What do you think?
Rate this book
Histoire des croisades et du royaume franc de Jérusalem #2
Historia wypraw krzyżowych i frankijskiego Królestwa Jerozolimy. Tom II. Monarchia frankijska i monarchia muzułmańska równowaga
Dzieło francuskiego historyka już w momencie publikacji wzbudziło duże emocje.
Autor opisał epopeję lewantyńskich wypraw krzyżowych, traktując je jako przedsięwzięcie „francuskie” oraz przedstawiając państwa krzyżowe w Palestynie i Syrii jako zamorskie, kolonialne enklawy średniowiecznej Francji.
Dla Grousseta Królestwo Jerozolimy było dwunastowieczną Francją w miniaturze, Hrabstwo Trypolisu – Prowansją w Libanie, a Księstwo Antiochii to syryjskie państwo francuskich Normanów. Nie ulega wątpliwości, że Grousset postrzegał dzieje krucjat przez pryzmat cywilizacyjnej roli Francji, co wzbudzało i ciągle wzbudza dość surowe sądy historyków zajmujących się zagadnieniem średniowiecznych wypraw krzyżowych.
Co interesujące, są to opinie wypowiadane głównie przez historyków anglosaskich (…) bądź niemieckich (…).
Jaka jest więc praca Rene Grousseta? Przede wszystkim jest to dzieło oparte na znakomitej znajomości źródeł z epoki. Autor swobodnie posługuje się kronikami zachodnimi, łacińskimi i starofrancuskimi, ale także dziełami kronikarzy arabskich, które obszernie cytuje i analizuje. Należy też dodać, że Grousset był wybitnym orientalistą, świetnym znawcą muzułmańskiego Wschodu, co dawało mu niezbędną wiedzę o historii i geografii Orientu. Większość dokonanych przez niego ustaleń obowiązuje do dzisiaj, a przyjęta przez niego trzytomowa formuła Historii wypraw krzyżowych została powtórzona np. przez Stevena Runcimana, obficie zresztą czerpiącego z dzieła swojego francuskiego kolegi.
Jeżeli przychylamy się do opinii, że René Grousset pisze swoje dzieło z pozycji francuskiego „kolonialisty”, to trzeba zauważyć, że potrafi też być surowy w ocenie postępowania „francuskich” krzyżowców – Karol Polejowski, z przedmowy do wydania polskiego.
Rene Grousset – urodził się 5 września 1885 r. w Aubais (dep. Gard). Studia historyczne ukończył na uniwersytecie w Montpellier, po czym rozpoczął pracę w administracji publicznej. Po wybuchu I wojny światowej walczył jako sierżant w 81. pułku piechoty. W 1915 r. został ranny, a wróciwszy do zdrowia, pełnił służbę jako sanitariusz. Po zakończeniu wojny został profesorem historii i geografii w Szkole Języków Wschodnich oraz pracował jako muzealnik w Luwrze, w Muzeum Guimet (od 1929 r.) i dyrektor Muzeum Cernuschi (od 1933 r.). Był też sekretarzem redakcji „Journal asiatique” i członkiem Rady Muzeów Narodowych Francji. 14 lutego 1946 r. został wybrany na członka Akademii Francuskiej, gdzie po śmierci André Bellessorta zajął fotel nr 36 wśród „Nieśmiertelnych”. Był redaktorem Encyclopédie de la Pléiade. Zmarł 12 września 1952 r. w Paryżu i został pochowany na cmentarzu Montparnasse.
Wśród najważniejszych prac Grousseta, obok trzytomowej Historii wypraw krzyżowych (1934-1936), możemy wymienić: Historię Azji (3 tomy, 1921-1922), Historię Dalekiego Wschodu (1929), Cywilizacje Wschodu (1929-1930), Imperium stepu: Attyla, Czyngis-Chan, Tamerlan (1938), Imperium mongolskie (1941), Zdobywca świata. Życie Czyngis-Chana (1944), Historia Armenii do 1071 roku (1947).
Autor opisał epopeję lewantyńskich wypraw krzyżowych, traktując je jako przedsięwzięcie „francuskie” oraz przedstawiając państwa krzyżowe w Palestynie i Syrii jako zamorskie, kolonialne enklawy średniowiecznej Francji.
Dla Grousseta Królestwo Jerozolimy było dwunastowieczną Francją w miniaturze, Hrabstwo Trypolisu – Prowansją w Libanie, a Księstwo Antiochii to syryjskie państwo francuskich Normanów. Nie ulega wątpliwości, że Grousset postrzegał dzieje krucjat przez pryzmat cywilizacyjnej roli Francji, co wzbudzało i ciągle wzbudza dość surowe sądy historyków zajmujących się zagadnieniem średniowiecznych wypraw krzyżowych.
Co interesujące, są to opinie wypowiadane głównie przez historyków anglosaskich (…) bądź niemieckich (…).
Jaka jest więc praca Rene Grousseta? Przede wszystkim jest to dzieło oparte na znakomitej znajomości źródeł z epoki. Autor swobodnie posługuje się kronikami zachodnimi, łacińskimi i starofrancuskimi, ale także dziełami kronikarzy arabskich, które obszernie cytuje i analizuje. Należy też dodać, że Grousset był wybitnym orientalistą, świetnym znawcą muzułmańskiego Wschodu, co dawało mu niezbędną wiedzę o historii i geografii Orientu. Większość dokonanych przez niego ustaleń obowiązuje do dzisiaj, a przyjęta przez niego trzytomowa formuła Historii wypraw krzyżowych została powtórzona np. przez Stevena Runcimana, obficie zresztą czerpiącego z dzieła swojego francuskiego kolegi.
Jeżeli przychylamy się do opinii, że René Grousset pisze swoje dzieło z pozycji francuskiego „kolonialisty”, to trzeba zauważyć, że potrafi też być surowy w ocenie postępowania „francuskich” krzyżowców – Karol Polejowski, z przedmowy do wydania polskiego.
Rene Grousset – urodził się 5 września 1885 r. w Aubais (dep. Gard). Studia historyczne ukończył na uniwersytecie w Montpellier, po czym rozpoczął pracę w administracji publicznej. Po wybuchu I wojny światowej walczył jako sierżant w 81. pułku piechoty. W 1915 r. został ranny, a wróciwszy do zdrowia, pełnił służbę jako sanitariusz. Po zakończeniu wojny został profesorem historii i geografii w Szkole Języków Wschodnich oraz pracował jako muzealnik w Luwrze, w Muzeum Guimet (od 1929 r.) i dyrektor Muzeum Cernuschi (od 1933 r.). Był też sekretarzem redakcji „Journal asiatique” i członkiem Rady Muzeów Narodowych Francji. 14 lutego 1946 r. został wybrany na członka Akademii Francuskiej, gdzie po śmierci André Bellessorta zajął fotel nr 36 wśród „Nieśmiertelnych”. Był redaktorem Encyclopédie de la Pléiade. Zmarł 12 września 1952 r. w Paryżu i został pochowany na cmentarzu Montparnasse.
Wśród najważniejszych prac Grousseta, obok trzytomowej Historii wypraw krzyżowych (1934-1936), możemy wymienić: Historię Azji (3 tomy, 1921-1922), Historię Dalekiego Wschodu (1929), Cywilizacje Wschodu (1929-1930), Imperium stepu: Attyla, Czyngis-Chan, Tamerlan (1938), Imperium mongolskie (1941), Zdobywca świata. Życie Czyngis-Chana (1944), Historia Armenii do 1071 roku (1947).
720 pages, Hardcover
First published January 1, 2006
2 people are currently reading
35 people want to read
About the author
René Grousset
193 books22 followersRené Grousset (September 5, 1885 – September 12, 1952) was a French historian specializing in Asiatic and Oriental history.
He was born in Aubais, Gard in 1885.
Having graduated from the University of Montpellier with a degree in history he began his distinguished career in the French Ministry of Fine Arts soon afterward. He served in the French army during World War I. In 1925 Grousset was appointed adjunct conservator of the Musee Guimet in Paris and secretary of the Journal asiatique. By 1930 he had published five major works on Asiatic and Oriental civilizations. In 1933 he was appointed director of the Cernuschi Museum in Paris and curator of its Asiatic art collections. He wrote a major work on the Chinese buddhist medieval pilgrim Huien Tsang, particularly emphasising the importance of his visit to the northern Indian buddhist university of Nalanda.
Before the outbreak of World War II, Grousset had published his two most important works, Histoire des Croisades (1934-1936) and L'Empire des Steppes (1939). Dismissed from his museum posts by the Vichy government, he continued his research privately and published three volumes on China and the Mongols during the war. Following the liberation of France, he resumed his curatorship of the Cernuschi Museum and in addition was appointed curator of the Musee Guimet. In 1946, Grousset was made a member of the French Academy. Between 1946 and 1949 he published four final works, concentrating on Asia Minor and the Near East.
-Wikipedia.
He was born in Aubais, Gard in 1885.
Having graduated from the University of Montpellier with a degree in history he began his distinguished career in the French Ministry of Fine Arts soon afterward. He served in the French army during World War I. In 1925 Grousset was appointed adjunct conservator of the Musee Guimet in Paris and secretary of the Journal asiatique. By 1930 he had published five major works on Asiatic and Oriental civilizations. In 1933 he was appointed director of the Cernuschi Museum in Paris and curator of its Asiatic art collections. He wrote a major work on the Chinese buddhist medieval pilgrim Huien Tsang, particularly emphasising the importance of his visit to the northern Indian buddhist university of Nalanda.
Before the outbreak of World War II, Grousset had published his two most important works, Histoire des Croisades (1934-1936) and L'Empire des Steppes (1939). Dismissed from his museum posts by the Vichy government, he continued his research privately and published three volumes on China and the Mongols during the war. Following the liberation of France, he resumed his curatorship of the Cernuschi Museum and in addition was appointed curator of the Musee Guimet. In 1946, Grousset was made a member of the French Academy. Between 1946 and 1949 he published four final works, concentrating on Asia Minor and the Near East.
-Wikipedia.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 of 1 review
July 23, 2022
Tome 2 de l’immense livre de référence sur les Croisades. Au cœur de la grande histoire avec des héros, des salauds, des nuls et des voyous. La guerre quasiment sans discontinuer entre les Francs et les Musulmans menés à la fin du tome 2 par l’immense Saladin jusqu’à la chute de Jérusalem. Superbe.
Displaying 1 of 1 review