غلامعلی رعدی آذرخشی (۱۲۸۸-۱۳۷۸ ه. ش)، شاعر توانا و صاحب نثر فصیح منشیانه، عضو سابق فرهنگستان ایران، استاد پیشین ادبیات فارسی در دانشگاه ملی و سالها نماینده ایران در یونسکو بود. قصیده «نگاه» او از شاهکارهای شعری معاصر است، همچنین غزلهای لطیفی از او به جا مانده است. شعرهای او برهانی است قاطع بر این که زبان فارسی در آذربایجان، زبان اندیشه و ادبیات است و سرایندگان آنجا هماره از نگاهبانان مؤثر و نشردهنگان دلسوز زبانی هستند که قطران و خاقانی و نظامی در قرون پیش بر این خدمت پیشینگی دارند.
كامیار عابدی متولد اول فروردین 1347 است. وی از سالهای پایانی دهه 1360 ضمن اشتغال به كار معلمی و همكاری با مطبوعات، به نقد و پژوهش ادبی روی آورده است. عمده توجه وی به شعر فارسی از اواخر دوره قاجار «دوره های بیداری و مشروطه» تا امروز است . از او تاكنون كتابهای : 1.از مصاحبت آفتاب ( درباره شعر سهراب سپهری ) 1375 2.به یاد میهن ( درباره شعر ملک الشعرا بهار ) 1376 3.در زلال شعر (درباره شعر هـ . ا . سایه ) 1377 4.تنهاتر از یک برگ ( درباره شعر فروغ فرخزاد + برگزیده اشعار ) 1377 5.تپش سایه دوست ( درباره زندگی سهراب سپهری ) 1377 6.ترنّم غزل ( درباره شعر سیمین بهبهانی ) 1379 7.شبان بزرگ امید ( درباره شعر سیاوش کسرایی ) 1379 8.صور اسرافیل و علیاکبر دهخدا ( یک بررسی تاریخی و ادبی ) 1379 9.با ترانه باران ( درباره شعر گلچین گیلانی ) 1379 10.زمزمهای برای ابّدیت ( بیژن جلالی، شعرهایش و دلِ ما ) 1379 11.تصویرها و توصیفها درشعر معاصر (با محمدرضا برزگر خالقی ) 1379 12.جستجوی گل شیدایی ( شعر شیراز و منصور اوجی ) 1380 13.بهرغم پنجرههای بسته ( شعر معاصر زنان )1381 14.در جستجوی شعر ( برگزیده بررسیهای ادبی ) 1381 15.در روشنی بارانها ( تحلیل و بررسی آثار م .سرشک ) 1381 و بیش از یكصد مقاله ی تحلیلی و تحقیقی از او در مجله هایی چون ادبستان، رشد ادب فارسی، كتاب ماه، جهان كتاب، آینده، گیله وا، چیستا و هستی به چاپ رسیده است .