αρχή της ιστορίας μας, που έχει στην πραγματικότητα περισσότερες διαστάσεις απ' όσες ίσως να δείχνει πως έχει.
Η ΝΔΠ, που αποτελεί και τον πυρήνα της θεματολογίας του βιβλίου, συνήθως εμφανίζεται από την πρώιμη ενήλικη ζωή και παρουσιάζεται σε διάφορα πλαίσια, όπως στην οικογενειακή ζωή και την εργασία. Τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι η μεγαλειώδη αίσθηση προσωπικής αξίας και σπουδαιότητας που νιώθει το άτομα που πάσχει από την εν λόγω διαταραχή, ενώ παράλληλα υπάρχει μια υπερευαισθησία στην αξιολόγηση και την κριτική των άλλων. Έχει έντονη ενασχόληση με φαντασιώσεις απεριόριστης επιτυχίας, δύναμης, εξυπνάδας, ομορφιάς ή ιδανικής αγάπης. Επίσης, πιστεύει ότι είναι ξεχωριστό και μοναδικό και πρέπει να συναναστρέφεται μόνο με άλλα μοναδικά άτομα υψηλού κύρους, απαιτώντας παράλληλα υπερβολικό θαυμασμό. Και μπορεί όλα αυτά στη θεωρία να φαντάζουν ενδιαφέροντα, όταν όμως καλείσαι να τ' αντιμετωπίσεις, όλο αυτό αποδεικνύεται εξαντλητικό.
Έτσι είναι και η Αλεξάνδρα, βυθισμένη στον εγωισμό, στην ωραιοπάθεια και στον ναρκισισμό της, στερείται κάθε ίχνους ενσυναίσθησης, νιώθει πως όλοι την φθονούν κατά βάθος και πως όλοι έχουν την υποχρέωση να την θαυμάζουν γιατί αυτή είναι η μία και μοναδική. Είναι αλαζονική, χειριστική και υπεροπτική, το σημαντικότερο όλων, όμως, είναι το γεγονός πως εκμεταλλεύεται τις διαπροσωπικές της σχέσεις, σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να πετύχει τους σκοπούς της, μικρούς ή μεγάλους δεν έχει σημασία, αρκεί ν' αποκτήσει εν τέλει αυτό που θέλει, χωρίς να υπολογίζει κανέναν και τίποτα. Αυτό το στοιχείο, ωστόσο, που ένιωσα ν' απουσιάζει από την Αλεξάνδρα, είναι η επίγνωση της ψυχολογικής της ευθραυστότητας, κάτι που τα άτομα που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση μ' εκείνη διαθέτουν και πολύ συχνά τα οδηγεί σε μια ψυχολογική και συναισθηματική κατάρρευση, νιώθοντας σαν να μην είναι τίποτα, κάτι που θεωρώ πως θα έπρεπε να παρουσιάζεται με μεγαλύτερο βάθος, γιατί αποτελεί ίσως και το μεγαλύτερο κομμάτι της διαταραχής αυτής.
Όπως αναφέρει και η συγγραφέας στην περίληψη του βιβλίου της, η αφήγηση εστιάζει περισσότερο στην Ελίνα και στους υπόλοιπους χαρακτήρες που περιστρέφονται γύρω από την Αλεξάνδρα, εμβαθύνοντας αρκετά σε αυτούς και στις διαπροσωπικές τους σχέσεις -κάτι που οδηγεί σε αυτό που προανέφερα και δεν είναι άλλο απ' το ότι κάποιες πτυχές της διαταραχής της Αλεξάνδρας δεν προσεγγίζονται επαρκώς, πράγμα που ίσως επεξηγούσε καλύτερα ορισμένες αντιδράσεις και συμπεριφορές, απ' όλους τους χαρακτήρες, συνολικά. Κατά τ' άλλα, η αφήγηση διακρίνεται από την ευαισθησία και την τρυφερότητα που χαρακτηρίζει τη συγγραφέα, προσφέροντάς μας ορισμένες πολύ έντονα φορτισμένες στιγμές, αλλά και τροφή για σκέψη, ως κάποιον βαθμό τουλάχιστον, καλώντας μας να μπούμε στη θέση αμφότερων των χαρακτήρων, κοιτάζοντας εικόνες και είδωλα μέσα απ' τον καθρέφτη του καθενός.
March 10, 2022
Η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας, πρωταγωνιστεί στο νέο βιβλίο της Μαρίας Τζιρίτα. Μια σχετικά άγνωστη διαταραχή, η οποία καταδυναστεύει το στενό περιβάλλον του πάσχοντος και οδηγεί τον ίδιο σε συμπεριφορές ακραίες, εγωκεντρικες και επικίνδυνες.
Η φιλική παρότρυνσή μου είναι να διαβάσετε "Το λουλούδι του πάγου" με το πνεύμα σας ορθάνοιχτο.
Αν περιοριστείτε στη συνταρακτική ιστορία του, τότε θα αντλήσετε την ικανοποίηση που προσφέρει ένα δυνατό βιβλιο.
Αν όμως μπείτε στη διαδικασία να δείτε με τα μάτια της φαντασίας σας τις συνέπειες που μπορεί να έχει η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας, στον επαγγελματικό χώρο σας, στο σχολείο του παιδιού σας, στον κοινωνικό σας περίγυρο, στην ηγεσία μιας χώρας...τότε θα βιώσετε μια δυνατή εμπειρία που θα σας κρατήσει ξάγρυπνους πολλα μερόνυχτα.
Θεωρώ περιττό να αναφερθώ στην αριστοτεχνική γραφή της συγγραφέως, θέλω ωστόσο να τονίσω πως αυτό το έργο διαφέρει σημαντικά από τα προηγούμενα της. Δεν θα σας πω αν είναι η όχι "το καλύτερο" γιατί αυτό είναι υποκειμενικό, αλλά θα σας πω ότι πρόκειται για την καλύτερη Τζιρίτα των τελευταίων ετών. (Ξανά)ανακαλύψτε την!)
Η φιλική παρότρυνσή μου είναι να διαβάσετε "Το λουλούδι του πάγου" με το πνεύμα σας ορθάνοιχτο.
Αν περιοριστείτε στη συνταρακτική ιστορία του, τότε θα αντλήσετε την ικανοποίηση που προσφέρει ένα δυνατό βιβλιο.
Αν όμως μπείτε στη διαδικασία να δείτε με τα μάτια της φαντασίας σας τις συνέπειες που μπορεί να έχει η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας, στον επαγγελματικό χώρο σας, στο σχολείο του παιδιού σας, στον κοινωνικό σας περίγυρο, στην ηγεσία μιας χώρας...τότε θα βιώσετε μια δυνατή εμπειρία που θα σας κρατήσει ξάγρυπνους πολλα μερόνυχτα.
Θεωρώ περιττό να αναφερθώ στην αριστοτεχνική γραφή της συγγραφέως, θέλω ωστόσο να τονίσω πως αυτό το έργο διαφέρει σημαντικά από τα προηγούμενα της. Δεν θα σας πω αν είναι η όχι "το καλύτερο" γιατί αυτό είναι υποκειμενικό, αλλά θα σας πω ότι πρόκειται για την καλύτερη Τζιρίτα των τελευταίων ετών. (Ξανά)ανακαλύψτε την!)
February 16, 2022
https://dominicamat.blogspot.com/2022...
Βαθμολογία 3.5/5
Τον μύθο που μας έρχεται από τα αρχαία χρόνια σχετικά με τον νεαρό άνδρα Νάρκισσο,την έντονη τάση ωραιοπάθειας που τον χαρακτήριζε καί το τραγικό του τέλος,λίγο έως πολύ,όλοι κι όλες τον γνωρίζουμε. Κι αν όχι,σίγουρα θα έχουμε ακούσει την λαϊκή ρήση που λέει πως ''στον καθρέπτη σου κοιτιέσαι καί μόνη/ος σου αγαπιέσαι''. Αυτό που ίσως να μην γνωρίζετε (κι εγώ σήμερα το έμαθα) είναι πως ο νάρκισσος είναι ένα φυτό,που μπορεί καί ευδοκιμεί την περίοδο του χειμώνα καί να ανθίζει καί να φέρει μεγάλα κίτρινα και λευκά του λουλούδια που διαθέτουν ένα άκρως μεθυστικό άρωμα. Καί κάπως έτσι μπορεί να λάβει καί την ονομασία ''το λουλούδι του πάγου''. Εύστοχα,λοιπόν,η συγγραφέας Μαρία Τζιρίτα με αφορμή αυτήν την πληροφορία καί την ανάγκη της να μάθει περισσότερα γύρω από την ναρκισσιστική διαταραχή καί τις διαφορές ανάμεσα σε έναν νάρκισσο άνθρωπο κι έναν ναρκισσιστή,-τις οποίες ούτε εγώ γνώριζα-,αποτυπώνει μια αλλιώτικη ιστορία (από αυτές που μας έχει συνηθίσει) μέσα στο νέο της αισθηματικό/κοινωνικό μυθιστόρημα,με τίτλο ''Το λουλούδι του πάγου'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Κι αφού οι όποιες απορίες μπορεί να μας γεννιούνταν στην σκέψη σχετικά με τον τίτλο,ήδη έχουν απαντηθεί παραπάνω,τί καλύτερο από το να λάβουμε περισσότερες πληροφορίες για την υπόθεση από την περίληψη του οπισθοφύλλου; Διαβάζουμε,λοιπόν,τα εξής: ''Η Αλεξάνδρα Πανοπούλου είναι όμορφη, πλούσια και σύντομα θα γίνει πολύ διάσημη κατακτώντας τον τίτλο της βασίλισσας της ελληνικής τηλεόρασης. Παντρεύτηκε τον μεγάλο της έρωτα, τον Λεωνίδα, ο οποίος την λατρεύει, κι απέκτησε μαζί του έναν γιο, τον Όμηρο. Έχει πάντα κοντά της την παιδική της φίλη Ελίνα, που τρέχει σε κάθε της ανάγκη, και τους γονείς της, που δεν της χαλούν κανένα χατίρι. Θα μπορούσε να πει κάποιος πως είναι μια πολύ τυχερή κι απόλυτα ευτυχισμένη γυναίκα. Όμως δεν είναι. Στην ιστορία του βιβλίου η ηρωίδα δεν είναι η Αλεξάνδρα, η πρωταγωνίστρια του. Πραγματική ηρωίδα είναι η Ελίνα, και τραγικοί ήρωες ο Λεωνίδας και ο μικρός Όμηρος. Σύντομα θα καταλάβετε το γιατί…"
Άραγε,τί υπονοεί η συγγραφέας λέγοντας πως η κεντρική πρωταγωνίστρια,η Αλεξάνδρα Πανοπούλου,γύρω από την οποία καί τη ζωή της θα αναπτυχθεί όλη η ιστορία δεν είναι η αληθινή ηρωϊδα; Μήπως θέλει να θίξει ένα σοβαρό ζήτημα που καταλαμβάνει μεγάλο κομμάτι στην καθημερινότητά μας κι εμείς είτε εθελοτυφλούμε,είτε δεν αντιλαμβανόμαστε πως συμβαίνει; Ναι,υπάρχουν άνθρωποι που είναι χειριστικοί,εγωπαθείς καί που θέλουν να επιβάλλονται στους άλλους γύρω τους,-ανεξάρτητα από το είδος σχέσης που μπορεί να τους/τις ενώνει-,και να θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους καί πως έχουν κάθε δικαίωμα να μειώνουν,να προσβάλλουν κι οτιδήποτε άλλο,πιστεύοντας λανθασμένα πως πάντα θα έχουν το ενδιαφέρον,τον σεβασμό,την αγάπη καί την τυφλή εμπιστοσύνη των άλλων στραμμένα πάνω τους. Όμως,θεωρώ πως όλοι κι όλες συμφωνούμε πως αυτό δεν είναι σωστό σε καμία περίπτωση καί δεν υπάρχει καμία λογική εξήγηση για να ευσταθεί. Τί πρέπει να κάνουμε ώστε να πάψει να διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση; Προφανώς καί δεν είμαι ειδικός,μα πιστεύω πως μία λύση είναι να φερόμαστε με τον ίδιο τρόπο που μας φέρονται κι εκείνοι/ες καί να μπαίνουν σαφή όρια ανάμεσά μας. Κι αυτό όχι από άποψη κακίας,ή,τάσεων εκδίκησης,μα για διαφύλαξη της δικής μας ψυχικής ηρεμίας καί ισορροπίας.
Έχοντας διαβάσει τέσσερα βιβλία της συγγραφέως (συμπεριλαμβανομένου καί του παρόντος) είμαι εξοικειωμένη με την γλαφυρή της πένα που ξεχειλίζει από συναισθήματα,-αν κι εδώ μου φαίνεται κάπως πιο συγκρατημένη-,την ευαισθητοποίησή της γύρω από διάφορα κοινωνικά ζητήματα καί την ανάγκη της να προσφέρει με τον δικό της τρόπο μέσω των έργων της. Στο επίκεντρο,λοιπόν,οι διαπροσωπικές σχέσεις όλων των ειδών καί το πως επηρεάζουν τη ζωή μας καί καθορίζουν τις πράξεις μας. Αγαπημένο μου στοιχείο στην παρούσα ιστορία είναι η εις βάθος σκιαγράφηση των χαρακτήρων όλων των προσώπων που θα παρελάσουν από μπροστά μας,καθώς καί η όποια υπερβολή σε κάποια άλλα που επιτρέπεται στα πλαίσια της μυθοπλασίας. Η συγγραφέας προσπαθεί να κρατήσει τις όποιες ισορροπίες κι αποστάσεις από τους ήρωες καί τις ηρωϊδες. Καί το ίδιο είχα κι εγώ κατά νου διαβάζοντας το βιβλίο. Βέβαια,δεν σας το κρύβω πως πέρασα από διάφορες συναισθηματικές διακυμάνσεις. Μπήκα στην θέση των προσώπων. Προσπάθησα να κατανοήσω,αλλά να με συγχωρείτε,έχω την άποψη πως δεν δικαιολογούνται τα πάντα κι αυτό αφορά όλα τα εμπλεκόμενα πρόσωπα της ιστορίας. Το πλήρωμα του χρόνου θα ανταμείψει,ή,θα τιμωρήσει καθέναν καί καθεμία για τις όποιες πράξεις κι αποφάσεις του/της.
Εν κατακλείδι,μιλάμε για ένα καλό κι ευνόητο βιβλίο που διαβάζεται άκοπα κι ευχάριστα από την αρχή έως καί το τέλος. Είμαι σίγουρη πως οι λάτρεις της γραφής της συγγραφέως θα το αγαπήσουν καί θα το αγκαλιάσουν,όπως έχει συμβεί καί με τα άλλα έργα της όλα αυτά τα χρόνια. Αναζητήστε το!
Καλή ανάγνωση!
Βαθμολογία 3.5/5
Τον μύθο που μας έρχεται από τα αρχαία χρόνια σχετικά με τον νεαρό άνδρα Νάρκισσο,την έντονη τάση ωραιοπάθειας που τον χαρακτήριζε καί το τραγικό του τέλος,λίγο έως πολύ,όλοι κι όλες τον γνωρίζουμε. Κι αν όχι,σίγουρα θα έχουμε ακούσει την λαϊκή ρήση που λέει πως ''στον καθρέπτη σου κοιτιέσαι καί μόνη/ος σου αγαπιέσαι''. Αυτό που ίσως να μην γνωρίζετε (κι εγώ σήμερα το έμαθα) είναι πως ο νάρκισσος είναι ένα φυτό,που μπορεί καί ευδοκιμεί την περίοδο του χειμώνα καί να ανθίζει καί να φέρει μεγάλα κίτρινα και λευκά του λουλούδια που διαθέτουν ένα άκρως μεθυστικό άρωμα. Καί κάπως έτσι μπορεί να λάβει καί την ονομασία ''το λουλούδι του πάγου''. Εύστοχα,λοιπόν,η συγγραφέας Μαρία Τζιρίτα με αφορμή αυτήν την πληροφορία καί την ανάγκη της να μάθει περισσότερα γύρω από την ναρκισσιστική διαταραχή καί τις διαφορές ανάμεσα σε έναν νάρκισσο άνθρωπο κι έναν ναρκισσιστή,-τις οποίες ούτε εγώ γνώριζα-,αποτυπώνει μια αλλιώτικη ιστορία (από αυτές που μας έχει συνηθίσει) μέσα στο νέο της αισθηματικό/κοινωνικό μυθιστόρημα,με τίτλο ''Το λουλούδι του πάγου'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Κι αφού οι όποιες απορίες μπορεί να μας γεννιούνταν στην σκέψη σχετικά με τον τίτλο,ήδη έχουν απαντηθεί παραπάνω,τί καλύτερο από το να λάβουμε περισσότερες πληροφορίες για την υπόθεση από την περίληψη του οπισθοφύλλου; Διαβάζουμε,λοιπόν,τα εξής: ''Η Αλεξάνδρα Πανοπούλου είναι όμορφη, πλούσια και σύντομα θα γίνει πολύ διάσημη κατακτώντας τον τίτλο της βασίλισσας της ελληνικής τηλεόρασης. Παντρεύτηκε τον μεγάλο της έρωτα, τον Λεωνίδα, ο οποίος την λατρεύει, κι απέκτησε μαζί του έναν γιο, τον Όμηρο. Έχει πάντα κοντά της την παιδική της φίλη Ελίνα, που τρέχει σε κάθε της ανάγκη, και τους γονείς της, που δεν της χαλούν κανένα χατίρι. Θα μπορούσε να πει κάποιος πως είναι μια πολύ τυχερή κι απόλυτα ευτυχισμένη γυναίκα. Όμως δεν είναι. Στην ιστορία του βιβλίου η ηρωίδα δεν είναι η Αλεξάνδρα, η πρωταγωνίστρια του. Πραγματική ηρωίδα είναι η Ελίνα, και τραγικοί ήρωες ο Λεωνίδας και ο μικρός Όμηρος. Σύντομα θα καταλάβετε το γιατί…"
Άραγε,τί υπονοεί η συγγραφέας λέγοντας πως η κεντρική πρωταγωνίστρια,η Αλεξάνδρα Πανοπούλου,γύρω από την οποία καί τη ζωή της θα αναπτυχθεί όλη η ιστορία δεν είναι η αληθινή ηρωϊδα; Μήπως θέλει να θίξει ένα σοβαρό ζήτημα που καταλαμβάνει μεγάλο κομμάτι στην καθημερινότητά μας κι εμείς είτε εθελοτυφλούμε,είτε δεν αντιλαμβανόμαστε πως συμβαίνει; Ναι,υπάρχουν άνθρωποι που είναι χειριστικοί,εγωπαθείς καί που θέλουν να επιβάλλονται στους άλλους γύρω τους,-ανεξάρτητα από το είδος σχέσης που μπορεί να τους/τις ενώνει-,και να θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους καί πως έχουν κάθε δικαίωμα να μειώνουν,να προσβάλλουν κι οτιδήποτε άλλο,πιστεύοντας λανθασμένα πως πάντα θα έχουν το ενδιαφέρον,τον σεβασμό,την αγάπη καί την τυφλή εμπιστοσύνη των άλλων στραμμένα πάνω τους. Όμως,θεωρώ πως όλοι κι όλες συμφωνούμε πως αυτό δεν είναι σωστό σε καμία περίπτωση καί δεν υπάρχει καμία λογική εξήγηση για να ευσταθεί. Τί πρέπει να κάνουμε ώστε να πάψει να διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση; Προφανώς καί δεν είμαι ειδικός,μα πιστεύω πως μία λύση είναι να φερόμαστε με τον ίδιο τρόπο που μας φέρονται κι εκείνοι/ες καί να μπαίνουν σαφή όρια ανάμεσά μας. Κι αυτό όχι από άποψη κακίας,ή,τάσεων εκδίκησης,μα για διαφύλαξη της δικής μας ψυχικής ηρεμίας καί ισορροπίας.
Έχοντας διαβάσει τέσσερα βιβλία της συγγραφέως (συμπεριλαμβανομένου καί του παρόντος) είμαι εξοικειωμένη με την γλαφυρή της πένα που ξεχειλίζει από συναισθήματα,-αν κι εδώ μου φαίνεται κάπως πιο συγκρατημένη-,την ευαισθητοποίησή της γύρω από διάφορα κοινωνικά ζητήματα καί την ανάγκη της να προσφέρει με τον δικό της τρόπο μέσω των έργων της. Στο επίκεντρο,λοιπόν,οι διαπροσωπικές σχέσεις όλων των ειδών καί το πως επηρεάζουν τη ζωή μας καί καθορίζουν τις πράξεις μας. Αγαπημένο μου στοιχείο στην παρούσα ιστορία είναι η εις βάθος σκιαγράφηση των χαρακτήρων όλων των προσώπων που θα παρελάσουν από μπροστά μας,καθώς καί η όποια υπερβολή σε κάποια άλλα που επιτρέπεται στα πλαίσια της μυθοπλασίας. Η συγγραφέας προσπαθεί να κρατήσει τις όποιες ισορροπίες κι αποστάσεις από τους ήρωες καί τις ηρωϊδες. Καί το ίδιο είχα κι εγώ κατά νου διαβάζοντας το βιβλίο. Βέβαια,δεν σας το κρύβω πως πέρασα από διάφορες συναισθηματικές διακυμάνσεις. Μπήκα στην θέση των προσώπων. Προσπάθησα να κατανοήσω,αλλά να με συγχωρείτε,έχω την άποψη πως δεν δικαιολογούνται τα πάντα κι αυτό αφορά όλα τα εμπλεκόμενα πρόσωπα της ιστορίας. Το πλήρωμα του χρόνου θα ανταμείψει,ή,θα τιμωρήσει καθέναν καί καθεμία για τις όποιες πράξεις κι αποφάσεις του/της.
Εν κατακλείδι,μιλάμε για ένα καλό κι ευνόητο βιβλίο που διαβάζεται άκοπα κι ευχάριστα από την αρχή έως καί το τέλος. Είμαι σίγουρη πως οι λάτρεις της γραφής της συγγραφέως θα το αγαπήσουν καί θα το αγκαλιάσουν,όπως έχει συμβεί καί με τα άλλα έργα της όλα αυτά τα χρόνια. Αναζητήστε το!
Καλή ανάγνωση!
March 10, 2022
Μια βαθιά μελέτη της ψυχής των χαρακτήρων.
Τελείωσα αυτό το βιβλίο σήμερα και έξω χιονίζει --> τέλεια αναγνωστική ατμόσφαιρα ❄️
Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Μου άρεσε ιδιαίτερα η γραφή της κυρίας Τζιρίτα διότι κάνει "μελέτη" στην ανθρώπινη ψυχή και τις διάφορες κοινωνικές κάστες καθώς και το ρατσισμό που βιώνουν οι άνθρωποι της μεσαίας και κατώτερης οικονομικής τάξης από τους πλούσιους. Η Ελίνα και ο Λεο είναι αρκετά συμπαθητικοί χαρακτήρες με τεράστια αποθέματα υπομονής και ανιδιοτελούς αγάπης.
Η Αλεξάνδρα, είναι όμορφη, πλούσια και διάσημη. Ο χαρακτήρας της όμως είναι πολύ τοξικός, έχει την τάση να χρησιμοποιεί τους αγαπημένους της προς όφελος της και να είναι χειριστική αδιαφορώντας παντελώς για τα συναισθήματα των άλλων. Είναι μια ιστορία που πρέπει να γνωρίσουμε γιατί λίγο πολύ όλοι έχουμε συναντήσει μια 'Αλεξάνδρα' και έχουμε πέσει θύμα συμφεροντολόγων.
Η λεπτομερής σκιαγράφηση χαρακτήρων και η προσέγγιση μιας διαταραχής για την οποία δεν συζητά αρκετά ο κόσμος είναι στα θετικά αυτού του βιβλίου. Το προτείνω σε όλους τους ώριμους αναγνώστες!
Η συγκεκριμένη έκδοση είναι πανέμορφη, με πορτοκάλι endpapers και εφέ πάγου στο εξώφυλλο! Εξαιρετική δουλειά από τις εκδόσεις Ψυχογιός και τη συγγραφέα.
Τελείωσα αυτό το βιβλίο σήμερα και έξω χιονίζει --> τέλεια αναγνωστική ατμόσφαιρα ❄️
Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Μου άρεσε ιδιαίτερα η γραφή της κυρίας Τζιρίτα διότι κάνει "μελέτη" στην ανθρώπινη ψυχή και τις διάφορες κοινωνικές κάστες καθώς και το ρατσισμό που βιώνουν οι άνθρωποι της μεσαίας και κατώτερης οικονομικής τάξης από τους πλούσιους. Η Ελίνα και ο Λεο είναι αρκετά συμπαθητικοί χαρακτήρες με τεράστια αποθέματα υπομονής και ανιδιοτελούς αγάπης.
Η Αλεξάνδρα, είναι όμορφη, πλούσια και διάσημη. Ο χαρακτήρας της όμως είναι πολύ τοξικός, έχει την τάση να χρησιμοποιεί τους αγαπημένους της προς όφελος της και να είναι χειριστική αδιαφορώντας παντελώς για τα συναισθήματα των άλλων. Είναι μια ιστορία που πρέπει να γνωρίσουμε γιατί λίγο πολύ όλοι έχουμε συναντήσει μια 'Αλεξάνδρα' και έχουμε πέσει θύμα συμφεροντολόγων.
Η λεπτομερής σκιαγράφηση χαρακτήρων και η προσέγγιση μιας διαταραχής για την οποία δεν συζητά αρκετά ο κόσμος είναι στα θετικά αυτού του βιβλίου. Το προτείνω σε όλους τους ώριμους αναγνώστες!
Η συγκεκριμένη έκδοση είναι πανέμορφη, με πορτοκάλι endpapers και εφέ πάγου στο εξώφυλλο! Εξαιρετική δουλειά από τις εκδόσεις Ψυχογιός και τη συγγραφέα.
October 7, 2024
Τι να πω τωρα για αυτό το βιβλίο ?! Καταρχήν ήταν υπέροχο δεν περίμενα κάτι λιγότερο από την συγγραφέα. Η ιστορία του βιβλίου με έκανε να αναρωτηθώ αν πάσχω από ναρκισσιστική διαταραχή εγώ η ίδια ή αν έχω κάποιον άνθρωπο στο περιβάλλον μου (ευτυχώς τπτ από τα 2) .
Επίσης πόσο δύσκολο είναι στους ανθρώπους που έχουν στο περιβάλλον τους ένα τέτοιον άνθρωπο ειδικά αν δεν έχουν καταλάβει ότι έχουν πρόβλημα κ πως να τους αντιμετωπίσουν.
Η συγγραφέας έγραψε μια υπέροχη ιστορία που στη αρχή (τουλάχιστον εγώ) δν είχα καταλάβει ποιος ήρωας ήταν ο "άρρωστος" . Επιπλέον, στην αρχή δν φαίνεται η Αλεξάνδρα ότι έχει ναρκισσιστική διαταραχή διότι ήταν λίγο κ σιγά σιγά το λίγο έγινε πολύ.
Μπράβο ένα εξαιρετικό βιβλίο αν είχα κ άλλα αστέρια θα τα έβαζα τα 5 αστέρια είναι λίγα !
Επίσης πόσο δύσκολο είναι στους ανθρώπους που έχουν στο περιβάλλον τους ένα τέτοιον άνθρωπο ειδικά αν δεν έχουν καταλάβει ότι έχουν πρόβλημα κ πως να τους αντιμετωπίσουν.
Η συγγραφέας έγραψε μια υπέροχη ιστορία που στη αρχή (τουλάχιστον εγώ) δν είχα καταλάβει ποιος ήρωας ήταν ο "άρρωστος" . Επιπλέον, στην αρχή δν φαίνεται η Αλεξάνδρα ότι έχει ναρκισσιστική διαταραχή διότι ήταν λίγο κ σιγά σιγά το λίγο έγινε πολύ.
Μπράβο ένα εξαιρετικό βιβλίο αν είχα κ άλλα αστέρια θα τα έβαζα τα 5 αστέρια είναι λίγα !
July 1, 2022
Είμαι στην μέση του βιβλίου κι έχω κουραστεί λίγο με τον χαρακτήρα της Αλεξάνδρας.
Δεν ξέρω αν θα το συνεχίσω...
Δεν ξέρω αν θα το συνεχίσω...
Read
March 20, 2022Το λουλούδι του πάγου είναι το καινούργιο βιβλίο της συγγραφέως Μαρία Τζιρίτα που όποιος το διαβάσει θα καταλάβει πως μπορεί ένα τόσο όμορφο λουλούδι να συνδυαστεί με την προσωπικότητα ενός ανθρώπου. Ναι πλέον όταν διαβάζω ένα βιβλίο δεν μένω στην υπόθεση… αλλά για μέρες σκέφτομαι τους χαρακτήρες που έχουν σημαδέψει το μυαλό μου από την παρέα που κάναμε μέσα από το αναγνωστικό ταξίδι. Μπορεί το λουλούδι που απεικονίζεται στο μπλε εξώφυλλο να αναπτύσσεται πολύ εύκολα σχεδόν σε όλα τα εδάφη και να ανθίζει στην καρδιά του χειμώνα, αλλά με τους ανθρώπους που χαρακτηρίζουμε Νάρκισσους τι συμβαίνει; Το πιο γνωστό μυθιστορηματικό ήρωα που γνωρίζω είναι ο Ντόριαν Γκρέυ με την ξεχωριστή ομορφιά του που παρασύρεται στην ακολασία του.
Στο βιβλίο μας όμως έχουμε να κάνουμε με κάτι πιο ιδιαίτερο , με κάτι πιο συνηθισμένο αλλά που μπορεί να μην είναι γνωστό στο ευρύ κοινό. Έχουμε την Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας η οποία δεν σας κρύβω ότι με ξάφνιασε πάρα πολύ. Έτσι, αμφιταλαντεύομαι εδώ και ώρα αν πρέπει να γράψω που αναφέρεται το βιβλίο ‘’Το λουλούδι του πάγου ΄΄ και πως συνδυάζεται με την ιστορία μας αλλά τελικά το σημειώνω για τους αναγνώστες που είναι σαν και εμένα που θέλουν κάτι παραπάνω από λίγες ώρες ψυχαγωγίας.
Ενώ η αφήγηση του βιβλίου είναι απλή, η ροή του κειμένου γρήγορη, η γραφή μεστή και σεναριακή στο τέλος η ανάγνωση σου αφήνει ένα τεράστιο προβληματισμό, ο οποίος είναι :Πόσα άτομα με την συγκεκριμένη διαταραχή γνωρίζω; Υπάρχουν άτομα όπως η ηρωίδα μας η Αλεξάνδρα που είναι πάρα πολύ όμορφα, επιτυχημένα επαγγελματικά συνήθως, με μία κοινωνικά αποδεκτή οικογένεια και με γονείς δίπλα τους που τους στηρίζουν σε κάθε βήμα τους από την γέννηση τους. Άτομα που πρέπει να είναι απόλυτα ευτυχισμένα και ικανοποιημένα. Όμως υπάρχει περίπτωση να έχουμε προσωπικότητες που επικεντρώνονται μόνο στις επιθυμίες τους και στις ανάγκες τους για να αποκτήσουν την χαρά τους. Είναι τόσο υπερβολική η συμπεριφορά τους και τόσο μεθοδική που οδηγούμαστε ιατρικά σε διαταραγμένη προσωπικότητα που πρέπει κάποιος να γνωρίζει πολύ καλά για να την προβλέψει και να δει τα σημάδια στις συμπεριφορές τους.
Η αλαζονική συμπεριφορά τους και ο τρόπος σκέψης τους συνήθως καλύπτεται από την γοητεία τους , από την επιτυχία τους γιατί είναι ευχάριστοι και διασκεδαστικοί στην παρέα αλλά στην πραγματικότητα είναι σαν μικρά κακομαθημένα παιδιά. Θα κάνουν αυτό που θέλουν, με όποιον τρόπο θέλουν και τα θύματα τους δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι λειτουργούν σαν ανδρείκελα στα χέρια τους. Όμως την στιγμή που θα το ανακαλύψουν, την στιγμή που θα έχουν χάσει τον εαυτό τους και θα είναι δυστυχισμένοι και η κόντρα θα είναι αναπόφευκτη και αιματηρή.
Θα συμφωνήσω ότι οι πρωταγωνιστές του βιβλίου δεν είναι Το λουλούδι του πάγου, ο νάρκισσος δηλαδή. Οι ήρωες είναι οι χαρακτήρες που βρίσκονται στον δρόμο τους, οι Ήρωες που μένουν δίπλα τους και οδηγούνται σε αποφάσεις καθοριστικές για την ζωή τους ,οι οποίες είναι τελικά από την επιρροή του ηθοποιο�� που έχουν δίπλα τους. Ουσιαστικά παίζουν στον θίασο που τους έχει δημιουργηθεί χωρίς θεατές! Σύζυγοι, παιδιά που μεγαλώνουν δίπλα σε ένα τέτοιο άτομο δεν είναι ευτυχισμένοι απλά ζουν και /*προσπαθούν να έχουν μία ήρεμη ζωή χωρίς προβλήματα αλλά επειδή πρέπει να ακολουθούν συνέχεια τις προσδοκίες τους οδηγούνται σε συναισθηματικό αποσυντονισμό και εκεί έρχεται η έκρηξη!!!
Μέσα από την ιστορία της Αλεξάνδρας θέλω να τονίσω το γνωστό και το αυτονόητο σε όλους μας … να μην παραβλέπεις τις δικές σου ανάγκες, επιθυμίες και να μην επιτρέπεις και στους άλλους να στις παραβιάζουν. Είμαστε ανεξάρτητες προσωπικότητες και παραμένουμε σε σχέσεις λόγω επιλογής και όχι λόγω ανάγκης. Παραμένουμε εκεί που είμαστε καλά και ανθίζουμε σαν τα λουλούδια. Η ζήλεια δεν υφίσταται χωρίς αιτία διαφορετικά ονομάζεται κτητικότατα και χαρακτηρίζει τους χειριστικούς ανθρώπους και επειδή ο φόβος της εγκατάλειψης είναι απειλή για κάποιους μπορεί να βοηθήσει να αλλάξουν συμπεριφορές!
Έτσι αν συναντήσετε ένα λουλούδι Νάρκισσο θαυμάστε το για την ομορφιά και την αντοχή του στο κρύο , αν συναντήσετε ένα άνθρωπο Νάρκισσο χαμογελάστε, αν όμως συναντήσετε άνθρωπο με Ναρκισσιστική διαταραχή συμπεριφοράς προσέχετε πολύ τον εαυτό σας θα υποδουλωθείτε χωρίς να το καταλάβετε…. Αν δεν το καταφέρει θα μαραζώσει και θα πεθάνει όπως το γνωστό πρόσωπο της Ελληνικής Μυθολογίας ο Νάρκισσος.
Στο βιβλίο μας όμως έχουμε να κάνουμε με κάτι πιο ιδιαίτερο , με κάτι πιο συνηθισμένο αλλά που μπορεί να μην είναι γνωστό στο ευρύ κοινό. Έχουμε την Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας η οποία δεν σας κρύβω ότι με ξάφνιασε πάρα πολύ. Έτσι, αμφιταλαντεύομαι εδώ και ώρα αν πρέπει να γράψω που αναφέρεται το βιβλίο ‘’Το λουλούδι του πάγου ΄΄ και πως συνδυάζεται με την ιστορία μας αλλά τελικά το σημειώνω για τους αναγνώστες που είναι σαν και εμένα που θέλουν κάτι παραπάνω από λίγες ώρες ψυχαγωγίας.
Ενώ η αφήγηση του βιβλίου είναι απλή, η ροή του κειμένου γρήγορη, η γραφή μεστή και σεναριακή στο τέλος η ανάγνωση σου αφήνει ένα τεράστιο προβληματισμό, ο οποίος είναι :Πόσα άτομα με την συγκεκριμένη διαταραχή γνωρίζω; Υπάρχουν άτομα όπως η ηρωίδα μας η Αλεξάνδρα που είναι πάρα πολύ όμορφα, επιτυχημένα επαγγελματικά συνήθως, με μία κοινωνικά αποδεκτή οικογένεια και με γονείς δίπλα τους που τους στηρίζουν σε κάθε βήμα τους από την γέννηση τους. Άτομα που πρέπει να είναι απόλυτα ευτυχισμένα και ικανοποιημένα. Όμως υπάρχει περίπτωση να έχουμε προσωπικότητες που επικεντρώνονται μόνο στις επιθυμίες τους και στις ανάγκες τους για να αποκτήσουν την χαρά τους. Είναι τόσο υπερβολική η συμπεριφορά τους και τόσο μεθοδική που οδηγούμαστε ιατρικά σε διαταραγμένη προσωπικότητα που πρέπει κάποιος να γνωρίζει πολύ καλά για να την προβλέψει και να δει τα σημάδια στις συμπεριφορές τους.
Η αλαζονική συμπεριφορά τους και ο τρόπος σκέψης τους συνήθως καλύπτεται από την γοητεία τους , από την επιτυχία τους γιατί είναι ευχάριστοι και διασκεδαστικοί στην παρέα αλλά στην πραγματικότητα είναι σαν μικρά κακομαθημένα παιδιά. Θα κάνουν αυτό που θέλουν, με όποιον τρόπο θέλουν και τα θύματα τους δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι λειτουργούν σαν ανδρείκελα στα χέρια τους. Όμως την στιγμή που θα το ανακαλύψουν, την στιγμή που θα έχουν χάσει τον εαυτό τους και θα είναι δυστυχισμένοι και η κόντρα θα είναι αναπόφευκτη και αιματηρή.
Θα συμφωνήσω ότι οι πρωταγωνιστές του βιβλίου δεν είναι Το λουλούδι του πάγου, ο νάρκισσος δηλαδή. Οι ήρωες είναι οι χαρακτήρες που βρίσκονται στον δρόμο τους, οι Ήρωες που μένουν δίπλα τους και οδηγούνται σε αποφάσεις καθοριστικές για την ζωή τους ,οι οποίες είναι τελικά από την επιρροή του ηθοποιο�� που έχουν δίπλα τους. Ουσιαστικά παίζουν στον θίασο που τους έχει δημιουργηθεί χωρίς θεατές! Σύζυγοι, παιδιά που μεγαλώνουν δίπλα σε ένα τέτοιο άτομο δεν είναι ευτυχισμένοι απλά ζουν και /*προσπαθούν να έχουν μία ήρεμη ζωή χωρίς προβλήματα αλλά επειδή πρέπει να ακολουθούν συνέχεια τις προσδοκίες τους οδηγούνται σε συναισθηματικό αποσυντονισμό και εκεί έρχεται η έκρηξη!!!
Μέσα από την ιστορία της Αλεξάνδρας θέλω να τονίσω το γνωστό και το αυτονόητο σε όλους μας … να μην παραβλέπεις τις δικές σου ανάγκες, επιθυμίες και να μην επιτρέπεις και στους άλλους να στις παραβιάζουν. Είμαστε ανεξάρτητες προσωπικότητες και παραμένουμε σε σχέσεις λόγω επιλογής και όχι λόγω ανάγκης. Παραμένουμε εκεί που είμαστε καλά και ανθίζουμε σαν τα λουλούδια. Η ζήλεια δεν υφίσταται χωρίς αιτία διαφορετικά ονομάζεται κτητικότατα και χαρακτηρίζει τους χειριστικούς ανθρώπους και επειδή ο φόβος της εγκατάλειψης είναι απειλή για κάποιους μπορεί να βοηθήσει να αλλάξουν συμπεριφορές!
Έτσι αν συναντήσετε ένα λουλούδι Νάρκισσο θαυμάστε το για την ομορφιά και την αντοχή του στο κρύο , αν συναντήσετε ένα άνθρωπο Νάρκισσο χαμογελάστε, αν όμως συναντήσετε άνθρωπο με Ναρκισσιστική διαταραχή συμπεριφοράς προσέχετε πολύ τον εαυτό σας θα υποδουλωθείτε χωρίς να το καταλάβετε…. Αν δεν το καταφέρει θα μαραζώσει και θα πεθάνει όπως το γνωστό πρόσωπο της Ελληνικής Μυθολογίας ο Νάρκισσος.
July 31, 2023
Η Αλεξάνδρα Πανοπούλου είναι μια γυναίκα που τα έχει όλα. Είναι πλούσια, πολύ όμορφη, διάσημη, είναι η βασίλισσα της ελληνικής τηλεόρασης. Έχει πάντα στο πλευρό της την παιδική και μοναδική της φίλη, την Ελίνα, η οποία θα γίνει και κουμπάρα της, όταν θα παντρευτεί τον Λεωνίδα, τον μεγάλο έρωτα της ζωής της. Μαζί θα αποκτήσουν και έναν γιο, τον Όμηρο, και η ευτυχία ολοκληρώνεται.
Η Αλεξάνδρα είχε αποκτήσει στη ζωή της οτιδήποτε είχε θελήσει και ονειρευτεί. Όποιος την έβλεπε θα μπορούσε να πει πως είναι η πιο τυχερή και ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο. Εκείνη όμως δεν είναι. Ποτέ και τίποτα δεν είναι αρκετό, δεν είναι ευχαριστημένη με τίποτα. Εγωίστρια, ζηλιάρα, κακομαθημένη, πάντα θέλει να περνάει το δικό της, όλα πρέπει να γίνονται σύμφωνα με τα δικά της γούστα, μέτρα και σταθμά και δεν υπολογίζει τα «θέλω» των άλλων. Είναι οξύθυμη, νευρική, κυκλοθυμική, όλα την ενοχλούν και την πειράζουν. Θέλει να είναι πάντα το επίκεντρο της προσοχής και του θαυμασμού, νιώθει ανασφάλεια και ζητά συνεχώς επιβεβαίωση. Παράλογη, αυταρχική και χειριστική, ο εαυτός της και οι επιθυμίες της πάνω απ’όλα. Για ό,τι προσφέρει, πάντα ζητά αντάλλαγμα. Γκρίνια και παραλογισμός και η γλώσσα της στάζει δηλητήριο.
Αυτή είναι η Αλεξάνδρα, η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας. Οι πραγματικοί ήρωες όμως είναι τα θύματα του ναρκισσισμού και της ωραιοπάθειάς της, η Ελίνα, ο Λεωνίδας, ο Όμηρος, οι άνθρωποι που την συναναστρέφονται και βιώνουν καθημερινά την τοξικότητά της. Ένιωσα θυμό, οργή, απέχθεια για την Αλεξάνδρα και εκνευρισμό με την στάση και την συμπεριφορά της, που ειλικρινά αν την είχα μπροστά μου σίγουρα θα την χαστούκιζα, μπας και πάει το μυαλό της στη θέση του.
Αυτό όμως που δεν είχα καταλάβει και έμαθα είναι πως η Αλεξάνδρα ήταν μια ψυχικά άρρωστη γυναίκα, η οποία έπασχε από μια νόσο που δεν είναι ευρέως γνωστή, την ΝΔΠ (Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας) και πολλές φορές μπερδεύεται με τον Ναρκισσισμό. Αν οι οικείοι της γνώριζαν για την νόσο, αν είχαν εγκαίρως αναγνωρίσει τα σημάδια και απευθύνονταν σε κάποιον ειδικό (ψυχολόγο – ψυχίατρο), θα μπορούσαν να την είχαν βοηθήσει, να την είχαν προστατεύσει, αλλά και οι ίδιοι θα είχαν προστατευτεί από τις ολέθριες συνέπειες που ακολούθησαν.
«Το λουλούδι του πάγου» είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, ευκολοδιάβαστο, με γρήγορη ροή, όμορφη και στρωτή γραφή. Η ανάλυση και σκιαγράφηση των χαρακτήρων είναι λεπτομερής και τα συναισθήματα που θα νιώσετε είναι πολλά και εναλλασσόμενα. Η κ.Τζιρίτα καταπιάνεται με ένα ιδιαίτερο θέμα και όχι ιδιαίτερα γνωστό, αυτό της Ναρκισσιστικής Διαταραχής Προσωπικότητας και με μεγάλο σεβασμό και ευαισθησία μάς παρουσιάζει τις επικίνδυνες επιπτώσεις της νόσου τόσο στον ίδιο τον πάσχοντα, όσο και στους ανθρώπους που βρίσκονται στο στενό οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον. Ένα βιβλίο που σε ενημερώνει, σε αφυπνίζει, σε προβληματίζει και σου δίνει τροφή για σκέψη. 8 / 10
Η Αλεξάνδρα είχε αποκτήσει στη ζωή της οτιδήποτε είχε θελήσει και ονειρευτεί. Όποιος την έβλεπε θα μπορούσε να πει πως είναι η πιο τυχερή και ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο. Εκείνη όμως δεν είναι. Ποτέ και τίποτα δεν είναι αρκετό, δεν είναι ευχαριστημένη με τίποτα. Εγωίστρια, ζηλιάρα, κακομαθημένη, πάντα θέλει να περνάει το δικό της, όλα πρέπει να γίνονται σύμφωνα με τα δικά της γούστα, μέτρα και σταθμά και δεν υπολογίζει τα «θέλω» των άλλων. Είναι οξύθυμη, νευρική, κυκλοθυμική, όλα την ενοχλούν και την πειράζουν. Θέλει να είναι πάντα το επίκεντρο της προσοχής και του θαυμασμού, νιώθει ανασφάλεια και ζητά συνεχώς επιβεβαίωση. Παράλογη, αυταρχική και χειριστική, ο εαυτός της και οι επιθυμίες της πάνω απ’όλα. Για ό,τι προσφέρει, πάντα ζητά αντάλλαγμα. Γκρίνια και παραλογισμός και η γλώσσα της στάζει δηλητήριο.
Αυτή είναι η Αλεξάνδρα, η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας. Οι πραγματικοί ήρωες όμως είναι τα θύματα του ναρκισσισμού και της ωραιοπάθειάς της, η Ελίνα, ο Λεωνίδας, ο Όμηρος, οι άνθρωποι που την συναναστρέφονται και βιώνουν καθημερινά την τοξικότητά της. Ένιωσα θυμό, οργή, απέχθεια για την Αλεξάνδρα και εκνευρισμό με την στάση και την συμπεριφορά της, που ειλικρινά αν την είχα μπροστά μου σίγουρα θα την χαστούκιζα, μπας και πάει το μυαλό της στη θέση του.
Αυτό όμως που δεν είχα καταλάβει και έμαθα είναι πως η Αλεξάνδρα ήταν μια ψυχικά άρρωστη γυναίκα, η οποία έπασχε από μια νόσο που δεν είναι ευρέως γνωστή, την ΝΔΠ (Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας) και πολλές φορές μπερδεύεται με τον Ναρκισσισμό. Αν οι οικείοι της γνώριζαν για την νόσο, αν είχαν εγκαίρως αναγνωρίσει τα σημάδια και απευθύνονταν σε κάποιον ειδικό (ψυχολόγο – ψυχίατρο), θα μπορούσαν να την είχαν βοηθήσει, να την είχαν προστατεύσει, αλλά και οι ίδιοι θα είχαν προστατευτεί από τις ολέθριες συνέπειες που ακολούθησαν.
«Το λουλούδι του πάγου» είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, ευκολοδιάβαστο, με γρήγορη ροή, όμορφη και στρωτή γραφή. Η ανάλυση και σκιαγράφηση των χαρακτήρων είναι λεπτομερής και τα συναισθήματα που θα νιώσετε είναι πολλά και εναλλασσόμενα. Η κ.Τζιρίτα καταπιάνεται με ένα ιδιαίτερο θέμα και όχι ιδιαίτερα γνωστό, αυτό της Ναρκισσιστικής Διαταραχής Προσωπικότητας και με μεγάλο σεβασμό και ευαισθησία μάς παρουσιάζει τις επικίνδυνες επιπτώσεις της νόσου τόσο στον ίδιο τον πάσχοντα, όσο και στους ανθρώπους που βρίσκονται στο στενό οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον. Ένα βιβλίο που σε ενημερώνει, σε αφυπνίζει, σε προβληματίζει και σου δίνει τροφή για σκέψη. 8 / 10
August 9, 2023
ΜΕΣΟ ΤΕΧΝΗΣ!!! Λίτσα Κοντογιάννη
Μπορεί κατά την ταπεινή γνώμη της κυρίας Τζιρίτα να θεωρεί το εαυτό της σαν μια απλή storyteller, εγώ θα πω πως η ίδια δεν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθός της και τις ικανότητές της στη συγγραφή.
Πέρα από το γεγονός πως κάθε φορά καταπιάνεται με ένα διαφορετικό θέμα στα βιβλία της και καταφέρνει να μας εκπλήσσει ευχάριστα, η γραφή της εξελίσσεται συνέχεια και γίνεται ακόμα καλύτερη και δυνατή.
Ο μύθος του λουλουδιού του πάγου ή κοινός του Νάρκισσου που έρχεται από την αρχαιότητα, φαντάζομαι πως τη ξέρουν οι περισσότεροι.
Στο μυθιστόρημα αυτό παρουσιάζεται με πολύ εύγλωττο τρόπο το πρόβλημα ης Ναρκισσιστικής Διαταραχής Προσωπικότητας, ένα πολύ σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, κάτι άγνωστο στους περισσότερους από μας. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να πάρουμε μια πολύ καλή γεύση αυτής της πάθησης, να νιώσουμε συναισθήματα αρκετά αντιφατικά μεταξύ τους, να μάθουμε και να κατανοήσουμε πολλά πράγματα από αυτό το μυθιστόρημα.
Μια ιστορία δυνατή, που μας παρασέρνει στη δίνη του, μια αφήγηση απόλυτα παραστατική, πλούσια και ισορροπημένη.
Η συγγραφέας δεν φλυαρεί, περιγράφει με ακρίβεια πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις.
Οι δε χαρακτήρες του βιβλίου σε καμία περίπτωση δεν είναι χάρτινοι, είναι ολοζώντανοι και πολύ πιθανόν να βρίσκουμε κοινά χαρακτηριστικά με άτομα του δικού μας περιβάλλοντος, φιλικού ή και πολύ πιθανόν οικογενειακού.
Αναμφισβήτητα η κυρία Τζιρίτα μας δίνει ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα, και αυτό της πόνημα ανήκει στα πιο δυνατά της.
Διαβάστε το, γιατί θα σας διαφωτίσει για πολλά πράγματα και τελειώνοντάς το θα αισθανθείτε απόλυτα κερδισμένοι.
Μπορεί κατά την ταπεινή γνώμη της κυρίας Τζιρίτα να θεωρεί το εαυτό της σαν μια απλή storyteller, εγώ θα πω πως η ίδια δεν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθός της και τις ικανότητές της στη συγγραφή.
Πέρα από το γεγονός πως κάθε φορά καταπιάνεται με ένα διαφορετικό θέμα στα βιβλία της και καταφέρνει να μας εκπλήσσει ευχάριστα, η γραφή της εξελίσσεται συνέχεια και γίνεται ακόμα καλύτερη και δυνατή.
Ο μύθος του λουλουδιού του πάγου ή κοινός του Νάρκισσου που έρχεται από την αρχαιότητα, φαντάζομαι πως τη ξέρουν οι περισσότεροι.
Στο μυθιστόρημα αυτό παρουσιάζεται με πολύ εύγλωττο τρόπο το πρόβλημα ης Ναρκισσιστικής Διαταραχής Προσωπικότητας, ένα πολύ σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, κάτι άγνωστο στους περισσότερους από μας. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να πάρουμε μια πολύ καλή γεύση αυτής της πάθησης, να νιώσουμε συναισθήματα αρκετά αντιφατικά μεταξύ τους, να μάθουμε και να κατανοήσουμε πολλά πράγματα από αυτό το μυθιστόρημα.
Μια ιστορία δυνατή, που μας παρασέρνει στη δίνη του, μια αφήγηση απόλυτα παραστατική, πλούσια και ισορροπημένη.
Η συγγραφέας δεν φλυαρεί, περιγράφει με ακρίβεια πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις.
Οι δε χαρακτήρες του βιβλίου σε καμία περίπτωση δεν είναι χάρτινοι, είναι ολοζώντανοι και πολύ πιθανόν να βρίσκουμε κοινά χαρακτηριστικά με άτομα του δικού μας περιβάλλοντος, φιλικού ή και πολύ πιθανόν οικογενειακού.
Αναμφισβήτητα η κυρία Τζιρίτα μας δίνει ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα, και αυτό της πόνημα ανήκει στα πιο δυνατά της.
Διαβάστε το, γιατί θα σας διαφωτίσει για πολλά πράγματα και τελειώνοντάς το θα αισθανθείτε απόλυτα κερδισμένοι.
September 9, 2024
I really enjoyed this book and learnt a very great deal of Greek from it. I liked all the characters apart from one. I feel a great sense of achievement as this is the first book in Greek for native speaker adults that I've read. Until recently I'd only read books in Greek for children. I'd like to read another book by this author. I started reading this book ages ago and stopped reading it for a while. I took it up again and read most of it whilst doing a Greek course on Syros.
April 23, 2022
Πραγματικά ηταν ενα τελείως διαφορετικό βιβλίο απο ότι μας εχει συνηθίσει η κ. Τζιριτα! Μεσα απο την ηρωιδα μας και την πορεια της γνωρισαμε και κατανοησαμε τη ναρκισσιστικη συμπεριφορά ..ηταν αρκετα ενδιαφέρον ! Και θα το προτεινα σε οσους νιωθουν πως χειραγωγουνται απο καποιο προσωπο στο φιλικο ή και οικογενειακό τους περιβάλλον!
March 30, 2025
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που αναδυκνύει το πρόβλημα της ναρκισσιστικής διαταραχής. Δίνει κάποιες πληροφορίες και παραδείγματα μέσω της πλοκής της ιστορίας του βιβλίου. Παρουσιαζει επίσης τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει ο στενός κύκλος αυτών των ανθρώπων εξαιτίας της συμπεριφοράς τους λόγω της διαταραχής.
February 27, 2022
Εξαιρετική η συγγραφέας, όπως πάντα! Διαβάστε το...αξίζει! Είμαι σίγουρη οτι θα το απολαύσετε και θα μάθετε πολλά για μια διαταραχή που δεν είναι ακόμα τόσο γνωστή στην Ελλάδα
March 4, 2022
Για μια ακόμη φορά δεν με απογοήτευσε η συγγραφέας. Ίσως έχουμε κι εμείς στο περιβάλλον μας άτομα με τη συγκεκριμένη διαταραχή. Εξαιρετικό!!!!
April 21, 2023
Άσχημο πράγμα ο ναρκισσισμός τελικά, δύσκολο . Κι αν δεν το έχεις βιώσει στο βάζει η συγγραφέας στο πετσί σου με απλό και καθόλου υπερβολικό τρόπο .
June 5, 2024
Έξυπνη ιστορία και πάντα επίκαιρη. Η ιστορία της Αλεξάνδρας και του κοντινού περιβάλλοντος της μας δείχνει πώς τα προβλήματα ενός ανθρώπου επηρεάζουν αρνητικά τους άλλους.
Read
January 20, 2025Ήξερα την npd βιβλιογραφικα οπότε ήταν αρκετά σαφές τι έχει η Αλεξάνδρα..απ την άλλη αυτό από μόνο του δείχνει την επιτυχία του βιβλίου στην παρουσίαση της διαταραχής.
June 29, 2023
Προσωπικά μου αρέσουν οσα βιβλία έχω διαβάσει της συγγραφέως αλλα το συσκεγκριμένο ήταν ιδιαίτερο, έθιξε ένα θέμα που σίγουρα ολο και κάποιον έχουμε συναναστραφεί με την εν λόγω διαταραχή. Ομολογώ πως μελαγχόλισα στο τέλος αλλα σίγουρα άξιζε τον χρόνο μου.
July 17, 2023
*spoiler alert*
Με το που είδα το όνομα της συγγραφέα και των εκδόσεων σκέφτηκα μούφα θα είναι, αλλά επειδή δεν μπορούσα να το αλλάξω καθώς δεν ήξερα από πού είχε αγοραστεί κι έτσι το ξεφύλλισα κι επιβεβαιώθηκα. "Φοβεροί" διάλογοι σαν να ακούω οικογενειακές ιστορίες. Όσο για τις όποιες αποκαλύψεις και ανατροπές, καθίστε αναπαυτικά ν' ακούσετε: ο άνδρας της της τα φοράει με την κολλητή και κουμπάρα της (κατά το γνωστό και μη εξαιρεταιο ρητό "ο κουμπάρος την κουμπάρα... ", δεν θα το συνεχίσω μας βλέπουν και μικρά παιδιά κύριε σκηνοθέτα μου). Αυτά. Μακριά...
ΥΓ: Μόνο ναρκισιστική δε θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω την πρωταγωνίστρια. Υστερική και νυμφομανή σίγουρα αλλά ναρκισιστική ούτε με σφαίρες...
Με το που είδα το όνομα της συγγραφέα και των εκδόσεων σκέφτηκα μούφα θα είναι, αλλά επειδή δεν μπορούσα να το αλλάξω καθώς δεν ήξερα από πού είχε αγοραστεί κι έτσι το ξεφύλλισα κι επιβεβαιώθηκα. "Φοβεροί" διάλογοι σαν να ακούω οικογενειακές ιστορίες. Όσο για τις όποιες αποκαλύψεις και ανατροπές, καθίστε αναπαυτικά ν' ακούσετε: ο άνδρας της της τα φοράει με την κολλητή και κουμπάρα της (κατά το γνωστό και μη εξαιρεταιο ρητό "ο κουμπάρος την κουμπάρα... ", δεν θα το συνεχίσω μας βλέπουν και μικρά παιδιά κύριε σκηνοθέτα μου). Αυτά. Μακριά...
ΥΓ: Μόνο ναρκισιστική δε θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω την πρωταγωνίστρια. Υστερική και νυμφομανή σίγουρα αλλά ναρκισιστική ούτε με σφαίρες...
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 8, 2025
2,7⭐️
Comme ci comme ça. Η γενική ιδέα του βιβλίου και η επιλογή της συγγραφέως να παρουσιάσει την πρωταγωνίστρια, Αλεξάνδρα, ως άτομο που πάσχει από ναρκισσιστική διαταραχή, είχε ενδιαφέρον. Ωστόσο, ένιωσα ότι οι χαρακτήρες του βιβλίου ήταν υπερβολικοί και μονοδιάστατοι. Η συγγραφέας παρέθεσε αυτούσιες πληροφορίες για την ανωτέρω διαταραχή και σε πολλά σημεία του βιβλίου έδινε την εντύπωση ότι δεν έχει μελετήσει αρκετά τα θέματα για τα οποία γράφει. Μέτριο βιβλίο, μου πήρε αρκετές μέρες να το διαβάσω. Παρόλα αυτά θα έδινα μια ακόμα ευκαιρία στην συγγραφέα, καθώς μου άρεσε αρκετά η αφήγηση και ο τρόπος γραφής της.
Comme ci comme ça. Η γενική ιδέα του βιβλίου και η επιλογή της συγγραφέως να παρουσιάσει την πρωταγωνίστρια, Αλεξάνδρα, ως άτομο που πάσχει από ναρκισσιστική διαταραχή, είχε ενδιαφέρον. Ωστόσο, ένιωσα ότι οι χαρακτήρες του βιβλίου ήταν υπερβολικοί και μονοδιάστατοι. Η συγγραφέας παρέθεσε αυτούσιες πληροφορίες για την ανωτέρω διαταραχή και σε πολλά σημεία του βιβλίου έδινε την εντύπωση ότι δεν έχει μελετήσει αρκετά τα θέματα για τα οποία γράφει. Μέτριο βιβλίο, μου πήρε αρκετές μέρες να το διαβάσω. Παρόλα αυτά θα έδινα μια ακόμα ευκαιρία στην συγγραφέα, καθώς μου άρεσε αρκετά η αφήγηση και ο τρόπος γραφής της.
Displaying 1 - 21 of 21 reviews