Als hij na zijn afstuderen op elke sollicitatiebrief een standaardafwijzing krijgt, besluit Tugrul Çirakoglu voor zichzelf te beginnen. Zijn bedrijf, Frisse Kater, richt zich in eerste instantie op het schoonmaken na huisfeesten, maar al snel zoekt hij naar grotere uitdagingen. Die vindt hij in het reinigen na extreme en uitzonderlijke omstandigheden, zoals een suïcide, zware vervuiling door verwaarlozing en lijkvinding.
De situaties die hij aantreft benadert hij met professionele distantie, maar dat is lastiger met de verhalen erachter. Het verdriet, de ellende en de eenzaamheid laten hem moeilijk los en dit boek is dan ook een pleidooi om in onze samenleving elkaar beter in de gaten te houden en voor elkaar te zorgen.
Hoewel de schrijfstijl niet helemaal mijn ding was, en er veel herhaling was vond ik het wel een enorm interessant onderwerp. Het geeft een goede inkijk in het leven van een schoonmaker van extreme situaties zoals een onopgemerkt overlijden, extreme vervuilingen e.d. Ik heb enorm veel respect voor de mensen wie dit beroep uitvoeren!
Ik kende Frisse Kater al door het Youtube-kanaal. Mega heftig en soms shockerend, maar toch is er iets in mij wat steeds verder wil blijven kijken en luisteren. Een wereld waar ik het bestaan niet vanaf wist. De manier waarop Tugrul over zijn klanten en medemens spreekt, zorgt voor een extra ster in mijn beoordeling. 4⭐️
Interessant wat een verschrikkelijke situaties de schrijver is tegen gekomen op zijn werk. Wel is het geheel een beetje onsamenhangend en vind ik de schrijver vol van zijn eigen zaak overkomen.
Eindelijk kon ik dan dit boek lezen. Gelukkig dat ik maar besloot om te kijken of ie toch in de bieb stond en dat deed ie. In dit boek ontmoeten we Tugrul en zijn bedrijf De Frisse Kater. We lezen over hoe hij begon, over de gore huisfeestjes en vreemde mensen (echt WTF op tijden), over hoe hij van dat naar extreme schoonmaken overstapte en alles wat hij daar beleefde (nog meer WTF). Over hoe hij van ontwetend naar pro-schoonmaker/ondernemer ging. Sommige stukjes kon ik gewoon niet lezen, die waren té goor. En sommige stukken waren moeilijk om doorheen te lezen, want zelfmoord. Toch heb ik zowat alles gelezen en best genoten. Alleen de flashbacks af en toe of dat hij even ergens anders naar toe keek, waren verwarrend en ik ben blij dat het niet zo vaak als in het begin was want anders was ik al opgehouden. Ik vond het een interessant boek, een kijkje in iets waar je niet vaak over leest.
Wanneer je een zwakke maag hebt, is het boek geen aanrader... Een heel interessant boek, dat een kijkje biedt achter een aantal voordeuren. Wanneer de schrijver begint met zijn eigen bedrijf, start hij als schoonmaker na feesten en partijen. Een flinke leercurve later staat er een bedrijf dat gespecialiseerd is in extreme schoonmaakwerkzaamheden.
Het begin van het boek vond ik warrig, ik dacht een boek over zijn werkzaamheden te gaan lezen, kreeg ik een kickboksverhaal. Gaandeweg werd het boek steeds gerichter en werden de verhalen ook intenser. Niet alleen de omstandigheden die hij en zijn ploeg aantreffen, maar de schrijver doet ook een poging te beschrijven wat het mentaal met hem en zijn mensen doet, schoonmaken na suïcide, na onopgemerkt overlijden, hoarding.
Het was een interessant boek. Wanneer we allemaal een beetje meer om een ander zouden denken, zou onze eigen omgeving, stad, land en uiteindelijk de wereld een stuk mooier zijn. Daar ben ik het helemaal mee eens.
Dit is een heel heftig boek met meerdere lagen. Een jongeman richt een bedrijf op: wat komt er bij kijken? Hij specialiseert zich in het opruimen van de ergste soorten vervuiling en omschrijft gedetailleerd wat hij zoal tegenkomt en hoe het mentaal voor zijn team is. Wat TC bijzonder maakt, is zijn oog voor de enorme eenzaamheid en verdriet achter de vervuiling. De stront valt hierbij in het niet.
Een van de meest bizarre boeken die ik heb gelezen. Hoewel het niet super goed geschreven is en veel herhaling bevat, zijn de verhalen over de extreme schoonmaakklussen echt heel schokkend. Respect voor de medewerkers van dit bedrijf! Ook de maatschappelijke boodschap is heel belangrijk, absoluut een aanrader om te lezen. (Alleen niet als je een zwakke maag hebt!)
Boek helaas niet uitgelezen. Het is wel er interessant en er worden verbazingwekkende situaties beschreven. Maar voor mij toch iets te veel detail en misselijk makende taferelen. Mocht je een sterke maag hebben, zeker een aanrader!
Ontzettend interessant boek. Bizarre verhalen over heftige situaties waarin mensen leven, maar altijd op een respectvolle manier verteld. Veel respect voor Tuğrul!
Ik vond dit echt een top boek. Heel intrigerend inkijkje in een “achterkant” van de maatschappij waar we maar weinig van horen en weten. Deze specifieke biohazard schoonmaak business heeft iets wel weg van de wereld van ambulances, politie en brandweer, maar is toch weer een hele andere invalshoek en staat er toch ook los van omdat het altijd dienstverlening ná afloop van de situatie is.
Het boek leest heel makkelijk door waardoor ik vanaf het begin direct werd gegrepen. Sommige mensen zullen misschien griezelen van de - soms wel hevige - details die de schrijver geeft van bepaalde schoonmaak situaties (zoals bijvoorbeeld als iemand maanden overleden in huis ligt) maar ik vond dat juist heel interessant en vooral de vraag die werd opgeworpen hoe dit kan. Hoe kan zo iemand leven, in zo’n situatie terecht komen? Wat vinden we hiervan dat dit bestaat in een dichtbevolkt land als Nederland?
Ik vind het echt een aanrader en stel er komt een vervolg deel uit dan zou ik die zeker lezen.
Een mooi boek dat een beeld geeft over de samenleving and thema's zoals drugs, verslaving, armoede, eenzaamheid en verwaarlozing. Doormiddel van het unieke werk van Tugrul wordt je op een indrukwekkende en choquerende manier wijs gemaakt over deze problemen in de samenleving. Niet alleen leer je meer over Tugrul, maar ook over zijn bedrijf en de zaken die hem geraakt hebben in zijn werk en leven. De verhalen die verteld worden zijn heftig, wees gewaarschuwd dat ze niet voor zij met zwakke maag zijn. Deze verhalen verteld hij met respect en begrip. Sommige verhalen klinken in het begin ongelooflijk, dat er mensen zijn die in zulk soort situaties leven maar door Tugrul zijn begripvolle manier van kijken naar dit soort situaties wordt je onbegrip verandert tot medelijden.
Mijn enige minpunt aan het boek is dat ee schrijfwijze soms een beetje verwarrend is. Er zullen soms terugblikken komen naar andere verhalen waar door je soms de draad van het gehele verhaal kwijt raakt.
Heel indrukwekkend verhaal over extreem schoonmaken. Content warning voor het boek: hoarders, drugs en alcohol verslavingen, extreme vervuiling, eenzaamheid, dood
Ik kende de Frisse kater, het bedrijf van Tugrul van de blogs die hij maakt. Ik volg hem niet actief maar wilde nog wel eens kijken. Ik vind het zeer bewonderigswaardig dat hij in de situaties waarin hij zich begeeft zo menselijk richting de klanten weet op te stellen. Ik vind het ontzettend knap dat hij met zulke vervuilingen na bijvoorbeeld lijkvinding na maanden de boel schoon weet te maken. Het lijkt me mentaal en fysiek ontzettend zwaar werk en dit boek laat dat ook merken. Ik neem mijn pet voor hem af.
Content/trigger warnings: suïcide, (alcohol en drugs) verslaving, de dood, verwaarlozing, eenzaamheid
Interessant boek over extreem schoonmaken, een onderwerp wat ik altijd al fascinerend heb gevonden, maar ook wel erg ranzig en dus leek een boek (in plaats van een tv-programma of documentaire) me een geschikter medium om er eindelijk eens meer over te leren.
We lezen over hoe de auteur in de schoonmaakwereld terecht kwam (met het schoonmaken van woningen na huisfeesten) en hoe hij uiteindelijk besloot om over te stappen naar het 'extreme schoonmaken' van situaties als na een overlijden (onopgemerkt, suïcide, of moord) of in gevallen van verwaarlozing, verslaving, of hoarding. Er worden veel omstandigheden beschreven waar je hardop 'WTF' over zal zeggen, maar ook veel droevigheid, over hoe we met elkaar omgaan als mensen, hoe eenzaam en uitzichtloos sommige mensen leven.
Na het lezen van dit boek heb ik veel respect gekregen voor deze man, zijn werk, en hoe hij er over nadenkt. Het lijkt me een harde werker. Ik vind het knap hoe hij zijn bedrijf heeft opgebouwd van een kleine eenmanszaak waar hij alles zelf deed (voor te weinig geld), tot een (lijkt mij) goed functionerend bedrijf met meerdere werknemers en belangrijke klussen. Vooral in het begin schrijft hij ook over hoe hij dit allemaal heeft aangepakt, dus voor mensen die geïnteresseerd zijn in het starten van een eigen bedrijf is dit zeker aan te raden. Als je tegen wat viezigheid kan tenminste.
De schrijfstijl was af en toe wat repetitief, maar het was niet al te storend. Het begin was een beetje rommelig, maar na een tijdje is het allemaal wat beter te lezen.
Ik raad het luisterboek aan, maar niet tijdens het eten. 😉
Op Facebook volg ik de Facebook pagina (de frisse Kater) van Tuğrul al enige tijd. Daarin post hij video's en schrijft hij over de schoonmaak werkzaamheden die hij verricht vinden uitzonderlijke situaties van zijn bedrijf "De frisse kater". De Frisse Kater B.V. wordt ingezet in extreme situaties. Vaak woningen waar overleden mensen langere tijd hebben gelegen voor hun overlijden werd opgemerkt, maar ook extreem vervuilde huizen van hoarders, of van mensen die extreem veel huisdieren hielden waardoor de woning extreem vervuild is geraakt.
Ik vind zijn werk fascinerend en bovendien raakt het mij hoe respectvol hij zijn werk doet, met oog voor de overledene en nabestaanden. Toen ik ontdekte dat hij ook een boek geschreven heeft, wilde ik deze ook graag lezen. Wat mij het meest uit zijn verhalen bij blijft, zowel vanuit zijn boek als van zijn blogs is zijn mededeling " mensen, let op elkaar en hou elkaar in de gaten". Het is triest dat er in een welvarend land als Nederland, mensen onopgemerkt komen te overlijden.
In het boek beschrijft Tuğrul hoe hij ooit begonnen is met een uniek concept van het aanbieden van schoonmaakdiensten aan studenten. Naast het schoonmaken biedt hij een ontbijt service aan, daar het vaak schoonmaakdiensten betreft na gehouden studentenfeesten. Nadat hij zich steeds meer ging verdiepen in extreme schoonmaak besloot hij zijn bedrijf meer te gaan richten op extreme situaties. In het boek beschrijft Tuğrul de situaties die hem het meest zijn bijgebleven. Trieste verhalen over mensen die in alle eenzaamheid zijn gestorven, maar ook woningen waar de bewoners nog wel in leven zijn, maar de woning zo hebben vervuild dat de woningbouwvereniging bij zijn bedrijf aanklopt voor hulp.
Met veel respect geschreven, en de les die ik er uit haal en waar Tuğrul zijn boek ook mee eindigd is: Probeer tijdens je leven goed te doen voor een ander. Maak het verschil in deze wereld door met jouw kwaliteiten een ander te helpen
Schokkend; maar daarom juist zo waardevol om te lezen. Ik had geen besef van extreme schoonmaak, of wat het inhield, vooral mentaal gezien. Je moet uit het juiste hout gesneden zijn fysiek en mentaal om dit werk aan te kunnen. Het is niet het schoonmaken wat je zelf thuis doet - of wat je huishoudster doet - het is gruwelijke taferelen aantreffen, je emoties uitzetten en je lichaam aan, want deze klus moet geklaard worden, er is niemand anders die het gaat doen. Daarbij, draag je ook nog eens de last van de gezondheidsrisico’s met je mee, wat als je per ongeluk in contact komt met bloed/lijkvocht/heroïne naalden etc. en je voor de rest van je leven ziek wordt?
Het intense respect wat ik voor deze mannen heb, is niet te beschrijven. En de boodschap is duidelijk: voer die sociale controle uit bij je buurman/familielid/vriend(in). Het kost je slechts een paar minuten, en je zou er zomaar een leven mee kunnen redden.
Tugrul Cirakoglu beschrijft zijn missie in het opruimen van woningen waar mensen zijn overleden of die extreem verwaarloosd zijn. Een verzameling van imposante en vlot geschreven verhalen over verwaarlozing. Het boek zou aan kracht hebben gewonnen bij het inkorten van aantal verhalen, op gegeven moment wordt het toch ‘meer van hetzelfde’ (je vraagt je af waarom juist deze verhalen er allemaal in moesten). Het afsluitende beschouwende hoofdstuk is wat mager; verontwaardiging over dat mensen in dergelijke omstandigheden kunnen leven, dan naasten niet meer naar hen omkijken. Een dezelfde dualiteit mbt bewoners (of zielig of nalatig). ‘Let niet op de rommel’ geschreven door Henk Plenter (2013) over soortgelijke opruimingen in Amsterdam is wat dat betreft rijker, genuanceerder, veelzijdiger en humoristischer.
Als de auteur van dit boek niet heeft overdreven is dat denk ik een idee dat goed past. Het ging voor mij min of meer van WTF naar triest naar WTF! naar nog triester naar WTF is dit wel echt!?
Als er een les is die we als samenleving uit dit relaas mogen halen is het wel om ons collectief wat meer om anderen te bekommeren en de afbraak van de ggz te keren. De verschrikking die gepaard gaat met of oorzaak is van de situaties waarmee de schrijver als extreme cleaner mee in aanraking komt is vaak alleen mogelijk omdat mensen de signalen negeren en het daarbij laten…
Een boek waar je versteld van staat. In eenzaamheid of andere geestelijke nood kunnen mensen de meest vreselijke dingen doen. In dit boek gaat het over verwaarlozing en vervuiling. Na weinig succes op de arbeidsmarkt te hebben gehad, is Tugrul in 2014 een schoonmaakbedrijf begonnen, gespecialiseerd in extreme situaties. Hij beschrijft wat hij hierbij aantreft. De ene situatie nog onvoorstelbaarder dan de andere. Het lijkt ver van m’n bed, maar dit iedereen overkomen. Een oproep tot meer menselijk contact. Niet wachten tot je er zelf last van krijgt!
Ik kan gewoon niet verder lezen over lichaamssappen en lijklucht en mensen die zichzelf van het leven hebben beroofd. Wat een intens trieste situaties. Ontzettend veel respect voor Tuğrul en zijn team dat zij dit werk doen! Petje af. Het is niet alleen fysiek zwaar maar je moet vooral mentaal heeeel sterk in je schoenen staan. Bijzonder eerlijk en openhartig boek dat een kijkje geeft in de verborgen wereld van extreme schoonmaak situaties
Ik kende Frisse kater al van YouTube, maar in een boek kan je meer kwijt dan in korte filmpjes. Het is fijn dat Tugrul meer aandacht vraagt voor eenzaamheid en op je buren letten. De maatschappij is steeds meer individueel en in zichzelf gekeerd en het leed wat daaruit voortkomt is onnodig en oplosbaar. Ook het respect voor de mens en situatie in dit boek is bewonderenswaardig. De enigen die een oordeel krijgen zijn de mensen die misbruik willen maken van de situatie.
Luisterboek; ik houd gewoon echt van dit soort boeken, dus dit lees (luister) ik het liefst in een ruk uit. Ik vind de stem van Roel Fooi trouwens ook erg prettig. Het verhaal is verder gewoon bizar, sommige dingen kun je je echt niet voorstellen. Persoonlijk vind ik dat hij fantastisch werk verricht en kan ik me heel goed voorstellen hoeveel voldoening dit kan geven. Ook vind ik dat hij dit helder en vlot op papier heeft gezet Ik vond het echt een fantastisch boek!
Interessant boek dat zich afspeelt aan de zelfkant van de samenleving. Ik heb gefascineerd geluisterd naar het audioboek, het is lastig voor te stellen dat dit, op zo'n grote schaal, schuilgaat achter sommige (voor)deuren. Eigenlijk vond ik de smerigheid niet eens het meest schokkend, dat waren voor mij de profiteurs die azen op een erfenis of iets uit een woning te willen hebben.
Interessant om een keer zo'n soort boek te lezen! Ik vond de verhalen uiteindelijk wel een betje veel shock value hebben, dat was jammer. Maar de boodschap in het algemeen is iets wat goed is om te horen: we zijn allemaal mensen en als we respectvol met elkaar omgaan zou de wereld een betere plek zijn.
Geschokt over hetgeen hij aantrof, soms herhalend, extremen aantikkend. Maar ook vol diep respect voor zijn onderzoek, vindingrijkheid, doorzettingsvermogen en medemenselijkheid. Ik ga het allemaal even laten bezinken!
Het onderwerp is interessant en ook verassend ontroerend. De verhalen pakte me en ik heb het boek in één weekend uitgelezen. De schrijfstijl is niet helemaal mijn ding, maar misschien had het eigenlijk daarom juist wel iets verfrissend.