หลุมหลบตาย

by ปราปต์

ต้นหน เป็นเกย์ยากจน
แถมรูปร่างหน้าตาตกเกณฑ์บิวตี้สแตนดาร์ดไปไกลโข
แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เพราะในโลกนกฟ้า
เขาเป็นเซเลบด้วยแอคเคานต์หลุมนักฉอดนาม
‘เซเลอร์สตรอว์เบอร์รี’

เรื่องยุ่งยากเริ่มขึ้น เมื่อจู่ๆ แอคลับกลับเหมือนถูกแฮก
มันรีทวิต กดไลก์ แม้กระทั่งโพสต์เอง
แต่เป็นไปได้ยังไงที่คนแฮกจะรู้ข้อความในใจ
จนโพสต์ได้ตรงตามความคิดเขาแทบทุกตัวอักษร!

แล้วเรื่องยังโยงใยไปถึง ‘พระเจ้า’ แอคลับวาบหวิวของอินทร์แขวน
เน็ตไอดอลหนุ่มที่ต้นหนตกหลุมรักมานาน
ระหว่างคนร้ายแฮกทวิต กับชายในฝัน
ต้นหนจะไว้ใจใครได้มากกว่ากัน
ในเมื่อความจริงดูจะยิ่งดำมืด
ศพแปลกหน้าขณะนัดเอาท์ดอร์
คนอาฆาตจากกรุ๊ปไลน์คลิปลับ
แล้วยังฆาตกรไร้เงา

หรือทั้งหมดนั่นอาจยังอันตรายไม่เท่า
...ความลับที่เขาเก็บซ่อนไว้ในหลุมของตัวเอง!

400 pages, Paperback

Published December 1, 2021

About the author

Associated Names:
* Prapt (English)
* ปราปต์ (Thai)

นามปากกาของ ชัยรัตน์ พิพิธพัฒนาปราปต์

https://www.facebook.com/prapt.writer

Reviews

[Patrawan Dear]

#หลุมหลบตาย / ปราปต์

จริง ๆ รู้ตัวตั้งแต่หยิบมาอ่านแล้วว่าเป็นแนวที่ไม่ถนัด แต่การอ่านอะไรที่ห่างไกลแนวแบบนี้ ก็ใช่ว่าจะไม่ชอบทุกครั้งไป

จากคำนำผู้เขียนที่บอกคล้ายว่ามีเรื่อง "ริง" เป็นแรงบันดาลใจ เราจึงปักธงไว้ว่าจะเป็นแนวสืบสวนลึกลับแบบเข้มข้น ซึ่งผู้เขียนก็เปิดเรื่องได้อย่างน่าสนใจมาก ทันสมัยเข้ายุค เพราะผูกเรื่องเข้ากับทวิตเตอร์ มีศัพท์เฉพาะที่ผู้ใช้แอปจะเข้าใจดี มีทวิตเตอร์ที่ทวิตเอง ไลก์เอง รีทวิตเองได้ด้วยปริศนาบางอย่าง มีปมในใจของตัวละครหลักที่ถูกผูกไว้อย่างน่าเห็นใจ และยิ่งน่าสนใจไปอีกเมื่อมีศพ...และก็เลยต้องมีสืบ

แต่จังหวะการเล่าเรื่องของผู้เขียนในเรื่องนี้นั้นไม่ค่อยตรงกับผู้รับสารอย่างเราเท่าไหร่ เราติดตรงฉากเรตที่แทรกมาบ่อยเหลือเกิน จนทำให้รู้สึกว่าเรื่องเดินช้าไม่ทันใจ แต่ในทางตรงกันข้าม นักอ่านท่านอื่นอาจจะชื่นชอบก็ได้

จุดที่เราชอบคือการสร้างปมของตัวละครหลักที่ชัดเจนมาก ทำให้เข้าใจอารมณ์ของเขาเป็นอย่างดีว่าทำไมต้องมีหลุม และสะท้อนให้เห็นว่า...แม้จะต่างกันในด้านความกว้างและความลึก แต่ในโลกนี้ก็มีหลุมอยู่เยอะเหลือเกิน...

ทางด้านสำนวนภาษา ผู้เขียนยังคงมีสำนวนดี ภาษาสวย แต่สำเนียงเกรี้ยวกราดมาก ฟาด ๆ ๆ อยู่ตลอด ทำให้เรารู้สึกคล้ายถูกตะโกนใส่หน้า ซึ่งถ้าเป็นเจตนาของผู้เขียน ก็นับว่าประสบผลสำเร็จเป็นอย่างดี แม้คนอ่านสูงวัยจะอ่านแล้วมีเปลี้ยไปบ้างก็ตาม

พูดถึงความสูงวัยแล้วต้องชมตัวหนังสือที่ใหญ่ดี เป็นมิตรกับวัยเรามาก ๆ อ่านได้สบายตา เป็นจุดที่ช่วยให้อ่านได้อย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะในช่วงเฉลยท้ายเล่มที่อ่านได้ลื่นปรื๊ดเลยทีเดียว

แนวคิดและตัวตนอันเป็นเอกลักษณ์ของผู้เขียนยังคงถูกสอดแทรกมาในเล่มเหมือนเช่นเคย และเราก็ชอบที่จะอ่าน เพราะอยากรู้ว่าเขาคิดอะไร ซึ่งก็เป็นเสน่ห์ของงานเขียนของปราปต์ที่ทำให้เราติดตามอ่านตลอดมาค่ะ :)

[Mori · Rating 4 out of 5]

ชอบนะ เหมือนคุณปราปต์กลับมาเขียนในสไตล์ ในแบบที่ตัวเองชอบ(ทั้ง) เราว่าแนวนี้มันเข้ามือ เข้าสไตล์แกอ่ะ (หรืออาจจะเป็นสไตล์ที่เราชอบ เราเลยถูกใจก็เป็นได้ 😅)

ชอบการเปรียบเปรยหลุมในแต่ล่ะคน แต่ล่ะบริบท แต่ละสภาวะต่างๆ

ประทับใจสุดคือการดีไซน์ตัวละครที่ทำให้เราต้องกลับมาทบทวนตัวเองตลอดเวลา ว่าที่เราชอบ หรือไม่ชอบเค้า เราไม่ได้อคติไปใช่มั้ย

ตัวโครงเรื่องแปลกใหม่ดี แต่พอดีนี่เคยดูหนังที่ตัวร้ายเป็นแบบนี้มาแล้วเลยไม่ถึงกับว๊าวมาก

ประทับใจตอนจบสุด ด้วยอะไรหลายๆอย่าง…มันก็ต้องจบแบบนี้แหละ ดีที่สุดแล้ว

จุดที่ไม่ชอบ คิดว่าน่าจะเป็นพวกฉาก nc+18 อืม…มันไม่ค่อยมีผลกับเนื้อเรื่องหลักเท่าไหร่ ถ้าจะมีมาแพลมๆ เพื่ออิงกับคาร์ฯของอินแขวน, ต้นหน หรือคนที่ทำงาน แต่เราว่ามันเยอะเกินจำเป็น