Door de ogen van Manso, een vroegere leerling Nederlands van de schrijver, zien we een verhaal ontspinnen van een reis, een vlucht, die hij ondernam van zijn thuisland Sierra Leone, in West-Afrika, en uiteindelijk terecht kwam in België, om hier zonder papieren vast te komen zitten.
Manso praat vlot en snijdt alle belangrijke thema’s uit zijn leven aan (religie, school, werk) en hij toont aan dat hij een intelligent man is, die zich interesseert in België en de dingen die hier gebeuren. Zijn goedlachsheid komt goed naar boven en zijn soms grappige anekdotes doen de lach op je gezicht brengen.
Manso vertelt en Jan schrijft zo prachtig! Gaandeweg, tussen Manso’s verhaal, zien we ook de documenten verschijnen waarin we lezen wat er allemaal gedaan wordt op asiel aan te vragen… wie hem helpt… en allemaal voor niks!
´Je bent de eerste aan wie ik dit allemaal vertel, je bent de eerste. Maar ik heb hoop. Ik weet dat ik ooit iemand zal zijn.´ Prachtig boek. Jan Bleyen bewijst alweer dat hij een bijzondere interviewer is.
Ooit Zal Ik Iemand zijn is het eerlijke levensverhaal van een man zonder papieren, Manso, neergeschreven door zijn leerkracht Nederlands. Manso vertrok uit Sierra Leone toen hij nog een tiener was. Hij wilde de wereld zien en die droom was zo sterk dat hij er (te) veel risico’s voor nam en er zijn moeder voor achterliet. Hij wilde kiezen voor een betere toekomst. Hij kwam uiteindelijk in België terecht, waar hij het Klein-Kasteeltje ontvluchtte en naar Antwerpen trok. Intussen ligt dit 10 jaar achter hem en leerde Manso Nederlands, probeert hij op alle mogelijke manieren te werken en heeft hij een breed sociaal netwerk uitgebouwd. Hij voelt zich hier thuis. Dit is thuis. De uitzichtloze en zenuwslopende procedure om hier bestaansrecht te krijgen weegt echter op zijn geluk.
Jan Bleyen schrijft in korte zinnen. Dit maakt het boek zeer vlot leesbaar en geeft je als lezer het gevoel dat je mee in het gesprek zit met Manso. Manso is vaak kritisch doch genuanceerd voor zichzelf en zijn omgeving. Bovenal blijft me zijn gevoel voor humor bij en hoe hij die gebruikt om met kritische blik de mens en maatschappij te belichten.
Het is schrijnend om te lezen hoe moeizaam het proces verloopt om papieren te bekomen. “We begrijpen dat mensen oorlog ontvluchten. We begrijpen ook waarom mensen wegtrekken van verpletterende armoede. Wat we niet begrijpen is de noodzaak om te ontsnappen aan een onheilspellend gebrek aan keuzemogelijkheden.” De reden waarom iemand zijn land ontvlucht is steeds een persoonlijk verhaal, zo blijkt. De manier waarop hieraan aandacht wordt gegeven in het boek vond ik opmerkelijk en mooi.
Tot slot zorgen de tekeningen van Charlotte Peys voor gepaste intermezzo’s. Ze geven het verhaal van Manso op een zeer creatieve manier weer.
Prachtig. Ik las het in één ruk uit, wat op zich al en groot compliment is als werkende moeder van twee kleine kinderen :) Het verhaal is geschreven alsof je het uit de mond van Manso zelf hoort, wat maakt dat het authentiek overkomt en tegelijk vlot leesbaar is. Manso babbelt heel openhartig over tal van thema's en schuwt daarbij ook meer delicate onderwerpen niet. Het boek geeft een heel genuanceerd beeld van z'n verhaal. Met prachtige tekeningen.