What do you think?
Rate this book
Wat niet deert
Dertien jaar na de plotselinge verdwijning van hun moeder brengen drie volwassen kinderen en hun verwarde, aan geheugenverlies lijdende vader de herfstvakantie door in de Achterhoek. Het plan is om te inventariseren wat er moet gebeuren met het verwaarloosde familiebezit, een zomerhuis in de buurt van de Leemputten bij Groenlo. De plek roept bij alle gezinsleden herinneringen op, en daar zit niet iedereen op te wachten.
Al snel wordt duidelijk hoe funest het verdwijnen van de moeder is geweest voor de onderlinge verhoudingen binnen het gezin; met het vorderen van de vakantie nemen de spanningen toe. Ieder heeft zo zijn eigen idee over wat er destijds is gebeurd. Is het altijd beter om de waarheid te kennen, of kunnen sommige dingen beter verborgen blijven?
Al snel wordt duidelijk hoe funest het verdwijnen van de moeder is geweest voor de onderlinge verhoudingen binnen het gezin; met het vorderen van de vakantie nemen de spanningen toe. Ieder heeft zo zijn eigen idee over wat er destijds is gebeurd. Is het altijd beter om de waarheid te kennen, of kunnen sommige dingen beter verborgen blijven?
272 pages, Paperback
Published March 1, 2022
4 people are currently reading
111 people want to read
About the author
Nicolet Steemers
28 books8 followersNicolet Steemers werd geboren in Hengelo (O), studeerde gitaar aan het Twents Conservatorium en belandde via het vertalen van toneelstukken en de journalistiek in het schrijversvak. Ze brak door met het boek Zachte heelmeesters (2007), waarin een moeder vermoedt dat haar tienerdochter ernstig gemanipuleerd wordt. Daarna verschenen Lichtval (2010), over een disfunctionele toneelfamilie, en Overspel (2011), het boek bij de gelijknamige televisieserie. Zachte heelmeesters en Lichtval werden beide ook in Duitsland gepubliceerd. Het boek Tweedracht, waarin tweelingzussen door omstandigheden lijnrecht tegenover elkaar zijn komen te staan, verscheen in juni 2015 bij Uitgeverij De Geus.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 33 reviews
February 3, 2024
Er zitten wat onverwachte twisten in het verhaal verwekt. Dat maakt het leuk. Ook is het verhaal interessant. Ik heb naar het boek geluisterd en elke hoofdpersoon wordt door een ander voorgelezen. Dat heb ik volgens mij nog nooit meegemaakt bij een luisterboek, maar het werkt wel. Van mij mag dat wel vaker. Het is wel lastig om het boek in te delen bij een bepaald genre. Het valt onder thrillers, maar het is geen standaard thriller. En hoewel er wel een mysterie inzit, draait het boek niet om het oplossen daarvan, maar veel meer over de familieverhoudingen. Omdat het verhaal vanuit drie hoofdpersonen wordt verteld, wordt soms hetzelfde nog een keer vanuit een ander standpunt verteld, maar dit is niet storend. Een apart verhaal, maar zeker de moeite waard.
April 6, 2022
Drie volwassen kinderen brengen samen met hun verwarde en aan geheugenverlies lijdende vader de herfstvakantie door in de Achterhoek. De moeder van deze kinderen is dertien jaar geleden plotseling verdwenen.
Het plan is om tijdens deze vakantie te kijken wat er allemaal moet gebeuren met het verwaarloosde zomerhuis, dat in de buurt ligt van de Leemputten bij Groenlo. Deze plek roept bij alle gezinsleden bepaalde herinneringen op, en daar zit niet iedereen op te wachten.
Al snel wordt duidelijk wat voor impact de verdwijning van hun moeder op iedereen heeft gehad en onderling nemen de spanningen steeds meer toe. Iedereen heeft zo zijn eigen idee over wat er destijds is gebeurd. Is het altijd beter om de waarheid te kennen, of kunnen sommige dingen beter verborgen blijven?
Wat was dit een vlot en leuk verhaal! Er wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Zo lees je vanuit Manon (19), het jongere zusje, maar ook vanuit Philip (29) en Ruud (31), de oudere broers. Hun vader heeft een herseninfarct gehad, waardoor hij continu zorg nodig heeft. Ze besluiten om naar het vakantiehuisje te gaan.
De afwisselling tussen de verschillende personages is aangenaam. Zo leer je ze allemaal een stuk beter kennen. De rode draad die door het verhaal loopt is de verdwijning van hun moeder. Waar is ze dertien jaar geleden naartoe gegaan?
Ik persoonlijk vond dit echt een heel erg leuk verhaal om te lezen. Het wordt omschreven als een thriller, maar ik vind het niet heel spannend worden. Dit is echt niet erg, want het verhaal zelf is boeiend genoeg om te willen blijven lezen. Ik kon het dan ook niet wegleggen en heb het zowat in één ruk uitgelezen. Ik ben heel erg benieuwd naar het volgende werk van deze auteur!
Beoordeling: 4,0 ⭐️
Het plan is om tijdens deze vakantie te kijken wat er allemaal moet gebeuren met het verwaarloosde zomerhuis, dat in de buurt ligt van de Leemputten bij Groenlo. Deze plek roept bij alle gezinsleden bepaalde herinneringen op, en daar zit niet iedereen op te wachten.
Al snel wordt duidelijk wat voor impact de verdwijning van hun moeder op iedereen heeft gehad en onderling nemen de spanningen steeds meer toe. Iedereen heeft zo zijn eigen idee over wat er destijds is gebeurd. Is het altijd beter om de waarheid te kennen, of kunnen sommige dingen beter verborgen blijven?
Wat was dit een vlot en leuk verhaal! Er wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Zo lees je vanuit Manon (19), het jongere zusje, maar ook vanuit Philip (29) en Ruud (31), de oudere broers. Hun vader heeft een herseninfarct gehad, waardoor hij continu zorg nodig heeft. Ze besluiten om naar het vakantiehuisje te gaan.
De afwisselling tussen de verschillende personages is aangenaam. Zo leer je ze allemaal een stuk beter kennen. De rode draad die door het verhaal loopt is de verdwijning van hun moeder. Waar is ze dertien jaar geleden naartoe gegaan?
Ik persoonlijk vond dit echt een heel erg leuk verhaal om te lezen. Het wordt omschreven als een thriller, maar ik vind het niet heel spannend worden. Dit is echt niet erg, want het verhaal zelf is boeiend genoeg om te willen blijven lezen. Ik kon het dan ook niet wegleggen en heb het zowat in één ruk uitgelezen. Ik ben heel erg benieuwd naar het volgende werk van deze auteur!
Beoordeling: 4,0 ⭐️
November 2, 2022
Na het afronden van haar conservatoriumopleiding heeft Nicolet Steemers jarenlang lesgegeven en schreef ze voor een aantal kranten over muziek. Omdat het schrijven haar goed afging en ze er plezier aan beleefde, besloot ze om aan een boek te beginnen, waarna ze in 2006 debuteerde met Het hart en de moordkuil. Voor Storytel schreef ze enkele luisterseries en de reeks met privédetective Ellen Holms is inmiddels in zes talen vertaald. In maart 2022 verscheen haar meest recente uitgave Wat niet deert.
Dertien jaar geleden besloot Lydia de Rijke haar man en hun drie kinderen te verlaten. Ruud, de oudste zoon, bedacht dat het leuk zou zijn om met zijn vader, die vijf weken eerder een herseninfarct heeft gehad, zijn broer en zus een week naar hun vervallen zomerhuisje in de Achterhoek te gaan om een en ander op te knappen. Bij ieder van hen komen herinneringen naar boven die ze liever waren vergeten en uit alles blijkt dat de verdwijning van hun moeder daarmee, maar ook met de onderlinge gespannen verhoudingen, te maken heeft.
Meteen in het begin van het verhaal, dat vanuit de afwisselende perspectieven van Manon, Philip en Ruud wordt verteld, is het klip en klaar dat zich in het verleden iets binnen de familie De Rijke afgespeeld moet hebben. Dat is te merken aan de onderlinge verhoudingen, want die lijken enigszins verstoord. Snel daarna blijkt dat onder andere de verdwijning van hun moeder daar debet aan is. Ieder personage heeft daar overigens een andere kijk op en het ziet ernaar uit dat ze daarover stuk voor stuk wat te verbergen hebben. Omdat de lezer al vrij vroeg in de plot in de gaten heeft wat er werkelijk gebeurd is – er zijn diverse aanwijzingen die daarop wijzen – levert dit geen enkele spanning op en zorgt het evenmin, al is het maar een klein beetje, voor nieuwsgierigheid.
In de verhaallijn wordt regelmatig teruggeblikt naar het verleden. Hierdoor wordt, vanuit het afzonderlijke perspectief van de drie vertellers, wat meer informatie gegeven over hun eigen leven en hoe ze tegen een bepaalde situatie hebben aangekeken. Dit vormt, samen met hun wederzijdse verstandhouding en de impact die ieder voorval op hen heeft gehad, de rode draad van Wat niet deert. Het is zonder meer aardig om te lezen, maar uniek is het echter niet. Er zijn door de vele jaren heen immers talloze boeken geschreven waarin de band tussen verschillende familieleden nogal ongemakkelijk is. Het vinden van een originele en andere insteek is dan ongetwijfeld lastig. Steemers zal daar in principe over moeten kunnen meepraten.
De schrijfstijl van de auteur is eigentijds, vlot, beeldend en bijzonder toegankelijk. Ze weet met helder en rechttoe rechtaan taalgebruik duidelijk te maken wat ze bedoelt en wat er speelt. De personages die in het verhaal voorkomen, spreken op zich wel aan, maar zijn en blijven toch wat vlak. Ondanks dat er wel wat over hen verteld wordt, hebben ze desondanks niet zo heel veel diepgang. Dat heeft de plot tot op zekere hoogte ook niet, want al met al is het – het thema ten spijt – een overwegend luchtig geheel. En omdat de spanning in Wat niet deert volledig ontbreekt, er zo goed als geen plotwendingen in voorkomen, het voorspelbaar is en de lezer niet heel erg geprikkeld wordt, wordt het onterecht als thriller aangemerkt.
Dertien jaar geleden besloot Lydia de Rijke haar man en hun drie kinderen te verlaten. Ruud, de oudste zoon, bedacht dat het leuk zou zijn om met zijn vader, die vijf weken eerder een herseninfarct heeft gehad, zijn broer en zus een week naar hun vervallen zomerhuisje in de Achterhoek te gaan om een en ander op te knappen. Bij ieder van hen komen herinneringen naar boven die ze liever waren vergeten en uit alles blijkt dat de verdwijning van hun moeder daarmee, maar ook met de onderlinge gespannen verhoudingen, te maken heeft.
Meteen in het begin van het verhaal, dat vanuit de afwisselende perspectieven van Manon, Philip en Ruud wordt verteld, is het klip en klaar dat zich in het verleden iets binnen de familie De Rijke afgespeeld moet hebben. Dat is te merken aan de onderlinge verhoudingen, want die lijken enigszins verstoord. Snel daarna blijkt dat onder andere de verdwijning van hun moeder daar debet aan is. Ieder personage heeft daar overigens een andere kijk op en het ziet ernaar uit dat ze daarover stuk voor stuk wat te verbergen hebben. Omdat de lezer al vrij vroeg in de plot in de gaten heeft wat er werkelijk gebeurd is – er zijn diverse aanwijzingen die daarop wijzen – levert dit geen enkele spanning op en zorgt het evenmin, al is het maar een klein beetje, voor nieuwsgierigheid.
In de verhaallijn wordt regelmatig teruggeblikt naar het verleden. Hierdoor wordt, vanuit het afzonderlijke perspectief van de drie vertellers, wat meer informatie gegeven over hun eigen leven en hoe ze tegen een bepaalde situatie hebben aangekeken. Dit vormt, samen met hun wederzijdse verstandhouding en de impact die ieder voorval op hen heeft gehad, de rode draad van Wat niet deert. Het is zonder meer aardig om te lezen, maar uniek is het echter niet. Er zijn door de vele jaren heen immers talloze boeken geschreven waarin de band tussen verschillende familieleden nogal ongemakkelijk is. Het vinden van een originele en andere insteek is dan ongetwijfeld lastig. Steemers zal daar in principe over moeten kunnen meepraten.
De schrijfstijl van de auteur is eigentijds, vlot, beeldend en bijzonder toegankelijk. Ze weet met helder en rechttoe rechtaan taalgebruik duidelijk te maken wat ze bedoelt en wat er speelt. De personages die in het verhaal voorkomen, spreken op zich wel aan, maar zijn en blijven toch wat vlak. Ondanks dat er wel wat over hen verteld wordt, hebben ze desondanks niet zo heel veel diepgang. Dat heeft de plot tot op zekere hoogte ook niet, want al met al is het – het thema ten spijt – een overwegend luchtig geheel. En omdat de spanning in Wat niet deert volledig ontbreekt, er zo goed als geen plotwendingen in voorkomen, het voorspelbaar is en de lezer niet heel erg geprikkeld wordt, wordt het onterecht als thriller aangemerkt.
July 20, 2022
Eigenlijk dacht ik door de cover dat dit een thriller was maar voor mij was dit eerder een spannende roman over een familie en hun geheimen. Manon, Ruud en Philip gaan sinds lange tijd nog eens samen met hun vader naar het vakantiehuis. Dit brengt allerlei herinneringen op, niet in het minst aan hun moeder die, toen Manon pas zes was, het gezin in de steek liet. Fijne schrijfstijl, interessante personages en een spannende opbouw met onverwachte wending in het verhaal.
March 27, 2022
Geen leesclub maar een discussiepagina dit keer waar wij met geselecteerde lezers "Wat niet deert" van Nicolet Steemers bespraken. Een mooie spannende roman die ik met 4* waardeerde.
https://www.hebban.nl/recensie/dini-v...
https://www.hebban.nl/recensie/dini-v...
October 19, 2022
Was helemaal geen triller, wel een spannende roman, graag gelezen, wat onwaarschijnlijk verhaal maar best te pruimen. Bekijk wel nog eens iet van haar
December 31, 2022
Het begin van het verhaal gaat erg langzaam, je voelt weinig empathie voor de karakters. Verhaallijn is voorspelbaar. De tweede helft wordt spannender, ondanks dat je dan al weet waar het knooppunt in het verhaal zit.
September 9, 2022
Eigenlijk is dit geen echte thriller. Eerder een roman over de spanningen binnen een familie. Waar de moeder naartoe is was mij al lang duidelijk. Lichtgewicht.
March 16, 2022
[RECENSIE] Wat niet deert van Nicolet Steemers
EEN AANGRIJPENDE SPIEGELING VAN EEN ONTWRICHTE FAMILIE
++ ‘Hoe heb ik ooit kunnen denken dat wat toegedekt was toegedekt kon blijven? Alles komt altijd terug, al moet het de hele wereld rond voordat je met een klap in je nek opnieuw wordt geraakt’ ++
Oorspronkelijke titel: Wat niet deert
ISBN: 978 90 214 3673 9
Uitgegeven door: Uitgeverij Volt
Pagina’s: 271
Vertaling:
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️
Het pad van de in Hengelo geboren Nicolet Steemers ging via de muziek naar het toneel waar ze o.a. stukken vertaalde. Dan is het maar een kleine afslag naar de journalistiek en daar schrijf je pas echt verhalen, zij het dan waargebeurd. Daarna ging ze aan de slag met fictie waarbij Zachte heelmeesters de aandacht trok. De volgende twee romans Lichtval en Tweedracht gingen de grens bij onze oosterburen over. Voor Storytel schreef ze enkele luisterseries waarvan Elle Holms-privëdetective in zes talen is opgenomen.
Onlangs verscheen haar nieuwe roman Wat niet deert.
De familie De Rijke heeft een familiehuisje in Groenlo. Het huisje is door de jaren heen flink in verval geraakt en opknappen is waarschijnlijk duurder dan een nieuw neerzetten. De voltallige familie, die bestaat uit Vader Arnold, zoon Ruud, zoon Philip met echtgenote Susan en jongste dochter Manon, besluiten de herfstvakantie samen in de Achterhoek door te brengen. De moeder, Lydia, is 13 jaar eerder na een flinke ruzie met Arnold haar echtgenoot, spoorloos verdwenen. Niemand heeft daarna nog iets van haar gehoord, op dat moment waren de toen 6-jarige Manon en haar vader in het huisje aanwezig. De week in Groenlo wordt er een van herinneringen ophalen, samen en individueel en proberen om het hun vader, die door een eerdere herseninfarct hersenschade heeft opgelopen, zo aangenaam mogelijk te maken.
Het wordt een week van vertrouwen maar ook van achterdocht wat er dertien jaar eerder gebeurd moet zijn...
++ ‘Eerlijk duurt het langst, rechtdoorzee, de koninklijke weg bewandelen; prachtige uitspraken, maar ongetwijfeld bedacht door iemand die nooit iets heeft meegemaakt in zijn leven’ ++
De plotopbouw gebeurt vanuit het perspectief van de drie kinderen Ruud, Philip en Manon. Daarbij komt vaak het verleden ter sprake, zowel met elkaar als ook individueel. Door die herinneringen die ieder voor zich uit zijn of haar geheugen opdiept, wordt voor de lezer een helder beeld geschetst hoe het huisgezin in het leven heeft gestaan. Eigenlijk kun je het zien als een grote voorstelronde van de beide broers en hun zusje die heen en weer springt tussen het heden en het verleden, tot aan de kinderjaren toe. Het gemis van hun moeder is hierbij vaak onderwerp van gesprek waarbij ook verwijtbaar gedrag haar richting op gaat omdat ze nooit afscheid van haar beide zoons heeft genomen. De enige die in dit verhaal alles van zich af laat glijden en niet aan de discussies deelneemt is de vader die door met name Manon, voortdurend in bescherming wordt genomen. Een huisgezin dat emotioneel grote beschadigingen heeft opgelopen en de individuele gedragsverschillen door de vele gesprekken kristalhelder op tafel komen…
Samengevat is Wat niet deert een onderhoudend verhaal, waarin de psychologie van de personages een overheersende rol speelt. De evolutie van de 19-jarige Manon, die het verhaal toch voornamelijk draagt, is interessant om te zien gebeuren. Samen met haar vader, zijn ze de enige getuigen van wat er dertien jaar eerder in het huisje in Groenlo is voorgevallen. De auteur is het volledig gelukt om haar lezers mee te nemen in de levens van deze beschadigde familie. In een schrijfstijl die best wel luchtig genoemd kan worden, passeren de levens van de gezinsleden de revue die uiteindelijk verre van luchtig zijn geweest. En of dat nog niet voldoende is zorgt Steemers nog voor een volledig onverwachte en verrassende wending aan het einde. Uitstekend bedacht en subliem uitgewerkt!
Eindoordeel: 4,0 sterren
Karakterontwikkeling: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 3 sterren
Psychologie: 4 sterren
EEN AANGRIJPENDE SPIEGELING VAN EEN ONTWRICHTE FAMILIE
++ ‘Hoe heb ik ooit kunnen denken dat wat toegedekt was toegedekt kon blijven? Alles komt altijd terug, al moet het de hele wereld rond voordat je met een klap in je nek opnieuw wordt geraakt’ ++
Oorspronkelijke titel: Wat niet deert
ISBN: 978 90 214 3673 9
Uitgegeven door: Uitgeverij Volt
Pagina’s: 271
Vertaling:
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️
Het pad van de in Hengelo geboren Nicolet Steemers ging via de muziek naar het toneel waar ze o.a. stukken vertaalde. Dan is het maar een kleine afslag naar de journalistiek en daar schrijf je pas echt verhalen, zij het dan waargebeurd. Daarna ging ze aan de slag met fictie waarbij Zachte heelmeesters de aandacht trok. De volgende twee romans Lichtval en Tweedracht gingen de grens bij onze oosterburen over. Voor Storytel schreef ze enkele luisterseries waarvan Elle Holms-privëdetective in zes talen is opgenomen.
Onlangs verscheen haar nieuwe roman Wat niet deert.
De familie De Rijke heeft een familiehuisje in Groenlo. Het huisje is door de jaren heen flink in verval geraakt en opknappen is waarschijnlijk duurder dan een nieuw neerzetten. De voltallige familie, die bestaat uit Vader Arnold, zoon Ruud, zoon Philip met echtgenote Susan en jongste dochter Manon, besluiten de herfstvakantie samen in de Achterhoek door te brengen. De moeder, Lydia, is 13 jaar eerder na een flinke ruzie met Arnold haar echtgenoot, spoorloos verdwenen. Niemand heeft daarna nog iets van haar gehoord, op dat moment waren de toen 6-jarige Manon en haar vader in het huisje aanwezig. De week in Groenlo wordt er een van herinneringen ophalen, samen en individueel en proberen om het hun vader, die door een eerdere herseninfarct hersenschade heeft opgelopen, zo aangenaam mogelijk te maken.
Het wordt een week van vertrouwen maar ook van achterdocht wat er dertien jaar eerder gebeurd moet zijn...
++ ‘Eerlijk duurt het langst, rechtdoorzee, de koninklijke weg bewandelen; prachtige uitspraken, maar ongetwijfeld bedacht door iemand die nooit iets heeft meegemaakt in zijn leven’ ++
De plotopbouw gebeurt vanuit het perspectief van de drie kinderen Ruud, Philip en Manon. Daarbij komt vaak het verleden ter sprake, zowel met elkaar als ook individueel. Door die herinneringen die ieder voor zich uit zijn of haar geheugen opdiept, wordt voor de lezer een helder beeld geschetst hoe het huisgezin in het leven heeft gestaan. Eigenlijk kun je het zien als een grote voorstelronde van de beide broers en hun zusje die heen en weer springt tussen het heden en het verleden, tot aan de kinderjaren toe. Het gemis van hun moeder is hierbij vaak onderwerp van gesprek waarbij ook verwijtbaar gedrag haar richting op gaat omdat ze nooit afscheid van haar beide zoons heeft genomen. De enige die in dit verhaal alles van zich af laat glijden en niet aan de discussies deelneemt is de vader die door met name Manon, voortdurend in bescherming wordt genomen. Een huisgezin dat emotioneel grote beschadigingen heeft opgelopen en de individuele gedragsverschillen door de vele gesprekken kristalhelder op tafel komen…
Samengevat is Wat niet deert een onderhoudend verhaal, waarin de psychologie van de personages een overheersende rol speelt. De evolutie van de 19-jarige Manon, die het verhaal toch voornamelijk draagt, is interessant om te zien gebeuren. Samen met haar vader, zijn ze de enige getuigen van wat er dertien jaar eerder in het huisje in Groenlo is voorgevallen. De auteur is het volledig gelukt om haar lezers mee te nemen in de levens van deze beschadigde familie. In een schrijfstijl die best wel luchtig genoemd kan worden, passeren de levens van de gezinsleden de revue die uiteindelijk verre van luchtig zijn geweest. En of dat nog niet voldoende is zorgt Steemers nog voor een volledig onverwachte en verrassende wending aan het einde. Uitstekend bedacht en subliem uitgewerkt!
Eindoordeel: 4,0 sterren
Karakterontwikkeling: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 3 sterren
Psychologie: 4 sterren
April 26, 2022
‘Wat niet deert’ – Nicolet Steemers
‘Familieverhoudingen op scherp’
Nicolet Steemers belandde via het vertalen van toneelstukken en de journalistiek in het schrijverschap. Haar debuut was in 2006 met Het hart en de moordkuil en in 2007 brak zij door met Zachte heelmeesters. Steemers schreef enkele luisterseries voor Storytel, waarvan Ellen Holmes-privédetective in zes talen vertaald is. In Wat niet deert Steemers jongste boek draait alles om familieverhoudingen.
Dertien jaar, nadat hun moeder Lydia plotseling verdween en op reis ging zogezegd, gaat de familie de Rijke naar hun vervallen zomerhuisje in de Achterhoek. Vader Arnold is verward en moet constant in het oog gehouden worden door zijn volwassen kinderen Manon, Philip en Ruud. Ze zijn van plan om een begin te maken met het schoonmaken en opknappen van hun zomerhuis, maar onderlinge tweestrijd gooit regelmatig roet in het eten. Want zijn ze er allemaal wel om dezelfde redenen? Herinneringen komen boven, die de onderlinge spanning nog eens extra doen toenemen en de onderlinge band bijna laat ontsporen. Wat er gebeurd is in het verleden beïnvloedt hun handelen in het heden en hierdoor hebben ze allemaal hun eigen waarheid ‘verzonnen’ over waarom hun moeder ze in de steek gelaten heeft.
Moeilijke momenten
Vanaf de eerste bladzijde is al duidelijk dat er veel moeilijke momenten geweest zijn en nog komen gaan voor de familie de Rijke. Steemers weet de familieverhoudingen duidelijk weer te geven en laat goed zien wat een trauma met het karakter van iemand doet. De personages leert de lezer goed kennen. Ze evolueren volop en zijn behoorlijk verschillend. Ruud, de oudste broer, denkt dat hij ‘beter’ is dan een ander en is een echte rokkenjager. Een hekel aan hem krijgen is niet zo moeilijk, maar of het terecht is? Manon komt over als een rebelse jonge vrouw, maar heeft heel wat meegemaakt, waardoor haar karakter gevormd is. Vader Arnold praat nauwelijks, maar is nadrukkelijk aanwezig door zijn wanhopige pogingen iets te zeggen, maar wat weet hij nog? Het verhaal wordt wisselend vanuit Manon, Philip en Ruud verteld en hun gedachten komen zo versterkt binnen. De onderhuidse spanning is gedurende het hele verhaal voelbaar en wordt extra versterkt doordat het gezin uit elkaar gegroeid is en zich niet kan uiten naar elkaar toe. Met haar beschrijvende zinnen en fraaie metaforen weet Steemers de lezer te boeien en af en toe te laten lachen.
“Ruud die verstand zou hebben van onze vader, dat is zoiets als een katholiek die denkt dat je bij een bordeel kunt gaan biechten.”
Hoop
Er is een vermoeden dat hun vader meer weet, en de hoop is dat de paar dagen in het zomerhuis zijn geheugen zullen opfrissen. Steemers bouwt het verhaal heel geleidelijk op en door tussendoor af en toe een soort van hint te laten vallen, stuurt ze de gedachten van de lezer meerdere kanten op. Ook in de uitwerking van de personages geeft ze niet gelijk te veel weg waardoor het lang moeilijk blijft de personages te doorgronden. Twijfels alom wie er te vertrouwen is en of de interpretatie wel juist is.
Met Wat niet deert, heeft Steemers een thriller geschreven waarin de familieverhoudingen op scherp staan en de plottwist op het einde de lezer weet te verrassen.
‘Familieverhoudingen op scherp’
Nicolet Steemers belandde via het vertalen van toneelstukken en de journalistiek in het schrijverschap. Haar debuut was in 2006 met Het hart en de moordkuil en in 2007 brak zij door met Zachte heelmeesters. Steemers schreef enkele luisterseries voor Storytel, waarvan Ellen Holmes-privédetective in zes talen vertaald is. In Wat niet deert Steemers jongste boek draait alles om familieverhoudingen.
Dertien jaar, nadat hun moeder Lydia plotseling verdween en op reis ging zogezegd, gaat de familie de Rijke naar hun vervallen zomerhuisje in de Achterhoek. Vader Arnold is verward en moet constant in het oog gehouden worden door zijn volwassen kinderen Manon, Philip en Ruud. Ze zijn van plan om een begin te maken met het schoonmaken en opknappen van hun zomerhuis, maar onderlinge tweestrijd gooit regelmatig roet in het eten. Want zijn ze er allemaal wel om dezelfde redenen? Herinneringen komen boven, die de onderlinge spanning nog eens extra doen toenemen en de onderlinge band bijna laat ontsporen. Wat er gebeurd is in het verleden beïnvloedt hun handelen in het heden en hierdoor hebben ze allemaal hun eigen waarheid ‘verzonnen’ over waarom hun moeder ze in de steek gelaten heeft.
Moeilijke momenten
Vanaf de eerste bladzijde is al duidelijk dat er veel moeilijke momenten geweest zijn en nog komen gaan voor de familie de Rijke. Steemers weet de familieverhoudingen duidelijk weer te geven en laat goed zien wat een trauma met het karakter van iemand doet. De personages leert de lezer goed kennen. Ze evolueren volop en zijn behoorlijk verschillend. Ruud, de oudste broer, denkt dat hij ‘beter’ is dan een ander en is een echte rokkenjager. Een hekel aan hem krijgen is niet zo moeilijk, maar of het terecht is? Manon komt over als een rebelse jonge vrouw, maar heeft heel wat meegemaakt, waardoor haar karakter gevormd is. Vader Arnold praat nauwelijks, maar is nadrukkelijk aanwezig door zijn wanhopige pogingen iets te zeggen, maar wat weet hij nog? Het verhaal wordt wisselend vanuit Manon, Philip en Ruud verteld en hun gedachten komen zo versterkt binnen. De onderhuidse spanning is gedurende het hele verhaal voelbaar en wordt extra versterkt doordat het gezin uit elkaar gegroeid is en zich niet kan uiten naar elkaar toe. Met haar beschrijvende zinnen en fraaie metaforen weet Steemers de lezer te boeien en af en toe te laten lachen.
“Ruud die verstand zou hebben van onze vader, dat is zoiets als een katholiek die denkt dat je bij een bordeel kunt gaan biechten.”
Hoop
Er is een vermoeden dat hun vader meer weet, en de hoop is dat de paar dagen in het zomerhuis zijn geheugen zullen opfrissen. Steemers bouwt het verhaal heel geleidelijk op en door tussendoor af en toe een soort van hint te laten vallen, stuurt ze de gedachten van de lezer meerdere kanten op. Ook in de uitwerking van de personages geeft ze niet gelijk te veel weg waardoor het lang moeilijk blijft de personages te doorgronden. Twijfels alom wie er te vertrouwen is en of de interpretatie wel juist is.
Met Wat niet deert, heeft Steemers een thriller geschreven waarin de familieverhoudingen op scherp staan en de plottwist op het einde de lezer weet te verrassen.
March 22, 2022
“Wat niet deert” is het eerste boek dat ik las van Nicolet Steemers. Blijkbaar schreef ze hiervoor vooral audioseries. Wat ben ik blij dat ze met deze spannende roman een comeback maakte naar het papieren boek! Wat dit smaakt naar meer.
Drie volwassen kinderen beslissen om samen de herfstvakantie door te brengen in het vakantiehuisje van de familie. Hun vader heeft onlangs een herseninfarct doorgemaakt en is hierdoor heel verward. Hun moeder heeft het gezin jaren geleden in de steek gelaten.
Naarmate het verhaal vordert, wordt duidelijk dat het verdwijnen van de moeder voor iedereen zware gevolgen heeft gehad, en dat iedereen er op zijn manier mee probeert om te gaan. Doordat ze allemaal samen zijn in het vakantiehuis, komen ook de herinneringen aan vroeger terug en dreigen geheimen naar boven te komen.
Je leest het verhaal afwisselend vanuit het standpunt van een van de kinderen, waardoor verschillende zaken soms vanuit een anders invalshoek bekeken worden. Daardoor zit er ook altijd vaart in het verhaal en dreigt het nooit stil te vallen. Een echte thriller zou ik het niet noemen, maar wel inderdaad een spannende roman. Er gebeurt niet echt iets engs of heel angstaanjagend maar de spanning wordt wel altijd opgebouwd en je bent zo nieuwsgierig naar wat er vroeger is voorgevallen, dat je steeds wil blijven verderlezen. Er gebeurt niet echt superveel maar toch wordt er tegelijk zoveel beschreven dat de spanningsboog altijd daar is.
Ik vind het boek ook heel mooi geschreven! Nog eens echt genieten van de Nederlandse taal. Ik heb echt gesmuld van de prachtige vergelijkingen en beeldspraak. Een paar voorbeelden: "Groene stuifsneeuw komt me tegemoet"... "hij herkent de omgeving zoals een zak aardappelen de kelderplank". "...haalde hij me de wind uit de zeilen voordat ik ze überhaupt kon hijsen". "Een bel rinkelen? Volgens mij hoorde ik daar de complete Big Ben uit de klokkentoren donderen". "... En dit vond ik wel de mooiste: "Ergens in die beschadigde hersenkronkels lopen dus nog de oude geitenpaadjes": vind ik echt goed gevonden en beschrijft treffend het hersenletsel van de vader.
Kortom, alles was af aan dit boek: de donkere cover, het taalgebruik, de opbouw van de plot, de boeiende personages,…
Drie volwassen kinderen beslissen om samen de herfstvakantie door te brengen in het vakantiehuisje van de familie. Hun vader heeft onlangs een herseninfarct doorgemaakt en is hierdoor heel verward. Hun moeder heeft het gezin jaren geleden in de steek gelaten.
Naarmate het verhaal vordert, wordt duidelijk dat het verdwijnen van de moeder voor iedereen zware gevolgen heeft gehad, en dat iedereen er op zijn manier mee probeert om te gaan. Doordat ze allemaal samen zijn in het vakantiehuis, komen ook de herinneringen aan vroeger terug en dreigen geheimen naar boven te komen.
Je leest het verhaal afwisselend vanuit het standpunt van een van de kinderen, waardoor verschillende zaken soms vanuit een anders invalshoek bekeken worden. Daardoor zit er ook altijd vaart in het verhaal en dreigt het nooit stil te vallen. Een echte thriller zou ik het niet noemen, maar wel inderdaad een spannende roman. Er gebeurt niet echt iets engs of heel angstaanjagend maar de spanning wordt wel altijd opgebouwd en je bent zo nieuwsgierig naar wat er vroeger is voorgevallen, dat je steeds wil blijven verderlezen. Er gebeurt niet echt superveel maar toch wordt er tegelijk zoveel beschreven dat de spanningsboog altijd daar is.
Ik vind het boek ook heel mooi geschreven! Nog eens echt genieten van de Nederlandse taal. Ik heb echt gesmuld van de prachtige vergelijkingen en beeldspraak. Een paar voorbeelden: "Groene stuifsneeuw komt me tegemoet"... "hij herkent de omgeving zoals een zak aardappelen de kelderplank". "...haalde hij me de wind uit de zeilen voordat ik ze überhaupt kon hijsen". "Een bel rinkelen? Volgens mij hoorde ik daar de complete Big Ben uit de klokkentoren donderen". "... En dit vond ik wel de mooiste: "Ergens in die beschadigde hersenkronkels lopen dus nog de oude geitenpaadjes": vind ik echt goed gevonden en beschrijft treffend het hersenletsel van de vader.
Kortom, alles was af aan dit boek: de donkere cover, het taalgebruik, de opbouw van de plot, de boeiende personages,…
April 2, 2022
Manon, Philip en Ruud gaan samen met hun vader en de vrouw van Philip naar hun vakantiehuis in de Achterhoek om orde op zaken te stellen, omdat het slechter gaat met hun vader vanwege geheugenverlies. Ruud heeft andere ideeën om met het vakantiehuis te gaan doen dan Manon en Philip hebben. Er wordt teruggegrepen naar het verleden wat er allemaal is gebeurt in de levens van Manon, Philip en Ruud. De relatie tussen Arnold en Lydia was niet goed wat Lydia doet besluiten om het gezin te verlaten en nooit meer iets van zich te laten horen. Victoria de jeugdliefde van Philip en Ruud komt ze opzoeken in het vakantiehuis en de gemoederen lopen hoog op en dat heeft voornamelijk met het verleden te maken.
Ik mocht dit boek lezen voor Vrouwenthrillers.nl en een recensie schrijven. Het is een prettig geschreven boek geschreven uit Manon, Philip en Ruud zodat je weet wat hun gedachtes en ideeën zijn. Ik moest soms wel even schakelen vanuit wie het werd geschreven terwijl het er wel duidelijk boven het hoofdstuk stond. Ik snap dat het niet vanuit Arnold geschreven had kunnen worden vanwege zijn geheugenverlies maar ik ben wel nieuwsgierig hoe hij alles zag gebeuren en hoe hij het verleden heeft ervaren. Er zaten spannende momenten in het verhaal waardoor het zeker als thriller kan worden beschouwd in samenhang met roman. Leuk om zo'n boek eens te lezen. De titel van het boek staat zeker voor het verhaal en het huisje op de kaft doet mysterieus aan en dat is het natuurlijk ook. Een aanrader om te lezen.
Ik mocht dit boek lezen voor Vrouwenthrillers.nl en een recensie schrijven. Het is een prettig geschreven boek geschreven uit Manon, Philip en Ruud zodat je weet wat hun gedachtes en ideeën zijn. Ik moest soms wel even schakelen vanuit wie het werd geschreven terwijl het er wel duidelijk boven het hoofdstuk stond. Ik snap dat het niet vanuit Arnold geschreven had kunnen worden vanwege zijn geheugenverlies maar ik ben wel nieuwsgierig hoe hij alles zag gebeuren en hoe hij het verleden heeft ervaren. Er zaten spannende momenten in het verhaal waardoor het zeker als thriller kan worden beschouwd in samenhang met roman. Leuk om zo'n boek eens te lezen. De titel van het boek staat zeker voor het verhaal en het huisje op de kaft doet mysterieus aan en dat is het natuurlijk ook. Een aanrader om te lezen.
January 26, 2023
Het is zaterdag en Manon, Philip, Susan en hun (schoon)vader zijn onderweg naar de Achterhoek naar hun zomerhuis. Broer Ruud is daar al aanwezig. Ze gaan een weekje daar naartoe en zijn ook zeer benieuwd of hun vader zich nog iets herinnert van hun vakantiehuisje.
Al snel wordt duidelijk hoe de verhoudingen tussen de broers en het kleine zusje liggen. Manon is echt een nakomertje en zo blijven ze toch ook een beetje praten tegen haar.
Nicolet Steemers heeft een zeer fijne schrijfstijl. Ze neemt mij direct mee het verhaal in. Je bent al snel nieuwsgierig naar het verhaal over wat er speelt bij deze familie. Waar is de moeder? En wie heeft er nog contact met haar? Deze vragen komen in het begin naar boven.
De auteur geeft een duidelijke verdeling aan vanuit welke personage je aan het lezen bent. Dit wordt afgewisseld door Manon, Philip en Ruud. Je denkt tijdens het lezen de broers en zus ook echt te kennen. Ieder met zijn eigen eigenaardigheden. Het verhaal speelt zich ook letterlijk in een week tijd af.
Al snel krijg je het idee wat er gebeurd is in de familie, maar er blijft een voelbare spanning hangen tijdens het lezen. En zelfs tot het laatst weet Nicolet Steemers je te verrassen.
Absoluut een aanrader.
Spanning: 4
Plot: 4
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4,5
Originaliteit: 4
Psychologie: 4
Wat niet deert krijgt van mij 4 sterren.
Brenda
Al snel wordt duidelijk hoe de verhoudingen tussen de broers en het kleine zusje liggen. Manon is echt een nakomertje en zo blijven ze toch ook een beetje praten tegen haar.
Nicolet Steemers heeft een zeer fijne schrijfstijl. Ze neemt mij direct mee het verhaal in. Je bent al snel nieuwsgierig naar het verhaal over wat er speelt bij deze familie. Waar is de moeder? En wie heeft er nog contact met haar? Deze vragen komen in het begin naar boven.
De auteur geeft een duidelijke verdeling aan vanuit welke personage je aan het lezen bent. Dit wordt afgewisseld door Manon, Philip en Ruud. Je denkt tijdens het lezen de broers en zus ook echt te kennen. Ieder met zijn eigen eigenaardigheden. Het verhaal speelt zich ook letterlijk in een week tijd af.
Al snel krijg je het idee wat er gebeurd is in de familie, maar er blijft een voelbare spanning hangen tijdens het lezen. En zelfs tot het laatst weet Nicolet Steemers je te verrassen.
Absoluut een aanrader.
Spanning: 4
Plot: 4
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4,5
Originaliteit: 4
Psychologie: 4
Wat niet deert krijgt van mij 4 sterren.
Brenda
March 26, 2022
Tot mijn schaamte had ik nog nooit van Steemers gehoord, tot mijn agent mij dit boek als kado gaf. Ik ging er dus helemaal open in, en o, wat is het toch heerlijk om op deze manier een nieuwe schrijver te ontdekken die overduidelijk precies weet wat ze doet. Vanaf pagina 1 werd ik gegrepen en heb ik elk vrij moment gebruikt om verder te lezen, waardoor ik uiteindelijk binnen twee dagen klaar was.
Want dit is een erg goed boek. Stel je voor dat Kluun was aangeschoven bij Het Diner, dan heb je een beetje een idee. Behalve dat Steemers nadrukkelijk een ijzersterke eigen stem meebrengt naar het boek, en een complexe, meeslepende maar vooral ook heel menselijke plot. Haar karakters overtuigen volledig, de perspectiefwisselingen tussen de twee broers en de zussen zijn perfect gekozen om het verhaal verder te helpen, en het boek als geheel is perfect geconstrueerd om stap voor stap de waarheid te achterhalen die deze familie achtervolgt.
Ik ga dus meteen alle andere boeken van Steemers op mijn leeslijst zetten. Als ze dit kan, dan kan het niet anders dan dat haar andere werk ook zeer de moeite waard is.
Want dit is een erg goed boek. Stel je voor dat Kluun was aangeschoven bij Het Diner, dan heb je een beetje een idee. Behalve dat Steemers nadrukkelijk een ijzersterke eigen stem meebrengt naar het boek, en een complexe, meeslepende maar vooral ook heel menselijke plot. Haar karakters overtuigen volledig, de perspectiefwisselingen tussen de twee broers en de zussen zijn perfect gekozen om het verhaal verder te helpen, en het boek als geheel is perfect geconstrueerd om stap voor stap de waarheid te achterhalen die deze familie achtervolgt.
Ik ga dus meteen alle andere boeken van Steemers op mijn leeslijst zetten. Als ze dit kan, dan kan het niet anders dan dat haar andere werk ook zeer de moeite waard is.
March 27, 2022
Een gezin, met drie volwassen kinderen en hun verwarde, aan geheugenverlies lijdende vader, brengt een vakantie door in hun zomerhuis in Nederland.
Hun moeder is dertien jaar eerder verdwenen en al vrij snel wordt duidelijk wat er is gebeurd.
Maar het hoe en waarom wordt gaandeweg pas duidelijk in het verhaal, wat me toch bleef boeien.
Chronologisch verteld, met af en toe flashbacks maakt de lezer steeds meer duidelijk hoe het verhaal in elkaar zit.
Alle drie de kinderen gaan op hun eigen wijze om met het verlies van hun moeder en hebben hun waarheid gekoppeld aan het moment dat ze verdween.
Ook de onderlinge verhoudingen tussen de broers en zus worden goed en vlot beschreven.
Het is naar mijn idee niet een heel spannend boek maar het blijft wel intrigeren.
Voor mij was de schrijfster, Nicolet Steemers, nog niet bekend maar ik ga zeker meer van haar lezen.
Hun moeder is dertien jaar eerder verdwenen en al vrij snel wordt duidelijk wat er is gebeurd.
Maar het hoe en waarom wordt gaandeweg pas duidelijk in het verhaal, wat me toch bleef boeien.
Chronologisch verteld, met af en toe flashbacks maakt de lezer steeds meer duidelijk hoe het verhaal in elkaar zit.
Alle drie de kinderen gaan op hun eigen wijze om met het verlies van hun moeder en hebben hun waarheid gekoppeld aan het moment dat ze verdween.
Ook de onderlinge verhoudingen tussen de broers en zus worden goed en vlot beschreven.
Het is naar mijn idee niet een heel spannend boek maar het blijft wel intrigeren.
Voor mij was de schrijfster, Nicolet Steemers, nog niet bekend maar ik ga zeker meer van haar lezen.
July 27, 2023
Heerlijk geluisterd naar elkaar: het verhaal start met de samenkomst van een gebroken gezin: een vader met hersenletsel, 2 zoons en een veel jongere dochter, moeder vermist. Ze zijn elkaar kwijt of hebben nooit de verbinding gehad. Overigens denk ik ook dat deze relaties meerdere broers met een zus weinig voorkomt. Ik merk zelf persoonlijk dat dit een andere dynamiek heeft dan andere gezinssituaties. Alle acties met goede bedoelingen, worden wat negatief opgevat door anderen. Het verhaal is verteld door de verschillende personages met een eigen opinie op de gebeurtenissen in het verleden. Alleen Manon heeft een geheim. Al denk je al die tijd te weten hoe het zit, aan het einde blijken er toch belangrijke details te zijn. Het verhaal tipt een trauma aan, maar is heel treffend beschreven. Mooie zinnen die dit typeren.
March 21, 2022
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Opbouw, gedetailleerde personages die gaandeweg het verhaal groeien, de intens beeldende schrijfstijl en ikvorm, de geloofwaardigheid, de diepgang in onderlinge dialogen en observeringen, de vergankelijkheid van het leven hetzij door ziekte of ouderdom, de machteloosheid die murw maakt of juist woedend echt mooi gebracht. De plot zag ik niet aankomen. De epiloog vond ik een welkome en alles verklarende uitleg.
Ik ben fan. In de toekomst wil ik meer van Nicolet Steemers lezen.
Ik geef 5 sterren.
Opbouw, gedetailleerde personages die gaandeweg het verhaal groeien, de intens beeldende schrijfstijl en ikvorm, de geloofwaardigheid, de diepgang in onderlinge dialogen en observeringen, de vergankelijkheid van het leven hetzij door ziekte of ouderdom, de machteloosheid die murw maakt of juist woedend echt mooi gebracht. De plot zag ik niet aankomen. De epiloog vond ik een welkome en alles verklarende uitleg.
Ik ben fan. In de toekomst wil ik meer van Nicolet Steemers lezen.
March 16, 2022
De eerste maal dat ik lees van deze schrijfster en en het is meer dan OK.
De titel : wat niet deert is volgens mij een deel van een spreuk: Wat niet weet, wat niet deert. Dat is juist. Dertien jaar is er een geheim in de familie waarvan een deel van de familie weet heeft en de andere niet= wat niet deert.
Het boek eindigt met een epiloog dat gerust weggelaten mag.
Spannend tot het einde met een mooi verrassend plot.
Zeer zeker een aanrader om te lezen.
De titel : wat niet deert is volgens mij een deel van een spreuk: Wat niet weet, wat niet deert. Dat is juist. Dertien jaar is er een geheim in de familie waarvan een deel van de familie weet heeft en de andere niet= wat niet deert.
Het boek eindigt met een epiloog dat gerust weggelaten mag.
Spannend tot het einde met een mooi verrassend plot.
Zeer zeker een aanrader om te lezen.
October 17, 2022
Crime and punishment op de Veluwe
Oke, iets minder episch, en met veel leuke mysterie en plotwendingen in het eerste deel. Toch doet een groot deel van dit boek me denken aan de klassieker. En dat is wat mij betreft een compliment voor mevrouw Steemers en geen kritiek.
Oke, iets minder episch, en met veel leuke mysterie en plotwendingen in het eerste deel. Toch doet een groot deel van dit boek me denken aan de klassieker. En dat is wat mij betreft een compliment voor mevrouw Steemers en geen kritiek.
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 29, 2023
Wie een enorm spannende thriller verwacht komt met ‘Wat niet deert’ wat bedrogen uit. Ik vond het zelf meer een roman. Wel prettig geschreven en ook zo uit. Gewoon oké maar geen boek wat mij bij gaat blijven verwacht ik.
February 2, 2025
Opzich verliep dit verhaal precies zoals je zou verwachten en toch was ik geboeid. Las erg lekker weg en ik vond de onderlinge verhoudingen erg interessant.
(Heel erg geprofileerd als thriller, maar ik zou het eerder een spannende roman noemen)
(Heel erg geprofileerd als thriller, maar ik zou het eerder een spannende roman noemen)
August 8, 2022
Leest makkelijk weg ook vanuit de verschillende personages. Matig spannend maar prima boek voor tussendoor.
October 6, 2022
Een ontroerend boek over familiebanden, geheimen, en trauma. Niet heel spannend maar wel heel mooi. Aanrader.
October 11, 2022
Een prima thriller. Voor de fans van Loes den Hollander en Jet van Vuuren.
December 2, 2022
Prima verhaal. Niet heel verrassend.
December 3, 2022
3,5⭐️
Leest vlot weg, goed verhaal
Leest vlot weg, goed verhaal
September 6, 2023
Nederlandse thrillers zullen nooit écht mijn favoriet worden, maar de twist vond ik leuk. Bovengemiddeld tussendoortje, erg fijn dit.
September 29, 2023
Aangenaam om te luisteren met ieder een eigen stem. Verder las het makkelijk weg maar ik had er meer van verwacht.
May 2, 2024
Het is altijd aardig om boeken te lezen die in een bekende omgeving plaatsvinden. Het boek leest bovendien vlot weg. Wel aardig, niet veel meer dan dat, maar zeker geschikt als tussendoortje.
Displaying 1 - 30 of 33 reviews