Cuarentena (Andanzas)

Kostas Haritos #13.5

by Petros Markaris, Ersi Marina Samara Spiliotopulu (Translator)

"Εγώ έχω τόση σχέση με υπολογιστές και τηλεδιασκέψεις, όση οι κάτοικοι της Σαχάρας με το κολύμπι" σκέφτεται ο αστυνόμος Χαρίτος όταν καλείται να εξιχνιάσει μια υπόθεση από το σπίτι.
Πόσο διαφορετικές είναι οι εικόνες της πανδημίας στον καθένα μας και πόσο διαφορετικά μας επηρεάζουν; Ο Πέτρος Μάρκαρης δίνει στη νέα συλλογή διηγημάτων του τέσσερα παραδείγματα της "πανδημικής" διαφορετικότητας και των συνεπειών της. Δε σταματάει όμως στο παρόν. Δημιουργεί μια σχέση με το παρελθόν, για να μας θυμίσει ότι και "προ κορονοϊού" ζούσαμε στιγμές τρόμου, περιόδους μοναξιάς αλλά και ανάπαυλες γέλιου, όπως και σήμερα, μέσα στην πανδημία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Genres: Fiction

190 pages, Kindle Edition

First published April 1, 2021

About the author

Petros Markaris (Greek: Πέτρος Μάρκαρης) was born in Istanbul to an Armenian father and a Greek mother. He is one of the most successful living Greek authors. After studying economics, Markaris went on to work as a screenplay writer. He has lived in Germany and Austria for several years and translated Goethe and Brecht into Greek. International fame came through his series of crime novels featuring the eccentric Athenian detective Kostas Haritos, of which there are now five. Markaris lives in Athens and also co-writes film scripts with Theo Angelopoulos.

Reviews

[Elena Sala · Rating 3 out of 5]

CUARENTENA (2022), (apparently not translated into English yet) is a collection of short stories set in Athens during the covid pandemic lockdown.

Some stories address issues such as the complications of working from home, the nuisance of wearing masks, the frustration of not being able to see family or friends, the anti-vaccine demonstrations and the fear of people who realize their modest business will capsize after decades of efforts. However, the pandemic was especially harsh for the most vulnerable part of the population, for example, the homeless. Two moving stories are about homeless men.

There is a last story, unrelated to the theme of the covid pandemic lockdown, which is really a short, intimate anecdote about the author's life in the island of Jalki, where he grew up. All the stories in this book grapple with the feelings of isolation, despair, fear, solidarity and hope we have all come to know so well.

[Dexter19 · Rating 1 out of 5]

Ακόμα κλαίω τα 13€. Δεν υπήρχε λόγος πιστεύω να εκδοθεί το συγκεκριμένο. Μια συλλογή διηγημάτων, σχεδόν πρόχειρα, ίσα ίσα να βγάλουμε κάτι μου να λέει covid και κάποια άλλα, μάλλον ξεχασμένα σε κάποιο συρτάρι, για να συμπληρώσουμε τις σελίδες της έκδοσης. Δεν αξίζει για τον εξαιρετικό Μαρκαρη το συγκεκριμένο. Ευχαριστώ

[Δημήτρης · Rating 3 out of 5]

Για τον Μάρκαρη δε χρειάζεται να ειπωθούν πολλά. Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας, για μένα πίσω μόνο από τον αγαπημένο μου Γιάννη Μαρή. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια συλλογή διηγημάτων, αλλά μέσα στο πλαίσιο της αστυνομικής αισθητικής και άλλα εκτός. Από τα 6 διηγήματα αλλά ήταν πολύ καλά και κάποια άλλα κάπως πιο στεγνά. Όλα όμως πολύ καλογραμμένα που διαβάζονται αβίαστα. Ξεχώρισα τα "Με λένε Covid και σκοτώνω" και "Κέντρο προσφύγων κορονοϊού".

ΥΓ: Εξαιρετική η αισθητική των εκδόσεων Κείμενα και πανέμορφο εξώφυλλο.

[Anae · Rating 4 out of 5]

Serie de relatos con el coronavirus, la cuarentena y el aislamiento de telón de fondo y su impacto y adaptación en el inspector Jaritos, en su familia y varios grupos de ciudadanos atenienses, también en los más desfavorecidos.
Una visión muy realista de lo vivido en estos dos ultimos años.

[Cristina · Rating 5 out of 5]

De Márkaris el sentido del humor y el hacernos ver que son los pequeños gestos cotidianos relacionados con el cuidado de los demás (la alegría de compartir el tiempo con un nieto, la valoración de la amistad, etc.), lo que de verdad importa.

El último relato sobre su infancia en las Islas Príncipe frente a Istanbul, me recordó un viaje a la ciudad y la excursión a dichas Islas. Las reflexiones que plasma en el papel sobre lo que significa vivir en un lugar que para muchos es solo un destino de veraneo las entendí perfectamente; cómo se concentran las multitudes durante un periodo de tiempo muy corto, mientras que durante el resto del año el lugar en el que habitas se muestra adormilado. Como si fuera un parque temático al que hay que conseguir sacarle el máximo partido durante tres meses para vivir sin hacer nada el resto del tiempo. Hacer funcionar la rueda de la industria turística. Nada cambia. Nada progresa. Años 60/70 en España. Pandemia. Y seguimos igual. Dinero fácil. País de servicios. Playa de Europa. Precariedad laboral y sueldos irrisorios si los comparamos con nuestros vecinos europeos.

[Vasilis Kalandaridis · Rating 4 out of 5]

Δυο ιστοριούλες με τον Αστυνόμο Χαρίτο,άλλες δυο με ρακοσυλλέκτες και μια στο τέλος για τη ζωή στη Χάλκη.Περνάει πολύ ωραία η ώρα.

[Padmin · Rating 2 out of 5]

Risvolto
“Ho a che fare con i computer e le videoconferenze quanto gli abitanti gli abitanti del Sahara con il nuoto,” pensa il commissario Charitos quando viene invitato a risolvere un caso senza muoversi da casa. Quanto differiscono le immagini della pandemia in ciascuno di noi e in quanti modi diversi ci influenzano? Nella sua nuova raccolta di racconti Petros Markaris ci offre esempi della differenza “pandemica” e delle sue conseguenze. E non si ferma al presente: crea una relazione anche con il passato, per ricordarci che anche negli anni “a.C.” ossia “ante Coronavirus” abbiamo vissuto momenti di paura, di solitudine e pause di riso, proprio come ora, nel bel mezzo della pandemia.

Non sono soddisfatta. Già non amo i gialli brevi, ma pensavo di trovare il commissario Charitos almeno in ogni racconto e invece è presente solo in due storie (e mezzo). Con Charitos succede quel che capita con Maigret: si riconoscono i collaboratori, i capi, la moglie, i giornalisti... Una famiglia in noir, insomma ;-)
Peccato, perché a questo giro avevo trovato divertente l'idea che venissero assassinati gli equivalenti greci di Roberto Burioni (o Andrea Crisanti, o chi volete tra i virologi che impazzano sul piccolo schermo) e Lilly Gruber!

[Covadonga Diaz · Rating 4 out of 5]

Me encanta Markaris. Ya pegado a la realidad, tan cerca de los desfavorecidos, buena pluma, corazón grande y sentido del humor.

[Aggeliki Spiliopoulou · Rating 4 out of 5]

Το νέο βιβλίο του Πέτρου Μάρκαρη, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κείμενα, είναι μια συλλογή έξι διηγημάτων τα οποία συνοδεύονται από το επίμετρο, ένα κείμενο του ίδιου του συγγραφέα.
Τα τέσσερα πρώτα διηγήματα είναι εμπνευσμένα από την εμφάνιση του Covid 19.
Μέσα από την ζωή του αστυνόμου Χαρίτου, σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, μας παρουσιάζονται οι αλλαγές, οι επιπτώσεις, οι πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές, ψυχολογικές συνέπειες που έφερε η πανδημία στις ζωές μας.
Ο τρόμος που γεννιέται, επωάζεται, καλλιεργείται από συνθήκες πρωτόγνωρες, το άγνωστο που καλούμαστε να κατανοήσουμε, να αποδεχθούμε και να διαχειριστούμε.
Η νέα πραγματικότητα που απαιτεί επαναπροσδιορισμό στις σχέσεις, στον τρόπο επικοινωνίας, στην εργασία.
Άνθρωποι που δεν άντεξαν την πίεση, άνθρωποι που οι ζωές τους άλλαξαν ριζικά, συνάνθρωποι μας που έχασαν όσα είχαν.
Ο συγγραφέας με τα επόμενα δύο διηγήματα του μας μεταφέρει στο πρόσφατο παρελθόν, μας υπενθυμίζει κι άλλες συμπεριφορές και καταστάσεις που προκαλούν τρόμο. Συνδέει την παρούσα επικαιρότητα με κοινωνικά φαινόμενα όπως η ξενοφοβία, ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, που ταλανίζουν κοινωνικές ομάδες ακόμα και σήμερα.
Αιτίες και λόγους που οδηγούν στην αποξένωση, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την περιθωριοποίηση, ενώ παράλληλα δημιουργούνται στον αντίποδα, μορφώματα κακεντρέχειας, βίας, μίσους.
Μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον, υπάρχει το αισιόδοξο μήνυμα και η πίστη στον άνθρωπο που φέρει αισθήματα αλληλεγγύης, προσφοράς και συνεργασίας.

[Giorgio Comel · Rating 4 out of 5]

Non è una nuova avventura del commissario Charitos, ma una raccolta di racconti scritti durante il Covid, dei quali fanno parte un paio di storie del commissario, in tono minore.
Un pò nostalgico, un paio di racconti riguardano homeless, che ad Atene devono essere aumentati in modo considerevole durante quel periodo oscuro, nel quale ci siamo trovati ad affrontare una minaccia invisibile e ubiqua. Finale nostalgico con Chalki, l'isoletta turca sulla quale Markaris ha trascorso una parte della sua gioventù.

[Ζαχαρίας Παπαθωμάς · Rating 3 out of 5]

Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα, αλλά ούτε το διάβασα με δυσκολία πάλι. Ελπίζω το επόμενο βιβλίο του Μάρκαρη που θα πέσει στα χέρια μου να είναι πιο ενδιαφέρον.

[Israel JyZ · Rating 3 out of 5]

Markaris toma distancia en la mayoría de estos relatos cortos de su protagonista habitual, Kostas Jaritos. Y este cambio resulta un acierto.
Nos habla de distintas vivencias durante la cuarentena (COVID-19) desde la perspectiva de personas en las que nadie detiene su mirada: vagabundos, ancianos semi abandonados, etc.
Por último hay un relato que desgrana recuerdos de sus años en Jalki, Turquía: evocador.
Nota:3.50

[Caro · Rating 3 out of 5]

No soy especialmente lectora de relatos y en lo que va de año me he topado con dos, de dos autores que me gustan, Nesbo por su magnífica escritura y la forma de tratar a sus lectores y Petros Markaris que me divierte y aunque no sean novelas sesudas y melodramáticas, más bien con sentido del humor y unos personajes que al cabo resultan ser como de la familia o amigos cercanos.
Este es un libro de relatos y exceptuando los dos primeros que tienen como protagonista al comisario Jaritos, los demás son una especie de mezcla entre lo que supuso estos dos últimos años la pandemia entre todas las clases sociales y otros una reivindicación de la polémica entre turcos y griegos, los enfrentamientos por las demarcaciones, las diferencias y semejanzas entre ambos y sus costumbres despues de siglos de dominación turca y la independencia de Grecia de Turquía.
Está bien escrito pero prefiero un libro sobre las investigaciones de Jaritos, el sentido común de Adrianí, su esposa que con una sola frase le deja sin respuesta, el humor soterrado, la unidad con la familia, la investigación de unos asesinatos con un equipo unido y haciendo frente común a cualquier contratiempo y siempre apoyando a su comisario.

[Nantia PapiMaf · Rating 4 out of 5]

3,5*

[Chiara Peri · Rating 4 out of 5]

Bello specialmente l'ultimo racconto. Raccolta anomala

[Vardis Vavoulakis · Rating 4 out of 5]

(Review in English below)

Μία συλλογή έξι ανθρώπινων ιστοριών, οι τέσσερεις εκ των οποίων είναι χρονικά τοποθετημένες στην εποχή του κορωνοϊού:

Η συλλογή ανοίγει με δύο ιστορίες του Χαρίτου με όλο το αγαπημένο cast του σπιτιού και του γραφείου του. Σφιχτά διηγήματα, γνήσια αστυνομικά, επηρεασμένα από την πραγματικότητα της πανδημίας.

Μετά έχουμε το διήγημα που δίνει και το όνομά του στη συλλογή. Μία βαθιά ανθρώπινη αφήγηση που φτάνει στο σήμερα ξεκινώντας από την εποχή του εμφυλίου, με τον αφηγητή να πραγματώνει το παιδικό του όνειρο στην περίεργη εποχή του κορωνοϊού.

Ακολουθούν δύο συγκινητικές ιστορίες με πρωταγωνιστές απόκληρους της κοινωνίας, άστεγους και "άστεγους", η μία μάλιστα με guest star το Χαρίτο, που αναδεικνύουν την αβεβαιότητα της ζωής στο πεζοδρόμιο με τον ξεχωριστό τρόπο του Μάρκαρη.

Τα διηγήματα ολοκληρώνονται με μία όμορφη ιστορία ελληνοτουρκικής (ή τουρκοελληνικής) κόντρας και φιλίας στην κοινωνία μεταναστών της Γερμανίας.

Για κλείσιμο, ο Μάρκαρης μας έχει κρατήσει ως επίμετρο μία δική του αφήγηση για τα σχολικά του χρόνια στη Χάλκη. Βιώματα μιας εποχής που μοιάζει σαν να έρχεται από το μακρύ παρελθόν αλλά στην πραγματικότητα είναι λιγότερο από μία ζωή μακριά...

~~~~~~~

A collection of six human stories, four of which are placed in the Covid-19 era:

The collection begins with two Haritos stories, along with all of the beloved cast of characters both at home and at the police headquarters. Tightly paced, clear-cut crime stories, influenced by the pandemic reality.

What follows is the story that gives its title to the collection. A deeply human narration that spans a period from the Greek Civil War to today, where the narrator fulfils his childhood dream in the strange era of Covid-19.

Next, we have two touching stories starring the outcasts of society, the homeless and the "home-less" (one of them actually guest starring Haritos), highlighting the uncertainty of living on the streets with the unique Markaris approach.

The final short story is a beautiful tale of Greek-Turkish (or Turkish-Greek) bickering and friendship in the immigrant society of Germany.

Markaris chooses to close this collection with his own story of life when he was a pupil in Halki (Heybeliada). Memories of an era that sounds like it was in the far past, but was actually less than a lifetime ago...

[Ricardo García Mainou · Rating 3 out of 5]

Un libro de relatos que recopila textos diversos como una suerte de cajón de retazos.
El autor de conocido por sus novelas policiales protagonizadas por el comisario Jaritos, que nunca me han entusiasmado.
El libro empieza con dos cuentos protagonizados por Jaritos. El primer policial investigado y resuelto vía Zoom, lo cual suena más interesante de lo que es. Me llamó la atención ver cómo un autor incorporaba en su serie la pandemia, y este volumen no fue la mejor respuesta. Si fuera por el primer cuento, hubiera abandonado mi lectura, pero me alegro de no haberlo hecho.
Más adelante hay dos historias protagonizadas por mendigos (una de ellas con un forzado pretexto policial que lo conecta con Jaritos). La primera de ellas cuenta la historia de un grupo de indigentes que se organiza con un grupo de ancianos para vivir juntos, una historia optimista y divertida, que pinta una nueva faceta a lo que había leído de Markaris.
Sin embargo, mis textos favoritos son los dos últimos del libro. Un relato bien intencionado y simplón que argumenta que las diferencias entre griegos y turcos son menores de lo que suele creerse y un texto huérfano donde el autor relata su infancia en las islas griegas cercanas a Estambul (el autor llama a la ciudad Constantinopla). Ese texto melancólico es el mejor de un libro que es, por lo demás, bastante disparejo.

[Xabier Cid · Rating 2 out of 5]

Last year, perhaps two years back, I read somewhere that the pandemics would bring us loads of poor literature. Run no further! This is a volume of short narrations: three of them are kind of crime stories and have inspector Haritos as the main character (in the third story, just a relevant, non-central character). This is my first contact with Haritos (no previous knowledge). The other stories are linked to coronavirus pandemics or, in the case of the last two (by far the best ones), they come from the old drawer of unpublished stories.

Covid19-related stories in this book are terribly old. Simplistic, pointless, nearly ludicrous. I am aware that creating a crime story in a few pages may be the hardest mountain to climb, but the family scenes of a sexist, elderly man may not be a good base camp for that exploit. I am not assuming that writing a book about current events is easy, particularly not about the painful pandemics, but it is a pity that some writers have unrestricted access to the printing mills.

The last two tales are not more than costumbrist scenes: the rivalry between a Turkish and a Greek food stands in Germany, and some summer memories from the writer's childhood. At least they can be read without feeling shame.

[Maria Bikaki · Rating 3 out of 5]

Δεν πρόκειται ακριβώς για αστυνομικό βιβλίο αλλά για συλλογή διηγημάτων στα χρόνια του κορωνοιού. Πρωταγωνιστής στα δύο πρώτα εκτός από τον κορωνοιό ο διάσημος ήρωας του Μάρκαρη, ο αστυνόμος Πέτρος Χαρίτος. Στο σημείο αυτό θέλω να σας πω πόσο μα πόσο απόλαυσα την πρώτη ιστορία δεδομένου ότι ο αστυνόμος Χαρίτος καταπιάνεται με την δολοφονία ενός λοιμωξιολόγου. Ελάτε τώρα μην μου παίζετε τις αθώες περιστερές όλοι το έχετε φαντασιωθεί παραπάνω από μία φορές. Σας βλέπω.
Στα υπόλοιπα διηγήματα ο συγγραφέας εκτός από το επίκαιρο θέμα του κορωνοιού και τις συνέπειες σε όλα τα επίπεδα που έφερε η πανδημία στις ζωές όλων μας, αλλά προσπαθεί να μας θυμίσει ότι ο τρόμος υπήρχε και πριν από αυτήν είτε αυτός υπάρχει με τη μορφή ρατσισμού, βίας κτλ.
Συμπαθητικό ανάγνωσμα που διαβάζεται γρήγορα. Κάποια διηγήματα είναι πιο συναισθηματικά άλλα πιο άνευρα. Συνολικά καλό αλλά σε πιο ρηχά νερά για τα υψηλά επίπεδα γραφής που μας έχει χαρίσει ο συγγραφέας. 3*

[Maria Tsimpogianni · Rating 2 out of 5]

Οι ιστορίες του αστυνόμου Χαρίτου ήταν σύντομες κι απλοϊκές. Ο δολοφόνος σχεδόν βρίσκεται κατευθείαν και δεν προλαβαίνεις να σχεδιάσεις και να φανταστείς πολύπλοκες ιστορίες δολοφόνων. Όλες είναι αποδομημένες κι απλές. Εν μέσω της πανδημίας εισάγει και κάποιες ιστορίες οι οποίες δεν σχετίζονται και βάσει τίτλου περίμενα κάτι το συνταρακτικό. Η λατρεία του προς τους άστεγους μπορεί να διακρίνεται αλλά δεν παρουσιάζεται τόσο ρεαλιστικά. Ο τρόπος συνομιλίας τους φαντάζει να απέχει μίλια φωτός από την πραγματικότητα όπως αντίστοιχα και η ζωή τους. Η ιστορία της Χάλκης ήταν ιδιαίτερα γραμμένη και νομίζω ότι όλη η τέχνη της περιγραφής και της σωστής γραφής αυτού του αφηγηματικού τρόπου περικλείεται σε αυτό το κεφάλαιο. Επίσης η επιμέλεια του συγκεκριμένου βιβλίου είναι σε άριστο επίπεδο τηρώντας όλους τους κανόνες της γραμματικής και του συντακτικού.

[El Segoviano]

Novela escrita aprovechando la existencia de la cuarentena. No es de lo mas elaborado del autor e incluso me ha parecido un poco floja, tratando de la trama. En cuanto a su calidad literaria, el autor se expresa estupendamente y es un autor atractivo para seguirle. Se expresa muy bien y sus narraciones son claras y normalmente nada enrevesadas.
Como elemento adicional, al tratar de las historias de un detective y su entorno, Kostas Jarito, vas conociendo a sus compañeros de la policía y eso permite seguir mejor la trama.
La que trata en este libro, no demasiado grande, es un poco simple y casi vas descubriendo al asesino a lo largo del relato.
Hay que reseñar que la edición es muy agradable. Tiene un buen tamaño de letra y en ese sentido se lee de forma muy cómoda.
Sin ser lo mejor del autor, está entretenida y no deja mal sabor de boca, aunque no entusiasme en exceso.

[Nicolas Ce · Rating 1 out of 5]

Una serie de cuentos cortos ambientados en la época de la cuarentena del covid. Las primeras historias son unos crímenes super simplista que, o se solucionan de la forma más obvio, y el autor usa un recurso que aparece mágicamente (un testigo, por ejemplo) que básicamente le dice al investigador "el fue...el fue el asesino" y el detective procede a la detención sintiéndose orgulloso de si mismo.
La ambientación intentada de la cuarentena, el encierro y el aislamiento, es superficial y mal abordada. Igual esta situación es recurrente en la gran mayoría de libros ambientados en esa epoca. Seamos honestos, el covid fue una época aburrida en donde a nadie le interesa saber lo que hacían las personas encerradas.
Después hay 2 libros desde la perspectiva de unos homeless que son un poco, muy poco, más entretenidos, pero en líneas generales son pobres y con resoluciones apuradas y mal hechas.

[Georgiana 1792 · Rating 4 out of 5]

Una serie di racconti ambientati durante la pandemia, con Kostas che continua a indagare da casa, o che si trova a indagare su delitti strampalati, segno della follia scatenata dai periodi di inattività forzata e paura collettiva. Durante la lettura ho ritrovato tanti temi particolari, che portano proprio il marchio di quei due anni terribili in cui siamo stati vittime del terrorismo da covid: i problemi dei senzatetto, la separazione degli anziani dal resto delle famiglie, il doversi reinventare un'attività per non morire di fame, i negazionisti. I due ultimi racconti sono un po' nostalgici, e con la presenza dello stesso Markaris e delle sue origini di Romeo della Polis (Istanbul).

[Ada Andrews · Rating 5 out of 5]

Η πρώτη μου επαφή με τον μετρ της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας δεν με διέψευσε. Τελικά το αναγνωστικο ένστικτο ποτέ δεν ψεύδεται. Ο Πέτρος Μαρκαρης σου δίνει το αίσθημα της φωνής του λαού μέσα από την απόδοση δικαιοσύνης. Πραγματικά η πένα του μου θύμισε αυτά τα ιδανικά και την ιδεολογία που υπερασπιζοταν ο πατέρας μου. Η νέα γενιά αξίζει να τον διαβάσει. Είναι ο θεμελιώδης λίθος μετά τον Μαρη κατά την άποψή μου πάντα. Πλέον ξεκινάμε από την αρχή τα βιβλία του Χαριτου. Άξιζε που άκουσα το ένστικτο μου.

[Las Lecturas De Belén · Rating 4 out of 5]

Marzo 2020, se desencadena la Pandemia de Covid-19, el mundo se paraliza

En estos relatos, podemos conocer distintas historias de como vivieron la pandemia, un comisario, que por ser contacto estrecho, debe guardar cuarentena y aprender a convivir con su esposa.
Dos sin techo, que dependen de la solidaridad para sobrevivir
Dos restaurantes en Alemania con viejas disputas a resolver
Tres vagabundos, con una historia emocionante y comerciantes que ven en peligro su fuente laboral.

Cada relato es único, y maravilloso.! Quiero seguir leyendo a este autor, sin dudas

[BeaPac · Rating 3 out of 5]

Non è un il solito poliziesco ma una serie di racconti ed in alcuni c’è anche il caro Kostas Haritos. L’ho comprato senza leggere la sinossi perché con Petros Markaris si va sul sicuro. Non mi ha però convinta al 100% perché alcuni racconti peccavano di buonismo. I racconti sono tutti del periodo del Covid, durante il primo lock down e mi hanno in parte riportata alle serate davanti alla TV per capire cosa stesse succedendo, imparare nuove regole di socialità e vivere nella paura del contagio. Ne siamo usciti e forse è stato anche il momento giusto per leggere il libro.

[Penélope Albornoz · Rating 3 out of 5]

Es un lindo libro; para pasar el rato y leer algunas historias que enternecen.

Los relatos policiales que incluyen al comisario Jaritos no me parecieron los mejores; un poco apresurados, lineales y de motivaciones medio tontas... Pero los otros, que hablan sobre la vida en cuarentena, o incluso el último, que parece ser autobiográfico, me gustaron mucho. Me dieron esa sensación de calidez y de empatía que te dejan sonriendo.

[Lucia Cargnel · Rating 4 out of 5]

Buenísimo, como todos los del Comisario Jaritos, un personaje querible y encantador. En éste, en plena pandemia Jaritos tiene que lidiar con la cuarentena, trabajando desde su casa, donde su mujer no acostumbrada a tenerlo ahi lo va moviendo como un mueble. Una serie de cuentos que nos muestran las epopeyas que vivimos durante esa época apocalíptica y como la transitaban unos y otros. Divertido, ocurrente y muy creíble.

[Mayte Sánchez · Rating 2 out of 5]

Mira que soy de Markaris, pero este libro de relatos no me ha parecido a la altura. Hay alguno que casi casi, aunque, como cualquier lector y cualquier escritor saben, es muy distinto escribir novela de escribir relato. Estos relatos más me han parecido novelas resumidas o contadas deprisa, como si quitando explicaciones, descripciones y otras desviaciones de la trama aquello pudiese funcionar como relato. No funciona.

[violacea · Rating 4 out of 5]

Un libercolo smilzo che si legge amabilmente, non sono un'esperta di gialli e un po' mi ha stupita il modo di raccontare le indagini di questo commissario greco. Sembrava in un certo senso che avesse i sottotitoli, però indubbiamente il testo ne ricava una certa facilità. Sono più racconti, che affrontano diversi temi, ho sentito molto forte l'identità greca, mi è sembrato davvero di vederla, di sentirla, di trovarmici... effetto collaterale? una voglia incredibile di mangiare greco :D