What do you think?
Rate this book
De verbeelding aan de macht
het kabinet-Den Uyl 1973-1977
Het is alweer vijfentwintig jaar geleden, maar er gaat geen dag voorbij of er wordt wel over geschreven of gesproken: het kabinet-Den Uyl (1973-1977). Verbazingwekkend is dat niet want we hebben het hier over het meest linkse, het meest gepolariseerde en het meest controversiële kabinet van na de oorlog. Nog steeds lokt dit kabinet hartstochtelijke debatten uit. Voorstanders prijzen het idealisme van de ministersploeg en de oprechte betrokkenheid met de samenleving; tegenstanders worden niet moe te wijzen op de aanmatigende hervormingsdrift en de drammerigheid van de toenmalige bewindslieden. Maar wat men er ook van denkt: het kabinet-Den Uyl laat niemand onverschillig. Dit eigenzinnige kabinet lijkt in niets op hedendaagse kabinetten. Was er destijds sprake van polarisatie, links tegen rechts en politieke strijd in de huiskamers, nu heerst de absolute depolarisatie, met links en rechts in één regering en een politiek van bestuurders voor bestuurders.
De auteurs hebben uitvoerige gesprekken gevoerd met alle nog levende oud-ministers en oude archieven geraadpleegd. Door de vele nieuwe feiten schildert De verbeelding aan de macht een samenhangend portret van het kabinet-Den Uyl, inclusief het Lockheed-schandaal, de Bloemenhove-affaire, de zaak-Menten, de oliecrisis en de vele gijzelingen. Maar ook de vele anekdotes en de slepende kluutcrisis krijgen een plaats in dit boek.
Het is alweer vijfentwintig jaar geleden, maar er gaat geen dag voorbij of er wordt wel over geschreven of gesproken: het kabinet-Den Uyl (1973-1977). Verbazingwekkend is dat niet want we hebben het hier over het meest linkse, het meest gepolariseerde en het meest controversiële kabinet van na de oorlog. Nog steeds lokt dit kabinet hartstochtelijke debatten uit. Voorstanders prijzen het idealisme van de ministersploeg en de oprechte betrokkenheid met de samenleving; tegenstanders worden niet moe te wijzen op de aanmatigende hervormingsdrift en de drammerigheid van de toenmalige bewindslieden. Maar wat men er ook van denkt: het kabinet-Den Uyl laat niemand onverschillig. Dit eigenzinnige kabinet lijkt in niets op hedendaagse kabinetten. Was er destijds sprake van polarisatie, links tegen rechts en politieke strijd in de huiskamers, nu heerst de absolute depolarisatie, met links en rechts in één regering en een politiek van bestuurders voor bestuurders.
De auteurs hebben uitvoerige gesprekken gevoerd met alle nog levende oud-ministers en oude archieven geraadpleegd. Door de vele nieuwe feiten schildert De verbeelding aan de macht een samenhangend portret van het kabinet-Den Uyl, inclusief het Lockheed-schandaal, de Bloemenhove-affaire, de zaak-Menten, de oliecrisis en de vele gijzelingen. Maar ook de vele anekdotes en de slepende kluutcrisis krijgen een plaats in dit boek.
343 pages, Paperback
First published January 1, 1999
28 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 3 of 3 reviews
March 3, 2024
‘Het enige risico dat ons in Den Uyl bedreigt is dat hij zo door en door democratisch is.’
Toen mijn stagebegeleider zag dat ik dit boek las, vroeg ze me ‘why the fuck doe je jezelf dit aan?’.
Maar Linda, dit boek is amazing. Luister nou, als je dit boek hebt gelezen, kun je je toch niet voorstellen dat we een Paars kabinet gehad hebben? En hoe zouden deze gasten denken over de Fortuyn jaren daarna? Linda, kom luister, ik wil het niet over mijn lesplan hebben, deze mannen hebben hun droom maar half kunnen verwezenlijken en wij moeten deze voortzetten!! Fuck die kinderen, ze wachten voor de deur en, nee Linda, sta niet op, ze moeten toch altijd naar de wc van te voren. Luister, de polarisatie strategie was in dat tijdperk misschien niet de juiste, of nou ja, te erg op macht gericht, maar is die strategie niet precies wat wij nu nodig hebben? Was de formatie van ‘77 niet mislukt, hadden we misschien geen drie kabinetten-Lubbers gehad, was het electoraat niet verrechtst en was een volgende PVDA kabinet geen neoliberale mislukking geworden!!! Misschien was Kok wel nooit premier geworden, maar een cool iemand, een idealist!!
Kijk waar we nu staan Linda, een fascist kan premier worden en links bestaat niet meer. Linda!!!!!!
Toen mijn stagebegeleider zag dat ik dit boek las, vroeg ze me ‘why the fuck doe je jezelf dit aan?’.
Maar Linda, dit boek is amazing. Luister nou, als je dit boek hebt gelezen, kun je je toch niet voorstellen dat we een Paars kabinet gehad hebben? En hoe zouden deze gasten denken over de Fortuyn jaren daarna? Linda, kom luister, ik wil het niet over mijn lesplan hebben, deze mannen hebben hun droom maar half kunnen verwezenlijken en wij moeten deze voortzetten!! Fuck die kinderen, ze wachten voor de deur en, nee Linda, sta niet op, ze moeten toch altijd naar de wc van te voren. Luister, de polarisatie strategie was in dat tijdperk misschien niet de juiste, of nou ja, te erg op macht gericht, maar is die strategie niet precies wat wij nu nodig hebben? Was de formatie van ‘77 niet mislukt, hadden we misschien geen drie kabinetten-Lubbers gehad, was het electoraat niet verrechtst en was een volgende PVDA kabinet geen neoliberale mislukking geworden!!! Misschien was Kok wel nooit premier geworden, maar een cool iemand, een idealist!!
Kijk waar we nu staan Linda, een fascist kan premier worden en links bestaat niet meer. Linda!!!!!!
May 24, 2025
In "De verbeelding aan de macht" wordt maar eens haarfijn uitgelegd hoe instabiel dit 'meest linkse en progressieve kabinet ooit' was, en ook hoe dat verdomde 2e kabinet Den-Uyl nooit is gekomen door de partijraad, Ed van Thijn, Den Uyl zelf en de hebzucht van de PvdA.
Het typeert duidelijk hoe links altijd in de minderheid is geweest, en moet strijden voor haar idealen, en dat we nooit de meerderheid zullen hebben. Dat vergeten we soms, in onze illusie. En het boek laat maar eens zien hoe zo'n illusie ons kan smoren.
Terugkijken op nu (het boek is uit 1999) zien we een politiek wat we niet meer herkennen. Een strijdbare linkse partij, die durft. Met het huidige kabinet Schoof hebben we dan wel de midden-partij politiek van de laatste ~10 jaar achter ons, wat hoop geeft voor de toekomst. Kunnen de ideeën van toen, de stembusakkoorden, de progressieve samenwerken een KeerpuntXX' worden? Het zou mogelijk moeten zijn, als we strijdbaar zijn.
Het is verwarmend om te zien hoe het anders kan, en wat er mogelijk is. Zoveel ideeën uit dit kabinet zouden nu (opnieuw) enorm radicaal zijn. De bijdragen van de kabinetsleden, alsmede anderen, geven een goed beeld over het kabinet, de tijdsgeest en de mislukte formatie. Voor iemand die wil begrijpen wat mogelijk is als links vecht, zie hier het resultaat.
Goed geschreven en hedendaags nog goed te volgen.
Het typeert duidelijk hoe links altijd in de minderheid is geweest, en moet strijden voor haar idealen, en dat we nooit de meerderheid zullen hebben. Dat vergeten we soms, in onze illusie. En het boek laat maar eens zien hoe zo'n illusie ons kan smoren.
Terugkijken op nu (het boek is uit 1999) zien we een politiek wat we niet meer herkennen. Een strijdbare linkse partij, die durft. Met het huidige kabinet Schoof hebben we dan wel de midden-partij politiek van de laatste ~10 jaar achter ons, wat hoop geeft voor de toekomst. Kunnen de ideeën van toen, de stembusakkoorden, de progressieve samenwerken een KeerpuntXX' worden? Het zou mogelijk moeten zijn, als we strijdbaar zijn.
Het is verwarmend om te zien hoe het anders kan, en wat er mogelijk is. Zoveel ideeën uit dit kabinet zouden nu (opnieuw) enorm radicaal zijn. De bijdragen van de kabinetsleden, alsmede anderen, geven een goed beeld over het kabinet, de tijdsgeest en de mislukte formatie. Voor iemand die wil begrijpen wat mogelijk is als links vecht, zie hier het resultaat.
Goed geschreven en hedendaags nog goed te volgen.
July 26, 2025
Dit boek gaf me nostalgie naar een tijd die ik niet heb meegemaakt. De enige keer dat Nederland een 'progressief' kabinet had.
Het is een chaotische en a-chronologische analyse van de kabinetsperiode '73-77 met aandacht voor uitgebreide karakterschetsen van de hoofdpersonages (met name Den Uyl, Van Agt etc.). De personages zijn zo kleurrijk, ik heb verrassend vaak moeten lachen, tussen droge paragrafen met politieke analyse. Er werd gezopen, kettinggerookt en gepingpongd. Het was een andere tijd. Misschien kunnen we er nog wat van leren.
Het is een chaotische en a-chronologische analyse van de kabinetsperiode '73-77 met aandacht voor uitgebreide karakterschetsen van de hoofdpersonages (met name Den Uyl, Van Agt etc.). De personages zijn zo kleurrijk, ik heb verrassend vaak moeten lachen, tussen droge paragrafen met politieke analyse. Er werd gezopen, kettinggerookt en gepingpongd. Het was een andere tijd. Misschien kunnen we er nog wat van leren.
Displaying 1 - 3 of 3 reviews