ناهید طباطبایی (۱۳۳۷ تهران - ) نویسنده ایرانی است.
طباطبایی کودکی و نوجوانی خود را در جنوب ایران گذرانید و دانشآموخته رشته ادبیات دراماتیک و نمایشنامه نویسی است. او اغلب با نگاهی طنزگونه به زندگی دنیای زنان را بیان میکند
در این کتاب مواجهایم با آقای شفیعی، ایشان استاد دانشگاه بودند و تاریخ تدریس میکردند، به دو زبان مسلط هستند و ویولن مینوازند. و اما آقای شفیعی مدتی است دچار آلزایمر شدهاند و در روند داستان شیوهی برخورد هریک از افراد خانواده، نزدیکان، دوستان و پرستارشان را با ایشان شاهدیم. اینکه گاه در این مواجه آدمها به خود بیشتر میاندیشند تا به شخص بیمار، اینکه گاه ترس و واهمه باعث میشود بیشتر نگران خود باشند. و در لحظهلحظهی کتاب تنهایی و عدم ارتباط درست انسان معاصر بسیار پررنگ تصویر میشود...
کتاب ساده ای بود و داستانی داشت قابل پیش بینی ولی درآخر با این سوال مواجه شدم که هدف از نوشتن این کتاب چه بود؟ هدف از خواندن این کتاب برای خودم چه بود؟ چه چیزی بهم اضافه شد؟