What do you think?
Rate this book
De kinderen van het Achtste Woud
Dit verhaal speelt tijdens de bezetting op een boerderij. Naast een onderduiker en Arnhemse evacué's verzorgt de boerin ook nog een joods gezin dat zich schuilhoudt. De twaalfjarige Noortje, die van een bovenhuis in de stad komt, vindt het fijn op de boerderij. Ze is vaak op pad met Evert, de zoon van de boer, en ze helpt de boerin zoveel ze kan. Want het leven gaat tijdens de oorlog, ondanks alle angstige spanningen, toch gewoon door.
204 pages, Hardcover
First published January 1, 1977
1 person is currently reading
86 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 7 of 7 reviews
January 21, 2023
Regen, regen, regen, wat haat ik dit weer. Aan de andere kant, wederom een reden om na het vele werk op de bank te gaan liggen, gezellig met een dekentje, iets om te drinken en een schitterend boek.
Een boek met een gouden randje. Een boek waarbij de schrijfster Els Pelgrom, een gouden griffel won en die nu heruitgegeven wordt met een nieuwe cover getekend door Martijn van der Linden, die we dan terug kennen van de Bob Popcorn reeks of ook als de gouden penseel winnaar met het boek: De Tangramkat.
Een aanrader voor elke klas. Ondanks dat alles zich in Nederland afspeelt, kan hij ook in België aangeraden worden. De manier waarop de schrijfster het verhaal en de oorlog naar je binnenbrengt is ongelooflijk. Je voelt naast die verschrikkelijke oorlog dat ook het dagelijks leven gewoon doorgaat. Dat kinderen ondanks alle gevaren ook nog spelen. Dat mensen, mensen helpen. Honger en gevaar loeren om iedere hoek, dus blijft men op elkaar aangewezen. Zelfs vijanden krijgen een gezicht. Niks wordt verbloemd, maar wordt op de juiste manier bespreekbaar gemaakt.
Geen illustraties binnenin, enkel een plattegrond van het erf, die je bepaalde herinneringen uit het boek nog eens doen herbeleven.
Een goeie keuze van @uitgeverij om deze klassieker opnieuw uit te geven. Met de nieuwe cover kan dit prachtige verhaal weer door vele handen gaan en gelezen worden. Ook voorlezen is nog steeds een goed idee. Zo kunnen de vragen van de jonge lezertjes onmiddellijk beantwoord worden.
Flaptekst: In De kinderen van het Achtste Woud vertelt Els Pelgrom het indrukwekkende verhaal van een meisje in de Tweede Wereldoorlog. Winter 1944. Het is de strengste winter in tijden. De oorlog lijkt bijna afgelopen, maar er wordt hevig gevochten om de stad Arnhem. De twaalfjarige Noortje en haar vader worden geëvacueerd en vinden onderdak in een boerderij op de Veluwe. Het leven is daar totaal anders dan ze gewend is – haast warm en gezellig. Maar steeds vaker kloppen er hongerige mensen uit de steden aan, en dan brengt het Duitse leger plots ook soldaten onder op de boerderij. Heel gevaarlijk, want in het bos bij de boerderij ontdekt Noortje dat er Joodse onderduikers verstopt zitten…
Een boek met een gouden randje. Een boek waarbij de schrijfster Els Pelgrom, een gouden griffel won en die nu heruitgegeven wordt met een nieuwe cover getekend door Martijn van der Linden, die we dan terug kennen van de Bob Popcorn reeks of ook als de gouden penseel winnaar met het boek: De Tangramkat.
Een aanrader voor elke klas. Ondanks dat alles zich in Nederland afspeelt, kan hij ook in België aangeraden worden. De manier waarop de schrijfster het verhaal en de oorlog naar je binnenbrengt is ongelooflijk. Je voelt naast die verschrikkelijke oorlog dat ook het dagelijks leven gewoon doorgaat. Dat kinderen ondanks alle gevaren ook nog spelen. Dat mensen, mensen helpen. Honger en gevaar loeren om iedere hoek, dus blijft men op elkaar aangewezen. Zelfs vijanden krijgen een gezicht. Niks wordt verbloemd, maar wordt op de juiste manier bespreekbaar gemaakt.
Geen illustraties binnenin, enkel een plattegrond van het erf, die je bepaalde herinneringen uit het boek nog eens doen herbeleven.
Een goeie keuze van @uitgeverij om deze klassieker opnieuw uit te geven. Met de nieuwe cover kan dit prachtige verhaal weer door vele handen gaan en gelezen worden. Ook voorlezen is nog steeds een goed idee. Zo kunnen de vragen van de jonge lezertjes onmiddellijk beantwoord worden.
Flaptekst: In De kinderen van het Achtste Woud vertelt Els Pelgrom het indrukwekkende verhaal van een meisje in de Tweede Wereldoorlog. Winter 1944. Het is de strengste winter in tijden. De oorlog lijkt bijna afgelopen, maar er wordt hevig gevochten om de stad Arnhem. De twaalfjarige Noortje en haar vader worden geëvacueerd en vinden onderdak in een boerderij op de Veluwe. Het leven is daar totaal anders dan ze gewend is – haast warm en gezellig. Maar steeds vaker kloppen er hongerige mensen uit de steden aan, en dan brengt het Duitse leger plots ook soldaten onder op de boerderij. Heel gevaarlijk, want in het bos bij de boerderij ontdekt Noortje dat er Joodse onderduikers verstopt zitten…
April 15, 2013
Ik herinner me dit boek als een van de beste boeken die ik als kind over de 2e wereldoorlog heb gelezen.
November 11, 2022
Nederland, september 1944.
Omdat de Duitsers een groot deel van Nederland bezet houden, moeten Noor en haar vader (haar moeder is gestorven) na de Slag om Arnhem de stad verlaten. Gelukkig vinden ze onderdak bij de familie Everdingen op de Veluwe, op boerderij Klaphek. Noor sluit al snel vriendschap met de zoon des huizes, Evert, die een jaartje ouder is dan zij.
Door de mooie opbouw leer je de personages en de omgeving goed kennen. Het alledaagse leven gaat gewoon door op de boerderij, maar de invloed van de oorlog is in alles voelbaar en aanwezig. Tante Janna (de moeder van Evert) helpt zowel de lokale bevolking, Joodse onderduikers als een Duitste soldaat die niet meer wil vechten. Els Pelgrom schrijft zonder een oordeel te vellen, en dat maakt het verhaal bijzonder mooi. De menselijke kant wordt goed belicht.
‘…de kinderen van het Achtste Woud
eten aardappels zonder zout
ze eten pap zonder havermout
en slapen onder de blote hemel
en hebben het niet koud…’
Als Noor, samen met Evert, door een luchtaanval een kortere weg door het bos neemt, doet deze plek haar denken aan dit gedichtje. Pas later zal Noor ontdekken dat de tekst zeer toepasselijk is. De Joodse familie Meijer leeft namelijk ondergedoken in het bos. Ook zij krijgen in het geheim steun van de familie Everdingen. Als er een meisje geboren wordt bij de familie Meijer heeft dit een grote impact op iedereen…zo liefdevol, maar ook zo triest en schrijnend. De titel van het boek laat op deze manier een diepe indruk na.
Na de bevrijding verhuist Noor naar de stad en gaat ze terug naar school. Maar de oorlog heeft duidelijk sporen nagelaten en is niet voor iedereen goed afgelopen. Ook hier schetst Els Pelgrom weer een realistisch beeld, een harde werkelijkheid.
‘De kinderen van het Achtste Woud’ maakt het thema oorlog goed bespreekbaar. Zijn er verschillen tussen toen en nu? Hoe reageren mensen op de oorlog? De deportatie van de Joden, jonge soldaten die deserteren, armoede en geweld,… Maar ook de verbondenheid die er ontstaat wordt knap verwerkt in het boek. Een eerlijk en veelzijdig verhaal dat stemt tot nadenken en reflectie. Graag gelezen!
“Als hij dat uniform niet aanhad, dacht Noor, zou je niet kunnen zien dat hij een Duitser is. Dan zou je hem zelfs best aardig kunnen vinden.”
Deze klassieker onder de jeugdboeken verscheen voor het eerst in 1977 en werd het jaar nadien bekroond met de Gouden Griffel. Dit jaar verscheen bij uitgeverij LS Amsterdam het boek met een vernieuwde cover, ontworpen door Martijn van der Linden (winnaar van de Gouden Penseel in 2017 voor Tangramkat).
Omdat de Duitsers een groot deel van Nederland bezet houden, moeten Noor en haar vader (haar moeder is gestorven) na de Slag om Arnhem de stad verlaten. Gelukkig vinden ze onderdak bij de familie Everdingen op de Veluwe, op boerderij Klaphek. Noor sluit al snel vriendschap met de zoon des huizes, Evert, die een jaartje ouder is dan zij.
Door de mooie opbouw leer je de personages en de omgeving goed kennen. Het alledaagse leven gaat gewoon door op de boerderij, maar de invloed van de oorlog is in alles voelbaar en aanwezig. Tante Janna (de moeder van Evert) helpt zowel de lokale bevolking, Joodse onderduikers als een Duitste soldaat die niet meer wil vechten. Els Pelgrom schrijft zonder een oordeel te vellen, en dat maakt het verhaal bijzonder mooi. De menselijke kant wordt goed belicht.
‘…de kinderen van het Achtste Woud
eten aardappels zonder zout
ze eten pap zonder havermout
en slapen onder de blote hemel
en hebben het niet koud…’
Als Noor, samen met Evert, door een luchtaanval een kortere weg door het bos neemt, doet deze plek haar denken aan dit gedichtje. Pas later zal Noor ontdekken dat de tekst zeer toepasselijk is. De Joodse familie Meijer leeft namelijk ondergedoken in het bos. Ook zij krijgen in het geheim steun van de familie Everdingen. Als er een meisje geboren wordt bij de familie Meijer heeft dit een grote impact op iedereen…zo liefdevol, maar ook zo triest en schrijnend. De titel van het boek laat op deze manier een diepe indruk na.
Na de bevrijding verhuist Noor naar de stad en gaat ze terug naar school. Maar de oorlog heeft duidelijk sporen nagelaten en is niet voor iedereen goed afgelopen. Ook hier schetst Els Pelgrom weer een realistisch beeld, een harde werkelijkheid.
‘De kinderen van het Achtste Woud’ maakt het thema oorlog goed bespreekbaar. Zijn er verschillen tussen toen en nu? Hoe reageren mensen op de oorlog? De deportatie van de Joden, jonge soldaten die deserteren, armoede en geweld,… Maar ook de verbondenheid die er ontstaat wordt knap verwerkt in het boek. Een eerlijk en veelzijdig verhaal dat stemt tot nadenken en reflectie. Graag gelezen!
“Als hij dat uniform niet aanhad, dacht Noor, zou je niet kunnen zien dat hij een Duitser is. Dan zou je hem zelfs best aardig kunnen vinden.”
Deze klassieker onder de jeugdboeken verscheen voor het eerst in 1977 en werd het jaar nadien bekroond met de Gouden Griffel. Dit jaar verscheen bij uitgeverij LS Amsterdam het boek met een vernieuwde cover, ontworpen door Martijn van der Linden (winnaar van de Gouden Penseel in 2017 voor Tangramkat).
July 28, 2020
Ontroerend. Dit boek heb ik als kind echt stuk gelezen. Het gaat over het leven op een boerderij ten tijde van de bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog. Noortje is een meisje dat zich met haar vader schuilhoudt op die boerderij. Evert is de zoon van de boer. Samen beleven ze mooie en trieste momenten tijden het leven op een boerderij in oorlogstijd.
May 9, 2023
Laatste oorlogsjaar in de streek van Arnhem, verteld vanuit het perspectief van een 11-jarig meisje.
September 28, 2024
Heel mooi beschreven, alleen een beetje stug om door te komen omdat er niet echt een verhaal in zit.
May 30, 2014
A very impressive story!
Displaying 1 - 7 of 7 reviews