What do you think?
Rate this book
Het grachtenhuis
1942, Lochem. Heleen woont tijdelijk bij haar ouders op de boerderij, nadat haar verloofde is omgekomen aan het front. Ze kan echter niet wachten om terug te gaan naar Amsterdam, waar ze haar leven had opgebouwd en waar haar vriendinnen wonen. Als ze de kans krijgt om als secretaresse voor een belangrijk advocatenkantoor in Amsterdam te gaan werken grijpt die dan ook met beide handen aan.
Maar al gauw komt ze erachter dat haar baas in dienst van het Duitse Rijk werkt, en Heleen begint te twijfelen. Wil ze wel voor zo iemand werken? Maar dan beseft ze dat ze ook invloed kan hebben. Als ze via via bij het verzet betrokken raakt, breekt een levensgevaarlijke periode aan. Terwijl ze niemand meer écht kan vertrouwen, moet Heleen cruciale keuzes maken om de mensen van wie ze houdt te helpen.
Maar al gauw komt ze erachter dat haar baas in dienst van het Duitse Rijk werkt, en Heleen begint te twijfelen. Wil ze wel voor zo iemand werken? Maar dan beseft ze dat ze ook invloed kan hebben. Als ze via via bij het verzet betrokken raakt, breekt een levensgevaarlijke periode aan. Terwijl ze niemand meer écht kan vertrouwen, moet Heleen cruciale keuzes maken om de mensen van wie ze houdt te helpen.
314 pages, Paperback
Published April 26, 2022
4 people are currently reading
190 people want to read
About the author
Rachel van Charante
5 books20 followersRachel van Charante (1985) groeide op in Twente en woont en werkt in Lochem. Ze was jarenlang werkzaam in de vastgoedsector, maar besloot haar droom te verwezenlijken en fulltime te gaan schrijven. Ze liet zich inspireren door een prachtige villa in haar woonplaats voor haar debuut Het schuilhuis.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 43 reviews
July 15, 2022
Een prachtig past present verhaal over WOII. We leven mee met 2 verzetstrijders die proberen hun Joodse vrienden te helpen. Deze verhaallijn uit het verleden wisselt af met het heden waarin een kleindochter op zoek gaat naar informatie over haar opa. De 2 verhaallijnen komen mooi samen aan het einde. Een aanrader voor wie graag oorlogsromans leest.
June 29, 2022
Wat een goed boek! Ontzettend van genoten.
May 5, 2022
Deze historische oorlogsroman heeft ook thriller-elementen. Zeker in de tweede helft is ‘Het grachtenhuis’ nagelbijtend spannend! Ik kroop zo vaak ik kon met mijn e-reader op de bank omdat ik benieuwd was hoe het verder zou gaan met Heleen. Ook ga je -net als Heleen- enorm twijfelen over de andere personages in dit boek. Uiteindelijk wordt het verhaal ook een soort kat- en muisspel.
Lees verder op mijn blog :)
Lees verder op mijn blog :)
June 22, 2022
Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.
‘Het schuilhuis‘, het eerste boek van Rachel van Charante, las ik met veel plezier, dus naar dit tweede boek was ik meteen nieuwsgierig. En ik kan zeggen… Eenmaal begonnen, kon ik niet stoppen met lezen.
In het begin krijg je erg veel informatie in een paar pagina’s, maar dat is noodzakelijk om het verhaal goed op te kunnen bouwen en ondanks dat is het nergens te veel informatie. Het verhaal kun je goed blijven volgen. Er zijn twee verhaallijnen. De eerste, en naar mijn gevoel de hoofdverhaallijn is die van Heleen. Heleen woont tijdelijk weer bij haar ouders in Lochem, nadat haar man overleden is aan het front. Haar leven ligt echter in Amsterdam en als ze via een vriendin een advertentie toegestuurd krijgt bedenkt ze zich niet lang en solliciteert. Ze mag op gesprek komen. Ze neemt haar baan in Amsterdam een beetje als naïef meisje aan. Er wordt niet echt over haar taken gesproken, volgens mij heeft zij alleen maar in haar hoofd dat ze terug wil naar Amsterdam. Hierdoor heeft ze niet meteen in de gaten dat het in oorlogstijd wel raar is dat je zo’n absurd hoog salaris en een woning aangeboden krijgt voor haar werk. En dat blijkt dus met reden te zijn. De persoon waar zij onder gaat werken is Baumann, een Duitser die tewerkgesteld is door de nazi’s. Hij moet besluiten nemen over de herzieningsverzoeken van Joden en hierdoor kan hij besluiten welke Joden naar een werkkamp gaan. Heleen voelt zich bedrogen, maar ziet ook kansen.
Je krijgt een prachtig verhaal over Heleen. Zij wilt doen wat goed is om o.a. haar Joodse vriendin Esther te redden, maar komt er al snel achter dat ze voorzichtig moet zijn wie ze kan vertrouwen en vertrouwen soms uit onverwachte hoek komt.
Aan de andere kant lezen we het verhaal in het heden over Joyce. De moeder van Joyce wordt gediagnosticeerd met Alzheimer en Joyce besluit op zolder op zoek te gaan naar oude foto’s, om zo het geheugen van haar moeder goed te houden. Ze stuit hier op een bijzondere foto, namelijk de vader van haar moeder, die voor haar onbekend is. Charante heeft het proces van de Alzheimer op zo’n indrukwekkende manier omschreven dat je echt het gevoel hebt, dat je het zelf meemaakt. Ik hoop dat dit ons nog lang bespaard blijft. De scène dat de moeder van Joyce in de tuin staat en Joyce twee uur van huis is, is zo typerend voor Alzheimer en heeft Charante op zo’n natuurlijke manier in het verhaal opgenomen, dat ik het gevoel had dat ze echt weet waar ze over schrijft. Toevallig hoorde ik kort na het lezen van het boek van een kennis van ons, dat als ze samen weg gingen ze iets moesten regelen omdat haar schoonmoeder alzheimer had en je niet wilde dat er gekke dingen gebeurden als ze weg waren. Ik moest meteen aan deze scene uit het boek denken. Hiermee bewijst Charante dat ze ook echt dingen uit het leven grijpt als ze haar verhaal schrijft. Ik denk dat het verhaal daarom ook zo binnenkomt. Je herkent situaties.
Doordat de onbekende opa van Joyce, dezelfde persoon als Baumann is komen deze verhaallijnen op een erg mooie manier bij elkaar. Ook heeft Charante hier naar mijn gevoel bewust gekozen dat zowel de moeder van Joyce als Baumann niet meer (bewust) meemaken dat de geschiedenis toch nog recht gezet wordt, wat betreft Baumann. Zodat de familie in ieder geval weet dat hij niet de boeman was, zoals hij wel bekend stond. Dit vind ik passend bij het verhaal. Het is geen boek voor een happy end. Al is het dat natuurlijk wel, maar dan wel een happy end met een hoop mitsen en maren. Er zijn een hoop doden die geliefd werden en er zijn banden verbroken door keuzes die gemaakt zijn tijdens de oorlog.
Ik heb onder het lezen ook geluisterd naar ‘Het grachtenhuis’ dat ingesproken is door Gaby Milder. Gaby heeft op zich een prettige voorleesstem, maar wat ik echt irritant vond, was de stemmetjes die zij erbij gebruikte. Zo gebruikte ze bij Baumann een Duits accent en bij Joan een Amerikaans accent. Dit was voor mij niet nodig geweest en je haalde uit het verhaal dat deze mensen uit een ander land afkomstig waren. Gelukkig gebruikte ze nog geen Amsterdams accent bij de personen die echt uit Amsterdam kwamen, want dan was ik beslist gestopt met luisteren. Dit was nog net te doen, maar voor mijn gevoel wel totaal overbodig en haalt de kracht uit het verhaal.
Ik heb erg genoten van het lezen van ‘Het grachtenhuis’ en Charante had met haar debuut ‘Het schuilhuis’ bewezen dat ze wist wat schrijven was, maar dit niveau heeft ze met ‘Het grachtenhuis’ nog een stukje hoger getild. Ik kijk uit naar een nieuw boek van haar hand, al legt ze de lat voor zichzelf nu natuurlijk weer nog wat hoger, want wat kan zij schrijven.
‘Het schuilhuis‘, het eerste boek van Rachel van Charante, las ik met veel plezier, dus naar dit tweede boek was ik meteen nieuwsgierig. En ik kan zeggen… Eenmaal begonnen, kon ik niet stoppen met lezen.
In het begin krijg je erg veel informatie in een paar pagina’s, maar dat is noodzakelijk om het verhaal goed op te kunnen bouwen en ondanks dat is het nergens te veel informatie. Het verhaal kun je goed blijven volgen. Er zijn twee verhaallijnen. De eerste, en naar mijn gevoel de hoofdverhaallijn is die van Heleen. Heleen woont tijdelijk weer bij haar ouders in Lochem, nadat haar man overleden is aan het front. Haar leven ligt echter in Amsterdam en als ze via een vriendin een advertentie toegestuurd krijgt bedenkt ze zich niet lang en solliciteert. Ze mag op gesprek komen. Ze neemt haar baan in Amsterdam een beetje als naïef meisje aan. Er wordt niet echt over haar taken gesproken, volgens mij heeft zij alleen maar in haar hoofd dat ze terug wil naar Amsterdam. Hierdoor heeft ze niet meteen in de gaten dat het in oorlogstijd wel raar is dat je zo’n absurd hoog salaris en een woning aangeboden krijgt voor haar werk. En dat blijkt dus met reden te zijn. De persoon waar zij onder gaat werken is Baumann, een Duitser die tewerkgesteld is door de nazi’s. Hij moet besluiten nemen over de herzieningsverzoeken van Joden en hierdoor kan hij besluiten welke Joden naar een werkkamp gaan. Heleen voelt zich bedrogen, maar ziet ook kansen.
Je krijgt een prachtig verhaal over Heleen. Zij wilt doen wat goed is om o.a. haar Joodse vriendin Esther te redden, maar komt er al snel achter dat ze voorzichtig moet zijn wie ze kan vertrouwen en vertrouwen soms uit onverwachte hoek komt.
Aan de andere kant lezen we het verhaal in het heden over Joyce. De moeder van Joyce wordt gediagnosticeerd met Alzheimer en Joyce besluit op zolder op zoek te gaan naar oude foto’s, om zo het geheugen van haar moeder goed te houden. Ze stuit hier op een bijzondere foto, namelijk de vader van haar moeder, die voor haar onbekend is. Charante heeft het proces van de Alzheimer op zo’n indrukwekkende manier omschreven dat je echt het gevoel hebt, dat je het zelf meemaakt. Ik hoop dat dit ons nog lang bespaard blijft. De scène dat de moeder van Joyce in de tuin staat en Joyce twee uur van huis is, is zo typerend voor Alzheimer en heeft Charante op zo’n natuurlijke manier in het verhaal opgenomen, dat ik het gevoel had dat ze echt weet waar ze over schrijft. Toevallig hoorde ik kort na het lezen van het boek van een kennis van ons, dat als ze samen weg gingen ze iets moesten regelen omdat haar schoonmoeder alzheimer had en je niet wilde dat er gekke dingen gebeurden als ze weg waren. Ik moest meteen aan deze scene uit het boek denken. Hiermee bewijst Charante dat ze ook echt dingen uit het leven grijpt als ze haar verhaal schrijft. Ik denk dat het verhaal daarom ook zo binnenkomt. Je herkent situaties.
Doordat de onbekende opa van Joyce, dezelfde persoon als Baumann is komen deze verhaallijnen op een erg mooie manier bij elkaar. Ook heeft Charante hier naar mijn gevoel bewust gekozen dat zowel de moeder van Joyce als Baumann niet meer (bewust) meemaken dat de geschiedenis toch nog recht gezet wordt, wat betreft Baumann. Zodat de familie in ieder geval weet dat hij niet de boeman was, zoals hij wel bekend stond. Dit vind ik passend bij het verhaal. Het is geen boek voor een happy end. Al is het dat natuurlijk wel, maar dan wel een happy end met een hoop mitsen en maren. Er zijn een hoop doden die geliefd werden en er zijn banden verbroken door keuzes die gemaakt zijn tijdens de oorlog.
Ik heb onder het lezen ook geluisterd naar ‘Het grachtenhuis’ dat ingesproken is door Gaby Milder. Gaby heeft op zich een prettige voorleesstem, maar wat ik echt irritant vond, was de stemmetjes die zij erbij gebruikte. Zo gebruikte ze bij Baumann een Duits accent en bij Joan een Amerikaans accent. Dit was voor mij niet nodig geweest en je haalde uit het verhaal dat deze mensen uit een ander land afkomstig waren. Gelukkig gebruikte ze nog geen Amsterdams accent bij de personen die echt uit Amsterdam kwamen, want dan was ik beslist gestopt met luisteren. Dit was nog net te doen, maar voor mijn gevoel wel totaal overbodig en haalt de kracht uit het verhaal.
Ik heb erg genoten van het lezen van ‘Het grachtenhuis’ en Charante had met haar debuut ‘Het schuilhuis’ bewezen dat ze wist wat schrijven was, maar dit niveau heeft ze met ‘Het grachtenhuis’ nog een stukje hoger getild. Ik kijk uit naar een nieuw boek van haar hand, al legt ze de lat voor zichzelf nu natuurlijk weer nog wat hoger, want wat kan zij schrijven.
October 30, 2023
4 sterren voor het verhaal. De voorlezer van het audioboek is verschrikkelijk. Lachwekkende accenten en een haast vrolijke intonatie waar het niet passend is.
February 6, 2023
Wat een ongelooflijk goed verhaal!, echt weer een van de betere oorlogromans. Heel erg fijn herschreven, je krijgt ook echt weer een band met de personages en voelt hun spanning, woede etc. Absoluut ook een aanrader!
May 1, 2023
Meest mooie boek wat ik ooit heb gelezen. Verraad, liefde en het verzet tegen Nazi Duitsland. Geweldig geschreven!
February 22, 2024
Makkelijk weg te lezen daardoor ook meeslepend
September 27, 2025
Een ontzettend goed en spannend boek!
July 2, 2022
Dit boek! Geniaal! Bizar! Ontzettend spannend, ik kon ‘m niet wegleggen.
October 1, 2022
In een adem uitgelezen. Aangrijpend verhaal. Prachtig geschreven.
October 29, 2022
Wat een mooi boek . Zo een mooi bijzonder verhaal . Goed geschreven!
November 14, 2022
Ik kon niet stoppen met lezen. Wat een spannend verhaal! Dit boek leest zo makkelijk weg. Echt een aanrader als je van oorlogsromans houd.
February 26, 2023
Kon het boek niet weg leggen. WO 2 in Nederland. We mogen dit nooit vergeten.
January 2, 2024
Heel goed boek, ik wilde niet stoppen met lezen. Goed geschreven tussen het verleden en het heden.
May 19, 2024
Zodra ik begon kon ik het boek niet meer wegleggen. Aanrader!
August 30, 2024
Ben er als een speer doorheen gegaan, het leest lekker makkelijk en snel weg
January 30, 2024
Geluisterd 4,5 ⭐️
July 24, 2022
Wat een geweldig boek.
Absolute aanrader!
Geweldige schrijfster, ook zo genoten van haar vorige boek.
Absolute aanrader!
Geweldige schrijfster, ook zo genoten van haar vorige boek.
February 26, 2024
Mijn moeder is in haar negentigste levensjaar beland en is dus een bewuste getuige geweest van de Tweede Wereldoorlog. Over enkele jaren zal deze generatie helaas niet meer onder ons zijn, en dan zal de kennis over de oorlog niet meer uit eerste hand worden doorgegeven.
Het is daarom bemoedigend dat er auteurs zoals Rachel van Charante zijn.
Om het verleden tot leven te brengen in de vorm van fictie, zijn er drie cruciale elementen: een grondige historische kennis om de gebeurtenissen in de juiste context te plaatsen, een intrigerend verhaal om deze gebeurtenissen aan op te hangen, en een meeslepende schrijfstijl om het verhaal geloofwaardig en boeiend te maken. Van Charante beheerst al deze aspecten uitstekend.
Ze excelleert daarnaast in het portretteren van de karaktereigenschappen van haar personages, zoals:
"Ik vraag me af hoe ik Ralph zou moeten omschrijven. Hij lijkt uit meerdere lagen te bestaan. Telkens als je een laag hebt afgepeld, is het een verrassing wat je tegenkomt en komt er weer een nieuwe laag tevoorschijn. Hij is temperamentvol, maar ook zorgzaam. Hij is sympathiek, maar weet ook hoe hij zijn charismatische kant kan inzetten om anderen te bespelen."
of:
"Louise is zo'n type dat je het gevoel geeft dat je per definitie iets verkeerds doet. Alsof ze een aantal onzichtbare grenzen heeft die je elk moment kunt overschrijden, zonder dat duidelijk is waarom."
"Het Grachtenhuis" vertelt niet alleen het verhaal van de oorlog, maar draait vooral om de mensen. Het is prijzenswaardig dat haar personages niet in zwart-wit worden geschilderd. Ze hebben hun twijfels en onhebbelijkheden, wat hen menselijk maakt.
Het hoofdpersonage, Heleen, heeft een ijzersterk karakter en een sterk rechtvaardigheidsgevoel, wat duidelijk niet uit de lucht komt vallen.
Wat me het meest aanspreekt aan dit boek is de manier waarop de spanning wordt opgebouwd. Het verhaal leidt je naar een boeiende episode, neemt dan even gas terug met een romantisch intermezzo en komt vervolgens in volle vaart terug. Het lot van onderduikers, joden, verzetsmensen, verraders en bezetters wordt klein en dichtbij gebracht. Als lezer raak je op die manier betrokken bij de personages, en dat maakt het verhaal boeiender en realistischer dan de meeste grote oorlogsfilms. Daarnaast weet Van Charante ook nog een geloofwaardige romance in het verhaal te weven. Uiteindelijk draait alles om liefde.
Wat mij persoonlijk aansprak is het feit dat Van Charante haar roots gebruikt en koestert in het boek, de liefde voor haar eigen streek straalt ervan af.
Bovendien heeft Rachel van Charante knap het heden en het verleden in het verhaal verweven. We volgen parallel de gebeurtenissen in de oorlog en de zoektocht van een jonge vrouw in het heden naar haar familiegeschiedenis. De beschrijving van het heden voegt een extra laag aan het verhaal toe en dient niet alleen om het verhaal in beweging te houden.
Ik ben ervan overtuigd dat deze roman, die leest als een thriller, veel mensen zal aanspreken. Dit was het eerste boek dat ik van Rachel van Charante las, maar ik ben meteen een fan.
Voor mij verdient dit boek een solide beoordeling van 4,5 sterren!
Het is daarom bemoedigend dat er auteurs zoals Rachel van Charante zijn.
Om het verleden tot leven te brengen in de vorm van fictie, zijn er drie cruciale elementen: een grondige historische kennis om de gebeurtenissen in de juiste context te plaatsen, een intrigerend verhaal om deze gebeurtenissen aan op te hangen, en een meeslepende schrijfstijl om het verhaal geloofwaardig en boeiend te maken. Van Charante beheerst al deze aspecten uitstekend.
Ze excelleert daarnaast in het portretteren van de karaktereigenschappen van haar personages, zoals:
"Ik vraag me af hoe ik Ralph zou moeten omschrijven. Hij lijkt uit meerdere lagen te bestaan. Telkens als je een laag hebt afgepeld, is het een verrassing wat je tegenkomt en komt er weer een nieuwe laag tevoorschijn. Hij is temperamentvol, maar ook zorgzaam. Hij is sympathiek, maar weet ook hoe hij zijn charismatische kant kan inzetten om anderen te bespelen."
of:
"Louise is zo'n type dat je het gevoel geeft dat je per definitie iets verkeerds doet. Alsof ze een aantal onzichtbare grenzen heeft die je elk moment kunt overschrijden, zonder dat duidelijk is waarom."
"Het Grachtenhuis" vertelt niet alleen het verhaal van de oorlog, maar draait vooral om de mensen. Het is prijzenswaardig dat haar personages niet in zwart-wit worden geschilderd. Ze hebben hun twijfels en onhebbelijkheden, wat hen menselijk maakt.
Het hoofdpersonage, Heleen, heeft een ijzersterk karakter en een sterk rechtvaardigheidsgevoel, wat duidelijk niet uit de lucht komt vallen.
Wat me het meest aanspreekt aan dit boek is de manier waarop de spanning wordt opgebouwd. Het verhaal leidt je naar een boeiende episode, neemt dan even gas terug met een romantisch intermezzo en komt vervolgens in volle vaart terug. Het lot van onderduikers, joden, verzetsmensen, verraders en bezetters wordt klein en dichtbij gebracht. Als lezer raak je op die manier betrokken bij de personages, en dat maakt het verhaal boeiender en realistischer dan de meeste grote oorlogsfilms. Daarnaast weet Van Charante ook nog een geloofwaardige romance in het verhaal te weven. Uiteindelijk draait alles om liefde.
Wat mij persoonlijk aansprak is het feit dat Van Charante haar roots gebruikt en koestert in het boek, de liefde voor haar eigen streek straalt ervan af.
Bovendien heeft Rachel van Charante knap het heden en het verleden in het verhaal verweven. We volgen parallel de gebeurtenissen in de oorlog en de zoektocht van een jonge vrouw in het heden naar haar familiegeschiedenis. De beschrijving van het heden voegt een extra laag aan het verhaal toe en dient niet alleen om het verhaal in beweging te houden.
Ik ben ervan overtuigd dat deze roman, die leest als een thriller, veel mensen zal aanspreken. Dit was het eerste boek dat ik van Rachel van Charante las, maar ik ben meteen een fan.
Voor mij verdient dit boek een solide beoordeling van 4,5 sterren!
July 31, 2024
1942. Heleen woont tijdelijk bij haar ouders op de boerderij, nadat haar man is omgekomen aan het front. Ze kan echter niet wachten om terug te keren naar Amsterdam, waar ze haar leven had opgebouwd. Als ze de kans krijgt om als secretaresse voor een belangrijk advocatenkantoor in de hoofdstad te gaan werken, grijpt ze die met beide handen aan.
Maar algauw komt ze erachter dat haar baas in dienst is van het Duitse Rijk, en Heleen begint te twijfelen. Wil ze wel voor zo iemand werken? Tegelijkertijd beseft ze dat ze ook invloed kan hebben – en misschien zelfs haar beste vriendin kan helpen, die Joods is. Er breekt een levensgevaarlijke periode aan. Terwijl ze niemand meer écht kan vertrouwen, moet Heleen cruciale keuzes maken om de mensen van wie ze houdt te kunnen redden.
Het grachtenhuis is het eerste boek dat ik van Rachel van Charante heb gelezen. Ik ben zeker niet teleurgesteld.
Het verhaal wordt verteld vanuit twee personages. De eerste verhaallijn gaat over Heleen en speelt zich af in 1942. Heleen krijgt te maken met lastige keuzes: haar baan als secretaresse voor een nazi gebruiken om joden te helpen, of terugkeren naar haar ouders in Lochem. Ze besluit tot het eerste, wat grote gevolgen heeft.
De tweede verhaallijn gaat over Joyce, in 2022. Joyce is een achterkleindochter van Ralp Baumann, de baas van Heleen. Ze heeft veel slechte verhalen over hem gehoord en probeert nu de waarheid boven tafel te krijgen.
Normaalgesproken ben ik geen groot fan van een oorlogsroman verteld vanuit het verleden en het heden. De hedendaagse verhaallijn is vaak niet bijzonder interessant en volgt meestal eenzelfde patroon. Hoewel ook nu de hedendaagse verhaallijn niet erg bijzonder was, had het wel toegevoegde waarde. Van Charante heeft ervoor gekozen een verhaal te schrijven waarbij ook de vooroordelen na de oorlog duidelijk naar voren komen. Het laten zien van de verkeerde opvattingen over het oorlogsverleden is daarom een belangrijk aspect van het hedendaagse perspectief. Tegelijkertijd ligt de nadruk duidelijk op de ervaringen verteld vanuit Heleen.
De kracht van dit verhaal zit in het laten zien van de moeilijkheden die mensen in het verzet meemaakten. Er was constant het gevaar op verraad, een element dat sterk naar voren komt in dit verhaal. Tegelijkertijd wisten anderen vaak niet wat de verzetsmensen deden, waardoor hun bijdrage aan de oorlog vaak werd onderschat, of zelfs verkeerd geïnterpreteerd. Hoewel een werk van fictie, laat dit boek veel van de lastige aspecten van verzetswerk mooi zien.
Bijzonder ook is de enorme spanning. Vooral later in het verhaal zat ik op het puntje van mijn stoel. Sommige delen lazen bijna als een thriller zo spannend.
Rachel van Charante heeft kortom een indrukwekkend verhaal neergezet dat leest als een trein. Ik geef het boek vier sterren.
Meer recensies lezen? Kijk op https://meningvaneenboekenwurm.jouwwe...
Maar algauw komt ze erachter dat haar baas in dienst is van het Duitse Rijk, en Heleen begint te twijfelen. Wil ze wel voor zo iemand werken? Tegelijkertijd beseft ze dat ze ook invloed kan hebben – en misschien zelfs haar beste vriendin kan helpen, die Joods is. Er breekt een levensgevaarlijke periode aan. Terwijl ze niemand meer écht kan vertrouwen, moet Heleen cruciale keuzes maken om de mensen van wie ze houdt te kunnen redden.
Het grachtenhuis is het eerste boek dat ik van Rachel van Charante heb gelezen. Ik ben zeker niet teleurgesteld.
Het verhaal wordt verteld vanuit twee personages. De eerste verhaallijn gaat over Heleen en speelt zich af in 1942. Heleen krijgt te maken met lastige keuzes: haar baan als secretaresse voor een nazi gebruiken om joden te helpen, of terugkeren naar haar ouders in Lochem. Ze besluit tot het eerste, wat grote gevolgen heeft.
De tweede verhaallijn gaat over Joyce, in 2022. Joyce is een achterkleindochter van Ralp Baumann, de baas van Heleen. Ze heeft veel slechte verhalen over hem gehoord en probeert nu de waarheid boven tafel te krijgen.
Normaalgesproken ben ik geen groot fan van een oorlogsroman verteld vanuit het verleden en het heden. De hedendaagse verhaallijn is vaak niet bijzonder interessant en volgt meestal eenzelfde patroon. Hoewel ook nu de hedendaagse verhaallijn niet erg bijzonder was, had het wel toegevoegde waarde. Van Charante heeft ervoor gekozen een verhaal te schrijven waarbij ook de vooroordelen na de oorlog duidelijk naar voren komen. Het laten zien van de verkeerde opvattingen over het oorlogsverleden is daarom een belangrijk aspect van het hedendaagse perspectief. Tegelijkertijd ligt de nadruk duidelijk op de ervaringen verteld vanuit Heleen.
De kracht van dit verhaal zit in het laten zien van de moeilijkheden die mensen in het verzet meemaakten. Er was constant het gevaar op verraad, een element dat sterk naar voren komt in dit verhaal. Tegelijkertijd wisten anderen vaak niet wat de verzetsmensen deden, waardoor hun bijdrage aan de oorlog vaak werd onderschat, of zelfs verkeerd geïnterpreteerd. Hoewel een werk van fictie, laat dit boek veel van de lastige aspecten van verzetswerk mooi zien.
Bijzonder ook is de enorme spanning. Vooral later in het verhaal zat ik op het puntje van mijn stoel. Sommige delen lazen bijna als een thriller zo spannend.
Rachel van Charante heeft kortom een indrukwekkend verhaal neergezet dat leest als een trein. Ik geef het boek vier sterren.
Meer recensies lezen? Kijk op https://meningvaneenboekenwurm.jouwwe...
July 12, 2022
Lochem 1942
Nadat Heleens man overleed in de oorlog, keerde ze terug naar haar ouders in Lochem. Echter, na twee jaar van het plattelandsleven geproefd te hebben, heeft Heleen terug nood aan de stad. Ze vindt al snel een job als secretaresse bij een advocatenkantoor in Amsterdam. Al op haar eerste werkdag blijkt dat het advocatenkantoor in dienst is van het Duitse Rijk, hier wordt er beslist tussen leven en dood van duizenden Nederlandse Joden. Wil Heleen werken voor de Duitsers of besluit ze een gevaarlijker pad te kiezen?
Maastricht 2021
Joyces moeder wordt gediagnosticeerd met Alzheimer. Een goede raad van de dokters is om vaak herinneringen op te halen. Joyce gaat al snel op zoek naar oude fotoalbums en stoot zo op een foto van haar grootvader. Een grootvader die altijd stilgezwegen is. Joyce besluit op onderzoek te gaan naar wat voor man haar grootvader werkelijk was.
Heel erg leuk vind ik dat het verhaal zich wederom afspeelt in Lochem, net zoals in Rachels vorige boek. Ook enkele personages maken hun terugkeer in Het grachtenhuis.
Waar ik bij Rachels debuut Het Schuilhuis nog af en toe kleine twijfeltjes had, heeft ze die met Het grachtenhuis helemaal van de tafel geveegd. Ze zet een realistisch, krachtig verhaal neer doorspekt met verrassende elementen. Rachel voegde hier ook nog eens de juiste dosis spanning aan toe en zorgde zo voor een verhaal dat onmogelijk weg te leggen is. Het grachtenhuis heeft mij geen moment verveeld, maar mij wel voor de volle honderd procent laten genieten.
Vindt mij ook op Facebook en Instagram @annelies_leest.
Nadat Heleens man overleed in de oorlog, keerde ze terug naar haar ouders in Lochem. Echter, na twee jaar van het plattelandsleven geproefd te hebben, heeft Heleen terug nood aan de stad. Ze vindt al snel een job als secretaresse bij een advocatenkantoor in Amsterdam. Al op haar eerste werkdag blijkt dat het advocatenkantoor in dienst is van het Duitse Rijk, hier wordt er beslist tussen leven en dood van duizenden Nederlandse Joden. Wil Heleen werken voor de Duitsers of besluit ze een gevaarlijker pad te kiezen?
Maastricht 2021
Joyces moeder wordt gediagnosticeerd met Alzheimer. Een goede raad van de dokters is om vaak herinneringen op te halen. Joyce gaat al snel op zoek naar oude fotoalbums en stoot zo op een foto van haar grootvader. Een grootvader die altijd stilgezwegen is. Joyce besluit op onderzoek te gaan naar wat voor man haar grootvader werkelijk was.
Heel erg leuk vind ik dat het verhaal zich wederom afspeelt in Lochem, net zoals in Rachels vorige boek. Ook enkele personages maken hun terugkeer in Het grachtenhuis.
Waar ik bij Rachels debuut Het Schuilhuis nog af en toe kleine twijfeltjes had, heeft ze die met Het grachtenhuis helemaal van de tafel geveegd. Ze zet een realistisch, krachtig verhaal neer doorspekt met verrassende elementen. Rachel voegde hier ook nog eens de juiste dosis spanning aan toe en zorgde zo voor een verhaal dat onmogelijk weg te leggen is. Het grachtenhuis heeft mij geen moment verveeld, maar mij wel voor de volle honderd procent laten genieten.
Vindt mij ook op Facebook en Instagram @annelies_leest.
May 16, 2022
Het grachtenhuis wordt vanuit twee perspectieven geschreven: Heleen (WOII) en Joyce (heden).
Heleen woont tijdelijk bij haar ouders in Lochem, totdat ze opnieuw terugverhuist naar Amsterdam, om bij het advocatenkantoor Van Benschop aan de slag te gaan als secretaresse. Ze wordt eerst onder valse voorwaarden aangenomen, maar ze komt er uiteindelijk achter dat Van Benschop in het verzet zit en ze gaat hem helpen met verzetsactiviteiten.
Joyce werkt als advocaat in Maastricht. Op een dag vindt ze bij haar ouders op zolder een oude foto. Als ze die aan haar ouders laat zien vertellen ze haar dat haar opa, die ze nooit heeft gekend, op die foto staat en een oorlogsmisdadiger is. Joyce is nieuwsgierig geworden en gaat er alles aan doen om de bovenste steen boven te krijgen. Ze reist door Nederland om met mensen te spreken die haar opa gekend hebben en ze komt er uiteindelijk achter dat hij helemaal geen oorlogsmisdadiger was.
Ik vond het weer een mooie historische roman van Rachel. Ik moest alleen in het begin erg wennen aan het iets kleinere lettertype. De comeback van dokter Oostinga was persoonlijk voor mij een van de grootste hoogtepunten in het boek. De spanningsboog in dit verhaal lag ook wel hoog, omdat er momenten waren dat de details in het verhaal van Joyce en Heleen anders waren. Eerst leek Ralph de verrader te zijn en ineens was het Dries Kemp en omgekeerd. Net zoals de vraag of Ralph echt een oorlogsmisdadiger was of niet.
Ik heb genoten van dit verhaal!
Heleen woont tijdelijk bij haar ouders in Lochem, totdat ze opnieuw terugverhuist naar Amsterdam, om bij het advocatenkantoor Van Benschop aan de slag te gaan als secretaresse. Ze wordt eerst onder valse voorwaarden aangenomen, maar ze komt er uiteindelijk achter dat Van Benschop in het verzet zit en ze gaat hem helpen met verzetsactiviteiten.
Joyce werkt als advocaat in Maastricht. Op een dag vindt ze bij haar ouders op zolder een oude foto. Als ze die aan haar ouders laat zien vertellen ze haar dat haar opa, die ze nooit heeft gekend, op die foto staat en een oorlogsmisdadiger is. Joyce is nieuwsgierig geworden en gaat er alles aan doen om de bovenste steen boven te krijgen. Ze reist door Nederland om met mensen te spreken die haar opa gekend hebben en ze komt er uiteindelijk achter dat hij helemaal geen oorlogsmisdadiger was.
Ik vond het weer een mooie historische roman van Rachel. Ik moest alleen in het begin erg wennen aan het iets kleinere lettertype. De comeback van dokter Oostinga was persoonlijk voor mij een van de grootste hoogtepunten in het boek. De spanningsboog in dit verhaal lag ook wel hoog, omdat er momenten waren dat de details in het verhaal van Joyce en Heleen anders waren. Eerst leek Ralph de verrader te zijn en ineens was het Dries Kemp en omgekeerd. Net zoals de vraag of Ralph echt een oorlogsmisdadiger was of niet.
Ik heb genoten van dit verhaal!
This entire review has been hidden because of spoilers.
January 3, 2023
Het is midden in de tweede wereldoorlog als Heleen de kans krijgt om als secretaresse bij een advocatenkantoor in Amsterdam aan de slag te gaan. Zij verlaat de boerderij van haar ouders en stapt het stadse leven in. Haar baas blijkt Duitser te zijn en in dienst te zijn van het Duitse Rijk. Hij probeert vluchtende joden op te pakken. Terwijl Heleen juist haar joodse vrienden wil redden van deportatie. Het wordt moeilijk voor Heleen om te werken voor een Duitser terwijl zij hier niet achter staat. Maar is Baas Ralph wel zo slecht als hij zich voordoet?
Het boek wordt vanuit twee personen geschreven beiden vanuit de eerste persoon. Het verhaal van Heleen in 1942 in de oorlogstijd en daar doorheen loopt het verhaal van Joyce in 2021. Joyce blijkt de kleindochter van Duitser Ralph te zijn en kent alleen de vreselijke verhalen van de oorlog en het verraad.
Zij wil meer weten over wat er allemaal gebeurd is en gaat op onderzoek uit. De verhaallijnen worden prachtig maar ook met veel informatie uitgewerkt.
Heel knap hoe Rachel beide verhalen weet samen te brengen en het geheim langzaam ontrafeld wordt. Met de prettige schrijfstijl zit je helemaal in het verhaal.
Het is een oorlogsboek waarin niet alleen nare dingen beschreven worden, maar waarin ook mooie zaken verweven zijn zoals liefde, kracht en vertrouwen.
Het boek wordt vanuit twee personen geschreven beiden vanuit de eerste persoon. Het verhaal van Heleen in 1942 in de oorlogstijd en daar doorheen loopt het verhaal van Joyce in 2021. Joyce blijkt de kleindochter van Duitser Ralph te zijn en kent alleen de vreselijke verhalen van de oorlog en het verraad.
Zij wil meer weten over wat er allemaal gebeurd is en gaat op onderzoek uit. De verhaallijnen worden prachtig maar ook met veel informatie uitgewerkt.
Heel knap hoe Rachel beide verhalen weet samen te brengen en het geheim langzaam ontrafeld wordt. Met de prettige schrijfstijl zit je helemaal in het verhaal.
Het is een oorlogsboek waarin niet alleen nare dingen beschreven worden, maar waarin ook mooie zaken verweven zijn zoals liefde, kracht en vertrouwen.
January 4, 2023
Het grachtenhuis is een bijzonder geschreven oorlogsroman, het verhaal grijpt je bij de strot. Het zou me niet verbazen als het verhaal is gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen uit de oorlog. Rachel van Charante schrijft op een manier waardoor je het gevoel hebt dat dit verhaal over bekenden gaat. De betrokkenheid die je voelt met de hoofdpersonages is groot, dit geldt niet alleen voor het deel dat zich in oorlogstijd afspeelt maar ook voor de delen die zich in het heden afspelen. Het laat je voelen hoeveel impact de oorlog nu nog heeft op (verre) nabestaanden.
Je wordt je bewust van de vrijheid waarin wij hopelijk nog lang kunnen leven, inmiddels ervaren we allemaal dat dit een relatief begrip is.
Heleen is een bijzonder sterke persoonlijkheid, zij gaat voor anderen door het vuur, de littekens die de oorlog op haar achterlaten zorgen ervoor dat ze een bijzondere keuze maakt voor haar toekomst, dit geeft een warm gevoel. Ik weet niet of ik er zelf toe in staat zou zijn.
Van Charante weet middels haar schrijfstijl emoties zoals angst zeer realistisch over te brengen. Het grachtenhuis is niet alleen een roman maar bevat ook zeker spannende passages die je doen huiveren.
Het is een verhaal over liefde, vriendschap, vertrouwen gecombineerd met gruwelijke misdaden, een verhaal wat me altijd bij zal blijven.
Het grachtenhuis krijgt van mij welverdiend 5 sterren.
Bianca
Je wordt je bewust van de vrijheid waarin wij hopelijk nog lang kunnen leven, inmiddels ervaren we allemaal dat dit een relatief begrip is.
Heleen is een bijzonder sterke persoonlijkheid, zij gaat voor anderen door het vuur, de littekens die de oorlog op haar achterlaten zorgen ervoor dat ze een bijzondere keuze maakt voor haar toekomst, dit geeft een warm gevoel. Ik weet niet of ik er zelf toe in staat zou zijn.
Van Charante weet middels haar schrijfstijl emoties zoals angst zeer realistisch over te brengen. Het grachtenhuis is niet alleen een roman maar bevat ook zeker spannende passages die je doen huiveren.
Het is een verhaal over liefde, vriendschap, vertrouwen gecombineerd met gruwelijke misdaden, een verhaal wat me altijd bij zal blijven.
Het grachtenhuis krijgt van mij welverdiend 5 sterren.
Bianca
May 29, 2022
I mostly enjoyed reading the book, esp. the personalities and their emotions. Partly it is a history lesson to those unfamiliar with those years.
I also like recognizing personages of people and (old) family members I know of. What got in my way during reading is that the action happened too fast. Heleen starts an unknown secretarial position on one day, and within a few days she becomes a surprisingly good resistance operative. a few days later. So just as the book carries me along emotionally something very unrealistic or too coincidental happens to break my chain of thought and pops into my present reality. I also find this A-B pattern occurs in too many of these recent books. A: experience/mystery of person during WW2 proceeding through time, B: granddaughter, journalist ... today unravelling the past until a grand resolution is reached. Its becoming a bit predictable. Anyways, I'm still going to try and read her earlier book although I see it gets worse reviews.
I also like recognizing personages of people and (old) family members I know of. What got in my way during reading is that the action happened too fast. Heleen starts an unknown secretarial position on one day, and within a few days she becomes a surprisingly good resistance operative. a few days later. So just as the book carries me along emotionally something very unrealistic or too coincidental happens to break my chain of thought and pops into my present reality. I also find this A-B pattern occurs in too many of these recent books. A: experience/mystery of person during WW2 proceeding through time, B: granddaughter, journalist ... today unravelling the past until a grand resolution is reached. Its becoming a bit predictable. Anyways, I'm still going to try and read her earlier book although I see it gets worse reviews.
May 28, 2022
Ik heb van Het schuilhuis, het vorige boek van deze schrijfster, erg genoten dus was benieuwd naar deze. Deze vind ik nog mooier dan Het schuilhuis, wat een prachtig verhaal. Je leest het verhaal vanuit het verleden vanuit Heleen en vanuit het heden vanuit Joyce. Zo worden er steeds wat meer dingen duidelijk. Het is een roman maar er zit ook zeker spanning in. Het boek heeft een fijne schrijfstijl, het is ook allemaal heel beeldend geschreven. Je zit helemaal in het verhaal en je wilt ook niet stoppen. Heleen is een mooie, sterke vrouw die veel over heeft voor haar vriendin. Joyce is een vrouw die weet wat ze wilt, ze gaat, ondanks de negatieve verhalen van haar moeder, toch op zoek naar wat er gebeurt is in het verleden. Hopelijk komen er nog meer van zulke mooie boeken van Rachel van Charante.
August 2, 2022
Wat hou ik van deze genre, ook deze Het grachtenhuis heeft diepe indruk op mij achtergelaten. Je voelt de spanning , de angst van de personages. Kippenvel moment. Wie kon je je vertrouwen in die tijd? Je zet je leven op het spel om anderen te helpen. Dit verhaal zal mij lang bijblijven. En deze auteur ga ik echt volgen, ze heeft een fijne schrijfstijl en neemt je echt mee in het verhaal.
October 29, 2022
Ik vond het verhaal van Heleen spannend en meeslepend, maar ik snap niet goed hoe Joyce haar verhaal hier op aansluit. Joyce hoort dat haar moeder Alzheimer heeft, maar hier wordt in het verhaal niets mee gedaan. In plaats daarvan duikt Joyce in het verleden van haar opa. Why???
Voor mijn gevoel was het beter geweest als de schrijfster het alleen bij de verhaallijn van Heleen haf gehouden.
Voor mijn gevoel was het beter geweest als de schrijfster het alleen bij de verhaallijn van Heleen haf gehouden.
June 23, 2022
Rachel van Charante is voor mij een wat-ze-ook-uitbrengt-ik-lees-het auteur geworden. Ik was al mega fan van haar eerste boek ‘Het schuilhuis’ (in twee dagen uitgelezen), en dit boek is misschien wel nog beter! Zo’n goed, mooi en mega spannend verhaal. Ik kon het niet wegleggen!!
Displaying 1 - 30 of 43 reviews