Sanne en Hugo hebben een paar jaar geleden camping Ciao Bella aan het Italiaanse Gardameer overgenomen. Na een intensieve verbouwing loopt de camping in de buurt van Peschiera del Garda inmiddels prima. Met hun dochtertje Zoë en zoontje Noah genieten Sanne en Hugo van de Italiaanse zon, het succes van hun camping en hun leven dat sinds de emigratie naar Italië zoveel beter is geworden. Dat komt niet in de laatste plaats door de vrienden die ze in hun nieuwe thuisland hebben gemaakt. Zo is Sanne bevriend geraakt met de Nederlandse Helena, die yogalessen geeft aan de campinggasten. Met haar extravagante en vrijgevochten natuur is Helena de tegenpool van Sanne, maar dat maakt hun band juist zo goed. En niet alleen Sanne en Helena kunnen het goed met elkaar vinden, ook Zoë kan goed opschieten met Helena’s zoontje Alexander.
Op een nacht wordt Sanne gebeld door Helena, die helemaal in paniek is. De vader van Alexander, die ze liever geen rol laat spelen in zijn leven, is langsgekomen en er is ruzie ontstaan. Sanne gaat direct naar haar vriendin toe en treft Helena bloedend aan. Maar wat er precies is gebeurd, blijft vaag. Helena wil het allemaal zo snel mogelijk vergeten en Sanne probeert hetzelfde, maar dat verandert als de politie voor de deur staat en er vragen worden gesteld die Sanne niet kan beantwoorden…
She was always writing stories, but never thought of publicing them until she read a book from the Dutch author "Suzanne Vermeer." Now people compare her to other Dutch thriller writers like Esther Verhoef, Saskia Noort and of course Suzanne Vermeer.
Wauw, verassend goed boek! Het las weg als een nieuwe Suzanne Vermeer. Ik heb een paar keer gedacht dat het door haar was geschreven, alleen is dit de nieuwste vakantiethriller van Linda van Rijn.
Echt een hit! Aanrader dus!
Als jonge ouder vind ik dit boek zeer herkenbaar. Ik kon mij dan ook goed verplaatsen in de hoofdpersoon, Sanne. Dat zij en haar man + twee kinderen hun leven in NL verruilt hebben voor de Italiaanse zon sprak mij ook aan. Lezen over een ander stel die het avontuur aangaat (en erin slaagt) is vermakelijk.
Het plot zit goed in elkaar, de personages zijn krachtig neergezet. De jonge kinderen van het stel waren zo schattig. En zn Nonna wens ik iedereen toe, hartverwarmend.
Tja, ik keek enorm uit naar dit nieuwe deel, maar helaas was het niet mijn kopje thee.
Ik was echt razend enthousiast over het boek, maar ik ben echt blij dat ik toch heb besloten hem eerst uit de bieb te halen nadat ik al een recensie zag dat iemand ook niet helemaal blij was (en dat zijn er nu blijkbaar 3). Anders had ik nu zitten balen dat ik 17.50 (boeken in NL zijn echt té duur) had betaald. 🙁
*Het was namelijk nou niet echt heel spannend. Sorry, maar ik miste echt de spanning en de angst die je had in eerdere Linda van Rijns. Het was zelfs zo erg dat ik de laatste 2 hoofdstukken maar heb gelezen om te kijken of ik verder wilde. En toen rolde ik wel erg hard met mijn ogen. XD Maar ik heb wel verder gelezen want ik wilde toch ergens weten hoe het zover is gekomen. Nou daar lees je niet heel veel over in het verhaal. Haha. Geen enkele hint.
*De POVs hadden wat mij betreft gewoon echt steeds aparte hoofdstukken moeten zijn, niet soms wel, soms niet. Want nu gingen we soms van 1 POV naar de andere zonder dat ik het door had.
Waarom zijn mannen steeds zulke klootzakken in dit soort verhalen, ik word er echt helemaal gaar van. Jeetje mineetje. Stel je voor dat je je problemen oplost door te FUCKING praten als de volwassen persoon die je bent. Maar nee! Laat me een onwijs dom plan maken en ook nog eens DAT doen. Maar het is allemaal de schuld van de vrouw hoor, ja jongen. Echt… *rolt ogen
Ik ben gewoon nog steeds niet echt een fan van het POV van de politie. Het is gewoon vaak heel saai en ik wil gewoon naar de POV van degene die we al een tijdje volgden. Ik merkte echt dat mijn aandacht verslapte toen we de POV van de politie kregen en toen dat steeds meer en meer werd. *gaap
Wel leuk vond ik; Het Gardameer (OMG, dat lijkt me echt een heerlijke plek om naar te gaan (nou ja, zonder moord graag), te wandelen en zwemmen), Italië (altijd een toffe plek om in boeken voorbij te zien komen, moet nog eens wat meer van het land zien), de camping (die echt klonk als een toffe en leuke plek om te zijn voor een tijdje), en de hoofdpersoon (Sanne dan, en niet die politieagente, Sanne was echt toppie en ik vond haar een geweldig karakter, goed misschien dat er wat dingen waren die dom waren.. zoals al dat bloed opruimen, I mean, seriously. Gewoon laten liggen en de politie bellen).
Ik hoop maar dat het volgende boek weer een lekkere Linda van Rijn is met veel spanning.
Linda van Rijn strikes again! Vanaf pagina één kreeg ik door haar heerlijk beschrijvende schrijfstijl een fijn déjà vu van alle vakanties die ik in mijn jeugd besteed heb in Lazise (en Peschiera del Garda, Sirmione, Bardolino aan het prachtige Gardameer). Ik waande me zo op de kleinschalige camping van Sanne en Hugo en voelde haast de zon op mijn gezicht. Althans, in delen van het verhaal dan, want ik kan je vertellen: de afloop is allesbehalve zonnig.
Ik zeg je daar wel gelijk bij: verwacht voordat je dit boek oppakt geen keiharde actie of spanning die je echt op het puntje van je stoel zet. 'Ciao Bella' moet het namelijk vooral hebben van alle fijne beschrijvingen in combinatie met wat mysterieuze vraagtekens over een bepaald moment. Je gaat alles overdenken, personages in een ander daglicht stellen en je afvragen wat er nu echt is gebeurd. Maar raden? Nou, dat is een ander verhaal. Op het einde viel mijn mond namelijk alsnog open van verbazing wauw! Goed bedacht.
Linda van Rijn is niet meer weg te denken uit de boekenwereld. Zo ook niet in onze boekenkast. Ondertussen hebben wij alle titels in onze kast staan en natuurlijk zijn wij blij dat wij ‘Ciao Bella’, nummer 29, daaraan kunnen toevoegen. Een groot gedeelte van deze titels, zoals bijvoorbeeld ‘Zandvoort aan zee‘. ‘Provence‘ en ‘Sneeuwblind‘, hebben wij ook daadwerkelijk gelezen.
Ondertussen weten wij, na zoveel jaar van speculeren ook wie er achter het pseudoniem Linda van Rijn zit, namelijk niemand minder dan Mariëtte Middelbeek, die het lezend publiek onder andere kent van haar thriller ‘Revanche‘ en haar historische roman ‘Anna‘. Wij waren uitgenodigd om op 21 april aanwezig te zijn bij de onthulling en wat was het een mooie avond.
‘Ciao Bella’ begint niet, zoals we van veel boeken gewend zijn, met een proloog, maar start direct bij hoofdstuk 1 waar we meteen in Italië zijn. We maken kennis met Sanne en Hugo, de hoofdpersonages in dit verhaal. Ze hebben een paar jaar geleden huis en haard achter gelaten om hun Italiaanse droom na te jagen en dat is ze tot op dit moment goed gelukt. Daardoor begint het verhaal een beetje als het typische Ik vertrek-verhaal. Het leest erg fijn weg, net als bij een feelgood. Echter schijn bedriegt, want het begint Sanne op te vallen dat haar nieuwe vriendin Helena toch wel raar gedrag vertoond. Maar is dit wel zo? Of ziet Sanne spoken?
Linda van Rijn weet mij als lezer weer te raken. Het verhaal leest erg fijn weg. Het is een echte vakantiethriller, een verhaal dat je lekker op één of twee middagen uitleest in een zomerse setting. De personages zijn niet al te diep uitgewerkt, maar persoonlijk ben ik van mening dat dit bij dit soort verhalen ook niet stoort. Wel heeft Van Rijn een beeldende schrijfstijl, die ik als prettig ervaar, en waardoor ik mijzelf aan het Italiaanse Gardameer waande. Eigenlijk wilde ik telkens nog een hoofdstuk lezen, maar ik merkte dat de hoofdstukken toch iets aan de lange kant waren om ‘even’ verder te lezen. Dit vond ik dan weer jammer. Misschien iets voor de auteur om bij de volgende boeken rekening mee te houden.
‘Ciao Bella’, was voor mij weer een feest om te lezen. Vorig jaar was het een feestje omdat Van Rijn tien jaar in het schrijversvak zat, vorige maand was het feest omdat ze onthulde wie ze was, wat is het volgende feestje? Een feestje omdat haar dertigste boek verschijnt? Wij zijn benieuwd. Één ding is zeker. Deze vakantiethrillers vervelen nooit!
Sanne en Hugo hebben sinds een paar jaar een camping aan het Italiaanse Gardameer: Ciao Bella. Samen met hun dochtertje Zoë en zoontje Noah genieten ze van de Italiaanse zon en van het succes van hun camping.
Hun leven is sinds de emigratie naar Italië zoveel beter geworden. Ze hebben ook een aantal nieuwe vrienden gemaakt. Sanne is bevriend met de Nederlandse Helena, die yogalessen geeft aan de campinggasten. Helena is de tegenpool van Sanne, maar dat maakt hun band juist zo goed. De dochter van Sanne kan goed met Alexander, het zoontje van Helena, opschieten.
Maar op een nacht wordt Sanne opeens gebeld door Helena. Ze blijkt helemaal in paniek te zijn. De vader van Alexander, die ze liever geen rol laat spelen in zijn leven, is langsgekomen en hierdoor is er een grote ruzie ontstaan. Sanne besluit om meteen naar haar vriendin toe te gaan en ze treft Helena hevig bloedend aan. Wat er precies is gebeurd blijft vaag.
Helena vertelt er niets over en ze wil alles zo snel mogelijk vergeten. Sanne probeert dat ook, maar dan staat er opeens politie voor de deur en worden er vragen aan haar gesteld die Sanne niet kan beantwoorden...
Als er een nieuwe Linda van Rijn thriller uitkomt, lees ik die altijd. De covers vind ik altijd erg leuk, dus dit nieuwe boek heb ik dit weekend meteen gelezen.
Het verhaal start langzaam en je krijgt wat meer te weten over de emigratie en camping van Sanne en Hugo. Ook leer je Helena kennen en het is duidelijk dat de vriendschap goed is. Maar dan belt Helena plotseling in paniek op...
Dit vond ik het enige spannende stuk in het verhaal, want wat is er precies met de hevig bloedende Helena gebeurd? Eigenlijk had ik kort daarna al meteen door hoe het plot in elkaar zou steken en ja hoor... het was precies zo. Verwacht dus geen hele spannende thriller. Het is wel weer een typisch "Linda van Rijn-verhaal", dus de echte fans zullen het verhaal wel kunnen waarderen.
Ciao Bella is een vakantiethriller zoals we van Linda van Rijn gewend zijn.
Hugo en Sanne hebben een vervallen camping aan het Gardameer gekocht en deze helemaal opgeknapt. Een droom die in vervulling gaat, en alles lijkt ze voor de wind te gaan. Totdat Helena, die op de camping yogales geeft aan de gasten, midden in de nacht in paniek Sanne belt. Bij Helena aangekomen treft Sanne haar vriendin gewond en bloedend aan. Hoewel ze een vreemd onderbuikgevoel heeft over de uitleg die Helena geeft, heeft ze geen reden om dit niet te geloven. Totdat de situatie opeens een totaal andere wending krijgt.....
Waar de boeken van Linda van Rijn vaak wat voorspelbaar zijn, heeft dit boek een verrassende plottwist. Een fijne vakantiethriller die je lekker vlot leest.
Een lekkere spannende korte thriller. Zelf lees ik graag dit soort thrillers gedurende de zomermaanden of tijdens de zomervakantie. Nu had ik echt weer zin in een Van Rijn thriller en dat stelt mij zelden teleur. Nu zat er ook weer een goede spanning in het boek en vloog ik door de hoofdstukken heen. Een deel van het plot had ik al voorspelt/verwacht, maar dat mocht de pret niet drukken van het einde.
Dit boek is een speciale voor mij; het was de eerste keer dat ik de persoon achter de Linda van Rijn boeken ontmoette en mijn eerste gesigneerde boek! Het is qua spanningsopbouw een echte Linda van Rijn; leest heerlijk weg en je denkt de hele tijd te weten waar dit naar toe gaat, maar ik had het mis! De plottwist aan het einde was verrassend goed.
Ciao Bella is een zomerse thriller die je meeneemt naar het prachtige Gardameer. Het verhaal begint warm en idyllisch, maar krijgt al snel een spannende wending na een onverwacht telefoontje. Met de sfeervolle beschrijvingen en een verrassend einde is dit een perfect boek voor wie houdt van ontspanning met een vleugje mysterie.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Aan het begin moest ik even inkomen. Ik snapte de lange intro niet helemaal. Aan het eind van het boek wordt duidelijk waarom de intro wat lang was. Het boek heeft een behoorlijke plottwist maar dat maakt het tot het einde van het boek leuk!
Toen ik de achterkant van dit boek las had ik al een vermoeden van het plot. Toch maar aan begonnen. Ontzettend dertien in een dozijn. Hij krijgt toch nog twee sterren, omdat ik even de hoop had dat ik toch geen gelijk had en dat het anders zou lopen. Bleek toch helaas gelijk te hebben.
Spannend en leest vlot. Wel wat voorspelbaar. Aanwijzingen richting de dader vond ik niet heel subtiel en het voelde voor mij soms of de personages zich een beetje dom hielden. Desalniettemin een fijn zomerboek