Кралят на двете Сицилии

by Andrzej Kuśniewicz, Анджей Кушневич

Дебютирал като белетрист след 55-ата си година, Анджей Кушневич бързо се нареди сред първенците на полската проза. „Кралят на двете Сицилии“ е най-често превежданият от излезлите му десетина романа. В него майсторски са преплетени три фабулни нишки: убийството на ерцхерцог Франц Фердинанд в Сараево през юни 1914 година, „нечестивата“ любов на младия австриец-студент по право и поет Емил Р. и загадъчната смърт на циганката Марика. Отличен познавач на австроунгарската действителност в навечерието на Първата световна война, Кушневич рисува крушението на една империя и на един неин поданик. Героите на романа си приличат по това, че не хвърлят мост към бъдещето, към нашето време. Остават си затворена страница, далечна легенда, в която все пак е полезно да се потопи днешният човек, за да почувствува по-ярко себе си и епохата си — така коренно различни от Емил Р. и неговото обкръжение.

Genres: Fiction, 20th Century

236 pages, Hardcover

First published January 1, 1970

Reviews

[Tijana]

Kusnjevič je sjajan autor koji - barem u ovoj knjizi - ne daje ni dve pare za to šta drugi misle. I od samog početka sveznajući pripovedač Kralja dveju Sicilija nastupa sa neverovatnom samouverenošću u svoje sposobnosti. Tako da imamo klasičnu sveznajuću naraciju i finu ironiju u pripovedanju s jedne strane, i modernistički ultrabrzi montažni postupak s druge, i s treće - s ljubavlju urađeni pastiš najtipičnije dekadentno-secesionističke ali i ekspresionističke teme (incestuozne ljubavi brata prema sestri, mnogo pozdrava, vaš Georg Trakl), a s četvrte krležijanski raskošan opis umiranja Austrougarske. I tako suverenu upotrebu lajtmotiva da zaneta čitateljka samo radi *_* i planira nabavku haljine boje solferino.

"Emil je zapamtio tu haljinu. I naziv, moderan u ono doba: boja solferino. To je tamni violet, prožet krvlju. I odmah za nazivom rodila se muzička fraza. Tri, najviše četiri zloslutna tona."

[Kuszma · Rating 5 out of 5]

Felmerült annak idején a kérdés, hogy ugyan minek hozok haza egy szatyor, többnyire érzésből összeválogatott könyvet az antikváriumból, amikor jelentős részük csak a port fogja majd a könyvespolc egy kevésbé frekventált sarkában. Nos azért, mert ilyen gyöngyszemet is lehet találni köztük. Mit gyöngyszemet! Lúdtojás nagyságú csiszolt smaragdot! Kuśniewicz veretes szövege az Osztrák-Magyar Monarchia végóráit fagyasztja irodalomba, ilyen értelemben pedig Musil és Joseph Roth szellemi rokona – és nem is kell szégyenkeznie mellettük. A világháború éppen csak kirobbant, Ferenc Ferdinánd már a boncasztalon, sőt: a sírgödörben, és a világháborúk dinamikájából fakad, hogy félő, egynémely szereplő is követni fogja majd oda őt. Ugyanakkor ez a regény mégsem klasszikus háborús regény, hanem az elmúlás és a szétesés regénye, a központjában Emillel, a hiperszenzitív, Nietzschén szocializálódott fiatalemberrel, aki ráadásul ott vergődik a nővére iránt érzett bizarr szenvedély hálójában. Emil és a Monarchia párhuzamos széthullását Kuśniewicz ínyenc módon érzékelteti – nem elmesél egy történetet, hanem egy történet szilánkjait teríti elénk, amelyek között nem állít fel rangsort: számára Ferenc Ferdinánd és (például) egy cigánylány halála egyenértékű, mert következményeik egyformán beláthatatlanok, az pedig, hogy egyáltalán bekövetkeztek, egyformán jóvátehetetlenné teszi őket. És miközben (mint jó fiákeres fiákerét) magabiztosan kormányozza mondatait valami felé, ami az olvasó számára még homályba merül, meg-megáll, hogy tündéri leírásokba és filozofálásokba bonyolódjon erről-arról, az olvasó meg jól teszi, ha figyel, mert meglehet, ami most még lényegtelennek látszik, később sorsdöntővé magasztosul. Elképesztően kifinomult időkezelésű, izgalmas próza – lendületből rendeltem is még két könyvet az írótól. (Egy szatyornyi más könyvvel együtt.)

[Paula · Rating 3 out of 5]

3,5/5
to było o wszystkim i o niczym and i love that

[dominika · Rating 1 out of 5]

nudy jak skurwysyn, bratek chciał być chyba jakimś Gombrowiczem czy cos ale nie wyszło

[Xavier]

Recomendación de Sergio Pitol que busqué durante algunos años.
La prosa es extremadamente descriptiva y lírica, demasiado cargada como para llevarse bien con la estructura temporal que tiene. Al final depende del gusto de cada lector. Este pasaje fue el que decidió el abandono:

“La imagen es en blanco y negro, como un grabado en acero. Todo lo que se encuentra en la claridad de la luna naciente aparece uniformemente blanco, como la creta. El cielo es negro, como también todo cuanto en la tierra se esconde del claro de luna. Así pues el jinete es negro, al igual que el caballo y su esclavina de ulano que cuelga de sus hombros y su cara a la sombra del gorro tártaro, del que emerge una pluma solitaria de garza (…) Las piedras son blancas y negras. La sombra del caballo que salta por encima de ellas, negra. La sombra del jinete y la sombra del caballo flotan en el espacio plateado y brumoso”.

Y así… sin entrar en detalles de vuelos de moscas sobre personajes y cosas similares.

[Nuria Castaño monllor · Rating 4 out of 5]

Magnífico.

[Ali · Rating 4 out of 5]

O C. K. Armii nie da się pisać inaczej, niż absolutnie chaotycznie, z milionem drobnych wątków i półwątków pojawiających się i ginących by pojawić się znowu, oraz duchem Solferino unoszącym się mniej lub bardziej widocznie ponad każdym momentem.

O kimś urodzonym w Wiedniu tuż przed Wielką Wojną nie da się mówić inaczej niż freudowsko. Zdecydowanie ma sens, że Freud swoje teorie opracował akurat w tym czasie i miejscu.

Więc nie, ta powieść nie mogłaby być ani trochę inna zachowując ducha czasu, miejsca i okoliczności. Czy to się łatwo czytało? Nie zawsze. Czy to w ogóle miało sens? Można się zastanawiać. Ale klimat epoki oddaje w 100%.

[Wojtek Konieczny · Rating 3 out of 5]

(Audiobook), 6.5/10
Lektor - 4/6
Być może najlepsza powieść Kuśniewicza - ciekawie napisana, z dobrym otwarciem i ciekawym tłem, ale ostatecznie stwierdzam, że przy wszystkich swoich atutach, proza Kuśniewicza to ostatecznie nie moja bajka (a zapoznałem się finalnie ze wszystkimi jego powieściami...).

[Aleksandra · Rating 2 out of 5]

"Król Oboja Sycylii" to z pewnością książka trudna, która wymaga ogromnego skupienia. Skomplikowana fabuła, dygresje w dygresjach, specyficzna narracja oraz obcojęzyczne słowa sprawiają, że powieść czyta się mozolnie. Na uwagę zasługuje na pewno wątek zabójstwa, a także relacja między Emilem i Elżbietą.

[Keithie Evans · Rating 2 out of 5]

This is probably a really good book to read. It talks about the Austrian-Hungarian empire from every angle and in such a way that I couldn’t follow the story. I gzve up. I didn’t actually finish this book.

[Mila Stróżyk · Rating 1 out of 5]

Najlepszym elementem tej książki było to, że mogłam ją zamknąć

[𝔀𝓲𝓴𝓽𝓸𝓻𝓲𝓪 · Rating 2 out of 5]

●●●○○○○○○○

[Víctor Sampayo · Rating 4 out of 5]

Andrzej Kuśniewicz genera esta novela a partir de varias historias, en apariencia insubstanciales y ajenas entre sí (sobre todo si tomamos en cuenta que los «grandes» acontecimientos sólo cumplen un papel secundario, de telón de fondo), pero que se trenzan para dar una imagen vívida de la agonía del imperio austro-húngaro justo en los inicios de la primera guerra mundial. La historia se centra en el asesinato inexplicable de una cíngara de quince años justo un mes después del asesinato del heredero al trono austro-húngaro, Francisco Fernando. Aunque jamás sabremos quién fue el asesino, los hechos señalan a Emil R., un joven subteniente austriaco —el otro hilo principal de la novela— perteneciente al 12º regimiento de Ulanos Sicilianos que se aloja en la ciudad de Fehértemplom y que parece huir de una relación incestuosa con su hermana mayor. Así, seguiremos los pasos de Emil desde poco antes de su equívoco nacimiento, la influencia sensual de sus dos hermanas y su atormentadora relación con el catolicismo y el pecado, en particular cuando descubre su afición por Elizabeth, su hermana mayor; todo lo cual desembocará en una alegoría de la muerte del siglo XIX europeo. La novela tiene una estructura compleja, cierto, pero también un humor ácido cuyo tufillo hace que la lectura, si bien en un principio es trabajosa y cerril, fluya cada vez con más facilidad, hasta que al final los varios hilos narrativos convergerán en un largo y oscuro réquiem...

[Beatriz]

Lo más interesante del libro son los saltos espaciales y temporales de la narración. La historia no es más que una escusa para presentarnos un sin fin de cuadros de los días que marcaron el comienzo de la Guerra de los Balcanes, en 1914.

Es el primer libro de una nueva colección que presenta Anagrama "Otra vuelta de tuerca", que pretende rescatar "tesoros ocultos" de su catálogo. Promete.

[John · Rating 1 out of 5]

Very difficult and very boring to read. I have no way of knowing if the problem was with the author or the translator. There were parts which would be so good for a few pages to only veer off into an other time and subject. I am going to see if I can find another translation of this book.