Elke dag zijn we wel iemands gast of gastheer. We reizen naar het buitenland, gaan op bezoek bij vrienden of verwelkomen nieuwe medewerkers in onze organisatie. Gastvrijheid is alomtegenwoordig. Tegelijk beleven we volgens sommigen het einde van de gastvrijheid. Door het massatoerisme en de opkomst van de hospitalityindustrie zou de spontane hartelijkheid van weleer vervangen zijn door commerciële berekening, zakelijkheid en voorgeschreven gedragscodes. En bij het ontvangen van migranten laat de politiek zich niet door generositeit leiden maar door veiligheidsoverwegingen. In dit essay gaat Peter Venmans in op deze vraag en plaatst daarbij gastvrijheid in een breed historisch en filosofisch kader: van Homeros tot Faïza Guène, van christelijke caritas tot Japanse omotenashi, van de Gulden Regel tot het asielrecht.
A pretty fun read, highlighting the complexity of the cultural dance of either being a guest or receiving a guest, and some of the big changes this dance has undergone. The focus on "hospitality" as a recent industry which has to a large extent replaced non-marketised hospitality or "bonds of guesthood" struck me as the most interesting (together with the sweeping change Christianity made in this social interaction). This is also why I avoid using the English term hospitality in this text, having been blemished somewhat by this realisation.
Though Venmans tries to justify focusing only on the West European canon, I think it is a shame to have left out other forms of gastvrijheid, especially as the world has never been as isolated as he seems to insinuate.
Het was een leuk boek om te lezen. Goed te doen voor de huis, tuin en keuken filosoof. Veelal historisch insteek en leuke overview van oudere bekende filosofen en literaire werken zoals de Odyssee van Homerus