What do you think?
Rate this book
Przetaina
Wędrujemy, by odnaleźć siebie. Żeby po tragicznych chwilach poskładać strzaskaną duszę.
W odległej krainie, na brzegu nieznanego morza żyją Plemiona. Czczą Boga o Stu Twarzach i jego kociogłową córkę Nefem i prowadzą proste, spokojne życie. Wszystko wskazuje jednak na to, że już niedługo przyjdzie im podzielić los Przodków, których cywilizację zmiótł z powierzchni ziemi olbrzymi kataklizm. Jedynym ratunkiem wydaje się ucieczka w głąb kontynentu, na nieznane ziemie zamieszkiwane przez obce i być może wrogie plemiona. W poszukiwaniu nowego miejsca do życia wyrusza wyprawa złożona ze śmiałków wskazanych przepowiednią. Być może połączenie na powrót dwóch zwaśnionych plemion odwróci los. Zadanie nie będzie jednak ani proste, ani bezpieczne, a na ścieżkach prowadzących przez góry pozostaną nie tylko ślady stóp, ale i ślady krwi. Ale w bogach nadzieja. Wszak oni zawsze prowadzą nas właściwą drogą, a jeśli się na niej potykamy, to o własne nogi.
W odległej krainie, na brzegu nieznanego morza żyją Plemiona. Czczą Boga o Stu Twarzach i jego kociogłową córkę Nefem i prowadzą proste, spokojne życie. Wszystko wskazuje jednak na to, że już niedługo przyjdzie im podzielić los Przodków, których cywilizację zmiótł z powierzchni ziemi olbrzymi kataklizm. Jedynym ratunkiem wydaje się ucieczka w głąb kontynentu, na nieznane ziemie zamieszkiwane przez obce i być może wrogie plemiona. W poszukiwaniu nowego miejsca do życia wyrusza wyprawa złożona ze śmiałków wskazanych przepowiednią. Być może połączenie na powrót dwóch zwaśnionych plemion odwróci los. Zadanie nie będzie jednak ani proste, ani bezpieczne, a na ścieżkach prowadzących przez góry pozostaną nie tylko ślady stóp, ale i ślady krwi. Ale w bogach nadzieja. Wszak oni zawsze prowadzą nas właściwą drogą, a jeśli się na niej potykamy, to o własne nogi.
400 pages, Paperback
Published June 15, 2022
9 people are currently reading
106 people want to read
About the author
Andrzej Pilipiuk
90 books462 followersPolish humoristic fantasy and science fiction writer. According to university degree an archeologist.
Debuted in 1996 with short story Hiena, first appearence of Jakub Wędrowycz - an alcoholic, civil exorcist - who later become a character of many short stories gathered in 5 books.
In 2002 he got Janusz A. Zajdel Award for short story Kuzynki (Cousins), extended later into book and sequels. Kuzynki, Księżniczka (Princess) and Dziedziczki portray the adventures of 3 women: an over 1000-years old teenage vampire, a 300-year old alchemist-szlachcianka, and her relative, a former Polish secret agent from CBŚ (Polish 'FBI'). A recurring character in the series alchemist Michał Sędziwój, and the universe is the same as the one of Wędrowycz (who makes appearances from time to time).
Debuted in 1996 with short story Hiena, first appearence of Jakub Wędrowycz - an alcoholic, civil exorcist - who later become a character of many short stories gathered in 5 books.
In 2002 he got Janusz A. Zajdel Award for short story Kuzynki (Cousins), extended later into book and sequels. Kuzynki, Księżniczka (Princess) and Dziedziczki portray the adventures of 3 women: an over 1000-years old teenage vampire, a 300-year old alchemist-szlachcianka, and her relative, a former Polish secret agent from CBŚ (Polish 'FBI'). A recurring character in the series alchemist Michał Sędziwój, and the universe is the same as the one of Wędrowycz (who makes appearances from time to time).
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 28 of 28 reviews
January 4, 2023
Andrzeja Pilipiuka, czyli Wielkiego Grafomana, który znany jest między innymi z uwielbianych przeze mnie opowiadań o doktorze Skórzewskim, nie trzeba, już myślę nikomu przedstawiać. Acz wydaje mi się, że warto nadmienić, iż Przetaina jest pierwszą stuprocentową powieścią fantasty, która wyszła spod jego pióra. Jak wypadła w moich oczach? O tym kilka słów poniżej.
Wędrujemy, by odnaleźć siebie.
"Żeby po tragicznych chwilach poskładać strzaskaną duszę.
W odległej krainie, na brzegu nieznanego morza żyją Plemiona. Czczą Boga o Stu Twarzach i jego kociogłową córkę Nefem i prowadzą proste, spokojne życie. Wszystko wskazuje jednak na to, że już niedługo przyjdzie im podzielić los Przodków, których cywilizację zmiótł z powierzchni ziemi olbrzymi kataklizm. Jedynym ratunkiem wydaje się ucieczka w głąb kontynentu, na nieznane ziemie zamieszkiwane przez obce i być może wrogie plemiona. W poszukiwaniu nowego miejsca do życia wyrusza wyprawa złożona ze śmiałków wskazanych przepowiednią. Być może połączenie na powrót dwóch zwaśnionych plemion odwróci los. Zadanie nie będzie jednak ani proste, ani bezpieczne, a na ścieżkach prowadzących przez góry pozostaną nie tylko ślady stóp, ale i ślady krwi. Ale w bogach nadzieja. Wszak oni zawsze prowadzą nas właściwą drogą, a jeśli się na niej potykamy, to o własne nogi."
Na dwoje babka…
Trochę mam problem z tą książką. Bo jako powieść drogi, która pokazuje trudności, z jakimi muszą mierzyć się bohaterowie, w zrujnowanym kataklizmami świecie powiedzmy, że przypadła mi do gustu. Choć miejscowe dłużyzny i bardzo nierówny rytm akcji powodowały, że momentami „kręciłam noskiem”.
Ten sam problem miałam z bohaterami. Oni byli i nic poza tym. Nie poczułam z nimi żadnej więzi, czy choćby minimalnej chęci kibicowania im. Mam wrażenie, że spowodowała to dziecinność relacji i dialogów między nimi.
No i przyznaję, że dobiła mnie końcówka, a w zasadzie jej brak.
Dla mnie cała historia przegalopowała przez ostatni rozdział i urwała się w połowie zdania. Poczułam ogromny niedosyt, bo ja chciałam odkrywać ten świat, zagrzebać się w tworzącej się intrydze, a nie „potknąć się” o słowo KONIEC.
Dlatego ciężko mi ocenić tę książkę. Bo, jeżeli jest ona wstępem do nowej serii, to zapowiada się intrygująco (tylko trzeba popracować trochę nad bohaterami ;)). Z drugiej strony, jeżeli KONIEC, to koniec — to niestety jestem/będę bardzo niezadowolona.
I z tym niezdecydowanym akcentem, zostawiam Was z decyzją, sięgać czy nie sięgać po Przetainę Andrzeja Pilipiuka.
https://unserious.pl/2023/01/przetain...
Wędrujemy, by odnaleźć siebie.
"Żeby po tragicznych chwilach poskładać strzaskaną duszę.
W odległej krainie, na brzegu nieznanego morza żyją Plemiona. Czczą Boga o Stu Twarzach i jego kociogłową córkę Nefem i prowadzą proste, spokojne życie. Wszystko wskazuje jednak na to, że już niedługo przyjdzie im podzielić los Przodków, których cywilizację zmiótł z powierzchni ziemi olbrzymi kataklizm. Jedynym ratunkiem wydaje się ucieczka w głąb kontynentu, na nieznane ziemie zamieszkiwane przez obce i być może wrogie plemiona. W poszukiwaniu nowego miejsca do życia wyrusza wyprawa złożona ze śmiałków wskazanych przepowiednią. Być może połączenie na powrót dwóch zwaśnionych plemion odwróci los. Zadanie nie będzie jednak ani proste, ani bezpieczne, a na ścieżkach prowadzących przez góry pozostaną nie tylko ślady stóp, ale i ślady krwi. Ale w bogach nadzieja. Wszak oni zawsze prowadzą nas właściwą drogą, a jeśli się na niej potykamy, to o własne nogi."
Na dwoje babka…
Trochę mam problem z tą książką. Bo jako powieść drogi, która pokazuje trudności, z jakimi muszą mierzyć się bohaterowie, w zrujnowanym kataklizmami świecie powiedzmy, że przypadła mi do gustu. Choć miejscowe dłużyzny i bardzo nierówny rytm akcji powodowały, że momentami „kręciłam noskiem”.
Ten sam problem miałam z bohaterami. Oni byli i nic poza tym. Nie poczułam z nimi żadnej więzi, czy choćby minimalnej chęci kibicowania im. Mam wrażenie, że spowodowała to dziecinność relacji i dialogów między nimi.
No i przyznaję, że dobiła mnie końcówka, a w zasadzie jej brak.
Dla mnie cała historia przegalopowała przez ostatni rozdział i urwała się w połowie zdania. Poczułam ogromny niedosyt, bo ja chciałam odkrywać ten świat, zagrzebać się w tworzącej się intrydze, a nie „potknąć się” o słowo KONIEC.
Dlatego ciężko mi ocenić tę książkę. Bo, jeżeli jest ona wstępem do nowej serii, to zapowiada się intrygująco (tylko trzeba popracować trochę nad bohaterami ;)). Z drugiej strony, jeżeli KONIEC, to koniec — to niestety jestem/będę bardzo niezadowolona.
I z tym niezdecydowanym akcentem, zostawiam Was z decyzją, sięgać czy nie sięgać po Przetainę Andrzeja Pilipiuka.
https://unserious.pl/2023/01/przetain...
September 7, 2022
Ojoj co to się tutaj stało? Jako wielki fan twórczości Pilipiuka pierwszy raz się zawiodłem. Na tyle, że nawet moje uwielbienie dla autora kompletnie tu nic nie pomoże. O czym właściwie jest ta książka? Dokładnie nie wiadomo. Grupa ludzi wyrusza w wyprawę i tyle. Całość jest napisana bardzo chaotycznie i niespójnie. Kolejne przygody są małymi opowiastkami wyjętymi z kontekstu. Co najważniejsze jednak ta książka... nie ma zakończenia. Urywa się w najciekawszym momencie zostawiając czytelnika dokładnie tam gdzie chciałby wiedzieć co będzie dalej (i jest to jedyne takie miejsce w całej powieści). Nie wiadomo nic o tym czy będzie kontynuacja czy jednak mamy się cmoknąć w pępek. Mimo całej sympatii do autora, no nie wyszło tym razem, i to bardzo.
#217#40#2022
#217#40#2022
September 16, 2022
Andrzeja Pilipiuka zna pewnie każdy fan fantastyki w Polsce. Wielki Grafoman zasłynął serią o Jakubie Wedrowyczu, opowiadaniami o doktorze Skórzewskim i Robercie Stormie, a także serią "Oko Jelenia". Wszystkie jego książki mają w sobie motywy fantastyczne, jednakże Pilipiuk nigdy nie napisał stuprocentowej książki fantasy. Zmienili się to wraz z premierą "Przetainy", czyli najnowszego dzieła tego autora. Dokładniej, jak dowiadujemy się w ciągu akcji, jest to fantasy postapo, o czym często wspominają bohaterowie tej powieści.
Świat skonstruowany przez autora jest ciekawy i kryje w sobie wiele tajemnic, które mam nadzieję, rozwiążą się przynajmniej po części w kolejnym tomie (bo liczę, że ten powstanie). Świat jest dosyć rozbudowany i różnorodny, jednakże autor czasem nie zagłębia się w szczegóły, przez co niektóre rejony poznajemy dosyć powierzchownie.
Główni bohaterowie książki nie wywarli na mnie wielkiego wrażenia, po prostu są, ale jakoś niespecjalnie zapalałem do nich sympatią. Zdecydowanie bardziej zaciekawiła mnie postać bogini, jak i sam motyw kultu. Przy postaciach muszę jeszcze dodać, że przy niektórych dialogach miałem wrażenie, że są one nieco sztuczne. Czasem miałem problem ze zrozumieniem, do kogo kierowana jest ta książka, do młodzieży czy jednak doroślejszego czytelnika. Niektóre z wydarzeń sugerowały, że do dorosłych, jednak cała konwencja przygodówki i dialogi sugerowały, że jednak do nastolatków.
"Przetaina" to typowa powieść drogi i uważam, że ten element wyszedł Pilipiukowi bardzo dobrze. Wszelkie trudy podróży i zmagania młodych bohaterów z nimi zostały ukazane bardzo dobrze i realistycznie. Niestety, fabuła czasem nie jest zbyt dynamiczna i tempo akcji nieco siada. Fabuła jest trochę nierównomierna, przez co czytanie przypomina fale, raz jest ciekawie, raz można się trochę ponudzić, przez co mniej wytrwali czytelnicy mogą ją porzucić po jakimś czasie.
Uważam, że "Przetaina" jest przyzwoitą książką, jednak zdecydowanie nie jest to najlepsza pozycja z arsenału Wielkiego Grafomana. Polecam, jeśli poszukujecie czegoś lekkiego po ciężkim dniu.
Więcej moich recenzji znajdziecie na Instagramie @chomiczkowe.recenzje, gdzie serdecznie zapraszam
Świat skonstruowany przez autora jest ciekawy i kryje w sobie wiele tajemnic, które mam nadzieję, rozwiążą się przynajmniej po części w kolejnym tomie (bo liczę, że ten powstanie). Świat jest dosyć rozbudowany i różnorodny, jednakże autor czasem nie zagłębia się w szczegóły, przez co niektóre rejony poznajemy dosyć powierzchownie.
Główni bohaterowie książki nie wywarli na mnie wielkiego wrażenia, po prostu są, ale jakoś niespecjalnie zapalałem do nich sympatią. Zdecydowanie bardziej zaciekawiła mnie postać bogini, jak i sam motyw kultu. Przy postaciach muszę jeszcze dodać, że przy niektórych dialogach miałem wrażenie, że są one nieco sztuczne. Czasem miałem problem ze zrozumieniem, do kogo kierowana jest ta książka, do młodzieży czy jednak doroślejszego czytelnika. Niektóre z wydarzeń sugerowały, że do dorosłych, jednak cała konwencja przygodówki i dialogi sugerowały, że jednak do nastolatków.
"Przetaina" to typowa powieść drogi i uważam, że ten element wyszedł Pilipiukowi bardzo dobrze. Wszelkie trudy podróży i zmagania młodych bohaterów z nimi zostały ukazane bardzo dobrze i realistycznie. Niestety, fabuła czasem nie jest zbyt dynamiczna i tempo akcji nieco siada. Fabuła jest trochę nierównomierna, przez co czytanie przypomina fale, raz jest ciekawie, raz można się trochę ponudzić, przez co mniej wytrwali czytelnicy mogą ją porzucić po jakimś czasie.
Uważam, że "Przetaina" jest przyzwoitą książką, jednak zdecydowanie nie jest to najlepsza pozycja z arsenału Wielkiego Grafomana. Polecam, jeśli poszukujecie czegoś lekkiego po ciężkim dniu.
Więcej moich recenzji znajdziecie na Instagramie @chomiczkowe.recenzje, gdzie serdecznie zapraszam
July 7, 2024
Yyy. Mam wrażenie jakbym przeczytała jakiś debiut fantasy licealisty, który robi self-insert - główny bohater jest młodzikiem, który mimo tego umie wszystko (walczyć, być traperem, budować, zna się na geologii, pięknie rysuje, nurkuje, zna się na polowaniu, gotowaniu, jeździe konnej) i podróżuje w towarzystwie dwóch kobiet, oczywiście obu pięknych i opisywanych często przez pryzmat swojego pięknego wyglądu (to, że jedna jest dzieckiem, wcale autorowi nie przeszkadza 🤢), wpatrzonych w niego jak w obrazek. Każdy w wioskach i miastach z jakiegoś powodu natychmiast powierza mu wszystkie misje, tajemnice i kluczową wiedzę, wszyscy nie mogą się go nachwalić i nikt nigdy nie kwestionuje co on tam w ogóle robi 🤡.
June 28, 2022
Moje wcześniejsze doświadczenia z autorem to cykl o Wędrowyczu oraz o wampirach z PRL-u, a tym razem dostałam zupełnie inną parę gumofilców!
Opowieść ta zabiera nas do zrujnowanego kataklizmami świata, w którym ludzie próbują przeżyć i utrzymać wytworzony porządek społeczny. Plemię zamieszkujące nadmorski obszar żyje wśród ruin po dawnej cywilizacji i na początku zapoznajemy się z ich rzeczywistością, śledząc codzienne czynności. Badania prowadzone przez kapłana wskazują, że tereny te są zagrożone kolejną katastrofą i znalezienie nowego miejsca, gdzie mogliby osiedlić się wszyscy mieszkańcy, staje się sprawą kluczową i pilną. Zorganizowana zostaje wyprawa zwiadowcza do odległego miasta przez ziemie, których nikt nie zna.
“Przetaina” zatem to powieść drogi, a wydarzenia toczą się w niej spokojnym tempem. Fabuła jest prosta, jednowątkowa i śledzimy ją oczami głównego bohatera. Skupia się na przedstawieniu czytelnikowi świata, zamieszkujących go społeczności i panujących zwyczajów, ale też zdradza jeszcze jedno widmo wiszące nad plemieniem. Znaczącym i bardzo ciekawym aspektem są również elementy, powiedzmy, survivalowe, obecne podczas całej wędrówki w nieznanym terenie i niekiedy groźnych warunkach pogodowych.
Bohaterowie, których poznajemy bliżej, to młode osoby. Dave - zaradny i odważny chłopak, ale żaden z niego mistrz miecza, a z kuszy, przez wadę wzroku, trafia tylko z bliskiej odległości. Ana to kapłanka, która jeszcze nie złożyła ostatecznych ślubów i posiada wiedzę potrzebną podczas misji. Tyra jest najmłodsza, ale ponieważ wychowała się wśród dzikich plemion, to jest solidną pomocą w podróży po pustkowiach czy leśnej głuszy. Cała trójka potrafi kierować się rozumem i przeprowadzić umiejętną dedukcję, zarówno jeśli chodzi o sytuacje, w których się znajdują, jak i o miejsca, na które natrafiają. Wszystkich też w moim odczuciu cechuje podobna prostolinijność i prostoduszność, więc ciężko ich nie polubić. Brakowało mi jednak w tym towarzystwie kogoś bardziej charakternego i charyzmatycznego, kto wniósłby więcej emocji i szczyptę humoru do lektury.
Elementów fantastycznych nie uświadczymy tu dużo. Mnie to nie przeszkadzało, ponieważ odkrywanie tajemnic tego świata i rysująca się intryga były wystarczająco angażujące, ale jeśli szukacie przygody upakowanej fantastyką, to możecie się rozczarować.
Po zakończeniu, w którym wątki nie zostały rozstrzygnięte, wnioskuję i mam nadzieję, że jest to tom wprowadzający do nowego cyklu, takie zapoznanie z bohaterami i realiami, więc nie wiem, co tam robi słowo “koniec” ... Jak to się tak skończy, to nie będę zadowolona XD
Podsumowując, było to dla mnie nowe oblicze Andrzeja Pilipiuka i w takiej odsłonie również go lubię, aczkolwiek moje serce wciąż mocniej bije dla egzorcysty ;)
Opowieść ta zabiera nas do zrujnowanego kataklizmami świata, w którym ludzie próbują przeżyć i utrzymać wytworzony porządek społeczny. Plemię zamieszkujące nadmorski obszar żyje wśród ruin po dawnej cywilizacji i na początku zapoznajemy się z ich rzeczywistością, śledząc codzienne czynności. Badania prowadzone przez kapłana wskazują, że tereny te są zagrożone kolejną katastrofą i znalezienie nowego miejsca, gdzie mogliby osiedlić się wszyscy mieszkańcy, staje się sprawą kluczową i pilną. Zorganizowana zostaje wyprawa zwiadowcza do odległego miasta przez ziemie, których nikt nie zna.
“Przetaina” zatem to powieść drogi, a wydarzenia toczą się w niej spokojnym tempem. Fabuła jest prosta, jednowątkowa i śledzimy ją oczami głównego bohatera. Skupia się na przedstawieniu czytelnikowi świata, zamieszkujących go społeczności i panujących zwyczajów, ale też zdradza jeszcze jedno widmo wiszące nad plemieniem. Znaczącym i bardzo ciekawym aspektem są również elementy, powiedzmy, survivalowe, obecne podczas całej wędrówki w nieznanym terenie i niekiedy groźnych warunkach pogodowych.
Bohaterowie, których poznajemy bliżej, to młode osoby. Dave - zaradny i odważny chłopak, ale żaden z niego mistrz miecza, a z kuszy, przez wadę wzroku, trafia tylko z bliskiej odległości. Ana to kapłanka, która jeszcze nie złożyła ostatecznych ślubów i posiada wiedzę potrzebną podczas misji. Tyra jest najmłodsza, ale ponieważ wychowała się wśród dzikich plemion, to jest solidną pomocą w podróży po pustkowiach czy leśnej głuszy. Cała trójka potrafi kierować się rozumem i przeprowadzić umiejętną dedukcję, zarówno jeśli chodzi o sytuacje, w których się znajdują, jak i o miejsca, na które natrafiają. Wszystkich też w moim odczuciu cechuje podobna prostolinijność i prostoduszność, więc ciężko ich nie polubić. Brakowało mi jednak w tym towarzystwie kogoś bardziej charakternego i charyzmatycznego, kto wniósłby więcej emocji i szczyptę humoru do lektury.
Elementów fantastycznych nie uświadczymy tu dużo. Mnie to nie przeszkadzało, ponieważ odkrywanie tajemnic tego świata i rysująca się intryga były wystarczająco angażujące, ale jeśli szukacie przygody upakowanej fantastyką, to możecie się rozczarować.
Po zakończeniu, w którym wątki nie zostały rozstrzygnięte, wnioskuję i mam nadzieję, że jest to tom wprowadzający do nowego cyklu, takie zapoznanie z bohaterami i realiami, więc nie wiem, co tam robi słowo “koniec” ... Jak to się tak skończy, to nie będę zadowolona XD
Podsumowując, było to dla mnie nowe oblicze Andrzeja Pilipiuka i w takiej odsłonie również go lubię, aczkolwiek moje serce wciąż mocniej bije dla egzorcysty ;)
August 7, 2023
Bardzo nieudana pozycja. Niby dostajemy coś nowego w nietypowym dla Pilipiuka klimacie (fantasy), ale tak naprawdę przebijają się wątki typowe dla "standardowych" opowiadań. Główny bohater to de facto znany nam Robert Storm (tyle że z kuszą), świat jest cukierkowo czarno-biały, z wyeksponowaną do granic możliwości peanami na cześć wartości rodzinnych / klanowych i jasnym pokazaniem kto jest tym "dobrym", a kto "złym". Zakończenie jest miałkie, ociekające wręcz cukierkowatością. Brak jedynie (na szczęście!) różowych jednorożców, choć nie zdziwiłbym się, gdyby się pojawiły.
Jedna gwiazdka więcej z uwagi na fakt, że czyta się gładko i przyjemnie, jak wszystko od Pilipiuka.
Książka była by dużo lepsza bez romansu autora ze światem fantasy - w końcu "lubimy te piosenki, które już znamy", a syndrom sztokholmski na który cierpię w stosunku do autora i tak kazałbym mi przeczytać :)
Jedna gwiazdka więcej z uwagi na fakt, że czyta się gładko i przyjemnie, jak wszystko od Pilipiuka.
Książka była by dużo lepsza bez romansu autora ze światem fantasy - w końcu "lubimy te piosenki, które już znamy", a syndrom sztokholmski na który cierpię w stosunku do autora i tak kazałbym mi przeczytać :)
July 12, 2022
Dno i setki warstw szowinistycznego mułu, serwowane przez amatora kwaśnych jabłek. Bleeeee.
August 18, 2022
Autor tą książką rozpoczął nowy cykl. Mam nadzieję że akcja się rozwinie. Przetaina jest poprawa ale bez fajerwerków. Młody bohater, który ma szansę zostać zbawcą swojego plemienia.
November 16, 2024
Niezwykle dobra książka. Jeśli jakikolwiek czytelnik ma chętkę zanurzyć się w lekturze przygodowej, której autor nie rozpływa się nad światem wykreowanym, czy masą zasad panujących w dzikiej krainie, „Przetaina” będzie wspaniałym wyborem! Nie poszukiwałam celu, czy ostatecznego finału wyprawy, a zamiast tego skupiłam się na wycieńczającej przeprawie przez dzikie pola, lasy, pustkowia i doliny…konfrontowanie się z - delikatnie mówiąc - nieprzyjemnościami nawiedzającymi głównych bohaterów, przyprawiało mnie o mdłości. Ujęcie fantastycznych, a jednocześnie sprawiających wrażenie zupełnie realnych postaci, było strzałem w dziesiątkę. Małpoludy? Ludzie- istnieją; małpy- istnieją; stąd te dziwne poczucie autentyczności…Myślę, że, zarówno główny bohater, jak i ci „poboczni” (nie mniej istotni) wzbudzają wiele sympatii! Tyra! Trzynastoletnia dziewczynka, która, doświadczona przez los, nabywa masę inteligencji. To też pewnego rodzaju kreacja rzeczywistości; w świecie, który stworzył autor, dzieci wychowują się w innym środowisku, ich codzienność rządzi się własnymi prawami, stąd te bogate opisy kultury, obrzędów i tradycji. Kurde, z jednej strony bogata książka, z drugiej zaś jak gdyby nie wymagająca i pośpieszna. Coś na kształt banalnej przygodówki, nad którą nie było wiele główkowania. A jednak…”Przetaina” wyszła naprawdę porządnie. Dialogi między Aną, a Dave,m, zachowanie tego dystansu narzuconego przez świętość, jaka roztaczała się wokół dziewczyny…Uwielbiam kapłanki w książkach…
September 16, 2024
Niezwykle dobra książka. Jeśli jakikolwiek czytelnik ma chętkę zanurzyć się w lekturze przygodowej, której autor nie rozpływa się nad światem wykreowanym, czy masą zasad panujących w dzikiej krainie, „Przetaina” będzie wspaniałym wyborem! Nie poszukiwałam celu, czy ostatecznego finału wyprawy, a zamiast tego skupiłam się na wycieńczającej przeprawie przez dzikie pola, lasy, pustkowia i doliny…konfrontowanie się z - delikatnie mówiąc - nieprzyjemnościami nawiedzającymi głównych bohaterów, przyprawiało mnie o mdłości. Ujęcie fantastycznych, a jednocześnie sprawiających wrażenie zupełnie realnych postaci, było strzałem w dziesiątkę. Małpoludy? Ludzie- istnieją; małpy- istnieją; stąd te dziwne poczucie autentyczności…Myślę, że, zarówno główny bohater, jak i ci „poboczni” (nie mniej istotni) wzbudzają wiele sympatii! Tyra! Trzynastoletnia dziewczynka, która, doświadczona przez los, nabywa masę inteligencji. To też pewnego rodzaju kreacja rzeczywistości; w świecie, który stworzył autor, dzieci wychowują się w innym środowisku, ich codzienność rządzi się własnymi prawami, stąd te bogate opisy kultury, obrzędów i tradycji. Kurde, z jednej strony bogata książka, z drugiej zaś jak gdyby nie wymagająca i pośpieszna. Coś na kształt banalnej przygodówki, nad którą nie było wiele główkowania. A jednak…”Przetaina” wyszła naprawdę porządnie. Dialogi między Aną, a Dave,m, zachowanie tego dystansu narzuconego przez świętość, jaka roztaczała się wokół dziewczyny…Uwielbiam kapłanki w książkach…
January 3, 2025
Pierwszy raz sięgnęłam po Pilipiuka i niestety się zawiodłam. Dialogi nie wciągały, zdawały się nieustannie powtarzać te same tematy, nie wprowadziły w relacje bohaterów, chociaż miewały dobre momenty, ale nie na tyle, abym się zachwyciła, a pokładałam spore nadzieje w tym autorze.
Książka ma potencjał. Rozbudowany świat, wierzenia, tradycja, historia, dzięki Przetinie sporo się nauczyłam, czy też zaciekawiłam tematami, o których nie miałam bladego pojęcia.
Ale to nie wystarczyło, aby mnie wciągnąć i rozkochać, a szkoda...
Książka ma potencjał. Rozbudowany świat, wierzenia, tradycja, historia, dzięki Przetinie sporo się nauczyłam, czy też zaciekawiłam tematami, o których nie miałam bladego pojęcia.
Ale to nie wystarczyło, aby mnie wciągnąć i rozkochać, a szkoda...
July 11, 2023
Complete waste of time. My disappointment is immeasurable, and the only thing that is left after reading this book is this soft disgust. Not only grammar and orthographic mistakes that are making it read like a lower level high-school novel, but the end of the story seems to be caused by maybe a page or time limit, or maybe the author run out of the passion for writing halfway. Can't tell. I won't dwell too long either as I already spent more time on it than this book deserved.
January 9, 2023
Bardzo przyjemna książka🥰
Wartka akcja, wspaniale zbudowany klimat niebezpiecznego świata, w którym nikt sobie nie ufa, głęboka wiara w opiekuńczych bogów, podróż w nieznane pełna przygód. Zakończenie niejasne, choć dające nadzieję na kontynuację historii w kolejnej książce, co potwierdził autor, którego miałam przyjemność spotkać na targach książki w 2022r. Czekam na więcej i polecam?
Wartka akcja, wspaniale zbudowany klimat niebezpiecznego świata, w którym nikt sobie nie ufa, głęboka wiara w opiekuńczych bogów, podróż w nieznane pełna przygód. Zakończenie niejasne, choć dające nadzieję na kontynuację historii w kolejnej książce, co potwierdził autor, którego miałam przyjemność spotkać na targach książki w 2022r. Czekam na więcej i polecam?
January 14, 2025
Mnie jako czytelnika uderza sztuczność wszystkich elementów tej opowieści. Bohater jest tak idealny jak skrzyżowanie Rey z Czerwonym Kapturkiem :)
Obawiam się, że zabrakło w procesie tworzenia kogoś kto mógłby pomóc autorowi i w porę wskazać problemy.
Szkoda, bo widać tutaj potencjał na ciekawą historię...
Obawiam się, że zabrakło w procesie tworzenia kogoś kto mógłby pomóc autorowi i w porę wskazać problemy.
Szkoda, bo widać tutaj potencjał na ciekawą historię...
June 29, 2022
Całkiem dobra książka. Oczywiście liczę na kontynuacje i chętnie poznam zakończenie historii Any, Dave'a i Tyry. Piplipiuk potrafi tworzyć bohaterów, którym chce się kibicować. Zakończenie trochę mnie rozczarowało.
June 26, 2023
Nic szczególnego
Książka drogi, bohaterowie idą i nagle się ksiazka kończy... zakładam że to pierwsza część większej sagi
Szczęśliwie autor nie wspomina na każdym kroku o swoich przekonaniach, choć momentami zalatuje szowinizmem
Trudno powiedzieć czy sięgnę po kolejna część z serii jeżeli powstanie
Książka drogi, bohaterowie idą i nagle się ksiazka kończy... zakładam że to pierwsza część większej sagi
Szczęśliwie autor nie wspomina na każdym kroku o swoich przekonaniach, choć momentami zalatuje szowinizmem
Trudno powiedzieć czy sięgnę po kolejna część z serii jeżeli powstanie
June 15, 2022
To było świetne, chcę więcej!
July 31, 2022
I hope the story willa be continued....
October 30, 2022
Przyjemna książka nawiązuje wieloma motywami do innych książek Pana Andrzeja na pewno trzyma dobry poziom.
August 18, 2023
Potrzebuje kontynuacji
March 21, 2024
Dobra, choć nie zaskakująca. Ciekawie poprowadzona akcja, dobrze zbudowany świat. Czekam na cześć 2.
March 29, 2024
Fajne takie, nie za ciekawe. Obiecujący świat, postaci i mitologia, ale książce brakuje mięsa. Czytając miałem wrażenie że to bardzo wczesny szkic. Szkoda.
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 19, 2024
Jeśli to nowa seria to może być fajna. Jeśli nie, książka jest trochę jałowa a zakończenie nie satysfakcjonujące
June 15, 2025
Szczerze nie sądziłam, że ta opowieść tak mi się spodoba
October 29, 2022
ebook 7,5/10
No to mamy nową serie od Pilipiuka. Ta książka to zapewne pierwsza z serii. Bardzo dobrze się zapowiada.
Jednak narazie nie jest tak dobra jak np. Oko Jelenia, ale zobaczymy co będzie dalej.
No to mamy nową serie od Pilipiuka. Ta książka to zapewne pierwsza z serii. Bardzo dobrze się zapowiada.
Jednak narazie nie jest tak dobra jak np. Oko Jelenia, ale zobaczymy co będzie dalej.
January 17, 2025
Jak lubię Pilipiuka tak tutaj się wynudziłam. Idą, rozmawiają jakoś sztywno, czasem coś się wydarzy, ktoś zdradzi, boska interwencja wszystkich wyratuje... Autor zdecydowanie przedobrzył też z ekspozycją. NIKT, absolutnie NIKT nie rozmawia jak Dave i nie robi wykładów na temat geologii, kultury i religii w zwykłej rozmowie. No nikt.
February 26, 2023
Przetaina" to pierwsza książka Andrzeja Pilipiuka, po jaką sięgnęła.
Od dziecka nie lubiłam książek przygodowych z motywem drogi, a tu proszę, przeczytałam i mi się podobało. Odległa kraina, nieokreślony czas w historii to zdecydowanie do mnie przemawia!
Gdy wiosce grozi katastrofa, na misje badawcza jest wysyłana grupka wierzących. Kapłana, przywódca straży, hodowca gołębi z synem, dzikuska i Dave nasz główny bohater. Podczas podróży wystawiani są na wiele niebezpieczeństw i zachwianie ich religijności. Ta historia jest prosta, przyjemna, niewymagająca i tą swoją prostotą mnie urzekła. Strzępki informacji, jakie mamy o poprzedniej cywilizacji, to jak prowadzona jest narracja, wszystko do siebie bardzo spójnie pasuje.
Zakończenie było dla mnie do przewidzenia, a wręcz liczyłam na to, że to się tak zakończy, zwieńczenie przygody, wędrówki w iście królewskim stylu. W całej książce nie ma chyba nawet jednej rzeczy, do której mogłabym się przyczepić.
Zdecydowanie podpasował mi styl pisania P. Pilipiuka, z całą pewnością sięgnę po więcej jego książek.
⭐️⭐️⭐️⭐️/5
Od dziecka nie lubiłam książek przygodowych z motywem drogi, a tu proszę, przeczytałam i mi się podobało. Odległa kraina, nieokreślony czas w historii to zdecydowanie do mnie przemawia!
Gdy wiosce grozi katastrofa, na misje badawcza jest wysyłana grupka wierzących. Kapłana, przywódca straży, hodowca gołębi z synem, dzikuska i Dave nasz główny bohater. Podczas podróży wystawiani są na wiele niebezpieczeństw i zachwianie ich religijności. Ta historia jest prosta, przyjemna, niewymagająca i tą swoją prostotą mnie urzekła. Strzępki informacji, jakie mamy o poprzedniej cywilizacji, to jak prowadzona jest narracja, wszystko do siebie bardzo spójnie pasuje.
Zakończenie było dla mnie do przewidzenia, a wręcz liczyłam na to, że to się tak zakończy, zwieńczenie przygody, wędrówki w iście królewskim stylu. W całej książce nie ma chyba nawet jednej rzeczy, do której mogłabym się przyczepić.
Zdecydowanie podpasował mi styl pisania P. Pilipiuka, z całą pewnością sięgnę po więcej jego książek.
⭐️⭐️⭐️⭐️/5
Displaying 1 - 28 of 28 reviews