Na een vreselijk verlies heeft gedragsdeskundige Julia Menken grote moeite om haar leven weer op te pakken. Met tegenzin wordt ze op een grote zaak gezet waarbij jonge vrouwen in de Brabantse Peel spoorloos verdwijnen. Ze kan haar gedachten maar nauwelijks bij haar werk houden, en dan dreigt ze ook nog eens de voogdij over haar zoon Mees kwijt te raken…
Na een heel groot, vreselijk verlies heeft gedragsdeskundige Julia Menken grote moeite om haar leven weer op te pakken. Met tegenzin wordt ze op een grote zaak gezet. Een aantal jonge vrouwen zijn in de Brabantse Peel spoorloos verdwenen...
Ze kan haar gedachten maar nauwelijks bij haar werk houden. Ondertussen staat haar privéleven ook op zijn kop en dreigt ze de voogdij over haar zoon Mees kwijt te raken. Lukt het Julia om alles weer op de rit te krijgen en de verdwenen vrouwen op tijd te vinden?
'De laatste vrouw' is het tweede deel in de Julia Menken serie. Eigenlijk gaat het verder waar deel één is gestopt. Een verschrikkelijke tragedie heeft plaatsgevonden en Julia weet niet hoe ze haar leven weer op de rit moet kriigen. Dan komt er een zaak op haar pad en probeert ze zich daar mee bezig te houden. In de Brabantse Peel zijn vrouwen opeens verdwenen. Wat is er met hen gebeurd en zijn ze nog in leven?
Het verhaal speelt zich voor een groot deel in Brabant af, dus dat vond ik sowieso wel leuk als echte Brabantse 😉. De spanning is ook in dit deel weer snel aanwezig en je vraagt je af wie de dader is. Telkens word je op het verkeerde been gezet en ga je weer twijfelen. Ook dit tweede deel leest weer als een trein.
Als ik eerlijk moet zijn, vond ik 'De verloren jongen' wel wat beter. Dat wil niet zeggen dat dit een slecht verhaal is, absoluut niet, want ook hiervan heb ik enorm genoten. Maar misschien dat de spanning iets minder hoog was vergeleken met het vorige deel. De schrijfstijl van Chantal van Mierlo is wederom erg prettig en ook de cover is weer prachtig!
Ik kijk uit naar het laatste deel: De onbekende man. Deze zal over een paar maanden verschijnen!
Over het eerste deel was ik heel enthousiast, maar dit tweede deel van de trilogie kon me helaas minder aan zich binden. De schrijfstijl van Chantal leest nog steeds als een trein, maar er zitten wat feitelijke eigenaardigheden in, zoals in een avondje heen en weer rijden van Helmond naar Groningen naar Zoetermeer 🤷♀️
Het plot bevat meerdere toffe elementen, zowel in de zaak van Julia, als die van Maarten, als haar privéleven, maar wat mij betreft had het niet allemaal in 1 boek gehoeven.
De moordzaak waar Julia aan merkt zit goed in elkaar en bevat een aantal leuke plottwists, maar de aandacht hiervoor had wat mij betreft diepgaander mogen zijn met iets minder ruis van buitenaf.
Het verhaal was ook wat voorspelbaarder. Wel vond ik het heel leuk dat er een aantal toevalligheden in zijn gestopt die een verdenking plaatsen, maar eigenlijk gewoon domme pech of onhandigheid zijn. Dat maakt de verwikkelingen realistischer :)
Kortom, prima vermaakt, maar kan niet tippen aan deel 1.
In ‘De laatste vrouw’ is het al snel duidelijk dat Julia het nog steeds moeilijk heeft met het gene dat in ‘De verloren jongen’ is gebeurd. Ze heeft er grote moeite mee om haar leven weer op de rit te krijgen en aan werken moet ze eigenlijk niet denken. Hierdoor ben ik van mening dat je het ook moet lezen als het tweede deel in deze serie. Als je ‘De laatste vrouw’ als stand alone zou lezen zul je al snel merken dat je toch bepaalde belangrijke zaken, die in het eerste deel gebeurd zijn, mist. Julia’s baas besluit haar op een grote zaak in de Brabantse Peel te zetten. In het Brabantse verdwijnen vrouwen spoorloos. Julia krijgt, als profiler, de taak om een profiel op te zetten van de dader. Maar de vraag is of ze dit of dit moment wel aankan.
Je merkt tijdens het lezen dat Van Mierlo weet wat schrijven is. De spanning is eigenlijk het gehele verhaal aanwezig en zakt nergens in. Door de korte hoofdstukken vloog ik echt door het verhaal en had ik daardoor ook moeite om het boek aan de kant te leggen. Haar schrijfstijl kan ik alleen maar als prettig ervaren en elke keer wilde ik nog even een hoofdstuk verder lezen. Op een bepaald moment zat ik zo in het verhaal, dat ik het gevoel had dat ik samen met Julia bepaalde dingen aan het uitzoeken was.
In mijn recensie ‘De verloren jongen’ schreef ik dat dat wel eens de beste thriller in tijden was. Maar ik denk dat ik beter kan zeggen dat de Julia Menken-serie tot één van de beste series behoord. Man, man, man, wat heb ik, dit tweede deel, met veel plezier gelezen. Laat het derde en laatste deel, ‘De onbekende man‘, maar komen. Ik kan niet wachten!
De laatste vrouw is het tweede deel over gedragsdeskundige Julia Menken. Julia probeert haar leven weer op orde te krijgen. Ze wordt op een zaak gezet over vermiste vrouwen in het Brabantse Peel. Ze komen allemaal uit dezelfde omgeving, waardoor de vermissing aan elkaar gelinkt kunnen worden. Aan Julia de taak op het profiel van de dader op te stellen. Maar door privé zaken wordt het haar allemaal wat teveel, gaat het lukken om de vermiste vrouwen te vinden?
Het boek pakte me meteen. Het eerste hoofdstuk maakt je direct nieuwsgierig en zorgt ervoor dat het verhaal onder je huid kruipt. Je voelt de gruwel en de spanning. En in deel 1 heb je Julia al leren kennen, waardoor een inleiding niet meer nodig is.
Chantal van Mierlo heeft een fijne schrijfstijl, waardoor het boek heel vlot leest. Af en toe zijn er kleine cliffhangers doordat er van perspectief gewisseld wordt. Dit zorgt ervoor dat je door wil blijven lezen. Ook is het zo geschreven dat het niet duidelijk is wie de dader is en het tot het eind verrassend blijft.
Net als in het eerste deel gebeuren er in De laatste vrouw ook dingen in het privéleven van Julia. Dit zorgt voor meer diepgang en voor afwisseling in het verhaal, omdat het niet alleen om de zaak draait. Wel was Julia in dit deel weer egoïstisch en soms kwam ze ook wat hypocriet over. Waar dat in het eerste deel ervoor zorgde dat ik het boek een ster minder gaf, is dat bij dit deel niet het geval. Het hoort bij het karakter van Julia en het zorgde ervoor dat je je blijft afvragen hoe Julia op een bepaalde situatie gaat reageren, wat op een gegeven moment positief uitviel.
Ik wil graag nog meer over Julia, Maarten, Mees en de anderen lezen, dus ik kijk al uit naar juni want dan komt deel 3, De onbekende man, uit!
Deel 1 las heerlijk vlot en bevatte een goed en spannend verhaal. Detective met daarnaast een vleugje realiteit. Dat was in dit tweede deel ook het geval al vond ik de privéverhaallijn van Julia iets teveel van het goede en overigens ook niet altijd kloppen (Raad voor de Kinderbescherming staat echt niet zó snel op de stoep en met de wachtlijsten nu al helemáál niet). Los van dat stukje mochten er ook wel iets minder thema's verwerkt worden.
Er waren wel wat plotwendingen, maar ik had ze zelf te snel door. Pluspunt aan dit boek is door de vlotte, gemakkelijke schrijfstijl, korte hoofdstukken en voldoende spanning wel steeds door wil lezen.
Nadat ik super enthousiast was over het eerste deel in de Julia Menken-serie, kon ik dan ook niet wachten om het vervolg te gaan lezen. Bedankt @decrimecompagnie voor dit recensie-exemplaar.
Ook met dit vervolg zet Chantal van Mierlo weer een ijzersterke thriller neer. Het boek blijft tot het allerlaatste moment spannend en ondanks dat ik op een gegeven moment dacht te weten hoe de zaak in elkaar stak, wist Chantal van Mierlo me toch elke keer weer aan het twijfelen te brengen. Het boek vond ik daardoor onvoorspelbaar.
“Een mooie vlinder, de prachtvolle kleur op haar vleugels tot onherkenbaar uitgesmeerd. Een gewelddadige metamorfose. Je fladdert, probeert te ontkomen, maar ook jij zult gekneveld ten onder gaan.”
De personages, bekend van het eerste boek, komen ook nu weer veelvuldig aanbod. Ze zijn goed uitgewerkt en opnieuw leren we meer kennen over hun karakters. Maar ook in dit deel staat Julia natuurlijk centraal. Ze vormt de spil in het grote web.
“Ik ben niet meer dan een omhulsel van mijn vroegte ik. In mijn leven is niets meer zeker; ik vind geen houvast.”
Het boek leest, mede door de korte hoofdstukken en makkelijke schrijfstijl zeer vlot. Toen ik eenmaal in het verhaal zat, liet het mij niet meer los en vloog ik door de bladzijden heen. Ik kon niet meer stoppen met lezen.
Daarnaast lezen we in dit boek ook weer hoe Julia haar privéleven, dat aan een zijden draadje hangt, op orde probeert te krijgen. Het verhaal sluit naadloos aan op het eerste deel en zelfs na het lezen van dit vervolg zijn er nog genoeg losse eindjes die mij nieuwsgierig maken naar het derde deel.
“De gedachte aan wat er ging komen stemde haar vrolijk. Terug naar een normaal leven.”
Dit is alweer deel twee in de heftige thriller reeks rondom de gedragsdeskundige Julia Menken.
Ook in dit deel krijgt Julia weer een heftige casus voor haar kiezen. Terwijl zijn nog volop met een groot verlies in haar persoonlijk leven zit, moet zij alweer onderzoek doen naar een grote zaak waarbij jonge vrouwen in de Brabantse Peel spoorloos lijken te verdwijnen.
Chantal heeft een vlotte schrijfstijl maar kan er tegelijkertijd ook een gruwelijk verhaal van maken. Elk hoofdstuk begint met een spannend intro waarbij er heftige, soms zelfs lugubere, dingen gebeuren.
Het verhaal wordt langzaam opgebouwd, waardoor je voortdurend in het duister tast over de ware aard van de gebeurtenissen. Lange tijd weet de auteur je in het ongewisse te houden, waardoor je gedwongen wordt te speculeren over de identiteit van de dader.
Chantal toont zich een erg goede schrijfster; het verhaal behoudt voortdurend zijn vaart en diepgang. De spanning blijft voelbaar tot aan de laatste bladzijde, eindigend in een briljant doordachte plottwist.
Wat mij intrigeert aan deze thrillerserie is de zorgvuldige aandacht die wordt besteed aan het persoonlijke leven van Julia. De zaak waaraan zij werkt wordt uitgewerkt maar ook haar eigen leven. Dit maakt de boeken nog boeiender.
Ik geloof dat het wijs is om deze serie in de juiste volgorde te lezen, aangezien er een ontwikkeling in Julia’s persoonlijke leven plaatsvindt. Het is fijn om dit chronologisch te lezen.
Ik ben heel benieuwd naar het laatste deel in deze serie.
Het eerste deel van deze serie was me goed bevallen. In dit deel gaan we verder waar we in het vorige zijn gestopt. Julia kampt met een groot verlies, haar dochtertje. Dit zorgt dat ze in een negatieve spiraal zit. Ze krijgt het niet voor elkaar om vooruit te kijken. Maar door een goede trap onder haar kont weet ze zichzelf weer op het pad te krijgen. Ze wordt met tegenzin op een zaak gezet waar jonge vrouwen spoorloos verdwijnen. Na enkele dagen op deze zaak lijkt ze zich herpakt te hebben, denk aan de schop onder haar kont. Ze bijt zich erin vast. Wat echter door haar koppigheid ook wel eens tot boze gezichten van hoger af komt.
Wederom een spannend deel in deze serie. Julia is een vrouw die wanneer ze d´r onderbuik gevoel volgt een hardnekkige vrouw is die tot het gaatje wilt gaan. Dit valt niet bij iedereen in goede aarde. Chantal wist me in dit verhaal lang op het verkeerde been te zetten met wie de verdachte nu was. Tot op het laatst weet ze de verdachte goed allemaal in het verkeerde daglicht te zetten. Knap gedaan! Wederom een fijne thriller om te lezen. Nu wachten op het volgende deel.
Na een vreselijk verlies heeft gedragsdeskundige Julia Menken grote moeite om haar leven weer op te pakken. Met tegenzin wordt ze op een grote zaak gezet waarbij jonge vrouwen in de Brabantse Peel spoorloos verdwijnen. Ze kan haar gedachten maar nauwelijks bij haar werk houden, en dan dreigt ze ook nog eens de voogdij over haar zoon Mees kwijt te raken.
De laatste vrouw is het tweede deel in een trilogie. Het is wel aan te raden om eerst deel 1 te lezen. Het is een op zichzelf staande zaak maar wat er speelt in het privéleven van Julia loopt wel door van deel 1 naar deel 2. Het boek heeft korte hoofdstukken en een fijne schrijfstijl. Julia is een fijn personage die het niet makkelijk heeft, ze heeft veel te verwerken in haar priveleven. Wat ik het leuke aan deze serie vindt, is dat het niet alleen gaat over de zaak waar Julia mee bezig is maar ook het privéleven van Julia wordt uitgebreid beschreven en daar gebeurt ook het nodige. Dat is een hele leuke afwisseling. Je bent weer zo door het verhaal heen. Nu wachten op deel 3 want die ga ik zeker ook lezen.
In dit deel is t n jaar later. Haar privéleven is de rode draad in t verhaal. Julia zit heel erg met zichzelf in de knoop. Verwaarloosd niet alleen haar zelf maar ook haar kind en haar werk.
Vanaf het begin vh boek zit je er weer in. Wederom een goed geschreven verhaal. Gruwelijk en een echte nagelbijter. Filmisch beschreven. Je wilt zeker weten hoe het verder loopt. Erg spannend en een plottwist die lang op zich laat wachten en die je ook niet echt aan ziet komen. De karakters worden wederom goed uitgewerkt.
Erg benieuwd naar het volgende deel. En kom maar op met de film. 4.5 sterren @inge1970reads
Wat een heerlijke serie is de Julia Menken serie van Chantal van Mierlo!
Julia worstelt met dingen uit haar privé leven en probeert dit op de rit te krijgen. Tegelijkertijd probeert ze een zaak in de Brabantse Peel op te lossen waar vrouwen spoorloos verdwijnen….
Eigenlijk heeft dit verhaal alles wel in zich. Spanning, plotwendingen, persoonlijk drama en een moord mysterie.
Het verhaal leest vlot, boeit en houdt je aandacht tot het einde vast.
Julia Menken kampt nog volop met de gebeurtenissen van een jaar geleden en de volgende problemen dienen zich alweer aan. Zo wordt ze op een zaak gezet waar verschillende vrouwen spoorloos verdwijnen en dreigt ze ook nog eens de voogdij te verliezen over haar zoontje Mees.
Genoeg kopzorgen weer voor Julia en gelukkig gaat ze daar nu veel beter mee om, ze is echt gegroeid in dit boek. Waar ik haar in het vorige deel niet altijd even sympathiek vond, had ik dat bij dit verhaal veel meer.
Het verhaal ging echt in sneltreinvaart en ik kon het boek dan ook niet wegleggen. De diverse spannende verhaallijnen, fijne schrijfstijl en het verhaal zo neerzetten dat het willen weten hoe het verder gaat je de bladzijden doet verslinden.
Echt een heerlijk boek, een thriller zoals ik ze graag lees!
Ik raad je aan om de boeken op volgorde te lezen. Dat maakt alles veel duidelijker en verklaart een hoop. Deze recensie kan SPOILERS bevatten over deel 1: De verloren jongen.
JULIA Net zoals in De verloren jongen is Julia Menken, gedragskundige , de hoofdpersonage. Inmiddels is er een jaar verstreken. Na een zwaar persoonlijk verlies probeert Julia het dagelijkse leven weer op te pakken, wat haar niet al te best lukt.
Een jaar en twaalf dagen geleden was alles zwart geworden. En het ergste was dat de wereld door bleef draaien. Dat iedereen maar doorging met zijn leven. Mensen hadden er geen benul van welke ramp zich had voltrokken.
In Oost-Brabant, in de regio De Peel, verdwijnen vrouwen. Drie vrouwen. Julia wordt, ondanks haar depressie, op de zaak De Peelvrouwen gezet. Ze gaat met met Rudi de Leeuw, chef districtsrecherche Helmond samenwerken. Zonder een enkele aanwijzing moet ze proberen om een daderprofiel te maken. Zonder dat ze het echt in de gaten heeft is Maarten Brouwer, officier van Justitie, haar vaste rots geworden.
MAARTEN En dan verdwijnt haar enige stabiele factor in Julia’s leven van de radar. Maarten’s huideige zaak maakt het noodzakelijk dat hij onderduikt.
Ze belde naar Maartens kantoor. Zijn assistente Evita vertelde haar vriendelijk dat Maarten op dit moment niet te bereiken was. Maar waarom dan niet? vroeg Julia. Maarten werkt aan een zaak die nogal gevoelig ligt, zei Evita. Het is op dit moment beter dat niemand weet waar hij is. Dus hij wordt bedreigd? vroeg Julia Ik mag daar niets over zeggen, zei Evita. Dank je. Ik weet voldoende, zei Julia en ze verbrak de verbinding. Ondergedoken dus.
CONCLUSIE Deze ingredienten zijn de basis van een ontzettend spannend en smeuiig verhaal. Vond ik van De verloren jongen dat Chantal van Mierlo zich in een klap een plekje verworven heeft naast thrillerauteurs zoals bijvoorbeeld Robert Bryndza. Met de laatste Vrouw rijst bij mij de vraag wanneer deze serie verfilmd wordt! AL je leest wat Maarten gebeurd, moet ik direct aan de actualiteit denken.. Ik kijk uit naar De onbekende man, deel 3 van deze trilogie.